Franciszek włączył się w kampanię na rzecz zniesienia kary śmierci. Dowiadujemy się o tym z wideoprzesłania, jakie skierował on do uczestników Światowego Kongresu Przeciwko Karze Śmierci, który rozpoczął się dziś w Oslo. Na wstępie Papież wyraża osobiste uznanie dla wszystkich, którzy służą tej sprawie. Dla Franciszka znakiem nadziei są przemiany w opinii publicznej, fakt, że wyraża ona coraz większy sprzeciw wobec kary głównej, również wtedy, gdy jest ona stosowana jako środek uprawnionej obrony.

„Istotnie w naszych czasach kara śmierci jest nie do przyjęcia, bez względu na to, jak wielką zbrodnie popełniłby człowiek. Godzi ona w nienaruszalność życia i w godność osoby ludzkiej. Ponadto jest ona sprzeczna z Bożym zamysłem dla poszczególnych ludzi i społeczeństw, a także z Jego miłosierną sprawiedliwością. Nie odpowiada też ona celowi kary. Nie oddaje sprawiedliwości ofierze, lecz propaguje zemstę. Przykazanie: «Nie zabijaj» ma absolutną wartość i stosuje się zarówno do niewinnego, jak i winnego” – powiedział Ojciec Święty. 

Franciszek zauważył, że trwający obecnie Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia stanowi stosowną okazję do szerzenia na całym świecie coraz pełniejszego poszanowania dla życia i godności każdego człowieka. „Nie wolno zapominać, że nienaruszalne i nadane przez Boga prawo do życia przysługuje również zbrodniarzom” – podkreślił Papież.

„Dziś chciałbym zachęcić was wszystkich do działania nie tylko na rzecz obalenia kary śmierci, ale również na rzecz poprawy warunków życia w więzieniach, tak aby w pełni respektowały one ludzką godność uwiezionych. Wymierzyć sprawiedliwość nie oznacza szukać kary dla samej kary, lecz zapewnić, by podstawowym celem wszelkiej kary była poprawa przestępcy. Kwestię tę należy postrzegać w szerszym kontekście systemu karnego otwartego na możliwość resocjalizacji winnego. Kara, która nie pozostawia nadziei, nie jest właściwa. Kara dla samej kary, bez szansy na nadzieję, jest swoistą torturą, a nie karą” – powiedział Ojciec Święty. 

         kb/ rv

„Bądźcie szpitalem polowym jak najbliższym porzuconym naszych czasów. Naśladujcie współczucie Jezusa, który uzdrawia i odnawia ludzkość”. Papież Franciszek pisze o tym do siostry Doriny Tadiello, obecnej przełożonej prowincji włoskich kombonianek, która w 2000 r. pracowała w szpitalu w Ugandzie podczas epidemii wirusa ebola. Swe życie za pacjentów oddał wówczas miejscowy lekarz Matthew Lukwiya.

Misjonarka napisała o nim aktualnie książkę „Matthew Lukwiya. Lekarz męczennik eboli”, którą podarowała Ojcu Świętemu. Dziękując za nią Papież podkreślił, że odwaga tego ugandyjskiego lekarza pokazuje, iż Afryka może liczyć na licznych swych synów zdolnych leczyć rany tak wielu ubogich, którzy dla nas są ciałem Chrystusa.

bz/ rv

Debata przed referendum o Brexicie nie była na najwyższym poziomie. O ile poważne media starały się przedstawić racje obu stron, o tyle tabloidy podsycały kampanię na rzecz opuszczenia Unii Europejskiej, korzystając z lęku przed imigracją – uważa o. Timothy Radcliffe, były generał dominikanów. Jego zdaniem brytyjskie Kościoły za późno włączyły się do debaty i nie skorzystały z okazji, by podnieść jej poziom. Zauważa on ponadto, że ostatnie tygodnie pokazały, jak wielka przepaść dzieli brytyjski establishment od społeczeństwa. Jednym z wniosków, które na pewno będzie trzeba wyciągnąć z tego referendum jest odbudowa systemu politycznego, aby był on bliższy obywatelom i dawał im pewność, że ich głos się liczy.

O. Radcliffe jednoznacznie daje też do zrozumienia, że odpowiedzialność za antyeuropejskie nastroje w brytyjskim społeczeństwie ponoszą też same instytucje unijne. Jak podkreśla, również dla zwolenników pozostania Wielkiej Brytanii w Unii, Bruksela jest zbyt daleka, za bardzo zbiurokratyzowana i drobiazgowa. Jeśli opowiemy się za pozostaniem w Europie, mam nadzieję, że pociągnie to za sobą konkretne starania wielu krajów, by wypracować bardziej demokratyczną, odpowiedzialną i transparentną formę zarządzania Unią – podkreśla angielski dominikanin w wywiadzie dla dziennika La Croix.

kb/ rv, la croix

W Chanii na Krecie trwają obrady plenarne „Świętego i wielkiego Soboru Kościoła prawosławnego”. Na wczorajszej sesji inauguracyjnej byli też obserwatorzy z innych Kościołów, w tym przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan kard. Kurt Koch ze swoimi współpracownikami bp. Brianem Farrellem i o. Hyacinthem Destivellem OP. Będą oni obecni również na końcowym posiedzeniu Soboru.

Otwierając obrady, patriarcha Konstantynopola Bartłomiej podziękował wszystkim, którzy je wspierają, w tym Papieżowi Franciszkowi. W niedzielę 19 czerwca na Anioł Pański wezwał on do modlitwy za prawosławnych patriarchów, arcybiskupów i biskupów zebranych na Soborze.

ak/ rv

W Syrii wciąż naruszane jest zawieszenie broni, zwłaszcza w takich miastach, jak Aleppo. Według nuncjusza apostolskiego w tym kraju najpilniejsze jest tam niesienie pomocy humanitarnej, zwłaszcza żywności i lekarstw. Abp Mario Zenari, który był w tych dniach w Rzymie i spotkał się 17 czerwca z Papieżem, uważa, że najpierw trzeba pozwolić wjechać konwojom humanitarnym, zwłaszcza na tereny oblężone i inne, gdzie trudno jeszcze dotrzeć.

„Jednak do tego konieczne jest zawieszenie broni. Równocześnie należy szukać rozwiązania politycznego, które obejmowałoby także aspekt humanitarny. Ale do tego jeszcze daleko. Trzeba więc przynajmniej zadbać o dostarczenie głodnym i spragnionym żywności, wody, lekarstw. To jest najpilniejsze! Przede wszystkim ważne jest, byśmy byli stale świadomi dramatu Syrii: Syryjczyków i chrześcijan. W tym Roku Świętym winniśmy okazać solidarność, najpierw w modlitwie, a potem też konkretną, bo potrzeba tam wszystkiego. Pomyślmy, że ok. 80 proc. ludności żyje poniżej progu ubóstwa, bo nie ma już fabryk i brakuje pracy. Tym, którzy uciekli przed bombami i strzelaniną, zagraża «bomba ubóstwa»: według statystyk ONZ ok. 13 tys. ludzi potrzebuje codziennie pomocy. Sytuacja humanitarna w Syrii jest katastrofalna, pamiętajmy zatem również o konkretnej solidarności w tym Roku Świętym” – powiedział nuncjusz apostolski w Damaszku. 

ak/ rv

Swoboda działania misjonarzy-cudzoziemców w Rosji może zostać wkrótce ograniczona. Komisja parlamentarna Dumy Państwowej ds. Bezpieczeństwa i Przeciwdziałania Korupcji dyskutuje właśnie nad przyjęciem poprawki do prawa o wolności sumienia i stowarzyszeniach religijnych. 

Poprawki znalazły się w pakiecie antyterrorystycznym, rozpatrywanym przez Dumę w drugim czytaniu. Do chwili obecnej misjonarze zagraniczni mogli prowadzić działalność bez umowy o pracę z zapraszającą ich organizacją religijną. Po wprowadzeniu dyskutowanych poprawek będą musieli podpisać umowę o pracę lub umowę cywilno-prawną z zapraszającym ich stowarzyszeniem lub wspólnotą religijną. Oprócz tego w poprawce ujęto zakaz prowadzenia działalności misyjnej w domach mieszkalnych, z wyłączeniem ceremonii i obrzędów religijnych.

Do prawa o wolności sumienia i stowarzyszeniach religijnych Komisja parlamentarna postanowiła wprowadzić rozdział zatytułowany „Działalność misyjna”. Zaliczać się do niej będzie propagowanie wiary i przekonań religijnych np. poprzez publiczne liturgie, rozprowadzanie literatury religijnej, zbieranie ofiar, przewodniczenie zebraniom religijnym i głoszenie na nich nauk.

W. Raiter, Moskwa / rv

Katoliccy księża obrządku chaldejskiego zjechali się do Irbilu na dwudniowe spotkanie zwołane na 20 i 21 czerwca przez ich patriarchę. Louis Raphael Sako zebrał swe duchowieństwo w stolicy irackiego Kurdystanu, gdzie przebywa znaczna część ze 120 tys. wyznawców Chrystusa, którzy przed dwoma laty musieli uciekać przed tzw. Państwem Islamskim z Mosulu i Równiny Niniwy. Zjazd ma służyć przemyśleniu na nowo dzieła ewangelizacji i wspólnotowej roli kapłana w obecnej sytuacji Iraku.

Abp Sako pragnie, by księża nieśli umocnienie swym wiernym zarówno w kraju, jak i na obczyźnie. Winni też nawiązywać braterskie relacje z rodakami wyznającymi islam. Patriarcha uważa za sukces na tym polu dzień postu i modlitwy irackich chrześcijan w zeszły piątek 17 czerwca, zaproponowany przez niego jako wyraz solidarności z poszczącymi w ramadanie muzułmanami.

ak/ rv

„Są dwie drogi – droga życia i droga śmierci. A między nimi jest ogromna różnica”. Tymi słowami kard. Thomas Collins skomentował orzeczenie Sądu Najwyższego Kanady, legalizujące w tym kraju eutanazję i tzw. samobójstwo wspomagane. Podkreślił, że decyzja ta jest „fundamentalnie błędna”.

Arcybiskup Toronto w długim liście ubolewa nad nowym prawodawstwem. Wskazuje, że taka śmierć jest przejawem braku szacunku dla człowieka i poszanowania jego godności. Nowe rozwiązanie dotknie przede wszystkim ludzi najsłabszych, jest też zamachem na sumienie tych osób i instytucji, które powołane zostały do tego, by leczyć. „Samobójstwo nie jest odpowiedzią na żaden rzeczywisty problem, z jakim musimy się zmierzyć” – podkreślił kardynał.

Hierarcha wskazał także na trzy kroki, które powinny zostać natychmiast podjęte. Pierwszy to zapewnienie wszystkim Kanadyjczykom prawdziwego, medycznego towarzyszenia w sytuacjach poważnej choroby. Chodzi o dostęp do takiej opieki paliatywnej, w której ludzie ciężko chorzy i umierający byliby otoczeni miłością, a ich ból byłby redukowany za pomocą najlepszych dostępnych środków.

Po drugie o śmierci powinno się mówić szczerze, z użyciem terminów określających to, co rzeczywiście ma miejsce. Tymczasem przyjęty tam obecnie termin „pomoc medyczna w umieraniu” w rzeczywistości nie oznacza opieki lekarskiej, ale zabijanie. A po trzecie należy zapewnić wszystkim, którzy poświęcili swe życie leczeniu innych, że nie będzie się na nich wywierać presji, by zadawali śmierć powierzonym sobie pacjentom – podkreśla kanadyjski arcybiskup.

lg/ rv, archtoronto.org 

W Australii powstał nowy Dom Ewangelizacyjny. Powołany przez tamtejszy episkopat, będzie spełniał ważną rolę w dziele głoszenia Dobrej Nowiny na antypodach. 

Na początku tego miesiąca episkopat Australii powołał do życia Centrum Ewangelizacyjne, określając też jego zadania i rolę, jaką ma do spełnienia. Jak podkreśla przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Ewangelizacji abp Mark Coleridge, istotą nowej placówki jest połączenie prac działających już od lat organizacji kościelnych i wzbogacenie ich działalności najnowszymi rozwiązaniami medialnymi.

Istniejące dotychczas  Katolickie Centrum Studiów,  powołane do życia w 1959 r. i zajmujące się ewangelizacją wśród osób niewierzących, oraz Biuro ds. Ewangelizacji,  które prowadzi działalność wśród rodzin katolickich, w ich miejscach pracy, parafiach, szkołach i w katolickich mediach, będą kontynuowały nadal swą pracę, wzbogacając swoim wieloletnim doświadczeniem nowo powstały Dom Ewangelizacyjny. W duchu synodalnego przesłania o małżeństwie i rodzinie, którym Papież Franciszek poświęca wiele uwagi, będzie on wychodził naprzeciw wyzwaniom, jakie stoją obecnie przed Kościołem katolickim w Australii.

P. Kaszubski, Melbourne / rv

„Misja, Słowo i Chleb” – to hasło trwającej w brazylijskim stanie Paraná kampanii, której celem jest zakupienie 20 tys. egzemplarzy Pisma Świętego dla Kościoła w Afryce. Ofiary na ten ewangelizacyjny cel zbiera się wśród dzieci biorących udział w katechezie parafialnej i uczestników różnorodnych duszpasterstw. 

Brazylijski biskup Carlos Pedro Zilli Filho pełniący posługę w diecezji Bafatá w Gwinei Bissau skierował do biskupów stanu Paraná prośbę o podarowanie Pisma Świętego dla Kościoła w Afryce. Prośba jest nieprzypadkowa. Region episkopatu brazylijskiego obejmujący ten właśnie stan podjął braterską współpracę ze wspomnianą diecezją afrykańską. Poprzez portal internetowy wierni Parany mają możliwość zapoznania się z różnymi formami pomocy, z jaką w ich imieniu region episkopatu podejmuje misję wspierania Kościoła na Czarnym Lądzie. Jeżeli wspomniana kampania znajdzie wśród wiernych dobry oddźwięk, Pismo Święte będzie się darować także innym diecezjom afrykańskim.

Od wielu już lat Kościół w Brazylii pomaga siostrzanym Kościołom w licznych krajach afrykańskich, zwłaszcza tych, z których przez trzy wieki przywożono Afrykańczyków do pracy niewolniczej do tego regionu Ameryki Południowej, który był pod panowaniem portugalskim. Jest to duchowe spłacanie długu za cierpienie i krzywdy, jaki w przeszłości Brazylia zaciągnęła wobec 3 mln Afrykańczyków, którym  Europejczycy zgotowali niewolniczy los.

Z. Malczewski TChr, Brazylia / rv

W ciężkim stanie jest indyjski kapłan, który został zaatakowany maczetą. Ks. Sushil John Soren jest proboszczem parafii Bhirobkhund w diecezji Tezpur w leżącym na północnym wschodzie Indii stanie Asam.

Do zdarzenia doszło w niedzielę 20 czerwca, gdy duchowny wracał do domu po wieczornych modlitwach w parafialnym schronisku dla młodzieży. Został zaatakowany przez nieznanego sprawcę, który podążał za nim przez dłuższy czas. Gdy kapłan zorientował się, że jest śledzony, chciał wrócić do schroniska. Agresor jednak przyspieszył i próbował uderzyć księdza maczetą w głowę, którą ten zasłonił rękami, co prawdopodobnie ocaliło mu życie. Słysząc jego wołanie o pomoc, przybiegli tam chłopcy ze schroniska i pracownicy parafii, ale napastnik już zbiegł.

Jak powiedział miejscowy ordynariusz bp Michael Akasius Toppo, do tej pory nie są znane motywy napadu. Policji nie udało się również ująć agresora. Stan  zdrowia kapłana jest poważny. Został on przewieziony na dalsze leczenie do szpitala specjalistycznego w Guwahati, największego miasta stanu Asam.

lg/ rv

„Lumen TV Zambia” to nazwa pierwszej katolickiej telewizji tego afrykańskiego kraju, która ma rozpocząć działalność przed końcem b. r.  Transmisje mają objąć całe terytorium państwa. Nadzieję na realizację tego projektu lokalny Kościół żywił od lat. Biskupi zambijscy już od 1994 r. podjęli refleksję nad wykorzystaniem środków społecznego przekazu do ewangelizacji. Pierwszym etapem było powstanie licznych rozgłośni radiowych w diecezjach, które do chwili obecnej okazały się najbardziej skutecznym przekaźnikiem ewangelicznego orędzia i narzędziem formacji wiernych.

Odnotowując bogacenie się społeczeństwa episkopat podjął decyzję otwarcia także tej nowej formy działania. Zauważono bowiem, że większość rodzin (według statystyk rządowych 94% proc.) posiada telewizor, zatem wideo jest pierwszym środkiem przekazu również treści religijnych. Dostarczają ich przede wszystkim kanały protestanckie, nieraz wprost fundamentalistyczne i wrogo nastawione do Kościoła katolickiego. W Zambii, podobnie jak w wielu innych krajach afrykańskich, silnie rozwijają się nowe wspólnoty ewangelikalne czy zielonoświątkowe, często założone przez lokalnych kaznodziei, które nieraz zawdzięczają powodzenie właśnie telewizji. Choć na razie jeszcze około połowy zambijskich chrześcijan, stanowiących 87 proc. ludności, jest katolikami, to coraz więcej z nich zbliża się do nowych wyznań i ich mediów. Katolicka telewizja stanie się alternatywą, zaspokajając ich „głód duchowy”.

W ramówce „Lumen TV Zambia” mają znaleźć się nie tylko programy religijne, ale także informacyjne i edukacyjne. Jak zauważa sekretarz tamtejszego episkopatu, „otwarcie telewizji katolickiej o krajowym zasięgu będzie pierwszym krokiem, by szukać nowych płaszczyzn i sposobów prowadzenia misji Kościoła: głoszenia Ewangelii wszelkiemu stworzeniu”.

as/ rv

Polscy misjonarze pracują w 97 krajach świata. Na ich wakacyjny zjazd w Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie przybyło ok. 100 kapłanów diecezjalnych i zakonnych, sióstr i osób świeckich.

Jak poinformował sekretarz Komisji Episkopatu Polski ds. Misji i Delegat ds. Misjonarzy, podczas zjazdu mowa będzie m.in. o roli misjonarzy świeckich. „To jest pierwsze, co staramy się zrobić, żeby od misjonarzy otrzymać oceny, usłyszeć o ich potrzebach, dowiedzieć się, jak oni widzą misjonarza świeckiego w swoim kręgu. To takie dalsze przygotowanie do sympozjum, które będzie miało miejsce w przyszłym roku – powiedział o. Kazimierz Szymczycha. – Dlatego pierwszy etap to spotkanie misjonarzy; przyjadą także wolontariusze, przedstawiciele różnych stowarzyszeń, które wysyłają świeckich na misje”.

W ciągu trzech dni misjonarze zapoznają się także z aktualną sytuacją Kościoła w Polsce i spotkają się z przedstawicielami Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz agend Komisji Misyjnej.

R. Łączny, KAI/ rv

Ponad 112 tys. pielgrzymów ze 135 krajów świata będzie uczestniczyło w „Dniach w Diecezjach” – wydarzeniach poprzedzających Światowe Dni Młodzieży w Krakowie. W przygotowania zaangażowanych jest ok. 41 tys. wolontariuszy.

Szacuje się, że w różnego rodzaju wydarzeniach związanych ze Światowymi Dniami Młodzieży przez ostatnich 30 miesięcy wzięło udział ok. 1 mln osób. „Owocem tego czasu przygotowań jest 169 tys. polskich młodych pielgrzymów, którzy zadeklarowali swój udział w Światowych Dniach Młodzieży – powiedziała Dorota Abdelmoula, rzeczniczka ŚDM. – Wiemy, że będzie im towarzyszyć ok. 1800 księży z całej Polski, a także 111 biskupów”.

Każda diecezja przygotowała specjalny program dla pielgrzymów. Będą katechezy, koncerty, Msze. Prócz tego miasta za darmo udostępnią gościom muzea, a nawet teatry.

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:       

W Magazynie: „Prześladowania Kościoła w Nigerii, Uzbekistanie i Egipcie” – felietony ks. Marcina Dąbrowskiego ze Stowarzyszenia Papieskiego Pomoc Kościołowi w Potrzebie”

Słuchaj: