Niech Boże miłosierdzie odnowi nasze relacje – apelował Papież na ekumenicznych nieszporach w Bazylice św. Pawła za Murami na zakończenie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Obok Papieża uczestniczyli w nich przedstawiciele bratnich wyznań chrześcijańskich, w tym delegat prawosławnego patriarchy Konstantynopola oraz stały przedstawiciel Wspólnoty Anglikańskiej.

W centralnym punkcie homilii Franciszek nawiązał do przeżywanego przez katolików Roku Miłosierdzia. Podkreślił, że nie możemy autentycznie dążyć do jedności, jeśli nie zdamy się w pełni na miłosierdzie Ojca. Oznacza to przede wszystkim prosić o przebaczenie za grzech naszych podziałów, stanowiących otwartą ranę w Ciele Chrystusa.

„Jako Biskup Rzymu i pasterz Kościoła katolickiego chcę prosić o miłosierdzie i przebaczenie za nieewangeliczne postawy katolików względem chrześcijan z innych Kościołów - mówił Papież. – Zarazem proszę wszystkich braci i siostry katolików, aby przebaczyli, jeśli dziś lub w przeszłości doznali krzywdy ze strony innych chrześcijan. Nie możemy wymazać tego, co się stało, ale nie chcemy pozwolić, by ciężar dawnych win zatruwał nasze relacje”. 

Punktem wyjścia papieskich rozważań było doświadczenie św. Pawła, który z prześladowcy Chrystusa stał się Jego głosicielem. Przeobfitość Bożego miłosierdzia jest jedyną racją, na której opiera się posługa Pawła a zarazem główną treścią nauczania, które jako Apostoł ma głosić wszystkim.

Franciszek zauważył, że podobne odczucia spotykamy również w pierwszych wspólnotach Kościoła. Są one małe i słabe, zagrożone prześladowaniami, a zarazem świadome swego niezwykłego powołania.

„W tych pierwszych chrześcijanach, podobnie jak i w nas ochrzczonych, budzi otuchę, jak i nieprzemijające zdumienie, świadomość, że zostaliśmy wybrani do udziału w Bożym planie zbawienia, urzeczywistnionym przez Jezusa Chrystusa i w Kościele. Dlaczego, Panie, właśnie ja? Dlaczego właśnie my? Dotykamy tu tajemnicy miłosierdzia i Bożego wyboru: Ojciec kocha wszystkich i wszystkich chce zbawić. I właśnie dlatego wybiera niektórych, zdobywając ich swą łaską, aby poprzez nich Jego miłość mogła dotrzeć do wszystkich” – mówił Franciszek. 

Papież nawiązał też do tematu tegorocznego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan: Wezwani, by ogłaszać wielkie dzieła Pana.

„Pomimo różnic, które jeszcze nas dzielą, uznajemy z radością, że u początków życia chrześcijańskiego zawsze jest powołanie, które wychodzi od samego Boga – powiedział Ojciec Święty. – Możemy iść naprzód po drodze wiodącej do pełnej i widzialnej jedności chrześcijan nie tylko wtedy, kiedy zbliżamy się do siebie nawzajem, ale przede wszystkim w tej mierze, w jakiej nawracamy się do Pana, który przez swą łaskę wybrał nas i powołał do bycia Jego uczniami. A nawrócić się oznacza pozwolić, by Pan żył w nas i działał. Dlatego też, kiedy chrześcijanie różnych Kościołów słuchają Słowa Bożego i starają się wprowadzić je w życie, to niewątpliwie czynią tym samym ważne kroki na drodze ku jedności. A poza tym nie tylko wspólne powołanie nas łączy. Wspólna jest nam również ta sama misja: głosić wszystkim wspaniałe dzieła Pana. Jak św. Paweł, również i my nie możemy nie głosić miłosiernej miłości, która nas zdobyła i przemieniła. Będąc jeszcze w drodze do pełnej jedności między nami, możemy już rozwijać różne formy współpracy dla szerzenia Ewangelii. A idąc razem i ze sobą współpracując, zdajemy sobie sprawę, że już jesteśmy zjednoczeni w imię Pana”. 

Na zakończenie homilii w czasie ekumenicznych nieszporów w Bazylie św. Pawła Franciszek zachęcił do nie ustawania w modlitwie o jedność. Zapewnił, że wspierają nas w niej męczennicy, którzy już teraz doświadczają pełnej jedności w obecności Boga Ojca.

kb/ rv

Na specjalnej audiencji w Sali Klementyńskiej Pałacu Apostolskiego Franciszek przyjął wspólnotę Papieskiego Seminarium Lombardzkiego. To jedno z miejsc w Rzymie, gdzie mieszkają księża diecezjalni, którzy posłani przez swoich biskupów do Wiecznego Miasta studiują na papieskich uniwersytetach. Choć większość mieszkających tam duchownych pochodzi z rejonu Lombardii, w kolegium tym mieszkają także księża z innych włoskich diecezji.

Do historii tej placówki nawiązał w swoim przemówieniu Ojciec Święty. Przypomniał, że obecny gmach seminarium pobłogosławił w 1965 r. Papież Paweł VI. Zwracając się do młodych księży, przypomniał, że czas, który spędzają w Rzymie, nie ma na celu jedynie studiowania, ale także pogłębioną formację kapłańską. „Przygotowujecie się, by pod wpływem Ducha Świętego być przyszłością Kościoła według serca Boga; nie według preferencji każdego z was lub chwilowej mody, ale tak jak wymaga tego głoszenie Ewangelii” – podkreślił Franciszek.

Papież wskazał w tym kontekście na postać świętego biskupa Karola Boromeusza, którego życie było „ciągłym nawracaniem się”, by być jak najlepszym odzwierciedleniem Dobrego Pasterza. Przypomniał także, że studenci tego seminarium są spadkobiercami i świadkami wielkiej historii świętości, która jest zakorzeniona w patronach tej placówki: św. Karolu Boromeuszu i św. Ambrożym. Wskazał, że studiujący księża powinni się w ich przykład wpatrywać, zwłaszcza w czasie pojawiających się w życiu trudności.

„Często pojawia się na tej drodze pokusa, którą trzeba odrzucić: pokusa «normalności», pasterza, który chce tylko «normalnie» żyć. Wtedy taki kapłan zaczyna zadowalać się okazywanym mu poważaniem, swą posługę ocenia na podstawie własnych osiągnięć. I zaczyna szukać tego, co się mu podoba, stając się letnim i pozbawionym prawdziwej troski o innych. «Normalnością» dla nas jest jednak świętość duszpasterska, dar z życia. Jeśli ksiądz decyduje się na bycie jedynie osobą «normalną», będzie kapłanem przeciętnym, albo jeszcze gorzej” – powiedział Franciszek. 

Wracając do postaci św. Karola Boromeusza, Papież zwrócił uwagę, że był on jako biskup szczególnie wrażliwy na biednych. Zarówno o tym wymiarze, jak i o modlitwie, trzeba szczególnie pamiętać w czasie studiowania różnych dyscyplin. Modlitwa, kultura i duszpasterstwo są fundamentami tej samej budowli i muszą być zawsze ze sobą połączone i dobrze scementowane. Wszystko po to, „by kapłani dzisiaj i w przyszłości byli ludźmi duchowym i pasterzami miłosiernymi, wewnętrznie spójnymi przez miłość Pana i zdolnymi do szerzenia radości Ewangelii w prostocie życia”.

Franciszek zwrócił następnie uwagę na jeszcze jeden ważny element życia kapłana diecezjalnego, jakim jest jego relacja z biskupem.

„Innym istotnym aspektem, który chciałbym podkreślić, jest konieczność  kontaktu i bliskości z biskupem, by być dobrym kapłanem. Charakterystyczną cechą kapłana diecezjalnego jest właśnie diecezjalność, a diecezjalność ma swój fundament w częstej relacji z biskupem, w dialogu i rozeznawaniu z nim. Ksiądz, który nie ma stałej relacji ze swoim biskupem powoli izoluje się od ciała diecezji, a jego duchowa płodność pomniejsza się właśnie dlatego, że nie prowadzi on dialogu z ojcem diecezji” – podkreślił Franciszek. 

lg/ rv

Ojciec Święty uda się 31 października do Szwecji. Weźmie tam udział we wspólnych katolicko-luterańskich uroczystościach, upamiętniających 500-lecie reformacji. Uroczystości odbędą się w Lund. Specjalną notę w tej sprawie opublikowało biuro prasowe Stolicy Apostolskiej.

Wspólny komunikat wystosowały również Światowa Federacja Luterańska oraz Papieska Rada ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Czytamy w nim, że obchody w Lund będą okazją do potwierdzenia stałego postępu ekumenicznego między katolikami i luteranami.

Jak powiedział przewodniczący papieskiej dykasterii kard. Kurt Koch, koncentrując się wspólnie na zagadnieniu Boga i podejściu chrystocentrycznym, luteranie i katolicy będą mieli możliwość ekumenicznego upamiętnienia rocznicy reformacji nie tylko pragmatycznie, ale także z poczuciem głębokiej wiary w Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Natomiast przewodniczący Światowej Federacji Luterańskiej pastor Martin Junge podkreślił, że przygotowuje się ona do tych obchodów w duchu ekumenicznej odpowiedzialności. „Jestem głęboko przekonany, że przez pracę na rzecz pojednania między luteranami i katolikami działamy na rzecz sprawiedliwości, pokoju i pojednania w świecie rozdartym przez konflikty i przemoc” – dodał ks. Junge.

lg/ rv

Światowa Federacja Luterańska i Papieska Rada ds. Popierania Jedności Chrześcijan przygotowały wspólne obrzędy liturgiczne upamiętniające 500-lecie reformacji, które przypada w przyszłym roku. Stojący na czele watykańskiej dykasterii kard. Kurt Koch przypomina, że jest to jedna z wielu inicjatyw podjętych z tej okazji. Pierwszą jest wspólny dokument „Od konfliktu do wspólnoty”, który określa, w jakim sensie możemy wspólnie upamiętniać tę rocznicę. Na podstawie tego dokumentu opracowano też wydane właśnie obrzędy.

Zdaniem kardynała zorganizowane przez Światową Federację Luterańską spotkanie w Lund będzie wydarzeniem liturgicznym na najwyższym, ogólnoświatowym szczeblu. Pięknym gestem ze strony luteranów jest zaproszenie Kościoła katolickiego, by był współgospodarzem tego wydarzenia i by wraz Kościołem luterańskim zaprosił inne wspólnoty do udziału w tej modlitwie. W rozmowie z Radiem Watykańskim kard. Koch przypomina jednak, że 500-lecie reformacji przywodzi również na myśl jej tragiczne konsekwencje.

„Przede wszystkim trzeba pamiętać o historii. Po reformacji nastąpił podział Kościoła oraz okrutne wojny w Europie, w pierwszym rzędzie wojna trzydziestoletnia. Przelano morze krwi. Historii nie da się zanegować. Potrzebna jest więc skrucha i pokuta. Ale nie świętujemy jedynie 500-lecia reformacji, lecz również 50-lecie dialogu między katolikami i luteranami. Tych 50 lat dialogu pozwoliło nam odkryć, co nas łączy. Za to wszystko, za wszystkie znaki odnowienia relacji między katolikami i luteranami trzeba dziękować” – powiedział kard. Koch. 

kb/ rv

Dialog między różnymi wyznaniami chrześcijańskimi rozwijać można także poprzez muzykę. Kończąc tydzień modlitw o jedność chrześcijan w papieskiej bazylice św. Jana na Lateranie wspólnie zaśpiewały chóry Kaplicy Sykstyńskiej oraz luterański z Drezna. Program tego wyjątkowego koncertu łączył obydwie tradycje duchowe. „Poprzez muzykę możemy także przeżywać temat tego tygodnia «Wezwani, by ogłaszać wielkie dzieła Pana»” – podkreślił w rozmowie z Radiem Watykańskim dyrygent Chóru Kaplicy Sykstyńskiej.

Ks. Massimo Palombella przypomniał także, że tego typu muzyczny dialog międzywyznaniowy jego chór prowadzi już od wielu lat. Wspólne występy organizowano już z zespołami anglikańskimi i prawosławnymi. Nie pierwszy też raz koncertowano wspólnie z luteranami, którzy w repertuarze posiadają wyjątkowe dzieła religijne.

„Z pewnością  gigantem luterańskiej kultury muzycznej jest Jan Sebastian Bach. Muzyka, którą rozwijamy w Kościele katolickim: gregoriańska czy skomponowana przez Palestrinę, została zaabsorbowana i zasymilowana przez Bacha. Z drugiej strony, istnieje jednak inna antropologia teologiczna. Nie przeszkadza to jednak w tym, że posiadamy bardzo wiele punktów zbieżnych. I rzeczywiście, gdy pracujemy nad muzyką i jej profesjonalnym zrozumieniem, mamy o wiele więcej punktów wspólnych niż tych, które nas dzielą. Jeśli się zdystansuje od własnych jedynie odniesień, łatwiej jest prowadzić dialog. Na tej płaszczyźnie ekumenizm staje się bardzo owocny i ubogacający, bo poza różnorodnością kulturową istnieją czasem tak pełne niuansów pojęcia Boga, w których możliwe jest wzajemne spotkanie i które mogą nas ubogacić” – powiedział ks. Palombella. 

lg/ rv

Kulminacją Tygodnia  Modlitwy o Jedność Chrześcijan na Białorusi   były nabożeństwa ekumeniczne celebrowane w katolickich katedrach Mińska, Grodna, Witebska i Mohylewa. W modlitwie tej wzięli udział przedstawiciele innych wyznań chrześcijańskich. Jednym głosem zanosili wołanie do Boga, by wszyscy chrześcijanie stanowili jedno.

Podczas spotkań ekumenicznych na Białorusi przedstawiciele różnych Kościołów chrześcijańskich mocno podkreślali konieczność głoszenia Ewangelii w świecie ogarniętym konfliktami zbrojnymi i zagubionym z powodu utraty podstawowych zasad i wartości chrześcijańskich. Podkreślali, że współczesny świat powinien na nowo odkryć przesłanie Ewangelii, które jest skierowane do człowieka.

Metropolita mińsko-mohylewski abp Tadeusz Kondrusiewicz przypomniał w Mińsku, że obowiązek głoszenia Ewangelii spoczywa na wszystkich chrześcijanach. „Ewangelia jest tym słowem, które pełni rolę koła ratunkowego czy liny, której można się chwycić” – dodał hierarcha. Zachęcając do jedności wszystkich chrześcijan na Białorusi zaapelował o wspólne przeciwstawianie się wezwaniom współczesnego świata, które znieważają chrześcijańskie wartości.

Nabożeństwa ekumeniczne w białoruskich katedrach przypomniały wszystkim wiernym i ludziom dobrej woli, że modlitwa w intencji jedności i pokoju jest zadaniem każdego chrześcijanina, gdyż taka jest wola Jezusa Chrystusa. 

ks. J. Martinowicz, Mińsk / rv

Niemiecki episkopat podkreśla swoją gotowość do dalszej pomocy napływającym do Niemiec uchodźcom. To odpowiedź na politykę Austrii i zapowiadane wprowadzenie tzw. „górnej granicy” dla uchodźców. Podobnej regulacji domagają się również niektórzy politycy w Niemczech. Kościół katolicki skrytykował takie rozwiązanie.

W rozmowie z dziennikiem „Neue Osnabrücker Zeitung” abp Stefan Heße stwierdził, że nie wie, jak takie regulacje miałyby zostać wprowadzone w życie. Zdaniem pełnomocnika niemieckiego episkopatu ds. uchodźców „chrześcijanie nie mogą dopuścić do tego, by ludzie, którzy doświadczyli ogromnych cierpień stali teraz przed zamkniętymi granicami”. Podobnego zdania jest w Niemczech większość biskupów. Za dalszą i bardziej rozbudowaną pomocą dla uchodźców wypowiadali się już często kardynałowie Rainer Maria Woelki z Kolonii i Reinhard Marx z Monachiumi oraz abp Berlina Heiner Koch. Od roku w Niemczech powstało kilkadziesiąt inicjatyw na rzecz uchodźców. W sumie w Kościele katolickim w pomoc zaangażowanych jest blisko 200 tys. wolontariuszy i trzy tysiące stałych pracowników. W ubiegłym roku wszystkie diecezje przekazały na specjalne projekty w sumie 98 mln euro a ponad 800 pomieszczeń należących do Kościoła zostało przekształconych na mieszkania. Do akcji „Budujemy dom dla wszystkich” zaprasza od niedawna niemiecka centrala Papieskiego Dzieła Misyjnego MISSIO, prosząc o otwarcie parafialnych pomieszczeń dla spotkań międzykulturowych.

Już jesienią ubiegłego roku niemieccy biskupi apelowali do wiernych o większe osobiste zaangażowanie. „Rasizm jest dla chrześcijanina nie do zaakceptowania. Każdy człowiek jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga, niezależnie od miejsca pochodzenia” napisali biskupi. 

T. Kycia, Berlin / rv

25 stycznia 2016 r. przypada dwusetna rocznica założenia Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Założył je, w 1816 r., św. Eugeniusz de Mazenod wraz z czterema towarzyszami. 

„Od tego czasu motto naszego zgromadzenia: «Głosić Ewangelię ubogim posłał mnie Pan», jest realizowane na wszystkich kontynentach świata. Dzisiaj chcemy Bogu dziękować za dar naszego zgromadzenia. Ojciec generał zachęca nas, aby to dziękczynienie przyjęło szczególny charakter, godziny z Panem, czyli godziny dodatkowej adoracji i godziny z ubogimi” – podkreślił o. Antoni Bochm, prowincjał oblatów o. Antoni Bochm.

Dziś do zgromadzenia należy ok. 4 tys.. ojców i braci, z czego prawie 700 to Polacy. W kraju oblaci pracują w 21 domach. Dom prowincjalny znajduje się w Poznaniu. 

R. Łączny, KAI / rv

W Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie odbyło się ekumeniczne nabożeństwo kończące obchody Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Modlitwę wzbogaciło świadectwo życia małżeństw mieszanych, katolików z osobami innych wyznań chrześcijańskich.

Prowadzący nabożeństwo kard. Stanisław Dziwisz zaznaczył, że olbrzymią rolę na drodze do jedności chrześcijan odgrywa chrzest – dar miłosiernego Boga, który obmywa ludzi z wszelkiej nieprawości. „Wdzięczni za ten dar chcemy dziś wspólnie odnowić przyrzeczenia, które składa się przy jego przyjmowaniu, dziękując za to, że ten sakrament nas nie dzieli, lecz łączy, wspólnie uznawany przez wiele Kościołów” – mówił kard. Dziwisz.

W czasie nabożeństwa specjalne błogosławieństwo otrzymały pary mieszane, w których jedna strona jest katolicka, a druga reprezentuje inne wyznanie chrześcijańskie. Zebrani odnowili także przyrzeczenia chrzcielne oraz przeszli przez Bramę Miłosierdzia.

R. Łączny, KAI / rv

W Magazynie: „Okno życia” – rozmowa z s. Barbarą Król, matką prowincjalną Sióstr Rodziny Maryi – Radio Warszawa

Słuchaj:         

Słuchaj: