Świadectwo 16 szkockich księży, którzy przed czterema wiekami wrócili po studiach do ojczyzny mimo trwających tam prześladowań, by z narażeniem życia głosić Ewangelię, przypomniał Papież wykładowcom i seminarzystom rzymskiego Papieskiego Kolegium Szkockiego w Rzymie.

Mija właśnie 400 lat od jego przekształcenia w seminarium przygotowujące do kapłaństwa. Franciszek podkreślił, że także współcześnie żyjemy w czasach męczenników i kultury wrogiej ewangelicznej prawdzie.

„Zachęcam was do tego samego ducha poświęcenia, jakiego mieli wasi poprzednicy.  Kochajcie Jezusa ponad wszystko! Jeśli będziecie mieli zapał waszych braci sprzed czterech wieków, tę samą miłość do Kościoła i do Szkocji, oddacie hołd historii i  ofiarom, które dziś wspominamy – mówił Papież. – Także w naszych czasach staniecie się znakiem dla narodu szkockiego, zwłaszcza dla młodych, jeśli spotkacie się z nimi w ich codziennym życiu i dotrzecie do tych, którzy są daleko od Chrystusa. Ukażcie wszystkim, że Bóg jest zawsze z nami, a Jego miłosierdzie trwa na wieki”. 

Franciszek przypomniał też męczeństwo szkockiego jezuity św. Jana Ogilvie, konwertyty z protestantyzmu. Zabito go, by uciszyć wiarę katolicką w Szkocji. Jego śmierć stała się jednak impulsem, by bronić wolności Kościoła do zachowania jedności ze Stolicą Piotrową.

bz/ rv

Nie można stawiać oporu poruszeniom Ducha Świętego – to jedna z głównych myśli czwartkowej homilii Franciszka na porannej Mszy w kaplicy Domu św. Marty. Papież ostrzegał przed tymi, którzy taki opór usprawiedliwiają wiernością prawu. Nawiązał przy tym do liturgicznego czytania z Dziejów Apostolskich o ewangelizowaniu przez Filipa dworzanina królowej etiopskiej Kandaki.

Jak podkreślił Franciszek, bohaterem tego spotkania tak naprawdę nie jest ani Filip, ani etiopski dworzanin, lecz działający Duch Święty. „To On działa. To Duch sprawia, że rodzi się i wzrasta Kościół” – mówił Papież.

„W ubiegłych dniach Kościół przypominał nam dramat stawiania oporu Duchowi Świętemu: serca zamknięte, twarde, głupie, które sprzeciwiają się Duchowi. Widzieliśmy fakty takie jak uzdrowienie chromego przez Piotra i Jana przy świątynnej Bramie Pięknej, słowa i wielkie czyny Szczepana – ale ludzie pozostawali zamknięci na te znaki Ducha, opierali się Duchowi. Próbowali usprawiedliwić ten opór tzw. wiernością prawu, to znaczy literze prawa” – mówił Papież. 

Franciszek zauważył, że dziś Kościół przedstawia nam coś przeciwnego: nie opór, ale uległość wobec Ducha Świętego. Podkreśla, że taka właśnie jest prawdziwa postawa chrześcijanina. Trzeba „być posłusznym Duchowi, a ta uległość sprawia, że Duch może działać i postępować naprzód w budowaniu Kościoła” – dodał Ojciec Święty.

Znakomitym przykładem jest tutaj Filip, jeden z siedmiu pomocników apostołów. Jak każdy duchowny był bardzo zajęty, z pewnością miał ułożony swój plan pracy. Ale Duch Święty kazał mu zostawić to, co zamierzał, by towarzyszyć Etiopczykowi. I Filip jest temu posłuszny. Zaczyna rozmowę z nim, tłumaczy mu Pismo i wyjaśnia orędzie zbawienia. Jak podkreślił Franciszek, Duch pracował nad sercem Etiopczyka i ofiarował mu dar wiary. Wtedy dworzanin poczuł w swoim sercu coś nowego i poprosił o chrzest. „Dwóch ludzi, ewangelizator i ten, który nic nie wiedział o Jezusie, ale w którym Duch zasiał zdrową ciekawość, nie tę plotkarską” – powiedział Papież.

„Słyszeliśmy w ubiegłych dniach, co stawia opór Duchowi. Dziś mamy przykład dwóch ludzi, którzy byli posłuszni głosowi Ducha. To jest znak i radość. Uległość Duchowi jest źródłem radości. «Ja chciałbym zrobić coś, może to?... Ale czuję, że Pan chce ode mnie czegoś innego. Radość znajdę tam, gdzie jest wezwanie Ducha!»” – mówił Papież.

W tym kontekście Franciszek przypomniał piękną modlitwę o posłuszeństwo, którą znajdujemy w Pierwszej Księdze Samuela. Kapłan Heli uczy jej młodego Samuela, który słyszy w nocy nieznany mu głos. Heli zachęca zatem młodzieńca, aby kiedy usłyszy go znowu, odpowiedział: „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha” (1 Sam 3, 9).

„To piękna modlitwa, którą możemy odmawiać i my, zawsze: «Mów, Panie, bo Cię słucham». To modlitwa, by prosić o tę uległość Duchowi Świętemu i z nią prowadzić dalej Kościół, być narzędziami Ducha, aby Kościół mógł się rozwijać. «Mów, Panie, bo sługa Twój słucha». Módlmy się tak wiele razy dziennie, gdy mamy wątpliwości, gdy czegoś nie wiemy albo gdy po prostu chcemy się pomodlić. I tą modlitwą prośmy o łaskę uległości Duchowi Świętemu” – powiedział Papież. 

lg/ rv

W Watykanie podano szczegółowy program sobotniej podróży Ojca Świętego na grecką wyspę Lesbos. 16 kwietnia Franciszek poleci rano z Fiumicino na międzynarodowe lotnisko w Mitylenie, gdzie spotka się prywatnie z premierem Grecji Aleksisem Tsiprasem. Stamtąd razem z patriarchą Konstantynopola Bartłomiejem i z prawosławnym arcybiskupem Aten Hieronimem pojedzie mikrobusem do obozu w miejscowości Moria, gdzie jest ok. 2,5 tys. uchodźców ubiegających się o azyl.

Wszyscy trzej kościelni zwierzchnicy przemówią do nich i podpiszą wspólną deklarację. Po obiedzie, który będą jedli z grupą uchodźców, pojadą mikrobusem na posterunek straży granicznej. Modlić się tam będą za ofiary migracji, a Papież przemówi do mieszkańców Lesbos i miejscowej wspólnoty katolickiej. Po powrocie na lotnisku w Mitylenie będzie jeszcze rozmawiał prywatnie z premierem i z obu hierarchami prawosławnymi, po czym odleci samolotem na Ciampino.

ak/ rv

Papieska podróż na Lesbos nie ma wymowy politycznej. Nie stanowi też krytyki polityki migracyjnej Unii Europejskiej – oświadczył watykański rzecznik podczas prezentacji programu kilkugodzinnej wizyty na tej greckiej wyspie, położonej nieopodal tureckich wybrzeży. Franciszek uda się tam w pojutrze.

„Podróż ta, a raczej wizyta, ma charakter ściśle humanitarny i ekumeniczny, w tym sensie, że Papież złoży tam wizytę wraz z patriarchą ekumenicznym i arcybiskupem Aten – mówił ks. Federico Lombardi SJ. – Nie chodzi tu zatem o zajęcie stanowiska w kwestiach politycznych, ale o wspólne, ekumeniczne zwrócenie uwagi na sytuację humanitarną. Wiemy, że wśród migrantów jest wielu nieletnich, a zatem zwrócenie uwagi na ich los jest w pełni uzasadnione. Wydaje mi się to całkiem normalne, że troska o los migrantów, ubogich, potrzebujących, nie ma charakteru wyznaniowego. Kościół zawsze się interesuje ludźmi w trudnym położeniu, wszystkimi bez wyjątku”. 

kb/ rv

Ojciec Święty przyjął na audiencji prywatnej nową ambasador Republiki San Marino przy Stolicy Apostolskiej. Listy uwierzytelniające złożyła 55-letnia Maria Alessandra Albertini. Jest ona mężatką i ma dwoje dzieci. Od ukończenia studiów prawniczych i dyplomatycznych pracuje w dyplomacji tego mikroskopijnego państwa, stanowiącego enklawę na obszarze Włoch. Była m.in. jego ambasadorem na Cyprze.

ak/ rv

Owoce dialogu międzyreligijnego z islamem są znikome i nie mają przełożenia na codzienne życie. Ale my jesteśmy skazani na ten dialog. Inną alternatywą byłaby wojna – mówi kard. Jean-Louis Tauran. Od 2007 r. stoi on na czele Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego. Wcześniej, za pontyfikatu Jana Pawła II przez wiele lat był szefem papieskiej dyplomacji. Dziś podsumowuje swój dialog z islamem. Ukazała się bowiem książka „Je crois en l’homme – Wierzę w człowieka”, w której zebrane zostały jego wystąpienia na temat dialogu z religiami. Przy tej okazji podzielił się z Radiem Watykańskim refleksjami na temat swych doświadczeń na tym polu.

„Myślę, że w dialogu z islamem nastąpił postęp, gdy chodzi o same spotkania. Spotykamy się, przyglądamy się sobie, słuchamy się nawzajem. Problem polega jednak na tym, że wszystkie te niewielkie osiągnięcia nie miały żadnego przełożenia na prawo, administrację, a już w ogóle na życie zwyczajnych ludzi. Ten dialog pozostaje zbyt elitarny. To ważne, że jest elitarny, ale to nie wystarczy. Trzeba by wszystkie małe osiągnięcia, które w istocie są znikome, mogły jednak coś zmienić. Na przykład w podręcznikach do historii w krajach Zatoki Perskiej, chrześcijan nie nazywa się chrześcijanami, lecz błędnie wierzącymi. Tak być nie może”. 

Kard. Tauran zaznacza przy tym, że sytuacja we współczesnym świecie jest bardzo niebezpieczna i niepewna. Nikt nie wie, co będzie dalej. Sami politycy nie mają żadnego rozwiązania.

„Jestem zaskoczony, jak wielu przywódców politycznych przybywa do Watykanu, aby tu szukać pomysłów. Nikt nie wie, co będzie dalej. Jedna tylko rzecz jest jasna, a przy tym bardzo niebezpieczna, a mianowicie, że Bliski Wschód już nie istnieje. Nie ma już pomostu, który do tej pory między Zachodem i muzułmańskim Wschodem tworzyli chrześcijanie. Trzeba pamiętać, że jeszcze przed stu laty stanowili oni tam 20 proc. mieszkańców. Dziś zaledwie 4 proc.” 

kb/ rv

Ponad milion migrantów przedostało się w ubiegłym roku do Unii Europejskiej przez Grecję, z czego niemal połowa przez Lesbos. Wyspa ta stanowi najdogodniejszy punkt tranzytowy. Od wybrzeży tureckich dzielą ją bowiem zaledwie 4 kilometry.

W pomoc migrantom zaangażowana jest grecka Caritas. Na Lesbos prowadzi schronisko z 88 pokojami i 220 łóżkami. Jest ono przeznaczone dla migrantów potrzebujących szczególnej opieki, takich jak kobiety w ciąży. Caritas stara się również o ich dalszą podróż, zazwyczaj do Aten.

Mniejszościowy Kościół katolicki pomaga imigrantom również w innych regionach Grecji, choćby na granicy z Macedonią. W ubiegłym roku udzielił pomocy żywnościowej 80 tys. osób. Od niedawna współpracuje też z prawosławnym odpowiednikiem Caritas, funkcjonującym pod nazwą Apostołowie.

Grecka Caritas zaznacza, że Papież przybywając na Lesbos, angażuje się w bardzo delikatną sytuację. Od kilku tygodni obowiązuje bowiem porozumienie Brukseli z Ankarą. Migranci są odsyłani do Turcji. Ich główny obóz stał się strefą zamkniętą, nie mogą go opuszczać. W takiej sytuacji wiadomość o papieskiej podróży przyjęli z wielkim entuzjazmem – zaznacza Tonia Patrikiadou, odpowiedzialna za Caritas na Lesbos.

kb/ rv

Katolicka diecezja Oslo stanowczo zareagowała na decyzję norweskiego Kościoła państwowego o ustanowieniu luterańskich małżeństw homoseksualnych. Zdaniem rzecznika prasowego stołecznej diecezji luteranie kierowali się polityczną modą. Norweski parlament już bowiem 2008 r. ustanowił tak zwane małżeństwa jednopłciowe. Hans Rossiné nie wyklucza, że decyzja ta negatywnie odbije się na relacjach ekumenicznych. Ujawnił, że do Kościoła katolickiego zgłaszają się już luteranie, którzy zadeklarowali gotowość zmiany wyznania.

Kontrowersyjną decyzję podjął synod Kościoła Norwegii. Na 115 głosujących 88 opowiedziało się za małżeństwami jednopłciowymi. Jeden z pastorów na znak protestu podał się do dymisji. Liderzy chrześcijańscy, którzy pozostają wierni naturalnej i biblijnej wizji małżeństwa, wydali wspólną deklarację. Podpisał ją również katolicki ordynariusz Oslo bp Bernt Eidsvig. Stwierdza się w niej, że pojmowanie małżeństwa w naszych Kościołach jest wystawione na próbę. Zdaniem sygnatariuszy na pozostałe wspólnoty wyznaniowe będzie teraz wywierana presja, aby uczyniły to samo, co luteranie.

kb/ rv

Uroczyste Te Deum laudamus wyśpiewuje Kościół katolicki na Białorusi za ustanowienie przed 25 laty jego struktur w tym kraju. 13 kwietnia 1991 r. Jan Paweł II utworzył metropolię mińsko-mohylewską, erygował diecezję grodzieńską i reaktywował diecezję pińską. Wtedy też ogłoszono nominację 77-letniego wówczas ks. prałata Kazimierza Świątka na metropolitę mińsko-mohylewskiego i administratora apostolskiego diecezji pińskiej. Ks. Aleksander Kaszkiewicz, ówczesny proboszcz kościoła św. Ducha w Wilnie, został pierwszym biskupem nowoutworzonej diecezji grodzieńskiej.

W 25. rocznicę odnowienia struktur kościelnych na Białorusi w bazylice katedralnej w Grodnie uroczystej Mszy przewodniczył biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz. Podczas niej duchowieństwo i wierni dziękowali Panu Bogu za dar diecezji grodzieńskiej i jej biskupa. Modlono się za wszystkich, którzy tworzą ten Kościół. Bp Kaszkiewicz zaznaczył, że w tych wyjątkowych chwilach z dziękczynieniem staje przed Bogiem, który jest bogaty w miłosierdzie, aby dziękować za każdego kapłana, siostrę zakonną, dzieci i młodzież oraz wszystkich diecezjan, których Opatrzność Boża powierzyła jego pasterskiej opiece. Podkreślił, że ustanowienie i odnowienie struktur Kościoła katolickiego na Białorusi stało się możliwe dzięki św. Janowi Pawłowi II. Dał on najważniejszy impuls i sprawił, że ten Kościół po wielu latach prześladowań i niszczenia wiary zmartwychwstał z „nocy ateizmu”, przestając być „Kościołem milczenia”.

W modlitwie wspominano również tych, którzy potrafili zachować wiarę nawet za cenę własnego życia. Dzięki ogromnej odwadze wielu gorliwych chrześcijan Kościół doczekał się wolności religijnej i wzrasta w wierze. Regularnemu głoszeniu Słowa Bożego i przyjmowanym sakramentom zawdzięczamy, że wciąż nowe serca otwierają się na miłosierdzie Boże. 

ks. J. Martinowicz, Mińsk /rv

„Należy jak najszybciej usunąć z podręczników szkolnych treści związane z uprzedzeniami i nienawiścią wobec mniejszości religijnych” – apelują katoliccy biskupi w Pakistanie. Komisja „Sprawiedliwość i Pokój” pakistańskiego episkopatu wydała niedawno dokument zatytułowany „Zwalczanie nietolerancji religijnej poprzez edukację”. Przed jego publikacją przeanalizowano ponad 70 podręczników szkolnych, a w końcowym opracowaniu pojawiło się zaledwie 25% wniosków z tych badań, ujawnił Kashif Aslam, jeden z członków komisji.

Duchowni podkreślili, że jeśli tamtejsze społeczeństwo chce czynić postęp i pokazać reszcie świata, że jest społeczeństwem praworządnym, „trzeba zmienić strukturę edukacji szkolnej i zmodyfikować program nauczania”. Komisja zarekomendowała ponadto zacieśnienie współpracy pomiędzy tamtejszym Ministerstwem Edukacji a organizacjami społecznymi i różnymi wspólnotami religijnymi, by efektywniej interweniować w przypadkach stosowania języka nienawiści i uprzedzeń.

tr/ rv, fides

Pasterze Kościoła Brazylii zebrali się w duchowej stolicy kraju Aparecidzie na corocznym posiedzeniu plenarnym. Jest to już 54. z kolei walne zebranie brazylijskiego episkopatu.

Od 6 do 15 kwietnia biskupi tego kraju dzielą czas na modlitwę, pochylanie się nad rzeczywistością Kościoła i społeczeństwa poprzez studium wybranej tematyki oraz braterskie spotkania celem pogłębienia jedności episkopatu cechującego się różnorodnością osób, misji i wyzwań poszczególnych Kościołów lokalnych. Zgodnie z utartą tradycją podczas posiedzenia mają oni specjalny czas na skupienie rekolekcyjne. Ich tegorocznym przewodnikiem duchowym był kard. Gianfranco Ravasi, przewodniczący Papieskiej Rady Kultury.

Tematem przewodnim tegorocznego posiedzenia plenarnego episkopatu jest osoba, powołanie i misja osób świeckich: „Chrześcijanie świeccy w Kościele i społeczeństwie – sól ziemi i światło świata!”. W zebraniu uczestniczy 320 brazylijskich biskupów, przybyłych z 18 regionów konferencji episkopatu.

Główny temat obecnego posiedzenia był już dyskutowany dwa lata temu. Zdecydowano wówczas, że powinien być skierowany do wiernych w formie oficjalnego dokumentu. „Nasi wierni, drodzy bracia i siostry, którzy przyjęli chrzest, mają ważną rolę w Kościele z racji powołania, jakie przyjęli przez chrzest i bierzmowanie – zauważa bp Leonardo Steiner, sekretarz generalny konferencji episkopatu. – Są powołani, by dawać świadectwo o Jezusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym”. Według tego biskupa to właśnie „świeccy mają misję rozbudzania wspólnot”.

Wierni, jak też całe brazylijskie społeczeństwo oczekują, że pasterze Kościoła skierują do narodu specjalne orędzie w związku z przedłużającym się kryzysem politycznym i ekonomicznym. Brazylijczycy są już zmęczeni rozgrywkami prowadzonymi przez polityków, nie potrafiących z odwagą podjąć koniecznych decyzji dla dobra narodu.  Zdecydowany i mocny głos episkopatu może wskazać światło prowadzące do naprawy republiki. 

Z. Malczewski TChr, Brazylia / rv

Centralne obchody jubileuszu 1050-lecia Chrztu Polski rozpoczęły się w Gnieźnie 372. zebraniem plenarnym episkopatu Polski. Jak powiedział jego przewodniczący, dzisiejsze obrady to próba przyjrzenia się dziedzictwu chrześcijaństwa w Polsce. Ma to z kolei służyć spojrzeniu w przyszłość – podkreślił abp Stanisław Gądecki. 

„Nawet gdy wszystkie świata gasną, nie trzeba tracić nadziei, dlatego że nasza przyszłość nie jest zdeterminowana przez nihilizm, ale może być zbudowana tylko przez głęboką wiarę i więź z Chrystusem i to jest przyszłość naszych rodaków, a także przyszłość Europy” – zauważył metropolita poznański.

Obrady w Gnieźnie, w których uczestniczą m.in. delegaci episkopatów europejskich, mają charakter historyczny, odnoszący się bezpośrednio do chrztu księcia Mieszka I w 966 r. 

„Chcemy dziś przypomnieć sobie o Chrystusowych korzeniach, z których wyrastamy – stwierdził Prymas Polski abp Wojciech Polak. – Kościół w Polsce świętuje 1050. rocznicę Chrztu i tak jak przed pięćdziesięciu laty, w jakże pamiętnym dla naszego Kościoła czasie Sacrum Poloniae Millenium, także dzisiaj, u źródeł chrzcielnych Polski, spotykają się biskupi, kapłani, osoby konsekrowane, wierni świeccy, aby, jak nam mówił Prymas Tysiąclecia, dziękować Bogu w Trójcy Świętej jedynemu za powołanie nas przed tysiącem lat do życia wiary, do chrześcijaństwa” – powiedział metropolita gnieźnieński.

Po południu biskupi udają się na Ostrów Lednicki, który jest jednym z prawdopodobnych miejsc, gdzie mógł dokonać się chrzest Mieszka I. Tam zaplanowano jubileuszową celebrację dziękczynną. Centralnym punktem gnieźnieńskich obchodów jubileuszowych jest Msza w katedrze pod przewodnictwem legata papieskiego kard. Pietro Parolina. 

Natomiast w piątek i sobotę jubileuszowe uroczystości odbędą się w Poznaniu. Zaplanowano tam posiedzenie Zgromadzenia Narodowego, a także szereg wydarzeń o charakterze religijnym, ewangelizacyjnym i kulturalnym.

R. Łączny, KAI/ rv

W Magazynie: „Słowa znaczą – jaka powinna być mowa chrześcijan” – Rozmowa z prof. Adamem Regiewiczem – Radio Fiat, Częstochowa

Słuchaj:         

Słuchaj:      

Mszy przewodniczył i homilie wygłosił ks. Tomasz Pocałujko z Watykanu.