„Jesteście wielką rodziną podróżujących widowisk” – powiedział Papież uczestnikom Jubileuszu cyrkowców, pracowników lunaparków i innych artystów ulicy, spotykając się z nimi w Auli Pawła VI.

Na początku audiencji zaprezentowali oni Ojcu Świętemu kilka cyrkowych numerów, dając mu przy tym pogłaskać dorastającego już tygrysa. Zrobił to z początkowym wahaniem, do czego nawiązał potem w przemówieniu. Podkreślił w nim, że takie widowiska dają ludziom okazję do zdrowej rozrywki.

„Dysponujecie szczególnym zasobem: wciąż się przemieszczając, możecie nieść wszystkim miłość Boga, Jego serdeczny uścisk i miłosierdzie. Możecie być wędrowną wspólnotą chrześcijańską, świadkami Chrystusa, który jest zawsze w drodze, żeby spotkać też tych najdalszych. Gratuluję wam, że w tym Roku Świętym otworzyliście swoje widowiska najbardziej potrzebującym, biednym i bezdomnym, więźniom, ubogim dzieciom. To też jest miłosierdzie: rozsiewać piękno i radość w świecie nieraz ponurym i smutnym. Dziękuję! Dziękuję za to! Popularne, podróżujące widowisko jest najstarszą formą rozrywki, dostępne jest wszystkim i kieruje się do wszystkich, małych i dużych, a zwłaszcza do rodzin. Szerzy kulturę spotkania i społecznej zabawy” – powiedział Papież. 

Franciszek przytoczył słowa św. Jana Pawła II, który powiedział 16 grudnia 1993 r. do uczestników międzynarodowego spotkania duszpasterstwa cyrkowców, że ci wędrowni artyści mogą „wzbudzić uśmiech dziecka, rozjaśnić na chwilę zrozpaczone spojrzenie osoby samotnej i zbliżyć ludzi między sobą”.

„Możecie nawet przestraszyć Papieża, dając mu pogłaskać tygrysa. Macie wielkie możliwości! Dobrze wiem, że z powodu rytmów swego życia i pracy trudno wam uczestniczyć stale we wspólnocie parafialnej. To nie jest możliwe. Zachęcam was zatem, byście troszczyli się o swoją wiarę. Korzystajcie z każdej okazji, by przystępować do sakramentów. Przekazujcie swym dzieciom miłość Boga i bliźniego na drodze piękna. A Kościołom partykularnym i parafiom zalecam, by zważały na potrzeby wasze i wszystkich ludzi w drodze. Jak wiecie, Kościół troszczy się o problemy waszego wędrownego życia i chce wam pomóc w usunięciu uprzedzeń, które czasem trzymają was trochę na marginesie” – powiedział Franciszek. 

Cyrkowcom towarzyszył na audiencji przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących. Kard. Antonio Marię Vegliò zapytaliśmy, jakie największe problemy przeżywają cyrkowcy.

„Bardzo by się cieszyli, gdyby każdego dnia, kiedy wychodzą na scenę ze swoim spektaklem, widownia była pełna. Tymczasem kryzys gospodarczy spowodował wyraźny spadek liczby widzów. Koszty wynajmowania placu i sprzętu wzrosły. Nieraz trudno jest znaleźć plac do ich dyspozycji; tutaj w Rzymie ma to miejsce często, kiedy przyjeżdża cyrk. Niejednokrotnie też cyrkowców spycha się na margines i goszcząca ich społeczność, nie przyjmuje ich dobrze, bo często spotykają się z nieufnością ze strony tych, którzy ich nie znają i opierają się tylko na uprzedzeniach. Są to przecież ludzie, którzy przychodzą i odchodzą, a stali mieszkańcy danej dzielnicy patrzą na nich krzywo i mówią: «Ależ po co tutaj oni? No dobrze, urządzają widowisko, ale poza tym wprowadzają poczucie niepewności, dochodzi czasem do działalności przestępczej». Tymczasem samo widowisko przekazuje przesłanie gościnności i solidarności” – powiedział kard. Vegliò. 

ak/ rv

Mimo łez i krwi spowodowanych wojnami, przemocą i prześladowaniem chrześcijanie wezwani są do głoszeniu pokoju Jezusa, który puka do naszych serc na Bliskim Wschodzie czy na Ukrainie. Franciszek mówił o tym na specjalnej audiencji dla uczestników spotkania Dzieł Pomocy Kościołom Wschodnim ROACO. Zakończone właśnie obrady w znacznej mierze poświęcone było dramatycznej sytuacji w Syrii, Iraku oraz na Ukrainie. Nie tylko planowano dalszą pomoc humanitarną dla mieszkańców tych terenów i działania duszpasterskie, ale i modlono się o pokój i pojednanie.

W czasie audiencji dla ROACO Franciszek nawiązał do remontu Kaplicy Grobu Pańskiego w Jerozolimie oraz renowacji bazyliki Narodzenia. Podczas prac renowacyjnych w Betlejem odkryto na mozaice postać niewidocznego dotąd anioła. Wraz z pozostałymi sześcioma wydaje się on zmierzać w swoistej procesji ku miejscu narodzin Słowa, które stało się ciałem.

„Dzięki temu możemy pomyśleć, że niejednokrotnie oblicze naszych wspólnot kościelnych bywa przykryte «brudem» wywołanym różnymi problemami i grzechami – mówił Papież. – Mimo to wasze działanie musi zawsze kierować się pewnością tego, że pod materialnym i moralnym zanieczyszczeniem, także pod łzami i krwią wywołanymi wojnami, przemocą i prześladowaniem, pod tą warstwą, która wydaje się nieprzenikniona, znajduje się świetlane oblicze, takie jak anioła z tej mozaiki.  I wy wszyscy, poprzez wasze projekty i działania, współpracujecie w tym «odnawianiu», aby oblicze Kościoła odbijało w widoczny sposób światło Chrystusa, Słowa Wcielonego.  On jest naszym pokojem i puka do drzwi naszych serc na Bliskim Wschodzie, jak też w Indiach czy na Ukrainie”. 

Franciszek przypomniał też, że na spotkaniu ROACO mówiono o obecności Kościoła syrolomalabarskiego i syromalankarskiego w Indiach poza stanem Kerala. Zachęcił, by ta obecność rozwijała się z poszanowaniem praw każdego, bez ducha podziału, wzmacniając wspólne świadectwo o Jezusie.

bz/ rv

Rzym potrzebuje dziś duszpasterstwa rodzin, które będzie otwarte, zdolne towarzyszyć wszystkim, rozeznawać i integrować – mówił Franciszek do duszpasterzy i rodzin Wiecznego Miasta. Ojciec Święty udał się wieczorem na Lateran, gdzie w Bazylice św. Jana otworzył doroczny kongres diecezji rzymskiej. W tym roku odbywa się on pod hasłem: Radość miłości – droga rodzin w Rzymie. Jest on poświęcony refleksji nad posynodalną adhortacją Amoris laetitia.

Zwracając się do uczestników kongresu Franciszek zalecił rzymskim katolikom trzy postawy, które wynikają z doświadczeń całego procesu synodalnego. Dla opisania pierwszej z nich Papież posłużył się biblijnym obrazem Mojżesza, od którego Bóg domaga się, by stojąc przed płonącym krzewem zdjął sandały, bo miejsce, w którym się znajduje, jest święte. Podobnej postawy Franciszek domaga się w podejściu do sytuacji rodzinnych, by zobaczyć, co Pan Bóg mówi do nas przez te sytuacje. Chodzi o to, by zawsze mieć przed oczami konkretne oblicza ludzi i by nikogo nie uważać za straconego, bo nie stanął na wysokości zadania.

Drugą postawą zalecaną przez Papieża w podejściu do rodziny jest ewangeliczny czy też Boży realizm, czyli by patrzeć na rodziny z tą samą delikatnością, z jaką patrzy na nie Bóg. Wymaga to odrzucenia pokusy faryzeizmu i logiki separatystycznej, czyli kształtowania własnej tożsamości poprzez odcinanie się od tych, którzy żyją w innej niż my sytuacji.

 „Realizm ewangeliczny angażuje nas natomiast w życie innych, z ideałów i imperatywów nie czyni przeszkody do spotkania. Nie oznacza to, że nie mamy proponować ideału ewangelicznego, wręcz przeciwnie, mamy go jednak przeżywać w kontekście historii i tego wszystkiego, co ona ze sobą niesie. Nie oznacza to, że nie mamy być klarowni w kwestiach doktrynalnych, lecz że mamy unikać osądzania i postaw, które nie biorą pod uwagę złożoności życia. Realizm ewangeliczny potrafi zabrudzić sobie ręce, bo kąkol i pszenica rosną razem, a najlepsze ziarno w tym życiu zawsze będzie zmieszane z odrobiną kąkolu” – mówił Papież. 

W tym kontekście Ojciec Święty przytoczył fragment z adhortacji, w której deklaruje, że dobrze rozumie tych, którzy preferują duszpasterstwo bardziej rygorystyczne i nie stwarzające zamętu. Zastrzega jednak, że Jezus chce Kościoła przyjmującego postawę współczucia względem słabych i unikającego prześladowań lub osądów zbyt surowych i pochopnych. „Sama Ewangelia wzywa nas, byśmy nie osądzali i nie potępiali” – podkreślił Papież.

Trzecie zalecenie Ojca Świętego względem rodzin rzymskiej diecezji dotyczy świadectwa ludzi w podeszłym wieku. Franciszek podkreślił, że młodym potrzebne jest dzisiaj doświadczenie udanych małżeństw. Brak pozytywnych wzorców rodzi w młodych niepewność, nieufność i lęk.

„Tylko świadectwo naszych rodziców, doświadczenie, że można było walczyć dla czegoś, co było tego warte, pomoże im podnieść głowę. Jakże możemy chcieć, by młodzi podejmowali wyzwanie życia rodzinnego, małżeństwa jako daru, jeśli od nas nieustannie słyszą tylko, że jest to brzemię” – mówił Franciszek. 

Po odczytaniu przemówienia wprowadzającego w temat kongresu, Papież odpowiedział na kilka pytań.

kb/ rv 

Mszy przewodniczył bp Zbigniew Zieliński, biskup pomocniczy archidiecezji gdańskiej, a homilie wygłosił ks. Arkadiusz Nocoń z Watykanu.

Słuchaj:     

Na Ukrainie rozpoczęła się 15 czerwca oficjalna wizyta sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej. W jej trakcie kard. Pietro Parolin odwiedza Kijów, Zaporoże i Lwów, spotyka się z najwyższymi przedstawicielami władz państwowych, uchodźcami oraz wiernymi Kościoła katolickiego, tak obrządku łacińskiego, jak i greckokatolickiego.

Wczoraj w godzinach popołudniowych kard. Parolin przybył na kijowskie lotnisko Boryspol. Po nocy spędzonej w stolicy udał się do Zaporoża na wschodzie kraju, gdzie spotkał się m.in. z uchodźcami z terenów objętych konfliktem zbrojnym, którymi opiekuje się Caritas tamtejszej diecezji charkowsko-zaporoskiej, i z przedstawicielami komitetu „Papież dla Ukrainy”.

Natomiast na piątek 17 czerwca w programie wizyty papieskiego wysłannika przewidziane jest spotkanie z prezydentem kraju Petro Poroszenko oraz najwyższymi przedstawicielami władz państwowych.

Z kolei w sobotę i niedzielę kardynał będzie przebywał we Lwowie, gdzie m.in. w budynku kurii łacińskiej otworzy muzeum archidiecezjalne i poświęci plac pod budowę nowej rzymskokatolickiej świątyni pod wezwaniem św. Jana Pawła II. W mieście tym sekretarz stanu spotka się z wiernymi obu obrządków katolickich.

W poniedziałek 20 czerwca kard. Parolin powróci do Kijowa, gdzie odda hołd ofiarom manifestacji na Majdanie i wielkiego głodu z lat trzydziestych XX wieku. W stołecznym soborze Mądrości Bożej spotka się z Wszechukraińską Radą Kościołów i Organizacji Religijnych. Na zakończenie wizyty na Ukrainie przewidziana jest konferencja prasowa, podczas której kardynał sekretarz stanu podzieli się swoimi wrażeniami z podróży na Ukrainę. Wieczorem tegoż dnia powróci do Watykanu.

M. Krawiec SSP, Lwów / rv

Wizyta kard. Parolina blisko terenów objętych konfliktem zbrojnym na Ukrainie wywołała niezwykłe poruszenie i radość wśród tamtejszej ludności. Biskup pomocniczy diecezji charkowsko-zaporoskiej Jan Sobiło podkreślił w rozmowie z Radiem Watykańskim, że szczególnie docenia się fakt, iż tak wysokiej rangi przedstawiciel Stolicy Apostolskiej przybył do najbiedniejszych i będących w potrzebie tamtejszych mieszkańców.

„Wizyta jest wielkim wydarzeniem dla Wschodniej Ukrainy dlatego, że Zaporoże sąsiaduje bezpośrednio z regionem, w którym toczone są walki. Kard. Pietro Parolin przywiózł od Ojca Świętego błogosławieństwo i solidarność wyrażoną również w pomocy materialnej, która będzie realizowana poprzez różne projekty. Takiej rangi wizyty jeszcze Wschodnia Ukraina nigdy nie widziała. Oczekujemy, że to jego błogosławieństwo przyniesie pokój, pojednanie i pomoc dla tych, którzy najbardziej ucierpieli wskutek działań wojennych tutaj na wschodzie Ukrainy. Sekretarz stanu przed południem spotkał się z uchodźcami i bezdomnymi, starał się do każdego podejść, popatrzeć w oczy, pobłogosławić. Widział w tych oczach i ból, i biedę. Zobaczyłem, jak bardzo ci ludzie się cieszą, że z Watykanu przyjechał kardynał, żeby ich wysłuchać, że wreszcie ważny człowiek chce się wsłuchać w ich problemy. To dlatego, że politycy normalnie nie interesują się nimi bezpośrednio, ich interesują tylko wielkie akcje. A tutaj zobaczyli, że kardynał przyjechał i osobiście rozmawia z każdym z nich, pyta: «Skąd jesteś? Z czego żyjesz? Jakie masz problemy?». Dla nich to był szok. Pierwszy raz w życiu ktoś wielkiego formatu zainteresował się najbardziej prostymi potrzebami” – powiedział bp Sobiło. 

lg/ rv

Mistrz Papieskich Ceremonii Liturgicznych wizytował w Krakowie miejsca, w których odbędą się liturgie pod przewodnictwem Papieża Franciszka w czasie Światowych Dni Młodzieży. Wcześniej prał. Guido Marini odwiedził także Jasną Górę.

Duchowny pozytywnie ocenił przygotowania papieskich liturgii. „Wydaje mi się, że wszystkie przygotowania są na dobrym etapie, są bardzo zaawansowane. Rozpoczęliśmy je spotkaniami w Rzymie z odpowiedzialnymi za liturgię z Polski. Jestem bardzo zadowolony z tego, co widzę na miejscu” – powiedział ks. Marini.

Mistrz Papieskich Ceremonii Liturgicznych potwierdził, że językiem używanym w liturgii Światowych Dni Młodzieży będzie łacina. Natomiast homilie będą wygłaszane po włosku.

R. Łączny, KAI/ rv

W rzymskim kościele św. Stanisława Biskupa i Męczennika odbył się pogrzeb kolejnego polskiego bezdomnego. Zmarły miał na imię Adam i od wielu lat mieszkał bez dachu nad głową w okolicach Placu św. Piotra. Zgon nastąpił już ponad miesiąc temu. Jednak procedury prawne związane z potwierdzeniem jego tożsamości nie pozwoliły na wcześniejszy pochówek.

W modlitwę za zmarłego włączył się Ojciec Święty. W jego imieniu pogrzebowej Eucharystii przewodniczył jałmużnik papieski. Abp Konrad Krajewski podkreślił, że jedną z najważniejszych rzeczy w Roku Świętym jest pełnienie uczynków miłosierdzia. Jednym z nich jest właśnie grzebanie umarłych. W pogrzebie uczestniczyli licznie przybyli bezdomni z całego Rzymu, a także zajmujący się nimi na co dzień wolontariusze.

lg/ rv

Z okazji odbywających się we Francji piłkarskich mistrzostwa Europy, przed meczem Polski z Niemcami we Frankfurcie odbędzie się modlitwa ekumeniczna za ofiary ataków terrorystycznych w Paryżu oraz o dobrosąsiedzkie relacje obu krajów. Uczestnicy modlitwy po jej zakończeniu wspólnie będą oglądać na wielkim ekranie mecz z Paryża. To modlitewne spotkanie, którego tytuł brzmi: „Nigdy nie będziesz szedł sam – na polu życia”  przygotowali teolodzy polscy i niemieccy, miłośnicy sportu.

Jednocześnie warto zauważyć, że kapitan reprezentacji Polski Robert Lewandowski przy wielu okazjach deklarował, iż to wiara pomogła mu osiągnąć sukcesy, a dzięki modlitwie mógł się uwolnić od trudności i niepokojów.

pp/ rv

25-lecie działalności obchodzi Charytatywne Stowarzyszenie Niesienia Pomocy Chorym „Misericordia” w Lublinie. Uroczystości jubileuszowe rozpoczęła Msza w archikatedrze lubelskiej, której przewodniczył abp Stanisław Budzik.

W homilii metropolita lubelski zaznaczył, że miłosierdzie Boże jest szczególnie potrzebne we współczesnych czasach, „czasach, w których człowiek doznaje zagubienia w obliczu wielorakich przejawów zła. Trzeba, aby wołanie o miłosierdzie płynęło z głębi ludzkich serc pełnych cierpienia, niepokoju, zwątpienia, poszukujących niezawodnego źródła nadziei” – mówił abp Budzik.

Stowarzyszenie „Misericordia” działa w Lublinie od 1991 r. W tym czasie wybudowano m.in. Ośrodek Profilaktyki i Rehabilitacji dla Osób z Zaburzeniami Psychicznymi, Środowiskowy Dom Samopomocy, Zakład Aktywności Zawodowej i Placówkę Wsparcia Dziennego.

R. Łączny, KAI / rv

Słuchaj:     

W Magazynie: „Chrzest Polski, chrzest Polaków” – Radio Victoria, Łowicz

Słuchaj:         

„Ojcze nasz” stanowi kamień węgielny modlitwy chrześcijanina – mówił Franciszek na porannej Mszy w kaplicy Domu św. Marty. Przestrzegł zarazem przed modlitewnym wielosłowiem i widzeniem w modlitwie jedynie czarodziejskiej różdżki. W swej refleksji Papież wyszedł od dzisiejszej Ewangelii, w której Jezus uczy modlitwy do Ojca. Zaakcentował właśnie słowo „Ojciec” oraz Jezusowe wskazanie, by modlić się w sekrecie.

„Ten Ojciec daje nam właśnie tożsamość dzieci. I kiedy mówię: «Ojcze», dochodzę do samych korzeni swojej tożsamości: moją tożsamością chrześcijańską jest być dzieckiem, a to jest łaską Ducha. Nikt nie może powiedzieć «Ojcze» bez łaski Ducha Świętego – mówił Papież. – «Ojcze» to słowo, którego Jezus używał w najważniejszych momentach. Gdy był pełen radości, wzruszenia [mówił]: «Dziękuję Ci Ojcze, że objawiłeś te rzeczy dzieciom»; czy płacząc przy grobie swego przyjaciela Łazarza: «Ojcze, dziękuję Ci, żeś mnie wysłuchał», a także w ostatnich chwilach swego życia”. 

Franciszek zauważył, że jeśli nie czujemy się dziećmi, nasza modlitwa staje się pogańska, pełna pustych słów. Podkreślił, że odmawiając „Ojcze nasz” mamy świadomość tego, że patrzy na nas Bóg.

„Ojcze. Czuć na sobie spojrzenie Ojca, mieć świadomość, że to słowo «Ojciec» nie jest zbytkiem, jak słowa w modlitwach pogan. Jest ono wezwaniem do Tego, który nadał mi tożsamość dziecka – mówił Papież. – To jest właśnie przestrzeń chrześcijańskiej modlitwy – «Ojcze» – a potem módlmy się za przyczyną aniołów, świętych, chodźmy w procesjach i pielgrzymkach. Wszystko pięknie, jednak zawsze zaczynając od «Ojca» i ze świadomością, że jesteśmy dziećmi i mamy Ojca, który nas kocha i zna wszystkie nasze potrzeby. To jest przestrzeń modlitwy”. 

Franciszek zachęcił zarazem do zrobienia rachunku sumienia z tego, czy Bóg jest dla nas naprawdę Ojcem i zastanowienia się nad własną tożsamością dzieci, która czyni z nas jedną wielką rodzinę.

bz/ rv