Papież Franciszek zawierzył swe spotkanie z patriarchą Cyrylem i rozpoczynającą się jutro pielgrzymkę do Meksyku wstawiennictwu Maryi. Tradycyjnie już uczynił to przed ikoną patronki Rzymu znajdującą się bazylice Matki Bożej Większej. Jest to miejsce, które podczas swojego pontyfikatu najczęściej odwiedza.

Następnie Papież pojechał na Lateran, gdzie trwa spotkanie rzymskiego duchowieństwa. Organizowane jest ono zwyczajowo na początku Wielkiego Postu i w poprzednich latach Franciszek odpowiadał w jego trakcie na pytania kapłanów. Dziś, ze względu na przygotowania do pielgrzymki, jedynie wyspowiadał kilku księży. Wszystkim zaś podarował egzemplarz swego wywiadu „Miłosierdzie to imię Boga”. W czasie spotkania zebrano także ofiary, które jako kapłańska jałmużna zostaną przekazane na rzymską Caritas.

bz/ rv

W tym Roku Miłosierdzia czekają was zapewne nadgodziny, za które wam nie zapłacą. Ale Pan Bóg odwdzięczy się wam radością za te godziny spędzone w konfesjonale, kiedy będziecie miłosierni jak Ojciec – powiedział Franciszek w krótkim improwizowanym przemówieniu do kapłanów rzymskiej diecezji. Papież przybył na ich doroczne spotkanie na początku Wielkiego Postu. Wyspowiadał kilku księży, sam przystąpił do sakramentu pojednania, ale ze względu na rozpoczynającą się jutro podróż apostolską, nie był w stanie poświęcić swym kapłanom tyle czasu co zwykle i odpowiedzieć na ich pytania.

Franciszek podzielił się jedynie kilkoma refleksjami na temat sakramentu spowiedzi, który ze względu na Jubileusz Miłosierdzia będzie ich główną posługą w tym roku.

Papież przypomniał, że wielu ludzi znajduje się dziś w naprawdę trudnej sytuacji. Mają problemy w rodzinie, są bezrobotni, nie potrafią wyzwolić się z grzechu. „Niech zawsze znajdą w was ojca” – prosił Franciszek. Zaznaczył, że ludzie nie potrzebują dziś chłosty, lecz czułości. Trzeba opatrzyć ich rany, jak w szpitalu. „A słowo kapłana, jego czułość potrafią zdziałać dużo dobrego, niekiedy czynią cuda!” – dodał     Ojciec Święty

Zauważył on, że temat miłosierdzia narastał w Kościele przez ostatnich kilkadziesiąt lat. Mówił już o tym Paweł VI, lecz prawdziwe podwaliny pod obecny jubileusz położył św. Jan Paweł II swym nauczaniem, kanonizacją s. Faustyny i ustanowieniem Niedzieli Bożego Miłosierdzia.

„Więc skoro Pan Bóg chce Jubileuszu Miłosierdzia, to niech miłosierdzie będzie w Kościele, niech będzie odpuszczenie grzechów – mówił Franciszek. – Nie jest to łatwe, bo tak często wychodzi z nas surowość. Jesteśmy surowi, zachowujemy się jak władcy. Trzeba się wyleczyć z klerykalizmu. Wszyscy na to cierpimy, ja też. Wszyscy jesteśmy klerykałami. A tymczasem, masz być ojcem. Pozwól swym dzieciom rosnąć. Nie jesteśmy książętami, władcami. Jesteśmy na służbie ludzi”. 

Franciszek przypomniał, że misją kapłana jest miłosierdzie. A miłosierdzie to Jezus, Bóg, który stał się ciałem. „A jeśli ty nie wierzysz, że Bóg przyszedł w ciele, to jesteś antychrystem. Nie mówię tego ja, ale Jan Apostoł” – dodał Papież.

Przypomniał, że Bóg przebacza zawsze i wszystko. A kapłan ma próbować zrozumieć penitenta, wczuć się w jego sytuację, odczytywać nie tylko słowa, ale i gesty.

„Kiedy ktoś przychodzi do konfesjonału, to oznacza, że czuje, że coś jest nie w porządku, że chce coś zmienić lub prosić o przebaczenie. Ale nie wie, jak to powiedzieć i staje się niemy. «Skoro nie mówisz, to nie mogę dać ci rozgrzeszenia».  Nie, tak nie. Przemówił już samym gestem przyjścia. A kiedy ktoś przychodzi, to oznacza, że nie chce już żyć w ten sam sposób” – mówił Ojciec Święty. 

Franciszek zauważył, że kiedy ktoś twierdzi, że nie może obiecać poprawy, bo znajduje się w sytuacji nieodwracalnej, to nie może oczekiwać od spowiednika rzeczy niemożliwej, rozgrzeszenia. „Ale trzeba, aby zrozumiał, że jest to niemożliwe” – podkreślił Ojciec Święty. Zastrzegł jednak, że jeśli nie można udzielić rozgrzeszenia, to trzeba, aby penitent poczuł, że ma do czynienia z ojcem. „«Nie daję ci sakramentu, ale dam ci błogosławieństwo, bo Bóg cię kocha, nie zniechęcaj się, idź, ale wróć»” – tak zachowuje się ojciec, podkreślił Papież, nie pozwala, aby dziecko się oddaliło”.

kb/ rv

Papież Franciszek podarował 500 różańców dla osadzonych z więzienia w Padwie. Uczynił to na prośbę jednego z tamtejszych więźniów, który przed miesiącem, wziął udział w rzymskiej prezentacji jego książki „Miłosierdzie to imię Boga”. Jest nim 30-letni Chińczyk Zhang Agostino Jianqing. Więziony we Włoszech, za kratami poznał on Ewangelię i przyjął chrzest.

ak/ rv

Kilka punktów rozpoczynającej się w piątek pielgrzymki Papieża do Meksyku przykuwa szczególną uwagę. Chodzi zwłaszcza o spotkania Franciszka z ludnością rdzenną w stanie Chiapas i o wizytę w symbolicznym dla tamtejszych problemów migracyjnych mieście Ciudad Juárez, przygranicznym z USA. Jednak sam Ojciec Święty wielokrotnie mówił, że głównym punktem jego wizyty w tym kraju jest nawiedzenie Matki Bożej z Guadalupe.

„Guadalupe to dla nas mały Watykan” – mówią Meksykanie o najważniejszym w ich kraju sanktuarium maryjnym. To niezwykłe miejsce, zwane przez wszystkich po prostu bazyliką, przyciąga tłumy wiernych nie tylko z Meksyku i Ameryki Łacińskiej, ale praktycznie z całego świata, w tym także pielgrzymów z Polski:  „Przyjechaliśmy po raz pierwszy do Guadalupe i tak chodząc po placu obserwuję, jak Meksykanie przygotowują się do wizyty Franciszka. Widzę, że bardzo ją przeżywają. Wiążą z tą pielgrzymką dużą nadzieję na to, że może coś się tutaj zmieni, bo postrzegani są jako kraj w którym jest dużo korupcji, przemocy, a oni pragną żyć w pokoju. Papież jest też dla nich, jak słyszałam, człowiekiem światła i pokoju”. 

W sobotę na Mszę z Franciszkiem przybędą do Guadalupe tłumy wiernych. Wiele parafii zorganizowało specjalne piesze pielgrzymki, by lepiej przygotować się na spotkanie z Papieżem. Wejściówek nie można już zdobyć od kilku tygodni, wielu więc przyjedzie bez specjalnych kart wstępu. Na wielkim placu przed sanktuarium trwają intensywne prace organizacyjne, budowane są sektory, ustawiany sprzęt nagłaśniający. Równocześnie w samej bazylice, przed obrazem Matki Bożej, nieustannie trwa modlitwa i przygotowanie duchowe. Meksykanie oczekują na papieskie słowa otuchy i umocnienia, tak bardzo potrzebne ludziom żyjącym w tym pogrążonym w przemocy kraju. I przypominają przy tym nieustannie św. Jana Pawła II, który pielgrzymując do tego wyjątkowego miejsca na ziemi zawsze był tu posłańcem miłości i pokoju. Świadectwem tego jest jego pomnik stojący na placu przed bazyliką.

L. Gęsiak SJ, Guadalupe/ rv

Najbardziej oczekiwanym momentem zaczynającej się jutro podróży apostolskiej jest historyczne spotkanie Franciszka z patriarchą moskiewskim Dlaczego odbędzie się ono na Kubie? Zapytaliśmy o to przewodniczącego Papieskiej Rady  ds. Popierania Jedności Chrześcijan, który będzie tam obecny. Kard. Kurt Koch przypomniał, jak już ponad rok temu, wracając z Konstantynopola, Ojciec Święty powiedział, że pragnie spotkać się z Cyrylem, a jemu zostawia decyzję co do miejsca. Później okazało się, że w tym samym czasie Papież będzie w Meksyku, a patriarcha na Kubie. Ponadto, jak wyjaśnił szef watykańskiej dykasterii ds. ekumenizmu, strona prawosławna nie chciała, by miało to miejsce w Europie, gdzie doszło do podziałów chrześcijaństwa, jak powiedział wyraźnie na moskiewskiej konferencji prezentującej tę decyzję metropolita Hilarion.

W wywiadzie dla Radia Watykańskiego kard. Koch odpowiedział też na pytanie, czy na spotkaniu zostaną podjęte dotychczasowe trudności dialogu, w tym kwestia ukraińska.

„Oczywiście w dwugodzinnej rozmowie nie można podjąć wszystkich spraw. Na pewno będzie mowa o kwestiach, które dotyczą obu zwierzchników Kościołów, tak osobiście, jak z punktu widzenia kościelnego – mówi kard. Koch. - Ukraina była już od dłuższego czasu powodem, dla którego nie mogło dojść do tego spotkania, i to wysuwanym ze strony prawosławnej. Patriarcha rosyjskoprawosławny jest bardzo poruszony sytuacją na Ukrainie. A z drugiej strony również Papież poruszony jest wojną na Ukrainie i trudnościami w relacjach między Kościołem greckokatolickim a prawosławnym. Cerkiew greckokatolicka jest częścią naszego Kościoła. To dotyczy Papieża i bardzo go porusza. Myślę, że niemożliwe, by spotkawszy się nie rozmawiano o tej kwestii. W tradycji prawosławnej, bardziej niż w katolickiej, jest ścisłe powiązanie między Kościołem a państwem. Jednak tutaj chodzi przede wszystkim o spotkanie osobistości religijnych, duchowych. To jest na pierwszym planie. Oczywiście rozmowa dotyczyć też będzie wielkich tematów politycznych, takich jak sprawiedliwość, pokój, ochrona stworzenia, troska o ubogich czy prześladowania chrześcijan”. 

ak/ rv

Prymat Piotra zamienił na prymat trwania na kolanach przed Ukrzyżowanym – tak decyzję o rezygnacji Benedykta XVI ze Stolicy Piotrowej komentuje przewodniczący Papieskiej Rady ds. Rodziny. Decyzję tę Papież Senior ogłosił dokładnie trzy lata temu. Abp Vincenzo Paglia wskazuje, że była ona wielkim gestem miłosierdzia. Dlatego może posłużyć głębszemu zrozumieniu Jubileuszu Miłosierdzia.

„Nie ma wątpliwości, że był to wielki gest miłości do Kościoła, wielki gest pokory wobec tej tak wielkiej tajemnicy, na którą wiara Benedykta XVI patrzyła mając pewność, że jest on prowadzony przez Ducha Świętego – mówi Radiu Watykańskiemu abp Paglia. - I właśnie dlatego ten wymiar miłosierdzia Bożego, które podtrzymuje Kościół, skłonił go, z miłości do Kościoła, do rezygnacji. W pewnej mierze uczynił też, możemy powiedzieć, «bardziej błogosławionymi» Drzwi Święte otwarte w Bazylice Watykańskiej, które Papież Franciszek pragnął przekroczyć razem z Papieżem Seniorem. Myślę, że Benedykt XVI chciał przez swą widzialną obecność powiedzieć wszystkim, że Jubileusz jest głębokim gestem wiary i że on przeżywa go w tym wymiarze duchowym, w prymacie miłości i modlitwy. Prymat Piotra zamienił w jakiejś mierze na prymat trwania na kolanach pod Krzyżem, spędzenia na modlitwie ostatniego okresu swego życia. Jest to wspaniały przykład dla wszystkich, którzy zbliżają się do ostatnich dni swej egzystencji”. 

Abp Paglia podkreślił, że Benedykt XVI ukazuje nam swą postawą, jak powinniśmy się starzeć: przeżyć ostatnie dni na modlitwie, skupieniu, otwarciu serca na Kościół powszechny, a nawet więcej, na cały świat. Wskazał, że Papież Senior ukazuje światu «duchowość ludzi w podeszłym wieku»”.

bz/ rv

Relikwie świętych spowiedników: Pio z Pietrelciny i Leopolda Mandića opuściły Rzym i rozpoczęły drogę powrotną w kierunku San Giovanni Rotondo i Padwy. Szacuje się, że podczas dziewięciodniowej peregrynacji w Wiecznym Mieście modliło się przy nich 500 tys. ludzi z całego świata.

Pożegnalnym akordem pielgrzymki świętych kapucynów była poranna Eucharystia w Bazylice Watykańskiej sprawowana przez abp. Rino Fisichellę. Wzięły w niej udział rzesze wiernych i kapucynów, przybyłych na tę okazję z całego świata, a także wielu Misjonarzy Miłosierdzia, których wczoraj wieczorem Franciszek rozesłał na cały świat z misją jednania i leczenia ran.

Na znaczenie świadectwa nadzwyczajnej posługi w konfesjonale, jakie dawali obaj święci kapucyni, wskazał w homilii przewodniczący Papieskiej Rady ds. Ewangelizacji, która odpowiadała za organizację peregrynacji ich relikwii. Podkreślił, że św. Leopold marzył o misjach i pracy ekumenicznej, ale Bóg zechciał, by jego „ziemią misyjną” stał się konfesjonał. Abp Fisichella przypomniał, że miejsce, w którym szczodrze obdarzał on Bożym przebaczeniem, pozostało nietknięte nawet w czasie bombardowania podczas II wojny światowej, mimo że zniszczony został klasztor kapucynów. Z kolei, jak powiedział, ojciec Pio stanowi przykład, że Krzyż to zadatek miłości i przebaczenia. Szczególnym symbolem tego jest zatrzymanie się jego relikwii w miejscowości Piana Romana, gdzie Święty otrzymał stygmaty.

bz/ rv

Uroczystą Mszą w Nazarecie zakończyły się centralne obchody Światowego Dnia Chorego. Liturgii, połączonej z udzieleniem sakramentu namaszczenia chorych, przewodniczył w imieniu Ojca Świętego abp Zygmunt Zimowski.

Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia wskazuje na wyjątkowość tego Dnia w Roku Miłosierdzia i jego znaczenia dla budowania w Ziemi Świętej dialogu z judaizmem i islamem. Stąd, jak podkreśla, międzyreligijny i ekumeniczny wymiar obchodów, których mottem były słowa „Zawierzmy się Jezusowi Miłosiernemu jak Maryja: «Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie»”.

„Papież Franciszek podkreśla promowanie kultury spotkania i pokoju, gdzie doświadczenie choroby i cierpienia, a także profesjonalna i braterska pomoc przyczyniają się do przezwyciężenia wszelkich granic i podziałów – zauważa abp Zimowski. –  A więc jest to dzień, w którym poczujemy się wszyscy razem, realizując to, co św. Jan Paweł II powiedział nam w liście apostolskim Salvifici doloris, że mamy czynić dobro cierpiącemu i czynić je poprzez własne cierpienie”.   

Obchody Światowego Dnia Chorego w Ziemi Świętej poprzedziło sympozjum na temat godności ludzkiego życia, a szczególnie jego ostatniej fazy, aby przeciwstawić się eutanazji. Temat został wybrany na prośbę bliskowschodnich biskupów.

„Po dwóch tysiącach lat Chrystus jest tu ciągle obecny. Ewidentnie widać to w posłudze chorym w Nazarecie – mówi ks. Dariusz Giers z Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia. - Przed południem watykańska delegacja odwiedziła liczne placówki służby zdrowia, które przedłużają Jezusową misję leczenia i czułości wobec chorych: katolicki szpital św. Wincentego a Paulo, szpital św. Rodziny prowadzony przez polskich bonifratrów, szpital włoski i angielski, franciszkański ośrodek dla osób starszych, szkołę specjalną Sług Miłości ks. Guanelli i instytut wychowawczy św. Anny dla bezdomnych dzieci. Także ma naszym szlaku w Betlejem i Jerozolimie było wiele takich placówek. Mimo licznych trudności, także materialnych, kontynuują one misję Chrystusa, leczą chorych,  pomagają godnie umierać, przygarniają sieroty, wlewają w serca otuchę i nadzieję. Pracują w nich bracia, siostry zakonne, świeccy, którzy kochają swą misję w Ziemi Świętej. To głównie misja wśród muzułmanów, a przede wszystkim wśród biednych i opuszczonych pominiętych przez  instytucje rządowe.  Ziemia Święta jest wszędzie tam, gdzie cierpi człowiek. Papież Franciszek, cały czas cytowany i przywoływany w te dni, wzywa nas, abyśmy w Roku Miłosierdzia pielgrzymowali tam, gdzie człowiek potrzebuje naszej pomocy i czasu.  Chorych nawiedzać, nawiedzać tę świętą ziemię cierpienia, to przesłanie, które płynie dziś z ziemi Jezusa. Stąd na zakończenie obchodów abp Zygmunt Zimowski apelował: «Zróbcie cokolwiek wam powie. Bądźcie sługami miłosierdzia wobec chorych i ciepiących»”. 

bz/ rv

Po zakończonym spotkaniu zwierzchników światowego prawosławia w Chambesi patriarcha moskiewski Cyryl wyraził swoje nadzieje i oczekiwania wobec zwołanego na 19 czerwca na Krecie Powszechnego Soboru Prawosławia.

Cyryl I z zadowoleniem przyjął decyzję o przeniesieniu miejsca Soboru ze Stambułu na Kretę oraz o usunięciu z porządku soborowych obrad kwestii ujednolicenia kalendarza liturgicznego oraz ewentualnego uznania przez światowe Prawosławie odłączonego od Moskwy Patriarchatu w Kijowie. Zaapelował aby wszystkie projekty dokumentów soborowych były ogólnodostępne. Podkreślił, że szczególnie dobrze i pieczołowicie powinny być przygotowane projekty dokumentów na temat misji światowego Prawosławia we współczesnym świecie oraz małżeństwa, rodziny i przeszkód w zawarciu sakramentu małżeństwa. Od zbliżającego się Soboru patriarcha moskiewski oczekuje konsolidacji, jak się wyraził, „światowego Prawosławia” i jasnego określenia jego roli we współczesnym świecie. 

W. Raiter, Moskwa / rv

Prawie 700 tys. Skarbonek Miłosierdzia trafi w tym roku do polskich domów w ramach Jałmużny Wielkopostnej. To wspólna, ekumeniczna inicjatywa, którą organizują: Caritas Kościoła katolickiego, Eleos Kościoła prawosławnego i Diakonia Kościoła ewangelicko-augsburskiego.

Dyrektor Caritas Polska przypomniał, że jałmużna to świadome wyrzeczenie się czegoś na rzecz drugiego człowieka, który znalazł się w trudnej sytuacji. „Jest to pomoc dla tego, który potrzebuje tego daru, ale również jest ona bardzo ważna dla tego, który tego daru udziela, dlatego że jałmużna zmienia też człowieka dającego” – zauważył ks. Marian Subocz. 

Środki zebrane w ramach Jałmużny Wielkopostnej zostaną rozdysponowane przez Caritas parafialne i diecezjalne.

R. Łączny, KAI/ rv

Z okazji Światowego Dnia Chorego kard. Kazimierz Nycz przewodniczył dziś Mszy w kaplicy Centralnego Szpitala Klinicznego przy ul. Banacha w Warszawie. „Jesteśmy w takim miejscu, gdzie fakt cierpienia jest nam łatwiej przyjąć” – mówił w homilii metropolita warszawski. 

„Wpatrzeni w Jezusa Chrystusa, który idzie swoją drogą do zbawienia całego świata aż po krzyż, modlimy się za tych wszystkich, także za nas, abyśmy byli zdolni zrozumieć słowa: Kto chce iść za Mną, niech weźmie krzyż swój na co dzień i niech Mnie naśladuje. Czasem to będzie krzyż niezrozumienia, czasem to będzie krzyż braku nadziei, a czasem jest to krzyż choroby, cierpienia; czasem jest to krzyż zbliżającej się śmierci. Tego nas dziś w Dniu Chorych chce nauczyć Pan Jezus” – powiedział stołeczny metropolita. 

W trakcie Eucharystii kard. Nycz i koncelebrujący z nim kapelani udzielili chorym sakramentu namaszczenia. Po Mszy metropolita warszawski odwiedził chorych na szpitalnych oddziałach. 

R. Łączny, KAI/ rv

W Magazynie: „Wyścig z czasem”

Słuchaj:         

Słuchaj: