Przypowieść o miłosiernym Ojcu z Ewangelii św. Łukasza stała w centrum papieskiej katechezy na audiencji ogólnej. Franciszek wskazał, że ta opowieść o ojcu i jego dwóch synach daje nam zrozumieć, czym jest nieskończone miłosierdzie Boga.

Swoje rozważanie Papież rozpoczął nawiązaniem do zakończenia przypowieści, czyli do radości Ojca z powrotu zagubionego syna. „Będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się” (Łk 15, 23-24) – mówił cieszący się z odzyskania syna ojciec. Przywraca on synowi oznaki jego godności: piękną szatę, pierścień i sandały na nogi. Jezus nie opisuje ojca jako obrażonego i poirytowanego. Wręcz przeciwnie, ojcu zależy jedynie na tym, aby ten syn stanął przed nim cały i zdrowy. Stąd też te przejmujące słowa: „A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go” (Łk 15, 20).

„Miłosierdzie Ojca jest przeobfite, bezwarunkowe, a przejawia się jeszcze zanim przemówił syn. Oczywiście, syn wie, że pobłądził i uznaje to: «Zgrzeszyłem. Uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników» (Łk 15, 19). Ale słowa te rozpraszają się w obliczu przebaczenia ojca. Uścisk i pocałunek jego taty pozwalają mu zrozumieć, że mimo wszystko zawsze był uważany za syna. To nauczanie Jezusa jest ważne: nasz stan dzieci Bożych jest owocem miłości serca Ojca; nie zależy od naszych zasług ani naszych działań, a zatem nikt nie może go nam odebrać, nawet diabeł! Nikt nie może pozbawić nas tej godności” – mówił Franciszek. 

Papież zauważył, że te słowa Jezusa zachęcają nas, abyśmy nigdy nie rozpaczali. I wskazał na konkretne osoby.

„Myślę o matkach i ojcach pełnych obaw, gdy widzą, jak ich dzieci oddalają się obierając  niebezpieczne drogi. Myślę o proboszczach i katechetach, którzy czasami zastanawiają się, czy ich praca nie poszła na marne. Ale myślę też o tych, którzy są w więzieniu i wydaje się im, że ich życie jest skończone; o tych, którzy dokonali złych wyborów i nie potrafią patrzeć w przyszłość; o wszystkich tych, którzy łakną miłosierdzia i przebaczenia sądząc, że nie zasługują na nie. W żadnej sytuacji życiowej nie można zapominać, że nigdy nie przestaniemy być dzieckiem Boga, być dzieckiem Ojca, który mnie kocha i czeka na mój powrót. Nawet w najgorszych sytuacjach życia Bóg na mnie czeka. Bóg chce mnie przytulić. Bóg na mnie czeka” – powiedział Papież. 

Ojciec Święty przypomniał jednak, że w przypowieści pojawia się także drugi, starszy syn. Również on ma odkryć miłosierdzie ojca. Mimo iż zawsze był w domu, bardzo różni się od ojca. W jego słowach brakuje delikatności: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu. Skoro jednak wrócił ten syn twój...” (por. Łk 15, 29-30). Nie używa słów „ojciec” ani „brat”. Chlubi się, że zawsze był z ojcem i służył mu, jednak nigdy tej bliskości nie przeżywał z radością. Teraz zaś oskarża ojca, że nigdy nie dał mu koźlęcia na ucztę z przyjaciółmi. „Biedny ojciec! – mówił Franciszek. – Jeden syn sobie poszedł, a drugi nigdy nie był naprawdę blisko”.

„Również starszy syn potrzebuje miłosierdzia. Sprawiedliwi, ci, którzy uważają się za sprawiedliwych, także potrzebują miłosierdzia. Ten syn uosabia nas, gdy zastanawiamy się, czy warto tak bardzo się trudzić, skoro nie otrzymujemy nic w zamian. Jezus przypomina nam, że w domu Ojca nie jesteśmy po to, aby otrzymać wynagrodzenie, ale dlatego, że mamy godność współodpowiedzialnych dzieci. Nie chodzi o handlowanie z Bogiem, ale o trwanie w pójściu za Jezusem, który dał na krzyżu samego siebie bez miary” – powiedział Papież. 

Dobry ojciec zwraca się do syna zupełnie innym językiem. „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć” (Łk, 15, 31). Logika ojca jest zatem logiką ​​miłosierdzia!

„Młodszy syn myślał, że zasłużył na karę z powodu swoich grzechów, zaś starszy syn oczekiwał nagrody za swoją służbę. Obaj bracia nie rozmawiają ze sobą, przeżywają odmienne historie, ale obydwaj myślą według logiki obcej Jezusowi: jeśli dobrze czynisz, otrzymasz nagrodę, jeśli źle, zostaniesz ukarany. To nie jest logika Jezusa, na pewno nie! Ta logika została obalona słowami ojca: «Trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się» (w. 32). Ojciec odzyskał utraconego syna, a teraz może go też zwrócić jego bratu! Bez młodszego także starszy syn nie jest już «bratem». Największą radością ojca jest to, gdy widzi, że jego synowie uznają siebie za braci” – powiedział Papież. 

Franciszek dodał, że synowie mogą zdecydować, czy dołączyć do radości ojca, czy też ją odrzucić. Powinni zatem zadać sobie pytanie o swoje pragnienia i swoją wizję życia. Ewangelia nie mówi nam, co zrobił starszy syn. Uczy nas jednak, że wszyscy potrzebujemy wejścia do domu Ojca i udziału w Jego radości, w Jego święcie miłosierdzia i braterstwa. „Otwórzmy nasze serca, abyśmy byli miłosierni jak Ojciec” – zachęcił Franciszek.

lg/ rv

W czasie audiencji ogólnej Papież skierował specjalne pozdrowienia do przybyłych do Rzymu Polaków. Nawiązał w nich m.in. do objawień fatimskich.

 „Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów polskich. W piątek przypada liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Fatimskiej. W tym objawieniu Maryja wzywa nas raz jeszcze do modlitwy, pokuty i nawrócenia. Żąda, byśmy już więcej nie znieważali Boga. Ostrzega całą ludzkość, przypomina o konieczności zawierzenia Bogu, który jest źródłem miłości i miłosierdzia. Za przykładem św. Jana Pawła II, wielkiego czciciela Matki Bożej Fatimskiej, wsłuchujmy się z uwagą w Jej głos, wypraszajmy pokój dla świata. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus” – powiedział Papież. 

lg/ rv

Prison Match to tytuł przygotowywanego w Roku Miłosierdzia projektu resocjalizacyjnego, który zaowocuje m.in. meczem piłkarskim między więźniami z Polski i Włoch oraz długometrażowym filmem dokumentalnym. Mecz zostanie rozegrany 5 listopada, dzień przed wpisanym w kalendarz Roku Świętego Jubileuszem Więźniów. Projekt koordynuje reżyser i producent filmowy Janusz Mrozowski, który od 13 lat kręci filmy w polskich więzieniach. Po audiencji ogólnej poprosił on Franciszka o szczególne błogosławieństwo dla tego pomysłu.

„«Prison Match» polega na zroganizowaniu meczu więziennego między więzieniem w Polsce (będzie to najprawdopodobniej więzienie w Strzelcach Opolskich) i rzymskim więzieniem Rebibbia. Każda z dwóch drużyn będzie złożona z sześciu skazanych i pięciu strażników. Obydwie drużyny zagrają w barwach narodowych. To będzie mecz międzypaństwowy. Skazani, głównie skazani polscy, którzy będą uczestniczyli w tym projekcie, nie będą reprezentowali więzienia, ale kraj i społeczeństwo, z którego się wykluczyli, i z którego zostali wykluczeni. Wręczyłem Papieżowi koszulkę z logo «Prison Match», poprosiłem go o modlitwę i błogosławieństwo. Modlitwę mi obiecał, a błogosławieństwo projektowi dał od razu. Czuję się tak bardzo wzmocniony! Poprosiłem go też, ale w liście, który dołączyłem, o otwarcie tego meczu” – powiedział Mrozowski. 

lg/ rv 

Przed audiencją ogólną Papież spotkał się w salonie przy Auli Pawła VI ze zwierzchnikiem światowej wspólnoty bektaszytów. Jest nim Albańczyk Baba Edmond Brahimaj.

Bektaszyci powstali w XIII wieku w Turcji jako sufickie bractwo muzułmańskie. Zawsze odcinali się od sunnitów, bardziej zbliżeni do szyitów, jednak ze względu na synkretyzm swoich wierzeń są uważani przez muzułmanów obu tych nurtów za heretyków. Dziś obecni są głównie w Albanii, za której niepodległością opowiedzieli się od razu na początku XX wieku, podczas gdy sunnici pozostawali początkowo wierni Turcji. Mimo to w latach 50. byli przez albańskich komunistów prześladowani tak samo jak wszystkie inne religie.

Bektaszyci utrzymują dobre stosunki z katolikami. Uczestniczyli w międzyreligijnych spotkaniach modlitwy o pokój w Asyżu i w beatyfikacji Matki Teresy. Spotkali się też z Papieżem Franciszkiem podczas jego podróży do Albanii.

ak/ rv

Z inicjatywy Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego, Biura Konferencji Episkopatu Włoch ds. Ekumenizmu i Dialogu Międzyreligijnego oraz włoskich związków buddystów i hinduistów urządzono dziś spotkanie o zaangażowaniu ekologicznym trzech reprezentowanych na nim religii. Jego tytuł brzmi: „Jaka przyszłość czeka wspólny dom? Międzyreligijne doświadczenia i refleksje o człowieku i środowisku”. Pomysł takiego dialogu narodził się po publikacji encykliki „Laudato si’”. Jak podkreśla dyrektor ekumenicznego biura włoskiego episkopatu ks. Cristiano Bettega, chodzi o zrozumienie, jak katolicy, buddyści i hinduiści podchodzą do sprawy troski o środowisko oraz godności człowieka w środowisku. Refleksja dotyczy wspólnej troski o ziemię jako o „cenny dom życia”, jej obrony przed zagrożeniami, jakimi są zmieniający się klimat, wykorzystujący ją styl życia czy też systemy gospodarcze powodujące cierpienia ludności, biedę i przymusowe migracje.

Na otwarciu spotkania sekretarz Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego podkreślił, że trzeba działać zdecydowanie. „Nie możemy stać bezczynnie – mówił bp Miguel Ángel Ayuso Guixot. – Musimy umieć znaleźć sposób patrzenia ze współczuciem, co pozwoli nam pokonać wszelkie obawy szerzące się na świecie, aby wydobyć miłość, która przejawia się w szacunku dla całego stworzenia , a przede wszystkim wobec istoty ludzkiej”.

Przewodniczący Włoskiego Związku Buddystów Gianfranco Keiko Lustrissimi wskazał na pilną potrzebę pomocy środowisku, mówiąc wręcz o „tragedii ekologicznej i ludzkiej”, która wymaga radykalnej zmiany stylu życia i systemu gospodarczego, aby dać „nadzieję światu”. Z kolei przewodniczący Włoskiego Związku Hinduistów Franco di Maria powiedział, że „istnieje głęboka więź, która jednoczy istoty ludzkie między sobą i ze światem. Nie ma niczego, co dzieje się tu i teraz, a co nie odbija się nawet w najdalszym zakątku wszechświata”.

as/ sir

Na Łotwę przybywa dzisiaj kard. Pietro Parolin. Jest to trzeci etap trwającej od soboty 7 maja wizyty sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej w krajach bałtyckich.

Okazją odwiedzin kard. Parolina w Rydze jest 25-lecie nawiązania stosunków dyplomatycznych między Łotwą i Stolicą Apostolską. Stąd akcent wydarzeń położony jest na politykę: spotkania z głównymi osobami w państwie – prezydentem, premierem i przewodniczącą Sejmu. Podobnie było zresztą na Litwie i w Estonii.

Łotewskie media zwróciły uwagę na słowa watykańskiego dostojnika w używanej przez NATO bazie lotniczej w Szawlach, gdy mówił on o potrzebie zachowania pokoju w regionie. Zauważono również, że kard. Parolin przyleciał na Litwę regularnym rejsem tanich linii Ryan Air.

Z wydarzeń religijnych warto podkreślić udział gościa z Watykanu w krajowym kongresie Bożego Miłosierdzia w Wilnie, na którym był papieskim legatem, oraz w nabożeństwie ekumenicznym w Tallinie. Z kolei w stolicy Łotwy kard. Parolin m.in. zaprezentuje na tutejszym uniwersytecie papieską encyklikę „Laudato si’”, a w ryskiej katedrze odprawi Mszę transmitowaną w krajowej telewizji. 

T. Cieślak SJ, Ryga/ rv

6 lat po beatyfikacji kard. Johna Henry’ego Newmana angielscy oratorianie doświadczają niespodziewanego rozkwitu swej działalności. W ciągu ostatnich trzech lat liczba ich wspólnot w Anglii podwoiła się. We wrześniu zostanie otwarte szóste oratorium w Bournemouth na południu kraju. Jednym z jego członków jest ks. Peter Edwards, konwertyta z anglikanizmu. Jak zauważył w wywiadzie dla Radia Watykańskiego, oratorianie w Anglii są oczywiście duchowymi spadkobiercami św. Filipa Neri. Korzystają też jednak z doświadczeń bł. Johna Henry’ego Newmana.

„Bł. John Henry Newman, kiedy postanowił zostać katolikiem, zaczął szukać dla siebie wspólnoty, do której mógłby przynależeć i która pomogłaby mu w ewangelizacji kraju, w przyniesieniu do Anglii drugiej wiosny chrześcijaństwa. Tak doszło do powstania pierwszego oratorium w Birmingham. Kiedy potem został kardynałem za swe motto obrał słowa Cor ad cor loquitur – serce przemawia do serca. Ma ono podwójne znaczenie: z jednej strony chodzi o to, by pozwalać Bogu przemawiać do swego serca, a z drugiej – by ze swego serca przemawiać do serca innych ludzi. Dziś dla nas nastała nowa wiosna. Otwierają się możliwości ewangelizacji, odnowy katechizacji, katolickiej oświaty. Jest tak wielu ludzi, których serca i umysły trzeba ponownie skierować na sprawy Boże. Temu mają służyć te nowe oratoria. Ten kraj ich dzisiaj potrzebuje” – powiedział ks. Edwards. 

kb/ rv

We Włoszech zalegalizowano dziś związki partnerskie osób tej samej płci. W senacie głosowanie odbyło się już w lutym. Niższa izba parlamentu głosowała dzisiaj. Sprawa ta podzieliła nie tylko społeczeństwo, ale też polityków partii rządzących. Dlatego premier obawiając się o dyscyplinę w szeregach koalicji, wystąpił o wotum zaufania. Sam Mateo Renzi stwierdził po głosowaniu, że takie nadzwyczajne zdyscyplinowanie parlamentarzystów było konieczne, inaczej ustawa mogłaby zostać odrzucona. Przyznał tym samym, że Włochy zalegalizowały homozwiązki wbrew woli obywateli.

Swego oburzenia takim siłowym załatwieniem tej sprawy nie kryje sekretarz generalny episkopatu bp Nunzio Galantino.

„Myślę, że we wszystkich partiach politycznych podnoszą się głosy o większe poszanowanie dla tych, którzy zostali wybrani, by bardziej liczono się z ich zdaniem. Oczywiście rząd ma swoje racje, ale wystąpienie o wotum zaufania jest porażką dla wszystkich” – powiedział Radiu Watykańskiemu jeszcze przed głosowaniem bp Galantino. 

Przyjęta dziś we Włoszech ustawa o związkach homoseksualnych nie zrównuje ich z małżeństwami i nie daje im prawa do adopcji dzieci. Istnieją jednak obawy, że adopcje dla par gejowskich zostaną wprowadzone inną drogą.

kb/ rv

„Światowe Dni Młodzieży to jeden z najlepszych pomysłów św. Jana Pawła II”. Tak uważa były dyrektor komunikacji ŚDM w Madrycie. 

Yago de la Cierva spotkał się w Warszawie z dziennikarzami. Jak mówił, ŚDM to dla młodych okazja, by zobaczyć, co to znaczy żyć jak katolik. „Przez Światowy Dzień Młodzieży Papież zachęcił, by młodzi przyjechali i sami zobaczyli. Spróbowali przez tydzień. To wyjątkowe światowe spotkanie, podczas którego ludzie z niemal wszystkich krajów spotykają się w jednym miejscu, podobnie myślą, modlą się, bawią. Nikt wcześniej czegoś takiego nie dokonał” – powiedział gość z Hiszpanii. 

Podczas spotkania z dziennikarzami prof. de la Cierva zachęcał pracowników mediów, by dobrze przygotowali się do tego wydarzenia.

R. Łączny, KAI/ rv

W Warszawie odbyła się wczoraj wieczorem Ekumeniczna Liturgia Męczenników, zorganizowana przez rzymską Wspólnotę św. Idziego. „Bądźmy tymi, którzy potrafią odczytać i odnieść do siebie to radykalne świadectwo męczenników” – zaapelował w czasie nabożeństwa kard. Kazimierz Nycz. 

„Jesteśmy tu także po to, żeby nie osłabła nasza wrażliwość na pomaganie ludziom, którzy oczekują na naszą pomoc, pomoc od nas chrześcijan – powiedział metropolita warszawski. – A modlimy się tu razem, w tej ekumenicznej modlitwie, której oczekują i mają prawo oczekiwać nie tylko chrześcijanie na Bliskim Wschodzie, ale wszyscy ludzie, którzy tam i w innych miejscach cierpią prześladowania za wiarę, za przekonania, za sprawiedliwość”.

W czasie Ekumenicznej Liturgii Męczenników byli wspominani chrześcijanie, którzy w ostatnich latach ponieśli śmierć za wierność temu, w co wierzyli.

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:      

W Magazynie: „O kulcie maryjnym” – Radio Doxa, Opole

Słuchaj: