 |  |
30/07/2010
Chociaż Kościół cierpi, wiara budzi w nim radość – Benedykt XVI po prapremierze filmu o jego pontyfikacie
◊ „Niezwykłą podróżą duchową” nazwał Ojciec Święty film bawarskiego radia i telewizji Pięć lat Papieża Benedykta XVI. Dziękując wczoraj wieczorem w Castelgandolfo po światowej prapremierze tego obrazu, Papież zauważył, że dzięki niemu mógł przeżyć na nowo ważne momenty swej pięcioletniej posługi i samego życia Kościoła.
„Osobiście bardzo się wzruszyłem, widząc pewne chwile, a zwłaszcza tę, kiedy Pan nałożył na moje barki posługę Piotrową – ciężar, którego nikt nie mógłby unieść sam o własnych siłach – powiedział Benedykt XVI. – Można go nieść tylko dlatego, że Pan niesie nas i mnie. Widzieliśmy na tym filmie, jak mi się wydaje, bogactwo życia Kościoła, wielość kultur, charyzmatów, różnych darów, które żyją w Kościele. Widzieliśmy, jak w tej wielości i ogromnej różnorodności żyje wciąż ten sam Kościół, a prymat Piotrowy ma za zadanie wyrażać, uwidaczniać, konkretyzować jedność w tej wielości historycznej, konkretnej. Dokonuje się to w jedności obejmującej czas obecny i miniony, przyszłość i wieczność. Widzieliśmy, że również dzisiaj Kościół, chociaż, jak wiemy, bardzo cierpi, jest tym niemniej Kościołem radosnym, a nie zestarzałym. Widzieliśmy, że Kościół jest młody i że wiara budzi radość”.
Papież wysoko ocenił wpisanie narracji w Odę do radości z IX Symfonii Beethovena, co wyraża myśl, że poza historią już jesteśmy odkupieni. Innym pomysłem twórców, który spodobał się Benedyktowi XVI, było zakończenie filmu papieską wizytą u Matki Bożej, „która uczy nas pokory, posłuszeństwa i radości, bo Bóg jest z nami”.
ak/ rv
Nowy prefekt Kongregacji ds. Biskupów papieskim wysłannikiem na obchody 400-lecia chrztu kanadyjskiego wodza indiańskiego
◊ Obchody 400-lecia chrztu wodza indiańskiego plemienia Mikmaków Membertou są okazją sprzyjającą pojednaniu między ludnością tubylczą a pozostałymi mieszkańcami Kanady. Winny pomóc wszystkim Kanadyjczykom, by umocnieni wiarą wspólnie zdążali drogą zbawienia. Życzy tego Papież w liście do kard. Marca Ouelleta, mianując go swoim specjalnym wysłannikiem na główne uroczystości z okazji tej rocznicy. Odbędą się one 1 sierpnia w miejscowości Chapel Island w kanadyjskiej prowincji Nowa Szkocja. Kard. Ouellet, mianowany przed miesiącem prefektem Kongregacji ds. Biskupów i przewodniczącym Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej, był przez ostatnich siedem lat arcybiskupem Québecu i prymasem Kanady. Benedykt XVI przypomina, że chrzest indiańskiego wodza zapoczątkował w tym kraju okres wzmożonej działalności misyjnej, rozwijanej dzięki gorliwym wysiłkom głosicieli Ewangelii.
ak/ rv
Prezes Papieskiej Akademii Pro Vita: trzeba przeciwstawić się banalizacji aborcji
◊ Dla niektórych kobiet aborcja jest jak wypicie kawy czy wzięcie tabletki na przeziębienie. Na przykłady banalizacji przerywania ciąży wskazuje prezes Papieskiej Akademii Pro Vita, która przygotowuje dokument na temat tzw. syndromu postaborcyjnego. W wywiadzie dla watykańskiego dziennika L'Osservatore Romano, ks. Ignacio Carrasco de Paula ujawnia, że dokument powinien być gotowy w przyszłym roku. Ponadto akademia zajmuje się kwestiami związanymi z przechowywaniem pępowin i wykorzystywaniem pochodzących z nich komórek macierzystych oraz problemem eutanazji.
Prezes papieskiej Akademii Pro Vita podkreśla, że wciąż zbyt mało mówi się publicznie o skutkach, jakie aborcja niesie dla kobiety. Praktycznie niepodejmowany jest temat przyzwyczajenia do aborcji. Ks. Carrasco de Paula przypomina, że na szerszą skalę problem ten ujrzał światło dziennie 20 lat temu w Armenii. Grupa włoskich lekarzy udała się tam wówczas, by nieść pomoc ludności dotkniętej trzęsieniem ziemi, i stwierdziła, że wiele kobiet przerwało ciążę ponad 20 razy. Lekarze po powrocie opowiadali, że aborcja była dla Ormianek „jak wypicie kawy”, ponieważ z ich sumień zostały wymazane wszelkie kwestie moralne.
Prezes Papieskiej Akademii Pro Vita zauważa, że podobna sytuacja może się zdarzać teraz wraz z upowszechnieniem pigułki wczesnoporonnej Ru 486. „Bez wątpienia ułatwienie dostępu do aborcji prowadzi do jej banalizacji. W konsekwencji niechciana ciąża staje się jak zwykłe przeziębienie, które leczy się przy pomocy pigułki” – mówi ks. Carrasco de Paula. Hiszpański duchowny wskazuje na potrzebę większego uwrażliwiania na skutki, jakie pociąga za sobą aborcja, oraz na konieczność informowania o nich opinii publicznej.
Papieska Akademia Pro Vita zajmuje się także kwestią tak zwanych banków krwi pępowinowej, z której pozyskiwane są komórki macierzyste. Coraz częściej rodzą się bowiem pytania, czy powinny je tworzyć tylko instytucje publiczne, czy także prywatne, i jaki rodzaj kontroli etycznej powinien być roztaczany nad tego typu placówkami. Ważnym problemem, do tej pory nierozwiązanym jednoznacznie, jest także kwestia powszechnej dostępności do tych banków, tak by nie stały się one tylko przywilejem nielicznych, głównie zamożnych ludzi.
Wiele pytań rodzi też, jak wskazuje ks. Carrasco de Paula, podejście współczesnego społeczeństwa do eutanazji. Powszechnie bowiem pojawia się „złagodzone słownictwo” w tej kwestii. Zamiast o eutanazji mówi się o „przerwaniu sztucznego utrzymywania przy życiu, o położeniu kresu sztucznemu odżywianiu i nawadnianiu, o przerwaniu terapii”. Watykański bioetyk zwraca uwagę na problemy związane z określeniem chwili śmierci: czy jest to ustanie akcji serca, czy też pracy mózgu. „Odpowiedź na te pytania wymaga bardzo skrupulatnego studium, refleksji, zgłębiania na podstawie osiągnięć nauki, a także etyki czy moralności” – stwierdził prezes Papieskiej Akademii Pro Vita wskazując, że prace w tym kierunku prowadzone są już od dawna i chodzi o ich kontynuowanie.
Kierowaną przez siebie instytucję ks. Carrasco de Paula określa mianem „ciała doradczego na służbie wszystkich watykańskich dykasterii”. Jak mówi, Papieska Akademii Pro Vita prowadzi badania nad wieloma pilnymi kwestiami chociażby z dziedziny bioetyki. Sama jednak nie podejmuje żadnych działań duszpasterskich czy normatywnych. Rezultaty swych prac akademia przekazuje bowiem odpowiednim watykańskim urzędom i to tam powstają ewentualne normy czy wskazówki dotyczące chociażby podejmowania pewnych zagadnień w pracy duszpasterskiej.
bz/ rv
Indie: Kościół o kontroli przyrostu naturalnego
◊ Kościół katolicki w Indiach przyjął z uznaniem deklarację rządu centralnego o niestosowaniu przymusu w ograniczaniu przyrostu naturalnego populacji kraju. Jednocześnie biskupi zaapelowali, by oficjalne deklaracje władz przekładały się na życie. Innymi słowy, chodzi o to, by wyeliminować takie sytuacje, w których, jak to ma miejsce obecnie, kobiety mające więcej niż dwoje dzieci są dyskryminowane przy zatrudnianiu. Kościół jednocześnie przypomina, że rząd nie może ustalać, ile ma być dzieci w rodzinie.
Metody ograniczania przyrostu proponowane w rządowym programie stabilizacji ludności Indii to m.in. edukacja dziewcząt, propagowanie zawierania małżeństw w dojrzalszym wieku, opóźnianie urodzin pierwszego potomka w rodzinie, propagowanie trzyletnich przerw między narodzinami kolejnych dzieci.
Katoliccy duchowni indyjscy akceptują dążenia rządu Indii do stabilizacji liczby ludności kraju. Rzecznik Konferencji Episkopatu Katolickich Biskupów Indii ks. Babu Joseph wyjaśnia: „Indie muszą działać na rzecz stabilizacji narodzin. To oczywiste. W przeciwnym wypadku, jeżeli narodziny wymkną się spod kontroli, krajowi zagrozi katastrofa humanitarna. Nieograniczona liczba narodzin dzieci, którym nie można zapewnić opieki i edukacji, jest nie do przyjęcia. Rodzice nie mogą zdejmować z siebie odpowiedzialności za zapewnienie swym dzieciom jak najlepszych warunków rozwoju. Niedostateczne zasoby kraju nie pozwalają na niekontrolowany przyrost. Dlatego potrzebny jest proces stabilizacji liczby ludności”.
Indyjski rząd prowadzi jednocześnie kampanię na rzecz urodzin córek. W społecznościach ceniących bardziej męskich potomków narodziny dziewczynek nie są przyjmowane z zadowoleniem przez rodziców, którzy często dokonują aborcji. Ksiądz Babu Joseph podkreśla: „Biskupi bardzo mocno występują na rzecz posiadania dzieci płci żeńskiej. To jest działanie przeciw obecnej w Indiach dyskryminacji dzieci – dziewczynek”.
Indie liczą 1 170 mln mieszkańców. Co roku liczba ta rośnie o ponad 20 mln, czyli tyle, ile zamieszkuje Australię, a co 10 lat liczba mieszkańców wzrasta o około 180 mln, czyli tyle, ile żyje w Brazylii. Ponad 50 proc. czyli 645 mln Hindusów żyje w ubóstwie – są niedożywieni, nie mają dostępu do czystej wody, kanalizacji i edukacji.
E. Dziuk, Delhi
Anglia: raport o nadużyciach w Kościele
◊ Postępy w działaniach Kościoła na rzecz ochrony nieletnich przed nadużyciami seksualnymi i znęcaniem się oraz pewien spadek liczby doniesień o tego rodzaju przestępstwach. Tak można podsumować opublikowany niedawno doroczny raport odnośnej komisji Kościoła katolickiego w Anglii i Walii (National Catholic Safeguarding Commission). W ubiegłym roku zanotowano 41 doniesień o nadużyciach, jednak tylko 18 z 52 ofiar skarżyło się w sprawach dotyczących roku 2009. Pozostałe skargi dotyczyły spraw z lat 70. i jeszcze dawniejszych. Nie wszystkie oskarżenia dotyczą księży. Na 43 obwiniane osoby 26 należało do stanu duchownego. Pozostali oskarżeni to osoby świeckie związane w jakiś sposób z kościelnymi instytucjami.
W raporcie zanotowano wzrost współpracy między organizacjami zajmującymi się ochroną nieletnich przed nadużyciami. Postuluje się jednak, by sukcesy na tym polu nie uśpiły czujności Kościoła w Anglii i Walii. Należy rozwijać w strukturach kościelnych „kulturę ochrony”, która objęłaby także dobór osób kierowanych do pracy z dziećmi i młodzieżą. Komisja zwraca też uwagę na potrzebę otoczenia odpowiednią opieką osób winnych nadużyć.
tc/ rv
Kościół na Kubie upomina się o swobody obywatelskie
◊ „Nie ma żadnych racji, by ograniczać korzystanie z ludzkiej wolności” – czytamy w wydawanym przez diecezję Hawany piśmie Palabra Nueva. W wakacyjnym, lipcowo-sierpniowym numerze miesięcznika pisze o wolności jego redaktor naczelny Orlando Márquez, będący równocześnie rzecznikiem prasowym stołecznej archidiecezji. Podejmując tak gorący na karaibskiej wyspie temat, dziennikarz przytacza krytykę idei głoszonych przez Karola Marksa, jaką przeprowadził Benedykt XVI w encyklice Spe salvi.
„W swojej encyklice o nadziei Papież ukazuje, na czym polega fundamentalny błąd Marksa w jego atrakcyjnej, rewolucyjnej propozycji społecznej – zauważa Márquez – Uważał on, że z rozwiązaniem problemów gospodarczych czy wykluczeniem nadużyć ze strony kapitalistów zostaną rozwiązane na zawsze wszystkie problemy społeczne. Była to koncepcja materialistyczna, ignorująca naturę ludzką, która opiera się zawsze wzorcom ujednolicającym, zrównywaniu i niezgodnym z nią ograniczeniom. Marks «zapomniał o człowieku i o jego wolności. – pisze Papież. – Zapomniał, że wolność pozostaje zawsze wolnością, nawet, gdy wybiera zło». Uwaga, Papież nie usprawiedliwia zła! – dodaje kubański publicysta. – Trzeba uczyć się codziennie wolności i codziennie ją zdobywać, bo codziennie może nam zostać skradziona i codziennie też my możemy ją skraść innym”.
Rzecznik prasowy arcybiskupa Hawany na łamach diecezjalnego miesięcznika wskazuje, jak fałszywym jest sprowadzanie wszystkiego do dylematu: kapitalizm albo socjalizm. Zwraca uwagę, że ludzka rzeczywistość społeczna jest o wiele bardziej złożona. W naszej epoce przecież Komunistyczna Partia Chin z radością otwiera podwoje dla kapitalistów, a rząd Stanów Zjednoczonych zachowuje się jak komuniści, aby zastosować większą kontrolę państwową.
ak/ rv
Wenezuela: parlament też za rewizją umowy z Watykanem
◊ Wenezuelski parlament podziela zdanie prezydenta Hugo Cháveza, że należy zrewidować umowę ze Stolicą Apostolską. Zgromadzenie Narodowe zdominowane przez rewolucyjnych socjalistów ma w tej sprawie skierować do rządu odnośną uchwałę. Poinformowała o tym przewodnicząca izby Cilia Flores przy okazji sprawozdania na temat wystąpienia kard. Jorge Urosy przed parlamentarną komisją. Jej zdaniem arcybiskup Caracas wyrażając swoje poglądy w imieniu episkopatu miesza Kościół do polityki i to w opozycji do rządu, a komisja nie była usatysfakcjonowana jego wyjaśnieniami. Ma to łamać zasady zawarte w porozumieniu watykańsko-wenezuelskim z 1964 r., które w związku z tym należy zrewidować. Trzeba również zweryfikować nominację kardynalską arcybiskupa Caracas.
Purpurata wziął w obronę wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Wenezueli abp Baltazar Porras. W jego opinii postulaty wysunięte przez przewodniczącą Flores nie mają żadnych podstaw prawnych, a wymyślanie konfliktu ze Stolicą Apostolską ma odciągnąć uwagę publiczną od innych, istotniejszych problemów kraju.
tc/ rv
Meksyk: mandat za Boga na wiecu
◊ Nałożeniem kary przez trybunał wyborczy poskutkowało odwołanie się do Boga w oficjalnym przemówieniu przez jednego ze zwycięzców ostatnich wyborów samorządowych w Meksyku z 4 lipca. Chodzi o stan Sinaloa na północnym wschodzie kraju, którego gubernator Mario López Valdez jeszcze przed głosowaniem stwierdził podczas wiecu wyborczego: „Wygram z pomocą woli narodu i Boga”. Te słowa kosztowały go publiczną naganę oraz mandat w wysokości 2 tys. dolarów. Zdaniem sądu polityk naruszył zapisy konstytucyjne i stanową ordynację wyborczą.
Meksyk przez niemal 80 lat był rządzony przez antyklerykalną Partię Rewolucyjno-Instytucjonalną, która pozostawiła po sobie liczne ślady w obowiązującym prawie. Należy do nich m.in. radykalny rozdział Kościoła od państwa i związane z tym liczne zakazy dotyczące wzajemnych odniesień. Mandatem ukarany tam został m.in. Jan Paweł II za... publiczne pokazanie się w stroju duchownym podczas swej pierwszej wizyty w tym kraju w 1979 r.
tc/ rv
Francja: ekumenicznie o rodzinie
◊ Kryzysowi i odnowie rodziny w Europie poświęcone było międzynarodowe i ekumeniczne kolokwium, które zakończyło się 29 lipca w La Salette. Wpisuje się ono w serię cyklicznych spotkań „Drogi pojednania w Europie”.
Pierwszego dnia uczestnicy próbowali odpowiedzieć na pytania dotyczące analizy kryzysu rodziny w ultramodernistycznym społeczeństwie europejskim, mitu rodziny „powtórnej” i „szczęśliwego rozwodu” oraz wielkiej liczby aborcji i niepokojących koncepcji planowania rodziny.
Druga sesja skupiła się na propozycjach szczęśliwego życia rodzinnego. Podniesione zostały pytania: Czy współcześni filozofowie mają odpowiedź na kryzys tradycyjnych koncepcji antropologicznych małżeństwa i rodziny? Czy rządy posiadają długofalową wizję rozwoju modelu rodziny? Czy Kościoły, jako główni obrońcy tradycyjnej koncepcji rodziny, mają coś nowego do zaoferowania dla post-modernistycznych społeczeństw?
W końcu na trzeciej sesji usiłowano spojrzeć na rodzinę jako na wyzwanie dla środków masowego przekazu, pytając: Jakie konsekwencje wyciągają media z faktu, że rodzina jest największą wartością dla wielu społeczeństw? Jak poprawić jakość wypowiedzi na temat rodziny? Czy rodzina ma wartość jedynie dla prawicy? Kto po lewej stronie sceny politycznej ma odwagę mówić o kryzysie ośrodków planowania rodziny?
Odpowiedź na wiele z tych pytań jest istotna, choć nie tak prosta. Bo chodzi o środowisko rozwoju człowieka, a jak mówił Benedykt XVI, „rodzina jest szkołą humanizacji człowieka, aby wzrastał on, aż stanie się prawdziwie człowiekiem”.
Zgodnie z ekumenicznym charakterem europejskich spotkań w La Salette, uczestnicy kolokwium zaproszeni byli także do udziału w życiu liturgicznym, w obrządku łacińskim i bizantyjskim oraz w nabożeństwach protestanckich.
L. Woroniecki SAC, Paryż
Po wakacjach Biblioteka Watykańska znowu dostępna dla uczonych
◊ Po trzech latach remontów, w ostatnich dniach lata – dokładnie 20 września – Apostolska Biblioteka Watykańska otworzy znowu podwoje uczonym z całego świata. Ponowne udostępnienie księgozbiorów nie oznacza oczywiście, że wszystkie planowane prace zostały już ukończone. O ich aktualny stan zapytaliśmy prefekta papieskiej książnicy, prał. Cesare Pasiniego.
Ks. Cesare Pasini: „Zamknięcie Biblioteki na trzy lata pozwoliło przeprowadzić wiele prac, które z czasem przyniosą uczonym pożytek. Będą oni mogli lepiej się poruszać i będą mieli do dyspozycji bardziej wyrafinowane serwisy informatyczne. Poza tym we wszystkich salach przeprowadzono malowanie, upiększono je, przebudowano, odnowiono...”.
- Do Biblioteki został ponownie włączony Salon Sykstyński, do którego wchodziło się dotychczas od strony Muzeów Watykańskich. Za kilka lat będzie on znowu do dyspozycji uczonych.
Ks. Cesare Pasini: „Tak. Ten salon był przez trzy wieki – od ok. 1590 r. aż do pontyfikatu Leona XIII – miejscem przechowywania rękopisów Biblioteki Watykańskiej. Obecnie nie możemy przenieść tam z powrotem manuskryptów, bo lepiej, by były w odpowiednim depozycie z klimatyzacją, jak to już jest od kilkudziesięciu lat. Tym niemniej możemy pozwolić uczonym, by również w tej świątyni kultury, przepełnionej historia, pracowali podobnie jak w innych czytelniach”.
- Jak posuwa się do przodu opracowywanie cyfrowe zbiorów Biblioteki Watykańskiej?
Ks. Cesare Pasini: „Zakończył się i to, powiedziałbym, szczęśliwie, tzw. testbed – «podłoże testowe». Jest to proces poprzedzający digitalizację. Objęte tą fazą badania próbne pozwoliły na zweryfikowanie projektu. Teraz jesteśmy już gotowi, by rozpocząć elektroniczne opracowanie całych zbiorów Biblioteki. W najbliższych miesiącach prace będą prowadzone w mniejszej skali, gdyż szukamy jeszcze koniecznych funduszy. Mamy nadzieję, a nawet jesteśmy przekonani, że projekt będzie mógł ruszyć pełną parą w przyszłym roku. Mogę jednak zapewnić, że już od września, chociaż w ograniczonym zakresie i niewielkim składzie osobowym, digitalizację księgozbiorów rozpoczniemy!”.
ak/ rv
Dziennik 30.07.2010 - wersja dźwiękowa
◊ Słuchaj: 
Magazyn we wtorek
◊ W programie: papieskie słowa po obejrzeniu niemieckiego filmu dokumentującego pięć lat pontyfikatu Benedykta XVI; list Ojca Świętego do kard. Marca Ouelleta, jego delegata na jubileusz ewangelizacji Kanady; opinia prezesa Papieskiej Akademii Pro Vita na temat szerzącej się banalizacji aborcji i eutanazji; rozmowa z prefektem wyremontowanej Watykańskiej Biblioteki Apostolskiej oraz refleksja ks. Andrzeja Zwolińskiego o grzesznym przyzwalaniu na grzech drugiego.
Słuchaj:
Biuletyn Radia Watykańskiego jest rozsyłany gratis na adresy abonentów. Jak dokonać prenumeraty lub jak z niej zrezygnować informujemy na stronie www.radiovaticana.va/polski
© Radio Watykańskie 2009 - wszelkie prawa zastrzeżone