Kto słucha głosu Jezusa i idzie za Nim, nigdy nie zbłądzi – mówił Franciszek na Mszy w kaplicy swej watykańskiej rezydencji. W homilii odniósł się do tego, co Jezus mówi o sobie jako Dobrym Pasterzu i jedynej bramie. W tym kontekście ostrzegł też przed wróżkami i jasnowidzami, którzy sprowadzają nas na błędne drogi. To właśnie do nich zastosował słowa Jezusa, w których mówi On, że „kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, jest złodziejem i rozbójnikiem”.

Papież zaznaczył, że Jezus posługiwał się prostymi obrazami, które każdy mógł zrozumieć. Wszyscy bowiem orientowali się, jak wygląda życie pasterza i wiedzieli, że do zagrody można wejść jedynie przez bramę.

„W taki jasny sposób przemawia Pan. Nie można wejść do życia wiecznego inaczej, jak tylko przez bramę, czyli przez Jezusa. On jest bramą naszego życia i to nie tylko wiecznego, ale również naszego życia codziennego. Kiedy na przykład podejmuję jakąś decyzję, to czynię to w imię Jezusa, przez bramę Jezusa, a może postępuję – by użyć prostego języka – jak przemytnik? Nie można wejść inaczej, jak tylko przez bramę, którą jest Jezus” – powiedział Papież. 

Franiczek zauważył, że Jezus mówi też o drodze. Pasterz zna swoje owce i wyprowadza je na zewnątrz. Idzie na przedzie, a one idą za nim. Droga życia, droga każdego dnia polega właśnie na tym, by iść za Jezusem. Nie warto błądzić. On idzie na przedzie i wskazuje nam drogę.

„Kto idzie za Jezusem, nie błądzi! «Ależ Ojcze – powie ktoś – przecież wszystko jest tak złożone. Tak często nie jest dla mnie jasne, jak postąpić. Polecono mi pewnego jasnowidza i poszedłem do niego. Poszedłem do wróżki, która wróżyła z kart...». Jeśli robisz takie rzeczy, to nie idziesz za Jezusem! Idziesz za kimś innym, kto wskazuje ci inne drogi, prowadzące gdzieindziej. To Jezus na przedzie wskazuje nam drogę. Nikt inny nie może tego zrobić. Jezus nas ostrzegał: «Przyjdą inni, którzy powiedzą, że droga Mesjasza jest tu czy tam. Nie słuchajcie tego. Nie słuchajcie ich. Drogą jestem Ja!». Jezus jest bramą i drogą. Jeśli idziemy za Nim, nie zbłądzimy” – powiedział Franciszek. 

W końcu Papież wspomniał też o głosie Jezusa, bo, jak mówi Ewangelia, owce rozpoznają głos Dobrego Pasterza. Jak jednak można rozpoznać głos Jezusa i bronić się przed głosem tych, którzy niszczą i oszukują?

„Dam ci prostą wskazówkę. Głos Jezusa znajdziesz w Błogosławieństwach. Ten, kto uczy cię drogi sprzecznej z Błogosławieństwami, wchodzi przez okno; to nie Jezus! Po drugie: Czy znasz głos Jezusa? Możesz go poznać, kiedy mówi nam o dziełach miłosierdzia. Na przykład w 25 rozdziale Ewangelii św. Mateusza. Jeśli ktoś mówi ci to, co Jezus tam mówi, jest to głos Jezusa. A po trzecie, głos Jezusa możesz rozpoznać po tym, że cię uczy mówić: «Ojcze», czyli że cię uczy modlić się Ojcze nasz” – powiedział Papież. 

kb/ rv

Papież przyjął dziś w watykańskim Pałacu Apostolskim nowego prezydenta Republiki Środkowoafrykańskiej. Faustin-Archange Touadéra został też następnie przyjęty przez kardynała sekretarza stanu Pietro Parolina i szefa watykańskiej dyplomacji Paula Richarda Gallaghera.

W serdecznych rozmowach, jak czytamy w opublikowanym w Watykanie komunikacie, przypomniano gorące przyjęcie Ojca Świętego listopadzie ub. r. w stolicy tego afrykańskiego kraju, Bangi. Podkreślono, że niedawne wybory i odnowa państwowych instytucji przebiegają w konstruktywnej atmosferze, do której przyczynia się dialog międzyreligijny. Zwrócono też uwagę na utrzymujące się konsekwencje konfliktu dla tamtejszej ludności i potrzebę międzynarodowej pomocy. Mówiono też o dobrych relacjach między Stolicą Apostolską a Republiką Środkowoafrykańską.

Faustin-Archange Touadéra, wybrany na szefa państwa w połowie lutego i pełniący urząd od końca marca, wybrał Rzym za cel swojej pierwszej podróży zagranicznej. Poprosił o audiencję u Ojca Świętego, by wyrazić mu na początku swojej kadencji wdzięczność za listopadową podróż i jej pozytywne owoce dla Republiki Środkowoafrykańskiej. Po papieskich odwiedzinach wojna domowa praktycznie ustała i mogły odbyć się demokratyczne wybory prezydenckie. Wybrany w nich prezydent Touadéra gościł dziś nie tylko w Watykanie, ale został również przyjęty na Kwirynale przez prezydent Włoch Sergio Mattarellę.

ak/ rv

Europa powinna uważnie wsłuchać się w przesłanie, które popłynęło z Lesbos. Musi też w końcu zrozumieć sens papieskich gestów. W tym duchu sobotnią wizytę Papieża Franciszka na tej greckiej wyspie komentuje kard. Antonio Maria Vegliò. Zauważa jednocześnie, że kolejna tragedia na Morzu Śródziemnym, w której śmierć poniosło dziś najprawdopodobniej 400 uchodźców, jasno pokazuje światu pilność papieskiego orędzia o konieczności rozwiązanie tego wielkiego kryzysu humanitarnego.

Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących zauważa, że Franciszek jest praktycznie jedynym światowym liderem tak zdecydowanie upominającym się o prawa uchodźców i stającym się ich głosem. „Już na Lampedusie wybrzmiało jego wołanie o solidarność. Teraz z mocą przypomniał, że migranci to nie liczby, tylko konkretni ludzie, pokazując tym samym, że rozwiązanie kryzysu humanitarnego też musi mieć ludzką twarz, a nie są nią kolejno wznoszone mury” – mówi kard. Vegliò. Zauważa zarazem, że rezultatem zamknięcia szlaku bałkańskiego jest wzmożony ruch na Morzu Śródziemnym, a efekt tego to kolejna tragedia z udziałem niewinnych ludzi.

bz/ rv

Swą podróżą na Lesbos Franciszek chciał okazać bliskość uchodźcom, a jednocześnie potrząsnąć sumieniem świata i pomóc mu pokonać lęk przed obcym. Ten aspekt humanitarnej wizyty Papieża, jak też jego spotkania z uchodźcami i niosącymi im pomoc Grekami akcentuje przewodniczący Caritas Internationalis. Kard. Luis Antonio Tagle zauważa, że Ojciec Święty pokazał światu zapomnianą prawdę, iż uchodźcy są takimi samymi ludźmi, jak każdy z nas.

Filipiński duchowny podkreśla, że zabierając ze sobą do Rzymu trzy syryjskie rodziny Franciszek uwypuklił rodzinny wymiar tego największego kryzysu humanitarnego od czasów II wojny światowej. „To, co się dzieje, nie dotyka jedynie jednostek, ale niszczy całe rodziny. Cierpieniem jest już sam fakt, że muszą być rozdzielone, często na długie lata, na skutek wojny, biedy, prześladowań” – zauważa przewodniczący Caritas Internationalis. Wyraża jednocześnie nadzieję, że ta ekumeniczna wizyta Papieża, patriarchy Bartłomieja i prawosławnego arcybiskupa Aten i całej Grecji Hieronima przyczyni się do przezwyciężenia w Europie lęku przed uchodźcami.

bz/ rv

„Agenda na rzecz Zrównoważonego Rozwoju 2030 zjednoczyła nas wszystkich w chlubnym i ambitnym celu, jakim jest uwolnienie całej ludzkości od problemu biedy” – oświadczył stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy ONZ w Nowym Jorku, abp Bernardito Auza. Występując na 49. sesji Komisji ds. Ludności i Rozwoju zwrócił on jednak uwagę, że „mimo dobrych intencji w wielu próbach rozwiązań [tego problemu] gubi się osobę ludzką pośród złożonych i skomplikowanych wskaźników, kierunkując bardzo często priorytety polityczne tak, że postrzega się człowieka raczej jako przeszkodę niż przyczynę rozwoju”.

Tematem spotkania Komisji było „wzmocnienie demograficznej bazy dowodowej dla Agendy Rozwoju po 2015 r.”. Watykański dyplomata zauważył, że „dane nigdy nie są neutralne; zawsze mówią nam coś o tym, jak rozumie się osobę ludzką i jakie ma się priorytety”. W związku z tym wskazał na potrzebę prowadzenia tak na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowej, polityki „nieskrępowanej wąskimi ideologiami”. Abp Auza przypomniał, że podstawą integralnego rozwoju ludzkiego jest prawo człowieka do życia. „Moja delegacja pragnie podkreślić, że stabilnych i sprawiedliwych społeczeństw nie buduje się na fundamentach indywidualizmu” – stwierdził przedstawiciel Stolicy Apostolskiej przy ONZ.

tr/ rv

Franciszek wyciąga rękę do wszystkich rodzin, niezależnie od tego gdzie żyją i w jakiej sytuacji się znajdują. Ten dokument niesie pociechę i nadzieję rodzinom w kryzysie, ale jednocześnie wyznacza wyraźny kierunek tym, którzy dobrze się mają – w ten sposób papieską adhortację apostolską komentuje Mary Ann Glendon, była ambasador USA przy Stolicy Apostolskiej, a zarazem żona, matka i babcia. Wskazuje, że Amoris laetitia jasno pokazuje, iż instytucja małżeństwa na całym świecie przeżywa poważne trudności i potrzebuje konkretnego wsparcia. Zwraca też uwagę, że chrześcijańskie przesłanie o małżeństwie i rodzinie jest coraz bardziej kontestowane przez współczesną kulturę.

Mary Ann Glendon zauważa, że Papież potwierdza znaczenie powołania małżeńskiego i rodzicielskiego. Wzywa do jego  umacniania i rozwijania, a w tym kontekście wskazuje duszpasterzom, że muszą być bliżej swoich wiernych. Franciszek jawi się w tym tekście jako czuły, ale wymagający ojciec, bardzo zatroskany o swoje dzieci. „O tym, czy ten dokument będzie oznaczał zmianę, zaważy fakt, jak będzie czytany. Jest to tekst angażujący. Liczę tylko na to, że w naszej epoce, karmiącej się szybkimi chwytliwymi cytatami i kilkusekundowymi komentarzami, znajdą się uważni czytelnicy adhortacji, spragnieni lepszego kierownictwa moralnego i intelektualnego, niż to, co serwuje kultura masowa” – podkreśla prof. Glendon.

bz/ rv

„Módlmy się za ofiary trzęsienia ziemi w Ekwadorze. Niech pomoc Boga i braci da im siłę i wsparcie” – napisał dziś Papież na Twitterze. Już wczoraj Franciszek zachęcał do modlitewnej pamięci o nich i niesienia im pomocy, przemawiając na placu św. Piotra po niedzielnej modlitwie maryjnej Regina Caeli.

Na wieść o trzęsieniu ziemi, do którego doszło w sobotę 16 kwietnia na północnym wybrzeżu Ekwadoru, tamtejszy prezydent Rafael Correa przerwał swoją podróż do Włoch, podczas której gościł także w Watykanie. W Ekwadorze mówi się o co najmniej 272 ofiarach śmiertelnych i ponad 2,5 tys. rannych, ale szef państwa obawia się, że liczby te jeszcze wzrosną. To największy kataklizm, jaki nawiedził ten kraj od blisko 40 lat. Podczas trzęsienia ziemi w 1979 r. śmierć poniosło tam 600 osób.

Na apel Papieża odpowiedziała włoska Caritas, przekazując natychmiast do Ekwadoru 100 tys. euro. Zapewniła, że będzie uważnie śledzić rozwój sytuacji we współpracy z tamtejszą Caritas. W jej komunikacie przypomniano, że ponad 20 proc. populacji tego południowoamerykańskiego kraju żyje poniżej granicy ubóstwa, a 11 proc. uważa się za niedożywionych. Do przekazywania środków nawołuje także Konferencja Episkopatu Ekwadoru, ogłaszając ogólnokrajową zbiórkę na rzecz poszkodowanych. Na terenach objętych tą klęską żywiołową pojawiły się także specjalistyczne zespoły ratownicze z sąsiednich krajów – Wenezueli, Kolumbii i Meksyku. Jak podał ekwadorski Czerwony Krzyż, ponad 1200 [tysiąc dwustu] wolontariuszy pracuje w obszarach dotkniętych przez trzęsienie ziemi z nadzieją na uratowanie ludzi uwięzionych pod gruzami.

tr,ak/ rv, sir

17 kwietnia ulicami Brukseli już po raz siódmy przeszedł „Marsz dla życia”, w którym uczestniczyły tłumy ludzi. Była to wielka manifestacja na rzecz wartości życia i godności osoby. Nie obyło się jednak bez incydentów. Policja zatrzymała kilka osób, które chciały przeszkodzić tej pokojowej manifestacji.

Marsz dla życia jest niezwykle ważny w kontekście belgijskim, gdyż cywilizacja śmierci zatacza tutaj coraz szersze kręgi. Rocznie dokonuje się ok. 20 tysięcy tzw. aborcji na życzenie, tj. nie podyktowanych żadnymi względami medycznymi. Podejmowane są też inicjatywy zmierzające do przyzwolenia na aborcję w nieograniczonym zakresie.

Warto przypomnieć, że w Belgii dopuszczalna jest też eutanazja dzieci, co w praktyce oznacza, że osoba małoletnia, która nie ma prawa do głosowania, prowadzenia samochodu, założenia konta w banku czy wielu innych czynności prawnych może podjąć decyzję o zakończeniu własnego życia i poddać się eutanazji.

Życie i jego wartość są też dyskutowane na forum Unii Europejskiej. W ubiegłym tygodniu w Parlamencie Europejskim miała miejsce konferencja poświęcona tzw. aborcji po urodzeniu, to znaczy uśmiercaniu noworodków narodzonych w wyniku nieudanego zabiegu aborcyjnego. Temat ten jest też obecny w polskiej debacie społecznej z powodu odkrycia takiej praktyki w jednym z warszawskich szpitali.

Marsz dla życia w Brukseli jest mocnym pytaniem, dokąd zmierza starzejąca się Europa. Zagadnienie to powraca jak bumerang w kontekście wielu dziedzin polityki Unii Europejskiej.

I. Nockiewicz, Bruksela / rv

„Ten wielki jubileusz zgromadził nas dzisiaj na wyjątkowej uroczystości. Dziękujemy Bogu za chrzest Polski i za naszą Ojczyznę” – powiedział ks. Mirosław Baran SVD, kapelan Polaków w Madrycie. W Eucharystii udział wzięli m. in. pracownicy ambasady, członkowie różnych stowarzyszeń polonijnych oraz polscy księża i siostry zakonne. Barwne stroje ludowe zespołu Krakus oraz polskie mundury wojskowe hiszpańskiego stowarzyszenia „Poland first to fight” stanowiły niezapomniany widok. Podczas Mszy wszyscy odnowili przyrzeczenia chrzcielne, a każda wspólnota polska otrzymała w darze jubileuszową świecę.

Miłym zaskoczeniem był list polskich paulinów, którzy od niedawna pracują w zabytkowym klasztorze św. Hieronima w Yuste w Esktremadurze. „Dzisiaj razem z Wami, pełni wdzięczności za chrzest Polski, zobowiązujemy się skarb wiary otrzymany od naszych ojców zachować, pielęgnować i przekazać następnemu pokoleniu tu w Hiszpanii i gdziekolwiek wiara chrzcielna nas zaprowadzi” – napisał o. Paweł Stępkowski, przełożony wspólnoty w Yuste.

O znaczeniu jubileuszowej uroczystości tak mówi ks. Mirosław Baran: „Jest ono ogromne, ponieważ jest to 1050 lat chrztu, ale również 1050 lat państwowości, a więc Polska zaczęła wtedy istnieć na arenie międzynarodowej. Dla nas Polaków żyjących za granicą to jest bardzo znaczące i ważne. Inicjatywa była zarówno ze strony ambasady polskiej w Madrycie, jak i kapelanii. Gromadzimy się wszyscy – powiedział werbista. – Myślę, że nie po raz pierwszy, ale od dawna nie było nas wszystkich zgromadzonych wokół ołtarza i ze wszystkich kapelanii, które tutaj istnieją w Madrycie, jak również wspólnot, które mają tutaj Msze w języku polskim”.

Warto przypomnieć, że 50 lat temu do obchodów 1000-lecia chrztu Polski miejscową Polonię przygotował ks. Marian Walorek, były więzień obozu w Dachau i długoletni kapelan Polaków w Hiszpanii, zmarły w 1988 r. 

M. Raczkiewicz CSsR, Madryt/ rv

Niedzielę Dobrego Pasterza Łotysze i Łotyszki prowadzący życie konsekrowane uczcili pielgrzymką. Jej celem była ryska katedra św. Jakuba, gdzie pątnicy przeszli przez jubileuszowe Drzwi Miłosierdzia.

Inicjatywa miała charakter ewangelizacyjny. Osobom konsekrowanym, zwłaszcza licznym siostrom zakonnym, towarzyszyli przedstawiciele stołecznych parafii i grup duszpasterskich. Pielgrzymka przyjęła formę koncentrycznego marszu 20-30-osobowych grup z różnych stron ulicami Rygi ku położonej na starówce katedrze. Śpiew i modlitwa pątników, wśród których nie brakowało młodzieży, budziły żywe zainteresowanie przechodniów.

W samej katedrze odprawiona została uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem abp. Zbigniewa Stankiewicza. Metropolita Rygi przypomniał, że rozwój życia konsekrowanego w Kościele lokalnym jest znakiem żywotności wiary danej społeczności chrześcijańskiej. Zachęcił też do modlitwy o nowe powołania kapłańskie i zakonne, których tak bardzo potrzebuje Łotwa. Pielgrzymkę zakończył wieczór modlitwy i świadectw przygotowany przez duszpasterstwa związane z duchowością zakonną. 

T. Cieślak SJ, Ryga/ rv

Wczorajszą sumę niedzielną w moskiewskiej katedrze Niepokalanego Poczęcia NMP miejscowy arcybiskup Paolo Pezzi odprawił w intencji dziękczynnej za odrodzenie Kościoła rzymskokatolickiego w Rosji. W ubiegłą środę 13 kwietnia minęło 25 lat odkąd św. Jan Paweł II podjął decyzję o odnowieniu struktur kościelnych na terenach byłego ZSRR.

Wczoraj w Moskwie na uroczystej sumie abp Paolo Pezzi dziękował Bogu i Kościołowi za utworzenie najpierw administratur apostolskich, a następnie stałych diecezji rzymskokatolickich. W homilii miejscowy ordynariusz nawiązał do czytań niedzielnych, aktualizując przez odniesienie do sytuacji Kościoła w Rosji, który przez 70 lat cierpiał prześladowania, a któremu z braku biskupów, zamordowanych czy deportowanych, przewodniczył jako Dobry Pasterz sam Chrystus. Metropolita podkreślił konieczność, żeby po decyzji św. Jana Pawła II i odnowieniu struktur kościelnych nie spocząć na laurach, ale kontynuować powierzoną misję, wpatrując się w oblicze Miłosiernego Chrystusa, który wskazuje drogę ku eschatologicznej przyszłości. 

W. Raiter, Moskwa/ rv

Słuchaj:      

Apostolat Margaretka – istota i potrzeba” – rozmowa z Jerzym Datą, koordynatorem zespołów Apostolatu Margaretka – Radio eR, Lublin.

Słuchaj: