Przy pięknej pogodzie radosne tłumy rzymian i pielgrzymów z całego świata wypełniły dziś rano plac świętego Piotra, aby uczestniczyć w Mszy Wielkanocnej odprawionej przez Ojca Świętego. Jak co roku od trzydziestu lat ołtarz został przyozdobiony przez holenderskich ogrodników, którzy tym razem wykorzystali do tego 35 tyś. kwiatów. Na placu były obecne w mundurach galowych oddziały gwardii szwajcarskiej, żandarmerii watykańskiej oraz włoskiej armii, w tym orkiestry wojskowe.

Po zakończeniu liturgii Papież pojawił się także wśród wiernych w papamobile, a w południe wygłosił wielkanocne orędzie, poprzedzające tradycyjne świąteczne błogosławieństwo Urbi et Orbi. W orędziu Franciszek przedstawił szeroką panoramę tragedii współczesnego świata, zarazem polecając przemieniającej Mocy Zmartwychwstałego te miejsca na ziemi, które w sposób szczególny potrzebują nadziei i miłości.

Papież rozpoczął od przypomnienia doświadczonej wojną Syrii modląc się, aby trwające rozmowy pokojowe rozpoczęły „budowanie społeczeństwa braterskiego, szanującego godność i prawa każdego obywatela”. Tak samo niech „orędzie życia, głoszone przez anioła  przy kamieniu odsuniętym od grobu, przezwycięży zatwardziałość serc” i krzewi pokój w Iraku, Jemenie i Libii. Następnie Franciszek wezwał, aby obraz nowego człowieka jaśniejący na obliczu Chrystusa sprzyjał współistnieniu między Izraelczykami a Palestyńczykami. Franciszek pamiętał  też o wojnie na Ukrainie i krajach doświadczonych w ostatnim czasie atakami terrorystycznymi:

„Niech Pan Życia towarzyszy także wysiłkom mającym na celu ostateczne położenie kresu wojnie na Ukrainie, pobudzając i wspierając również inicjatywy pomocy humanitarnej, w tym uwolnienie osób uwięzionych. Niech Pan Jezus, będący naszym pokojem (por. Ef 2,14), który zmartwychwstając pokonał zło i grzech, pobudzi w te Wielkanocne Święta  naszą solidarność z ofiarami terroryzmu, ślepej i brutalnej formy przemocy, która nieustannie przelewa niewinną krew w różnych częściach świata, jak to miało miejsce podczas ostatnich zamachów w Belgii, Turcji, Nigerii, Czadzie, Kamerunie, Wybrzeżu Kości Słoniowej i Iraku”. 

W szczególny sposób Papież polecił działaniu Bożej miłości naród Wenezueli doświadczony kryzysem i podziałami wynikającymi z długoletnich lewackich rządów. Przypomniał, że zmartwychwstały Chrystus, zachęca nas, byśmy nie zapominali o migrantach i uchodźcach uciekających od wojny, głodu, nędzy i niesprawiedliwości społecznej. Franciszek pamiętał również o ofiarach kataklizmów, będących skutkiem niszczenia środowiska naturalnego. Na koniec mówił o prześladowanych wyznawcach Chrystusa:

„Wraz z naszymi braćmi i siostrami, którzy są prześladowani za wiarę i z powodu swej wierności imieniu Chrystusa, a także w obliczu zła, które wydaje się mieć przewagę w życiu wielu ludzi, posłuchajmy raz jeszcze pocieszających słów Pana: „Odwagi! Ja zwyciężyłem świat” (J 16,33). Wobec duchowych i moralnych otchłani ludzkości, wobec pustek, które otwierają się w sercach, powodując nienawiść i śmierć, tylko nieskończone miłosierdzie może nam dać zbawienie. Tylko Bóg może wypełnić swoją miłością te pustki, te otchłanie i pozwolić nam nie spaść w przepaść, ale iść nadal razem w kierunku Ziemi wolności i życia”. 

Wielkanocne orędzie Zmartwychwstałego Jezusa skierowane jest nie tylko do tych, którzy doświadczyli wojny i przemocy, ale do każdego człowieka:

„Do tych, którzy w naszych społeczeństwach stracili wszelką nadzieję i smak życia, do przygnębionych osób starszych, które w samotności odczuwają, że ubywa im sił, do młodych, którym zdaje się, że nie mają przyszłości, do wszystkich kieruję raz jeszcze słowa Zmartwychwstałego Pana: „Oto czynię wszystko nowe... pragnącemu dam darmo pić ze źródła wody życia” (Ap 21,5-6). Niech to pocieszające orędzie Jezusa pomaga każdemu z nas zacząć od nowa z większą odwagą i nadzieją budować drogi pojednania z Bogiem i z braćmi. Tak bardzo tego potrzebujemy!” 

Po czym Papież udzielił uroczystego błogosławieństwa Wielkanocnego Urbi et orbi, czyli miastu i światu.

Na zakończenie Franciszek złożył wszystkim życzenia wielkanocne oraz podziękował za wspólną modlitwę i dzielenie się świąteczną radością: 

„Chciałbym złożyć życzenia dobrych Świąt Wielkanocnych wam wszystkim, którzy przybyliście na ten plac z Rzymu i z różnych krajów, jak też tym, którzy łączą się z nami za pośrednictwem telewizji, radia i innych środków przekazu. Oby w waszych sercach, w waszych rodzinach i wspólnotach zabrzmiało orędzie Zmartwychwstania wraz z ciepłym światłem obecności Jezusa żywego: obecności, która rozjaśnia, daje pociechę, przebacza, rozpogadza ... Chrystus zwyciężył zło u samych jego korzeni: On jest bramą zbawienia, szeroko otwartą, aby każdy mógł znaleźć miłosierdzie. Dziękuję za obecność i za waszą radość w tym świątecznym dniu. Zanieście wszystkim radość i nadzieję Chrystusa Zmartwychwstałego”. 

dw / rv

„Chwalcie Pana, bo jest dobry,

 bo Jego miłosierdzie trwa na wieki” (Ps 135,1).

Drodzy Bracia i Siostry, dobrych Świąt Wielkanocnych!

Jezus Chrystus, będąc wcieleniem miłosierdzia Bożego, z miłości umarł na krzyżu i zmartwychwstał ze względu na miłość. Dlatego dziś głosimy: Jezus jest Panem!

Jego zmartwychwstanie całkowicie wypełnia proroctwo psalmu: miłosierdzie Boga jest wieczne, a Jego miłość jest na zawsze, nigdy nie umiera. Jemu możemy całkowicie zaufać i dziękujemy Mu, bo dla nas zstąpił aż do głębi otchłani.

Wobec duchowych i moralnych otchłani ludzkości, wobec pustek, które otwierają się w sercach, powodując nienawiść i śmierć, tylko nieskończone miłosierdzie może nam dać zbawienie. Tylko Bóg może wypełnić swoją miłością te pustki, te otchłanie i pozwolić nam nie spaść w przepaść, ale iść nadal razem w kierunku Ziemi wolności i życia.

Radosne orędzie paschalne, że Jezusa, ukrzyżowanego, nie ma już tutaj, ale zmartwychwstał (por. Mt 28,5-6), daje nam pocieszającą pewność, że otchłań śmierci została przekroczona, a wraz z nią zostały pokonane żałoba, krzyk i trud (por. Ap 21,4). Pan, który doświadczył opuszczenia przez swoich uczniów, ciężaru niesprawiedliwego wyroku i wstydu haniebnej śmierci, daje nam teraz uczestnictwo w swoim nieśmiertelnym życiu i obdarza nas swoim spojrzeniem czułym i pełnym współczucia wobec głodnych i spragnionych, przybyszów i więźniów, usuniętych na margines i odrzuconych, ofiar nadużyć i przemocy. Świat jest pełen ludzi, którzy cierpią na ciele i duchu, podczas gdy codzienne doniesienia pełne są wiadomości o brutalnych zbrodniach, które nierzadko mają miejsce w domach, oraz o zbrojnych konfliktach na dużą skalę, które wystawiają całe narody na  niewypowiedziane próby.

Niech Zmartwychwstały Chrystus wskaże ścieżki nadziei ukochanej Syrii, krajowi rozdartemu przez długotrwały konflikt z jego smutnym ciągiem zniszczenia, śmierci, pogardy dla prawa humanitarnego i dezintegracji społeczeństwa obywatelskiego. Mocy Zmartwychwstałego Pana powierzamy trwające rozmowy, aby przy dobrej woli i współpracy wszystkich można było zbierać owoce pokoju i zacząć budowę społeczeństwa braterskiego, szanującego godność i prawa każdego obywatela. Niech orędzie życia, głoszone przez anioła przy kamieniu odsuniętym od grobu, przezwycięży zatwardziałość serc i krzewi owocne spotkanie między narodami i kulturami w innych rejonach basenu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu, zwłaszcza w Iraku, Jemenie i Libii.

Niech obraz nowego człowieka jaśniejący na obliczu Chrystusa sprzyja w Ziemi Świętej współistnieniu między Izraelczykami a Palestyńczykami, a także cierpliwej gotowości i codziennemu wysiłkowi, aby przyczynić się do budowy podstaw sprawiedliwego i trwałego pokoju na drodze bezpośrednich i szczerych negocjacji. Niech Pan Życia towarzyszy także wysiłkom mającym na celu ostateczne położenie kresu wojnie na Ukrainie, pobudzając i wspierając również inicjatywy pomocy humanitarnej, w tym uwolnienie osób uwięzionych.

Niech Pan Jezus, będący naszym pokojem (por. Ef 2,14), który zmartwychwstając pokonał zło i grzech, pobudzi w te Wielkanocne Święta  naszą solidarność z ofiarami terroryzmu, ślepej i brutalnej formy przemocy, która nieustannie przelewa niewinną krew w różnych częściach świata, jak to miało miejsce podczas ostatnich zamachów w Belgii, Turcji, Nigerii, Czadzie, Kamerunie i Wybrzeżu Kości Słoniowej i Iraku; niech skieruje ku pomyślnemu rozwiązaniu zaczyny nadziei i perspektywy pokoju w Afryce; myślę szczególnie o Burundi, Mozambiku, Demokratycznej Republice Konga i Sudanie Południowym, naznaczonych napięciami politycznymi i społecznymi.

Orężem miłości Bóg pokonał egoizm i śmierć; Jego Syn Jezus jest bramą miłosierdzia szeroko otwartą dla każdego. Niech Jego orędzie paschalne wpływa coraz bardziej na naród wenezuelski w trudnych warunkach, w jakich obecnie żyje, i na tych, w których rękach spoczywają losy tego kraju, aby można było pracować na rzecz dobra wspólnego, poszukując przestrzeni dialogu i współpracy ze wszystkimi. Niech wszędzie będą podejmowane działania na rzecz krzewienia kultury spotkania, sprawiedliwości i wzajemnego szacunku, które jedynie mogą zapewnić duchową i materialną pomyślność obywateli.

Zmartwychwstały Chrystus, orędzie życia dla całej ludzkości, rozbrzmiewa przez wieki i zachęca nas, byśmy nie zapominali o mężczyznach i kobietach w drodze, poszukujących lepszej przyszłości, o coraz większej rzeszy migrantów i uchodźców - w tym wielu dzieci - uciekających od wojny, głodu, nędzy i niesprawiedliwości społecznej. Ci bracia i siostry na swej drodze zbyt często spotykają śmierć, a w każdym razie odrzucenie ze strony tych, którzy mogliby ich przyjąć i pomóc im. Niech kolejna runda Światowego Szczytu Humanitarnego nie zaniedba postawienia w centrum osoby ludzkiej z jej godnością oraz wypracowania polityki pomocy i ochrony ofiar konfliktów i innych sytuacji kryzysowych, przede wszystkim najsłabszych i tych, którzy są prześladowani z powodów etnicznych i religijnych.

W ten wspaniały dzień niech „raduje się ziemia opromieniona tak niezmiernym blaskiem” (por. Orędzie Wielkanocne z Wigilii Paschalnej), chociaż doznaje ona wiele krzywdy i zbezczeszczenia przez chciwe wyzyskiwanie, które zaburza równowagę w przyrodzie. Myślę zwłaszcza o obszarach dotkniętych skutkami zmian klimatycznych, które często powodują suszę czy gwałtowne powodzie, z wynikającymi z nich kryzysami żywnościowymi w różnych częściach naszej planety.

Wraz z naszymi braćmi i siostrami, którzy są prześladowani za wiarę i z powodu swej wierności imieniu Chrystusa, a także w obliczu zła, które wydaje się mieć przewagę w życiu wielu ludzi, posłuchajmy raz jeszcze pocieszających słów Pana: „Odwagi! Ja zwyciężyłem świat” (J 16,33). Dzisiaj jest jaśniejący dzień tego zwycięstwa, bo Chrystus podeptał śmierć, a przez swoje  zmartwychwstanie przyniósł życie i nieśmiertelność (por. 2 Tm 1.10). „On to nas wyprowadził z niewoli do wolności, ze smutku do radości, z żałoby do świętowania, z ciemności do światła, z niewoli do odkupienia. Więc mówmy przed Nim: Alleluja” (Meliton z Sardes, Homilia Paschalna).

Do tych, którzy w naszych społeczeństwach stracili wszelką nadzieję i smak życia, do przygnębionych osób starszych, które w samotności odczuwają, że ubywa im sił, do młodych, którym zdaje się, że nie mają przyszłości, do wszystkich kieruję raz jeszcze słowa Zmartwychwstałego Pana: „Oto czynię wszystko nowe... pragnącemu dam darmo pić ze źródła wody życia” (Ap 21,5-6). Niech to pocieszające orędzie Jezusa pomaga każdemu z nas zacząć od nowa z większą odwagą i nadzieją budować drogi pojednania z Bogiem i z braćmi.  Tak bardzo tego potrzebujemy!

Drodzy Bracia i Siostry!

Chciałbym złożyć życzenia dobrych Świąt Wielkanocnych wam wszystkim, którzy przybyliście na ten plac z Rzymu i z różnych krajów, jak też tym, którzy łączą się z nami za pośrednictwem telewizji, radia i innych środków przekazu. Oby w waszych sercach, w waszych rodzinach i wspólnotach zabrzmiało orędzie Zmartwychwstania wraz z ciepłym światłem obecności Jezusa żywego: obecności, która rozjaśnia, daje pociechę, przebacza, rozpogadza ... Chrystus zwyciężył zło u samych jego korzeni: On jest bramą zbawienia, szeroko otwartą, aby każdy mógł znaleźć miłosierdzie.

Dziękuję za obecność i za waszą radość w tym świątecznym dniu. Szczególnie podziękowanie składam za dar kwiatów, które również tym razem pochodzą z Holandii.

Zanieście wszystkim radość i nadzieję Chrystusa Zmartwychwstałego. I proszę was, nie zapominajcie modlić się za mnie. Smacznego obiadu wielkanocnego i do zobaczenia!

ak / rv

Wróćmy jeszcze do liturgii Wigilii Paschalnej, którą wczoraj wieczorem w Bazylice św. Piotra sprawował Papież. Jak zwykle po poświęceniu ognia diakon odśpiewał Exultet czyli Orędzie Paschalne. 

Najważniejsze chrześcijańskie święto, które było transmitowana przez setki stacji telewizyjnych i radiowych, zgromadziło wokół Ojca Świętego katolików z całego świata. Wśród uczestników liturgii była między innymi Tiffany Nemanich z Joliet w stanie Illinois, która cierpi na rzadką chorobą genetyczną znaną pod nazwą syndrom Prader-Willi. Jednym z jej skutków są problemy z mówieniem. Mimo tego to właśnie Tiffany przeczytała podczas liturgii czytanie z księgi proroka Ezechiela. “Jest to dla mnie prawdziwa wielkanocna historia o młodej kobiecie, która chce głosić Słowo Boże i robi to z tak wielkim entuzjazmem – powiedział jej proboszcz, ks. Bred Baker, i dodał - Tiffany przezwyciężyła wiele trudności, o których doktorzy mówili, że są nie do pokonania”.

Swoją homilię Ojciec Święty poświęcił tematowi chrześcijańskiej nadziei. Aby ją uzyskać musimy jednak usunąć różne kamienie, które zamykają nas w naszych grobowcach smutku i rozpaczy:

„Również my, podobnie jak Piotr i kobiety, nie możemy odnaleźć życia pozostając smutni i bez nadziei. Nie trwajmy uwięzionymi w sobie, ale otwórzmy dla Pana nasze zapieczętowane groby, każdy z nas je zna, aby wszedł Jezus i obdarzył nas życiem; zanieśmy do Niego kamienie uraz i głazy przeszłości, ciężkie skały słabości i upadków. On chce przyjść i wziąć nas za rękę, aby nas wyrwać z lęku. Ale pierwszym kamieniem, jaki trzeba odsunąć tej nocy jest brak nadziei, zamykający nas w sobie samych. Oby Pan uwolnił nas od tej pułapki bycia chrześcijanami bez nadziei, żyjącymi tak jakby Pan nie zmartwychwstał, a nasze problemy stanowiły centrum życia” – mówił Papież.   

Franciszek podkreślił, że nadzieja chrześcijańska nie jest zwykłym optymizmem, ani też postawą psychologiczną czy życzliwą zachętą, by dodać sobie odwagi:

„Nadzieja chrześcijańska jest darem, jakim obdarza nas Bóg, jeśli wyjdziemy z naszych ograniczeń i otworzymy się na Niego. Ta nadzieja jest niezawodna, ponieważ Duch Święty został rozlany w naszych sercach (por. Rz 5,5). Pocieszyciel nie sprawia, że wszystko ładnie wygląda, nie eliminuje zła za pomocą magicznej różdżki, ale wzbudza prawdziwą siłę życia, która nie jest brakiem problemów, ale pewnością, że jesteśmy kochani i zawsze otrzymujemy przebaczenie od Chrystusa, który dla nas zwyciężył grzech, śmierć i lęk” – kontynuował Franciszek. 

Ojciec Święty podkreślił, że świat potrzebuje dziś światła Chrystusa Zmartwychwstałego, a do jego niesienia wezwani są chrześcijanie, jako słudzy nadziei:

„Tak bardzo dziś potrzeba tego światła. Nie powinniśmy jednak nieść samych siebie, ale jako radośni słudzy nadziei głosić Zmartwychwstałego swoim życiem i przez miłość; w przeciwnym razie będziemy międzynarodową strukturą z dużą liczbą zwolenników i dobrych reguł, ale niezdolną, by obdarzyć nadzieją, której spragniony jest świat” – przypomniał  papież. 

Po zakończeniu homilii Franciszek udzielił sakramentów Chrztu i Bierzmowania 12 katechumenom pochodzącym z Włoch, Albanii, Kamerunu, Korei, Indii i Chin. Najmłodszy miał 22, a najstarszy 60 lat. Jednymi z nich byli ambasador Korei Południowej we Włoszech i jego żona. Zaś ich rodzicami chrzestnymi był ambasador Korei przy Stolicy Świętej i jego małżonka. Wśród sześciu albańskich katechumenów były dwie rodzone siostry pochodzące z rodzin muzułmańskich.

dw / rv

Papież wyraża ból i duchową łączność z ofiarami wczorajszego zamachu terrorystycznego na stadionie w Iskanderiyah w Iraku. Specjalny telegram w tej sprawie na ręce nuncjusza apostolskiego w tym kraju abp. Alberto Ortegi przesłał kard. Pietro Parolin.

Czytamy w nim, że Ojciec Święty poruszony wielką liczbą ofiar, którą spowodował ten atak, modli się za jego ofiary oraz ich rodziny. Prosi w nich Boga, by okazał zmarłym miłosierdzie, a tym, którzy z tego powodu cierpią, udzielił swego pocieszenia. Franciszek modli się także, „by w odpowiedzi na ten akt bezsensownej przemocy Irakijczycy umocnili się w ich przekonaniu o odrzuceniu drogi nienawiści i konfliktów oraz by bez obaw pracowali razem nad przyszłością opartą o wzajemny szacunek, solidarność i wolność” – napisał w specjalnym telegramie watykański sekretarz stanu.

lg/ rv

W katolickich świątyniach i domach w całej Rosji dzisiaj nad ranem  rozlegało się donośne:  „Christos woskries! Wo istinu woskries!” – co znaczy „Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał!”. Rosyjscy katolicy uczestniczyli w liturgii Wigilii Paschalnej, całonocnych czuwaniach i mszach rezurekcyjnych.

W moskiewskiej parafii św. Olgi po liturgii Wigilii Paschalnej, której przewodniczył  nuncjusz apostolski abp Ivan Jurkowicz, na całonocne czuwanie zebrały się wspólnoty neokatechumenalne. Liturgii przewodniczył proboszcz parafii ks. Dariusz Pielak- werbista. Bracia z Drogi Neokatechumenalnej szczególne znaczenie przywiązują do przekazywania wiary dzieciom. Miały one okazję zadawać dorosłym pytania o sens i znaczenie czuwania paschalnego oraz usłyszeć od rodziców jakich dzieł zbawienia dokonał Bóg w ich życiu. W katedrze Niepokalanego Poczęcia NMP  Mszę św. rezurekcyjną poprzedziła procesja wielkanocna wokół kościoła, której przewodniczył miejscowy ordynariusz abp Paolo Pezzi. W swoim paschalnym orędziu do duchowieństwa i wiernych podkreślił znaczenie Miłosierdzia Bożego, które przyjęte przez chrześcijan daje im szansę objawienia miłości Boga wobec grzeszników, którym umożliwia powrót do Domu Ojca. Jest to głównym celem darmowej, niczym nie zasłużonej miłości jaką Bóg obdarza wszystkich i w ten sposób wskrzesza grzeszników do życia w jego Królestwie.

rv / Wojciech Raiter, Moskwa

Słuchaj:  

Słuchaj:  

W Magazynie: „Misjonarz miłosierdzia – misjonarz łaski” – rozmowa z o. Michałem Leganem OSPPE – Radio Fiat, Częstochowa

Słuchaj: