„Imigranci niepełnoletni, bezbronni i pozbawieni głosu”. Tak brzmi tytuł papieskiego orędzia na najbliższy Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. Obchodzi się go w drugą niedzielę po uroczystości Objawienia Pańskiego, tym razem 15 stycznia 2017 r.

W opublikowanym dziś dokumencie Ojciec Święty przytacza słowa Chrystusa: „Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał” (Mk 9,37; Mt 18,5; Łk 9,48; J 13,20). Cytuje też Jego surowe ostrzeżenie: „Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza” (Mt 18,6; Mk 9,42; Łk 17,2). Franciszek przypomina wykorzystywanie licznych chłopców i dziewcząt do prostytucji, pornografii, służby wojskowej, handlu narkotykami czy innych form przestępczości.

W swoim przesłaniu Papież wzywa wszystkich do otoczenia troską nieletnich migrantów, zwłaszcza samotnych, którzy są bezbronni i bezradni. Zwraca uwagę, że to przede wszystkim nieletni płacą wielkie koszty emigracji. „Dzieci mają prawo do zdrowego i bezpiecznego środowiska rodzinnego – pisze Ojciec Święty. – Wszyscy nieletni mają prawo być dziećmi”.

Franciszek podkreśla, że „kwestia nieletnich migrantów musi zostać rozwiązana począwszy od jej przyczyn”. A należą do nich „wojny, korupcja, łamanie praw człowieka, ubóstwo czy katastrofy ekologiczne”. Chrześcijanom Papież przypomina, że kiedy pomagamy najmniejszym i najsłabszym, wprowadzamy w życie Ewangelię. Na zakończenie orędzia na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy Franciszek zawierza opiece Świętej Rodziny z Nazaretu wszystkich nieletnich, którzy opuścili swą ojczyznę.

ak/ rv

„Dziękujmy Bogu, ponieważ dziś luteranie i katolicy podążają drogą prowadzącą od konfliktu do jedności” – powiedział Papież do luteranów z niemieckiego kraju związkowego Saksonia-Anhalt, przybyłych do Rzymu w ekumenicznej pielgrzymce. Ojciec Święty podkreślił, że ich obecność w tym miejscu jest znakiem odzyskanego braterstwa na drodze, na której nie brak również cierpienia z powodu istniejącego do dziś podziału. Powołał się także na słowa Apostoła Pawła, który pisząc w 1 Liście do Koryntian o chrzcie stwierdza, że Ciało Chrystusa, które tworzymy, składa się z różnych członków.

„Z ufnością więc możemy kontynuować naszą drogę ekumenizmu, ponieważ wiemy, że pomimo wielu otwartych kwestii, jakie nas dzielą, żyjemy już jednością – mówił Franciszek. – Bo tego, co nas łączy jest więcej, niż tego, co nas dzieli”. Papież przypomniał także o swojej zbliżającej się pielgrzymce do Szwecji z okazji 500-lecia reformacji oraz 50-lecia oficjalnego dialogu katolicko-luterańskiego: 

„Istotną częścią tego wspomnienia będzie spojrzenie w stronę przyszłości z myślą o wspólnym świadectwie chrześcijan w dzisiejszym świecie, który tak bardzo potrzebuje Boga i Jego miłosierdzia. Świadectwo, którego świat od nas oczekuje, to przede wszystkim ukazywanie miłosierdzia, jakie Bóg nam okazuje, poprzez służbę ubogim, chorym i tym, którzy opuścili własną ziemię, aby szukać lepszej przyszłości dla siebie i swoich bliskich. Służąc najbardziej potrzebującym doświadczamy, że już jesteśmy w jedności: tym, co nas jednoczy, jest Boże miłosierdzie”.

Na zakończenie Franciszek zachęcił uczestników pielgrzymki, aby byli świadkami miłosierdzia i wytrwale szukali okazji do tego, by się spotykać, lepiej poznawać, wspólnie modlić oraz pomagać sobie nawzajem i wszystkim potrzebującym. Po wygłoszeniu przemówieniu Ojciec Święty odpowiedział na kilka pytań, zadanych mu przez młodych luteranów.

pp / rv

Chrześcijanie zawsze winni odczuwać potrzebę przebaczenia, są bowiem nieustannie w drodze na spotkanie z Bogiem. To jedna z głównych myśli podjętych przez Papieża w czwartek podczas porannej Mszy w kaplicy Domu św. Marty. Kreśląc wizerunek dobrego chrześcijanina Ojciec Święty zauważył, że musi on czuć na sobie błogosławieństwo Pana i wciąż iść naprzód, czyniąc dobro.

„Chrześcijanin jest obdarzony błogosławieństwem przez Ojca, przez Boga” – mówił Franciszek, nawiązując do czytanego dziś w liturgii fragmentu z Listu św. Pawła do Efezjan. Chrześcijanin jest zatem osobą wybraną – wskazał Papież. – Bóg wzywa nas jednego po drugim, jesteśmy wybrani, a zatem także oczekiwani przez Ojca. 

„Pomyślmy o małżeństwie, które spodziewa się dziecka. Jakie ono będzie? I jaki będzie jego uśmiech? A jak będzie mówić? Śmiem jednak stwierdzić, że także każdego z nas Bóg Ojciec wymarzył sobie tak, jak tato i mama śnią o dziecku, na które czekają. I to nam daje wielkie poczucie bezpieczeństwa. Ojciec chciał ciebie, a nie tłum ludzi, nie! Ciebie, właśnie ciebie! Każdego z nas. I to jest fundamentem, podstawą naszej relacji z Bogiem. Mówimy do Ojca, który nas kocha, który nas wybrał, który dał nam imię” – powiedział Franciszek.

Chrześcijanin zatem jest kimś wybranym, wyśnionym przez Boga. I to pozwala nam odczuwać radość. Drugim wymiarem błogosławieństwa Boga jest poczucie przebaczenia. Papież podkreślił, że człowiek, który nie czuje w pełni, że jego winy zostały odpuszczone, nie jest całkowicie chrześcijaninem. 

„Wszyscy otrzymaliśmy przebaczenie za cenę Krwi Chrystusa. A co mi zostało odpuszczone? Poszperaj trochę w pamięci i przypomnij sobie złe uczynki, jakie popełniłeś. Nie to, co zrobił twój przyjaciel, sąsiad, bliźni, ale twoje czyny. Co złego zrobiłem w życiu? Pan mi to przebaczył. Oto co znaczy, że jestem obdarzony błogosławieństwem, jestem chrześcijaninem. To oznacza po pierwsze: jestem wybrany, wyśniony przez Boga, z imieniem, które nadał mi Bóg, umiłowany przez Boga. A po drugie: doznałem przebaczenia Boga” – powiedział Papież.

Ojciec Święty wskazał jeszcze na trzeci element. Chrześcijanin jest człowiekiem w drodze, nieustannie idącym na spotkanie z Chrystusem, który nas odkupił. 

„Nie można zrozumieć chrześcijanina, który się zatrzymał. Chrześcijanin zawsze musi iść naprzód, musi być w drodze. Chrześcijanin stojący w miejscu to ten człowiek, który otrzymał talent i z lęku o życie, z lęku o to, by go nie utracić, ze strachu przed szefem, ze strachu albo z wygodnictwa zakopał i zostawił tam swój talent. I jest spokojny, i spędza życie stojąc w miejscu. Chrześcijanin to mężczyzna w drodze, kobieta w drodze. Zawsze czyni dobro, zawsze szuka okazji, by czynić dobro, by iść naprzód” – powiedział Ojciec Święty.

lg/ rv

Ekumenizm nie przysparza już dzisiaj większych trudności. Przyjęta przez nas koncepcja jedności jest na tyle szeroka, że ekumenizm bardziej niż trudnym zadaniem stał się ubogacającym doświadczeniem – wyznaje goszcząca w tych dniach w Rzymie pastorka Kaisamari Hintikka, odpowiedzialna za ekumenizm w Światowej Federacji Luterańskiej. Jej zdaniem bardzo ważna jest postawa Papieża Franciszka, który zdecydowanie potępia wszelki prozelityzm względem wiernych innych wyznań. Goszcząc w Radiu Watykańskim podkreśliła ona, że chrześcijanie zawsze powinni pamiętać o tym, co działo się w przeszłości.

„Choć możemy wspólnie świętować dary reformacji, radość Ewangelii, którą się dzielimy, to jednak trzeba też pamiętać o potwornych wydarzeniach, które miały miejsce, ponieważ nie potrafiliśmy prowadzić sporów teologicznych. Doprowadziło to do wielkiej nienawiści, przemocy, cierpienia w Europie i gdzie indziej. Z tej historii musimy wyciągnąć wnioski. Nie możemy powiedzieć, że tego nie było. Trzeba się uczyć, pamiętając o tych cierpieniach, ale skupiać się jednocześnie na uzdrowieniu relacji między naszymi Kościołami w całym świecie” – powiedziała Radiu Watykańskiemu przedstawicielka Światowej Federacji Luterańskiej. 

Finlandzka pastorka zastrzega jednak, że działacze ekumeniczni powinni też pamiętać o konkretnych oczekiwaniach swych wiernych. Jednym z podstawowych postulatów jest możliwość, wspólnego, jak się wyraziła, „dzielenia się chlebem i winem”.

kb/ rv

Arabia Saudyjska i Katar ponoszą główną odpowiedzialność za kryzys, jaki przechodzi dziś islam – uważa ks. prof. Samir Khalil Samir SJ, islamolog z Papieskiego Instytutu Wschodniego. Zauważa on, że to właśnie te kraje wspierają finansowo i politycznie radykalne nurty islamu, z których wywodzą się główne ugrupowania islamskich fundamentalistów, takie jak Bractwo Muzułmańskie, Al Kaida czy Państwo Islamskie. Propagują one dosłowną interpretację Koranu i zasad wprowadzonych przez Mahometa. Rozum odstawia się na bok, co prowadzi do wynaturzenia wiary, która staje się ideologią ucisku i przemocy.

Zdaniem egipskiego jezuity i islamologa muzułmanie potrzebują dziś pogodzenia wiary i rozumu, zwłaszcza przy interpretacji Koranu. Jest to zadaniem szkół, uniwersytetów i imamów. Wielu już to czyni, ale jest to wciąż nurt mniejszościowy.

Ks. Samir zauważa, że wielu muzułmanów przybywających dziś do Europy jest przesiąkniętych antyzachodnimi uprzedzeniami. Jest to dla nich świat zepsuty i nieczysty, odrzucający wymiar religijny. Z tego względu wielu z nich nie chce się integrować. Dla europejskich chrześcijan jest to jednak okazja, by dzielić się ze wszystkimi własnym bogactwem, czyli Ewangelią – powiedział ks. prof. Samir w wywiadzie dla dziennika Avvenire.

kb/ rv, avvenire

Asia Bibi, Pakistanka skazana w 2010 r. w Pakistanie na karę śmierci za rzekome bluźnierstwo, będzie musiała nadal pozostać w więzieniu. Sąd Najwyższy nie wydał oczekiwanego wyroku. Jeden z trzech sędziów niespodziewanie odmówił udziału w składzie sędziowskim rozpatrującym sprawę skazanej katoliczki.

Adwokat Asii Bibi, muzułmanin Saiful Malook, dał wyraz zaskoczeniu takim biegiem sprawy, tym bardziej, że spodziewano się ostatecznego uwolnienia kobiety od stawianych jej zarzutów. Joseph Nadeem, opiekun rodziny oskarżonej matki pięciorga dzieci, powiedział: „Nie tracimy nadziei, pokładając ufność w Bogu i w wymiarze sprawiedliwości”.

Założyciel Międzynarodowego Stowarzyszenia Chrześcijan Pakistańskich we Włoszech, prof. Mobeen Shahid, zwrócił się za pośrednictwem Radia Watykańskiego z apelem o modlitwę w intencji Asii Bibi i osób związanych z jej obroną prawną.

„Mniejszości religijne w Pakistanie, które nie mają swojego przedstawiciela w rządzie federalnym od 2011 r., kiedy został zamordowany katolicki minister Shahbaz Bhatti, są w coraz gorszej sytuacji. Proszę wspólnotę  międzynarodową i chrześcijan o modlitwę za Asię Bibi i jej rodzinę, jak również za jej adwokatów, którzy wykazali się wielką odwagą. Podjęli się jej obrony, narażając życie własne i swoich najbliższych”.

auk/ rv, fides

O natychmiastowe i bezwzględne zaprzestanie działań wojennych w Aleppo zaapelowała Caritas Internationalis. Jej sekretarz generalny wystosował oficjalną notę informującą o tragedii mieszkańców tego syryjskiego  miasta. Michel Roy podkreśla, że „ponad 275 tys. ludzi codziennie zmierza się z bombardowaniami we wschodniej części miasta, a 100 tys. dzieci jest uwięzionych w strefie będącej pod kontrolą rebeliantów”.

Sekretarz międzynarodowej organizacji charytatywnej zwraca uwagę na dramatyczny stan szpitali i klinik, gdzie „brakuje sprzętu medycznego, personelu i miejsca na leczenie rannych”. Podkreśla dramatyczny brak żywności. W obliczu takiej katastrofy humanitarnej Michel Roy apeluje o bezwarunkowe zagwarantowanie korytarzy humanitarnych, wskazując równocześnie na pilną potrzebę ewakuacji pacjentów w stanie krytycznym. Na zakończenie noty cytuje słowa chaldejskiego ordynariusza Aleppo, który jest przewodniczącym syryjskiej Caritas. Bp Antoine Audo stwierdził : „Naród syryjski potrzebuje pokoju i godności”.

auk/ rv

Watykan nie śpieszy się, by „rozważyć z prawosławnymi problem działalności Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego” – uważa metropolita Hialarion Ałfiejew, przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego. Niezadowolenie z tego powodu wyraził on, podsumowując swoje niedawne spotkanie z Papieżem Franciszkiem i udział w XIV posiedzeniu Komisji Mieszanej ds. Prawosławno-Katolickiego Dialogu Teologicznego. 

Metropolita Hilarion powiedział, że unia stanowi najważniejszą przeszkodę, „kość niezgody” w dialogu prawosławno-katolickim. Jego zdaniem ze strony katolickiej zauważalna jest pewna powściągliwość, a nawet niechęć do rozmów na ten temat. Skrytykował on postępowanie grekokatolików na Ukrainie, którzy, jak się wyraził, „często, a nawet prawie codziennie o sobie przypominają”.

Mówiąc o swoim spotkaniu z Papieżem Ałfiejew przypomniał dar relikwii św. Serafima Sarowskiego, który przekazał mu od Cyryla I. Lutowe spotkanie Ojca Świętego i patriarchy moskiewskiego na Kubie określił jako otwarcie nowych perspektyw w stosunkach prawosławno-katolickich.

Patriarchat Moskiewski od dawna negatywnie ocenia działania grekokatolików na Ukrainie. Krytykuje głowę Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego abp. Światosława Szewczuka za bliskie relacje z Ukraińskim Kościołem Prawosławnym niezależnym od Moskwy.

W. Raiter, Moskwa/ rv

Z udziałem ok. 20 tys. osób reprezentujących ponad 400 placówek oświatowych odbyła się na Jasnej Górze XVI pielgrzymka Rodziny Szkół im. Jana Pawła II. Towarzyszyło jej hasło: „Bądźcie świadkami miłosierdzia”. Jako uczynek miłości młodzi złożyli ofiary na pomoc dziecięcemu hospicjum i rodzinie repatriantów z Kazachstanu. 

„Dla mnie Jan Paweł II to wzór do naśladowania w tym, że był tak oddany Panu Jezusowi. Myślę, że odkąd rozpocząłem naukę w szkole imienia Jana Pawła II jest to osoba, która prowadzi mnie przez całe życie pomaga rozwiązywać problemy. Dla mnie to po prostu przyjaciel, nauczyciel” – mówili młodzi pielgrzymi.

„Być świadkiem miłosierdzia to czynić tak, jak nauczał nas Jezus” – przypomniał w kazaniu bp Henryk Tomasik, duszpasterz Rodziny Szkół. Młodzi otrzymali z Jasnej Góry jako zadanie różańce i obrazki „Jezu ufam Tobie” z wypisanymi uczynkami miłosierdzia.

Nie zabrakło także pozdrowień dla Papieża Franciszka: „Zgodnie z tym co mówiłeś nam w czasie Światowych Dni Młodzieży, nie chcemy wygodnie siedzieć na kanapach i nie angażując się sercem oglądać chłodnym okiem to, co się dzieje w świecie. Chcemy razem z tobą iść za Panem Jezusem, dzieląc się z innymi naszą wiarą i wszystkim, co mamy”.

W Polsce i na świecie jest ponad 1,3 tys. placówek oświatowych, których patronem jest Papież Polak. Należący do Rodziny Szkół im. Jana Pawła II zobowiązani są m.in. do realizowania w życiu nauczania Patrona.

I.Tyras, Radio Jasna Góra/ rv

W Warszawie obradowała dziś Rada Konferencji Episkopatu Polski ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek, której przewodniczy bp Krzysztof Zadarko. Uczestnicy spotkania mieli m.in. możliwość zapoznania się z najnowszym programem Caritas Polska „Rodzina Rodzinie”, skierowanym do uchodźców. 

Przewodniczący Rady poinformował, że pracuje ona obecnie nad Vademecum Duszpasterstwa Turystycznego: „Turystyka dzisiaj stała się właściwie nie tylko bardzo ważną dziedziną gospodarki, ale również miejscem, gdzie trzeba pójść z Ewangelią, gdzie trzeba spotkać się z człowiekiem, który odpoczywa, zwiedza świat, a który - gdy mu pomożemy - zobaczy również Boga, spotka się z Bogiem. Jak to zrobić? Dzisiaj, często - co już widać w skali całego świata - turystyka w połączeniu z religią, np. sanktuaria, miejsca pielgrzymkowe, drogi pielgrzymkowe, jak do Santiago de Compostela - staje się miejscem ewangelizacji” –  zauważył bp Zadarko. 

Hierarcha podkreślił, że prace redakcyjne nad Vademecum Duszpasterstwa Turystycznego są już na ukończeniu.

R. Łączny, KAI/ rv

W tym roku 16 grudnia minie 100-lecie śmierci bł. o. Honorata Koźmińskiego. W przypadające dziś liturgiczne wspomnienie tego zakonnika w Nowym Mieście nad Pilicą rozpoczynają się obchody Roku Jubileuszowego związanego z o. Honoratem. 

„100-lecie śmierci bł. o. Honorata Koźmińskiego to okazja do tego, żeby dziękować Panu Bogu za jego osobę i jego dzieło, szczególnie w Kościele w Polsce, gdyż o. Honorat działał i żył w czasach zaborów, czasach bardzo trudnych dla Polski i dla polskiego Kościoła – mówi o. Grzegorz Filipiuk z Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów – Jest dla nas przykładem człowieka niezłomnego, który nigdy się nie poddał, zawsze szukał wyjścia z aktualnej sytuacji, żeby głosić Ewangelię, żeby cały czas apostołować, zaczynając od siebie” – podkreślił kapucyn. 

Zgodnie z uchwałą Sejmu rok 2017 będzie m.in. rokiem bł. o. Honorata Koźmińskiego. 

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:      

W Magazynie: „Róże różańcowe” – Radio Warszawa

Słuchaj:         

Mszy przewodniczył i homilię wygłosił ks. Sylwester Pająk, werbista z Watykanu.