„W dziejach Kościoła wielu świętych doszło do świętości przechodząc przez ciężkie i trudne doświadczenia. Otwórzcie więc drzwi waszego serca na Chrystusa, a On radykalnie odmieni waszą sytuację! Z Chrystusem jest to możliwe” – napisał Franciszek w liście do więźniów z zakładu karnego w Velletri pod Rzymem. Jest to odpowiedź na słowa, które sami więźniowie skierowali do Papieża za pośrednictwem swego biskupa. Franciszek zapewnia, że bardzo mu zależy na kontakcie z więźniami i dlatego stara się, by podczas podróży apostolskich w ich programie znalazła się również wizyta w więzieniu.

W liście do więźniów Papież odwołuje się do tego, jak postrzegają oni czas. Z jednej strony wydaje się, że zatrzymał się w miejscu, a zarazem zdaje się ciągnąć w nieskończoność. „Jednakże prawdziwą miarą czasu nie jest zegar. Prawdziwą miarą czasu jest nadzieja! A ja bardzo pragnę, aby każdy z was miał zawsze zapalone światło nadziei wiary, aby oświecać nim swoje życie” – napisał Ojciec Święty. W tym kontekście proponuje on więźniom konkretne słowa modlitwy: „Wypełni, o Chryste Zmartwychwstały, moje godziny, dni i lata prawdziwą nadzieją! Pomóż mi przeżywać to doświadczenie, nigdy nie tracąc wiary, bo tylko Ty nigdy nas nie zawodzisz”.

Papież zaapelował też do więźniów, aby nie dali się zamknąć w swej przeszłości, lecz przemienili ją w drogę wzrostu, wiary i miłości. „Bądźcie zawsze pewni, że Bóg kocha was osobiście. Dla Niego nie ma znaczenia wasz wiek czy wasza kultura, a nawet to, kim byliście, co zrobiliście, cele, które udało się wam osiągnąć, popełnione przez was błędy ani osoby, które skrzywdziliśmy” – napisał do więźniów Papież.

Przypomniał on, że w Roku Miłosierdzia przewidziany jest również jubileusz więźniów. „Zapewniam was, że tego dnia będę blisko was duchowo i we wzajemnej modlitwie” – napisał Ojciec Święty.

kb/ rv

To była niespodziewana wizyta. W niedzielne popołudnie Franciszek udał się do rzymskiego parku Villa Borghese, by odwiedzić „Wioskę dla Ziemi”. Pod takim tytułem odbywała się tam przez cztery dni seria wydarzeń, którą zorganizowały wspólnie włoski komitet obchodów Dnia Ziemi i ruch Focolari. Miały one pokazać szereg drobnych inicjatyw społecznych, które odbywają się w Wiecznym Mieście często bez rozgłosu, a które propagują międzyludzką solidarność, dialog międzyreligijny i owocne współistnienie.

Papież przybył do parku przed godz. 17.00. Ponad 3 tys. uczestników spotkania przyjęło go z entuzjazmem. Po przywitaniu przez przedstawicieli ruchu Focolari i wysłuchaniu kilku świadectw Ojciec Święty skierował do zebranych spontaniczne przemówienie. Powiedział, że przychodzą mu na myśl dwa obrazy: pustyni i lasu. Zebrani zaś w „Wiosce dla Ziemi” to ludzie, którzy chcą tę pustynię przekształcić w las. Idą zatem tam, gdzie jest pustynia, a gdzie nie ma nadziei, zamieniając suchą ziemię w żyzną. „Las jest pełen drzew, pełen zieleni, może jest trochę nieuporządkowany – ale takie jest życie!” – mówił Papież. Dodał, że przekształcanie pustyni w las to piękne dzieło, bo na pustyni nie ma życia, jest śmierć.

„Tak wiele pustyń jest w miastach, tak wiele pustyń w życiu ludzi, którzy nie mają przyszłości, ponieważ zawsze są – podkreślam wypowiedziane tu słowo – zawsze istnieją uprzedzenia, lęki. I ci ludzie muszą żyć i umierać na pustyni, w mieście. Wy swoją pracą dokonujecie cudu przemiany pustyni w las. Czyńcie tak nadal! A jaki jest wasz plan pracy? Nie wiem. Przychodzimy i patrzymy, co możemy zrobić. I takie jest życie! Bo życie trzeba brać takim, jakim jest. To jak w piłce nożnej: bramkarz łapie piłkę, skądkolwiek ją kopną. Przyleci stąd czy stamtąd... A nie wolno bać się życia, nie bójcie się konfliktów” – powiedział Papież. 

Franciszek dodał, że jak słyszał, w języku chińskim słowo „konflikt” pisze się dwoma znakami: pierwszy oznacza „ryzyko”, drugi zaś „możliwość”. Konflikt jest zatem ryzykiem, ale jest również szansą.

„Konflikt możemy potraktować jako coś, od czego chcemy się oddalić. «Nie, tam jest konflikt, ja trzymam się z daleka». My chrześcijanie dobrze wiemy, co zrobił lewita, co zrobił kapłan z biedakiem leżącym przy drodze. Przeszli tak, by go nie zauważyć, by się nie zbliżyć (por. Łk 10, 30-37). Kto nie ryzykuje, nigdy nie zbliży się do rzeczywistości. By poznać rzeczywistość, ale także by ją poznać sercem, trzeba się do niej zbliżyć. A zbliżenie się niesie z sobą ryzyko, ale także szansę: dla mnie i dla osoby, do której podchodzę; dla mnie i dla wspólnoty, do której się zbliżam” – mówił Papież. 

Ojciec Święty podkreślił, że pustynia jest brzydka, tak jak przedmieścia i peryferie miast. Dlatego mamy tam iść i zmieniać ją w las, w miejsca, gdzie obfituje życie. Stąd Papież wyszedł z propozycją.

„Dam wam do zrobienia zadanie domowe. Popatrzcie kiedyś na twarze ludzi, gdy idziecie ulicą. Są zmartwieni, każdy jest zamknięty w sobie, brakuje im uśmiechu, brakuje czułości, innymi słowy: przyjaźni społecznej. Brakuje nam tej przyjaźni społecznej. Tam, gdzie jej nie ma, zawsze jest nienawiść, wojna. Przeżywamy «trzecią wojnę światową w kawałkach», wszędzie! Spójrzcie na mapę świata, a zobaczycie to. Natomiast przyjaźń społeczną tak często trzeba wprowadzać przez przebaczenie – to pierwsze słowo: przebaczenie” – powiedział Franciszek. 

W tym kontekście Papież wskazał także na ogromną wartość bezinteresowności.

„Przyjaźń społeczną tworzy się bezinteresownie i w tej mądrości, którą jest bezinteresowność, uczymy się. Uczymy się grami, sportem, sztuką, radością bycia razem, zbliżaniem się do siebie. Bezinteresowność to słowo, którego nie można zapominać w tym świecie, gdzie wydaje się, że jeśli się nie zapłaci, to nie można żyć, gdzie osobę, kobietę i mężczyznę, których Bóg stworzył w centrum świata, aby byli też w centrum gospodarki, wygnano. A w centrum mamy pięknego bożka, bożka pieniądz. Dziś w centrum świata jest bożek pieniądz. A ci, którzy mogą przybliżyć się, by tego bożka adorować, przybliżają się do niego. Ci zaś, którzy nie mogą, popadają na koniec w głód, choroby, wyzysk” – mówił Franciszek. 

lg/ rv

Kolejna, już 101. rocznica rzezi 1,5 mln Ormian i wielu innych chrześcijan w imperium tureckim, zakończyła trwające od roku obchody stulecia tej tragedii, zwanej po ormiańsku „Mec Jeghern”, czyli „Wielkim nieszczęściem”. Ormianie w Armenii i na całym świecie upamiętniali 24 kwietnia ofiary sprzed ponad stu lat. Wyrażali też solidarność z Republiką Górskiego Karabachu, która poważnie ucierpiała wskutek wznowionego na początku kwietnia konfliktu z Azerbejdżanem.

W ormiańskich obchodach w Rzymie wziął również udział prefekt Kongregacji dla Kościołów Wschodnich kard. Leonardo Sandri.

„Upamiętnianie to zawsze droga, jaką musimy podejmować, by przypominać te straszne fakty z historii ludzkości tak, żeby było to jednocześnie oczyszczenie i żeby można zdać sobie sprawę z tego, jak groźna, jak głęboka jest złość ludzkiego serca – powiedział Radiu Watykańskiemu kard. Leonardo Sandri. – A tą pamięcią nie należy trzymać się przeszłości, ale trzeba otwierać się na lepszą przyszłość z wielkimi możliwościami pojednania. Sądzę, że naszym obowiązkiem jest upamiętniać zaistniałe w przeszłości ciężkie zniewagi godności ludzkiej, takie jak wojny czy wszelkie inne prześladowania i akty niesprawiedliwości wobec ludzi – a to dlatego, by odrodzić się do nowych możliwości, do nowej nadziei. Te straszne fakty pozostawiają głębokie rany. Teraz przeżywamy też wszyscy tragedię i śmiertelne ofiary w Górskim Karabachu. Mamy nadzieję, że z pomocą społeczności międzynarodowej uda się znaleźć sprawiedliwe i trwałe rozwiązanie konfliktu, który może mieć bardzo poważne następstwa dla obu tych ludów, a szczególnie dla Armenii, tak drogiej Kościołowi katolickiemu jako pierwszy kraj chrześcijański”. 

Szef watykańskiej dykasterii wyraził nadzieję, że konflikt między muzułmańskim Azerbejdżanem a zamieszkałym w większości przez Ormian Górskim Karabachem nie stanie się wojną religijną. Kard. Sandri przypomniał, że Papież będzie wkrótce z wizytą na Kaukazie. Podróż będzie miała dwa etapy. W czerwcu Franciszek uda się do Armenii – kraju, który ponad 17 wieków temu jako pierwszy w historii przyjął chrześcijaństwo. Natomiast na przełomie września i października odwiedzi on Gruzję i Azerbejdżan.

ak/ rv

W Lusace rozpoczęła się 25 kwietnia konferencja o wpływie inwestycji w górnictwo i rolnictwo na środowisko. W wydarzeniu zorganizowanym w stolicy Zambii przez tamtejszy episkopat wziął udział kard. Peter Turkson. Przewodniczący Papieskiej Rady „Iustitia et Pax” omówił encyklikę Papieża Franciszka „Laudato si’”.

W swoim wystąpieniu zaznaczył on, że aby sprostać wyzwaniom głodu i niedożywienia w świecie, gdzie marnuje się 40 proc. jedzenia, nie wystarczy sama technologia, gdyż trzeba skupić się na zrównoważonej gospodarce. Szef watykańskiej dykasterii sprawiedliwości i pokoju przestrzegał także przed sięganiem po takie metody i techniki produkcji, które w krótkim czasie wielokrotnie zwiększają plony. Jego zdaniem niszczy się w ten sposób naturalne zasoby i w dłuższej perspektywie obniża wydajność. „Otrzymaliśmy ten świat jako nasz ogród, nie pozostawiajmy go więc naszym dzieciom i kolejnym pokoleniom jako pustyni”  – podkreślił kardynał, podsumowując ostatnią encyklikę Ojca Świętego.

tr/ rv

Do odważnego i świadomego pielęgnowania swej wiary w życiu prywatnym i społecznym wezwali chrześcijan Europy uczestnicy spotkania organizowanego co roku przez Forum Katolików Niemieckich.  W końcowej rezolucji Kongresu Wiary czytamy, że potrzeba takiej postawy motywowana jest aktualną sytuacją na naszym kontynencie.

W rezolucji mowa jest o tym, że chrześcijanom w Europie coraz trudniej jest głosić Chrystusa: ze ścian ściąga się krzyże, kościoły są profanowane, a wierni szykanowani lub wyśmiewani. Sygnatariusze rezolucji zachęcają jednak do gościnności wobec uchodźców, a szczególnie do głoszenia Ewangelii przybywającym do Europy muzułmanom. Jeszcze przed Kongresem zachęcał do tego ks. Christian Troll, jezuita z podkomisji ds. dialogu międzyreligijnego w niemieckim episkopacie.

Podczas Kongresu odbywającego się w bawarskim Aschaffenburgu padły też słowa krytyczne. Abp Fryburga Stephan Burger wezwał wiernych do większej jedności. Jego zdaniem katolicy zamykają się dziś w okopach, jedni w obozie liberalnym, drudzy w konserwatywnym. Jest to złe świadectwo dla świata.

Natomiast emerytowany ordynariusz Kolonii kard. Joachim Meisner zaznaczył, że Kościół naraża się dziś na niebezpieczeństwo modernizacji, a nie odnowy. Dziś wolność rozumie się jako dowolność, tracąc zmysł rozeznania co Boskie, a co ludzkie – powiedział kard. Meisner, wzywając kapłanów, by „przypomnieli sobie o fundamencie swego sakramentu i przestali się wygłupiać, kiedy mają okazję do dawania świadectwa wiary”.

Trzydniowy Kongres Wiary organizowany jest co roku przez Forum Katolików Niemieckich, wierną tradycji odpowiedź na lewicujący i politycznie zaangażowany Centralny Komitet Katolików Niemieckich. 

T. Kycia, Berlin/ rv

Przewodniczący Episkopatu Francji apeluje, by nie zapominać o chrześcijanach, którzy zdecydowali się pozostać na Bliskim Wschodzie. Abp Georges Pontier stał na czele delegacji francuskich biskupów, która odwiedziła ostatnio chrześcijańskich uchodźców w irackim Kirkuku. Po powrocie do Francji zauważył on, że w związku kryzysem migracyjnym, uwaga świata skupia się na tych, którzy opuszczają własną ojczyznę. Zapomina się natomiast o tych, którzy pomimo wszelkich trudności pozostają na miejscu – mówi abp Pontier.

„Przyszłość chrześcijan, których tam spotkaliśmy, jest w Iraku, i to z różnych powodów. Widzieliśmy kilka rodzin, które wyemigrowały, a potem zdecydowały się na powrót. Różnice kulturowe okazały się dla nich zbyt wielkie. Chcemy zatem pomóc pozostającym tam chrześcijanom w realizacji różnych projektów, które pozwolą im wytrwać w ojczyźnie. Oczywiście, musimy też na miarę swych możliwości przyjmować tych, którzy do nas przybywają. Ale nikogo nie zamierzamy zachęcać do przyjazdu. Punktem wyjścia naszego działania musi być świadomość nie tego, że wielu chrześcijan wyjeżdża, ale przeciwnie, że wielu mimo wszystko nie wyjechało. W rzeczywistości, większość pozostaje na miejscu. Wielu wyjechało i o nich się mówi bardzo dużo. Ale za mało mówi się o tych, którzy pozostali i chcą wnosić wkład w przyszłość swej ojczyzny i przyszłość chrześcijan na Wschodzie” – powiedział Radiu Watykańskiemu abp Pontier. 

kb/ rv

Chrześcijańscy uchodźcy w Mosulu stracili wszystko z wyjątkiem życia i wiary. Teraz przy życiu trzymają ich dzieci i młodzież. Dlatego tak ważne jest inwestować w nowe pokolenie Irakijczyków – powiedział po powrocie z Iraku przewodniczący episkopatu Francji.

Abp Georges Pontier stał na czele delegacji francuskich biskupów, którzy odbyli 5-dniową wizytę w Kirkuku, odwiedzając chrześcijan, którzy uciekli z Mosulu i całej równiny Niniwy. Na abp. Pontier największe wrażenie zrobiły właśnie tłumy dzieci i młodzieży, wychowujących się w chrześcijańskich obozach.

Biskupi odwiedzali dzieła pomocowe sponsorowane przez francuskich katolików, a zatem nowy kościół dla uchodźców, szkoły, ośrodek dla niepełnosprawnych i bibliotekę. Przedstawiciele francuskiego episkopatu spotkali się również z grupą 400 studentów, którzy dzięki jego wparciu mogą kontynuować studia na uniwersytecie w Kirkuku. Nie było to łatwe, bo wymagało stworzenia struktur uniwersyteckich w języku arabskim. Chrześcijanie z Mosulu nie znają bowiem kurdyjskiego, który w Kirkuku jest językiem wykładowym.

Francuscy biskupi wspominają też o odradzającej się powoli nadziei irackich chrześcijan. Jest to związane ze stopniowym wycofywaniem się Państwa Islamskiego z równiny Niniwy pod naciskiem irackiej ofensywy.

kb/ rv, kto

Ekumeniczny Patriarcha Konstantynopola chce się spotkać z prezydentem Turcji. Jego zdaniem sytuacja mniejszości religijnych, a w szczególności chrześcijan, znów jest w tym kraju krytyczna. Po krótkim okresie odprężenia, obietnic i nadziei, tureckie państwo znów nęka prawosławnych.

Ostatnio rząd Erdogana wszczął postępowanie mające na celu ponowne odebranie prawosławnym dwóch terenów. Ponadto, jak podkreśla patriarcha Bartłomiej, Kościół prawosławny wciąż nie może kształcić w tym kraju przyszłych duchownych. Nadal nie widać szans na wznowienie nauczania w zamkniętym przed 45 laty seminarium duchownym w Haliki.

kb/ rv, fides

Uczestnicy wspólnej prawosławno-katolickiej wyprawy do Libanu i Syrii  podsumowali jej wyniki. Na konferencji prasowej w Moskwie wrażeniami z pobytu na Bliskim Wschodzie podzielili się 21 kwietnia: ordynariusz tamtejszej archidiecezji katolickiej abp Paolo Pezzi, sekretarz Sekcji Relacji Międzychrześcijańskich Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego ks. Stefan Igumnow i szef rosyjskiego oddziału Papieskiego Stowarzyszenia „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” Piotr Gumieniuk.

Abp Paolo Pezzi podkreślił, że wspólna prawosławno-katolicka wizyta w Syrii była pierwszym krokiem realizacji postanowień Franciszka i Cyryla I ze spotkania w Hawanie. Odwiedzani chrześcijanie z obozów dla uchodźców w Libanie oraz w Syrii byli szczęśliwi, że dwa największe Kościoły chrześcijańskie nie zapomniały o ich losie. Troska wyrażona na spotkaniu w Hawanie oraz wizyta gości z Rosji dodały im otuchy i nadziei. Zobaczyli, że mimo różnic doktrynalnych można wspólnie działać na rzecz prześladowanych braci w Chrystusie, co jest bardzo potrzebne w tak zróżnicowanym spektrum wyznaniowym Kościołów w Syrii.

Ks. Stefan Igumnow powiedział, że delegacja z Rosji spotkała się z hierarchami wszystkich Kościołów chrześcijańskich regionu i zaznaczył, że w trakcie wizyty powstały projekty odbudowy zniszczonych świątyń. Kontynuując ten wątek Piotr Gumieniuk powiedział, że reprezentowane przez niego stowarzyszenie oprócz bieżącej pomocy zajmuje się dokumentowaniem zniszczeń materialnych i faktów męczeństwa chrześcijan.

Powołując się na wypowiedzi miejscowych duszpasterzy wszyscy uczestnicy konferencji prasowej podkreślili, że syryjscy chrześcijanie najchętniej powróciliby do swoich domów i wspólnot religijnych. Delikatnie mówiąc „pozbawiona roztropności” polityka krajów zachodnich, które zapraszają ich do siebie, zagraża istnieniu wyznawców Chrystusa na ziemiach, na których przebywali blisko dwa tysiące lat. Miejscowi duszpasterze apelują o pomoc w odbudowie infrastruktury mieszkalnej i sakralnej, aby umożliwić syryjskim uchodźcom powrót do swych domów.  

W. Raiter, Moskwa/ rv

Chrześcijanka uprowadzona w okręgu Kasur w pakistańskim Pendżabie, Laveeza Bibi, została zmuszona do konwersji na islam i poślubienia jednego ze swoich porywaczy, Muhammada Taliba. 14 kwietnia do jej domu wtargnęło dwóch uzbrojonych w pistolety muzułmanów. Rodzicom 23-letniej dziewczyny grozili oni śmiercią.

Ojciec porwanej, Sarwar Masih, niezwłocznie udał się do lokalnego komisariatu policji, by zgłosić przestępstwo, lecz funkcjonariusze nie chcieli tego zarejestrować. Z pomocą przyszli tamtejszy pastor Saleem Masih i adwokat Sardar Mushtaq Gill, będący szefem chrześcijańskiej organizacji Legal Evangelical Association Development (w skrócie LEAD), niosącej pomoc prawną ofiarom nietolerancji religijnej. Dopiero po ich interwencji policja przyjęła zgłoszenie.

„W kwietniu tylko w okręgu Kasur było pięć przypadków porwań chrześcijańskich dziewcząt zmuszonych do przejścia na islam i poślubienia porywaczy – powiedział adwokat agencji Fides. – Odmawia się im zupełnie ochrony ich praw”. Rocznie odnotowuje się w Pakistanie około tysiąca takich przypadków, wiele jednak nie zostaje zgłoszonych.

tr/ rv, fides

W Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w Warszawie odbyło się posiedzenie Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i Konferencji Episkopatu Polski. Obie strony oceniły pozytywnie stan przygotowań do Światowych Dni Młodzieży i wizyty Papieża Franciszka w Polsce. Dyskutowano też m.in. nad kwestiami prawnymi związanymi z ochroną danych osobowych i wewnętrznymi regulacjami prawnymi Kościoła katolickiego w tym zakresie. Ponadto omówiono propozycje strony rządowej związane ze szkolnictwem i systemem edukacji w Polsce oraz działania rządu w zakresie polityki prorodzinnej.

Współprzewodniczącymi Komisji Wspólnej są: ze strony rządowej Mariusz Błaszczak, szef MSWiA, a ze strony kościelnej abp Sławoj Leszek Głódź, metropolita gdański.

R. Łączny, KAI/ rv

Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła zachęca diakonów, siostry i braci zakonnych, a także nowożeńców do włączenia się w inicjatywę „Misyjny Bukiet”. Ma ona być wyrazem troski o powołania w krajach misyjnych.

Jak wyjaśnił ks. Maciej Będziński, dyrektor krajowy Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła, każdy diakon, przyszły neoprezbiter, zapraszając gości na święcenia może dołączyć do zaproszenia prośbę, aby zamiast kwiatów złożyć drobną ofiarę na kleryków w krajach misyjnych.

„Poprzez promocję tej akcji docieramy do większej rzeszy neoprezbiterów oraz sióstr i braci zakonnych, którzy składają profesję, ale też docieramy do nowożeńców, którzy z okazji zawierania sakramentu małżeństwa również mogą wspierać kapłanów w krajach misyjnych” – powiedział ks. Będziński.

Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła w Polsce wspiera w tym roku trzy seminaria na Madagaskarze, jedno w Peru oraz po jednym na Mauritiusie i na Seszelach. 

R. Łączny, KAI/ rv

W Magazynie: „Msze z modlitwą o uzdrowienie” – rozmowa z ks. Dominikiem Chmielewskim SDB – Radio Niepokalanów

Słuchaj:         

Słuchaj: