Radio Maryja w jakiś sposób sprawia, że Jezus staje się obecny za pośrednictwem Matki – powiedział Papież w wideoprzesłaniu z okazji 20-lecia argentyńskiej wersji Radia Maryja oraz czasopisma Periódico Euncuentro. Franciszek wspomina na wstępie o dokonaniach tej rozgłośni.

„Radio Maryja jest ze swej istoty płodne, jest skutecznym środkiem komunikacji. Wskazuje już na to sama jego nazwa: Maryja, Ta, z której narodził się Jezus. Jest to rozgłośnia, która sprawia w jakiś sposób, że Jezus staje się obecny poprzez Matkę. Nasz Bóg chciał mieć Matkę. Kiedy jakiś chrześcijanin nie chce mieć Matki, popada w sieroctwo, jest chrześcijaninem, ale nim nie jest” – powiedział Ojciec Święty. 

Franciszek zauważył, że najpoważniejszym dziś zagrożeniem jest nominalizm egzystencjalny, czyli wiara, że istnieje to, co się mówi. Mówi się, ale się nie czyni. Taką postawę zarzucał Jezus faryzeuszom.

„Ktoś może mówić bardzo dużo, ale nie pobudzać tym do działania. Kiedy ktoś tylko mówi, a nie pobudza słuchacza do działania, przemawia w sposób nominalistyczny. Nie sieje, mówi. A media muszą siać, i to nie tylko media katolickie, ale wszystkie. Siać prawdę, dobro i piękno. A kiedy jakiś środek przekazu nie sieje prawdy, to sieje półprawdy, dezinformuje, bo mówi tylko część, a nie całą prawdę. Jest to złe informowanie, które powoduje wielkie szkody. Kiedy jakiś środek komunikacji nie sieje dobra, to niszczy, oczernia, zniesławia i nie pozwala wzrastać dobremu ziarnu. A kiedy media nie sieją piękna, to uciekają się do wulgarności, groteski, aby je słuchano” – powiedział Ojciec Święty. 

Na zakończenie Franciszek życzył Radiu Maryja, aby nadal siało prawdę, dobro i piękno.

Papieskie przesłanie zostało wyemitowane dzisiaj, w 20-tą rocznicę założenia argentyńskiej rozgłośni, lecz nagrano je wcześniej 15 października. Słowa Ojca Świętego nie mają zatem nic wspólnego z medialną nagonką na włoskie Radio Maryja, po tym, jak w ubiegłym tygodniu na falach tej rozgłośni dominikański teolog o. Govanni Cavalcoli OP przypomniał, że z teologicznego punktu widzenia kataklizmy, takie jak trzęsienia ziemi, są konsekwencją grzechu pierworodnego, a zatem można je postrzegać jako karę za grzech pierworodny i apel do sumień.

kb/ rv

„Słudzy nieużyteczni jesteśmy” – te słowa z liturgicznego fragmentu Ewangelii św. Łukasza przypomniał Papież w homilii podczas porannej Mszy we wtorek w kaplicy Domu św. Marty. Zwrócił uwagę m.in. na to, że żyjąc dla Pana musimy wystrzegać się niesprawiedliwości i pożądania władzy. Nie można bowiem równocześnie służyć światu i Bogu.

Ojciec Święty zastanawiał się jakie przeszkody uniemożliwiają nam służbę Panu w wolności. Zauważył, że jest ich wiele. Jedną z nich jest żądza władzy. 

„Ile razy widzieliśmy, być może w naszym domu, postawę: «ja tu rządzę!». A ileż razy, nie mówiąc o tym, dawaliśmy odczuć innym, że «ja tu rządzę», nieprawdaż? Także to okazywaliśmy, czyż nie? Pragnienie władzy. A Jezus uczy nas, że ten, kto wydaje polecenia, ma być jak ktoś, kto służy. Albo, jeśli ktoś chce być pierwszy, niech będzie sługą wszystkich. Jezus odwraca wartości świata, światowości. Bo pragnienie władzy nie jest drogą do stania się sługą Pana. W rzeczywistości jest przeszkodą, jedną z tych przeszkód, o które modliliśmy się do Pana, by je od nas oddalił” – mówił Papież.

Drugą przeszkodą, która według Franciszka dotyka także Kościoła, jest nielojalność. Ma ona miejsce wtedy, gdy ktoś chce służyć Bogu, ale równocześnie służy innym rzeczom, które już do Pana nie należą. 

„Jezus powiedział nam, że żaden sługa nie może mieć dwóch panów. Albo służy Bogu, albo służy mamonie. To powiedział Jezus. I to jest przeszkoda: nielojalność. To nie jest to samo, co bycie grzesznikiem. Wszyscy jesteśmy grzesznikami i żałujemy za to. Ale bycie nielojalnym to podwójna gra, nieprawdaż? Granie na prawo i na lewo, granie z Bogiem i granie ze światem, czyż tak nie jest? I to jest przeszkodą. Temu, który pożąda władzy, i który jest nielojalny, trudno jest służyć, stać się wolnym sługą Pana” – mówił Franciszek.

Ojciec Święty dodał, że takie przeszkody jak pragnienie władzy czy nielojalność odbierają człowiekowi pokój i czynią jego serce niespokojnym. Zauważył, że tak wielu ludzi żyje tylko po to, by się pokazać, by stać się sławnym. To jednak jest postawa światowości. Dlatego też winniśmy prosić Pana, by usunął od nas te wszystkie przeszkody, ponieważ tylko w pokoju, zarówno ciała jak i ducha, możemy w sposób wolny oddać się Jemu na służbę. 

„Służba Bogu jest wolna. Jesteśmy dziećmi, a nie niewolnikami. I służba Bogu w pokoju, z łagodnością, gdy On sam odciął od nas przeszkody odbierające duchowy pokój, jest służbą w wolności. A kiedy służymy Panu w wolności, czujemy ten jeszcze głębszy pokój, ten głos Pana: «Przyjdź, przyjdź, przyjdź, sługo dobry i wierny». I wszyscy chcemy służyć Panu dobrem i prawdą, ale potrzebujemy Jego łaski. Sami nie damy rady. I dlatego prośmy zawsze o tę łaskę, by to On usunął wszystkie przeszkody, by to On dał nam ten spokój, ten pokój serca, by mu służyć w wolności, nie jak niewolnicy, ale jak dzieci!” – powiedział Papież.

lg/ rv

Dramat Haiti stał się dla świata „zapomnianą tragedią”, tymczasem mieszkańcy tej wyspy pilnie potrzebują pomocy. Od trzęsienia ziemi, które w 2010 r. spowodowało w tym kraju wiele zniszczeń, ponad 62 tys. osób mieszka w prowizorycznych obozach. 60 proc. Haitańczyków żyje w biedzie, wielu grozi zarażenie wirusem cholery. Sytuacja pogorszyła się jeszcze po przejściu huraganu Matthew, który miesiąc temu nawiedził tę wyspę powodując śmierć co najmniej tysiąca osób.

O panujących tam warunkach mówi w rozmowie z Radiem Watykańskim sekretarz generalny Caritas Internationalis Michel Roy, który właśnie wrócił z Haiti.

„Wszystko jest zniszczone. Na pewno potrzebna jest żywność. Żywność jest tam dostarczana, ale nie w takiej ilości, jaka jest konieczna. Jej dystrybucja również nie jest profesjonalna. Ludzie żyjący poza miastem otrzymują jej bardzo mało, o ile w ogóle otrzymują. I to jest rzecz priorytetowa dla Caritas. Kiedy rozdawana jest żywność, ludzie biegną, jest dużo agresji przy dystrybucji jedzenia. To pokazuje jak wielki jest ból i rozpacz tych ludzi. Rząd nie zajmuje się tą sprawą na tyle, na ile powinien. Potrzeba wielkiej mobilizacji wspólnoty międzynarodowej, by pomóc Haitańczykom. Potrzeba jeszcze większego zaangażowania Caritas, Kościoła, aby zanieść im pomoc” – powiedział Michel Roy.

pp/ rv

W Watykanie odbyła się 7 listopada konferencja prasowa przed rozpoczynającym się w czwartek międzynarodowym sympozjum dotyczącym tzw. chorób rzadkich i zaniedbanych. Jest ona organizowana przez Papieską Radę ds. Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Chorych. O jej głównych założeniach i celach mówił w rozmowie z Radiem Watykańskim pracujący w tej dykasterii ks. Dariusz Giers. 

