„Niesieni przez fale” to hasło zorganizowanej już po raz czwarty akcji „Dziecięcy pociąg”. Jest ona organizowana przez Papieską Radę ds. Kultury we współpracy z włoskimi kolejami. Tym razem na watykańskiej stacji zatrzymał się skład „Frecciargento”, czyli kolei dużych prędkości, z ponad 400 dziećmi ze szkół w Kalabrii. To graniczący z Sycylią region na południu Włoch gdzie prawie codziennie docierają łodzie z imigrantami.

„Każdego roku staramy się zebrać dzieci, które żyją w szczególnych  warunkach” – powiedział koordynujący tę inicjatywę ks. Laurent Mazas. W ubiegłym roku do Watykanu przyjechały dzieci osób przebywających w więzieniach. Tym razem zorganizowano wyjazd dla tych, które musiały opuścić swe domy i stały się imigrantami. Towarzyszą im dzieci włoskie, z którymi mali uchodźcy uczą się teraz w kalabryjskich szkołach.

Głównym celem wizyty w Watykanie było spotkanie z Papieżem. W czasie tej wyjątkowej audiencji kard. Gianfranco Ravasi odczytał list uczniów szkoły z Vibo Marina, które zebrały pieniądze dla dzieci z wyspy Lesbos. Pisali w nim m.in. o tym, że obiecują przyjąć u siebie każdego, kto przybędzie do ich kraju.

Franciszek spontanicznie skierował do dzieci kilka słów, które były odpowiedzią na przekazany mu przez nie rysunek. Widniały na nim słońce i wzburzone morze. Jedno z dzieci powiedziało, że pokazuje on morskie fale, w których giną ludzie. Papież wyznał, że podczas ostatniej audiencji środowej uczestniczący w akcjach ratowniczych wolontariusze wręczyli mu szczególny dar.

„Przynieśli mi kamizelkę ratunkową i prawie płacząc powiedzieli mi: «Ojcze, nie pomogła. To była mała dziewczynka, na falach, ale nie dało się jej uratować. Pozostała tylko ta kamizelka». To kamizelka tamtej dziewczynki. Nie chcę was zasmucać, bo jesteście odważni i znacie prawdę. Są w niebezpieczeństwie. Jest tak wiele dzieci, chłopców, dziewcząt, mężczyzn, kobiet, którzy są w niebezpieczeństwie. Pomyślmy o tej dziewczynce. Jak miała na imię? Nie wiem, dziewczynka bezimienna. Każdy z was niech da jej takie imię, jakie chce, w swoim sercu. Ona jest w niebie, patrzy na nas” – powiedział Papież. 

W spontanicznym dialogu dzieci pytały Ojca Świętego o różne rzeczy, np. czym dla niego jest bycie Papieżem. „Znaczy to sprawiać dobro, które mogę uczynić” - odparł Franciszek.

„Czuję, że Jezus wezwał mnie do tego. Jezus chciał bym był chrześcijaninem, a chrześcijanin powinien tak zrobić. I także Jezus chciał bym został księdzem, biskupem. A ksiądz i biskup powinni tak czynić. Czuję, że Jezus każe mi to robić: to jest to, co czuję” – powiedział Papież. 

lg/ rv

Na specjalnej audiencji Papież przyjął prezydenta Republiki Singapuru. Tony Tan Keng Yam spotkał się także z sekretarzem stanu kard. Pietro Parolinem oraz szefem dyplomacji abp. Paulem Richardem Gallagherem.

Jak podaje komunikat watykańskiego biura prasowego, podczas serdecznych rozmów podkreślono dobre relacje istniejące między Stolicą Apostolską i Singapurem. Rozmawiano także o współpracy między Kościołem a państwem, zwłaszcza w dziedzinie edukacji i kwestii społecznych.

Podjęto ponadto niektóre zagadnienia dotyczące aktualnych problemów międzynarodowych i sytuacji politycznej w regionie, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia dialogu międzyreligijnego i międzykulturowego na rzecz promocji praw człowieka, stabilizacji oraz sprawiedliwości i pokoju w Azji Południowo-Wschodniej.

lg/ rv

27 maja Papież przyjął w Domu św. Marty Hebe De Bonafini stojącą na czele ruchu argentyńskich matek zaginionych dysydentów. Spotkanie miało charakter prywatny.

Do Ruchu Matek z Plaza de Mayo należą kobiety, które straciły swoje dzieci w okresie wojskowej dyktatury w latach siedemdziesiątych w Argentynie. 87-letnia założycielka tego ruchu, którego nazwa wywodzi się od jednego z placów w centrum Buenos Aires – Plaza de Mayo – również straciła synów i synową. Wszyscy zaginęli bez śladu, jak wielu innych przeciwników ówczesnego reżimu. Według danych tejże organizacji, podczas tzw. „brudnej wojny” zaginęło ok. 30 tys. osób. 

Hebe De Bonafini, która w przeszłości krytykowała Franciszka, podkreśliła podczas konferencji prasowej, że spotkanie z Papieżem było długie i odbyło się w serdecznej atmosferze. Oboje byli bardzo wzruszeni, kiedy doszło do braterskiego uścisku. Hebe przeprosiła za swoje krytyczne słowa względem Papieża. Franciszek słuchał z dużą uwagą kiedy opowiadała o dramatycznej sytuacji w Argentynie, szczególnie osób bezrobotnych walczących o przeżycie z dnia na dzień. Dodała także, że Franciszek w tej chwili nie planuje podróży do Argentyny.

auk/ rv

Ojciec Święty mianował abp. Celestino Migliore nuncjuszem apostolskim w Federacji Rosyjskiej. Do tej pory pełnił on funkcję nuncjusza w Polsce.

Abp. Migliore urodził się w 1952 r. Pochodzi z Cuneo we włoskim regionie Piemontu. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1977 r. Studiował w Centrum Studiów Teologicznych w  Fossano oraz na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim
w Rzymie. Po ukończeniu w 1980 r. Papieskiej Akademii Kościelnej, rozpoczął służbę dyplomatyczną.

Pierwszą jego placówką była Angola, gdzie pracował jako attaché i drugi sekretarz przy delegacji apostolskiej w tym kraju. Stamtąd został przeniesiony do nuncjatury w Stanach Zjednoczonych. Następnie pełnił podobną misję Egipcie, a także w Warszawie. W 1992 r. został mianowany specjalnym wysłannikiem w roli stałego obserwatora Stolicy Apostolskiej przy Radzie Europy w Strasburgu.

Od 1995 r. przez siedem lat pełnił funkcję zastępcy sekretarza ds. relacji z państwami w watykańskim sekretariacie stanu. W tym czasie był odpowiedzialny za utrzymywanie kontaktów z krajami azjatyckimi, które nie miały jeszcze stosunków dyplomatycznych ze Watykanem. W 2002 r. Jan Paweł II mianował go arcybiskupem i nuncjuszem apostolskim, stałym obserwatorem Stolicy Apostolskiej przy ONZ. Po zakończeniu tej misji w 2010 r. Benedykt XVI mianował go nuncjuszem apostolskim w Polsce.

lg/ rv 

Watykan przygotowuje szczyt miast europejskich poświęcony zjawisku rosnącej stale migracji, które dotyka wiele miast Starego Kontynentu. Poinformował o tym w czasie wizyty w Madrycie bp Marcelo Sánchez Sorondo, który jako kanclerz Papieskich Akademii Nauk i Nauk Społecznych należy do organizatorów tego wyjątkowego spotkania. Wskazał on na wielkie znaczenie tego szczytu dla pokojowej przyszłości naszego kontynentu oraz na konieczność wypracowania przez miasta europejskie wspólnej polityki przyjmowania uchodźców i zasad niesienia im skutecznej pomocy. Data watykańskiego szczytu nie jest jeszcze znana, trwają konsultacje z burmistrzami.

bz/ rv

W 2012 r. Wyższa Rada Sądownicza brazylijskiego stanu Rio Grande do Sul poleciła usunięcie krzyży z wszystkich pomieszczeń sądowych tego stanu. Decyzję podjęto na wniosek różnych grup społecznych takich jak „Sieć Zdrowia Kobiecego”, „Komunikacja, Zdrowie i Seksualność”, „Światowy Ruch Kobiet”, „Grupy na Rzecz Wolnej Orientacji Seksualnej” oraz „Brazylijskiej Ligi Lesbijek”. 

Wobec takiej decyzji katolicy nie pozostali bierni. Archidiecezja Passo Fundo wniosła do trybunału odwołanie, dzięki któremu Krajowa Rada Sprawiedliwości (CNJ) anulowała poprzedni akt administracyjny.

Ta jednostronna decyzja o usunięciu krzyży została zdecydowanie zakwestionowana przez Emmanoela Campelo, członka CNJ. Jego argumentacja nie została oparta na argumentach religijnych, ale przede wszystkim na motywach czysto kulturowych.

W swoim orzeczeniu wspomniany prawnik powoływał się na dokument Paulo Brossara byłego członka Najwyższym Trybunału Federalnego. „Krzyże obecne w salach sądowych nie znajdują się tam, aby wyrażać tylko cześć wobec jednej z Osób Trójcy Świętej, według teologii chrześcijańskiej, lecz kogoś, kto został oskarżony, osądzony, skazany i stracony. W końcu oznacza Jego ukrzyżowanie jako obrazę historycznych zasad prawnych oraz jako ofiarę tchórzostwa Piłata, który mając świadomość niewinności prześladowanego, wolał umyć ręce, którym to czynem przeszedł do historii. We wszystkich salach, gdzie znajduje się figura Chrystusa, zawsze ukazany jest On jako niesprawiedliwie osądzony, nigdy w innej postawie, czy to na godach w Kanie, wśród kapłanów w świątyni, czy wraz z uczniami podczas uczty, którą uwiecznił Leonardo da Vinci” – czytamy w dokumencie Paulo Brossara. „Symbole religijne są także znakami kultury, utożsamiającymi równocześnie tradycje i wartości konkretnej kultury czy cywilizacji. W tym znaczeniu, krzyż staje się równocześnie symbolem religijnym i kulturowym, będącym jednym z najważniejszych filarów naszej cywilizacji” – uzsadniał Emmanoel Campelo z Krajowej Rady Sprawiedliwości.

„Staje się oczywistym, że aby sprostać żądaniu usunięcia symboli religijnych argumentując, że państwo jest laickie, byłoby koniecznym usunięcie również z wszystkich świąt religijnych z kalendarza, symboli narodowych, dokonać zmiany nazw miast a także zmodyfikować preambułę konstytucji federalnej” – argumentował przedstawiciel Krajowej Rady Sprawiedliwości.

„Domaganie się, ze strony mniejszości wyznającej inne przekonania, usunięcia krzyża z przestrzeni publicznej, który tradycyjnie i historycznie jest w niej obecny, staje się czynem o wysokim stopniu agresywności oraz przejawem nietolerancji religijnej i dyskryminacji, ignorując w ten sposób  charakter historyczny tego znaku w brazylijskim sądownictwie” – podkreśla z przekonaniem Emmanoel Campelo.

Według orzeczenia przedstawiciela CNJ, za każdym razem, kiedy sędzia spogląda na krzyż, zawsze winien mieć świadomość niebezpieczeństwa popełnienia niesprawiedliwości. Bóg wcielony stał się właśnie ofiarą niesprawiedliwości popełnionej w procesie sądowym i o tym przypomina nam krzyż powieszony na ścianie.

Należy się spodziewać, że w najbliższym czasie krzyże wrócą na swoje miejsca w salach sądowych w brazylijskim stanie Rio Grand do Sul. 

ks. Z. Malczewski, Brazylia / rv

Posługa księży na całym świecie wspierana jest m.in. dzięki intencjom mszalnym przekazywanym za pośrednictwem papieskiego stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie. W 2015 r. odprawiono takich Mszy prawie 1 mln 220 tys.; oznacza to, że niemal co 3 sekundy gdzieś na świecie rozpoczyna się Msza sprawowana w intencjach przekazywanych za pośrednictwem PKWP. Pomogło to wesprzeć pracę 35.214 tys. kapłanów rozproszonych na wszystkich kontynentach, głównie w tych krajach, gdzie Kościół cierpi prześladowania.

„Otrzymywane intencje są decydujące dla przetrwania naszej wspólnoty” – mówi bp Oliver Dashe Doeme, kierujący nigeryjską diecezją Maiduguri, będącą terenem krwawych działań islamskich fundamentalistów z Boko Haram. Podobne podziękowania płyną m.in. z syryjskiego Homs czy z ubogich terenów Rwandy. Z intencji mszalnych w wielu zakątkach świata finansuje się nie tylko pracę duszpasterską poszczególnych parafii, ale i utrzymuje działalność wielu seminariów duchownych.

Mszę można zamówić na: http://pkwp.org/modlitwy/intencje

bz/ rv

Nie można o Afryce wciąż informować wyłącznie w negatywnym tonie; zadaniem dziennikarzy jest wyławianie także pozytywnych informacji z tego kontynentu i dzielenie się nimi ze światem. Z takim apelem do przedstawicieli mediów Czarnego Lądu zwrócił się ks. Chrisantus Ndaga, odpowiedzialny za komunikację w Stowarzyszeniu Konferencji Biskupich Afryki Wschodniej (AMECEA). To właśnie ono zorganizowało w Nairobi sympozjum dla dziennikarzy z dziesięciu krajów afrykańskich.

„Afryka często opisywana jest jako kontynent mroku i śmierci, porażek społecznych i walk etnicznych, krwawych konfliktów i kolejnych epidemii” -  podkreślał na sympozjum ks. Ndaga. Wskazał, że za obraz tego kontynentu, jaki idzie w świat, odpowiedzialni są sami Afrykanie, którzy nie dostrzegają dokonującego się u nich dobra. Wymienił tu choćby dzieła prowadzone przez Kościół i ogromne zaangażowanie humanitarne. „Jeśli sami prezentujemy nasz kontynent zawsze w czarnych kolorach, nie możemy się dziwić, że Afryka kojarzy się przede wszystkim z głodem, chorobami i korupcją, a ostatnio także z terroryzmem” – podkreślił ks. Ndaga na kenijskim sympozjum dla dziennikarzy. Do jego apelu o pozytywny przekaz dołączyli się także biskupi Afryki Wschodniej.

 bz/ rv

Ma być symbolem dialogu międzyreligijnego, a także pomagać w „szerzeniu ducha braterstwa i serdeczności pośród wszystkich wyznawców”. Tak mówi o nowym sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Pune w Indiach tamtejszy biskup Thomas Dabre.

Nowe sanktuarium zostanie zainaugurowane 29 maja. Powstało z inicjatywy nuncjusza apostolskiego w Indiach abp. Salvatore Pennacchio. Budowę rozpoczęto od powiększenia istniejącej kapliczki, a wykończony kościół, który może pomieścić 200 wiernych, ostatecznie podniesiono do rangi sanktuarium diecezjalnego. Zdaniem bp. Dabre, stanowi ono „pomnik trwającego Roku Miłosierdzia”. Dzięki patronowi, św. Antoniemu, ma stać się antidotum na wszelkie przejawy materializmu, a także być „znakiem miłosierdzia, współczucia i miłości dla biednych i cierpiących” – podkreśla indyjski hierarcha. 

auk/ rv

W Kambodży ogłoszono stan wyjątkowy. Boryka się ona obecnie z falą suszy, jedną z najgorszych w swojej historii. Dramatyczna sytuacja dotknęła już 19 z 24 prowincji tego kraju. Bez wody znajduje się aż 0,5 mln Kambodżan. Z jej braku umierają całe stada zwierząt, a rolnicy zaczęli wyprzedawać swą ziemię, nie mogąc jej uprawiać. Konsekwencją suszy jest także rosnące ryzyko epidemii, w tym cholery. Wobec tego dramatu kambodżańska Caritas podjęła akcję humanitarną, przeznaczając na ten cel 300 mln dolarów (tj. ok. 270 tys. euro). Pomoc ma objąć 9 tys. rodzin, przynajmniej do końca lipca.

Kampania Caritas skupia się na dostarczaniu ludności wody pitnej, a także pomp i innych urządzeń technicznych służących do pogłębiania starych i kopania nowych studni, co umożliwi też nawadnianie pól uprawnych. Natomiast projekt długoterminowy przewiduje serię szkoleń w zakresie gospodarowania zasobami wodnymi oraz uprawy żywności bardziej odpornej na zmiany klimatyczne.

Już z końcem kwietnia akcję pomocy ludności rozpoczął rząd Kambodży. Do transportu wody do miejsc najbardziej dotkniętych suszą wykorzystuje on pojazdy wojskowe. Jednak do wielu wiosek pomoc ta jeszcze nie dotarła. Natomiast UNICEF odnotował rosnącą liczbę nieobecności zarówno uczniów, jak i nauczycieli na zajęciach szkolnych. W prowincji Ratanakiri na 203 szkoły podstawowe aż 136 boryka się z brakiem wody i nie może funkcjonować.

Według ekspertów susza spowodowana jest globalnym zjawiskiem klimatycznym El Niño i masowym wylesianiem Kambodży.  Z powodu opóźnienia pory monsunowej stan alarmowy może trwać aż do lipca. 

as/ rv   

W najbliższą niedzielę w kościołach w całym kraju czytany będzie list Episkopatu Polski przed kanonizacją o. Stanisława Papczyńskiego. W dokumencie polscy biskupi nazywają założyciela marianów „orędownikiem godności i świętości życia”.

„Ojciec Papczyński powtarzał, że pragnąc Bożego Miłosierdzia mamy je świadczyć wobec drugiego człowieka – przypominają polscy biskupi. Jak zauważają, wszelkie dzieła miłosierdzia podejmował z miłości do Boga i człowieka, ale też z miłości do Ojczyzny” – podkreślił rzecznik episkopatu ks. Paweł Rytel-Andrianik.

Biskupi podkreślili, że o. Stanisław wzywa nas dziś tak samo, jak ponad trzysta lat temu: „Prawdziwa wolność polega na przestrzeganiu praw, i to bardziej praw Boskich niż ludzkich. Narodziliśmy się nie dla samych siebie, lecz dla Ojczyzny”.

R. Łączny, KAI/ rv

W Kamieniu Śląskim na Opolszczyźnie zaprezentowano „Encyklopedię ekumenizmu w Polsce (1964-2014)”. Okazją była odbywająca się w tym miejscu międzynarodowa konferencja naukowa pod tytułem: „Aktualny stan ekumenii”.

Jak podkreślił abp Alfons Nossol, biskup senior diecezji opolskiej, encyklopedia pokazuje realne osiągnięcia polskiej ekumenii.

„Jestem przekonany, że wielu ludziom, którzy na ekumenię polska patrzyli z przymrużeniem oka, uświadomi sobie fakt, że u nas ekumenia nie drzemie, nie śpi, bo to co tutaj jest, jest bardzo rzeczowe, syntetyczne, głębokie i atrakcyjne. Można dzięki temu dziełu powiedzieć: jesteśmy z ekumenią światową «up to date»” – podkreślił abp Nossol.

Encyklopedię ekumenizmu w Polsce współtworzyli: o. prof. Zdzisław Kijas OFMConv., ks. prof. Józef Budniak, o. prof. Tadeusz Kałużny i ks. prof. Zygfryd Gleaser.

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:      

„Kard. Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia” – rozmowa z prof. Janem Władysławem Wosiem, historykiem i eseistą, emerytowanym profesorem uniwersytetów w Pizie, Wenecji, Heidelbergu i Trydencie.

Słuchaj: