„Cieszę się, mogąc powitać w Watykanie aktualnych mistrzów świata w piłce nożnej”. Tak Papież pozdrowił przybyłą tam piłkarską reprezentację Niemiec. Rozegra ona jutro na stadionie Meazza w Mediolanie mecz towarzyski z reprezentacją Włoch. W przemówieniu do niemieckich piłkarzy Franciszek nie ograniczył się do podziwu dla ich sukcesów, ale wskazał również na wychowawcze i społeczne znaczenie sportu. 

„Często słyszałem, że wasze zwycięstwa są drużynowe. Dlatego waszą grupę określa się powszechnie jako «Mannschaft», czyli «drużynę». Sport wyczynowy bowiem wymaga nie tylko dużej dyscypliny i osobistych poświęceń, ale też szacunku dla bliźnich i ducha drużynowego. To prowadzi was jako drużynę do sukcesu, a równocześnie do uznania waszej odpowiedzialności wychodzącej poza piłkarskie boisko, przede wszystkim względem młodzieży, która często bierze z was przykład” – powiedział Papież.

Ojciec Święty zwrócił uwagę, że wartości sportowe prowadzą również do zaangażowania w ważnych celach społecznych. Wspomniał przy tym rozpowszechnioną w Niemczech akcję zbierania datków na cele charytatywne przez kolędników zwanych tam «Sternsinger», czyli «Śpiewającymi Gwiazdorami». 

„W tym zakresie jestem wam szczególnie wdzięczny za wasze wsparcie dla kolędników «Sternsinger», by nieść konkretną pomoc dzieciom i młodzieży z najbiedniejszych krajów. Inicjatywa ta pokazuje, że można przezwyciężać razem bariery, które zdają się być nieprzekraczalne, a przynoszą szkodę ludziom potrzebującym i spychanym na margines” – powiedział Papież.

Franciszek życzył niemieckim piłkarzom powodzenia zarówno w działalności sportowej, jak i społecznej. Prosił ich także, by się za niego modlili.

ak/ rv

Po audiencji dla niemieckich piłkarzy Papież wziął udział w spotkaniu z kierownictwem Kurii Rzymskiej. Takie narady z szefami wszystkich watykańskich dykasterii mają charakter regularny i odbywają się za zamkniętymi drzwiami. Dokonuje się na nich przeglądu aktualnej działalności Stolicy Apostolskiej. Niekiedy obrady koncentrują się na jednym, z góry określonym temacie.

kb/ rv

W Watykanie gościł węgierski minister spraw zagranicznych Péter Szijjártó. Podczas spotkania z szefem papieskiej dyplomacji abp. Paulem Gallagherem przedstawił on m.in. założenia węgierskiej polityki migracyjnej. Podkreślił, że nieograniczony napływ migrantów do Europy jest dla niej szkodliwy, stanowi zagrożenie dla jej bezpieczeństwa i chrześcijańskiej tożsamości. Wskazał na potrzebę rozwiązywania kryzysów, które skłaniają ludzi do opuszczenia swej ojczyzny. Węgierski polityk zapewnił też Stolicę Apostolską o zaangażowaniu jego kraju w obronę prześladowanych chrześcijan. Mówi Péter Szijjártó. 

„Stolica Apostolska może liczyć na Węgry, jeśli chodzi o obronę wspólnot chrześcijańskich na całym świecie, bo przeciwdziałanie prześladowaniom chrześcijan to jedna z najważniejszych kwestii, na których skupia się nasza polityka zagraniczna. Poinformowałem abp. Gallaghera o ustanowieniu sekretariatu ds. monitorowania sytuacji i prześladowań wspólnot chrześcijańskich na świecie. Podkreśliłem, że nie można dopuścić, by antychrześcijańskość była postrzegana jako dopuszczalna forma dyskryminacji, bo tak nie jest. Musimy walczyć z wszelkiego rodzaju antychrześcijańskimi postawami”.

kb/ rv

O sytuacji w Syrii, a także w Iraku rozmawiano na kongresie zatytułowanym „Damaszek pryzmatem nadziei”. Odbył się on w dniach 11-13 listopada w Rzymie w ramach obchodów stulecia Papieskiego Instytutu Studiów Wschodnich. Obok wielu katolickich i prawosławnych hierarchów z Bliskiego Wschodu wziął w nim także udział watykański sekretarz stanu. Kard. Pietro Parolin mówi o oznakach nadziei. 

„Mamy nadzieję, że sytuacja wchodzi na właściwą drogę, aby osiągnąć przede wszystkim zawieszenie broni, a następnie zakończenie wojny i wreszcie rozwiązanie w drodze negocjacji. Stolica Apostolska zawsze naciska, by walczące strony  naprawdę zasiadły razem do stołu i starały się znaleźć drogę wyjścia. Mamy też nadzieję, że nowości na scenie międzynarodowej, jakie powstały z wyborem nowego prezydenta Stanów Zjednoczonych, będą przydatne w tym celu. Ufamy, że to rozwiązanie uwzględni też chrześcijan, tak by mogli być w pełni obywatelami swojego kraju i wnosić wkład na równi z innymi jego mieszkańcami w budowanie społeczeństwa, będąc uważani za jego członków”.

Uczestniczący w kongresie prefekt Kongregacji dla Kościołów Wschodnich kard. Leonardo Sandri jest pod wrażeniem cierpień znoszonych przez bliskowschodnich chrześcijan, szczególnie  syryjskich. 

„Niestety wiadomości, jakie dochodzą, sprawiają, że jesteśmy pełni niepokoju, cierpienia. Uczestniczymy w strasznym bólu naszych braci przede wszystkim w Aleppo, ale także na całym Bliskim Wschodzie. Pomimo tej panoramy negatywnej i mrocznej modlimy się o światło pokoju, porozumienia, dialogu, spotkania między wszystkim ludźmi na Bliskim Wschodzie, wyznawców wszystkich religii, a także o to, aby zwłaszcza chrześcijanie mogli być zawsze punktem równowagi w tym umiłowanym regionie”.

O sytuacji w Syrii i w Iraku z perspektywy wyznawców Chrystusa w Ziemi Świętej mówi inny uczestnik kongresu, przybyły do Rzymu z Bliskiego Wschodu. Jest nim administrator apostolski łacińskiego patriarchatu Jerozolimy abp Pierbattista Pizzaballa OFM. Przed objęciem tej funkcji był on przez ostatnich 12 lat przełożonym franciszkańskiej Kustodii Ziemi Świętej, obejmującej także inne kraje Bliskiego Wschodu.

„Nie ma tu chrześcijanina, który by nie mówił o swoich braciach w Syrii czy Iraku. To coś pięknego widzieć tę solidarność. Wszystkie wspólnoty chrześcijańskie ją wyrażają, także w sposób konkretny, przez kolekty i czuwania modlitewne. Przy tak wielu problemach, jakie są w Ziemi Świętej, tutejszym wyznawcom Chrystusa dodaje odwagi i siły widzieć świadectwo chrześcijan, przede wszystkim w Syrii i w Iraku. Jak na całym Bliskim Wschodzie, także w Ziemi Świętej – w Izraelu i Palestynie – występują przejawy ekstremizmu i stają się niepokojące, bo nie są już sporadyczne, pojedyncze, jak kiedyś, ale wchodzą w skład linii ideologicznych. Myślę jednak, że jest jeszcze czas, by opanować te sytuacje, które w pozostałych krajach bliskowschodnich wymykają się już spod kontroli” – powiedział abp Pizzaballa.

ak/ rv

Sytuacja w Ziemi Świętej jest niepokojąca. Zarówno Izraelowi, jak i Palestyńczykom brak woli, by wyjść z obecnego impasu. A jeśli oni nie chcą, to nikt z zewnątrz ich do tego nie zmusi – uważa abp Pierbattista Pizzaballa, nowy administrator apostolski łacińskiego patriarchatu Jerozolimy. W tamtejszej sytuacji orientuje się on bardzo dobrze, bo przez ostatnie 12 lat stał on na czele Kustodii Ziemi Świętej. Zapytany więc, czy wybór nowego prezydenta USA stanowi szansę na przełom w relacjach izraelsko-palestyńskich, abp Pizzaballa odpowiedział, że najpierw muszą zaistnieć sprzyjające warunki w samej Ziemi Świętej. Władze izraelskie stają się tymczasem coraz bardziej prawicowe, a palestyńskie są podzielone i słabe.

Abp Pizzaballa przypomina, że w przyszłym roku przypada 50-lecie okupacji terytoriów palestyńskich. Jego zdaniem będzie do dobra okazja do podjęcia nowych inicjatyw, również przez chrześcijan. Podkreśla on, że 50 lat okupacji to bardzo dużo. Wielu Palestyńczyków przyzwyczaiło się do takiej sytuacji i nie pamięta już, że można żyć inaczej.

kb/ rv, sir

Rok Święty został też wczoraj zamknięty w „światowej stolicy chrześcijaństwa”, jak podczas ubiegłorocznej pielgrzymki nazwał Papież Franciszek stolicę Republiki Środkowoafrykańskiej. To właśnie w Bangi, w czasie swej afrykańskiej podróży otworzył pierwsze Drzwi Miłosierdzia.

 „Zamykając Rok Święty przeżyliśmy emocje podobne do tych związanych z przyjmowaniem Papieża Franciszka. W celebracji wzięli udział przedstawiciele wszystkich parafii naszej stolicy, a także wielu ludzi dobrej woli. Zaprosiliśmy również naszych braci muzułmanów i protestantów. Ojciec Święty przybywając do naszego kraju wskazał nam miłosierdzie, jako drogę budowania pokoju na tej ziemi, gdzie od zbyt wielu lat ludzie cierpią - mówi Radiu Watykańskiemu proboszcz stołecznej katedry ks. Mathieu Bondobo. - Wczorajsza ceremonia była też dziękczynieniem, ponieważ w ciągu tego Roku Świętego przeżyliśmy również dobre chwile, a co za tym idzie, doświadczyliśmy Bożego błogosławieństwa. Obecność imama i pastora była wymownym świadectwem tego, że w naszym kraju nie ma wojny religijnej, jej przyczyny leżą zupełnie gdzie indziej.  Dialog międzyreligijny i praca na rzecz ekumenizmu są jednak bardzo potrzebne do budowania lepszej przyszłości  Republiki Środkowoafrykańskiej. Mieszkańcy naszego kraju wytrwale modlą się o pokój i ufam, że będzie to jedna z łask jubileuszowych”.

bz/ rv  

„Musimy być dla siebie nawzajem miłosierni, to jedyna droga mogąca przywrócić pokój w Sudanie Południowym”. Podczas uroczystości zamknięcia Drzwi Świętych mówił o tym bp Eduardo Hiiboro Kussala, będący szefem Międzywyznaniowej Rady dla Pokoju w tym najmłodszym państwie świata. Do katedry kierowanej przez niego diecezji Tombura-Yambio przybyły wczoraj tysiące wiernych, sióstr zakonnych i kapłanów, modląc się o pokój i sprawiedliwość.

Zaledwie trzy dni przed zamknięciem Roku Świętego na terenie tej diecezji doszło do kolejnych krwawych walk, które wywołały nową falę migracji do sąsiednich krajów - Demokratycznej Republiki Konga i Republiki Środkowoafrykańskiej. Tombura-Yambio jest jedną z południowosudańskich diecezji, które najbardziej cierpią w wyniku wznowionego w 2013 r. kolejnego konfliktu wewnętrznego między zwolennikami obecnego prezydenta, a jego byłego zastępcy.

bz/ rv

W Japonii zamknięcie Roku Miłosierdzia odbyło się w obecności relikwii świętych Polaków – Jana Pawła II i Faustyny Kowalskiej. Na uroczystość do tokijskiej katedry przybyły rzesze katolików z całego kraju, reprezentujących różne narodowości. Liturgii przewodniczyli miejscowy arcybiskup Peter Takeo Okada oraz nuncjusz apostolski w Japonii abp Joseph Chennath.

W czasie Mszy wieńczącej obchody jubileuszowe udzielono specjalnego błogosławieństwa obecnym tam dzieciom. Za przyczyną dwojga świętych modlono się też o miłosierdzie dla Japonii i o nowy zapał ewangelizacyjny w tym kraju. Jan Paweł II jest jedynym papieżem, który odwiedził dotychczas Japonię, gdzie chrześcijanie stanowią zaledwie 0, 5 proc. mieszkańców. Nazywał ich swoją małą trzódką.

Relikwie polskich świętych peregrynują po diecezjach i kościołach Kraju Kwitnącej Wiśni od kilku miesięcy. Są one darem archidiecezji krakowskiej oraz sióstr Matki Bożej Miłosierdzia dla Kościoła w Japonii.

bz/ rv

Nie żyje dwuletnia dziewczynka zraniona podczas wczorajszego zamachu na kościół w indonezyjskim mieście Samarinda na wyspie Borneo. Olivia Intan Marbun bawiła się z innymi dziećmi przed świątynią protestanckiego Kościoła grupy etnicznej Batak, czekając na rodziców, gdy wybuchła bomba ciężko raniąc czworo z nich. Zamachu dokonał członek ekstremistycznego ruchu islamskiego mającego kontakty z tzw. Państwem Islamskim.

Synod Kościołów protestanckich Indonezji w specjalnym komunikacie określił ów atak terrorystyczny mianem „tragedii humanitarnej”. Akty przemocy – czytamy dalej w tym dokumencie – nigdy nie mogą być rozwiązaniem problemów. „Domagamy się więc od sił porządkowych, aby najszybciej, jak to tylko możliwe, stawiły czoła temu wyzwaniu – piszą indonezyjscy protestanci. – Brak wzajemnego szacunku nie może być tolerowany w żadnej formie”.

pp/ rv

Katolicy chaldejscy wrócili w niedzielę do miejscowości Karamlish w północnym Iraku, skąd wcześniej wygnało ich tzw. Państwo Islamskie. Najważniejszym miejscem, które pragnęli znów zobaczyć, był tamtejszy kościół pod wezwaniem św. Tadeusza. Budynek został zniszczony – ławki spalono, konfesjonał zamieniono w szafę, zbezczeszczono grobowce, a nawet obcięto głowę figurze Najświętszej Maryi Panny. Mimo to ks. Thabit Habib poprowadził w tym miejscu modlitwę jako znak nadziei na odtworzenie chaldejskiej społeczności. Jak wspomniał jeden z powracających chrześcijan, Sahir Shamun, „jesteśmy ludem upartym, będziemy dalej odbudowywać”.

tm/ rv, catholicherald

Porwany kilka dni temu (11.11.2016.)  w Catemaco na wschodzie Meksyku kapłan został odnaleziony żywy, ale na jego ciele widać wyraźne znaki torturowania. 54-letni ks. José Luis Sánchez Ruiz jest bardzo szanowany i lubiany przez wiernych i wszystkich mieszkańców. Rzecznik prasowy tamtejszej diecezji ks. Aaron Reyes w wywiadzie dla telewizji „Milenio” powiedział, że kapłan ten został porwany z powodu swojego zaangażowania w obronę ludności dotkniętej wysokimi kosztami utrzymania, w szczególności elektryczności. „W minionych dniach – mówił rzecznik diecezji – otrzymywał on pogróżki, na pewno z powodu bezwzględnej krytyki korupcji i przestępstw, jakie mają miejsce w Catemaco”.

Dodajmy, że w tylko we wrześniu tego roku w Meksyku zabito trzech księży, a w ostatnich 10 latach zginęło ich tam co najmniej 31. W większości wypadków do tych morderstw doszło w miejscach, które są dotknięte przemocą karteli narkotykowych.

pp/ rv

W obliczu wyboru Donalda Trumpa na prezydenta Kościół powinien „przyjąć na siebie rolę prorocką” – powiedział nuncjusz apostolski w Stanach Zjednoczonych, abp Christophe Pierre. Przemawiał on na spotkaniu w Uniwersytecie Georgetown poświęconym kwestiom rozbrojenia nuklearnego. Stwierdził tam, że o ile Watykan może dawać pewne inspiracje, ich miejscowa interpretacja „musi być przemyślana przez konferencję biskupów”. Jako jedno z jej zadań watykański dyplomata wskazał na promocję zmniejszenia arsenału atomowego w świecie.

Abp Pierre mówił również o potrzebie stosowania zasady Papieża Franciszka, iż rzeczywistość należy stawiać przed ideą. Przedstawiciel Stolicy Apostolskiej w USA stwierdził, że amerykańscy „politycy pozostają na poziomie idei”. „To przerażające” dodał, odnosząc się m. in. do Hillary Clinton.

Poza nuncjuszem na spotkaniu w waszyngtońskim uniwersytecie przemawiał abp Silvano Tomasi, sekretarz dykasterii ds. zintegrowanego rozwoju ludzkiego, który wskazywał na „nieprzewidywalność” nowego prezydenta jako na jeden z aspektów problematycznych. Z kolei pracowniczka naukowa tej uczelni Maryann Cusimano Love wskazała, że Donald Trump może jednak mieć pozytywny wkład w rozbrojenie nuklearne.

tm/ rv, ncr

Ziemia w centralnych Włoszech wciąż się trzęsie. Praktycznie co kilkanaście minut sejsmolodzy odnotowują kolejne wstrząsy. Nie są one już tak silne, by mogły spowodować poważne zniszczenia czy ofiary w ludziach, ale wyraźnie się je odczuwa. Ich epicentra znajdują się wciąż w tych samych miejscach, a zatem na terenach, które w ubiegłych tygodniach zostały już boleśnie doświadczone silniejszymi wstrząsami.

Życie w takich warunkach jest dla mieszkających tam ludzi wielką próbą – przyznaje proboszcz z Nursji. Jednak wbrew temu, co można by sądzić, doświadczenie kataklizmu nie pociąga za sobą kryzysu wiary. Ono ją pobudza – mówi ks. Marco Rufini.

„Paradoksalnie w sytuacji takiej jak ta ziarna wiary, zasiane niekiedy gdzieś przypadkowo w życiu tych ludzi, teraz znajdują sprzyjające warunki do wzrostu, kiełkują i wydają owoce. Oni sami dają o tym świadectwo. Niekiedy osądzamy wiarę ludzi według własnych kryteriów, ale na szczęście Pan Bóg widzi to inaczej. Odkrywam, że w głębi człowieka pozostało jednak to, co ważne, co najistotniejsze, i tam zawiązuje się relacja z Bogiem, przeżywana może w inny sposób, ale jest to głębokie i ma silne fundamenty. Dla mnie jest to coś nowego. Na niedzielnych Mszach widuję ludzi, którzy normalnie w nich nie uczestniczyli. I nie kierują się chwilowym poczuciem lęku. Widzę w nich raczej otwarcie na wiarę, która wcześniej była w nich trochę ukryta, lecz teraz objawiła się z wielką siłą”.

kb/ rv

Diecezjalnym Spotkaniem Rodzin zakończył się Jubileuszowy Rok Miłosierdzia w diecezji grodzieńskiej na Białorusi. Do parafii Świętej Rodziny w Lidzie przybyli na spotkanie małżonkowie wraz z dziećmi, aby wspólnie dziękować Stwórcy za dar, jakim jest rodzina. 

Tegoroczne spotkanie rodzin diecezji grodzieńskiej odbyło się pod hasłem: „Rodzina szkołą miłosiernych postaw”. Podczas spotkania wielokrotnie podkreślano, że rodzina to pierwsza szkoła miłosierdzia, w której człowiek uczy się praktykować uczynki miłosierne względem ciała i duszy, a postawa ojca i matki jest wzorem postępowania dla dorastających dzieci.

Wzruszającym momentem był czas świadectw, kiedy małżonkowie dzielili się głównie doświadczeniem radości życia w związku sakramentalnym zgodnym z nauczaniem Kościoła oraz tym, jak realizują swoje powołanie, by być ojcem i matką.

W świadectwach małżonkowie mocno akcentowali potrzebę praktykowania codziennej i wspólnej modlitwy, która jest fundamentem każdej rodziny. Po drugie – częste sięganie po lekturę Pisma Świętego, które pomaga w rozwiązaniu małżeńskich kryzysów. A po trzecie – prowadzenie dialogu, który jest zawsze podstawą zdrowych relacji.

Uroczystej Mszy w intencji rodzin diecezji przewodniczył ordynariusz grodzieński. Bp Aleksander Kaszkiewicz zaznaczył, że małżonkowie ślubując przed Bogiem miłość, wierność i uczciwość małżeńską stają się dla siebie nawzajem darem na całe życie.

„W prawdziwej rodzinie nie powinno być miejsca na egoizm, bo żyje się nie dla siebie, ale dla swego współmałżonka” – dodał hierarcha. Zaznaczył ponadto, że w rodzinie dziecko uczy się wiary i tradycji, miłości Boga i bliźniego, przyswaja zdrowe zasady moralne i wypracowuje cnoty, które będą jego bogactwem duchowym przez całe życie.

Biskup grodzieński dodał, że najlepszą gwarancją skuteczności wychowania w rodzinie jest zawsze autorytet rodziców, którego nic nie jest w stanie zastąpić, oraz ich osobisty przykład i świadectwo dawane na co dzień.

Podczas Eucharystii odnowiono przyrzeczenia małżeńskie i każda rodzina otrzymała pasterskie błogosławieństwo.

ks. J. Martinowicz, Białoruś /rv

Słuchaj:      

„Zapomniany, czy jednak niezapomniany spowiednik s. Faustyny Kowalskiej” – rozmowa z Czesławem Bogdańskim, propagatorem kultu o. Józefa Andrasza SJ.  

Słuchaj: