Narkotyki są raną naszego społeczeństwa, łapią one w swoje sieci wielu ludzi, wpadających w ten sposób w niewolnictwo. Przypomniał o tym Franciszek, spotykając się z uczestnikami spotkania o walce z tą plagą, zorganizowanego przez Papieską Akademię Nauk. 

„Każdy uzależniony ma za sobą odmienną historię osobistą, która wymaga, by ją wysłuchać, zrozumieć, pokochać, a na ile to możliwe, uzdrowić i oczyścić. Nie możemy stawać się niesprawiedliwi, klasyfikując narkomana tak, jakby był przedmiotem czy popsutym rupieciem. Każdego trzeba dowartościować i docenić w jego godności, by móc go uzdrowić. Godność osoby jest tym, co przybyliśmy tu spotkać. Mają oni nadal, i to szczególnie teraz, godność jako osoby, które są dziećmi Bożymi. I nie ma się co dziwić, że tylu ludzi wpada w uzależnienie od narkotyków, skoro mentalność światowa daje nam szeroki wachlarz możliwości, aby osiągnąć ulotne szczęście, które na koniec staje się trucizną, zżera, psuje i zabija. Człowiek ulega zniszczeniu, a z nim wszyscy, którzy są wokół niego. Początkowe pragnienie ucieczki, szukając chwilowego szczęścia, przemienia się w zniszczenie integralności osoby, odbijające się na wszystkich warstwach społecznych” – powiedział Papież.

Papież podkreślił konieczność zapobiegania pladze narkomanii zarówno walcząc z tą zorganizowaną przestępczością w miejscach, gdzie produkuje się, przemyca i sprzedaje narkotyki, jak też przez edukację i pomoc rodzinom. Konieczne jest również przywracanie narkomanów społeczeństwu przez ich rehabilitację i reintegrację. Ojciec Święty zwrócił uwagę, jak bezwzględne są kartele narkotykowe wobec tych, którzy ratują uzależnionych. Przytoczył tu przykład ze swojej ojczyzny Argentyny. 

„Pewien sędzia w moim kraju zaczął pracować na serio nad problemem narkotyków. Miał w swojej jurysdykcji wiele tysięcy kilometrów granicy. Po krótkim czasie otrzymał pocztą fotografię swojej rodziny. «Twój syn chodzi do takiej szkoły, twoja żona robi to...». Nic więcej. Mafijna pogróżka. To znaczy, że kto chce szukać i śledzić sieci dystrybucji narkotyków, spotyka się od razu z tym pięcioliterowym słowem MAFIA. I to na serio. I dlatego tak, jak ta dystrybucja zabija tych, którzy są niewolnikami narkotyków, tak samo zabija tych, którzy chcą zniszczyć to niewolnictwo” – powiedział Franciszek.

ak/ rv

Korupcja jest formą bluźnierstwa, językiem babilońskim, w którym miejsce Boga zajmują takie bożki, jak pieniądz, bogactwo czy wykorzystywanie. Mówił o tym Papież podczas czwartkowej Mszy w kaplicy Domu św. Marty. Wskazał przy tym, że czytania ostatnich dni roku liturgicznego zachęcają nas do refleksji o końcu świata i końcu naszego życia.

Franciszek nawiązał do pierwszego czytania z księgi Apokalipsy. Mówi ono o trzech głosach. Pierwszym jest krzyk anioła: „Upadł, upadł Babilon – stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego”. Prowadziła ona wszystkich na drogę zepsucia i skorumpowania. „Korupcja jest bluźnierczym sposobem życia, korupcja jest formą bluźnierstwa” – podkreślił Ojciec Święty. Zamiast Boga, królują bożki: pieniądz, bogactwo, wykorzystywanie. Jednak tego rodzaju światowość, która uwodzi wielkich tej ziemi, kiedyś upadnie. 

„Ale ona upadnie, ta cywilizacja upadnie, a wołanie anioła jest okrzykiem zwycięstwa. Upadła ta, która oszukiwała swoim uwodzeniem. A imperium próżności, pychy upadnie. Tak jak pogrążył się szatan, tak ona upadnie” – powiedział Papież.

Drugim głosem, o którym mówi dzisiejsze czytanie z Apokalipsy, jest, jak zwrócił uwagę Ojciec Święty, wołanie ludu, który chwali Boga: „Zbawienie i chwała, i moc należą do Boga naszego”. 

„To potężny głos adoracji, adoracji ludu Bożego, który doznaje zbawienia, ale także jest w drodze, jest jeszcze na ziemi. To lud Boży grzeszny, ale nie zepsuty; lud grzeszny, który umie prosić o przebacznie, lud grzeszny, który szuka zbawienia u Jezusa Chrystusa” – mówił Franciszek.

„Chrześcijanom jednak – kontynuował Papież – nie jest łatwo adorować. Dobrze umiemy się modlić, kiedy o coś prosimy”, ale modlitwa uwielbienia „nie przychodzi nam łatwo”. Jednak musimy się jej szybko uczyć już teraz, żebyśmy nie musieli tego robić dopiero wtedy, gdy staniemy przed Panem.

Trzeci głos jest delikatny, słodki: „Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka”. Zaproszenie Pana nie jest krzykiem, jest „jak struna delikatnie dźwięcząca”. Tymi, którzy przyjęli to zaproszenie – mówił Franciszek – „są ci, którzy byli na skrzyżowaniu dróg: dobrzy i źli, ślepi, głusi, kulawi, my wszyscy grzesznicy, ale mający dosyć pokory, aby powiedzieć: «Jestem grzesznikiem, ale Bóg mnie zbawi»”. 

„Ewangelia dzisiejsza kończy się tymi słowami: «A gdy się to dziać zacznie – czyli takie rzeczy, jak zniszczenie dumy, próżności – nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie» – to znaczy, że zapraszają cię na gody Baranka. Niech Pan da nam łaskę oczekiwania na tę łaskę, przygotowania się, aby usłyszeć ten głos: «Przyjdź, przyjdź, przyjdź sługo wierny – grzeszny, ale wierny – przyjdź, przyjdź na gody Twojego Pana»” – zakończył Ojciec Święty.

lg/ rv

Aby rozwiązać problemy ludzi, trzeba rozpoczynać od dołu, pobrudzić sobie ręce, być odważnym i słuchać innych – powiedział Franciszek w wideoprzesłaniu na Festiwal Katolickiej Nauki Społecznej w Weronie. Papież podjął refleksję nad hasłem tego wydarzenia: „Pośród ludzi”.

„Wyraża ono wielką prawdę: zostaliśmy stworzeni, by być pośród innych. Przypomniałem to nazajutrz po moim wyborze na Biskupa Rzymu. Nasze człowieczeństwo bardzo się wzbogaca, kiedy żyjemy pośród innych i to bez względu na to, w jakiej znajdują się sytuacji. To izolacja nam szkodzi, a nie dzielenie się. Izolacja rodzi lęk i nieufność, nie pozwala nam się cieszyć braterstwem. Trzeba wręcz powiedzieć, że więcej ryzykujemy, kiedy się izolujemy, niż kiedy się otwieramy na drugiego. Możliwość doznania krzywdy nie jest w spotkaniu, lecz w zamknięciu i odrzuceniu. To samo można powiedzieć o opiece. Mam tu na myśli chorego, starca, imigranta, ubogiego, bezrobotnego. Kiedy się nim opiekujemy, mniej komplikujemy sobie życie, niż gdybyśmy pozostali skoncentrowani wyłącznie na nas samych” – powiedział Ojciec Święty. 

Franciszek podkreślił, że to nie tylko inni potrzebują nas, ale to również my potrzebujemy innych, by na nas patrzyli, by do nas się zwracali, potrzebujemy ich dotyku i pytań. Doświadczenie pokazuje, że zazwyczaj więcej otrzymujemy od innych, niż sami dajemy – powiedział Papież.

„Być pośród ludzi to także poczuć, że każdy z nas jest członkiem ludu. Konkretne życie jest możliwe, bo nie jest ono sumą wielu jednostek, lecz artykulacją tak wielu osób, które wnoszą wkład w budowanie dobra wspólnego. Bycie razem pomaga nam widzieć razem. A kiedy widzimy razem, nasze spojrzenie zostaje wzbogacone i staje się oczywiste, że role, jakie pełni każdy z nas w ramach dynamiki społecznej, nie mogą być odizolowane czy absolutyzowane. Kiedy lud jest odseparowany od tego, kto rządzi, kiedy dokonuje się wyborów siłowych, nie mających poparcia społecznego, kiedy ten, kto rządzi jest ważniejszy od ludu, a decyzje podejmują nieliczni albo są one anonimowe bądź dyktowane przez ważne okoliczności, prawdziwe czy domniemane, to ład społeczny jest zagrożony, a konsekwencje tego są poważne: wzrasta ubóstwo, zagrożony jest pokój, rządzi pieniądz, a ludzie cierpią” - powiedział Ojciec Święty. 

Franciszek zauważył, że żyjąc pośród ludzi, dostrzega się wielość kolorów, kultur, ras i religii. Bogactwo i piękno różnorodności staje się czymś namacalnym. Włoskim społecznikom Franciszek dał za wzór Maryję. „Ona jest służebnicą, pokorną, miłosierną, w drodze z nami, konkretna, nigdy w centrum, ale stale obecna. Jeśli popatrzymy na Nią, poznamy najlepszy sposób na to, by być pośród ludzi” – powiedział Papież w wideoprzesłaniu na Festiwal Katolickiej Nauki Społecznej w Weronie.

kb/ rv

24 października, podczas Kongregacji Generalnej zakonu jezuitów, Ojciec Święty spotkał się w Rzymie z obradującymi współbraćmi. Miesiąc po tym wydarzeniu opublikowano zapis tej części spotkania, która odbyła się przy drzwiach zamkniętych. Podczas niej Franciszek odpowiadał na zadawane mu przez jezuitów pytania. Nawiązywały one do wygłoszonego wcześniej przez Papieża przemówienia, które koncentrowało się m.in. na kwestii rozeznawania.

Liczący kilkanaście stron zapis rozmowy z jezuitami podejmował wiele ważnych dla Towarzystwa Jezusowego i całego Kościoła kwestii. O tym, co w tej bardzo długiej i wielowątkowej rozmowie wydaje się szczególnie ważne, mówił w rozmowie z Radiem Watykańskim uczestniczący w obradach Kongregacji asystent regionalny generała zakonu ds. Europy Środkowej i Wschodniej, ks. Tomasz Kot SJ. 

„Druga część spotkania to były pytania i odpowiedzi. Pytania uczestników Kongregacji pochodzących z różnych stron świata, zadawane w różnych językach. Ojciec Święty na nie odpowiadał. Sam wcześniej prosił, by pytania nie były przygotowane, ale rodziły się spontanicznie w trakcie słuchania tego, co on do nas mówi. I rzeczywiście, te pytania przychodziły ze wszystkich horyzontów, dotyczyły bardzo różnych rzeczy, w zależności od tego, kim byli delegaci i z jakiego kontekstu kulturowego pochodzili. To, co zapamiętałem z tej drugiej części, to zwrócenie uwagi na odwagę apostolską, odwagę profetyczną. Papież przypomniał słowa Jana Pawła II: «Nie lękajcie się!». W tym miejscu nawiązał do nauczania jezuitów, do pewnego uwrażliwienia na kwestie społeczne. Franciszek cały czas powracał też, na różne sposoby, do kwestii rozeznania, tak jakby rzeczywiście mu zależało, by rozeznanie stało się nie tylko czymś, co jest wewnątrz Towarzystwa Jezusowego, co cechuje jego działanie, ale także, by stało się pewnym znamieniem działania całego Kościoła” – powiedział ks. Kot.

lg/ rv

We wspomnienie liturgiczne Matki Bożej z Guadalupe, 12 grudnia, Papież odprawi Mszę w bazylice św. Piotra ku czci tej patronki obu Ameryk i Filipin. Papieska Komisja do spraw Ameryki Łacińskiej poinformowała, że przed rozpoczęciem Eucharystii jej uczestnicy odmówią różaniec, a następnie zostaną wprowadzone flagi państw, w których szczególną czcią otacza się Maryję z Guadalupe.

Przewiduje się liczny udział w tej Mszy kardynałów i biskupów, duchowieństwa i wiernych z Ameryki Łacińskiej i Filipin, mieszkających w Rzymie i pielgrzymów. Obecność zapowiadają przedstawiciele Korpusu Dyplomatycznego. W czasie liturgii zostanie wykonany m.in. hymn o Matce Bożej z Guadalupe w indiańskim języku nahuatl, w którym Maryja mówiła do św. Juana Diego podczas objawień. 

Po raz pierwszy Mszę w to wspomnienie odprawił w bazylice watykańskiej w 2011 r. Benedykt XVI. Papież Franciszek będzie jej przewodniczył już po raz trzeci.

pp/ rv

25-metrowy świerk został przywieziony na plac św. Piotra z lasów wschodnich Alp. Drzewo ofiarowała Ojcu Świętemu miejscowość Scurelle w regionie Trydent-Górna Adyga. Gdy je ścięto, uczniowie miejscowej szkoły podstawowej posadzili ok. 40 nowych sadzonek w pobliskim miejscu, gdzie jesienią pasożyty zniszczyły część lasu.

Jak to już bywało, choinkę ozdobią ceramiczne bombki wykonane przez chore dzieci z wydziałów onkologicznych włoskich szpitali. Oświetli ją zaś 18 tys. energooszczędnych lampek. Pod spodem umieszczona zostanie z kolei szopka przywieziona z Malty. Tamtejszą delegację, razem z delegacją z miejscowości Scurelle i przedstawicielami małych wykonawców bombek, Papież przyjmie 9 grudnia przed inauguracją świątecznego drzewka.

tm/ rv

23 listopada w Auli św. Jana Pawła II przy kościele św. Stanisława Biskupa w Rzymie odbyła się zorganizowana przez polską ambasadę przy Stolicy Apostolskiej konferencja poświęcona bł. ks. Władysławowi Bukowińskiemu. Wspominano na niej także innych kapłanów, którzy podobnie jak on byli ofiarami represji władz radzieckich.

Wyjątkowość spotkania podkreślały niezwykłe relikwie pokazane na okolicznościowej wystawie. Wśród nich był m.in. ornat używany przez błogosławionego kapłana. Mówi jeden z prelegentów, redaktor Gościa Niedzielnego Andrzej Grajewski. 

„Przy okazji wykładu na temat postaci bł. Władysława Bukowińskiego zostały zaprezentowane niezwykłe relikwie: jego oryginalny ornat, stuła i torba, które zostały przywiezione z Karagandy w Kazachstanie w 1981 r. przez ks. prof. Mariana Radwana i są przechowywane w Rzymie w Domu Polskim przy Via Cassia. Myślę, że niewielu ludzi wie, iż tak cenne relikwie tego nowego błogosławionego, jednego z najpiękniejszych, jacy pojawili się na polskim firmamencie, zostały zaprezentowane. I to robiło ogromne wrażenie. Muszę powiedzieć, że było dla mnie wzruszające mieć za plecami jego oryginalny ornat, prawdopodobnie jedyny, jakiego używał, bo on na kilku zdjęciach jest wyłącznie w tym ornacie. I myślę, że wielu ludzi też tak to odbierało” – powiedział Grajewski.

Na konferencji mówiono także o innych polskich duchowych, którzy doświadczyli różnego rodzaju represji ze strony władz sowieckich. W kontekście  księży z diecezji włocławskiej zagadnienie to podjął historyk Kościoła ks. Antoni Poniński.

lg/ rv

„Pragnęliśmy to posiedzenie Rady odbyć właśnie w szarej strefie, aby dać przesłanie solidarności tym, którzy tam mieszkają, jak i z żołnierzom, którzy jej bronią” – stwierdził zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego w wywiadzie dla włoskiej agencji ACI Stampa. Wszechukraińska Rada Kościołów i Organizacji Religijnych na swoją 25. sesję zebrała się bowiem na wschodniej Ukrainie, w mieście Kramatorsk w obwodzie donieckim.

W 2014 r. było ono przez kilka miesięcy zajęte przez prorosyjskich separatystów, a później sukcesywnie wyzwalane. „W strefie tej – zauważył abp Światosław Szewczuk – widać liczne ślady cierpienia pozostawionego przez okupację, wiele jest zniszczeń, a sama strefa jest mocna zmilitaryzowana, z linią dzielącą terytorium kontrolowane przez Ukrainę. Ciągle napływają ludzie usiłujący uciec z terenów okupowanych do państwa ukraińskiego”.

„Poprzez naszą obecność w szarej strefie – powiedział kijowsko-halicki arcybiskup większy – pragnęliśmy być blisko żołnierzy ukraińskich, którzy już trzecią zimę będą na tych terenach walk, gdzie nigdy dotąd nie udało się osiągnąć rozejmu. Pragnęliśmy tym młodym ludziom dać znak nadziei. Chcieliśmy także umocnić tych, którzy tam mieszkają. Jest tam wielu ludzi gotowych przyjąć innych właśnie tam, gdzie biurokracja i struktury wojskowe nie są w stanie tego przyjęcia zapewnić. Pragnęliśmy wyrazić uznanie dla ich zaangażowania, ich służby, gdyż w tej szarej strefie, bezpośrednio podzielonej linią walk, żadna struktura rządowa nie jest w stanie dać pomocy żywnościowej ani medycznej”.

Zapytany o to, kto dziś tam mieszka, arcybiskup kijowsko-halicki odpowiedział, że to przede wszystkim osoby starsze, nie mają dokąd pójść, które tylko dzięki Caritas mają coś do jedzenia. Są tam też kobiety z małymi dziećmi, które boją się opuścić to miejsce. Spotyka się także ośmio- czy dziesięcioletnie dzieci, które słysząc spadające bomby bez trudu rozpoznają ich kaliber.

Abp Szewczuk mówił również o papieskiej inicjatywie kolekty dla Ukrainy. Podkreślił, że w sercu Ojca Świętego dojrzewało od dawna pragnienie zrobienia czegoś dla tego narodu, w którym tak wielu cierpi, umiera, jest rannych. Zebrane w europejskich kościołach pieniądze trafiają już, poprzez ustanowiony przez Franciszka komitet do ich rozdzielenia, w miejsca przeznaczenia. Jako najpotrzebniejsze zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego wymienił żywność, lekarstwa i miejsca do mieszkania.

pp/ rv

Mieszkańcy USA obchodzą Święto Dziękczynienia. „To tradycja, którą zachowywali ludzie różnej wiary od czasów dawniejszych nawet niż utworzenie” Stanów Zjednoczonych – napisali z tej okazji w imieniu konferencji episkopatu jej nowi szefowie: przewodniczący kard. Daniel Nicholas DiNardo i jego zastępca abp José Horacio Gómez Velasco. W życzeniach skierowanych do całego narodu wskazali oni, że ten dzień we współczesnej tradycji to moment swoistych zjazdów rodzinnych, dlatego wezwali do modlitwy za podróżujących. Przypomnieli też o akcjach charytatywnych, które w to święto wspomagają biednych i samotnych. Zachęcili wreszcie do pamięci o Amerykanach pozostających poza granicami swej ojczyzny, jak również o ludziach starszych i potrzebujących. Wyrazili nadzieję, że doświadczą oni bliskości Boga”. „Tak różnorodni, jak jesteśmy, pozostajemy zjednoczeni w długu, jaki zaciągnęliśmy względem Pana, i w naszym pragnieniu, by składać Mu dziękczynienie” – zakończyli swoje orędzie amerykańscy biskupi.

tm/ rv, usccb

„Płomień miłosierdzia” to hasło 23. edycji Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom. W całym kraju rozprowadzane będą świece, z których dochód zostanie przeznaczony na wsparcie najbardziej potrzebujących spośród najmłodszych. 

Jak podkreślił o. Hubert Matusiewicz, wicedyrektor Caritas Polska, wigilijna świeca to okazja do podzielenia się z potrzebującymi: „W naszej wigilijnej tradycji jest taki zwyczaj zostawiania wolnego miejsca, zatem proponuje się, by na tym wolnym miejscu postawić i zapalić świecę. Wtedy mamy pewność, że nawet jeśli tego wigilijnego wieczoru nikt do nas nie zapuka, to jesteśmy bardzo blisko kogoś, komu pomogliśmy” – powiedział o. Matusiewicz. 

Po raz 17. Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom ma charakter ekumeniczny. Współtworzą je organizacje charytatywne Kościoła katolickiego, prawosławnego, ewangelicko-augsburskiego i ewangelicko-reformowanego. 

R. Łączny, KAI/ rv

„Zejdź z kanapy” – tak zatytułowany jest nowy program duszpasterski dla młodzieży w Polsce. Osią rozważań w poszczególnych miesiącach będą fragmenty papieskich przemówień wygłoszonych podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie oraz m.in. fragmenty z Pisma Świętego. Przygotowano także konkretne narzędzie w postaci dwóch konspektów – poinformował dyrektor Krajowego Biura Organizacyjnego ŚDM. 

„Pierwszy to konspekt spotkania biblijnego, dotyczący danego fragmentu Pisma Świętego na dany miesiąc, który również można wykorzystać jako materiał do modlitwy osobistej, do medytacji Bożego Słowa – powiedział ks. Emil Parafiniuk. – Drugi konspekt zbiera wszystkie elementy zawarte są w programie spotkania w grupie parafialnej, które pozwoli skorzystać animatorowi, duszpasterzowi czy młodzieży z treści, jakie na dany miesiąc przygotowaliśmy w taki bardzo skondensowany i praktyczny sposób”. 

Realizacja programu rozpocznie się 1 grudnia.

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:     

W Magazynie: „Podsumowanie Roku Miłosierdzia” –  rozmowa z o. Jozafatem Gohly OFM i o. Krzysztofem Sikorą CMF, misjonarzami miłosierdzia – Radio Rodzina, Wrocław

Słuchaj:         

Mszy przewodniczył i homilię wygłosił ks. Andrzej Choromański z Watykanu.