 |  |
2014/01/10
Magazyn Radia Watykańskiego – 10.01.14
Papież na porannej Mszy: wiara i zawierzenie zwyciężają świat
◊ Kościół jest pełen chrześcijan przegranych, przekonanych tylko połowicznie. Tymczasem wiara może wszystko, może zwyciężyć świat, jednak trzeba mieć odwagę zawierzenia Bogu. Mówił o tym Papież Franciszek podczas porannej Mszy w kaplicy Domu św. Marty. Centrum jego homilii stanowiły słowa św. Jana Apostoła z jego Pierwszego Listu o potrzebie trwania w Bogu i Jego miłości.
„Kto trwa w Bogu, kto z Boga się narodził, kto trwa w miłości, ten zwycięża świat, a zwycięstwem jest nasza wiara – mówił Franciszek. – Z naszej strony jest to wiara. Ze strony Boga – stąd słowo «trwać» – jest Duch Święty, który sprawia to dzieło łaski. Ale z naszej strony potrzebna jest wiara. To ważne, bo zwycięstwem nad światem jest właśnie nasza wiara! Nasza wiara może wszystko! Oto zwycięstwo! I dobrze byłoby sobie to powtarzać, bo częstokroć jesteśmy chrześcijanami przegranymi. A Kościół jest pełen takich przegranych chrześcijan, którzy nie wierzą w to, że wiara jest zwycięstwem; którzy nie żyją tą wiarą. Bo gdy nie żyje się wiarą, przychodzi klęska i zwycięża świat, książę tego świata”.
Ojciec Święty przypomniał Jezusowe pochwały pod adresem osób, które dzięki swojej wierze otrzymały łaskę zdrowia dla siebie lub bliskich, a także Jego powiedzenie, że wiara góry przenosi. Jednak, jak zaznaczył Papież, wiara wymaga dwóch rzeczy: wyznania i zawierzenia.
„Wiara to wyznanie Boga, ale Boga, który nam się objawił, od czasów naszych ojców aż do teraz; Boga dziejów – stwierdził Franciszek. – I to właśnie każdego dnia wypowiadamy w Credo. Jednak jedną rzeczą jest odmawiać Credo z serca, a inną czynić to jak papugi: Wierzę, wierzę w Boga, wierzę w Jezusa Chrystusa, wierzę... Czy wierzę w to, co mówię? Czy to wyznanie wiary jest prawdziwe, czy też recytuję je z pamięci, bo tak trzeba? Czy też wierzę połowicznie? Wyznawać wiarę! Całą, nie tylko po części! Całą! I tej wiary w całości strzec, tak jak do nas przyszła drogą tradycji: całą wiarę! A jak poznać, że dobrze wyznaję wiarę? Jest taki znak: kto dobrze wyznaje wiarę, i to całą, jest zdolny do oddania czci Bogu”.
Jak wyjaśnił Franciszek, zdolność oddawania czci Bogu jest swoistym „termometrem” wiary. I niestety, obecnie wskazuje on w Kościele raczej dolną część skali. Być może dzieje się tak ze względu na słabe czy połowiczne przekonanie wierzących. Tymczasem gdy ktoś naprawdę strzeże i wyznaje swoją wiarę, powinien również zawierzyć Bogu.
„Człowiek, który ma wiarę, zawierza się Bogu. Paweł w krytycznym momencie swojego życia powiadał: «Wiem, komu zawierzyłem». Bogu! Panu Jezusowi! – dodał Ojciec Święty. – Zawierzenie jest bramą nadziei. Podobnie jak wyznanie wiary prowadzi do oddania czci i chwały Bogu, tak zawierzenie Bogu prowadzi do postawy nadziei. Jest tak wielu chrześcijan z nadzieją zbyt rozcieńczoną, słabą. Dlaczego? Bo nie mają oni siły i odwagi, by zawierzyć Panu. Ale jeśli my chrześcijanie wierzymy wyznając wiarę, a także strzegąc jej i zawierzając Bogu, naszemu Panu, wówczas będziemy chrześcijanami zwycięskimi. I to jest zwycięstwo, które pokonało świat: nasza wiara!”
tc/ rv
Papież do swych watykańskich współpracowników: nie zagubmy światła obchodów Wcielenia Syna Bożego
◊ Jeszcze w bożonarodzeniowej atmosferze przebiegły audiencje dla dwóch grup współpracowników Ojca Świętego, zaliczających się do tzw. Świeckiej Familii Papieskiej. Towarzyszyły im ich rodziny. Franciszek przypomniał, że okres Narodzenia Pańskiego zakończy się już pojutrze świętem Chrztu Pańskiego. W Sali Klementyńskiej przyjął tzw. gentiluomini, których zadaniem jest towarzyszenie osobistościom mającym spotkać się z Papieżem na audiencjach prywatnych, a także uczestnictwo w ceremoniach. Ojciec Święty zachęcił ich do świadectwa wiary i ewangelicznej konsekwencji, przestrzegając przed jakąkolwiek światowością.
„Dobiega już końca okres Bożego Narodzenia i wszyscy doznaliśmy zachwytu Bogiem, który stał się dzieckiem w betlejemskiej grocie – powiedział Papież. – Ujrzeliśmy z podziwem Syna Bożego, który z miłości dla nas staje się Synem Maryi, tak małym i słabym. Uważajmy i módlmy się, aby to wewnętrzne światło nie rozproszyło się i abyśmy nieśli w nasze codzienne życie rodzinne i zawodowe radość wiary, wyrażającą się w miłości, życzliwości i czułości”.
Natomiast w Sali Konstystorza Franciszek spotkał się z personelem obsługującym m.in. audiencje ogólne. W zeszłych stuleciach nosili oni papieży na tak zwanej sedia gestatoria i stąd ich nazwa sediari. Odkąd Jan Paweł II definitywnie zlikwidował ten przenośny tron, nadal noszą czasem... dzieci podawane Ojcu Świętemu do błogosławieństwa.
„W tych miesiącach zdałem sobie sprawę z ideałów, jakie ożywiają waszą pracę – stwierdził Franciszek. – Miłość do Kościoła i Stolicy Apostolskiej, otwarta serdeczność, cierpliwość, spokój to dobra wizytówka dla tych, którzy przychodzą na spotkanie z Papieżem. Za wszystko naprawdę serdecznie wam dziękuję i czuję się waszym dłużnikiem. Dziękuję też za czułość, z jaką bierzecie dzieci, by przynieść je do mnie na audiencjach. Zapytałem kiedyś kogoś z was: «Ależ ile ty masz dzieci? Bo umiesz je nosić, to widać!».
Atmosferę, która dała się odczuć na dzisiejszych audiencjach, Franciszek wyraził też tweetem: „Zatrzymajmy się przed Dzieciątkiem z Betlejem. Pozwólmy Bożej czułości rozgrzać nasze serca”.
ak/ rv
Watykan solidarny z Syrią, kard. Sandri jedzie do Libanu
◊ Stolica Apostolska po raz kolejny pragnie zapewnić o swej bliskości z doświadczonymi wojną Syryjczykami, a w szczególności z syryjską wspólnotą chrześcijańską. Dziś do sąsiedniego Libanu udał się prefekt Kongregacji dla Kościołów Wschodnich. Kard. Leonardo Sandri postanowił osobiście udzielić sakry biskupiej nowemu wikariuszowi apostolskiemu w Aleppo, o. Georgesowi Abou Khazenowi OFM. Święcenia odbędą się jutro w Bejrucie.
Natomiast w niedzielę 12 stycznia kard. Sandri odwiedzi obóz syryjskich uchodźców w Mardż Ujun i przekaże im pomoc finansową. W drodze powrotnej zatrzyma się w sanktuarium maryjnym Sayidat Al-Mantara, gdzie Matce Bożej, Królowej Pokoju, zawierzy Liban, Syrię i cały Bliski Wschód.
kb/ rv
Papieski jałmużnik na pogrzebie bezdomnego Polaka
◊ Papieski jałmużnik odprawił Mszę pogrzebową za bezdomnego Polaka. 63-letni Aleksander zmarł w połowie grudnia przy głównej bramie Papieskiego Uniwersytetu Urbanianum. Uczelnia leży nieopodal Watykanu. Liturgii pogrzebowej w kaplicy uniwersyteckiej, na prośbę Papieża Franciszka, przewodniczył abp Konrad Krajewski.
„Było ponad 20 kapłanów, ponad 200 osób. Wśród nich przedstawiciele władz miasta oraz Wspólnoty św. Idziego. Można powiedzieć, że był to królewski pogrzeb – podkreśla abp Krajewski. – Nigdy nasz bezdomny nie mógł się spodziewać, że Papież pośle swego wysłannika, by przewodniczył modlitwie w jego intencji. Sama idea tej Mszy pogrzebowej powstała wśród studentów uniwersytetu. Skoro Aleksander zmarł przed bramą ich uczelni, postanowili towarzyszyć mu w ostatniej drodze, jednocząc się w ten sposób ze wszystkimi, którzy żyją bez dachu nad głową, i pokazując, że są naszymi braćmi”.
Homilię wygłosił pracujący w watykańskim Sekretariacie Stanu o. Polikarp Nowak. Nawiązał w niej do przypowieści o Łazarzu i bogaczu. Przypomniał, że godność człowieka nie zależy od warunków, w jakich przyszło mu żyć.
Zmarły Polak został pochowany na rzymskim cmentarzu Prima Porta.
bz/ rv
Antychrześcijańska przemoc przybrała na sile
◊ Różne fundamentalizmy, dyktatury i przestępczość zorganizowana to główne elementy stojące u podstaw cierpienia chrześcijan. Wyznawcy Chrystusa pozostają najbardziej prześladowaną wspólnotą na świecie. W minionym roku jednak fala antychrześcijańskiej przemocy przybrała na sile. Wskazuje na to najnowszy raport Międzynarodowego Dzieła Chrześcijańskiego „Open Doors”.
Michel Varton, będący dyrektorem tego dzieła we Francji, wskazuje, że cierpienie chrześcijan w najodleglejszych zakątkach świata nie pozostaje obojętne dla Zachodu. „Egipski pastor powiedział mi kiedyś: «Jeśli Kościół w Egipcie nie będzie mógł normalnie funkcjonować i przeżywać swej wiary w pokoju, będzie to tragedia nie tylko dla tego kraju, ale wywrze ona swe poważne konsekwencje na Zachodzie»” – podkreśla Michel Varton.
„Nie ma jednej przyczyny prześladowań. Fundamentalizm islamski bez wątpienia się rozszerza na świecie, jednak np. w Indiach Kościół cierpi z powodu agresji radykalnych hinduistów. Z kolei w Sri Lance, która po raz pierwszy znalazła się na liście państw w naszym raporcie, prześladowania dokonywane są przez buddystów. Islam nie jest więc jedynym winowajcą, choć generalnie możemy powiedzieć, że współistnienie Kościoła z islamem jest trudne. Warto tu wspomnieć też o ogromnych trudnościach, na jakie napotykają muzułmanie, którzy pragną przyjąć chrzest. Padają oni ofiarą naprawdę ogromnych prześladowań – zwraca uwagę Varton. – W Korei Północnej prześladowania związane są z panującą dyktaturą komunistyczną, z kolei w Kolumbii Kościół pada ofiarą przestępczości zorganizowanej. Syria aktualnie znajduje się na trzecim miejscu po Korei i Somalii, gdy chodzi o prześladowania chrześcijan. W kraju tym trwa wojna domowa, ale w jej łonie ma też miejsce inna cicha wojna, której celem jest Kościół. Z tego powodu wielu chrześcijan opuściło ten kraj. Obawiamy się, że w Syrii może powtórzyć się tam scenariusz z Iraku. Jeszcze dekadę temu żyło tam 1 mln 300 tys. chrześcijan, dziś jest ich najwyżej 250-300 tys.”.
bz/ rv
Europejscy i amerykańscy biskupi w Ziemi Świętej: z roku na rok jest coraz gorzej
◊ Do Ziemi Świętej zjeżdżają się przedstawiciele episkopatów z Europy i Ameryki Północnej. Jutro już po raz 13. rozpoczną swą doroczną wizytę, odwiedzając chrześcijan m.in. w Betlejem, Jerozolimie i strefie Gazy. Spotkają się też z chrześcijańskimi migrantami w Izraelu i Palestynie. We własnym gronie będą się zastanawiać, jak koordynować pomoc dla żyjących tam wyznawców Chrystusa. Jak powiedział Radiu Watykańskiemu organizator wizyty, angielski biskup Leonard William Kenney, nie będzie to podróż łatwa. Chcemy podnieść na duchu tamtejszych chrześcijan, ale dobrze wiemy, że sytuacja jest coraz trudniejsza – mówi bp Kenney.
„Mam oczywiście nadzieję, że uda się nam dodać otuchy chrześcijanom powiedział Radiu Watykańskiemu angielski hierarcha. – Oni mają wrażenie, że sytuacja w Ziemi Świętej stale się pogarsza. Ja sam jeżdżę tam regularnie od 20 lat i niestety muszę przyznać im rację. Jest coraz gorzej i mamy coraz mniej powodów do nadziei. Kiedyś nie było muru. Były poważne nadzieje na osiągnięcie porozumienia pokojowego. W latach 90. Stolica Apostolska była bliska podpisania porozumienia z Izraelem, które do tej pory nie zostało podpisane. W owym czasie było naprawdę wiele powodów do nadziei. Dziś już ich nie ma. Ponadto kiedyś byli tu jeszcze wyznawcy Chrystusa. Dziś wielu z nich opuściło Ziemię Świętą. Są zatem poważne powody do obaw i zwątpienia. Mam jednak nadzieję, że uda się nam dodać otuchy napotkanym tam chrześcijanom”.
kb/ rv
Meksyk: kolejny duchowny zaginiony bez wieści
◊ Kościół w Meksyku niepokoi się o los kolejnego księdza, być może ofiarę przestępczości zorganizowanej. Chodzi o jednego z kapłanów diecezji Ciudad Victoria na wschodzie kraju, o którym słuch zaginął ponad dwa miesiące temu (3 listopada). Oświadczenie wydane przez bp. Antonio Gonzaleza Sancheza potwierdza atmosferę niepewności i napięcia, jaka panuje w regionie znanym z działalności grup przestępczych. Okoliczności zaginięcia proboszcza parafii Jimenez nie są do końca jasne, jednak powszechna tam przemoc, która nie oszczędza również ludzi Kościoła, każe spodziewać się najgorszego: uprowadzenia, a może nawet zabójstwa.
W ubiegłym roku zanotowano w Meksyku nasilenie ataków na duchownych i świeckich pracowników Kościoła. Samych tylko prób wymuszeń zanotowano tam niemal 1,5 tysiąca (1.465).
tc/ rv, fides
Wenezuela: wspólne spotkanie przedstawicieli rządu i Kościoła
◊ Biskupi Wenezueli chcą współpracować z rządem dla dobra społeczeństwa, by w tym latynoamerykańskim kraju „dało się żyć”. Tak abp Diego Padrón skomentował wczorajsze spotkanie przedstawicieli episkopatu z ministrem spraw wewnętrznych Miguelem Rodriguezem. „Rozmawialiśmy bardzo konkretnie o wszystkim, co dotyczy wychowania do wartości” – powiedział przewodniczący Konferencji Biskupów Wenezueli. Mówiono o wychowaniu religijnym w szkołach i o instytucjach Kościoła, które mogą przyczynić się do poprawy warunków życia ludności. Poruszono również kwestie bezpieczeństwa publicznego.
Wszystko wskazuje na to, że nie było to jedyne planowane spotkanie przedstawicieli rządu i Kościoła. W najbliższych dniach można spodziewać się kolejnych. Wydaje się to o tyle ważne, że od czasu przejęcia władzy w Wenezueli przez Hugo Chaveza w 1998 r. wzajemne relacje przedstawicieli Kościoła i państwa uległy znacznemu pogorszeniu. Jak podkreślają obserwatorzy, spotkanie pozwoliło na wzajemną wymianę opinii, niemniej wciąż między obydwoma stronami pozostają żywe istotne różnice poglądów i wiele nierozwiązanych problemów. Jednym z nich jest na przykład sprawa wiz dla przybywających do tego kraju misjonarzy. Od lat pogłębiające się trudności administracyjne i biurokratyczne skutecznie uniemożliwiają Kościołowi prowadzenie różnych działań apostolskich.
ak, lg/ rv, efe, il sismografo
Filipiny: salezjańskie projekty wsparcia dla ofiar tajfunu
◊ Salezjańska organizacja Don Bosco Mondo oraz biuro misyjne tego zgromadzenia z Bonn w Niemczech sfinansują kilkanaście projektów wspierających ludność Filipin, która ucierpiała po przejściu tajfunu Haiyan. Pomocą ma być objętych 12 tys. ludzi.
Pierwszy etap obejmie dofinansowanie odbudowy domów dla 360 rodzin w miejscowości Candahug na wyspie Leyte. Równocześnie powstanie tam szkoła, centrum socjalne i kaplica. Druga część projektu przewiduje odbudowę domów dla 2 tys. rodzin w prowincjach Samar Wschodnia, Aklan i Cebu. Trzeci etap to budowa 10 szkół podstawowych, mających przywrócić na terenach dotkniętych kataklizmem szkolną edukację dzieci. Realizacja tych zamierzeń ma rozpocząć się jeszcze w tym miesiącu. Wszystkie mają zostać zakończone za rok.
W odróżnieniu od projektów organizacji humanitarnych ONZ, celem działań fundacji salezjańskich jest nie tylko odbudowa infrastruktury mieszkaniowej, ale przede wszystkim wspólnoty mieszkańców jako takiej. Instytucje zakonne sfinansują zakup materiałów i ich transport na miejsce przeznaczenia, natomiast lokalne wspólnoty będą integrować mieszkańców, zapewniając równocześnie kierowników prac i specjalistów budowlanych.
lg/ rv, aci
Caritas Polska wspiera budowę przedszkola „pod baobabem” w Kenii
◊ Caritas Polska zbiera fundusze na budowę przedszkola dla dzieci z ubogiej społeczności w górskiej miejscowości Subukia w Kenii. Od marca ub. roku działa tam misja Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny. Z braku pomieszczeń zajęcia prowadzone są pod baobabem. Zbiórka potrwa do 9 lutego. Na budowę trzeba niespełna 66 tys. zł.
„Taki budynek może nie potrzebuje elektryczności, czy wyposażenia jak w Europie – mówi koordynatorka projektu Marta Titaniec. – Za to jednak musi być bardzo mocno osadzony w ziemi, mieć mocne fundamenty i ściany, by chronić przed porą deszczową i wiatrami”.
Pomóc w budowie przedszkola można dokonując wpłaty na konto Caritas z dopiskiem KENIA lub wysyłając SMS o treści KENIA na numer 72052. Koszt to 2,46 zł z VAT.
R. Łączny, KAI
Warszawa: projekt „Film dla Franciszka”
◊ Młodzież z archidiecezji warszawskiej chce zrobić „Film dla Franciszka”. To inicjatywa młodych organizatorów dotychczasowego Ewangelizacyjnego Forum Młodych Archidiecezji Warszawskiej, aktualnie skupionych wokół warszawskiej Szkoły Nowej Ewangelizacji Matki Bożej Łaskawej. Projekt powstał w związku ze Światowym Dniem Młodzieży, który w 2016 r. odbędzie się w Krakowie.
„Zostawiamy pełne pole do popisu – mówi Kamil Szumotalski z ekipy „Filmu dla Franciszka”. – Nie wiemy, czy film będzie miał formę dokumentu, czy będzie to kino akcji. Znamy tylko tematy, bo filmy powstaną trzy. W każdym roku chcemy wydać jeden krótki film, a wszystkie trzy razem będą tworzyć jedną całość. Tematy są takie, jak tematy najbliższych Światowych Dni Młodzieży, czyli są to po prostu kolejne Błogosławieństwa. Liczymy na to, że Papież obejrzy ten film” – dodał Kamil Szumotalski.
Prace nad filmem mogą ruszyć jeszcze w tym miesiącu.
R. Łączny, KAI
Republika Środkowoafrykańska: pokój trochę bliżej?
◊ Rosną nadzieje na przywrócenie pokoju w Republice Środkowoafrykańskiej. Tymczasowy prezydent tego kraju Michel Djotodia i premier Nicolas Tiangaye podali się do dymisji. Stało się to w czasie szczytu pokojowego w sąsiednim Czadzie. Rozmowy na temat nowych władz Republiki Środkowoafrykańskiej odbędą się w stolicy tego kraju, Bangi, w późniejszym terminie. Zarówno prezydent jak i premier przejęli władzę w wyniku przewrotu, który sprowokował krwawą wojnę domową. Gdy do stolicy dotarły wiadomości o ustąpieniu Djotodii, jego przeciwnicy zaczęli świętować na ulicach.
„W serca ludzi wróciła nadzieja, że powróci pokój – mówi ks. Mathieu Bondobo. - Ogłoszenie tej dymisji jest dla nas nowym początkiem. Jest wejściem na drogę pokoju, tak bardzo oczekiwanego i upragnionego przez nasz umęczony lud. Potrzeba dalszych zdecydowanych działań, ponieważ nasz kraj stoi na krawędzi katastrofy. Panuje głód, w niewielu szpitalach, które działają, brakuje lekarstw. Sytuacja jest straszna”.
bz/ rv
Aktualności Radia Watykańskiego – wydanie główne 10.01.2014 – wersja dźwiękowa
◊ Słuchaj: 
Aktualności Radia Watykańskiego – wydanie wieczorne
Magazyn Radia Watykańskiego – 10.01.14
◊ „Wojna w sercu Afryki” – dramat Republiki Środkowoafrykańskiej przybliżają pracujący w tym kraju misjonarze, ks. Mirosław Gucwa i ks. Krzysztof Mikołajczyk.
Słuchaj:
Biuletyn Radia Watykańskiego jest rozsyłany gratis na adresy abonentów. Jak dokonać prenumeraty lub jak z niej zrezygnować informujemy na stronie www.radiovaticana.org/polski
© Radio Watykańskie 2013 - wszelkie prawa zastrzeżone