Ojcowskie miłosierdzie Boga przejawia się również w upominaniu błądzących. A kiedy karze nas On, czyni to, by nas skłonić do opamiętania i nawrócenia – mówił Papież na audiencji ogólnej. Kontynuując cykl katechez jubileuszowych, dziś skupił się wychowawczym aspekcie miłosierdzia. Odwołał się przy tym do biblijnej Księgi Izajasza, w której zapisane jest wyznanie Boga rozgoryczonego niewiernością swego ludu.

Przeżywane jest to po ojcowsku. Bóg nie ukrywa swego bólu i zawodu, ale wciąż przemawia w Nim miłość. Odwołuje się do sumienia swych wyrodnych dzieci, aby się opamiętały i na nowo pozwoliły się kochać.

„To właśnie czyni Bóg! Wychodzi nam na spotkanie, abyśmy pozwolili Mu, by nas kochał w głębi swego serca. Relacja ojciec-dziecko, do której często odwołują się prorocy, by mówić o relacji przymierza między Bogiem a Jego ludem, uległa wynaturzeniu.  Misja wychowawcza rodziców ma na celu zapewnienie im rozwoju w wolności, uczynienie ich odpowiedzialnymi, zdolnymi do realizacji dobrych dzieł dla siebie i dla innych. Natomiast z powodu grzechu wolność przeradza się w uzurpację swawoli, a pycha wiedzie do buntu i ułudy samowystarczalności. Dlatego też Bóg przywołuje swój lud. «Pomyliliście drogę» – przypomina. Z miłością i goryczą mówi: «mój» lud. Bóg nigdy się nas nie zapiera. Jesteśmy Jego ludem. Najgorszy człowiek, najgorszy lud to wciąż Jego dzieci. Taki właśnie jest Bóg. Nigdy, ale to nigdy się nas nie wypiera. Zawsze mówi: «Przyjdź, dziecko!». Taka jest miłość naszego Ojca, takie jest miłosierdzie Boga. Kiedy mamy takiego Ojca, daje nam to nadzieję, daje nam ufność” - powiedział Papież. 

Franciszek zaznaczył jednak, że Bóg daje nam również doświadczyć konsekwencji grzechu. Nawiązując do cytowanej już Księgi Izajasza podkreślił, że kara ma skłonić grzeszników do opamiętania.

„Skutkiem grzechu jest stan cierpienia, którego konsekwencje ponosi także kraj, zniszczony i spustoszony tak bardzo, że Syjon, czyli Jerozolima, nie nadaje się do zamieszkania. Tam, gdzie odrzuca się Boga i Jego ojcostwo, życie staje się niemożliwe, istnienie traci swoje korzenie, wszystko zdaje się być zdeprawowane i unicestwione. Jednak nawet to bolesne doświadczenie ma służyć zbawieniu. Próba jest po to, aby lud mógł doświadczyć goryczy tych, którzy porzucają Boga, a zatem zmierzyć się z przygnębiającą pustką wyboru śmierci. Cierpienie, będące nieuniknioną konsekwencją decyzji samozniszczenia, powinno skłonić grzesznika do refleksji, aby otworzyć się na nawrócenie i przebaczenie” - zaznaczył Franciszek. 

Papież podkreślił, że Bóg karząc, zawsze zostawia otwarte drzwi dla nadziei, nie niszczy do końca. Jednakże zbawienie zawsze wymaga zgody na nawrócenie. Pan Bóg wskazuje drogę powrotu do sprawiedliwości, której nie są w stanie zastąpić żadne czynności rytualne, zwłaszcza jeśli dokonuje się ich rękoma splamionymi krwią braci.

„Przychodzą mi tu na myśl niektórzy darczyńcy Kościoła, którzy przynoszą swój dar, mówiąc że to na Kościół. A tymczasem jest to owoc krwi ludzi wyzyskiwanych, uciśnionych, zniewolonych źle opłacaną pracą. Ja bym powiedział takim darczyńcom: «Zabierz sobie, proszę, twój czek i spal go». Lud Boży, czyli Kościół, nie potrzebuje brudnych pieniędzy. Potrzebuje serc otwartych na Boże miłosierdzie. Do Boga trzeba się zbliżać z oczyszczonymi rękami, unikając zła, czyniąc dobro i sprawiedliwość. (...) Pomyślcie o tak wielu uchodźcach, którzy przybywają do Europy i nie wiedzą, dokąd się udać” - powiedział Ojciec Święty. 

kb/ rv

Główne myśli dzisiejszej katechezy Franciszek streścił też w słowie do Polaków.

„Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów polskich. Trwający Jubileusz Miłosierdzia uświadamia nam, że do Boga trzeba zbliżać się z czystym sercem, wyrzekając się zła i grzechu, kierując się sprawiedliwością, dzieląc się z innymi dobrem i miłością. Niech nasze życie będzie ufnym pielgrzymowaniem do domu Miłosiernego Ojca, który z radością dostrzega nasz żal, chęć przemiany, nawrócenie, postanowienie poprawy. Polecając Bogu w modlitwie wasze pragnienie wytrwania w dobrym, z serca wam błogosławię” - powiedział Papież. 

kb/ rv

„Dziękuję wam za to, co robicie!”. Tymi słowami Franciszek przyjął wczoraj w Domu św. Marty przedstawicieli Pomocy Kościołowi w Potrzebie – czytamy w komunikacie włoskiej sekcji tego Papieskiego Stowarzyszenia. Jej kierownictwu towarzyszył tam abp Joseph Coutts, przewodniczący episkopatu Pakistanu. Z okazji zbliżającej się trzeciej rocznicy wyboru Ojcu Świętemu ofiarowano egzemplarze wydanej przez to stowarzyszenie „Biblii dla dzieci” w językach wszystkich krajów, które w ciągu trzech lat pontyfikatu odwiedził. Książka ta wychodzi od 1979 r. z inicjatywy nieżyjącego już założyciela Kirche in Not, o. Werenfrieda van Straatena. Osiągnęła dotychczas ponad 51-milionowy nakład w 178 językach i dialektach. Miliony dzieci poznały dzięki niej Słowo Boże, a wiele z nich nauczyło się też na niej czytać.

Jak przypomniano w komunikacie włoskiej sekcji Pomocy Kościołowi w Potrzebie, Papież Franciszek od dawna zna to stowarzyszenie. Współpracował z nim jako arcybiskup Buenos Aires. W 2007 r., w życzeniach na 60-lecie powstania Kirche in Not, kard. Jorge Bergoglio napisał, że jest ono „symbolem komunii i braterstwa z Kościołem cierpiącym”.

ak/ rv

Ordynariuszem diecezji São Raimundo Nonato w południowo-wschodniej Brazylii Papież mianował 69-letniego biskupa Edwarda Zielskiego. Przez ostatnich 16 lat był on ordynariuszem diecezji Campo Maior, leżącej w tym samym regionie kraju.

Urodzony w Brodnicy duchowny odbył formację w seminarium ówczesnej diecezji chełmińskiej w Pelplinie. Po święceniach był przez 8 lat wikarym parafii w Osiu i w Gdyni. W 1980 r. wyjechał jako kapłan diecezjalny fidei donum do Brazylii, gdzie pracował kolejno w kilku diecezjach. W roku 2000 ks. Zielski został biskupem Campo Maior.

ak/ rv

Kryzys migracyjny ma przyczyny polityczne i dlatego to właśnie wspólnota międzynarodowa musi natychmiast zadbać o zakończenie konfliktów, które zadają ból całym narodom i niezliczonej rzeszy uchodźców – uważa kard. Antonio Tagle. Aarcybiskup Manili jako przewodniczący międzynarodowej sieci kościelnych organizacji charytatywnych Caritas Internationalis złożył czterodniową wizytę w Libanie.

W kraju mającym 4 mln obywateli żyje tam obecnie milion uchodźców. Kard. Tagle spotkał się z przedstawicielami kościelnych organizacji, które niosą im pomoc, a także odwiedził obozy dla uchodźców. W rozmowie z Radiem Watykańskim przyznał, że warunki, w jakich żyją tam przybysze z Syrii, są nieludzkie. W najgorszej sytuacji są dzieci, które nie mają możliwości kontynuowania nauki. Ludzie są zdesperowani – mówi filipiński kardynał. Są ofiarami konfliktu, którego przyczyn nie są w stanie w ogóle zrozumieć. Dlatego w ich imieniu kard. Tagle ponownie apeluje do wspólnoty międzynarodowej o zakończenie trwającej w Syrii wojny.

„Prosimy wszystkich, a zwłaszcza przywódców państw i organizacji międzynarodowych: Natychmiast i uczciwie zajmijcie się zakończeniem tego konfliktu i wojny. Zajmijcie się jego przyczynami pokornie i sumiennie. Odłóżcie na bok zachłanność i zabieganie o własne korzyści. Pomyślcie o losie cierpiących. Apelujemy o to w imieniu dzieci, mając na względzie przyszłość syryjskich rodzin i całego kraju. Jaką przyszłość może mieć Syria, jeśli dzieci, młodzież i najlepiej wykształceni ludzie opuszczą ten kraj? Czym będzie Syria bez nich? Zadbajcie o pokój w Syrii i uczciwie wyeliminujcie przyczyny wszystkich trapiących ją konfliktów”. 

kb/ rv

Jonathan Sacks, wieloletni główny rabin Wielkiej Brytanii, został tegorocznym laureatem Nagrody Templetona, zwanej niekiedy „religijnym Noblem”. Rabin Sacks to jedna z najbardziej wpływowych postaci w judaizmie ortodoksyjnym, obrońca rodziny i judeochrześcijańskiej duszy Europy. Bliskie relacje utrzymuje też z chrześcijaństwem, kilkakrotnie gościł w Watykanie.

Johathan Sacks urodził się 1948 r. w Londynie. Jego ojciec pochodził z Polski. Uczęszczał do kościelnych szkół. Filozofię studiował w Cambridge, Oksfordzie i Londynie. Po zetknięciu się z ruchem chasydzkim postanowił zostać rabinem. Ukończył londyńskie seminarium rabinistyczne, a następnie został jego wykładowcą i rektorem. Pracę naukową łączył z aktywnym duszpasterstwem. W 1991 r. został głównym rabinem Wielkiej Brytanii i brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Urząd ten pełnił przez 22 lata, dążąc do moralnej odnowy judaizmu. Sprzeciwiał się na przykład legalizacji związków jednopłciowych, za co był krytykowany przez liberalnych Żydów. Z drugiej strony jego otwarcie na wyznawców innych religii przysporzyło mu krytyków wśród przedstawicieli judaizmu ultraorodoksyjnego.

Od 2009 r. rabin Sacks jest dożywotnim członkiem Izby Lordów. Zabierając głos na forum parlamentu wielokrotnie występował w obronie prześladowanych chrześcijan i przeciwko ograniczaniu wolności religijnej w zsekularyzowanej Europie. „Świeckie społeczeństwa Europy są o wiele mniej tolerancyjne niż religie, którym zarzucają one nietolerancję” – uważa rabin Sacks.

W 2010 r. podejmował on w Wielkiej Brytanii Benedykta XVI. Rok później został przyjęty przez Papieża w Watykanie. W listopadzie 2014 r. uczestniczył w zorganizowanym przez Watykan międzyreligijnym kolokwium o małżeństwie i rodzinie.

Nagroda Templetona, którą przyznano dziś rabinowi Sacksowi, została ustanowiona przez brytyjskiego miliardera i filantropa Johna Templetona. Jest przyznawana za szczególny wkład w promocję duchowego wymiaru życia. Ma ona charakter międzyreligijny. Wśród laureatów są takie osobistości, jak Matka Teresa, Brat Roger z Taizé, abp Desmond Tutu, Dalajlama czy ks. prof. Michał Heller.

kb/ rv

Mija już piąty dzień od wejścia w życie zawieszenia broni w Syrii. O sytuacji w tym kraju mówi nuncjusz apostolski w Damaszku, abp Mario Zenari.

„Powiedziałbym, że ogólnie, z pewnymi wyjątkami, zawieszenie broni, jak się wydaje, jest zachowywane. Wszyscy wiemy, że jest ono bardzo niepewne i skomplikowane. Niektórzy zwracają uwagę, że nie obejmuje równomiernie całego kraju, bo nie przyjęło go «Państwo Islamskie» ani Front an-Nusra. Trzeba jednak mieć nadzieję, życzyć i modlić się, aby wszyscy, którzy podpisali ten rozejm, byli świadomi, jak jest on kruchy i poczuwali się do wielkiej odpowiedzialności. Bowiem zawieszenie broni, jak wspomniał też Papież w swoim apelu na Anioł Pański, musi umożliwić dystrybucję pomocy humanitarnej przede wszystkim dla 450 tys. mieszkańców stref oblężonych i 5 mln ludzi na terenach, na które ta pomoc ma trudny dostęp. Jeżeli ten rozejm utrwali się, powinien doprowadzić do dialogu i do stołu rokowań” – powiedział abp Zenari. 

Wspomniane przez abp. Zenariego naruszenia rozejmu dotyczą takich miast, jak Homs czy Aleppo. Nadzieje wzbudziła obiecana przez prezydenta Asada amnestia dla tych rebeliantów, którzy złożą broń. Oenzetowskie rozmowy w sprawie pokoju w Syrii mają zostać wznowione za tydzień, 9 marca.

ak/ rv

Włoscy obrońcy rodziny zapowiadają kolejny Family Day. Jest to reakcja na działania będącej u władzy Partii Demokratycznej, która ogłosiła, że wkrótce zajmie się sprawą legalizacji adopcji dla homoseksualistów. Środowiska prorodzinne wskazują, że ujawnia to obłudę obecnego rządu, który, aby przepchnąć w senacie ustawę o homozwiązkach, wycofał paragraf zezwalający im na tzw. stepchild adoption (adopcję biologicznego dziecka partnera), a teraz bocznym torem przygotowuje osobny projekt w tej sprawie. Zresztą taka zapowiedź pojawiła się już w dniu wycofania adopcyjnego paragrafu.

Jednym z promotorów adopcji dla homoseksualistów jest lewicowy polityk Nichi Vendola. Na fali toczącej się we Włoszech dyskusji ogłosił on publicznie, że właśnie został „ojcem”. Dawcą nasienia jest jego partner Kanadyjczyk, jajeczka – wyselekcjonowana kobieta ze Stanów Zjednoczonych, a macicy – dziewczyna z Indonezji. Całość „narodzin” kosztowała ponad 150 tys. euro. Warto dodać, że praktyka wynajmowania łona jest we Włoszech zabroniona. Pokazuje to jednocześnie, że zalegalizowanie tzw. stepchild adoption otworzy homoseksualistom na oścież drzwi do kupowania dzieci na drodze in vitro i matek-surogatek.

Obrońcy rodziny wzywają do kolejnej ogólnonarodowej mobilizacji, ponieważ, jak podkreślają, rząd robi co chce i w ogóle nie liczy się z głosem obywateli. Przypominają zarazem, że w dwóch Family Day, które na przestrzeni ostatniego półrocza zostały zorganizowane w Rzymie, wzięło udział 3 mln ludzi głoszących prawdę o rodzinie i małżeństwie. O tym, że są one zagrożone, a homoseksualne lobby coraz bardziej przepycha we Włoszech swoje prawa, świadczy ostatnia decyzja trybunału w Rzymie, który, choć jest to niezgodne z włoskim prawem, pozwolił na adopcję w związku dwóch lesbijek. Jest to pierwszy taki przypadek we Włoszech. Chodzi o cztero- i ośmioletnią dziewczynkę. Córka pierwszej z kobiet została poczęta naturalnie, a druga na drodze zapłodnienia in vitro, które przeprowadzono w Danii. Obecnie trybunał pozwolił kobietom na „skrzyżowaną adopcję” córek, na drodze, jak to określił,  „adopcyjnego wyjątku”. Każdej z nich został przyznany status matki biologicznej i społecznej. Sąd pozwolił też kobietom i ich córkom na przyjęcie wspólnego nazwiska.

Stowarzyszenie Generacja Rodzina przypomina, że we Włoszech nie istnieje prawo przyzwalające na podobne praktyki, a decyzja rzymskiego trybunału stanowi wynaturzenie prawa adopcyjnego. „Jest to prosta droga do otwarcia dla homoseksualistów rynku handlu dziećmi poprzez in vitro czy łono do wynajęcia” – podkreśla kierujący stowarzyszeniem Filippo Savarese. Zapowiada też, że organizacje prorodzinne wniosą apelację w tej sprawie do Sądu Kasacyjnego. 

W kontekście toczącej się dyskusji kard. Angelo Bagnasco stwierdził, że na Zachodzie chrześcijanie nie muszą wprawdzie stawiać czoła fizycznym prześladowaniom. „Dokonuje się jednak prześladowanie moralne wymierzone przeciwko tym, którzy bronią swej wiary oraz nie podlegających negocjowaniu wartości, takich jak życie, rodzina, małżeństwo” – powiedział przewodniczący włoskiego episkopatu.

bz/ rv

Na niecałe pięć miesięcy przed rozpoczęciem Światowych Dni Młodzieży w Krakowie przygotowania do tego wydarzenia trwają nie tylko w Polsce. Szereg ciekawych inicjatyw podjęli m.in. młodzi w Gwatemali. Jedną z nich, wpisaną także w kontekst Wielkiego Postu i Roku Miłosierdzia, była akcja Ruchu Królestwa Chrystusa. Jego członkowie zorganizowali ekstremalną Drogę Krzyżową, wspinając się na szczyt tamtejszego wulkanu Pacaya. Jej uczestnicy nieśli ze sobą dwumetrowy krzyż.

„Gdy niosłem krzyż, czułem, że tracę siły, ale modlitwa, którą odmawialiśmy na tej trasie wspólnie z innymi, dodawała mi odwagi, by iść dalej” – mówił jeden z uczestników tego wyjątkowego nabożeństwa. Po dojściu na szczyt uczestnicy medytowali Błogosławieństwa z Ewangelii św. Mateusza, a zwłaszcza werset: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. To właśnie te słowa wybrał Papież Franciszek jako motto krakowskiego spotkania.

Pośród innych gwatemalskich inicjatyw przygotowujących do Światowych Dni Młodzieży jest m.in. szereg katechez opracowanych przez różne grupy duszpasterskie. Dotyczą one przede wszystkim problematyki miłosierdzia i są organizowane w różnych miastach kraju.

lg/ rv

Słuchaj:      

„Uchodźcy. Pytania o obecność, integrację i wyzwania” – rozmowa z dr. Wojciechem Wcisłem z Wydziału Nauk Społecznych KUL oraz członkiem Stowarzyszenia Centrum Wolontariatu w Lublinie – Radio eR, Lublin.

Słuchaj: