 |  |
2014/04/19
Magazyn Radia Watykańskiego – 19.04.14
Wielka Sobota w Watykanie
◊ Dziś Wielka Sobota i Kościół nie sprawuje Eucharystii aż do Wigilii Paschalnej. Tak też jest w Watykanie, gdzie dopiero o 20:30 w Bazylice św. Piotra rozpocznie się liturgia światła. W czasie ponad dwugodzinnego nabożeństwa Papież udzieli sakramentów chrztu i bierzmowania dziesięciu katechumenom. Połowa z nich to Włosi, a pozostali pochodzą z Białorusi, Francji, Libanu, Senegalu i Wietnamu.
Mimo braku publicznej działalności Ojciec Święty nie zapomina o wydarzeniach na świecie. Franciszek zachęcił na Twitterze, by pamiętać w modlitwie o ofiarach zatonięcia promu w Korei oraz ich rodzinach.
tc/ rv
Papieskie słowa na zakończenie Drogi Krzyżowej
◊ „Zło nie będzie miało ostatniego słowa, lecz miłość”. Te słowa Grzegorza z Nazjanzu, zacytowane przez Papieża na zakończenie wczorajszej Drogi Krzyżowej w Koloseum, trafiły do światowych mediów. W przemówieniu po nabożeństwie, którego rozważania nawiązywały do bolączek współczesnego świata, Franciszek wskazał na paradoks, jakiego doświadczamy rozważając Mękę Pańską.
„Bóg na krzyżu Jezusa złożył cały ciężar naszych grzechów, wszystkie niesprawiedliwości, jakich każdy Kain dopuścił się przeciw swojemu bratu, całą gorycz zdrady Judasza i Piotra, całą próżność dyktatorów, całą zuchwałość fałszywych przyjaciół – mówił Ojciec Święty. – Był to ciężki krzyż, jak noce ludzi opuszczonych, ciężki jak śmierć drogich nam osób, ciężki, bo podsumowuje całą podłość zła. A mimo to jest to krzyż chwalebny, jak jutrzenka po długiej nocy, ponieważ rozkwita w nim cała Boża miłość, większa od naszych nieprawości i naszych zdrad. Na krzyżu widzimy potworność człowieka, gdy da się on kierować złem, ale widzimy też wielkość miłosierdzia Boga, który nie traktuje nas według naszych grzechów, lecz według swojego miłosierdzia”.
Dzięki temu, jak zauważył Papież, wobec Krzyża czujemy się dziećmi, a nie rzeczami, które dzielą los przemijających stworzeń. Zacytował w tym momencie św. Grzegorza z Nazjanzu, który rozważał ten los człowieka wybranego przez Boga w Chrystusie:
„Gdybym nie był Twój, mój Chryste, czułbym się stworzeniem skończonym. O nasz Jezu, prowadź nas z krzyża ku zmartwychwstaniu i naucz nas, że zło nie będzie miało ostatniego słowa, ale miłość, miłosierdzie i przebaczenie! O Chryste, pomóż nam zawołać: Wczoraj byłem ukrzyżowany z Chrystusem, a dziś jestem z Nim uwielbiony. Wczoraj z Nim umarłem, dziś z Nim jestem żywy. Wczoraj z Nim zostałem pogrzebany, dziś wraz z Nim zmartwychwstałem”.
Franciszek zachęcił też wiernych, by pamiętali o ludziach szczególnie doświadczających krzyża, o chorych i opuszczonych, „aby w próbie krzyża znaleźli moc nadziei”.
tc/ rv
Republika Środkowoafrykańska: zabito księdza
◊ W Republice Środkowoafrykańskiej zabito katolickiego kapłana. Stało się to w Wielki Czwartek, kiedy ks. Christ Formane Wilibona wracał do swej parafii Paoua po Mszy odprawionej w jednym z kościołów filialnych. Wikariusz generalny diecezji Bossangoa nie potrafi powiedzieć, jakie były motywy zbrodni. Z uzyskanych dotychczas informacji wynika, że kapłana zamordowali uzbrojeni pasterze związani z ugrupowaniem Seleka. Diecezja podjęła starania o odzyskanie ciała zamordowanego księdza, ponieważ ugrupowanie to znane jest z tego, że nie wydaje ciał swych ofiar. W tej samej diecezji dwa dni wcześniej Seleka porwała na krótko jej ordynariusza bp. Nestora Nongo Azagbię i trzech towarzyszących mu kapłanów.
kb/ rv, icilome
Syria: chrześcijanie umierają jak Chrystus
◊ Dramat męki i śmierci Chrystusa odnawia się nie tylko w liturgii, ale także w życiu tysięcy Jego wyznawców. Co dziesiąty chrześcijanin na świecie liczy się dziś z możliwością zapłacenia najwyższej ceny za przynależność do Chrystusa. Niekiedy ich męczeństwo w niczym nie ustępuje brutalności Męki Pańskiej. Przykładem świadectwo, które złożyła w Radiu Watykańskim s. Raghida Al Khouri, była dyrektorka katolickiej szkoły w Damaszku.
„W miastach i wioskach okupowanych przez zbrojne ugrupowania dżihadystów czy muzułmańskich ekstremistów chrześcijan stawia się wobec alternatywy: szahada, czyli muzułmańskie wyznanie wiary, albo śmierć. Niekiedy dają też oni możliwość wykupu. A że chrześcijanie nie mogą zaprzeć się swej wiary, wybierają męczeństwo. I jest to męczeństwo bestialskie, niesłychane wręcz akty przemocy. Na przykład w Maaluli ukrzyżowano dwóch młodych chrześcijan, ponieważ nie chcieli złożyć wyznania szahady. Oprawcy powiedzieli im: «A zatem chcecie umrzeć jak wasz Mistrz, w którego wierzycie. Macie wybór: albo szahada, albo was ukrzyżujemy». No i ukrzyżowali ich. Jednego na oczach jego własnego ojca, którego potem zresztą zabili. Inny przykład to Abra, dzielnica na przedmieściach Damaszku. Wkraczając do miasta, islamiści zabijali mężczyzn, kobiety i dzieci. A potem brali ich głowy i grali nimi w piłkę nożną. Ciężarnym kobietom wyrywano z łona dzieci i wieszano na drzewach za pępowinę”.
kb/ rv
Syria: święta w piwnicy
◊ Dla syryjskich chrześcijan będzie to kolejna wojenna Wielkanoc. W wielu miejscach nie będzie nawet świątecznych liturgii, ponieważ istniejące kiedyś kościoły zostały zrównane z ziemią. Wiele rodzin będzie obchodzić Paschę w piwnicach, które od miesięcy stały się ich schronieniem.
„Wyobraźcie sobie kompletnie zniszczone Aleppo. Wszędzie tylko ruiny. W piwnicach tych zniszczonych domów żyją całe rodziny - mówi Elena Cranchi, która niesie pomoc syryjskim dzieciom. - Spotkaliśmy 13-letnią Rayan, która zaprowadziła nas do podziemi, gdzie w maleńkim pokoju od miesięcy żyje razem 21 osób. Walki cały czas trwają, nie ma mowy o jakiejkolwiek normalności. Oni naprawdę żyją w podziemiach i tam też będą obchodzić święta. Brakuje żywności, nie będzie jej też na świątecznym stole. Myślę, że w tym okresie wielkanocnym trzeba o tym pamiętać i głośno mówić naszym dzieciom, że są na świecie ich rówieśnicy, którzy żyją w dramatycznych warunkach i nie mogą realizować swych marzeń. Musimy pamiętać o cierpieniu niewinnych syryjskich dzieci”.
bz/ rv
Jerozolima: uroczystości przy Grobie Bożym
◊ W Jerozolimie katolicka Wigilia Paschalna zbiega się z prawosławnymi obchodami cudu świętego ognia. Od wczesnych godzin porannych liczni wierni kierowali się do Bazyliki Bożego Grobu.
W Bazylice Bożego Grobu radosne Alleluja zabrzmiało już podczas porannej liturgii, której przewodniczył łaciński patriarcha Jerozolimy Fouad Twal. Celebracja rozpoczęła się w pobliżu Golgoty poświęceniem ognia, po czym patriarcha zapalił wielkanocny paschał od ognia wiecznej lampki płonącej w pustym grobie Zbawiciela. Radosny śpiew orędzia paschalnego wypełnił swym echem całą bazylikę. Liturgia Słowa przypominała wiernym historię zbawienia i zakończyła się Ewangelią o zmartwychwstaniu, którą według wielowiekowej tradycji uroczyście odśpiewał sam patriarcha.
Ze względu na duża liczbę pielgrzymów oraz na wspólne obchody Wielkanocy chrześcijan zachodnich i wschodnich niektórzy mieli trudności z wejściem do Bazyliki Bożego Grobu. W godzinach popołudniowych Kościół prawosławny sprawował bowiem nabożeństwo świętego ognia. Gromadzi ono nie tylko lokalnych wiernych, ale przede wszystkim wielu pielgrzymów przybyłych z Grecji, Cypru i Rosji.
Celebracja Wigilii Paschalnej w godzinach porannych dotyczy jedynie Bazyliki Bożego Grobu. Uwarunkowane jest to zasadami Status quo, ustalonymi w połowie XIX wieku. Jerozolimska parafia sprawuje tę radosną liturgię w godzinach wieczornych w kościele Najświętszego Zbawiciela przy siedzibie franciszkańskiej Kustodii Ziemi Świętej.
Dzisiejsze obchody w jerozolimskiej Bazylice Grobu zakończą się liturgią godziny czytań przy ołtarzu św. Marii Magdaleny.
P. Blajer OFM, Jerozolima
Hiszpania: Wielka Sobota - współbolenie z Maryją
◊ W Hiszpanii Wielka Sobota to przede wszystkim dzień Matki Bożej Soledad, czyli samotnej. Choć w procesjach niesione są pasos przedstawiające Jezusa w grobie, częste są tzw. „procesje kondolencyjne” z figurą Maryi opłakującej w samotności śmierć Syna.
Po gwarnych procesjach Wielkiego Piątku dzisiaj zapanowała prawie cisza. Wprawdzie wychodzą jeszcze procesje, ale są już mniej liczne i nie tak okazałe. Zmęczenie z poprzednich dni łączy się z oczekiwaniem na zmartwychwstanie Jezusa.
Wielka Sobota to także towarzyszenie Maryi w jej bólu po śmierci Syna. W Guadix w kościele Santo Domingo wierni „składają Matce Bożej kondolencje”, odmawiając specjalne modlitwy przewidziane właśnie na Wielką Sobotę. „Kondolencyjny” charakter ma też procesja maryjna w Granadzie, która wyrusza ze słynnej Alhambry. Ciekawą tradycję posiada Malaga, gdzie w parafii Santo Domingo odbywa się „celebracja samotności Maryi” według rytuału zatwierdzonego przez Jana Pawła II. Zastąpił on Mszę, jaką na mocy przywileju Benedykta XIV sprzed ponad 250 lat celebrowano w tym kościele. Była to jedyna na całym świecie Msza odprawiana w Wielką Sobotę.
Dla hiszpańskiej Polonii Wielka Sobota to przede wszystkim tradycyjna święconka. W tym dniu w kościele są prawie wszyscy. W metrze i w autobusie ciekawość budzą pięknie przybrane koszyczki i kolorowe pisanki. W Avili tamtejsza Polonia podbiła całe miasto kursem malowania pisanek, który cieszy się dużym powodzeniem.
M. Raczkiewicz CSsR, Madryt
Ukraina: na Wielkanoc zwierzchnik grekokatolików apeluje o miłość także do tych, którzy myślą inaczej czy mówią innym językiem
◊ „Jeszcze w niedawnej przeszłości naszą Cerkiew i nasz naród katowano i krzyżowano, składano przeciw nam fałszywe świadectwa, strzelano do nas i zamykano nas w więzieniach. Jednak to wszystko przeżyliśmy i, dziękować Bogu, odrodziliśmy się do nowego życia wspólnoty uczniów Chrystusa – pisze zwierzchnik ukraińskich grekokatolików w liście do wiernych na Wielkanoc. – Teraz znowu grożą nam użyciem broni, podziałem kraju i odbieraniem świątyń”.
„Jednak Chrystus jest dzisiaj z nami – czytamy w wielkanocnym przesłaniu abp. Światosława Szewczuka. – Nasze boleści przyjmuje On tak, jakby to Jego samego raniono. To Jego znieważano, bijąc młodzież na Majdanie. To Jego czyniono nędzarzem, gdy skorumpowana władza rozkradała dobra narodu. To Jego niesprawiedliwie sądzono, wystawiano nagim na mróz i katowano”. Kijowsko-halicki arcybiskup większy zachęca do wiary w moc Chrystusowego zmartwychwstania. „Nie mamy pewniejszej pomocy ani w międzynarodowej dyplomacji, ani w siłach wojskowych czy ludzkich porozumieniach, które gotowe są wycenić na 30 srebrników Kogoś, kto nie ma ceny. W swoim zmartwychwstaniu Chrystus mocą Ducha Świętego czyni jednym ludem tych, którzy niegdyś przeciwstawiali się sobie nawzajem”. Abp Szewczuk wzywa ukraińskich grekokatolików: „Miłujmy każdego, kto jest blisko nas w naszych wioskach i miastach, na całej naszej ziemi. Uczmy się szanować i kochać każdego, kto się od nas różni, kto myśli inaczej, ma inne zwyczaje czy mówi innym językiem”.
ak/ rv,
Chrzty dorosłych we Włoszech
◊ Dziś wieczór podczas liturgii Wigilii Paschalnej 146 dorosłych przyjmie sakrament chrztu w diecezji mediolańskiej. 14 osób ochrzci w katedrze arcybiskup Mediolanu kard. Angelo Scola. Pięć z nich to Włosi, również pięć – Chińczycy, a trzy – Albańczycy. Ponadto będzie tam jeden Japończyk.
34-letnia Albanka Majlinda Memetaj, która przyjmie tej nocy chrzest, pochodzi z rodziny muzułmańskiej, a zbliżyła się do katolicyzmu poznając pracujące w Albanii siostry franciszkanki. Pamięta ona dobrze czasy, gdy dyktatura komunistyczna prześladowała tam wszystkie religie, w tym także islam. Jej dziadek musiał się z tego powodu ukrywać.
Muzułmanami, choć niepraktykującymi, byli również albańscy małżonkowie Altjon Marco Nushai i Entela Maria, którzy otrzymają sakrament chrztu w Uboldo koło Varese. Oboje są koło trzydziestki. Jak przyznają, głównym bodźcem do przyjęcia wiary chrześcijańskiej były dla nich wypowiedzi Papieża Franciszka. „Dziś ludzie potrzebują jego słów – powiedział świeżo nawrócony Albańczyk. – To fantastyczny człowiek!”.
Wśród katechumenów diecezji mediolańskiej są też ludzie urodzeni w rodzinach chrześcijańskich. W Cremeno koło Lecco chrzest przyjmie 29-letnia Włoszka Sonia Tortoredo, której rodzice nie ochrzcili, zostawiając jej samej decyzję, aż dorośnie. Zdecydowała się na ten krok dopiero teraz, gdy jest już mężatką i ma pięcioletnią córkę.
ak/ rv, ansa
Indie: chrzty dorosłych mówią o wiośnie Kościoła
◊ Kościół w Indiach mimo wielu trudności, którym na co dzień musi stawić czoło, przeżywa prawdziwą wiosnę wiary. W ten sposób abp Felix Machado komentuje chrzest 130 dorosłych katechumenów. Udzieli go w Wielką Sobotę.
Ordynariusz diecezji Vasai wskazuje, że wielu katechumenów pociągnął do Chrystusa przykład życia sąsiadów, którzy zarazili ich Ewangelią. Abp zaznacza, że wiara chrześcijan w Indiach wykuwa się pośród cierpień i trudności, które ją oczyszczają i przywracają jej pierwotne piękno i siłę. „Ludzie proszą o chrzest - mówi abp Machado - choć są świadomi faktu, iż w społeczeństwie w większości hinduistycznym oznacza to wiele trudności czy wręcz dyskryminację”.
bz/ rv
Nigeria: wzmożone środki bezpieczeństwa wokół kościołów
◊ Eskalacja przemocy w Nigerii sprawia, że wokół chrześcijańskich kościołów zwiększono na czas Wielkanocy środki bezpieczeństwa. „Nieudolność władz, gdy chodzi o powstrzymanie islamskiej przemocy sianej przez Boko Haram oraz postępująca korupcja sprawiają, że w naszym kraju boleśnie odczuwamy brak bezpieczeństwa” – podkreśla bp Oliver Dashe Doeme. To na terenie jego diecezji islamscy rebelianci uprowadzili ostatnio sto licealistek. Los większości dziewcząt wciąż jest nieznany. Kilkunastu udało się wrócić do domu po tym jak wyskoczyły z jadącej ciężarówki, którą wywozili je porywacze. Stąd też modlitwa o pokój i pojednanie będzie stała w centrum naszych wielkanocnych liturgii – mówi ordynariusz Maiduguri podkreślając, że prawdziwy pokój może przynieść Nigerii tylko Chrystus.
bz/ rv
Wielkanocne życzenia Prymasa Polski
◊ Tradycyjnie na rozpoczynające się Święta Wielkanocne Polakom w kraju i na emigracji za pośrednictwem Radia Watykańskiego życzenia składa Prymas Polski abp Józef Kowalczyk:
„Wesołego Alleluja! Tymi słowami pozdrawiam wszystkich słuchaczy Radia Watykańskiego. Za kilka dni będziemy przeżywać kanonizację naszego wielkiego rodaka bł. Jana Pawła II. To wszystko usposabia nas do głębokiego, radosnego przeżywania w tym roku Świąt Wielkanocnych i Niedzieli Miłosierdzia Bożego, podczas której będzie oficjalnie ogłoszony świętym bł. Jan Paweł II. Z tej okazji pragnę przekazać moje serdeczne pozdrowienia i złożyć życzenia wszystkim rodakom, gdziekolwiek są, na emigracji czy w ojczyźnie, i usposobić ich moim słowem do tego, aby te święta przeżywać w spokoju, w cieple życia rodzinnego, domowego; aby zło dobrem zwyciężać w sposobie bycia, w słownictwie, poprzez to wszystko, co w okresie Wielkiego Postu było tematem naszej medytacji, naszej refleksji i naszej spowiedzi.
Dziękuję więc Wam, drodzy Bracia i Siostry, że mimo takich czy innych trudności zewnętrznych, takich czy innych uwarunkowań, tego zabiegania codziennego znajdujecie czas na refleksję, do czego nas usposobił ten okres 40- dniowego Wielkiego Postu.
Na zmartwychwstanie powinniśmy patrzeć w dwóch aspektach: i ziemskiego zmartwychwstania, i eschatologicznego. To zmartwychwstanie Chrystusa jest nadzieją naszego zmartwychwstania eschatologicznego. Ale także usposabia nas do tego, byśmy zmartwychpowstawali, gdy chodzi o wymiar ziemski: z naszych zaniedbań, z naszych gnuśności, z naszego lekceważenia, czasem świadomego lub nie, gdy chodzi o budowanie naszej osobowości, ciepła rodzinnego, wychowanie nowego pokolenia.
Oby tego dobra rodzinnego było jak najwięcej, a zwieńczeniem tego dobra niech będzie radość Świąt Wielkanocnych, wspólnota stołu w wymiarze rodzinnym, w wymiarze całego społeczeństwa. Życzę więc Wesołego Alleluja i smacznego jajka wielkanocnego”.
rv
Bp Guzdek poświęcił pokarmy wielkanocne w katedrze polowej Wojska Polskiego
◊ Biskup polowy WP Józef Guzdek poświęcił w katedrze polowej pokarmy wielkanocne dla żołnierzy, pracowników wojska i ich rodzin. Ordynariusz wojskowy życzył wszystkim, którzy przygotowując się do świąt wielkanocnych pokonywali w sobie zło, aby emanowali teraz radością Ewangelii i szli z nadzieją w świat:
„Trzeba dawać świadectwo, tak jak kiedyś uczniowie Chrystusa, w świecie takim, jaki jest. Nie bójmy się świata, bójmy się o świat, zmieniajmy ten świat naszą wiarą, naszą szlachetnością, naszą uczciwością, naszą pracowitością, odwagą. Myślimy o wszystkich żołnierzach, szczególnie o tych, którzy są daleko poza granicami kraju, żeby wrócili szczęśliwie do domu, żeby była radość i uśmiech na twarzy” – stwierdził bp Guzdek.
Już tradycyjnie przy święceniu pokarmów biskupowi polowemu asystowały dzieci z rodzin wojskowych.
R. Łączny, KAI
Warszawa: bp Solarczyk na śniadaniu z najuboższymi
◊ Święta Wielkanocy przypominają nam, że jesteśmy wspólnotą – powiedział bp Marek Solarczyk, który w Wielką Sobotę przed południem spotkał się z najuboższymi na śniadaniu wielkanocnym w jadłodajni św. Brata Alberta przy ul. Lubelskiej w Warszawie.
Jak mówił warszawsko-praski biskup pomocniczy, nasze serce zawsze powinno być otwarte na drugiego człowieka: „Dla mnie osobiście jest to takie bardzo mocno doświadczenie i szczególne doświadczenie tego, aby potrafić spotkać takiego człowieka, z nim być, a przede wszystkim potrafić docenić to, w czym człowiek sam uczestniczy i świadczyć o tym wobec tych, z którymi mam okazję spotykać się przy różnych innych okazjach” – stwierdził bp Solarczyk.
Wielkanocne śniadanie dla najuboższych zorganizowała Caritas diecezji warszawsko-praskiej.
R. Łączny, KAI
Rozważania paschalne ks. Waldemara Turka: Wielka Sobota
◊ Wigilia Paschalna w Wielką Noc
Zmartwychwstał, jak powiedział (Mt 28,5)
1.W Wielką Sobotę wierni przy Grobie Pańskim rozważają Mękę i Śmierć Chrystusa. Trwa ufne oczekiwanie na Jego Zmartwychwstanie, celebrowane w czasie Wigilii Paschalnej, której nie wolno rozpocząć zanim nie zapadnie noc i którą należy zakończyć przed świtem niedzieli. Uroczysta jej celebracja obejmuje obrzęd światła, liturgię słowa, chrztu i Eucharystii.
Poza kościołem, przy ognisku, święci się nowy ogień, a na paschale kapłan żłobi rylcem krzyż, greckie litery Alfa i Omega i wypowiada słowa o Chrystusie wczoraj i dziś, Początku i Końcu. Następnie zapala paschał od nowego ognia i wypowiada słowa: „Niech światło Chrystusa chwalebnie zmartwychwstałego rozproszy ciemności naszych serc i umysłów”. Ileż głębi dostrzegamy w tej krótkiej modlitwie – życzeniu; z jednej strony światło Chrystusa chwalebnie zmartwychwstałego, z drugiej ciemności naszych serc i umysłów. Temat walki między światłem i ciemnością przewija się na wielu kartach Pisma Świętego, o czym przypominają słowa Orędzia Wielkanocnego, słynnego Exultetu, śpiewanego w kościele po uroczystym wejściu celebransa i wiernych: „Jest to zatem ta noc, która światłem ognistego słupa rozproszyła ciemności grzechu, a teraz ta sama noc uwalnia wszystkich wierzących w Chrystusa na całej ziemi od zepsucia pogańskiego życia i od mroku grzechów”.
2. Przebogata jest liturgia słowa w czasie Wigilii Paschalnej, która zwana jest matką wszystkich wigilii; lekcjonarz podaje siedem czytań ze Starego Testamentu i dwa z Nowego, ukazujących najważniejsze wydarzenia i poszczególne etapy z historii rodzaju ludzkiego, od opisu stworzenia aż do zmartwychwstania Chrystusa. Jest to przede wszystkim historia miłości Boga, który nas stwarza, powołuje do szczęścia i do niego konsekwentnie prowadzi mimo naszej niewierności. Ale są to też dzieje każdego z nas, biorącego udział w liturgii i rozważającego małą historię swojego życia na tle wielkiej historii całego rodzaju ludzkiego. Dostrzegamy w czytaniach naszą niewolę, nasze przejście przez Morze Czerwone, nasze spotkania z Bogiem działającym w nas przez przyjmowane sakramenty, naszą nadzieję na zmartwychstanie i wieczne szczęście. Osobista refleksja jest jeszcze bardziej pogłębiana dzięki modlitwom, jakie między poszczególnymi fragmentami biblijnymi odczytuje przewodniczący liturgii, z intencjami obejmującymi różne dziedziny życia Kościoła i wiernych. Po ostatnim czytaniu ze Starego Testamentu oraz psalmie responsoryjnym i modlitwie, kapłan intonuje hymn „Chwała na wysokości Bogu”; wierni włączają się do śpiewu, w czasie którego biją dzwony. Po kolekcie śpiewa się uroczyste Alleluja, po którym jest odczytywana Ewangelia, a po niej głoszona homilia.
Część trzecią Wigilii Paschalnej stanowi liturgia chrzcielna. Od starożytności Kościół sprawuje sakrament chrztu właśnie w noc paschalną. Nowo ochrzczeni ropoczynają nowe życie, a biorący udział w liturgii przez odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych wspominają swój chrzest, w czasie którego stali się dziećmi Bożymi. Wszyscy wyrzekają się grzechu i składają wyznanie wiary w Boga jedynego w Trzech Osobach. Kapłan kropi lud wodą święconą.
Liturgia Wigilii Paschalnej stanowi dla nas wszystkich dobrą okazję do podjęcia refleksji nad znaczeniem chrztu w naszym codziennym życiu. Chrzest oznacza dla nas wejście do wielkiej rodziny wierzących w Kościele, do uczestnictwa we Mszy świętej, do słuchania i życia wedle słowa Bożego, do życia w miłości z braćmi w wierze i z tymi, którzy wiary poszukują.
Nie lękajmy się też pomyśleć, zwłaszcza w tę szczególną noc, o tym, że jako ochrzczeni mamy być znakiem nadziei dla innych, zwłaszcza dla tych, z którymi spotykamy się często, a którzy napotykają na większe trudności niż te, które są naszym udziałem. Oni, jak też inni, których nie znamy, potrzebują wsparcia duchowego, dlatego ta noc zachęca nas do życia aktywnego w naszym środowisku, do konkretnej działalności, do podejmowania codziennych wyzwań z większym zapałem i entuzjazmem. To nasze świadectwo i ta nasza działalność mają być podejmowane bez agresywnego egoizmu, bez próbowania przyciągania innych do siebie, ale w celu wskazania im, na sposób wyraźny i dyskretny zarazem, drogi do Chrystusa zmartwychwstałego.
3. Czwartą częścią Wigilii Paschalnej jest liturgia eucharystyczna, taka sama jak sprawowana przy innych okazjach, ale też inna zarazem, bo odprawiana w tę noc szczególną Zmartwychwstania Pańskiego. Słowa z dzisiejszej Ewangelii przemawiają do nas mocniej niż zwykle i mamy wrażenie jakbyśmy byli razem z Marią Magdaleną i drugą Marią przy grobie Pańskim i słuchali zdumieni anioła: Wy się nie bójcie! Bo wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: „Powstał z martwych i udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie” (Mt 28,5-7).
Odnosimy wrażenie jakby anioł mówił do nas te słowa i w ich świetle nasza duchowa droga, niekiedy wyboista i kręta, staje się prostsza. Lęk, który w różnych formach towarzyszył nam w przeszłości i którego do dzisiaj nie jesteśmy w stanie pozbyć się do końca, nagle w znacznej mierze ustępuje i ukazuje swoje pozytywne aspekty: zachęca nas i mobilizuje do szukania ufności, pocieszenia, radości. Znajdujemy to wszystko w Zmartwychwstałym, symbolizowanym dzisiaj przez figurkę ze zwycięskim sztandarem, patrzącym na nas z miłością, jakiej nie możemy nawet sobie wyobrazić. Jakże inaczej patrzymy dzisiaj na nasze życie, na nasze upadki i powstania, na nasze bóle i cierpienia. Wszystko co stało się naszym udziałem, dzisiaj postrzegamy w innym świetle, a modlitwa staje się spontaniczna.
Zmartwychwstały Panie, do Twojego grobu Maria Magdalena i druga Maria szły z niepokojem, ale odchodziły od niego z radością, aby głosić wszystkim, że Ty pokonałeś śmierć. Dopomóż nam być autentycznymi świadkami Twojego Zmartwychwstania w naszym codziennym życiu i spraw abyśmy bardziej czynami niż słowami pokazywali światu, że wierzymy w Twoje i nasze zmartwychwstanie.
Aktualności Radia Watykańskiego – wydanie główne 19.04.2014 – wersja dźwiękowa
◊ Słuchaj: 
Aktualności Radia Watykańskiego – wydanie wieczorne
Magazyn Radia Watykańskiego – 19.04.14
◊ „Rozważania paschalne ks. Waldemara Turka: Wigilia Paschalna”.
Słuchaj:
Biuletyn Radia Watykańskiego jest rozsyłany gratis na adresy abonentów. Jak dokonać prenumeraty lub jak z niej zrezygnować informujemy na stronie www.radiovaticana.org/polski
© Radio Watykańskie 2013 - wszelkie prawa zastrzeżone