„Szacuje się, że na choroby rzadkie cierpi ok. 400 mln ludzi na świecie. Są to zatem patologie występujące sporadycznie, ale uderzające w ogromna liczbę osób. Według Świtowej Organizacji Zdrowia, jako rzadką określa się chorobę, której dotknięta jest 1 osoba na 2 tys. Lista tych chorób jest porażająca. Zwykle podaje się ok. 400 patologii, ale medycyna zna od 5 tys. do 8 tys. chorób, z których wiele nie jest jeszcze opisanych szczegółowo. Wiemy, że 80 proc. z nich jest uwarunkowanych genetycznie, że związane są z brakiem odpowiednich enzymów w organizmie człowieka i że atakują w większości dzieci.

Druga kategoria chorób to choroby określane mianem zaniedbane (w nomenklaturze medycznej NTD – neglected tropical diseases). Chodzi wiec o choroby występujące w krajach tropikalnych, biednych, tam gdzie brakuje czystej wody, higieny i opieki medycznej. To choroby ludzi ubogich, żyjących na marginesie społeczeństwa. Ocenia się, że na świecie jest aż 1 mld cierpiących na te choroby i corocznie umiera na nie aż 500 tys. osób. Są to cyfry zatrważające z perspektywy „naszego rozwiniętego świata”.

Papieska Rada ds. Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Chorych podjęła ten temat, aby zwrócić uwagę na wielkie rzesze cierpiących.  Ich choroby często pomijane są przez instytucje naukowe, państwowe i duszpasterskie. W Przeslaniu na IX Światowy Dzień Chorób Rzadkich (29 lutego 2016) były przewodniczący naszej Rady, zmarły niedawno abp Zygmunt Zimowski napisał: «Kościół, nieustannie  jest zachęcany przez Papieża Franciszka do solidaryzowania się i kroczenia z ludźmi. Solidarność polega na wejściu w sytuację drugiego, kimkolwiek by on nie był, poczuwaniu się do uczestniczenia w jego cierpieniach, planowaniu i realizowaniu skutecznych akcji wsparcia. (…) Bliźni stanowi dla nas wyzwanie przez sam fakt bycia osobą i bycia w potrzebie. Tego pragnął nauczyć nas Jezus w przypowieści o Miłosiernym Samarytaninie (por. Łk 10, 25-37).

W stosunku do cierpiących na te choroby trzeba przede wszystkim „zerwać zasłonę milczenia i wykluczenia”.  Kościół, za pośrednictwem naszej dykasterii, wsłuchuje się w głosy docierające z wielu stron, głosy często bezradne, bezsilne wobec instytucji społecznych i rządowych; glosy niesłyszane przez firmy farmaceutyczne, którym nie opłaca się inwestować w tzw. leki sieroce. Potrzeba bowiem leków celowych i innowacyjnych, których produkcja się nie opłaca nawet wielkim koncernom farmaceutycznym.

Poprzez nasza Konferencja pragniemy zwrócić uwagę na potrzebę troski o dobro wspólne i sprawiedliwość społeczno-zdrowotną środowiska osób dotkniętych chorobami rzadkimi i zaniedbanymi. Pośród panującej kultury odrzucenia musimy walczyć, jak podkreśla często Papież Franciszek, by nie było ludzi odrzuconych. Przykładem takiej walki o godność i życie najuboższych są np. bonifratrzy, którzy zarazili się wirusem ebola spiesząc z pomocą tam, gdzie wielkie instytucje i organizacje światowe złożyły broń” – powiedział ks. Giers.

lg/ rv

„Używanie żywych organizmów do bezkrytycznego niszczenia życia, czy też korzystanie ze zdobyczy nauki do szerzenia śmierci zamiast leczenia chorób i niesienia ulgi w cierpieniach, stoi w sprzeczności z ludzką godnością” – podkreślił abp Ivan Jurkovič. Przedstawiciel Stolicy Apostolskiej przy ONZ wystąpił na VIII Konferencji Narodów Zjednoczonych w Genewie dotyczącej konwencji o broni biologicznej. Wskazał na konieczność ciągłego uszczegóławiania oraz dostosowywania zawartego już porozumienia do nowych wyzwań, które pojawiają się wraz z rozwojem nauki i coraz większą dostępnością jej osiągnięć.

Hierarcha wspomniał o szczególnej roli edukacji w budowaniu bezpieczniejszej przyszłości. „Krajowe zasady postępowania oraz szkolenia w zakresie etyki powinny być rozwijane i uznawane” – stwierdził abp Jurkovič. Dodał również, że „naukowcy, uniwersytety, przemysł, rządy czy agencje międzynarodowe, wspólnie powinni czuć się odpowiedzialni za użycie biotechnologii w celu promocji ludzkiego życia oraz zintegrowanego rozwoju człowieka”. Podkreślił, że Stolica Apostolska ma nadzieję, iż przez wspólne zaangażowanie będzie można uchronić ludzkość od prawdziwych zagrożeń w zakresie biologii, na jakie narażony jest współczesny świat.

tm/ rv

W Marrakeszu w Maroku rozpoczęła się 22. Konferencja Narodów Zjednoczonych dotycząca zmian klimatycznych. Jej zadaniem jest uszczegółowienie zeszłorocznego porozumienia z Paryża. Jego celem było ograniczenie wzrostu światowych temperatur maksymalnie do poziomu nieprzekraczającego dwóch stopni w stosunku do temperatury z czasach przedindustrialnych.

W obecnym spotkaniu biorą udział przedstawiciele 196 krajów, w tym 30 głów państw, a także ministrowie odpowiedzialni za ochronę środowiska oraz pracownicy rządowych i pozarządowych organizacji zajmujących się tymi kwestiami. Planowany sposób działania opiera się na tzw. własnych projektach klimatycznych, które każdy kraj może zaprezentować i zrealizować. O roli Stolicy Apostolskiej na konferencji mówił w rozmowie z Radiem Watykańskim Tebaldo Vinciguerra z Papieskiej Rady „Iustitia et Pax”. 

„Stolica Apostolska towarzyszy z zainteresowaniem oraz życzliwością tym pracom. Jej wkład podczas 21. konferencji w Paryżu został oparty bardzo wyraźnie na wskazaniach zawartych w encyklice Laudato si’. Nie tyle chodzi nam o kwestie techniczne  – ile stopni Celsjusza, skąd wziąć środki finansowe – co raczej o wymiar etyczny, wymiar sprawiedliwości społecznej. Chodzi o zaangażowania, które leżą na sercu Stolicy Apostolskiej, a które konkretyzują się na przykład w uczciwym przekwalifikowaniu pracowników. Na przykład, by nie było to po prostu zamykanie miejsc pracy w miejscach najbardziej zanieczyszczonych, ale także tworzenie nowych gdzie indziej. Jeśli chodzi o skupienie się na solidarności i sprawiedliwości międzypokoleniowej, to również tutaj chodzi o to jaki świat pozostawimy przyszłym pokoleniom. Laudato si’ bez wątpienia ciągle stanowi element bardzo mocno wpływający na  rządy, społeczeństwa, a także osoby prywatne. Widać, jak wiele firm, także tych wielkich międzynarodowych, poczuło się zainspirowanych przez Laudato si’. Dlatego z pewnością wpływ tej encykliki będzie trwał jeszcze przez długi czas” – powiedział Vinciguerra.

tm/ rv

Konserwatywni chrześcijanie mogą paść ofiarą walki z religijnym ekstremizmem. Ostrzega przed tym Prymas Kościoła Anglikańskiego. Abp Justin Welby jest przekonany, że religijna ignorancja wśród brytyjskich urzędników jest tak wielka, że dla nich islamscy ekstremiści i chrześcijańscy konserwatyści to jedno i to samo, po prostu jacyś szaleńcy.

Arcybiskup Canterbury sam wywodzi się z ewangelikalnego skrzydła anglikanizmu. Teraz jednak się obawia, że dla brytyjskiego rządu jego rodzime środowisko jest tak samo niebezpieczne, jak na przykład Bractwo Muzułmańskie. Spotykając się z dyrektorami anglikańskich szkół w Walii, podkreślił on, że u brytyjskich urzędników religijny analfabetyzm jest powszechny, a przy tym skrajnie destrukcyjny.

kb/ rv, catholic herald

Siostry augustianki podjęły decyzję o opuszczeniu Cascii. Niedawne trzęsienie ziemi poważnie naruszyło ich klasztor i bazylikę św. Rity. Ze względów bezpieczeństwa po raz pierwszy w historii trzeba było zamknąć dla wiernych tę świątynię, która od stuleci przyciąga niezliczonych pielgrzymów do grobu św. Rity.

Same augustianki postanowiły przenieść się do innego klasztoru położonego poza Umbrią. W wydanym z tej okazji oświadczeniu zapewniają, że decyzję tę podjęły z wielkim bólem, mając na względzie sytuację sióstr w podeszłym wieku. Kilka mniszek nadal pozostanie jednak przy grobie św. Rity, by nieść pomoc i pokrzepienie mieszkańcom Casci.

kb/ rv, la stampa

Chrześcijanie są wezwani do jedności nie tylko dlatego, aby zachować własną tożsamość w wielokulturowym organizmie narodowym, lecz aby umocnić pojednanie w całym narodzie irackim. Z takim przesłaniem do wiernych zwrócili się zwierzchnicy głównych Kościołów Iraku i przedstawiciele tamtejszych polityków chrześcijańskich z obu parlamentów, zarówno krajowego, jak też tego dla autonomicznego regionu Kurdystanu.

Podczas spotkania w Ankawie na przedmieściach stolicy irackiego Kurdystanu Irbilu przedyskutowali oni propozycje odnośnie do przyszłości kraju po wyzwoleniu Mosulu. Podkreślili, że ważne jest, aby chrześcijanie zachowywali się odpowiedzialnie, jak tego się od nich obecnie oczekuje, i zachowali pełną jedność wobec obecnych problemów i wyzwań. Wśród dyskutowanych spraw poruszono m.in. konieczność działania chrześcijan w pełnej jedności zarówno na polu społecznym, jak i politycznym, przy poszanowaniu tożsamości poszczególnych grup i odrzuceniu wszelkich form nietolerancji, gdyż siła leży w jedności.

pp/ rv, fides

Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim odbyła się konferencja naukowa zatytułowana: „Miłosierdzie Boże w nauczaniu św. Jana Pawła II i Papieża Franciszka”.

O jej założeniach mówi metropolita lubelski, abp Stanisław Budzik: „Cieszymy się bardzo, że Papież Franciszek nawiązuje do Jana Pawła II, do tej prawdy o Miłosierdziu Bożym, która była tak bardzo cenna dla Jana Pawła II, zwłaszcza w ostatnich latach jego życia. Miłosierdzie ma dwa wymiary, z jednej strony to miłosierdzie Boga względem nas: Bóg jest miłosierny, Bóg kocha człowieka, pochyla się nad człowiekiem w swoim miłosierdziu, a jednocześnie wzywa człowieka, aby sam był miłosierny” – zauważył abp Budzik. 

Konferencję zorganizowali: Towarzystwo Przyjaciół Fundacji Jana Pawła II, Duszpasterstwo Akademickie KUL oraz Instytut Jana Pawła II. 

R. Łączny, KAI/ rv

#ZEJDZZKANAPY – to hasło programu duszpasterskiego dla młodych, zaproponowanego na rok liturgiczny 2016/2017 przez Radę Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Młodzieży. Inspiracją do comiesięcznej pracy formacyjnej w nadchodzącym roku będą m.in. fragmenty papieskich przemówień wygłoszonych podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.

Przewodniczący Rady, bp Marek Solarczyk, podkreślił, że hasło stanowi zachętę do powrotu do słów papieża Franciszka. „Chyba jest coś takiego, że spora część uczestników, obserwatorów, oczywiście słuchała. Zostały pewne obrazy, symbole, jak chociażby ta właśnie sławetna kanapa i zachęta, by z niej zejść, ale biorąc pod uwagę głębię i bogactwo treści przekazu Papieża, na pewno jest to tak niesamowite, że trzeba nieustająco do tego wracać” – powiedział bp Solarczyk. 

Pogram będzie także proponował refleksję nad konkretnymi fragmentami Pisma Świętego, pogłębienie nauczania Kościoła, czy propozycję aktywnego włączania się w pełnienie dzieł miłosierdzia.

R. Łączny, KAI / rv

Słuchaj:      

W Magazynie: „Pallotyńska ewangelizacja” –  rozmowa z ks. Krzysztofem Kralką SAC, założycielem pallotyńskiej szkoły nowej ewangelizacji z Lublina – Radio Nowohuckie.pl, Kraków

Słuchaj: