Duszpasterze mówią prawdę i przyjmują ludzi z tym, co mogą dać, wiedząc, że to pierwszy krok, a reszta należy do Pana – wokół tej myśli Franciszek osnół dzisiejszą homilię na Mszy w Domu św. Marty. Punktem odniesienia był Jan Chrzciciel, o którym mówi dzisiejsza Ewangelia. Przychodzili do niego wszyscy, także faryzeusze i uczeni w Piśmie, ale oni po to, by go osądzić, a nie przyjąć chrzest. Jan w swoim postępowaniu był wierny Panu we wszystkim, był także wielki w swoim nauczaniu. 

„Nauczał z mocą, był surowy dla faryzeuszów, uczonych w prawie, kapłanów. Nie mówił im: «Ależ moi drodzy, zachowujcie się przyzwoicie». Nie. Mówił im po prostu: «Plemię żmijowe», ot tak, prosto z mostu. Nie przebierał w słowach. Bo przychodzili, aby mieć nad nim kontrolę. Chcieli go zobaczyć, ale nigdy z otwartym sercem. Plemię żmijowe. Narażał on swoje życie, o tak, ale był wierny. A Herodowi powiedział prosto w oczy: «Cudzołożniku, nie można żyć w ten sposób, cudzołożniku!». Prosto w oczy! Gdyby tak dzisiaj jakiś proboszcz powiedział w niedzielnej homilii: «Niektórzy z was to plemię żmijowe i jest wśród was wielu cudzołożników», to na pewno biskup dostałby listy pełne oburzenia: «Proszę zabrać stąd tego proboszcza, który nas znieważa». A Jan znieważał. Dlaczego? Bo był wierny swemu powołaniu i prawdzie”.

Jan nie domagał się wielkich rzeczy od tych, którzy do niego przychodzili. Prosił o niewielki wysiłek i chrzcił.

Ale także on miał wątpliwości, mimo iż wcześniej ochrzcił Jezusa. Miał wątpliwości, ponieważ Jezus był Zbawiecielem, nie takim, jak Go sobie wyobrażał. „Ale wielcy – mówił Papież – mogą sobie pozwolić na wątpliwości, bo są wielcy” 

„Wielcy mogą sobie pozwolić na wątpliwości. I to jest piękne. Są pewni powołania, ale za każdym razem, kiedy Pan wskazuje im nową drogę, mają wątpliwości. «Ależ on nie jest prawowierny, to heretyk, nie takiego Mesjasza się spodziewałem». To sprawia diabeł i ma też w tym swoich pomocników, nieprawdaż? Na tym polega wielkość Jana. Jest wielki. Ostatni w tym długim szeregu wierzących, który rozpoczyna się od Abrahama. On głosi nawrócenie, nie przebiera w słowach, by potępić pysznych, a pod koniec życia może sobie pozwolić na wątpliwości. To piękny program życia chrześcijańskiego”.

Na zakończenie Papież zachęcił duszpasterzy, aby nie bali się nazywać rzeczy po imieniu i pozwolili ludziom dawać to, co potrafią, bo jest to ich pierwszy krok. 

„Módlmy się za wstawiennictwem Jana o łaskę apostolskiej odwagi, abyśmy zawsze potrafili się wypowiadać zgodnie z prawdą i z duszpasterską miłością. Byśmy potrafili przyjmować ludzi, godząc się na to niewiele, co mogą dać, na ich pierwszy krok. Bóg zrobi resztę. I prośmy też o łaskę wątpliwości. Tak często, niekiedy pod koniec życia, można się pytać: «Czy to wszystko, w co wierzyłem, jest prawdą, a może tylko wymysłem?». Pokusa przeciw wierze, przeciw Panu Bogu. Niech wielki Jan, który jest najmniejszy w Królestwie Niebieskim i dlatego jest wielki, wspomaga nas na tej drodze po śladach Pana”.

pp, kb/ rv

Ojciec Święty przyjął w Auli Pawła VI małych pacjentów rzymskiego Szpitala Pediatrycznego Dzieciątka Jezus wraz z ich rodzinami oraz pracownikami ośrodka. W spotkaniu wzięło też udział 15 dzieci z Republiki Środkowoafrykańskiej oraz arcybiskup stolicy tego kraju kard. Dieudonné Nzapalainga. W ten symboliczny sposób pokazano, że podopieczni jedynej placówki pediatrycznej w Bangi otrzymają papieskie wsparcie. Fundusze na ten cel zostaną zebrane m.in. w czasie dobroczynnego koncertu, który w najbliższą sobotę odbędzie się w Watykanie. 

Mówiąc o cierpieniu niewinnych, Ojciec Święty podkreślił, iż ważniejszym pytaniem od „dlaczego do niego dochodzi?” pozostaje mimo wszystko „za kogo można je ofiarować?”. Dodał, że lekarstwem na katusze patrzenia na niezawiniony ból innych osób może być codzienna wdzięczność za ich obecność. Papież wskazał tym samym na wartość małych gestów miłości oraz trwania przy ludziach chorych. Franciszek zaprosił wreszcie wszystkich pracowników szpitala do skupiania się na służbie, jaką mogą ofiarować dzieciom, a nie na własnych korzyściach. Służba bowiem, jak stwierdził, daje o wiele więcej radości.

tm/ rv

Oby wyrzeczenie się przemocy stanowiło drogę do osiągnięcia pokoju na świecie – powiedział 15 grudnia Papież do nowych ambasadorów przy Stolicy Apostolskiej, którzy złożyli listy uwierzytelniające. Nawiązując do swego orędzia na najbliższy Światowy Dzień Pokoju (1 stycznia 2017 r.) zaznaczył, że niestosowanie przemocy jest typowym przykładem wartości uniwersalnych, mającym swe wypełnienie w nauczaniu Chrystusa, ale należącym do uznanych od wieków tradycji duchowych. Franciszek przypominał, że choć minione stulecie naznaczone było wojnami i ludobójstwem, to jednak znajdowały się świetlane przykłady świadczące o tym, że działanie bez przemocy może przynieść znaczne owoce zarówno na polu społecznym, jak i politycznym. 

„Niektóre ludy, a nawet całe narody dzięki przywódcom wyrzekającym  się przemocy osiągnęły wolność i sprawiedliwość w sposób pokojowy. I to jest droga, którą należy iść w czasach obecnych i przyszłych. To jest droga pokoju – a nie taka, którą głosi się słowami, jednak w rzeczywistości zaprzecza się jej stosując strategię dominacji, wspieraną skandalicznie wysokimi wydatkami na uzbrojenie, podczas gdy wielu ludzi pozbawionych jest tego, co konieczne do życia”.

Przyjęci dziś na wspólnej audiencji dyplomaci to ambasadorzy przy Stolicy Apostolskiej, którzy nie rezydują w Rzymie. Pełnią oni równocześnie funkcje dyplomatyczne – najczęściej ambasadorów – w innych krajach europejskich. Reprezentują sześć krajów: Republikę Burundi, Republikę Wyspy Fidżi, Republikę Maritius, Republikę Mołdawii, Królestwo Szwecji i Republikę Tunezji.

pp/ rv

„Zdumienie nad tym, czego dokonuje Bóg: «Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny» (Łk 1,49)”. Pod takim hasłem obchodzony będzie 11 lutego przyszłego roku, w liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, już 25. z kolei Światowy Dzień Chorego. Ustanowił go w 1992 r. św. Jan Paweł II – przypomina Papież Franciszek w orędziu na przyszłoroczne obchody tego Dnia. Nawiązuje w nim właśnie do objawień Maryi, jakie w tej francuskiej miejscowości miała ponad półtora wieku temu św. Bernadeta.

„Ta niepozorna dziewczyna z Lourdes opowiada, że Najświętsza Dziewica, którą nazywa «Piękną Panią», patrzyła na nią jako na osobę – przypomina Ojciec Święty w swoim przesłaniu. – Te proste słowa opisują pełnię relacji. Uboga, niepiśmienna i chora Bernadeta czuje, że Maryja patrzy na nią jako na osobę. «Piękna Pani» rozmawia z nią z wielkim szacunkiem, a nie z politowaniem. To przypomina nam, że każdy chory jest i zawsze pozostaje istotą ludzką i jako taką należy go traktować” – pisze Papież. Podkreśla niezbywalną godność chorych i niepełnosprawnych, ich życiową misję. Nigdy nie stają się oni zwykłymi przedmiotami, choćby zdawali się być tylko bierni. Franciszek zwraca uwagę, że po objawieniach Bernadeta dzięki modlitwie przemieniła swą słabość w oparcie dla innych. Ofiarowała swe życie za zbawienie ludzkości, modliła się za grzeszników, co też jest misją chorych. Powołana do życia zakonnego, stała się wzorem dla wszystkich pracowników służby zdrowia.

W orędziu na Światowy Dzień Chorego Ojciec Święty zachęca również do szerzenia kultury szacunku dla życia, zdrowia i środowiska naturalnego. Służbie zdrowia i rodzinom chorych życzy stawania się zawsze radosnymi znakami miłości Boga.

ak/ rv

Nieustraszonym pasterzem i prawdziwym świadkiem Ewangelii służącym szczególnie najbardziej  potrzebującym nazywa Papież Franciszek zmarłego wczoraj brazylijskiego kard. Paulo Evaristo Arnsa. Miał on 95 lat. Należał do Zakonu Braci Mniejszych. Był ostatnim z kardynałów kreowanych jeszcze przez Pawła VI i przez 28 lat kierował archidiecezją São Paulo, w której następnie pozostał jako arcybiskup senior. W specjalnym telegramie Franciszek zachęca do modlitwy za jego duszę i wskazuje na ogromną stratę, jaką dla tamtejszych wiernych stanowi śmierć tego umiłowanego pasterza.

bz/ rv

W Rzymie zaprezentowano dziś siódmą część Dzieł wszystkich Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. Jest ona poświęcona Soborowi Watykańskiemu II. W prezentacji wziął udział prefekt Kongregacji Nauki Wiary. Wskazał on na znaczenie hermeneutyki ciągłości w interpretacji Soboru, przy której obstawał Papież Senior. W tej perspektywie należy też postrzegać obecny pontyfikat. „Jeśli jesteśmy w jednym Kościele, to musi być ciągłość. Różne są czasy, ale treść zawsze pozostaje ta sama” – powiedział kard. Gerhard Müller.

Wskazał on ponadto na szczególne uprawnienia Benedykta XVI do interpretacji Soboru. Osobiście uczestniczył on bowiem we wszystkich trzech fazach tego wydarzenia – podkreśla kard. Müller.

 „Wkład kard. Ratzingera, późniejszego Papieża jest pod tym względem bardzo ważny. Brał on udział w przygotowaniu do Soboru jako profesor teologii i doradca kard. Fringsa. Potem jako teolog uczestniczył też w całym soborze. I w końcu jako biskup, prefekt naszej kongregacji i Papież miał wpływ na wprowadzanie w życie soborowego nauczania. Można powiedzieć, że jest jedyną żyjącą dziś osobą, która doświadczyła wszystkich trzech faz soborowego wydarzenia” – powiedział Radiu Watykańskiemu kard. Müller. 

kb/ rv

„Wojna wcale się nie zakończyła. Obawiamy się masakr w noc Bożego Narodzenia”. Tak doniesienia światowych mediów na temat sytuacji w Aleppo komentuje proboszcz franciszkańskiej parafii w tym mieście. O. Ibrahim Alsabagh zauważa, że mimo rozejmu wciąż słychać odgłosy spadających pocisków i nie ma żadnych sprawdzonych informacji o tym, co dzieje się na terenach opuszczanych przez rebeliantów. Podkreśla zarazem, że pojawiły się informacje o tym, iż podczas zbliżających się świąt islamscy fundamentaliści przygotowują zintensyfikowany atak bombowy na kościoły, co mogłoby spowodować ogromną masakrę. Stąd też m.in. Msza Pasterska sprawowana będzie w Aleppo po południu, by ludzie jeszcze za dnia mogli wrócić do swych domów. Franciszkanin apeluje też do chrześcijan na całym świecie o nieustanną modlitwę za Aleppo i o kontynuowanie pomocy humanitarnej, bez której, jak mówi, mieszkańcy tego miasta nie mają szans na przeżycie.

„Mimo trwającego dramatu Syryjscy chrześcijanie przygotowują się do świąt. Chcemy zanieść prawdziwą radość Jezusa tym, którzy obecnie przeżywają chwile zwątpienia, smutku i bólu, czy też stracili już nadzieję na jakąkolwiek przyszłość dla siebie” – podkreśla melchicki patriarcha Grzegorz III Laham. Zauważa zarazem, że choć obecnie syryjscy chrześcijanie kroczą drogą cierpienia, to nie zamierzają się poddać i opuścić swej ojczyzny, tylko pragną budować jej lepszą przyszłość. „Warunkiem tego jest pilne przywrócenie pokoju” – mówi patriarcha wyjawiając, że w czasie świąt jeszcze bardziej zostaną zintensyfikowane modlitwy o zakończenie wojny.

Tymczasem z różnych stron słychać głosy negatywnie oceniające dotychczasową postawę świata wobec wojny w Syrii. „Wspólnota międzynarodowa ogranicza się do deklaracji i głosów oburzenia pomijając całkowicie ludzki aspekt tragedii wyniszczającej Aleppo” – piszą biskupi Francji wytykając niewystarczające działania w obliczu tej ogromnej tragedii humanitarnej wyniszczającej mieszkańców tego syryjskiego miasta. Zadając retoryczne pytanie: „Kto z nas będzie mógł powiedzieć, że nie wiedział?” wypominają światu, że choć wie o dramacie Syrii od lat, to nie podjął wystarczających wysiłków w celu obrony niewinnej ludności cywilnej. Konkretnym przykładem tej bierności są niewysłuchane apele o otwarcie korytarzy humanitarnych, którymi ludność cywilna mogłaby bezpiecznie uciec przed działaniami wojennymi, o niebombardowanie szpitali i szkół, czy też o umożliwienie dostarczenia potrzebującym niezbędnej żywności i lekarstw.

bz/ rv

Zmarły 14 grudnia b. r. kard. Paulo Evaristo Arns miał za sobą 95 lat życia, z czego 71 w kapłaństwie, 76 w Zakonie Braci Mniejszych, 50 w biskupstwie i 43 w kardynalacie. W latach 1970-1998 był metropolitą São Paulo, największego miasta Brazylii.

W jednej ze swoich licznych książek, najbardziej znanej w Brazylii, a noszącej tytuł „Od nadziei do utopii: świadectwo życia” (Da esperança à utopia: testemunho de uma vida) kard. Arns pisał: „Jezus nie pozostawał obojętny ani też obcy wobec problemu godności i praw osoby ludzkiej ani też potrzeb ludzi najsłabszych, potrzebujących czy ofiar niesprawiedliwości. We wszystkich chwilach okazywał On rzeczywistą solidarność wobec najbiedniejszych i nędzarzy (por. Mt 11, 28-30); walczył przeciw niesprawiedliwości, hipokryzji, nadużyciom władzy, bogaczom chciwym zysku, obojętnym na cierpienie biednych; mocno przypominał o ostatecznym rozrachunku, kiedy powróci w chwale, aby osądzić żywych i umarłych”. 

Prezydium episkopatu w oficjalnej nocie podkreśla, że kard. Arns w swoim „długim i owocnym życiu dawał radosne świadectwo Ewangelii (…) Szczególnie w trudnych latach dyktatury wojskowej zawsze był pasterzem, symbolem wierności słowu Chrystusa i nauczaniu Kościoła. Stał się prawdziwą ikoną obrońcy opuszczonych i prześladowanych”.

Z kolei obecny arcybiskup São Paulo kard. Odilo Pedro Scherer w słowie skierowanym do wiernych archidiecezji wyraża wdzięczność Bogu za dary, jakimi obdarzył kard. Arnsa: „Wychwalajmy Boga za świadectwo franciszkańskiego życia, za jego odważne zaangażowanie w obronie godności ludzkiej i niezbywalnych praw każdej osoby. Dziękujmy Bogu za jego przykład wiernego pasterza Ludu Bożego i za jego specjalną wrażliwość względem maluczkich, biednych i strapionych” – pisze kard. Scherer.

Arcybiskup Rio de Janeiro kard. Orani João Tempesta podkreśla, że zmarły hierarcha był „prorokiem nadziei broniącym najbardziej biednych i denuncjującym niesprawiedliwość, stosując Ewangelię jako drogę do dialogu i do przezwyciężania problemów”.

Prezydent państwa w oficjalnej nocie ubolewa z powodu śmierci kard. Arnsa nazywając go obrońcą wolności i demokracji. „Brazylia – pisze Michel Temer – utraciła obrońcę demokracji i na zawsze zdobywa jeszcze jedną historyczną osobistość, która zostawia po sobie lekcje, aby były wiecznie wspominane”.

Z. Malczewski TChr, Brazylia / rv

„Życzę ciszy, w której można usłyszeć człowieka najbliższego” – mówił kard. Kazimierz Nycz podczas opłatkowego spotkania w Sejmie RP. Tradycyjnie stołeczny metropolita pobłogosławił opłatki, którymi przełamali się polscy parlamentarzyści.

Nawiązując do zaśpiewanej wcześniej kolędy „Wśród nocnej ciszy”, arcybiskup warszawski życzył posłom i senatorom mądrego wyciszenia, które jest tak bardzo potrzebne. „Pragnę wam życzyć tego spokoju i ciszy, w której rozchodzi się głos Boga, ale także tej ciszy, w której można usłyszeć człowieka najbliższego, który jest wokół nas, dla którego czasem w zabieganiu całorocznym nie mamy czasu czy za mało jest w nas ciszy, żeby go usłyszeć” – powiedział kard. Nycz. 

Po błogosławieństwie posłowie i senatorowie przełamali się opłatkiem.

R. Łączny, KAI/ rv

W Warszawie zaprezentowano dziś badania ankietowe uczestników Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. Przeprowadził je Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego przy współpracy Narodowego Centrum Kultury. 

„Głównym celem tych badań były charakterystyka odbioru Światowych Dni Młodzieży i wskazanie jego kulturowych uwarunkowań – mówi ks. Wojciech Sadłoń, dyrektor ISKK. – To w dużej mierze właśnie zaproszenie ze strony kolegi, znajomego, osoby, z którą jestem we wspólnocie religijnej, jest tym, co przyprowadziło młodych do Krakowa na Światowe Dni Młodzieży. W tym miejscu warto dodać wielką rolę ruchów religijnych i wspólnot parafialnych, bo właśnie głównie z tych środowisk rekrutują się uczestnicy Światowych Dni Młodzieży. Można więc powiedzieć, że ci, którzy przyjechali na Światowe Dni Młodzieży, nie tylko z Polski, ale z całego świata, to jest w dobrym tego słowa znaczeniu elita katolickiej młodzieży” – powiedział ks. Sadłoń.

Wyniki ankiety pokazują, że zdecydowana większość uczestników uznaje to wydarzenie za jedno z najlepszych doświadczeń w swoim życiu lub wręcz wydarzenie, które ich odmieniło na zawsze.

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:      

W Magazynie: „Czy zauważam czas Adwentu” – Radio Victoria, Łowicz

Słuchaj:         

Mszy przewodniczył abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański i przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, a homilię wygłosił o. Krzysztof Wieliczko, paulin z Watykanu.