Uznanie dla wysiłków prawosławnego patriarchy Konstantynopola na rzecz jedności wyraził Papież z okazji nadania mu doktoratu honoris causa przez Instytut Uniwersytecki Sophia w Loppiano koło Florencji. Włoska uczelnia związana z Ruchem Focolari przyznała mu ten tytuł w zakresie „kultury jedności”. Jest to pierwszy doktorat honoris causa z tej dziedziny. W jego motywacji czytamy, że przyznano go Bartłomiejowi za „jego nadzwyczajne zaangażowanie na rzecz pełnej, widzialnej jedności wszystkich chrześcijan w służbie zbawieniu rodziny ludzkiej i ochronie całego stworzenia w świetle modlitwy Chrystusa «aby wszyscy byli jedno»”.

Ceremonia nadania doktoratu Patriarsze Ekumenicznemu odbyła się wczoraj wieczorem z udziałem licznych osobistości z Europy i Bliskiego Wschodu, należących do różnych Kościołów. Ojciec Święty skierował z tej okazji list na ręce kard. Giuseppe Bettoriego. Arcybiskup Florencji jest wielkim kanclerzem Instytutu Uniwersyteckiego Sophia w Loppiano.

W swoim przesłaniu Franciszek wyraża radość z inicjatywy przyznania Bartłomiejowi tytułu honorowego doktora. Jest ona, jak pisze, „nie tylko należnym uznaniem dla jego zaangażowania w promowanie kultury jedności, ale też wnosi pozytywny wkład we wspólną drogę naszych Kościołów ku pełnej, widzialnej jedności, ku której zdążamy wytrwale i z oddaniem” – podkreśla Papież. Instytutowi Uniwersyteckiemu Sophia w Loppiano życzy on, by zgodnie z „własnym charyzmatem Ruchu Focolari i otwarty na działanie Ducha Świętego nadal był miejscem spotkania i dialogu między różnymi kulturami i religiami”.

Przyjmując wyróżnienie włoskiej uczelni, patriarcha Konstantynopola podkreślił, że aby świat uwierzył i zbawił się, trzeba „formować kulturę jedności w wielości”. Zwrócił uwagę, że jedność jest obecnie zagrożona przez „złożone sytuacje konfliktowe, degradację osoby ludzkiej, masowe biblijne exodusy, które każdego dnia pukają do naszych drzwi i naszych chrześcijańskich sumień, jak też przez niszczenie stworzenia z powodu bezgranicznego nadużywania zasobów”. Tym niemniej – zdaniem Bartłomieja – jako chrześcijanie nie popadamy w rozpacz.

„Żyć jednością w prawdzie Chrystusa oznacza rozumieć różnorodność z miłością, dialogiem i dyspozycyjnością” – powiedział Patriarcha Ekumeniczny. Zachęcił też chrześcijan do „przemieniania” ludzkich instytucji wrażliwością na różnorodność. Równocześnie ostrzegł przed „fałszywą jednością”, która dąży do globalnego zrównania wszystkich ludzi. Stwierdził, że „zbyt często w imię wolności i praw człowieka narusza się właśnie to, czego chce się bronić, a tradycyjne wartości uważa się za przestarzałe. Negowanie istnienia Boga staje się hańbiącą ideologią i prostackim fanatyzmem, czego wynikiem jest społeczeństwo, w którym nie ma miejsca dla różnorodności” – dodał Bartłomiej, zachęcając do szerzenia na wzór Chrystusa wzajemnego szacunku.

ak/ rv, sir

Zaczyna się zapełniać przyszłoroczny kalendarz papieskich pielgrzymek. 7 maja Franciszek odwiedzi Mediolan. Wizyta wpisze się w obchody Jubileuszu Miłosierdzia. Kard. Angelo Scola nazwał ją „znakiem miłości i uznania Papieża dla Kościoła ambrozjańskiego”. Arcybiskup Mediolanu wskazał zarazem, że będzie to ważne wydarzenie nie tylko dla miasta, ale całego regionu Lombardii.

bz/ rv

„Reforma niektórych struktur Kurii Rzymskiej, którą zajmuje się ustanowiona przeze mnie 28 września 2013 r. Rada Kardynałów, posuwa się do przodu zgodnie z ustalonym programem” – pisze Papież w liście do kardynała sekretarza stanu Pietro Parolina. Zwraca jednak uwagę, że w międzyczasie wynikły pewne problemy, którym śpieszy zaradzić. Przypomina, że obecny okres przejściowy nie oznacza bynajmniej zawieszenia dotychczasowego prawa. Potwierdza zatem, że w pełni obowiązujące pozostają konstytucja apostolska Jana Pawła II Pastor bonus z wniesionymi do niej z czasem poprawkami i Ogólny Regulamin Kurii Rzymskiej.

Ojciec Święty podkreśla, że „przestrzeganie zwykłych norm jest konieczne, by zagwarantować uporządkowany przebieg pracy Kurii Rzymskiej i innych instytucji związanych ze Stolicą Apostolską oraz zapewnić sprawiedliwe traktowanie, także ekonomiczne, wszystkich pracowników”. Dlatego Franciszek zarządza skrupulatne przestrzeganie wspomnianych dokumentów, jak też regulaminów dotyczących osób świeckich, które pełnią funkcje w Watykanie, i zasad przyjmowania ich do pracy. W tych również ramach ma się odbywać ich przenoszenie. Konieczna jest też zawsze zgoda Sekretariatu Stanu i trzymanie się ustalonych parametrów płac – pisze Papież do kard. Parolina, zlecając mu przekazanie tych dyspozycji szefom wszystkich watykańskich urzędów.       

ak/ rv

Papież ma wolne ręce. Teraz po Synodzie może zrobić co zechce. Niebawem wyda adhortację apostolską – uważa generał jezuitów o. Adolfo Nicolas, który zasiadał w komitecie redagującym dokument końcowy Synodu. Jak wyznaje, taki był właśnie zamysł jego współpracowników: zredagować tekst, który otwierałby przed Papieżem wszystkie drzwi. I to się udało. Tak przygotowany dokument uzyskał niezbędną aprobatę dwóch trzecich ojców synodalnych.

Generał jezuitów ujawnił, że Papież wyda jednak po Synodzie adhortację. Do tej pory nie było to jeszcze jasne. W przeciwieństwie do swych poprzedników Franciszek zrobi to niezwłocznie, aby nie zaprzepaścić efektu synodalnego zgromadzenia. Takie rozwiązanie sugerują specjaliści od zarządzania – podkreśla o. Nicolas. Gdyby adhortacja nie pojawiła się w ciągu ośmiu miesięcy, ludzie powróciliby do punktu wyjścia i proces synodalny trzeba rozpocząć od nowa. Zdaniem o. Nicolasa ważniejsze niż papieski dokument są jednak owoce Synodu w terenie. To tam powinno się szukać praktycznych zastosowań, miłosiernych dróg wyjścia.       

kb/ rv, corriere della sera

Z owoców Synodu Biskupów o rodzinie nie jest zadowolona Alien Lizotte, dyrektor francuskiego Instytutu Karola Wojtyły, specjalista w zakresie etyki małżeńskiej i seksualnej, doradca rodzinny. Jej zdaniem postanowienia Synodu odnośnie do rozwodników są mętne czy wręcz dwuznaczne.

W połączeniu z niedawnym uproszczeniem procesu o orzeczeniu nieważności małżeństwa prowadzą one w kierunku protestanckiej wizji wolności sumienia. Nieproporcjonalną wagę przywiązuje się bowiem do osądu sumienia i okoliczności łagodzących, lekceważąc przy tym kryteria obiektywne. A te ostatnie mają zasadnicze znaczenie w rozeznaniu sytuacji rozwodników. Ich rozbite małżeństwo obiektywnie nadal pozostaje faktem, bez względu na to, kto ponosi winę i co się odczuwa w sumieniu. Zdaniem Alien Lizotte zamieszanie to negatywnie odbije się na wiarygodności katolickiego małżeństwa. Wprowadzenie do dyskusji osądu sumienia, zamiast pomóc, dodatkowo komplikuje cały proces – podkreśla prof. Lizotte na łamach dziennika Le Figaro.

Uczestnikom synodalnej debaty zarzuca ona ponadto, że mówiąc o potrzebie miłosierdzia, zwykli je aplikować wyłącznie do rozwodników, a nie do ich ofiar, czyli porzuconego współmałżonka i dzieci, które muszą wzrastać w takich pogmatwanych sytuacjach. W takim wypadku Komunia to problem zastępczy. Tematem tabu jest natomiast cierpienie dzieci, ich wstyd i cichy bunt, brak ojca.

Powołując się na swe doświadczenie z poradnictwa rodzinnego Lizotte ostrzega też, że dopuszczanie do Komunii tych, którzy nie mają do tego prawa, dodatkowo pogłębi ich cierpienie. Boga nie da się bowiem oszukać i pomimo wszelkich otrzymanych koncesji człowiek wie, czuje w głębi serca, jaka jest jego prawdziwa sytuacja.

kb/ rv, le figaro

Na potrzebę pilnej recepcji Synodu o rodzinie, jeszcze w kontekście Roku Miłosierdzia, zwraca uwagę abp Rino Fisichella. Chcemy, aby to miłosierdzie głoszone przez Synod było misyjnym orędziem Kościoła – podkreśla przewodniczący Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji.

„Miłosierdzie to przede wszystkim bliskość, obecność, wyrozumiałość i czułość względem wszystkich. Nikt nie może się czuć z tego wyłączony – mówi abp Fisichella. - Chcemy, by to doświadczenie czułości Boga zawsze nam towarzyszyło. Nie tylko w tym Roku Jubileuszowym, ale już teraz we wszystkich złożonych sytuacjach, które Synod analizował”.

kb/ rv

W Rzymie przygotowania do Roku Jubileuszowego są już zaawansowane. Diecezja rzymska wydała specjalny przewodnik na Jubileusz Miłosierdzia w Wiecznym Mieście, zatytułowany: „Misericordiosi come il Padre” – „Miłosierni jak Ojciec”. Jak ma to być realizowane w papieskiej diecezji, mówił na jego prezentacji wikariusz generalny Ojca Świętego, kard. Agostino Vallini.

„Miłosierdzie to miłość Boża, którą otrzymujemy i ze swej strony przekazujemy innym w codziennym życiu, a nie tylko przez okolicznościowe inicjatywy. To nie jest jałmużna. To miłość między mężem i żoną, między rodzicami i dziećmi, względem osób starszych. Miłosierdzie to poważne działanie, by dawać słuszną zapłatę pracownikom, być otwartym na drugich, na obcych. Podczas tego Jubileuszu chcielibyśmy służyć zgodnie z najpiękniejszymi intencjami, jakie Papież, będący Biskupem Rzymu, dał nam, byśmy nieśli światu światło. Jedną z inicjatyw Caritas diecezji rzymskiej z okazji Roku Jubileuszowego jest fundusz pomocy biednym rodzinom. Mam nadzieję, że również państwo i inne instytucje wniosą tu wkład przez odpowiednie działania prawne. Zauważam bowiem, spotykając się z ludźmi podczas wizytacji w parafiach, że młodym rodzinom należałoby pomóc” – powiedział kard. Vallini.

ak/ rv

Rusza trzecia edycja watykańskiej loterii dobroczynnej. Tym razem dochód z niej będzie przeznaczony, zgodnie z pragnieniem Papieża Franciszka, na pomoc uchodźcom i bezdomnym. Można na niej wygrać prezenty, które Ojciec Święty otrzymał w minionym roku. Wśród 12 głównych nagród znajdują się: samochód Lancia Ypsilon, zegarek ROLEX, rower górski i tandem oraz skórzana walizka i tkany ręcznie dywan.

Loteria organizowana jest przez Gubernatorat Państwa Watykańskiego we współpracy z papieskim jałmużnikiem, abp. Konradem Krajewskim. Bilet na loterię kosztuje 10 euro. Można go kupić na terenie Watykanu w sklepach i aptece, a także w księgarni Muzeum Watykańskiego. Losowanie nagród nastąpi 2 lutego 2016 r.

bz/ rv

Papież Franciszek jest głęboko zasmucony skutkami tragicznego trzęsienia ziemi, które nawiedziło wczoraj Azję Południową. W specjalnym telegramie wyraził solidarność z wszystkimi, których dotknęła ta katastrofa. Zapewnił też o swojej modlitwie za zabitych, rannych i tych, których jeszcze nie odnaleziono, oraz za służby ratunkowe.

Z pomocą ofiarom natychmiast ruszyła Caritas. Bilans kataklizmu nie jest ostateczny, ponieważ ekipy ratownicze mają problem z dotarciem do poszkodowanych w rejonach górskich. Szacuje się, że w katastrofie zginęło ponad 360 osób, głównie w Pakistanie i Afganistanie, ale także w Indiach, a ok. 1,5 tys. jest rannych.

Współpracownicy Caritas monitorują sytuację i próbują ustalić najpilniejsze potrzeby. Zanim wsparcie nadejdzie zza granicy, pomoc niosą już lokalne oddziały tej organizacji, które sięgają do swych zapasów. Mówi pracująca w Lahaurze dominikanka, siostra Lilian Rafai.

„Jest naprawdę bardzo dużo ofiar, wiele ciał trzeba wydobywać z ziemi. Nikt nie spodziewał się tego kataklizmu - mówi Radiu Watykańskiemu pracująca w Lahaurze dominikanka, siostra Lilian Rafai. - Ludzie zostali kompletnie zaskoczeni, zaczęli uciekać z walących się domów na ulicę. Dzieci były w szkołach, wiele budynków zostało całkowicie zniszczonych. Trudno dotrzeć z pomocą, ponieważ wiele dróg jest zablokowanych. To są biedne tereny. Ludzie pilnie potrzebują żywności, ubrań, namiotów, ponieważ już zaczęła się zima”.

bz/ rv

W czasie trwania niedzielnej Mszy dżihadyści zaatakowali katolicki kościół w Aleppo. Ze swych pozycji w sąsiedniej dzielnicy na dach świątyni zrzucili butlę z gazem, która na szczęście wybuchła z opóźnieniem, co znacznie ograniczyło niszczycielski efekt. W liturgii uczestniczyło ponad 400 osób. Sześć z nich zostało lekko rannych.

„Kiedy udzielałem Komunii, zadrżała ziemia, a z dachu posypał się gruz i przez pył nic nie było widać” – mówi proboszcz zaatakowanego kościoła p.w. św. Franciszka. Ojciec Ibrahim Alsabagh zauważa, że czas ataku nie został wybrany przypadkowo i gdyby gaz wybuchł wcześniej, doszłoby do masakry. Wierni, którzy następnego dnia tłumnie uczestniczyli w porannej Mszy, są przekonani, że swym płaszczem ochroniła ich Matka Boska.

Przyczyną ataku było prawdopodobnie ogromne zaangażowanie proboszcza w promowanie dialogu międzyreligijnego, szczególnie przez niesienie pomocy wszystkim potrzebującym bez względu na wyznawaną przez nich wiarę. „Tzw. Państwo Islamskie chce wyeliminować z Syrii wszelkie oznaki dialogu, pojednania i otwartości na innych” – podkreśla franciszkanin.

bz/ rv 

„Peregrynacje Miłosierdzia” po Stanach Zjednoczonych odbywają od września b.r. relikwie najmłodszej kanonizowanej świętej Kościoła katolickiego. Śmiertelne szczątki św. Marii Goretti przybyły do USA pierwszy raz w historii, a Włochy opuściły po raz drugi.

„Cieszę się, że Kościół w Stanach Zjednoczonych będzie miał okazję do przygotowania obchodów Jubileuszowego Roku Miłosierdzia poprzez inspirującą historię życia i śmierci św. Marii Goretti – powiedział kard. Edwin O’Brien, który jako arcybiskup Baltimore jest prymasem USA. – Niech ta możliwość uczczenia jej relikwii ukaże nam moc Bożego Miłosierdzia i przebaczenia w nadziei, że każdy z nas weźmie na poważnie do serca orędzie Jezusa” – dodał hierarcha, który jest też wielkim mistrzem Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie.

Jedenastoletnia Maria Goretti poniosła śmierć 6 lipca 1902 r., ugodzona 14 razy nożem przez 20-letniego mężczyznę, który usiłował ją zgwałcić. Ostatnie słowa, które wypowiedziała na łożu śmierci, były pełne miłosierdzia wobec napastnika. Gdy umierała, powiedziała: „Wybaczam Alessandro Serenellemu ... i chcę, żeby był ze mną w niebie”.

Kiedy Serenelli odbył pierwszych sześć lat z 30-letniej kary, jego ofiara objawiła mu się w więziennej celi. Rozpoczęło to jego wewnętrzną przemianę. Bezwzględny zabójca, który stosował przemoc, stał się człowiekiem łagodnym. Odnowiony duchem szerzył odtąd nabożeństwo do swojej ofiary. Znamienne są jego słowa: „Przebaczenie Marii uratowało mnie”. Po nawróceniu i wyjściu z więzienia wstąpił do kapucynów. Był obecny na kanonizacji Maria Goretti w roku 1950. Zmarł w 1970 r., mając 88 lat.

Przez peregrynację relikwii męczennicy po Stanach Zjednoczonych rzymska Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych chce pomóc w katechizacji tego kraju, aby przygotować go do Nadzwyczajnego Roku Jubileuszowego Miłosierdzia, który Papież Franciszek otworzy 8 grudnia. Trasa objazdu obejmuje 25 diecezji katolickich w 16 stanach USA, w tym m.in. archidiecezje Nowy Jork, Bostonu, Newark, Filadelfia, Detroit, Chicago, Atlanta, Houston i Oklahoma City.

„Peregrynacja Miłosierdzia jest okazją dla wszystkich naszych wiernych, by czcząc relikwie św. Marii Goretti zaczęli doświadczać tego, o czym mówił Papież Franciszek w marcu b.r., mianowicie że w Roku Miłosierdzia Kościół ma «znaleźć radość w tym Jubileuszu, odkrywając i wypełniając owocne miłosierdzie Boże»” – powiedział bp Edward Slattery, ordynariusz Tulsy.

Śmiertelne szczątki Marii Goretti wystawione są w szklanej trumnie. Jej kości znajdują się wewnątrz woskowej figury. Nieliczne z nich zostały umieszczone w osobnym relikwiarzu, w tym prawa ręka, którą jej matka podarowała kościołowi św. Mikołaja w jej rodzinnym mieście Corinaldo. Jest on obecnie sanktuarium tej świętej. Ręką tą broniła się ona przed napastnikiem chcącym ją zgwałcić.

„Polecam wszystkim wiernym modlitewny udział w wizycie relikwii św. Marii Goretti – powiedział bp Timothy Doherty. – Historia życia tej świętej przygotuje nas do Roku Miłosierdzia. Możemy być nią zainspirowani, jak przyjmować przebaczenie i jak go udzielać innym ludziom” – dodał ordynariusz diecezji Lafayette w stanie Indiana.

Relikwie młodej świętej goszczą u siebie amerykańskie parafie, szkoły i więzienia. Szczegółowy harmonogram miejsc i terminów otwartych dla wszystkich ekspozycji, można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej pod adresem:  mariagoretti.com. Peregrynacja w USA zakończy się 13 listopada b.r.

mh / rv

“Kiedy zacząłem głosić Słowo Boże zdałem sobie sprawę, że nie jestem dobrym katechistą. Ten który mnie uczył był doświadczonym i starszym człowiekiem, ja zaś wstydziłem się i chciałem rzucić tę pracę” – w ten sposób 67 z Lawrence Murmu z diecezji Rajshahi w Bangladeszu opowiada o początkach swojej pracy ewangelizatora. W ciągu  46 lat działalności był wysyłany także do miejsc, gdzie nikt nie słyszał wcześniej niczego o Jezusie: „Nie mówię nigdy od razy o Jezusie, lecz najpierw gdy wchodzę do nowej wioski, próbuję zawiązać z miejscowymi przyjaźnie”.

Lawrence próbuje zawsze rozmawiać ze starszyzną wioski o różnych sprawach np. ekonomicznych, czy o edukacji, a dopiero potem rozpoczyna głoszenie Ewangelii. Jednorazowa katechizacja ma miejsce zazwyczaj wieczorem i trwa nie więcej niż 40 min., ponieważ jej uczestnicy są biedni i zmęczeni po całym dniu pracy. W diecezji Rajshahi działa około 300 katechistów, z których 23 zajmuję się tylko tą działalnością. Są oni niezastąpieni szczególnie w pracy z plemieniem santal, które mieszka daleko od miast i trudno do nich dotrzeć nielicznym kapłanom. „Dzięki naszym wysiłkom w ciągu 46 lat ilość osób piśmiennych wśród tubylców wzrosła z 3% do 75%, a 80 proc. z  nich prosi o chrzest” – kończy dumnie katechista Lawrence Murmu. 

dw / rv, asianews 

Deklaracja Nostra aetate była kamieniem milowym w relacjach chrześcijańsko-żydowskich – powiedział w Lublinie  naczelny rabin Rzymu. Riccardo Di Segni gości w tych dniach w Polsce, a dzisiaj na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim wziął udział w konferencji naukowej na temat soborowej deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich. 

„Deklaracja Nostra aetate była kamieniem milowym, stanowiła moment zmiany w relacjach między światem chrześcijańskim a narodem żydowskim – zauważył rabin. – Droga, którą trzeba było przebyć, żeby dojść do tej deklaracji, była bardzo trudna i długa, chwilami zbyt długa i dosyć kontrowersyjna. Można było bowiem oczekiwać znacznie więcej. Tak czy inaczej, deklaracja odniosła skutek” – dodał Riccardo Di Segni.

Zdaniem naczelnego rabina Rzymu w ciągu 50 lat od przyjęcia deklaracji Nostra aetate „zostały zasiane ważne ziarna idei”, jednak z obydwu stron – chrześcijańskiej i żydowskiej – „pozostaje dużo otwartych problemów”. 

R. Łączny, KAI/ rv

Kościół musi towarzyszyć rodzinie – to zdaniem Prymasa Polski najważniejsze przesłanie zakończonego niedawno Synodu Biskupów. Abp Wojciech Polak dodał, że Kościół musi starać się dotrzeć także do osób rozwiedzionych żyjących w nowych związkach i pokazać im, jak może wyglądać ich udział we wspólnotach parafialnych.

„Pokazać, że osoby te żyją we wspólnocie Kościoła, mają tam swoje własne miejsce przez słuchanie Słowa Bożego, przez głoszenie Ewangelii, przez chrześcijańskie, katolickie wychowanie dzieci – to wszystko czyni je pełnoprawnymi członkami wspólnoty, do której przecież zawsze należą” – podkreślił metropolita gnieźnieński.

W opinii Prymasa Polski nadmierne akcentowanie kwestii Komunii dla osób rozwiedzionych żyjących w ponownych związkach przysłoniło fakt, że droga sakramentalna nie jest jedyną drogą uświęcenia w Kościele. 

R. Łączny, KAI/ rv

W Magazynie:„Kościół Chrystusowy – co nas łączy z innymi wyznaniami” – rozmowa z ks. Jarosławem Grabowskim – Radio Fiat, Częstochowa

Słuchaj:  

Słuchaj: