Chrześcijanie winni patrzeć na „wielkiego” Jana Chrzciciela jako przykład pokornego dawania świadectwa o Chrystusie, jako na kogoś, kto wyniszcza samego siebie aż do śmierci, aby wskazać na przychodzącego Syna Bożego – powiedział Papież w kaplicy Domu św. Marty na porannej Mszy. Uczestniczyły w niej także pary obchodzące 50-lecie zawarcia sakramentalnego związku małżeńskiego. W homilii Franciszek odwołał się do postaci Chrzciciela, którego powołaniem było świadczyć o Jezusie. 

„Lampa, która pokazuje, gdzie jest światło, daje świadectwo światłu. On był głosem. Sam mówił o sobie: «Jam głos wołającego na pustyni». Był głosem, ale takim, który świadczy o Słowie, wskazuje na Słowo, Słowo Boże, Słowo. Był Chrzcicielem nawołującym do nawrócenia, ale aby sprawę postawić jasno, mówił: «Po mnie przyjdzie mocniejszy ode mnie, większy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. I On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem»” – powiedział Papież.

Wskazując na wielkość Jana Chrzciciela Franciszek powiedział, że wyrażała się ona za każdym razem, kiedy lud i uczeni w Piśmie pytali go, czy jest Mesjaszem. On w jasny sposób odpowiadał: „Nie, nie jestem”. 

„I to świadectwo prowizoryczne, ale pewne, mocne, ten płomyk, który nie dał się zgasić wiatrowi próżności, ten głos, który nie pozwolił się zdominować sile pychy, staje się zawsze tym, który wskazuje kogoś innego i otwiera drzwi dla innego świadectwa, świadectwa Ojca, tego, o którym mówi dziś Jezus: «Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania». I Jan Chrzciciel otwiera drzwi na to świadectwo. I daje się słyszeć głos Ojca: «To jest mój Syn». To Jan otworzył te drzwi. Jak wielki jest ten Jan, zawsze staje z boku” – mówił Ojciec Święty.

Jan Chrzciciel – kontynuował Papież – był pokorny i wyniszczał się aż do samego końca: „w ciemnej celi, w więzieniu, ścięty z powodu kaprysu tancerki, zazdrości cudzołożnicy i słabości pijaka”. 

„To dobry dzień, aby zadać sobie pytanie dotyczące mojego życia chrześcijańskiego. Czy w swoim życiu mam zawsze otwarte drzwi dla Chrystusa, czy jest ono pełne gestu wskazywania na Jezusa? Trzeba dziękować za wiele razy, kiedy tak było, dziękować i zaczynać od nowa, po 50 latach, z tą młodą starością czy podstarzałą młodością – jak dobre wino – zrobić krok do przodu, aby nadal być świadkiem Jezusa. Niech Jan, wielki świadek, pomoże wam na tej nowej drodze, którą dziś, po obchodach 50-lecia kapłaństwa, życia konsekrowanego czy małżeństwa zaczynacie” – zakończył Ojciec Święty.

pp/ rv

W Watykanie gościli dziś prezydent Kolumbii Juan Manuel Santos Calderón oraz jego poprzednik i polityczny rywal Álvaro Uribe Vélez. Franciszek spotkał się najpierw z urzędującym prezydentem, który otrzymał w tym roku pokojową Nagrodę Nobla za porozumienie z Rewolucyjnymi Siłami Zbrojnymi Kolumbii FARC.

Uribe Vélez jako prezydent zwalczał militarnie FARC i jest przeciwnikiem zawartych porozumień. Franciszek spotkał się z nim w południe na osobnej audiencji, a następnie przyjął obu polityków razem. Rozmawiając z nimi Papież mówił o kulturze spotkania i znaczeniu szczerego dialogu między wszystkimi elementami kolumbijskiego społeczeństwa. Ich wspólna wizyta w Watykanie jest odbierana jako kolejny przejaw czynnego zaangażowania Stolicy Apostolskiej w proces pokojowy w Kolumbii.

kb/ rv

Franciszek wysłuchał rano trzeciego już kazania adwentowego. W tym roku o. Raniero Cantalamessa rozważa w obecności Papieża i jego współpracowników różne aspekty działania Ducha Świętego. Tym razem zwrócił uwagę, że Pięćdziesiątnica to wydarzenie, które trwa do dzisiaj. Również i my, w nie mniejszym stopniu niż apostołowie, potrzebujemy Ducha Świętego, aby żyć Ewangelią – podkreślił kaznodzieja Domu Papieskiego. 

„Choć dla apostołów mistrzem nowicjatu i rektorem seminarium, by tak powiedzieć, był sam Jezus, to przed Pięćdziesiątnicą nie potrafili oni wprowadzić w życie nakazów Ewangelii. Dopiero kiedy zostali ochrzczeni w Duchu Świętym, stali się gotowi, by dla Chrystusa znosić wszelkie utrapienia, aż do śmierci”.

kb/ rv

Papież Franciszek jest zwolennikiem synodalności w Kościele, ale – zdaniem kard. Gerharda Ludwiga Müllera – nie chce zmieniać aktualnego stanu prawnego. W wywiadzie dla Passauer Neue Presse prefekt Kongregacji Nauki Wiary tłumaczył reformy Franciszka i odniósł się do dyskusji wokół postsynodalnej adhortacji „Amoris laetitia”. 

W większej synodalności, o którą zabiega Papież Franciszek, „chodzi głównie o styl sprawowania Magisterium, które Chrystus powierzył apostołom i ich następcom, czyli papieżowi i biskupom” – powiedział kard. Müller. Jego zdaniem schematyczny i mylący jest „sposób mówienia z góry w dół, używając obrazów Ludu Bożego jako podstawy oraz episkopatu z papieżem jako czubka piramidy”. Prefekt Kongregacji Nauki Wiary zapowiedział specjalny dokument o papiestwie i synodalności Kościoła, który ukaże się w lutym 2017 r.

Kard. Müller odniósł się też do ostatniej debaty wokół postsynodalnej adhortacji „Amoris laetitia”. Przestrzegł przed „polaryzacją i polemiką”, dodając jednak, że „dyskusja z Biskupem Rzymu nawet o kontrowersyjnych poglądach wśród kardynałów czy episkopatów jest normalna”. Kard. Müller zaznaczył, że Magisterium Kościoła nie jest nad Słowem Bożym, tylko Mu wiernie służy. „Amoris laetitia jest w pełnej ciągłości i zgodzie z zakorzenioną w Piśmie Świętym nauką Kościoła”.

Zdaniem niemieckiego kardynała „w nauce o nierozerwalności sakramentalnego małżeństwa nie ma wyjątków“, a wspomniane przez Papieża „pojedyncze przypadki“ dotyczą pytania, czy „w momencie zawarcia małżeństwa zostały spełnione wszystkie naturalne warunki i czy małżeństwo było prawidłowo zrozumiane w świetle wiary”. Kard. Müller zaznaczył, że adhortacja „Amoris laetitia” nie jest żadną furtką do „katolickiego rozwodu“.

T. Kycia, Berlin/ rv

Kwestie istotne dla godności i praw człowieka poruszył przedstawiciel Stolicy Apostolskiej w Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) wziął udział w jej dwóch wiedeńskich spotkaniach. Zabierając trzykrotnie głos 14 grudnia konferencji o walce z nietolerancją i dyskryminacją względem chrześcijan w Europie. ks. Janusz Urbańczyk wskazał na kluczowe znaczenie, jakie dla zapobiegania tym zjawiskom mają: wychowywanie do „kultury spotkania”, popieranie większego zaufania do religii oraz uznanie, że przez swoje wartości i tradycje mogą się one znacząco przyczynić do rozwoju społeczeństwa.

Wprawdzie w Europie na szczęście nie dochodzi do tak brutalnych prześladowań, jakie cierpi wielu wyznawców Chrystusa w innych częściach globu – przyznał papieski dyplomata. – Tym niemniej jednak niepokojący jest niestety wzrost przejawów nietolerancji, aktów nienawiści i wandalizmu względem nich, jak też przypadków znieważania ich ze względu na ich przekonania. 

Do zjawisk tych często nie przywiązuje się należytej wagi, i to także w mediach – zwrócił uwagę ks. Urbańczyk. Równie niepokojące są agresywne kampanie oszczercze przeciw chrześcijanom, którym zarzuca się bigoterię i nietolerancję tylko dlatego, że wyrażają publicznie opinie niezgodne z szerzonymi obecnie ideologiami. Bronią oni natury ludzkiej przed „nową kolonizacją ideologiczną” – podkreślił przedstawiciel Stolicy Apostolskiej. domaga się ona dla wyznawców Chrystusa odpowiedniej obrony prawnej. Watykański dyplomata przypomniał też przyjętą w 2014 r. przez OBWE w Bazylei deklarację o zwalczaniu antysemityzmu. Zgodzono się wówczas wypracować podobne dokumenty przeciw dyskryminacji wyznawców islamu, chrześcijaństwa i innych religii, jednak po dwóch latach wskutek wahań ze strony niektórych państw członkowskich nic jeszcze w tym kierunku nie zrobiono.

Natomiast 15 grudnia ks. Urbańczyk przemawiał na posiedzeniu Stałej Rady Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie poświęconym zwalczaniu handlu ludźmi. Przypomniał zaangażowanie licznych instytucji i organizacji katolickich w walkę z tym haniebnym procederem. Jest ono inspirowane wyraźnym nauczaniem papieży Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. To od jego watykańskiej rezydencji wzięła swą nazwę międzynarodowa „Grupa św. Marty”, która jest przykładem współpracy Kościoła i policji na tym ważnym dla ludzkiej godności polu.

ak/ rv

Adwent i Boże Narodzenie ulegają postępującej sekularyzacji, bo zatraciliśmy centralne przesłanie tych wydarzeń, jakim jest przyjście Odkupiciela, który nas wyzwala z niewoli grzechu – uważa kard. Robert Sarah. Jego zdaniem przejawia się w tym o wiele głębszy problem, jakim jest zatracenie poczucia grzechu. Dziś mówi się już tylko o zranieniach. Wszyscy są zranieni, ale nikt nie jest grzesznikiem. Nie uznajemy już, że u źródeł wszystkich naszych nieszczęść jest wypowiedzenie posłuszeństwa Bogu – stwierdził prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego.

Podkreślił on, że winą za ten stan rzeczy nie można obarczać jedynie kultury i sekularyzacji. My, kapłani i biskupi, nie jesteśmy niewinni. Zaniedbana została katechizacja. Szerzy się zamęt co do nauczania Kościoła. Biskupi przeczą sobie nawzajem, ludzie nie wiedzą, w co mają wierzyć – powiedział w wywiadzie dla paryskiego Radia Notre-Dame kard. Sarah. Podkreślił on, że konsekwencje tego widać również w liturgii Kościoła. 

„Liturgia, która powinna nas jednoczyć, od czasów Soboru bardzo nas podzieliła, przeciwstawiła jednych drugim. I aż do dziś każdy sądzi, że to jego sposób postrzegania liturgii jest właściwy. Niektórzy czują się upoważnieni do upokarzania drugich i to publicznie. Ja jako prefekt Kongregacji staram się robić to, o co zawsze zabiegał Benedykt XVI, a zatem dążyć do pojednania liturgicznego. Przywrócić jedność, sakralność i piękno liturgii. Piękno, sakralność i wielkość Boga muszą nas zjednoczyć i skłonić do tej postawy, która odpowiada tej wielkości. Przed wielkością Boga człowiek pada na kolana, aby Go adorować. Liturgia to nie autocelebracja, lecz adoracja i uwielbienie Boga za to, co od Niego otrzymaliśmy. On dał nam wszystko w śmierci swego Syna za nas. Jeśli będziemy sprawować Eucharystię jako pamiątkę śmierci Jezusa Chrystusa, to jestem pewny, że ustaną nasze spory o liturgię”.

W wywiadzie dla Radia Notre-Dame prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego przestrzegł ponadto przed zbytnią klerykalizacją liturgii. Nie powinna się ona koncentrować na kapłanie, lecz na Bogu – powiedział kard. Sarah.

kb/ rv

12 tys. zabitych chrześcijan, 2 tys. zniszczonych kościołów i 1,4 mln uchodźców. Ten dramatyczny bilans dotyczy zaledwie ostatniej dekady i ilustruje rosnący dramat wyznawców Chrystusa w Nigerii. Znaleźli się oni w ostatnim czasie na celowniku grupy terrorystycznej Fulani Herdsmen Terrorists (FHT). Choć na Zachodzie jest ona stosunkowo mało znana, to uważa się ją za trzecią najbardziej niebezpieczną organizację islamską działającą w Nigerii, po bojownikach tzw. Państwa Islamskiego i Boko Haram. Na spotkaniu zorganizowanym przez Papieskie Stowarzyszenie Pomoc Kościołowi w Potrzebie mówił o tym w Rzymie bp Joseph Bagobiri, ordynariusz diecezji Kafanchan w nigeryjskim stanie Kaduna. Na potwierdzenie rozgrywającego się dramatu przywołał on dane dotyczące terenu jego diecezji tylko z ostatnich czterech miesięcy: 53 spalone miasteczka, 808 zabitych, 52 rannych, 1422 zniszczone domy i 16 kościołów.

Jako przyczyny trwających ataków bp Bagobiri wskazuje względy społeczne i religijne. Przypomina zarazem, że dla wyznawców islamu solą w oku jest znaczący wzrost liczby chrześcijan na tym terenie. W ciągu ostatnich stu lat zwiększyła się ona bowiem z prawie zera do 31 proc. populacji. Ten dynamiczny rozwój jest dla islamistów wystarczającym motywem do prześladowań. Nigeryjski hierarcha z bólem zauważa, że gdy chodzi o sytuację wyznawców Chrystusa, wspólnota międzynarodowa nie traktuje Nigerii z równą uwagą, jak np. Bliski Wschód.  Co więcej, jak dodaje, nigeryjscy chrześcijanie nie mają nawet wystarczającej opieki miejscowych władz. Stąd też jego wizyta w Rzymie, by przyciągnąć uwagę obserwatorów międzynarodowych i organizacji pomocowych, tak żeby nigeryjscy chrześcijanie nie byli dalej zapomniani dla świata i pozostawieni na niełaskę losu.

bz/ rv

Trwa proces gubernatora Dżakarty, chrześcijanina Basuki Tjahaja Purnamy, oskarżonego o domniemane bluźnierstwa przeciw Koranowi. W czasie pierwszej rozprawy, jak mówił Radiu Watykańskiemu nuncjusz apostolski w Indonezji, gubernator podkreślił, że absolutnie nie chciał obrazić islamu oraz przypomniał swoje związki z muzułmanami. Z jego inicjatywy wybudowano dla nich kilka meczetów. Wkrótce, 20 grudnia, odbędzie się kolejna rozprawa, ale nie wiadomo, jak długo potrwa cały proces i jakie będzie jego zakończenie – powiedział abp Antonio Guido Filippazzi. 

„Trzeba przyznać, że w wielu środowiskach islamskich czuje się wrogość do gubernatora; ale u mniejszości niemuzułmańskich widać obawę, że przeciw nim mogą zostać skierowane akty dyskryminacji i przemocy. Wydaje się, że została trochę zachwiana atmosfera harmonii społecznej i religijnej, jaka miałaby cechować Indonezję. Na nadchodzących świętach ciąży nieco ta atmosfera. Tym bardziej, że po kilku aktach dyskryminacji chrześcijan byłoby czymś sztucznym mówienie, że w Boże Narodzenie chrześcijanie będą mogli swobodnie obchodzić narodziny Pana Jezusa” – powiedział Radiu Watykańskiemu nuncjusz apostolski w Indonezji.

Abp Filippazzi zakończył wywiad dla naszej rozgłośni życzeniem, aby powrócono do równowagi i harmonii, jaka jest dumą Indonezji, największego kraju islamskiego na świecie, oraz aby mogli tam żyć pokojowo ludzie należący do różnych religii i grup etnicznych.

pp/ rv

O modlitwę i pomoc dla Syrii apeluje abp Stanisław Gądecki. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski prosi, by szczególnie w okresie przygotowania do Bożego Narodzenia pamiętać o wszystkich ofiarach syryjskiego konfliktu. 

W swoim apelu abp Gądecki zachęca też do włączenia się w program Caritas Polska „Rodzina Rodzinie”, polegający na pomocy poszkodowanym rodzinom syryjskim. „Metropolita poznański osobiście wspiera jedną z rodzin syryjskich i zachęca do włączenia się w tę inicjatywę – mówi rzecznik poznańskiej kurii. – Myślę, że Boże Narodzenie może stać się taką okazją, żeby pomyśleć o tych dzieciach, o tych rodzinach, o tych ludziach, którzy muszą uciekać, którzy często narażeni są na śmierć, i w ten sposób wyrazić naszą solidarność z nimi” – powiedział ks. Maciej Szczepaniak. 

Informacje na temat inicjatywy „Rodzina Rodzinie” można znaleźć na stronie www.rodzinarodzinie.caritas.pl. 

R. Łączny, KAI/ rv

W Domu Arcybiskupów Warszawskich odbyła się dziś prezentacja najnowszej książki ks. prof. Józefa Naumowicza „Historia świątecznej choinki”. Wśród gości spotkania był nuncjusz apostolski w Polsce.

„Choinka jest dla nas znakiem nadziei – mówił abp Salvatore Penacchio. – Przypomina nam o drzewie życia z raju, ale też wskazuje na przyszłość, na przyjście Mesjasza, naszego Zbawiciela, z którym przyszło zbawienie dla nas wszystkich”. 

Nuncjusz złożył także obecnym życzenia bożonarodzeniowe i to po polsku. „Radosnych świąt Bożego Narodzenia. Wesołych Świąt” – powiedział. 

Książka ks. prof. Naumowicza opisuje nie tylko historię i różne tradycje drzewka wigilijnego. Opracowaniu towarzyszy także teologiczne wyjaśnienie tego znaku.
R. Łączny, KAI/ rv

Lekarka trędowatych dr Helena Pyz otrzymała prestiżową nagrodę „Pro Dignitate Humana”. Ta świecka misjonarka z Instytutu Prymasa Wyszyńskiego od prawie 30 lat pracuje w Indiach, kierując jako jedyny lekarz Ośrodkiem Rehabilitacji Trędowatych „Jeevodaya”. Prestiżową nagrodę przyznało jej Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu napisano, że dr Pyz otrzymuje ją „za pełne poświęcenie i bezkompromisowe działania w obronie praw osób prześladowanych i narażonych na represje oraz za niezłomną postawę w obronie praw jednostki i poszanowanie godności ludzkiej”.

W laudacji minister Witold Waszczykowski podkreślił niezwykłe zasługi polskiej lekarki, która, jak mówił, „wraz z zespołem przyuczonych przez siebie paramedyków rokrocznie udziela ok. 10 tys. porad lekarskich i wykonuje drobne zabiegi medyczne. Podczas swojej pracy wykryła i podjęła leczenie 7 tys. nowych przypadków trądu. Jest też jedynym lekarzem dla kilkunastu tysięcy trędowatych z okaleczeniami, którzy nie mają możliwości podjęcia leczenia w innych placówkach”.  Odbierając nagrodę doktor Helena Pyz stwierdziła, że przywracanie pacjentom godności ma dla niej kluczowe znaczenie. 

„Jestem szczęśliwa z przyznania mi nagrody «Pro Dignitate Humana». Zwykła służba lekarska osobom dotkniętym trądem została zauważona – mówi Radiu Watykańskiemu dr Pyz. – Mam przywilej i radość, że osoby odrzucone, niechciane, znajdujące się na obrzeżach życia społecznego pozwoliły mi dotykać swoich ran; swoich ran fizycznych, ale też psychicznych i duchowych. Dla mnie ta nagroda jest podkreśleniem, jak ważna jest godność człowieka również dla innych. Mam nadzieję, że ci, którzy będą o tym słyszeli, zauważą, jak ważne jest docenienie każdej istoty ludzkiej. Godność człowieka mierzy się do jego poczęcia aż do naturalnej śmierci, od dziecka-niemowlęcia do niedołężnego starca potrzebującego pomocy. Ufam, że właśnie ten moment, kiedy polską lekarkę nagradzają takim pięknym odznaczeniem, będzie inspiracją dla innych”.

bz / rv 

Słuchaj:      

„Tworzenie Pomorskiego Szlaku św. Jakuba” – Radio Głos, Pelplin

Słuchaj: