„Jezus ukazuje nam, że moc Boga nie niszczy, ale jest miłością; sprawiedliwość Boga nie jest zemstą, ale miłosierdziem”. Dzisiejszy tweet Papieża Franciszka ma szczególną wymowę dwa dni po zamachu w Lahaurze, w którym w Wielkanocną Niedzielę poniosło śmierć ponad 70 Pakistańczyków, w większości chrześcijan.

„Celem zamachowców byli chrześcijanie, ale zabito też wielu muzułmanów – powiedział arcybiskup Lahauru Sebastian Francis Shaw w wywiadzie dla włoskiej telewizji katolickiej TV 2000. – Odprawialiśmy wielkanocne Msze w naszych kościołach do trzeciej po południu. Potem wierni poszli do parków, do ogrodu zoologicznego czy miejsc rozrywki. Wiele rodzin udało się do parku Gulshan-e-Iqbal, gdzie przed siódmą miał miejsce zamach. Wśród ofiar są małe, 6- czy 7-letnie dzieci. Społeczeństwo jest zszokowane. Nie tylko chrześcijanie, ale i wyznawcy islamu oddawali krew dla rannych. Z pomocą pośpieszyli też liczni muzułmańscy uczniowie naszych szkół katolickich” – dodał metropolita Lahauru.

Wczoraj wieczorem przy wejściu do parku, w którym doszło do zamachu, zebrały się z zapalonymi świecami setki chrześcijan i muzułmanów, by uczcić pamięć ofiar. Uczestnicy spotkania domagali się od pakistańskich władz, by nie tylko potępiały terroryzm słowami, ale rzeczywiście chroniły przed nim ludzi. Uważa się, że rząd nie podejmuje żadnych praktycznych działań przeciw aktom terrorystycznym, by nie stracić w następnych wyborach głosów skrajnych elementów islamskich.

ak/ rv, asianews

Z zamachem w parku Gulshan-e-Iqbal w Lahaurze zbiegła się trwająca już od dwóch dni przed parlamentem w stolicy Pakistanu Islamabadzie manifestacja tysięcy muzułmańskich ekstremistów. Domagają się oni wykonania wyroku na chrześcijance Asii Bibi, skazanej na śmierć w oparciu o tzw. ustawę o bluźnierstwie i od 5 lat oczekującej na proces apelacyjny.

Wojsko wzmocniło ochronę więzienia, w którym jest przetrzymywana, w obawie przed jej zamordowaniem. Protest przed pakistańskim parlamentem rozpoczęto w miesiąc po tym, jak został powieszony Mumtaz Qadri, morderca gubernatora prowincji Pendżab Salmana Taseera, który bronił Asii Bibi i dążył do zmiany prawa o bluźnierstwie. Islamiści uważają jego zabójcę za bohatera.

ak/ rv, asianews

„To była Wielkanoc, ale nie świętowaliśmy jej tak jak zawsze” – tymi słowami metropolita belgijskiej stolicy abp Jozef De Kesel rozpoczął 28 marca wieczorem ekumeniczne czuwanie modlitewne za ofiary zamachów w Brukseli. Nabożeństwo odbyło się w stołecznej katedrze św. Guduli. Wzięli w nim udział przedstawiciele różnych wspólnot chrześcijańskich, ale także wyznawcy judaizmu i muzułmanie.

Obecni byli również przedstawiciele belgijskiego rządu, korpus dyplomatyczny, reprezentanci parlamentu federalnego i instytucji Unii Europejskiej.

Mimo podjętych nadzwyczajnych środków bezpieczeństwa i drobiazgowych kontroli wszystkich wchodzących, brukselska katedra była szczelnie wypełniona. Nabożeństwo rozpoczęło się procesją, w której poza przedstawicielami różnych wspólnot wyznaniowych szli także reprezentanci służb porządkowych, strażaków, policji i kapelani lotniska Zaventem. Na ołtarzu zapalono 300 świec. „Nasz ból jest wielki. Zebraliśmy się tutaj, bo chcemy być blisko ofiar, blisko tych, którzy stracili życie, blisko ich rodzin i wszystkich, którzy są dziś pogrążeni w żałobie – mówił abp De Kesel. – Jesteśmy tu, by się modlić”.

Z kolei stołeczny biskup pomocniczy Jean Kockerols podkreślił podjęte przez władze cywilne i polityczne, a także wszystkich zwierzchników religijnych, wysiłki na rzecz pokoju i pojednania. „W każdym z nas jest pragnienie, by działać na rzecz bardziej sprawiedliwego i zjednoczonego społeczeństwa” – mówił biskup.

W czasie liturgii, w kontekście wspominanego wydarzenia, szczególnie wymownie zabrzmiały słowa z Ewangelii św. Jana: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję”. Po odczytaniu tego fragmentu Pisma w katedrze zapadła kilkuminutowa, głęboka cisza. Ostatnim aktem była modlitwa św. Franciszka z Asyżu: „Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju, abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść; wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda; jedność tam, gdzie panuje zwątpienie; nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz”.

lg/ rv, sir, le monde, vatican insider

Mamy mocne sygnały pozwalające nam stwierdzić, że porwany w Jemenie przez islamistów ks. Tom Uzhunnalil wciąż żyje. Poinformował o tym bp Paul Hinder, wikariusz apostolski Arabii Południowej, któremu podlegają katolicy w tym  kraju. Tym samym zdementował on krążące w sieci informacje, jakoby misjonarz został w Wielki Piątek ukrzyżowany przez islamistów.

Bp Hinder potwierdził zarazem, że od 4 marca pochodzący z Indii kapłan jest w rękach porywaczy. Został uprowadzony tuż po tym, jak zamordowali oni misjonarki miłości i ich współpracowników. Wikariusz apostolski podkreślił jednak, że nie może upublicznić żadnych wiadomości na temat działań podjętych celem jego uwolnienia, ponieważ, jak stwierdził, jest to proces bardzo delikatny. Zaapelował zarazem do chrześcijan na całym świecie o modlitwę w intencji porwanego księdza i prowadzonych negocjacji.

Jednocześnie radny generalny salezjanów ds. komunikacji poinformował, że zgromadzenie nie ma żadnych informacji na temat rzekomej śmierci ks. Toma i oczekuje nowych, pozytywnych – jak zaznaczył – wieści. Również on zachęcił do modlitwy za porwanego.

Pochodzący z Indii salezjanin od czterech lat pracował w Jemenie i był jednym z dwóch obecnych w tym kraju kapłanów. Przy klasztorze misjonarek miłości ks. Tom zamieszkał po tym, jak islamiści zniszczyli kościół, w którym posługiwał. W ogarniętym wojną Jemenie, gdzie dochodzi do coraz większej radykalizacji islamu, pracują z narażeniem życia jedynie misjonarki miłości i salezjanie; wszystkie inne zgromadzenia zakonne już opuściły ten kraj.

bz/ rv

Codzienne trudności budują jedność, a ekumenizm krwi scala nas w prawdziwą wspólnotę. Wskazuje na to syryjski franciszkanin o. Ibrahim Alsabagh, proboszcz łacińskiej parafii w Aleppo. Podkreśla on, że także na gruzach tego miasta świętowano zwycięstwo życia nad śmiercią. „Kościoły były pełne, a ludzie z radością i nadzieją obchodzili Wielkanoc” – mówi o. Ibrahim.

 „Także dziś w Syrii, mimo licznych oznak nadziei, wciąż doświadczamy śmierci. Wiele rodzin nadal nie ma chleba, żeby móc przeżyć. Jednak Pascha Jezusa daje nam nie tylko nową nadzieję, ale i nową siłę do życia. W Wielkim Tygodniu byłem świadkiem wielu cudów, które Pan dokonał w sercach, lecząc je i uzdrawiając swoim przebaczeniem – mówi Radiu Watykańskiemu franciszkanin. - W życzeniach wielkanocnych z mocą wybrzmiało przekonanie, że Zmartwychwstały Jezus może pokonać cierpienie i śmierć, z jakimi  na co dzień się tu stykamy. Już od Niedzieli Palmowej nasza wspólnota bardzo licznie uczestniczyła w liturgiach. Niektórzy z moich parafian powiedzieli mi, że pozwoliło im to wręcz z nową mocą doświadczyć, że chrześcijanie wciąż są w Syrii, że nie zostali wyeliminowani. Mówili też, że chcą być dla naszej ojczyzny ziarnem Zmartwychwstania”. 

O. Ibrahim podkreśla, że szósty rok wojny i cierpienia, naznaczony krwią tak wielu chrześcijan różnych wyznań, zaowocował praktycznym ekumenizmem na co dzień. „Nikt tu nie patrzy na przynależność religijną, wszyscy stanowimy jedną wielką wspólnotę wyznawców tego samego Chrystusa, który dla nas zmartwychwstał” – podkreśla syryjski franciszkanin. I dodaje, że nikt nie patrzył, według jakiego kalendarza obchodzona była Wielkanoc, wszyscy razem powtarzali: „Jezus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!”.

bz/ rv

W Wigilię Paschalną w Chinach ponad 20 tys. osób przyjęło chrzest w Kościele katolickim. Tylko w katedrze w Pekinie w tę najważniejszą dla chrześcijaństwa noc ochrzczonych zostało stu dorosłych. W Szanghaju liczebność jednej z parafii mającej dotąd stu wiernych wzrosła w te święta o ponad jedną czwartą dzięki 27 nowoochrzczonym.

Tradycyjnie w Chinach chrzty dorosłych sprawuje się w Boże Narodzenie, Wielkanoc i Wniebowzięcie NMP. Szacuje się, że w tym rządzonym przez komunistów kraju w tym roku do Kościoła katolickiego wstąpi co najmniej 100 tys. Chińczyków.

bz/ rv

Niezwykły autobus miłosierdzia wyruszył w tych dniach na ulice Seulu. Za jego kierownicą siedzi ks. Vincenzo Bordo, włoski misjonarz odpowiedzialny za działającą w koreańskiej stolicy jadłodajnię i noclegownię dla bezdomnych. Każdego dnia otacza ona opieką ponad pół tysiąca potrzebujących. To właśnie przychodzący do tego miejsca bezdomni opowiedzieli misjonarzowi o pozostających bez opieki dzieciach ulicy i wykorzystywanych kobietach, ofiarach prostytucji i gangów. On w odpowiedzi zorganizował autobus i każdej nocy jeździ nim z wolontariuszami do najbardziej niebezpiecznych rejonów stolicy.

„Na naszym autobusie widnieje logo Jubileuszu Miłosierdzia, a każdy wsiadający przechodzi przez automatyczne Drzwi Święte” – mówi misjonarz ze zgromadzenia Oblatów Maryi Niepokalanej. Podkreśla, że przejście przez Drzwi Święte jest nie tylko zewnętrznym, jak mogłoby się wydawać, pustym gestem, ale wiąże się z otrzymaniem konkretnego wsparcia. „Jubileusz wzywa nas do pełnienia dzieł miłosierdzia i my to w tym autobusie robimy” – wyznaje misjonarz. Wolontariusze dostarczają głodnym żywność, chorym leki, najuboższym ubrania, pocieszają doświadczanych, a ludziom będących w potrzebie niosą radę i często profesjonalne wsparcie medyczne, prawne czy psychologiczne. Wiele dzieci i kobiet, które wsiadły do autobusu, z czasem trafiło do specjalnych ośrodków pomocy. „To jest nasz sposób przeżywania Jubileuszu, wyjście z peryferii, którymi dla wielu już i tak jest nasza noclegownia, na jeszcze dalsze obszary biedy i odrzucenia” – podkreśla ks. Bordo.

bz/ rv

W duchowej łączności z obchodami 1050-lecia Chrztu Polski w Ojczyźnie rodacy najdalszych zakątków świata dziękują Bogu za łaskę wiary i odnawiają przyrzeczenia chrzcielne. Jubileuszowe uroczystości nie mogły zatem ominąć także Australii.

1050 lat po chrzcie Mieszka I z fascynacją odkrywamy owoce tego wydarzenia w dziejach naszej Ojczyny oraz dzisiejszym kształcie Polski i Kościoła na naszych ziemiach. Jubileusz jest wyjątkową okazją do poznawania tej wielowiekowej symbiozy narodu, wiary, państwa i Kościoła. Do błogosławionych owoców paschalnego wydarzenia z wiosny 966 r. musimy także zaliczyć świadectwo wiary zaniesione przez naszych rodaków na wszystkie krańce ziemi, także do odległej Australii. Jubileusz staje się okazją nie tylko do historycznej refleksji, ale z dumą pozwala dostrzec, że także współczesna emigracja szuka swojego miejsca w Kościele i pragnie na co dzień żyć w duchu wiary przywiezionej z Polski, z rodzinnego domu. Bez względu na czasy i okoliczności ciągle żyją i docierają tu rodacy będący duchowymi spadkobiercami chrztu Mieszka I.

W wielu wspólnotach polskiego duszpasterstwa na terenie 5 diecezji (archidiecezje Sydney i Melbourne, diecezje Parramatta, Wollongong i Maitland-Newcastle) dziękowaliśmy Bogu za dar wiary i odnowiliśmy przyrzeczenia chrzcielne. Uroczystości te odbywały się na zakończenie rekolekcji wielkopostnych, a także podczas Wigilii Paschalnych w ośrodkach prowadzonych przez księży chrystusowców. Obrzędy zapalenia świec – symbolu wiary, którą pragniemy nieustannie podtrzymywać i przekazać następnym pokoleniom dzieci, wnuków – oraz pokropienia wodą na pamiątkę przyjętego chrztu poprzedziły okolicznościowe katechezy. Po odnowieniu przyrzeczeń i modlitwie jubileuszowej złożyliśmy podpisy w księdze jubileuszowej, która zostanie przekazana Prymasowi Polski w Gnieźnie, przy okazji centralnych obchodów 1050-lecia chrztu Polski.  Spocznie ona u źródeł wiary i państwowości Polski jako wotum naszej wdzięczności za dar wiary, a jednocześnie świadectwo wobec kolejnych pokoleń.

Obchody rocznicy chrztu Mieszka I w Australii wychodzą także poza świątynie i liturgię. W wielu polskich szkołach sobotnich odbyły się lekcje i katechezy przywołujące wydarzenie z 966 r. Trwa także konkurs plastyczny i literacki dla dzieci i młodzieży, organizowany przez Duszpasterstwo Polskie w Sydney i Konsulat Generalny RP. 

o. K. Żyłczyński SChr / rv

Wiara w Chrystusa mogła być znana w Danii już co najmniej pół wieku wcześniej, niż dotychczas sądzono. Początki duńskiego chrześcijaństwa łączono dotąd z chrztem króla Haralda, który przyjął go mniej więcej w tym samym czasie, co u nas Mieszko I.

Na wcześniejszą datację chrześcijańskich korzeni tego tak bardzo dziś zlaicyzowanego kraju wskazuje znaleziony tam niedawno koło miasta Aunslev mały, 4-centymetrowy krucyfiks, pochodzący zapewne z początku X wieku. O znaczeniu tego odkrycia mówi prezes rzymskiej akademii sztuki Accademia Urbana delle Arti, prof. Rodolfo Papa.

„Wiemy, że Wikingowie wiele podróżowali po morzach. Być może podczas wypraw np. do Anglii czy Irlandii niektórzy z nich weszli w głębszy kontakt z obecnym już tam wówczas chrześcijaństwem. Mogli też wziąć do niewoli młodych chrześcijan, wśród których mógł być np. jakiś mnich. Swoim stylem znaleziony w Danii krucyfiks wiąże się wyraźnie z kulturą celtycką. Świadczyłoby to o rozpoczętej już inkulturacji. Datuje się go na około roku 900, czyli jakieś 50-65 lat wcześniej niż kamienie runiczne z miasta Jelling w duńskiej Jutlandii. Wskazuje to na stopniowe wchodzenie chrześcijaństwa w kulturę Wikingów. Możliwe, że nie przyszło tam ono dopiero w X wieku, ale jest owocem wcześniejszych kontaktów. Nie było to tylko przyjęcie kultury zachodniej Europy, ale trwająca od kilkudziesięciu lat chrystianizacja kultury Wikingów, którą można ściśle określić” – powiedział prezes rzymskiej akademii. 

ak/ rv

Episkopat Kanady z wielką dezaprobatą przyjął propozycję rządu federalnego, który zamierza zamknąć krajowe Biuro Wolności Religijnej. W specjalnym oświadczeniu biskupi napisali, że jest ono ważne nie tylko dla Kanadyjczyków, ale także dla całej społeczności międzynarodowej. Dla wielu organizacji społecznych i przedstawicielstw dyplomatycznych stanowi punkt odniesienia w tych wszystkich kwestiach, w których pojawia się potrzeba obrony wolności religijnej jako jednego z najważniejszych praw człowieka.

Sprawa jest niezwykle ważna, gdyż w tych kwestiach chodzi nie tylko o indywidualne prawo do wyznawania wiary i do modlitwy. Dotyczy to w równym stopniu także wolności wspólnot wyznaniowych i ich funkcjonowania w społeczeństwie. Kanadyjskie biuro jest dla nich zatem ważnym wsparciem i przyczynia się do umacniania dialogu, podejmując działania na rzecz pokoju, sprawiedliwości i prawdziwego bezpieczeństwa.

Biuro wielokrotnie wypowiadało się także w obronie prześladowanych mniejszości chrześcijańskich na Bliskim Wschodzie, gdzie obecność wyznawców Chrystusa trwa od dwóch tysięcy lat. Chrześcijanie są doświadczani także w wielu innych regionach świata, m.in. w Afryce. Stąd też organizacje takie jak kanadyjskie Biuro Wolności Religijnej mogą budować tam mosty porozumienia, dialogu i współpracy na polu edukacji, ochrony zdrowia, pomocy społecznej. W sposób szczególny dotyczy wspierania uchodźców, przesiedleńców i tych wszystkich grup społecznych, które są najbardziej doświadczane ze względu na swe pochodzenie religijne czy etniczne. Dlatego też episkopat Kanady zwraca się do rządu z apelem o rezygnację z planów likwidacji Biura Wolności Religijnej, by jego działalność nadal była ważnym elementem obrony i promocji praw człowieka. 

lg/ rv, cccb

W Bangladeszu sąd drugiej instancji odrzucił petycję, by islam przestał tam być religią państwową. Sędziowie uzasadnili odmowę błędami proceduralnymi. Według nich ci, którzy złożyli ten wniosek, nie mieli do tego konstytucyjnego prawa.

„Jest to dla na bardzo bolesna decyzja – skomentował wyrok sekretarz komisji sprawiedliwości i pokoju przy tamtejszym episkopacie, Theophil Nokrek. – Nasz kraj powstał jako świecki, ale pod dyktatorskimi rządami Hossaina Mohammada Ershada stał się islamski, co miało na celu korzyści polityczne rządu. A my, członkowie mniejszości, jesteśmy teraz ofiarami tej decyzji” – dodał sekretarz komisji episkopatu. Poinformował, że gdy zostanie opublikowany pełny tekst wyroku i jego uzasadnienie, podejmie ona decyzję, czy złożyć odwołanie do Sądu Najwyższego.

Pierwsze próby zakwestionowania pozycji islamu jako religii państwowej w Bangladeszu podjęto już 28 lat temu, zaraz po wprowadzeniu w życie kontrowersyjnego prawa. Społeczność chrześcijańska zawsze te wysiłki popierała. W ostatnich miesiącach sunnicki islam był tam wykorzystywany do usprawiedliwiania aktów przemocy i dyskryminacji wobec chrześcijan, hinduistów i także muzułmanów szyitów – uważają promotorzy petycji. Ich zdaniem mniejszości padają ofiarą działań fundamentalistów, którzy bezwzględnie atakują na przykład prywatną własność chrześcijan czy kościoły. Dotyczy to jednak także kapłanów hinduistycznych  oraz blogerów, pisarzy czy działaczy społecznych oskarżanych przez ekstremistów o poglądy ateistyczne.

lg/ rv, asianews

Patriarcha moskiewski przesłał życzenia zwierzchnikom Kościołów obchodzących Wielkanoc zgodnie z kalendarzem gregoriańskim. Skierował je m. in. do Papieża Franciszka.

Życzenia przesłane Papieżowi Cyryl rozpoczął słowami pozdrowienia „Christos Woskries - Chrystus Zmartwychwstał”. Następnie podkreślił, że w dniach wypełnionych powszechną radością ze Zmartwychwstania Zbawiciela wszyscy chrześcijanie wezwani są do zaniesienia światu Dobrej Nowiny o tym najważniejszym wydarzeniu w dziejach ludzkości poprzez wspólne świadectwo o niezmiennych ideałach i wartościach Ewangelii. Zwierzchnik rosyjskiego prawosławia życzył Papieżowi siły i pomocy Bożej w wypełnianiu jego odpowiedzialnej posługi.

Podobne życzenia Cyryl I wysłał do zwierzchników Kościołów ormiańskiego, anglikańskiego i protestanckich. 

W. Raiter, Moskwa/ rv

Słuchaj:      

„Dary dla misjonarzy w Afryce czyli o kontenerze z pomocą dla Kamerunu, Nigerii, Republiki Środkowoafrykańskiej i Czadu” – Radio Rodzina, Wrocław

Słuchaj: