 |  |
02/07/2011
Watykan: papieska audiencja dla pielgrzymów z Apulii
◊ Kościół nie jest jakąś organizacją społeczną czy filantropijną, jakich wiele, ale Bożą wspólnotą wierzących złączonych więzią miłości pochodzącą od samej Trójcy Świętej. Mówił o tym Benedykt XVI do pielgrzymów z diecezji Altamura-Gravina-Acquaviva delle Fonti, leżącej w Apulii na południu Włoch. Do auli Pawła VI przybyło stamtąd 7 tys. pielgrzymów. Miejscowy Kościół przeżywa obecnie synod diecezjalny, podejmując aktualne wyzwania duszpasterskie. Papież nawiązał do tych kwestii, wskazując na potrzebę ewangelicznego świadectwa zakorzenionego w osobistej więzi z Chrystusem.
„Wielu ludzi naszych czasów ma potrzebę spotkania Pana, bądź odkrycia na nowo piękno Boga bliskiego, Boga, który w Jezusie Chrystusie ukazał swoje oblicze Ojca i wzywa do uznania sensu i wartości istnienia – zaznaczył Papież. – Obecny moment dziejowy jest naznaczony przez blaski i cienie. Jesteśmy świadkami złożonych postaw: skoncentrowania na sobie samych, narcyzmu, pragnienia posiadania i konsumpcji, uczuć i pragnień oderwanych od odpowiedzialności. Wiele jest przyczyn tej dezorientacji, która objawia się w głębokim egzystencjalnym obciążeniu, ale w gruncie rzeczy widać w niej zanegowanie transcendentnego wymiaru człowieka i podstawowej relacji z Bogiem. Dlatego tak ważne jest proponowanie przez wspólnoty chrześcijańskie skutecznych i wiążących dróg wiary” – powiedział Benedykt XVI.
Ojciec Święty odniósł się w tym kontekście do kwestii chrześcijańskiej edukacji, a konkretnie do formowania młodego pokolenia w wierze. Zachęcił rodziców, by nie załamywali się w obliczu trudności i by wiernie przekazywali swym dzieciom ludzkie i duchowe wartości. Przypomniał, że chrześcijańska formacja nie może ograniczać się do przygotowania do przyjęcia sakramentów, lecz powinna stanowić stały proces włączania wiernych w życie całej wspólnoty. Papież wymienił takie ważne punkty, jak uczestnictwo w Eucharystii, codzienna modlitwa czy wrażliwość na potrzebujących.
tc/ rv
Bilans finansowy Stolicy Apostolskiej i Watykanu
◊ Sytuacja finansowa Stolicy Apostolskiej wydaje się stabilizować po okresie kryzysu związanego ze światową zapaścią sprzed trzech lat. Tak wynika z opublikowanego dziś komunikatu z posiedzenia Rady Kardynałów ds. Organizacyjnych i Ekonomicznych Stolicy Świętej. Tematem dwudniowego spotkania (30 czerwca – 1 lipca) były bilanse za ubiegły rok Stolicy Apostolskiej, Gubernatoratu Państwa Watykańskiego oraz tzw. obola św. Piotra, czyli światowej zbiórki środków pieniężnych na potrzeby działalności Ojca Świętego. Instytucje te, posiadające odrębne budżety, obracają w sumie środkami rzędu 600 mln euro. Gośćmi rady byli także dyrektor generalny Radia Watykańskiego ks. Federico Lombardi SJ oraz dyrektor administracyjny papieskiej rozgłośni Alberto Gasbarri.
Jak poinformowano, końcowy bilans finansowy Stolicy Apostolskiej za rok 2010 zamknął się nadwyżką 9.848.124 euro, przy wpływach 245.195.561 euro i wydatkach 235.347.437 euro. Te ostatnie to głównie koszty działalności dykasterii i innych instytucji watykańskich oraz samego Ojca Świętego. Dodatni bilans udało się utrzymać mimo pewnego liczbowego wzrostu personelu w porównaniu z rokiem 2009. Na koniec 2010 r. Stolica Apostolska zatrudniała 2.806 osób (2.762 w 2009 r.).
Dwukrotnie większą nadwyżkę, w wysokości 21.043.000 euro, zanotował z kolei bilans Gubernatoratu Państwa Watykańskiego, przy uzyskach wysokości 255.890.112 i kosztach rzędu 234.847.011 mln. Ten dobry wynik, jak zaznaczono, to w istotnej mierze efekt dużego napływu zwiedzających Muzea Watykańskie. Gubernatora zatrudnia 1.876 osób (o 15 mniej niż w 2009 r.). Zajmuje się zabezpieczeniem materialnym Państwa Watykańskiego, które jest terytorialnym oparciem dla Stolicy Apostolskiej jako podmiotu prawa międzynarodowego.
Natomiast tzw. obol św. Piotra wyniósł w 2010 r. 67.704.416,41 dolarów. Złożyły się nań ofiary ze strony Kościołów lokalnych, instytutów zakonnych, fundacji oraz poszczególnych wiernych. Zanotowano tu pewien spadek w porównaniu z rokiem poprzednim. Pieniądze te posłużyły na działalność charytatywną Ojca Świętego oraz na wsparcie centralnych struktur Kościoła. Osobno uwzględniono datki ze strony innych instytucji, w tym IOR-u zwanego „bankiem watykańskim”, który wyasygnował na papieską działalność 55 mln euro.
tc/ rv
Niemcy: biskup pomocniczy z Kolonii nowym metropolitą Berlina
◊ Biskup pomocniczy Kolonii Rainer Maria Woelki został metropolitą Berlina. Benedykt XVI zatwierdził tym samym wybór stołecznej kapituły katedralnej, a jego dekret ogłosiła równocześnie Stolica Apostolska oraz archidiecezja berlińska.
Wybór nowego arcybiskupa Berlina jest dla tutejszych katolików, mediów i władz lokalnych sporym zaskoczeniem. Nazwisko nowego ordynariusza ani razu nie pojawiło się we wcześniejszych rozmowach czy spekulacjach, choć berlińska kapituła katedralna swój wybór dokonała bardzo zdecydowanie. W wywiadzie dla kolońskiego radia diecezjalnego abp Rainer Maria Woelki powiedział, że został serdecznie zaproszony do tej posługi, a kanonicy z Berlina wyraźnie dali mu sygnał, że jest tam chciany i potrzebny.
Nowy ordynariusz stolicy Niemiec nie ukrywał, że jest to dla niego wielkie wyzwanie, szczególnie na wschodzie Niemiec, gdzie katolicy należą do mniejszości: „Im bardziej jednak jesteśmy autentyczni w naśladowaniu Chrystusa, tym większa radość będzie z nas biła. A to zawsze przekonuje i przyciąga ludzi” – powiedział metropolita.
Abp Rainer Maria Woelki urodził się w Kolonii, ma 55 lat, studia filozoficzne i teologiczne ukończył w Bonn i Fryburgu Bryzgowijskim. Święcenia kapłańskie przyjął w 1985 r. Pięć lat pracował w parafii, później został sekretarzem arcybiskupa Kolonii, a następnie rektorem kolegium dla kleryków. W 2000 roku doktoryzował się na Papieskim Uniwersytecie Santa Croce w Rzymie, dwa lata później został biskupem pomocniczym w Kolonii. W niemieckim episkopacie jest członkiem Komisji ds. Powołań oraz ds. Nauki i Kultury.
T. Kycia, Berlin
Benedykt XVI do niemieckich pielgrzymów w westfalskim sanktuarium o trosce o nową ewangelizację Europy
◊ Miasto Werl w archidiecezji Paderborn w Westfalii na zachodzie Niemiec świętuje dziś trzy i pół wieku kultu w tym miejscu słynącej cudami figury Matki Bożej. Obchody zgromadziły stosunkowo licznych jak na tamtejsze warunki pielgrzymów. Np. ok. 600 młodych pątników przybyło tam 27 czerwca, pieszo lub na rowerach. Papież ma nadzieję, że dzisiejsze uroczystości przyczynią się do nowej ewangelizacji tamtego regionu. Pisze o tym w przesłaniu do swojego specjalnego wysłannika na obchody 350-lecia, kard. Reinharda Marxa. Obecnemu arcybiskupowi Monachium sanktuarium maryjne w Werl z pewnością nie jest obce. Pochodzi bowiem z leżącego niedaleko od niego, w tym samym powiecie Soest, miasta Geseke.
Swemu wysłannikowi Benedykt XVI zleca, by zachęcił uczestników obchodów do oddawania czci Matce Bożej i wielbienia wraz z Nią Boga, którego imię jest święte, a miłosierdzie trwa z pokolenia na pokolenie. „Ma to teraz ogromną wagę – czytamy w papieskim liście do kard. Marxa. – Na początku trzeciego tysiąclecia ery chrześcijańskiej trzeba bowiem prowadzić nową ewangelizację Europy. Równocześnie należy odkrywać dawne i cenne, ludzkie i chrześcijańskie dobra duchowe tego kontynentu”. W przesłaniu do swojego wysłannika na dzisiejsze uroczystości Ojciec Święty zachęca do ufnej modlitwy do Matki Zbawiciela wzorem licznych chrześcijan poprzednich stuleci. Przytacza słowa słynnej modlitwy, którą św. Bernard z Clairvaux napisał w XII wieku: „Pomnij o najdobrotliwsza Panno Maryjo, że od wieków nie słyszano, aby ktokolwiek uciekając się do Ciebie, Twej pomocy wzywając, Ciebie o przyczynę prosząc, miał być przez Ciebie opuszczony”.
Czczona od trzech i pół wieku w niemieckim sanktuarium w Werl romańska figura Maryi z Dzieciątkiem na tronie została wyrzeźbiona w XII stuleciu, ok. 1170 r., a więc w czasach bliskich tym, w których żył św. Bernard. Przez kilka wieków ten maryjny wizerunek czczono w pobliskim mieście Soest w istniejącym tam do dziś średniowiecznym kościele Matki Bożej na Łąkach, który przeszedł później w ręce ewangelików. W 1661 r., dokładnie 350 lat temu, figurę przekazano kapucynom w Werl. Zaczęli tam napływać pielgrzymi i niewielki kościół już ich nie mieścił. Pod koniec XVIII wieku, w 1786 r., wzniesiono większą świątynię barokową, ale i ona z czasem przestała wystarczać. Obecny, neoromański kościół w Werl powstał w latach 1904-1906. Maryję czci się w westfalskim sanktuarium jako „Pocieszycielkę strapionych”.
ak/ rv
Biskupi Ameryk o tragediach imigrantów
◊ Do zapewnienia ochrony prawnej migrantom z Ameryki Łacińskiej wezwali biskupi Stanów Zjednoczonych, Ameryki Środkowej i Karaibów, którzy w czerwcu spotkali się na regionalnych konsultacjach. W wydanym wczoraj oświadczeniu najwięcej miejsca poświęca się nadużyciom wobec migrantów przebywających w USA lub w Meksyku bądź tam zmierzających. W tym ostatnim kraju dochodzi już do prawdziwych masakr na pozbawionych dokumentów przybyszach. Odkryte ostatnio zbiorowe groby (ponad 200 i 70 ciał) wskazują na ludobójstwo dokonane przez przestępczość zorganizowaną. Biskupi wezwali władze Meksyku do postawienia sprawców przed wymiarem sprawiedliwości i rozliczenia tych zbrodni. Zachęcają też kraje Ameryki Łacińskiej do kampanii uświadamiającej migrantów, jakie niebezpieczeństwa czyhają na nich w drodze do wymarzonych Stanów Zjednoczonych.
Niepokój katolickich hierarchów budzą także wzmożone deportacje z USA realizowane z dużą konsekwencją przez gabinet prezydenta Baracka Obamy. Laureata pokojowej nagrody Nobla biskupi zachęcają do obiecanej reformy migracyjnej. Duchowni wyrazili także solidarność z Haitańczykami, których wiele krajów Ameryki deportowało do ojczyzny. Biskupi podkreślają, że zrujnowany kraj nie może jeszcze przyjmować własnych obywateli, ponieważ przeżywa niestabilność gospodarczą i polityczną.
se/rv
Francja: noc w tysiącach kościołów
◊ Po raz pierwszy we Francji odbędzie się Noc Kościołów. Do rozpoczynającej się wieczorem akcji, mającej promować dziedzictwo chrześcijańskie, zaproszonych zostało 45 tys. francuskich świątyń. Jest to kolejny etap bardzo popularnej w tym kraju akcji Noce Katedr, która od pięciu lat przyciąga tysiące ludzi do słynnych katedr m.in. Paryża, Strasburga czy Reims. W ofercie obok nocnego zwiedzania świątyń organizatorzy proponują koncerty, wystawy oraz chwile modlitwy. Przy okazji w niektórych francuskich diecezjach zostaną zainaugurowane specjalne trasy pozwalające zgłębić lokalną sztukę sakralną.
bz/ rv
Budapeszt: przywitanie obrazu Matki Bożej Częstochowskiej
◊ Uroczystości związane z przybyciem do Budapesztu, kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej zakończyły się wczoraj, późnym wieczorem w stołecznej bazylice św. Stefana, która jest kościołem katedralnym diecezji Ostrzyhom-Budapeszt. Obraz przywieźli pielgrzymi węgierscy, którzy modlili się wcześniej na Jasnej Górze.
W pielgrzymce brali udział przedstawiciele parlamentu, członkowie episkopatu, oraz siedmiuset wiernych wraz z duszpasterzami. Uczestnicy po drodze do Częstochowy odwiedzili Kraków i Stary Sącz.
Uroczysta procesja z kopią jasnogórskiego obrazu wyruszyła spod gmachu parlamentu i dotarła do bazyliki św. Stefana. Powitali ją przedstawiciele władz miasta, ambasador RP na Węgrzech, parlamentarzyści oraz proboszcz kościoła katedralnego. Przez cały następny dzień trwało modlitewne czuwanie, zakończone uroczystą Mszą św. i Apelem Jasnogórskim o godz. 21, poprowadzonym przez wiernych z polskiej parafii w Budapeszcie.
Obraz ten zostanie na stałe umieszczony w jednej z kaplic bazyliki św. Stefana. Węgierska pielgrzymka, której pamiątką jest kopia jasnogórskiej Ikony, wiąże się z przekazaniem Polsce przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej. Tym samym swoją półroczną prezydencję zakończyły Węgry. Narodowa Pielgrzymka Węgrów przebiegała pod hasłem „Dziękujemy”.
L. Kryża TChr, Budapeszt
Jasna Góra: ogólnopolska pielgrzymka nauczycieli i wychowawców
◊ Z apelem o rozwój ścisłej współpracy między szkołą, rodziną i Kościołem zwrócili się do polskich pedagogów uczestnicy 74. ogólnopolskiej pielgrzymki nauczycieli i wychowawców. Dwudniowe spotkanie zgromadziło na Jasnej Górze ok. 7 tys. osób.
Bp Edward Dajczak, delegat Episkopatu Polski ds. Krajowego Duszpasterstwa Nauczycieli, ubolewał nad uzawodowieniem posługi pedagogów, którzy coraz częściej traktują swoją pracę najemniczo, tylko „od – do”. To, zdaniem biskupa, paraliżuje możliwości wychowawcze, które stanowią centrum wszelkich działań. W procesie wychowawczym, w sytuacji wielości propozycji, laicyzmu, dyskryminacji szkoły, nauczyciel musi wprowadzać młodych w świat ducha, ale to ma odbywać się we współpracy z rodziną i Kościołem: „Spróbujmy zobaczyć co nas łączy, spróbujmy znaleźć wspólny mianownik, nawet przy różnorodności naszego myślenia. Łączmy się dając młodym szansę pewnej spójności, jakiejś integracji wewnętrznej” – powiedział bp Dajczak.
Z kolei bp Tadeusz Rakoczy, ordynariusz bielsko-żywiecki, mówiąc w kazaniu o kryzysie polskiej szkoły wynikającym z ciągłych reform systemu edukacji, niżu demograficznego czy upadku rodziny wskazywał na konieczność rzetelnej pracy wewnętrznej samych nauczycieli i przyjmowania przez nich jeszcze większej odpowiedzialności za pomaganie uczniowi w stawaniu się człowiekiem.
Pielgrzymkę poprzedziło dziesiąte sympozjum „Szkoła we wspólnocie z rodziną i Kościołem”. W apelu do polskich nauczycieli podkreślono konieczność szukania najlepszych sposobów dialogu i współpracy oraz budowania jedności celu i wspólnej odpowiedzialności.
I. Tyras, Jasna Góra
150 lat L’Osservatore Romano
◊ Trwają obchody 150-lecia L’Osservatore Romano. Z tej okazji wczoraj rano Mszy Świętej dla członków redakcji przewodniczył kardynał sekretarz stanu Tarcisio Bertone. Z kolei 5 lipca siedzibę watykańskiej gazety odwiedzi Benedykt XVI.
„L’Osservatore Romano nie jest dziennikiem wielkim i wpływowym według kryteriów świeckich. Jest jednak ważnym medium w oczach Boga i wielu przedstawicieli opinii publicznej” – powiedział w homilii kard. Bertone. Jego zdaniem pismo pełni misję specyficzną, gdyż „od 150 lat pozwala postrzegać świat z punktu widzenia Stolicy Apostolskiej”.
O nowych wyzwaniach stojących przed watykańskim dziennikiem mówił w wywiadzie dla papieskiej rozgłośni Giovanni Maria Vian, redaktor naczelny L’Osservatore Romano.
„Nowe kierunki dla naszego dziennika nakreślił Benedykt XVI w liście skierowanym do nas w 2007 r. Ma to być obecność coraz bardziej efektywna i coraz bardziej globalna w świecie informacji – zaznaczył redaktor naczelny L’Osservatore Romano. – Ojciec Święty zachęcił nas do szerszego zaangażowania kobiet w pracę redakcyjną, aby otwierać się na nowe wyzwania i problemy świata współczesnego. L’Osservatore Romano z radością przyjęło informację o powstaniu nowego portalu news.va, choć dla nas nie jest to zupełnie nowe doświadczenie. Od lat bowiem współpracujemy zarówno z Biurem Prasowym Stolicy Apostolskiej, jak i z Radiem Watykańskim, które traktujemy jako „młodszą siostrę” jeśli chodzi o wiek, ale bliźniaczą we wspólnym dziele służby na rzecz Stolicy Świętej i Kościoła. Współpraca ta teraz będzie bardziej widoczna dzięki tej nowej platformie. Umożliwia ona łatwiejszy dostęp do wszystkich mediów watykańskich, a zatem jest okazją do szerszego rozpowszechnienia informacji” – powiedział Giovanni Maria Vian.
ir/rv
Okruchy Ewangelii: Czternasta niedziela zwykła
◊ Uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem
Posłuchaj: 
1. Nagrodzony na ostatnim Festiwalu w Cannes film Drzewo życia przedstawia historię rodziny amerykańskiej z połowy dwudziestego wieku. Trzej bracia wychowywani są przez bardzo łagodną, pełną ciepła, matkę oraz surowego ojca, który osiągnął dobrze płatne stanowisko na drodze wielu wyrzeczeń i bezpardonowej walki. W podobnym duchu pragnie wychować synów, odnosząc się do nich często bardziej jak szef do podwładnych sobie pracowników niż jak ojciec. Dzieci, zwłaszcza najstarszy syn, szybko to wyczuwają, żyją w lęku i przestają obdarzać go synowskim uczuciem. Kiedy bohater niespodziewanie traci pracę, mimo tego iż – jak sam stwierdza – nie opuścił ani jednego dnia na stanowisku i ani jednej mszy niedzielnej, przyznaje się do życiowego błędu; zabrakło mu rodzicielskiej miłości, bo na pierwszym miejscu postawił sukces, prestiż i majątek.
Opowiedziana fabuła filmu nie należy jedynie do historii i nie dotyczy jedynie rodzin amerykańskich. W Polsce, po latach niemal powszechnej biedy w czasach komunistycznych, doczekaliśmy się większych możliwości wzbogacenia się, odniesienia sukcesu, zdobycia sławy, pojawiania się na stronach najbardziej poczytnych gazet i czasopism. Rodzi się pytanie: czy ci ludzie, którzy stali się bogaci i sławni, często za wszelką cenę i na drodze brutalnej walki, są naprawdę szczęśliwi? Czy potrafią się cieszyć tym, co osiągnęli? Dowiadujemy się bowiem niekiedy o tym, że szybko przeżywają rozczarowanie, zniechęcenie, zmęczenie, pustkę. Ale nie pytajmy tylko o innych, bo sygnalizowany temat dotyczy, w jakimś stopniu, nas wszystkich.
2. Jezus mówi w dzisiejszej Ewangelii: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźmijcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem” (Mt 11,28-29). Niemal spontanicznie wyczuwamy, jak bardzo ten język nie pasuje do współczesnej mentalności pogoni za sukcesem. Rzadko posługujemy się dzisiaj słowami: „łagodność” i „pokora”, a przecież w nauczaniu Jezusa odgrywają one tak ważną rolę.
„Łagodność” w naszych relacjach z bliźnimi wyraża się m.in. przez dialog, wspólne poszukiwanie prawdy, ciepło miłości. Bohater wspomnianego filmu poniósł klęskę, ponieważ chciał wychować swoich synów w oparciu o surowe reguły, których konsekwentne stosowanie miało prowadzić do sukcesów, nawet jeśli wiązało się to z krzywdą dla innych. Człowiek łagodny respektuje wolność drugiego i stara się o to, by z nim nie walczyć, ale się zaprzyjaźnić.
2. „Pokorę” przeciwstawiamy zwykle pysze. Pyszni to ci, którzy uważają się za lepszych i są przekonani, że należy się im większy szacunek niż innym; co więcej, stawiają siebie w centrum i uważają, że inni muszą im służyć, co ujawnia się szczególnie negatywnie w niewielkich społecznościach, takich jak rodzina, wspólnota zakonna, środowisko pracy.
Pokorni postępują inaczej, raczej ukrywają swoje osiągnięcia i zwracają uwagę na sukcesy innych. Każdy z nas spotkał w życiu kogoś sławnego, znanego, może nawet bogatego materialnie, kto zachwycił go swoją prostotą, szacunkiem okazywanym drugiemu człowiekowi, delikatnością, która zdobyła nasze serce, wiarą, która nas zaskoczyła. Pisze s. Grażyna Wojnowska, pallotynka pracująca w Afryce: „Pokora to teraźniejsi święci / co w planach Bożych / swoje życie odnajdują / za słońce i deszcz dziękują / i każda okazja dla nich dobra / by Bogu cześć należną oddać” (Pokora, w: Rozmyślając nad prawem miłości, Mielec 2009, s. 103).
Mówiąc o łagodności i pokorze, przyglądamy się przede wszystkim Jezusowi, obserwujemy Jego gesty i wsłuchujemy się w Jego słowa. Z jakim szacunkiem traktował swoich rozmówców, bez względu na ich środowisko i osobistą historię! Uczmy się od Niego, który jest „łagodny i pokorny sercem” szukać właściwego dla nas sposobu postępowania i traktowania tych, których spotykamy w naszym codziennym życiu.
ks. Waldemar Turek
Dziennik 2.07.2011 - wersja dźwiękowa
◊ Słuchaj:
Magazyn w sobotę
◊ Lepsza kondycja finansów Stolicy Apostolskiej i Watykanu oraz nominacja nowego metropolity Berlina – to informacje, od których rozpoczynamy magazyn. Następnie o marzeniach i tęsknocie za piękniejszym życiem Piotr Rapciak rozmawiać z autorką baśni Elżbietą Zarych. Magazyn kończą Okruchy Ewangelii, w których dziś usłyszymy o pokorze i łagodności, jako sposobie postępowania codziennym życiu. Słuchaj:
Biuletyn Radia Watykańskiego jest rozsyłany gratis na adresy abonentów. Jak dokonać prenumeraty lub jak z niej zrezygnować informujemy na stronie www.radiovaticana.va/polski
© Radio Watykańskie 2011 - wszelkie prawa zastrzeżone