 |  |
2014/04/02
Magazyn Radia Watykańskiego – 02.04.14
Audiencja ogólna: papieska katecheza o pięknie i wielkości sakramentu małżeństwa
◊ Małżeństwo to wspaniały zamysł Boga. Realizuje się jednak w prostocie i kruchości ludzkiego życia. Dlatego małżonkowie muszą się oprzeć na Bogu, nawzajem się za siebie modlić i odważnie chcieć żyć razem – mówił Franciszek na audiencji ogólnej. Katechezę poświęcił sakramentowi małżeństwa. Swój zamysł w tym względzie Bóg ujawnił już na samym początku Pisma Świętego. „Stworzył człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę... Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem” (Rdz 1,27; 2,24).
„Obrazem Boga jest para małżeńska, mężczyzna i kobieta, oboje, nie tylko mężczyzna ani nie tylko kobieta, ale oboje – podkreślił Ojciec Święty. – I to właśnie jest obrazem Boga. Miłość, przymierze Boga z nami w tym się odzwierciedla, w przymierzu małżeńskim. I to jest piękne, bardzo piękne! Zostaliśmy stworzeni dla miłości, jako odbicie Boga i Jego miłości. I w związku małżeńskim mężczyzna i kobieta realizują to powołanie we wzajemności, pełnej i definitywnej wspólnocie życia. Kiedy mężczyzna i kobieta sprawują sakrament małżeństwa, Bóg, by tak powiedzieć, w nich się odzwierciedla”.
Franciszek przypomniał, że zgodnie z nauczaniem św. Pawła chrześcijańskie małżeństwo jest też odzwierciedleniem relacji między Chrystusem a Kościołem. Przyznał, że realizacja Bożego zamysłu nie jest łatwa, wymaga wielu starań.
„Ważne jest zachować żywą relację z Bogiem, która stoi u podstaw więzi małżeńskiej – zaznaczył Papież. – Kiedy rodzina się modli, więź zostaje zachowana. Kiedy mąż modli się za żonę, a żona za męża, ta więź staje się coraz silniejsza. Modlą się razem. To prawda, że w życiu małżeńskim jest tak wiele trudności, nieprawdaż? Bo praca, bo pieniędzy nie starcza, bo dzieci mają problemy. I tak często małżonkowie stają się nerwowi, kłócą się. Czyż nie tak? Wciąż to samo, małżonkowie się kłócą. Niekiedy latają talerze. Śmiejecie się, ale taka jest prawda. Nie powinno nas to zasmucać. Taka jest ludzka kondycja. Ważne, że miłość jest silniejsza od tych chwil kłótni. Dlatego radzę małżonkom nie kończyć dnia bez przywrócenia pokoju. Nigdy. By przywrócić pokój, nie trzeba wzywać ONZ. Wystarczy mały gest, trochę czułości. «No to dobranoc. Do jutra». A jutro rozpoczyna się od nowa. I to jest życie: w ten sposób iść do przodu, odważnie chcąc żyć razem. Jest to wielkie i piękne. Życie małżeńskie jest piękne, zawsze musimy je chronić, musimy chronić dzieci”.
tc/ rv
Ojciec Święty wezwał Polaków do dobrego przygotowania na kanonizację Jana Pawła II
◊ W słowie do Polaków w czasie audiencji ogólnej Franciszek przypomniał przypadającą dziś dziewiątą rocznicę śmierci Jana Pawła II:
„Rocznica śmierci Błogosławionego Jana Pawła II, przypadająca dzisiaj, kieruje naszą myśl do dnia jego kanonizacji, którą będziemy przeżywali na koniec tego miesiąca. Niech oczekiwanie na to wydarzenie będzie dla nas okazją do duchowego przygotowania się i ożywienia dziedzictwa wiary, jakie nam zostawił. Naśladując Chrystusa był on dla świata niezmordowanym głosicielem Bożego słowa, prawdy i dobra. Świadczył dobro nawet swoim cierpieniem. To było nauczanie jego życia, na które Lud Boży odpowiedział wielką miłością i czcią. Niech jego wstawiennictwo umocni w nas wiarę, nadzieję i miłość. W dniach tego przygotowania niech was wspiera moje Apostolskie Błogosławieństwo”.
kb/ rv
Ojciec Święty zatwierdził wybór greckokatolickich biskupów na Ukrainie, gdzie powstał też nowy egzarchat tego obrządku
◊ Ojciec Święty zatwierdził trzech greckokatolickich biskupów na Ukrainie, wybranych zgodnie ze wschodnim prawem kanonicznym przez Synod Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej. Wiąże się to równocześnie z uznaniem przez Papieża nowego egzarchatu arcybiskupiego utworzonego we wschodniej części tego kraju. Na terenie wydzielonym z istniejącego tam dotychczas egzarchatu doniecko-charkowskiego abp Światosław Szewczuk erygował odrębny egzarchat w Charkowie. Kijowsko-halicki arcybiskup większy uczynił to za zgodą wspomnianego Synodu i po skonsultowaniu Stolicy Apostolskiej.
Na charkowskiego egzarchę arcybiskupiego tenże Synod wybrał dotychczasowego przełożonego klasztoru bazylianów w Kijowie, 46-letniego o. Wasyla Tuczapeca. Zna on dobrze Charków, gdzie prowadzi też wykłady z ascetyki w uczelni należącej do Ukraińskiego Prawosławnego Kościoła Autokefalicznego. Zatwierdzając wybór pierwszego tamtejszego egzarchy, Franciszek wyniósł go równocześnie do godności biskupiej.
Ponadto Papież zatwierdził jeszcze dwa inne wybory dokonane przez Synod Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej. Ordynariuszem diecezji w Stryju został 53-letni bp Taras Seńkiw, który był tam dotychczas administratorem apostolskim. Należy on do zakonu minimitów, założonego w XV wieku we Włoszech przez św. Franciszka z Paoli. Natomiast nowym biskupem pomocniczym greckokatolickiej diecezji w Stryju został 41-letni ks. Bohdan Manyszyn, który jest tam wikariuszem generalnym (protosyncellus).
ak/ rv
Watykańskie przesłanie na Światowy Dzień Autyzmu
◊ Na potrzebę integracji osób autystycznych i przełamywania barier społecznych izolujących ludzi dotkniętych tym rodzajem niepełnosprawności zwraca uwagę abp Zygmunt Zimowski. Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Chorych wystosował specjalne przesłanie w związku z obchodzonym dzisiaj Światowym Dniem Autyzmu.
W dokumencie zwraca się uwagę, że schorzenie to można zaliczyć do „nowych form ubóstwa i słabości”, o jakich wspomina Papież w adhortacji Evangelii gaudium. Franciszek wskazuje w tym kontekście na potrzebę bycia blisko osób nimi dotkniętych, rozpoznając w nich cierpiącego Chrystusa. Oprócz tego, stwierdza abp Zimowski, potrzebne są konkretne działania na rzecz przezwyciężenia trudności, przed jakimi stają osoby autystyczne i ich bliscy.
„Należy podjąć kierunek integracji we wspólnocie, przełamując odosobnienie i bariery wynikające z uprzedzeń i patologii, wzmacniając relacje międzyludzkie – pisze abp Zimowski. – Można to osiągnąć przez pomoc społeczną, przez wspólne działania w ramach opieki, informacji, komunikacji i szkolenia, ułatwiając w ten sposób przejście do właściwego zrozumienia i akceptacji choroby, która absolutnie nie neguje ani nie podważa godności każdej osoby. W ten sposób możemy tworzyć podstawy nadziei, która nie izoluje ani osoby autystycznej, ani jej rodziny, ale umacnia się i karmi współpracą i wzajemnym zaufaniem w imię solidarności, którą każdy z nas musi odkryć i pielęgnować”.
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Chorych przypomina też, że kierowana przez niego dykasteria właśnie autyzmowi poświęci doroczną konferencję duszpastersko-naukową. Odbędzie się ona w listopadzie (20-22 listopada), a towarzyszyć jej będzie hasło „Autyzm, choroba o wielu obliczach: wzbudzać Nadzieję”.
tc/ rv
Watykan: 50 lat medialnej dykasterii
◊ Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu ma 50 lat. Dokładnie 2 kwietnia 1964 r. Paweł VI ustanowił Papieską Komisję, bo taką nazwę miała wówczas ta dykasteria zajmująca się mediami. Jak przypomina jej obecny przewodniczący, abp Claudio Maria Celli, dzieje tej instytucji sięgają jeszcze 16 lat wcześniej, gdy utworzono specjalną komisję do spraw kinematografii, rozszerzając stopniowo zainteresowanie Kościoła również innymi przejawami kultury masowej. Wraz z Soborem Watykańskim II i jego dekretem Inter mirifica, z utworzeniem następnie Komisji, a później Rady ds. Środków Społecznego Przekazu rozpoczęła się regularna refleksja nad współczesnymi mediami, ostatnio także mediami społecznościowymi.
Jak zaznacza abp Celli, kolejni Papieże zachęcają Kościół i poszczególnych katolików do aktywnej obecności w wirtualnym świecie informacji. Czyni to także Franciszek, który sam osobiście wyznacza nowe standardy komunikacji.
„To prawda, że Papież Franciszek powiada: nie obawiajcie się wchodzić w sieci społecznościowe – powiedział Radiu Watykańskiemu przewodniczący Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu. – Niemniej nie chodzi o udział naiwny, powierzchowny: chodzi o odpowiedzialność, gdyż jesteśmy wezwani do dawania świadectwa o naszych wartościach, o Ewangelii, którą przyjęliśmy w życiu. Papież Franciszek zachęca nas do czynienia przekazu okazją do spotkania z człowiekiem, stąd to jego charakterystyczne, inspirujące sformułowanie o komunikacji jako zbliżeniu do drugiego. W tym kluczu zinterpretował on przypowieść o miłosiernym Samarytaninie i myślę, że nie chodziło tu tylko o aspekt uczuciowy. Uważam, że Papież wzywa nas wszystkich do tego, by nasza posługa, obecność, współodpowiedzialność, miały coraz szerszy charakter. Myślę tu o duszpasterzach, o tych, którzy są na pierwszej linii: o proboszczach, wychowawcach, katechetach... Ale także o rodzinach: jak dziadek czy mama mogą pomóc dziecku być obecnym w internecie? Nie można powiedzieć tylko, jak się włącza czy wyłącza komputer. Potrzebujemy odnalezienia sensu tej obecności, która dla nas chrześcijan oznacza także głoszenie Ewangelii Jezusa Chrystusa”.
tc/ rv
Kard. O’Malley podczas transgranicznej Mszy: nasi przodkowie też byli niepożądanymi imigrantami
◊ Jako naród imigrantów powinniśmy się identyfikować z innymi imigrantami, którzy usiłują dotrzeć do Stanów Zjednoczonych – powiedział kard. Sean O’Malley podczas transgranicznej Mszy w Arizonie. Odprawił ją wczoraj z kilkunastoma amerykańskimi biskupami pod niemal 10-metrowym płotem, który oddziela USA od Meksyku.
Ołtarz stał po stronie amerykańskiej, ale wierni uczestniczyli w Eucharystii po obu stronach płotu. Przez płot przyjmowali też komunię. Jesteśmy tutaj, na pustyni Arizony, by opłakiwać niezliczoną rzeszę migrantów, którzy ryzykowali własnym życiem, by dotrzeć do Stanów Zjednoczonych – powiedział arcybiskup Bostonu.
„Tu na granicy znajdowane są ciała mężczyzn, kobiet i dzieci, którzy próbowali przedostać się do Stanów Zjednoczonych – mówił amerykański puerpurat. – Co roku 400 ciał. Im trudniej jest pokonać granicę, tym większe ryzyko ludzie podejmują i tym więcej ich umiera. W ubiegłym roku przybyło do Stanów Zjednoczonych 25 tys. dzieci bez opiekunów. Kilkadziesiąt tysięcy rodzin jest rozdzielonych na skutek migracji rodziców. Ponad 10 mln nielegalnych migrantów jest wystawionych na wyzysk i brak podstawowych świadczeń socjalnych. Żyją oni w stałym lęku”.
Kard. O’Malley przypomniał, że wrogość względem imigrantów nie jest zjawiskiem nowym. Jego przodkowie przybyli z Irlandii w czasie wielkiego głodu w połowie XIX w. Irlandczyków przewoziły tak zwane statki-trumny, jedna trzecia podróżnych nie docierała bowiem do celu. Przypuszczam, że jedynie niewolnicy z Afryki mieli gorszą przeprawę. Ze względów etnicznych i religijnych byliśmy niepożądani – wspominał arcybiskup Bostonu. W tym kontekście podkreślił, że to właśnie ciężka praca imigrantów zbudowała sukces Stanów Zjednoczonych. Również dziś imigranci przyczyniają się do rozwoju tego kraju, jednak aktualny system migracyjny jest niesprawny, prowadzi do niewysłowionych cierpień i marnowania zasobów, zarówno ludzkich, jak też materialnych – podkreślił kard. O’Malley.
kb/ rv
Nigeria: spalono kolejny katolicki kościół
◊ Do kolejnego ataku na chrześcijan w Nigerii doszło w miejscowości Fatuna w departamencie Katsina na północy kraju. Grupa młodych fundamentalistów muzułmańskich podpaliła 31 marca tamtejszy kościół św. Rity. Próbowali oni także wzniecić ogień w znajdującej się przy świątyni szkole. Miał być to odwet za rzekome znieważenie przez jedną z nauczycielek proroka Mahometa i jego matki. Podobną próbę podjęto już dzień wcześniej, ale sytuacja została wtedy opanowana przez policję.
Oskarżenie w sprawie znieważenia Mahometa zostało złożone w zeszłym tygodniu do odpowiednich organów na terenie miasta. Sprawę przekazano jednak do wyższej instancji. Wobec braku wyroku skazującego nauczycielkę, wśród radykalnych przywódców islamistów zaczęły pojawiać się głosy wzywające do samosądu. Stąd też młodzi muzułmanie zdecydowali się na atak.
Jak powiedział jeden ze świadków zajścia, policja po przybyciu na miejsce próbowała nie dopuścić do incydentu. Udało się ochronić szkołę od podpalenia; zdemolowano w niej jedynie kilka klas. Kościół jednak spłonął doszczętnie. Według podawanych przez lokalne media informacji, w całym wydarzeniu nikt nie został ranny.
lg/ rv, ap, allafrica
Ekwador: głos Kościoła w sprawie świeckości państwa i wolności religijnej
◊ „W naszym kraju, co jest skutkiem szerszego zjawiska globalizacji, zauważamy szczególne zainteresowanie kwestiami różnic w mentalności, dzieleniem się wiedzą i docenianiem różnorodności kulturowej. W tym duchu chcemy podzielić się naszym stanowiskiem na temat laickości, świeckości państwa i wolności religijnej”. To słowa biskupów Ekwadoru z listu pasterskiego pod tytułem „Świeckość a wolność religijna”, opublikowanego 13 marca.
List rozpoczyna próba wyjaśnienia nieporozumień narosłych wokół zasadniczej różnicy między słowami „laickość” i „laicyzm”. Posługując się tym drugim terminem, często chce się tak oddzielić państwo od Kościoła, by ten nie mógł wypowiadać się w sprawach życia publicznego. „Państwo świeckie nie oznacza państwa areligijnego ani, co gorsza, antyreligijnego. Oznacza jedynie, że jest ono niekonfesyjne, tzn. nie zmusza do wyznawania określonej religii” – czytamy w dokumencie.
Biskupi podkreślają, że państwo nie może narzucać obywatelom żadnego wyznania, musi jednak zagwarantować wolność i pokój między różnymi religiami. Kościół zaś ze swej strony, z racji społecznego wymiaru wyrażania wiary chrześcijańskiej, ma niezależność i żyje w formie wspólnoty opartej na wierze. Państwo powinno to respektować.
Hierarchowie podejmują także temat wolności religijnej. Przypominają, że nie dotyczy ona jedynie wierzących, ale wszystkich ludzi na świecie, i jest dziś istotnym elementem praworządnego społeczeństwa. „Świeckie państwo jest powołane do służby obywatelom i społeczeństwu zgodnie z właściwymi dla nich cechami kulturowymi, ekonomicznymi, językowymi i religijnymi” – czytamy w dokumencie episkopatu Ekwadoru.
lg/ rv, fides
Betlejem: pielgrzymka wspólnot neokatechumenalnych z Lublina
◊ Modlitwą w Betlejem na miejscu narodzenia Chrystusa zakończyła się wczoraj pielgrzymka najstarszych polskich wspólnot neokatechumenalnych z Lublina. Kilka lat po podróży do Ziemi Świętej, kończącej formacyjne etapy Drogi Neokatechumenalnej, bracia z pierwszych lubelskich wspólnot przy kościele jezuitów i w parafii św. Michała Archanioła byli tam znowu, by przeżyć w wymiarze osobistym i wspólnotowym zaślubiny z Chrystusem.
Pielgrzymka rozpoczęła się w Centrum Drogi Neokatechumenalnej Domus Galilaeae w Galilei. Uczestnictwo w liturgii pokutnej i Eucharystiach celebrowanych w miejscach uświęconych działalnością Chrystusa w Galilei przygotowywały uczestników pielgrzymki do obrzędu zaślubin z Jezusem Chrystusem, który przeżyli w Wieczerniku i w neokatechumenalnym Domus Mamre w Jerozolimie. Uroczystej Eucharystii w Domus Mamre przewodniczył jerozolimski wikariusz generalny patriarchy melchickiego abp Joseph Jules Zerey. 1 kwietnia, w ostatnim dniu pielgrzymki, bracia z obydwu wspólnot neokatechumenalnych z Lublina przypieczętowali zaślubiny z Chrystusem, modląc się na miejscu Jego Męki i w Grobie Pańskim oraz w Betlejem przy gwieździe w bazylice Narodzenia, oznaczającej miejsce narodzin Chrystusa.
W. Raiter, Betlejem
Słowacja: episkopat z nadzieją wita nowego prezydenta
◊ Słowaccy biskupi z radością przyjęli wybranego 29 marca na urząd prezydencki Andreja Kiskę. Z tej okazji na ręce prezydenta elekta list gratulacyjny w imieniu episkopatu Słowacji przekazał jego przewodniczący, abp Stanislav Zvolenský.
„Mamy nadzieję – czytamy m.in. w liście – że deklarowane przez Pana gotowość służby narodowi i rodzinie, przywiązanie do wiary i chrześcijańskich wartości oraz troska o los biednych spełnią oczekiwania większości obywateli”. Prezydent elekt Andrej Kiska to pierwszy w dwudziestoletniej historii Słowacji, po rozdzieleniu czechosłowackiej federacji, prezydent bez komunistycznej przeszłości. Startował do fotela prezydenckiego jako kandydat niezależny, nigdy nie był związany z żadną partią polityczną. Niejednokrotnie deklarował swoje przywiązanie do Kościoła Katolickiego.
Według medialnych komentarzy to zdolny, dobrze wykształcony przedsiębiorca milioner i filantrop, ciągle szukający nowych wyzwań. W wyborach powszechnych zwyciężył w drugiej turze z 20-procentową przewagą, przy rekordowej jak na Słowację frekwencji, nad szefem lewicowej partii Smer, urzędującym premierem Robertem Ficem. Urząd prezydencki na 5-letnią kadencję obejmie on 15 czerwca.
ks. S. Ługowski, Słowacja
Wystawa biblijnych rękopisów przy Placu św. Piotra
◊ Przez trzy najbliższe miesiące, od 2 kwietnia aż do 22 czerwca, odwiedzając Plac św. Piotra będzie można zobaczyć jedne z najstarszych rękopisów Biblii. Znajdują się one na wystawie zatytułowanej „Verbum Domini II. Słowo Boże wychodzi do narodów”. Urządzono ją w tzw. skrzydle Karola Wielkiego, budynku wznoszącym się na lewo od bazyliki św. Piotra.
Wystawa, zorganizowana pod patronatem Papieskiej Rady Kultury, pozostaje otwarta codziennie prócz niedziel i świąt, a wstęp jest bezpłatny. Oglądać na niej można około dwustu rękopisów w różnych językach, z wielu krajów i epok. Zostały udostępnione przez kilkanaście instytucji publicznych i zbiorów prywatnych, w tym także Bibliotekę Watykańską. Do niej właśnie należy najstarszy wystawiony tu manuskrypt Nowego Testamentu: jedna z kartek papirusu Bodmer XIV-XV. Datowany ok. 200 r. po Chrystusie, zawiera on grecki tekst Ewangelii Łukasza i Jana, w tym m.in. Łukaszową wersję Ojcze nasz. Jest tu też kartka z pochodzącego z IV wieku po Chrystusie Kodeksu Watykańskiego, który obejmuje prawie cały Stary i Nowy Testament po grecku. Z rękopisów starotestamentalnych na wystawie w Watykanie można zobaczyć najstarsze istniejące teksty hebrajskie: znalezione nad Morzem Martwym pergaminy z fragmentami proroctw Daniela, Ezechiela i Jeremiasza, datowane przed narodzeniem Chrystusa.
ak/ rv, aci
Włochy: hazard to nie sposób na kryzys
◊ Rzymska Caritas alarmuje w sprawie zalewu Wiecznego Miasta przez gry hazardowe. Znalazła przy tym wsparcie polityczne i moralne ze strony organizacji pozarządowych. Jak się oblicza, w Rzymie działa 50 tys. urządzeń do gier hazardowych. Są one rozlokowane głównie na peryferiach, jednak istnieje obawa, że salony gier zagoszczą także w centrum, stanowiąc dyskusyjną konkurencję dla świątyń, zabytków i ośrodków kultury. „Rzym to stolica kultury i jest nie do przyjęcia, że obok najważniejszych zabytków miasta powstaną salony gier – stwierdził prominentny działacz rządzącej Partii Demokratycznej z regionu Lacjum Stefano Pedica. – Właśnie dlatego trzeba, by i zwykli obywatele podnieśli w tej sprawie głos”.
Sprawa jest o tyle pikantna, że z hazardu czerpie zyski państwo. I to właśnie za cichym przyzwoleniem władz w coraz liczniejszych lokalach Rzymu pojawiają się maszyny do gry, przyciągając nie tylko młodzież. Całość zjawiska wpisuje się w trwający kryzys gospodarczy, który we Włoszech zbiera coraz obfitsze żniwo bezrobocia, ale i budzi w niektórych złudne nadzieje. „Biorąc pod uwagę tak katastroficzne dane o ubóstwie, podawane przez Caritas, jak państwo może jeszcze myśleć o czerpaniu zysków z hazardu? – pyta z kolei dziennikarz i działacz społeczny Luca Borgomeo. – Ileż rodzin złudzonych łatwym zarobkiem przyjdzie nam jeszcze zobaczyć na bruku?”. Szef włoskiego stowarzyszenia odbiorców mediów AIART zaznacza przy tym, że należy walczyć z patologią hazardu również w środkach przekazu, gdzie dominują teleturnieje także w porach największej oglądalności.
tc/ rv, adn_kr
Republika Środkowoafrykańska: wołanie o pokój i pomoc humanitarną
◊ Republika Środkowoafrykańska potrzebuje natychmiastowej pomocy. Konieczne jest przywrócenie bezpieczeństwa i docelowe wsparcie humanitarne. Wskazał na to sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych na odbywającym się w Brukseli szczycie Unia Europejska-Afryka. Ban Ki-moon określił sytuację w tym kraju jako dramatyczną. Zarekomendował wysłanie do Republiki Środkowoafrykańskiej co najmniej 10 tys. żołnierzy sił pokojowych. Wczoraj Unia zdecydowała o wysłaniu tysiącosobowego kontyngentu. Dołączy on do 2 tys. żołnierzy francuskich i 6 tys. afrykańskich stacjonujących w tym kraju.
Pracujący na obrzeżach Bangi brat Antonio Serventini OFMCap. wskazuje na dramatyczną sytuację, w jakiej znajduje się ludność cywilna.
„Kłamstwem było sprowadzanie tego, co się dzieje, do konfliktu religijnego. Jego podłoże jest ekonomiczne. Walczącym zależy na uranie, koltanie, wielkich złożach ropy naftowej, a także na ogromnych zasobach leśnych. Te rzeczy leżą u podstaw tego sporu. Nie jest on jednak tylko środkowoafrykański, ale międzynarodowy – podkreśla włoski misjonarz. - Sytuacja wciąż jest bardzo niespokojna. Ludzie żyją w dramatycznych warunkach: brakuje im wody, żywności, nie mogą spokojnie uprawiać ziemi czy chociażby pójść na targ na zakupy. Chronią się w strukturach kościelnych. 10 tys. osób koczuje u karmelitów, 700 u kapucynów, 100 tys. przy lotnisku. Brakuje jednak namiotów, a teraz pada. Ludzie żyją naprawdę w przerażających warunkach”.
bz/ rv
Syria: 150 tys. zabitych w ciągu trzech lat konfliktu
◊ Wojna w Syrii kosztowała już życie 150 tysięcy ludzi. Informuje o tym Syryjskie Obserwatorium Praw Człowieka. Z danych organizacji wynika, że co najmniej jedną trzecią ofiar stanowi ludność cywilna, a wśród niej 8 tysięcy dzieci. Przypomina się, że trwający od trzech lat konflikt jest jednym z najbardziej krwawych w tym regionie. W tym kontekście warto przypomnieć, że ofiar konfliktu syryjskiego jest już więcej niż zabitych w czasie wojny w Libanie, która ciągnęła się prze piętnaście lat, a więc pięciokrotnie dłużej.
„Brakuje bezpieczeństwa, nie ma pracy, ludzie są wykończeni takim stanem rzeczy. Jako przewodniczący Caritas codziennie spotykam osoby w potrzebie - mówi chaldejski biskup Aleppo Antoine Audo. - Wiele rodzin nie stać na kupienie żywności, ponieważ wszystko drastycznie podrożało. Pewna kobieta opowiadała mi, że wraz z mężem sprzedali ślubne obrączki, by mieć za co żyć. Brakuje też lekarstw, a nawet jeśli są, to ich ceny są horrendalne. W Aleppo żyjemy w ciągłym strachu przed bombami, które spadają na domy, szkoły, kościoły… Aleppo to teraz miasto widmo. Nie ma elektryczności, wieczorami każdy siedzi we własnym domu. Prosimy o modlitwę za nas i o pokój, byśmy znów mogli godnie żyć”.
bz/ rv
Papieskie intencje na kwiecień
◊ Jak co miesiąc, modlimy się w dwóch papieskich intencjach, ogólnej i misyjnej. Pierwsza z nich to: „Aby rządzący promowali ochronę świata stworzonego i sprawiedliwy podział dóbr i zasobów naturalnych”. Papieże naszej epoki nieraz zabierali głos w tej sprawie. Nawiązując do swoich poprzedników, często też mówi o tym Franciszek. Na audiencji środowej 5 czerwca 2013 r., w oenzetowski Światowy Dzień Środowiska, przypomniał dany przez Boga ludziom na początku historii nakaz uprawiania i doglądania świata stworzonego. Pytał: „Czy my naprawdę uprawiamy ziemię i jej doglądamy, czy też ją wykorzystujemy i zaniedbujemy?”.
„Jednak «uprawianie i doglądanie» dotyczy nie tylko relacji między nami a środowiskiem, między człowiekiem a światem stworzonym, ale również pomiędzy ludźmi – mówił Ojciec Święty. – Papieże mówili o ekologii ludzkiej, ściśle związanej z ekologią środowiska. Osoba ludzka jest dzisiaj zagrożona. Życia ludzkiego, osoby nie postrzega się już jako podstawowej wartości, którą należy szanować i chronić, zwłaszcza jeśli to osoba uboga lub niepełnosprawna, jeśli nie jest jeszcze przydatna, jak dziecko mające przyjść na świat, lub już nie jest przydatna, bo w podeszłym wieku. Ta kultura odrzucania sprawiła, że staliśmy się niewrażliwi również na marnowanie i wyrzucanie żywności. Pamiętajmy jednak, że żywność, którą się wyrzuca, jest niejako kradziona ze stołu ubogich, tych, którzy głodują! Kiedy jest dzielona sprawiedliwie, w sposób solidarny, nikomu nie brakuje tego, co konieczne, każda wspólnota może zaspokoić potrzeby najuboższych. Ekologia ludzka i ekologia środowiska idą w parze”.
Papież poleca nam też intencję misyjną na każdy miesiąc. W kwietniu mamy się modlić, „aby Zmartwychwstały Pan napełnił nadzieją serca osób doświadczanych przez ból i chorobę”. O nadziei, jaką daje nam powstały z grobu Jezus, Ojciec Święty mówił w środowej katechezie 4 grudnia ub. r.:
„Już w tym życiu mamy w sobie udział w zmartwychwstaniu Chrystusa – powiedział Franciszek. – Jeśli jest prawdą, że Jezus wskrzesi nas na końcu czasów, prawdą jest także, iż w pewnym aspekcie z Nim już jesteśmy wskrzeszeni. Życie wieczne zaczyna się już teraz, zaczyna się podczas całego życia, które jest skierowane ku temu momentowi ostatecznego zmartwychwstania. Już bowiem zostaliśmy wskrzeszeni przez chrzest, zostaliśmy włączeni w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa i mamy udział w nowym życiu, które jest Jego życiem. Dlatego również ciało każdego z nas jest odbiciem wieczności, a zatem należy je zawsze szanować, a przede wszystkim należy zawsze szanować i kochać życie tych, którzy cierpią, aby poczuli bliskość królestwa Bożego, owego stanu życia wiecznego, ku któremu zmierzamy. Ta myśl daje nam nadzieję: jesteśmy w drodze do zmartwychwstania. Zobaczyć Jezusa, spotkać Jezusa: oto nasza radość!”.
ak/ rv
Aktualności Radia Watykańskiego – wydanie główne 2.04.2014 – wersja dźwiękowa
◊ Słuchaj: 
Aktualności Radia Watykańskiego – wydanie wieczorne
Magazyn Radia Watykańskiego – 02.04.14
◊ „Przed kanonizacją dwóch Papieży. Jan Paweł II w Gdyni i Pelplinie (1987, 1999)” – Radio Glos, Pelplin.
Słuchaj:
Biuletyn Radia Watykańskiego jest rozsyłany gratis na adresy abonentów. Jak dokonać prenumeraty lub jak z niej zrezygnować informujemy na stronie www.radiovaticana.org/polski
© Radio Watykańskie 2013 - wszelkie prawa zastrzeżone