W czasie południowego spotkania na Anioł Pański Ojciec Święty rozważał słowa  dzisiejszej Ewangelii, która opowiada o tym jak Piotr w imieniu całego Kościoła wyznał, że Jezus jest Mesjaszem. Franciszek skupił się na zgorszeniu Piotra, który nie może pogodzić się z tym, że Zbawiciel będzie musiał wiele wycierpieć i umrzeć na krzyżu. Jezus ostro gani Piotra za uleganie szatańskiej pokusie i podkreśla, że Jego uczniowie powinni tak jak On sam „zaprzeć  się samych siebie i nieść swój krzyż”. Jezus jest pokornym sługą posłusznym Ojcu aż do ofiary z samego siebie.

„Pójście za Jezusem oznacza wzięcie swojego krzyża, a każdy go przecież ma, aby towarzyszyć Mu w Jego drodze. Drodze niewygodnej, która nie jest drogą sukcesu lub przemijającej sławy, ale która prowadzi do prawdziwej wolności, wolności od egoizmu i grzechu. Chodzi o dokonanie wyraźnego odrzucenie mentalności światowej, która stawia w centrum egzystencji własne „ja” i swoje interesy. Nie tego chce od nas Jezus. Przeciwnie Jezus zaprasza nas abyśmy utracili własne życia dla Niego i Ewangelii, aby je otrzymać odnowione, spełnione i autentyczne. Dzięki Jezusowi jesteśmy pewni, że ta droga prowadzi ostatecznie do zmartwychwstania, do pełnego i ostatecznego życia z Bogiem. Decyzja, aby pójść za Nim, naszym Panem i Mistrzem, który stał się sługą wszystkich, oznacza wędrowanie razem z Nim i uważne słuchania Jego Słowa. Przypomnijcie sobie o codziennym czytaniu fragmentu Ewangelii. Temu służą też sakramenty” – powiedział Papież.

W sposób szczególny Franciszek odniósł to wezwanie Jezusa do młodzieży: „Tu na placu jest tylu młodych, chłopców i dziewcząt. Pytam się was: czy macie pragnienie naśladowania Jezusa? Pomyślcie o tym. Módlcie się. I pozwólcie, by Pan mówił do was. Niech Maryja Panna, którzy poszła za Jezusem na Kalwarię, pomoże nam stale oczyszczać naszą wiarę z fałszywych obrazów Boga, aby być w pełni posłuszni Chrystusowi i Jego Ewangelii”.

Po modlitwie Anioł Pański Franciszek przypomniał o dzisiejszej beatyfikacji, która miała miejsce w Tshitanini w RPA, a także o świadectwie wiary tak wielu współczesnych męczenników: „Dzisiaj w Afryce Południowej ogłoszono błogosławionym Samuela Benedykta Daswa, był  ojcem rodziny zabitym z powodu swojej wierności Ewangelii w 1990 roku, zaledwie 25 lat temu. W swoim życiu zawsze był bardzo konsekwentny, mężnie podejmując postawy chrześcijańskie oraz odrzucając zwyczaje światowe i pogańskie. Niech jego świadectwo pomaga rodzinom szerzyć prawdę i miłość Chrystusa. Jego świadectwo jednoczy się ze świadectwem tak wielu naszych braci i sióstr, młodych i starych, młodzieży, dzieci, prześladowanych, przepędzanych, zabijanych za wiarę w Jezusa Chrystusa. Dziękujemy tym wszystkim męczennikom, wśród których jest Samuel Benedykt Daswa, za ich świadectwo i prosimy ich o wstawiennictwo za nami”.

dw / rv

Prezydent RPA Jacob Zuma określił dzisiejszą beatyfikację Benedykta Samuela Tshimangadzo Daswa jako wydarzenie niezwykle ważne nie tylko dla jego kraju, lecz dla całej Afryki. Benedict Daswa jest pierwszym błogosławionym w RPA. Uroczystości beatyfikacyjne, tego urodzonego w 1946 roku nauczyciela, odbyły się w Tshitanini w prowincji Limpopo, gdzie się urodził i niedaleko od miejsca gdzie poniósł śmierć męczeńska za wiarę. Uczestniczyła w nich rodzina błogosławionego, w tym jego matka.    

Benedykta Daswa został katolikiem w wieku 17 lat,  a za swoje motto życiowe obrał słowa "Ora et labora" (Módl się i pracuj). Był nauczycielem i dyrektorem szkoły podstawowej, a swoją pracę traktował jako powołanie. Wielokrotnie zachęcał rodziców, aby posyłali dzieci do szkoły, ponieważ wielu miejscowych mieszkańców nie uważało wykształcenie za rzecz konieczną w życiu. W 1980 poślubił Shadi Evelyn Monyai, z którą już dwa lata wcześniej zawarł związek cywilny, ale ponieważ nie była ona jeszcze wtedy katoliczką, musiał poczekać, aż przyjmie ona chrzest. Benedykt bardzo kochał swoją żonę i często wspierał ją w pracach domowych, co w owym czasie również było czymś niezwykłym, gdyż mężczyźni rzadko wykonywali prace „kobiece”. Był ojcem 8 dzieci, o których wychowanie bardzo się troszczył. Aktywnie uczestniczył w życiu parafii, prowadził modlitwy, gdy nie było kapłana oraz pomagał budować kościoły. Zdecydowanie sprzeciwiał się rozpowszechnionym wśród miejscowej ludności praktykom magicznym, podkreślając, że nierzadko prowadzą one do zabijania niewinnych ludzi, oskarżonych o rzucanie czarów na innych. Potępiał też noszenie amuletów i talizmanów, mających chronić przed złem. Już w 1976 roku odszedł z klubu piłkarskiego, który sam założył, po tym jak piłkarze po przegranych meczach zwrócili się do czarownika o pomoc.

W 1990 r. jego rodzinne strony nawiedziły silne burze, co przypisano działaniom czarowników, a od uderzenia pioruna wybuchł pożar, który ogarnął wiele chat. Miejscowi mieszkańcy, w większości analfabeci, uznali to za zjawisko nadprzyrodzone i szukali winnego. Starszyzna postanowiła zasięgnąć rady "uzdrowiciela”, a jego usługę mieli opłacić wszyscy mieszkańcy wioski. Benedykt odmówił, wyjaśniając zarazem, że błyskawice są zjawiskiem przyrodniczym i dodał, że wiara w Chrystusa nie zezwala na takie praktyki. Rozwścieczeni mieszkańcy urządzili zasadzkę na jego samochód. Zdołał uciec i schronił się w mieszkaniu sąsiadki, ale po kilku godzinach, nie chcąc narażać jej na niebezpieczeństwo, wyszedł do swych prześladowców, którzy zamordowali go, bijąc kijami, oblewając wrzątkiem i krzycząc: „Zobaczymy, czy jego Bóg przyjdzie mu na pomoc”. Rodzina Benedykta wybaczyła zabójcom, ale niektórzy z ich krewnych nie są zadowoleni z beatyfikacji, ponieważ uważają, że rzuca ona cień na honor ich rodzin.  

Miejscowy ordynariusz Joao Rodrigues powiedział do tysięcy pielgrzymów zebranych na uroczystości, że odwaga Benedykta i jego wierność katolickiej wierze są wzorem dla  wszystkich Afrykańczyków. Jest on bohaterem dla wszystkich chrześcijan w Afryce i na całym świecie, którzy walczą o wyzwolenie się ze zniewolenia magią – podkreślił biskup Rodrigues.

dw / rv

W sobotę (12 września) do Matki Bożej Nieustającej Pomocy w kościele Najświętszego Odkupiciela w Grodnie przybyli wierni z całej Białorusi w ramach IX Ogólnokrajowej Pielgrzymki Rodzin. Podczas homilii biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz apelował o pielęgnowanie w rodzinach wspólnej modlitwy i wzajemnej miłości.  

Wiele małżeństw zgromadziło się blisko ołtarza, żeby podziękować za dar życia i powołania małżeńskiego, a także aby prosić o błogosławieństwo i potrzebne łaski na każdy dzień wspólnego życia. Maryi, która nieustannie gotowa spieszyć człowiekowi z pomocą, zawierzyli swoją teraźniejszość i przyszłość. Podczas krajowej pielgrzymki w sposób szczególny modlono się w intencji rodzin całej Białorusi, a także w intencji zbliżającego się Synodu biskupów, który będzie poświęcony tematyce rodziny.

Uroczystej Mszy św. w intencji rodzin przewodniczył biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz, który zachęcał, aby "powołaniem każdej rodziny była czysta miłość, o której pięknie pisał św. Paweł, i która nigdy nie przemija, nie zazdrości, nie szuka swego, nie gniewa się i nie pamięta złego". Hierarcha przypomniał również, że "współczesna rodzina powinna być miejscem obecności Pana Boga, bo i Chrystus przyszedł na świat w rodzinie". Biskup Kaszkiewicz zachęcał do praktykowania modlitwy w rodzinach, przypominając, że "bez modlitwy serce człowieka nie znajdzie spokoju".

Podczas Mszy św. obecni małżonkowie odnowili przyrzeczenia małżeńskie, w ten sposób na nowo zapraszając Jezusa do swojego życia i do swojej rodziny. IX Krajowa Pielgrzymka Rodzin została zorganizowana przez Komisja ds. Rodziny przy Konferencji Biskupów Katolickich na Białorusi.

rv / ks. Jerzy Martinowicz, Grodno

Słuchaj:  

Słuchaj:  

W Magazynie: „Godność – wolność – prawa człowieka. Przed konferencją o roli Kościoła w procesie integracji europejskiej” – rozmowa z Janem Olbrychtem, posłem do Parlamentu Europejskiego – Radio Watykańskie 

Słuchaj: