„Nie zapominajcie, że pierwszym zadaniem biskupa jest modlitwa: powiedział to Piotr w dniu wyboru siedmiu diakonów. Drugim zadaniem jest głoszenie Słowa, ale jeśli biskup się nie modli, to nic nie może zrobić” – tak mówił Papież w Bazylice Watykańskiej w dzisiejszą uroczystość św. Józefa podczas Mszy, w czasie której udzielił święceń biskupich dwóm kapłanom. Otrzymali je ks. Peter Brian Wells, mianowany nuncjuszem w RPA, Botswanie, Lesoto i Namibii, oraz sekretarz Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego ks. Miguel Ángel Ayuso Guixot.

Wychodząc od tekstu homilii z rytuału konsekracji Franciszek sformułował swego rodzaju katechizm posługi biskupiej. Biskup jest drugim Chrystusem, robi to samo, co Jezus. „Biskup to Chrystus, który przepowiada, który tworzy Kościół, czyni jego działalność owocną, który go prowadzi”. Następnym ważnym słowem określającym biskupa jest służba:

„Bądźcie sługami wszystkich: tych największych i tych najmniejszych. Wszystkich. Jednak zawsze sługami, zawsze na służbie… W Kościele, który wam powierzono, bądźcie wiernymi strażnikami i szafarzami sakramentów Chrystusa. Skoro zostaliście wybrani przez Ojca niebieskiego do rządzenia Jego rodziną, naśladujcie zawsze przykład Dobrego Pasterza, który zna swoje owce. Za każdą kartką stoi jakiś człowiek. Za każdym listem, który otrzymacie, stoi jakiś człowiek. Trzeba, byście poznali tego człowieka i byście umieli go zrozumieć” – mówił Franciszek.

Niezwykle ważnym zadaniem biskupa jest miłość i troska o kapłanów.

„Chce się płakać, kiedy się słyszy, że jakiś ksiądz prosił o rozmowę z biskupem, a sekretarka czy sekretarz mówi mu: «Ależ on ma tyle, tyle spraw do załatwienia. Nie może się z tobą spotkać wcześniej niż za trzy miesiące». Pierwszym bliźnim biskupa jest jego ksiądz. Pierwszym bliźnim! Jeśli nie miłujesz swojego pierwszego bliźniego, nie będziesz w stanie kochać innych. Macie być bliscy prezbiterom, diakonom, pomocnikom w waszej posłudze; bliscy biednym, bezbronnym i wszystkim tym, którzy potrzebują przyjęcia i pomocy. Patrzcie swoim wiernym w oczy. Nie obok, ale w oczy, aby patrzeć w serce. Tak, aby ten wierzący, czy to ksiądz, czy też diakon albo świecki, mógł patrzeć w twoje serce. Patrzcie zawsze w oczy” – mówił Papież”.

dw / rv

„Rozpoczynam nową drogę na Instagramie, aby podążać razem z Wami szlakiem miłosierdzia i czułości Boga” – tak brzmi dzisiejszy papieski tweet inaugurujący obecność Franciszka w kolejnym serwisie społecznościowym. Papieskie konto na Instagramie, który umożliwia użytkownikom udostępnianie w internecie swoich zdjęć i filmów, będzie się nazywać Franciscus.

Założyciel mającego obecnie ponad 400 mln użytkowników Instragramu Kevin Systrom został niedawno przyjęty przez Papieża na audiencji prywatnej, a dzisiaj osobiście pomagał mu opublikować pierwsze zdjęcie. Przestawia ono Ojca Świętego podczas modlitwy. O komentarz do tego wydarzenia poprosiliśmy szefa watykańskiego Sekretariatu ds. Komunikacji ks. Dario Viganò:

„Papież uważa, że obrazy mówią bardzo dużo i tłumaczy to w ten sposób: «Kiedy spotyka mnie jakieś dziecko, wtedy daje mi rysunek. Pytam się go o ten obrazek i poprzez te pytania dziecko krok za krokiem wyjaśnia to, co chciało przedstawić». Tak więc obrazy nie są kopią rzeczywistości, ale mówią o wiele więcej: to może być jakiś szczegół, jakiś aspekt czułości Papieża, błogosławieństwo … Tak więc idea jest taka, aby wyrazić ten pontyfikat poprzez obrazy i w ten sposób pomóc wejść w gesty czułości i miłosierdzia wszystkim, którzy chcą towarzyszyć Papieżowi Franciszkowi i pragną lepiej zrozumieć jego pontyfikat. Ponieważ Jubileusz Miłosierdzia jest jubileuszem globalnym w tym sensie, że Drzwi Święte zostały otwarte na całym świecie, to wejście w sieci społecznościowe takie jak Instagram poniekąd rozszerza Plac św. Piotra, powiększa obszar spotkania z Papieżem, tak aby w każdym miejscu kuli ziemskiej można się było spotkać z Ojcem Świętym”.

dw / rv        

Spotkanie z Papieżem przebiegło bardzo dobrze. Jestem wdzięczny Ojcu Świętemu, ale też rodzinom, które wyruszają na misję – powiedział inicjator Drogi Neokatechumenalnej po wczorajszej audiencji w Watykanie. Podkreślił on, że rozesłanie na misje ad gentes 270 rodzin wielodzietnych było wydarzeniem bardzo wzruszającym.

Zapewnił on, że misje te są bardzo skuteczne, również wśród muzułmanów. „W tak wielu miejscach, gdzie prowadzimy misje, przychodzą muzułmanie, którzy mówią, że zrobiło ta nich wielkie wrażenie” – powiedział Kiko Argüello w wywiadzie dla agencji Zenit. Ujawnił on, że w krajach Zatoki Perskiej istnieje już wiele wspólnot neokatechumenalnych, lecz często muszą one działać w ukryciu ze względów bezpieczeństwa.

Założyciel neokatechumenatu zauważył ponadto, że misje rodzin wielodzietnych wniosły też ożywienie do niektórych Kościołów europejskich. „Na południu Francji na przykład jest wiele rodzin w misji i mamy tam również pięć seminariów. Jest to błogosławieństwo, ponieważ sytuacja Kościoła we Francji oraz w wielu krajach europejskich jest katastrofalna: zamyka się kościoły, brak powołań, społeczeństwo uległo sekularyzacji” – wylicza hiszpański ewangelizator.

Jego zdaniem przejawem tej katastrofy jest również walka z rodziną. Skutkuje to wielką liczbą rozwodów i narastającym poczuciem osamotnienia. W takiej Europie spotkanie z misją prowadzoną przez rodzinę z dziećmi okazuje się prawdziwą bombą – podkreśla Kiko Argüello.

kb/ rv, zenit

Dramat migrantów stoi w centrum wizyty watykańskiego sekretarza stanu w Macedonii. Kard. Pietro Parolin podjął go zarówno na spotkaniach z tamtejszym Kościołem, jak i z najwyższymi władzami tego kraju. Przekazując pozdrowienia Papieża Franciszka wskazał, że Europa potrzebuje w tej kwestii więcej odwagi i solidarności, a mniej indywidualizmu. Podkreślił, że nie można zostawiać bez pomocy krajów będących na pierwszej linii przypływu migrantów. „Powinniśmy odczuwać jako upokarzające zamykanie przed nimi drzwi, tak jakby dla prawa humanitarnego, które jest z trudem osiągniętą zdobyczą naszej Europy, nie było już miejsca” – powiedział gość z Watykanu. Jak wiadomo, Macedonia zamknęła swe granice dla uchodźców bez dokumentów.

„Aby rozwiązać kryzys migrantów, trzeba patrzeć na nich jako na ludzi doznających niedostatku, jako na kobiety, dzieci i starców potrzebujących pomocy – zauważył sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej po wczorajszej rozmowie z premierem Emilem Dimitriewem. – Dla osiągnięcia ludzkiego i sprawiedliwego rozwiązania konieczny jest dialog z krajami ich pochodzenia, jak też z tymi, przez które oni przechodzą i do których zdążają”.

Na wczorajszej Mszy w katedrze Najświętszego Serca Jezusowego w Skopje kard. Parolin wyraził uznanie macedońskiej wspólnocie katolickiej, liczącej tylko 20 tys. wiernych. Nazwał ją pełną życia i dynamizmu, zachęcając do kontynuowania dialogu ekumenicznego i międzyreligijnego. Pochwalił Macedończyków za postawę braterstwa przekraczającą wszelkie bariery kulturowe i religijne. Przypominając troskę Kościoła o cierpienia potrzebujących dał jako przykład bł. Matkę Teresę, która urodziła się właśnie w Skopje. Dziś watykański sekretarz stanu udał się z wizytą do jednego z macedońskich obozów dla uchodźców.

         ak/ rv

Jesteśmy zadowoleni z pewnego odprężenia w Syrii i podjęcia rozmów. Dla nas jest to znak nadziei – powiedział w Genewie chaldejski ordynariusz Aleppo, a zarazem dyrektor syryjskiej Caritas bp Antoine Audo. Gościł on w tamtejszych agendach ONZ, gdzie mógł przedstawić kościelny stosunek do konfliktu.

Domaga się on poszanowania dla rządu i zaniechania wspierania tak zwanej umiarkowanej opozycji. Bo wszystko to są – jak podkreślił – uzbrojeni ekstremiści sterowani z zewnątrz, aby zniszczyć Syrię. Jego zdaniem decyzja o pokoju w Syrii musi zapaść poza krajem, bo tam zadecydowano o wojnie. Jest to też jedyne rozwiązanie kryzysu migracyjnego – mówi bp Audo.

„Najważniejsze, by był pokój i by ci uchodźcy mogli żyć z godnością we własnej ojczyźnie. A zatem przyjmować czy nie przyjmować uchodźców to nie jest właściwe pytanie. Rozwiązaniem nie są też jakieś dziwne rozgrywki z Turcją. Rozwiązaniem jest zaprowadzenie pokoju i powrót uchodźców do ich krajów. To jest nasza nadzieja. Potrzebna jest jednak decyzja na szczeblu międzynarodowym, by nie wyniszczać już Syrii, wspierając ugrupowania zbrojne dla własnych interesów gospodarczych i strategicznych. Kraje, które decydują o wojnie w Syrii muszą się zdobyć na uczciwość i podjąć decyzję polityczną, zamiast uprawiać brudną dyplomację, opłakiwać uchodźców i mniejszości chrześcijańskie, a przy tym robić wszystko, aby ci ludzie musieli uchodzić z Syrii”. 

kb/ rv 

Pax Christi International wezwała do podejmowania w obecnym tygodniu, w którym przypada piąta rocznica rozpoczęcia wojny w Syrii, modlitw i postu w intencji pokoju w tym umęczonym konfliktem kraju. Katolicka organizacja działająca w ponad 50 państwach na rzecz pokoju zaapelowała też o dawanie konkretnych znaków solidarności z uchodźcami.

Pax Christi International  przypomina, że podczas pięciu lat wojny zabito więcej niż [ćwierć miliona] 250 tys. mieszkańców Syrii, [ponad cztery i pół miliona] 4,6 mln uciekło do innych krajów, a [sześć i pół miliona] 6,5 mln musiało opuścić swoje domy. Setki tysięcy ludzi żyje w oblężonych miastach, bez jedzenia, wody i elektryczności. „Niszczenie ludzkiego życia i całego kraju musi się zakończyć – czytamy w apelu katolickiej organizacji pokojowej. – Należy wstrzymać bombardowanie ludności cywilnej i oblężenie miast. Trzeba zintensyfikować rokowania”.

dw / rv        

W Dzień Ojca, obchodzony we Włoszech w uroczystość św. Jozefa, dyrekcja jednego z przedszkoli Mediolanu zrobiła maluchom i ich rodzicom niezbyt miły prezent. Otóż postanowiono, że tym razem święta tatusiów nie będzie się obchodzić i przedszkolaki nie będą dla nich rysować tradycyjnych laurek. Kierownictwo placówki znajdującej się w mediolańskiej dzielnicy Isola podjęło taką decyzję, aby nie urazić „tęczowych rodzin”. Jak się okazuje, swoje dziecko przyprowadzają tam również dwie lesbijki, których przedszkolanki nie chciały urazić obchodami Dnia Taty.

Miejscowe kuratorium oświadczyło oburzonym rodzicom, że „wybór sposobu świętowania Dnia Ojca i Dnia Matki pozostawiony jest rozwadze wychowawców, którzy organizują proces dydaktyczno-wychowawczy na podstawie wrażliwości swojej i dzieci”. Taka odpowiedź nie może dziwić, ponieważ już wcześniej władze Mediolanu, w ramach zwalczania dyskryminacji, usunęły ze swoich dyrektyw szkolnych słowa „matka” i „ojciec”, zastępując je terminami „rodzic nr 1” i „rodzic nr 2”. Przedszkolanki z dzielnicy Isola postanowiły, że w tym roku tematem rysunków na Dzień Ojca będzie „pochodzenie różnych grup etnicznych”. „To nie jest to samo – mówi jeden z ojców. – Nie rozumiem, dlaczego eliminuje się zwyczaj, który jest konkretnym wyrazem uczuć i pozostaje na zawsze w pamięci”.

dw / rv, cronaca

Kościół w Argentynie nie może się otrząsnąć z kryzysu powołaniowego. W Buenos Aires wyświęconych zostanie w tym roku jedynie trzech nowych kapłanów. To zdecydowanie za mało, by zaspokoić potrzeby trzymilionowej archidiecezji.

Jak podaje główny argentyński dziennik Clarin, w ciągu ostatnich 15 lat liczba seminarzystów w Argentynie zmniejszyła się niemal o połowę. Jeszcze w latach 80. ubiegłego wieku powołań nie brakowało. W stołecznym metropolitalnym seminarium było wówczas 200 kleryków. Dziś jest ich 80. Wybór abp. Bergoglio na Papieża nie przyniósł żadnych zmian. W tej dziedzinie – jak zaznacza rektor seminarium ks. Julio Miranda – efektu Franciszka nie widać. Jego zdaniem były arcybiskup Buenos Aires wprowadza w Kościele historyczne zmiany, które wymagają czasu. Przypomina on, że w przeszłości kapłaństwo było zaszczytem, a dziś jest służbą ludowi Bożemu, wynikającą z powołania, którego wielu nie jest już w stanie zrozumieć. Również sami rodzice nie potrafią tego zawsze zaakceptować z radością – dodaje ks. Miranda.

Na brak powołaniowego zaplecza w rodzinach i parafiach wskazuje również ks. Julian Anton, dyrektor Instytutu Powołaniowego św. Józefa, prowadzącego rok propedeutyczny dla seminarzystów. Przyznaje on, że na razie nic nie zapowiada odrodzenia powołaniowego w Argentynie. Pod tym względem sytuacja podobna jest tam do zsekularyzowanej Europy, ale nie do innych krajów Ameryki Łacińskiej, ani też Afryki i Azji, gdzie praktyki religijne utrzymują się na wysokim poziomie.

kb/ rv, clarin

Brazylia przeżywa głęboki kryzys polityczny spowodowany korupcją na niespotykaną skalę. W minioną niedzielę w całym kraju odbyły się manifestacje, podczas których domagano się ustąpienia prezydent Dilmy Rousseff oraz ukarania wszystkich zamieszanych w okradanie państwa. Sytuację pogorszyła decyzja o mianowaniu oskarżonego o korupcję byłego prezydenta Luiza Inacio Luli da Silvy szefem kancelarii jego następczyni. Wielu biskupów w zdecydowany sposób wypowiedziało się na temat ostatnich wydarzeń.

Brazylijski episkopat wielokrotnie wyrażał swoje zatroskanie o naprawę życia moralnego, ekonomicznego, politycznego i społecznego tego kraju. Przed kilku dniami ukazała się oficjalna nota skierowana do społeczeństwa, w której hierarchowie wyrażają niepokój o przyszłość kraju pogrążającego się w coraz głębszym kryzysie. Wzywają jednocześnie polityków do poszukiwania drogi mogącej doprowadzić do rozwiązania kryzysu, na skutek którego najbardziej cierpią biedni.

Inserto: Malczewski 01’06’’

Kard. Odilo Pedro Scherer uważa, że kryzys ten ukazuje słabość aktualnego rządu. Odnosząc się do nominacji byłego prezydenta Luli na szefa kancelarii Dilmy Rousseff podkreśla, że „nie była to najlepsza rzecz, jaką zrobiono w aktualnym momencie historii”. Z drugiej strony hierarcha zauważa, że „obecny kryzys wzmocnił dojrzałość demokratycznych instytucji państwa i doprowadził do wzrostu politycznej świadomości społeczeństwa”. Z kolei kard. Orani João Tempesta z Rio de Janeiro zachęca wszystkich do umacniania jedności narodowej po to, by wszyscy żyli w duchu pokoju i nie dawali się sprowokować do nienawiści czy buntu. Na tę decydującą godzinę dla narodu brazylijskiego kardynał przyzywa Bożej pomocy i opieki Pani z Aparecidy.

Natomiast abp Walmor Oliveira de Azevedo uważa, że brazylijska polityka przeżywa obecnie sytuację chaosu, którego źródłem jest bałwochwalstwo pieniądza. Rodzi to wiele rozczarowań i niszczy jak najbardziej szlachetne znaczenie polityki, której celem jest promocja dobra wspólnego.  Z kolei bp Antonio Carlos Rossi Keller zaznacza, że Brazylijczycy zostali okradzeni z „nadziei, przyszłości i godności”, czyli tego wszystkiego, co jest dużo więcej warte niż wszystkie pieniądze. Hierarcha wyraża nadzieję, że kraj powstanie z ruiny do jakiej został doprowadzony.

Caritas Brazylii wraz z czterema organizmami duszpasterskimi episkopatu opublikowała list otwarty w obronie demokracji. Jego sygnatariusze wyrażają zaniepokojenie głębokim kryzysem w Brazylii. Podkreślają zarazem potrzebę przeprowadzenia śledztwa w celu wyjaśnienia obecnej sytuacji oraz przywrócenia poszanowania sprawiedliwości. 

Z. Malczewski TChr, Brazylia

„Nikt nie ma prawa podnosić ręki na człowieka. Działania przyspieszające śmierć żywych dzieci, urodzonych pomimo próby przerwania ciąży, są zbrodnią” – podkreślił abp Henryk Hoser. W związku z ostatnimi doniesieniami o taskich praktykach Zespół Ekspertów Konferencji Episkopatu Polski ds. Bioetycznych wydał specjalne oświadczenie w tej sprawie.

„Jest to chyba dla nas wszystkich moment rachunku sumienia, żeby otrząsnąć się z tych zbrodniczych działań i przywrócić człowiekowi jego rangę, jego świętość życia – powiedział abp Hoser. – Nikt nie ma prawa podnosić ręki na dziecko, na osobę niewinną, bo krew ich woła o pomstę do nieba”.

Zespół Ekspertów ds. Bioetycznych przypomniał, że od momentu poczęcia zarówno życie, jak i zdrowie dziecka powinny być objęte pełną ochroną prawną, wynikającą z przyrodzonej i niezbywalnej godności człowieka.

R. Łączny, KAI

We wrocławskiej katedrze odbyły się święcenia biskupie o. prof. Jacka Kicińskiego, klaretyna, którego 13 lutego Papież Franciszek mianował biskupem pomocniczym archidiecezji wrocławskiej. Homilię w czasie uroczystości wygłosił abp Marian Gołębiewski.

Metropolita-senior wzywał nowego biskupa, by ten głosił Słowo Boże, które chcą zakrzyczeć współczesne komunikatory; by głosił prawdę. „Musisz mieć odwagę powiedzieć złu «nie» wbrew wszelkiej «poprawności», która nie ma nic wspólnego z Ewangelią, wbrew konformizmowi, która jest wielką pokusą dla ludzi na szczycie drabiny społecznej” – mówił abp Gołębiewski.

O. Kiciński pełnił dotychczas m.in. posługę wikariusza biskupiego ds. życia konsekrowanego w archidiecezji wrocławskiej i był profesorem Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu.

R. Łączny, KAI

W Magazynie: „Św. Józef – inspiracje ojcostwa” – rozmowa z ks. Robertem Steszukiem – Katolickie Radio Podlasie, Siedlce

Słuchaj:         

Słuchaj: