Po dzisiejszej kanonizacji na placu św. Piotra Kościół ma siedmioro nowych świętych: dwoje Francuzów (ks. Salomon Leclercq i s. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej), dwóch Włochów (ks. Ludwik Pavoni i ks. Alfons Maria Fusco), Hiszpana (bp. Manuel González García), Meksykanina (Józef Sanchez del Rio) i Argentyńczyka (ks. Józef Gabriel del Rosario Brochero). Są wśród nich trzej założyciele zgromadzeń zakonnych, siostra klauzurowa a także ofiara rewolucji francuskiej.

Postacią najbliższą Papieżowi jest jego rodak ks. Józef Gabriel del Rosario Brochero. Był on wiejskim proboszczem w północnej Argentynie. Jego parafia była bardzo rozległa i położona na górzystym terenie. Ciągle więc był w drodze, by służyć swym parafianom. Szerzył wśród nich rekolekcje ignacjańskie. Zazwyczaj jest przedstawiany, jak dosiada swego muła, na którym podróżował po parafii. Franciszek zaliczył go w poczet błogosławionych w 2013 r.

Postacią najbardziej ujmującą i chyba najważniejszą, bo stanowiącą wzór do naśladowania dla współczesnej młodzieży, jest piętnastoletni Meksykanin Józef Sanchez del Rio. Zginął on w 1928 r. w czasie tak zwanej Cristiady. Zaciągnął się on wraz ze swymi braćmi do Cristeros. Był to ruch, a raczej oddziały, do których należało ok. 50 tys. Meksykanów ze wszystkich warstw społecznych. Powstał on w reakcji na antykatolickie ustawodawstwo prezydenta Callese. Kiedy w 1926 r. biskupi zostali zmuszeni do zrezygnowania z publicznych Eucharystii, ludzie zaczęli się burzyć. Po jednej z bitew Józef dostał się do niewoli. Był okrutnie torturowany, zdarto mu skórę ze stóp. Wielokrotnie nakłaniano go, by wyparł się Chrystusa i w ten sposób ocalił swoje życie. Ten jednak konsekwentnie odmawiał. W końcu został zastrzelony.        Jego ostatnie słowa to: „Niech żyje Chrystus Król i Najświętsza Maryja Panna z Guadalupe”.

kb/ rv

Kanonizacja odbyła się na początku Eucharystii, którą Franciszek sprawował na placu św. Piotra. W homilii Papież zauważył, że nowi święci osiągnęli swój cel, mieli serce wielkoduszne i wierne jedynie dzięki modlitwie. Modlili się ze wszystkich sił, walczyli i zwyciężyli.

 „Święci to mężczyźni i kobiety, którzy dogłębnie wchodzą w tajemnicę modlitwy. Mężczyźni i kobiety, którzy walczą za pomocą modlitwy aż do końca, pozwalając, aby modlił się i walczył w nich Duch Święty. Walczą aż do granic ze wszystkich swoich sił i zwyciężają, ale nie sami: Pan zwycięża w nich i wraz z nimi. Także tych siedmioro świadków, którzy dzisiaj zostali kanonizowani, stoczyło na modlitwie dobrą walkę wiary i miłości. Z tego powodu wytrwali mocni w wierze z sercem szczodrym i wiernym. Niech przez ich przykład i wstawiennictwo Bóg da również nam być ludźmi modlitwy; byśmy wołali do Boga w dzień i w nocy, bez wytchnienia; byśmy pozwolili, aby Duch Święty modlił się w nas, i byśmy się modlili wspierając się nawzajem, aby trwać ze wzniesionymi ramionami, dopóki nie zwycięży Boże Miłosierdzie” – powiedział Ojciec Święty. 

Mówiąc o znaczeniu modlitwy Franciszek odwołał się do dzisiejszych czytań mszalnych, przede wszystkim do postawy Mojżesza podczas bitwy z Amalekitami. Stał on na wzgórzu i modlił się z wyciągniętymi rękami. Kiedy brakowało mu sił, jego ramiona podpierali Aaron i Chur, aż do ostatecznego zwycięstwa. „To jest – jak zauważył Papież – styl życia duchowego, jakiego wymaga od nas Kościół: nie aby wygrać wojnę, ale żeby wygrać pokój!”

 „W tym epizodzie z życia Mojżesza znajdujemy ważne przesłanie: trud modlitwy wymaga, aby wspierać się wzajemnie. Zmęczenie jest nieuniknione, czasami nie dajemy już rady, ale przy wsparciu braci nasza modlitwa może trwać, dopóki Pan nie dorowadzi swego dzieła do końca. Św. Paweł, pisząc do swego ucznia i współpracownika Tymoteusza, poleca mu, by trwał mocno w tym, czego się nauczył i w co stanowczo wierzy (por. 2 Tm 3,14). Jednak także Tymoteusz nie mógł tego dokonać sam: nie wygrywa się «bitwy» wytrwałości bez modlitwy. Nie jest to jednak modlitwa sporadyczna, niestała, ale taka jakiej naucza Jezus w dzisiejszej Ewangelii: «zawsze modlić się i nie ustawać» (Łk 18,1). Jest to sposób chrześcijańskiego działania: trwać mocno w modlitwie, aby trwać mocno w wierze i świadectwie“ – powiedział Papież. 

Franciszek przyznał jednak, że również modlitwa może męczyć. Pokazuje to przykład Mojżesza. W takiej sytuacji trzeba liczyć na wsparcie Kościoła i przebywającego w nas Ducha Świętego.

„To prawda, każdy z nas się męczy. Ale nie jesteśmy sami, jesteśmy częścią Ciała! Jesteśmy członkami Ciała Chrystusa, którym jest Kościół. Jego ramiona są podnoszone do nieba w dzień i w nocy, dzięki obecności Chrystusa Zmartwychwstałego i Jego Ducha Świętego. I tylko w Kościele oraz dzięki modlitwie Kościoła możemy trwać mocno w wierze i świadectwie. Wysłuchaliśmy w Ewangelii obietnicy Jezusa: «Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego» (Łk 18,7). Oto tajemnica modlitwy: wołać, nie ulegać znużeniu, a jeśli jesteś zmęczony, to trzeba prosić o pomoc, aby mieć ręce wzniesione. Oto modlitwa, jaką ​​ objawił nam Jezus i dał nam w Duchu Świętym. Modlitwa nie jest schronieniem się w świecie idealnym, nie jest ucieczką do fałszywego egoistycznego spokoju. Wręcz przeciwnie, modlitwa jest zmaganiem się, jest pozwoleniem, aby także Duch Święty modlił się w nas. A Duch Święty uczy nas się modlić, to On nas  prowadzi w modlitwie, sprawia, że modlimy się jak dzieci“ – powiedział Papież podczas Mszy św. kanonizacyjnej. 

kb/ rv

Na zakończenie Mszy św. kanonizacyjnej Papież odmówił z wiernymi modlitwę Anioł Pański. Przy tej okazji pozdrowił też wszystkich pielgrzymów, którzy przybyli na tę uroczystość, zwłaszcza rodaków nowych świętych. „Niech przykład i wstawiennictwo tych wspaniałych świadków wspierają zaangażowanie każdego z was w waszych środowiskach pracy i posługi, dla dobra Kościoła i wspólnoty obywatelskiej” – powiedział Papież.

Franciszek przypomniał też, że jutro przypada dzień walki z ubóstwem. „Połączmy nasze siły moralne i ekonomiczne, aby wspólnie walczyć z ubóstwem, które poniża, obraża i zabija wielu braci i sióstr, i podjąć poważną politykę na rzecz rodziny i pracy” – prosił Ojciec Święty.

kb/ rv

W Madrycie odbyło się sympozjum poświęcone papieżowi Pawłowi VI. Zostało zorganizowane z okazji 50-lecia powstania Konferencji Episkopatu Hiszpanii. Obrady otworzył kard. Pietro Parolin.

Paweł VI “był pierwszym papieżem nowoczesnym, papieżem dialogu, papieżem nauczycielem i świadkiem, papieżem pokoju”, powiedział kard. Parolin. W swoim wystąpieniu przypomniał o historycznym wystąpieniu Pawła VI w siedzibie ONZ i jego nieustannym wołaniu o pokój pomiędzy narodami w burzliwych latach 60 i 70-tych. Papież przedstawił “Kościół jako wspólnotę narodów wierzących, która nie szuka niczego innego niż pokoju i postępu ludzkości”. Odważnie stawał w obronie praw człowieka, potępiał wojnę i przestrzegał przed nierównościami pomiędzy Północą i Południem. “Śladami Pawła VI idzie papież Franciszek, który jest przekonany, że ewangelia przemawia do wszystkich ludzi”, podkreślił kard. Parolin.

Z kolei dyrektor L’Osservatore Romano Giovanni Maria Vian przypomniał, że Paweł VI “kochał Hiszpanię, ale Hiszpania go nie rozumiała. Wielu nie zrozumiało Montiniego”. Pontyfikat Pawła VI zbiegł się z końcem reżimu gen. Franco i przejściem Hiszpanii do demokracji. W tym trudnym okresie zawsze zachęcał do dialogu społecznego oraz pomiędzy Kościołem i państwem. Papieżowi nie udało się zrealizować trzech podróży: w 1964 r. do Damaszku, “aby uczcić apostoła pogan”; w 1966 r. do Polski z okazji milenium chrztu, “czemu przeszkodził  reżim komunistyczny”; i w 1968 r. do Hiszpanii. “Paweł VI chciał przyjechać, ale Franco nie chciał zrezygnować z prawa do przedstawiania „kandydatów” na biskupów”, podkreślił Giovanni Maria Vian. O trudnej niekiedy relacji Pawła VI z Hiszpanią mówili dwa historycy Juan María Laboa i Vicente Cárcel Orti.

Sympozjum poświęcone osobie Pawła VI zostało zorganizowane z okazji 50-lecia powstania Konferencji Episkopatu Hiszpanii. Jest ono swego rodzaju spłatą długu wdzięczności wobec papieża, którego Hiszpania, pomimo papieskiego wsparcia, jednak nie kochała.

M. Raczkiewicz CSsR, Madryt/ rv

Jako specjalny wysłannik Ojca Świętego na uroczystości poświęcenia sanktuarium upamiętniającego Mojżesza na Górze Nebo udał się do Jordanii prefekt Kongregacji dla Kościołów Wschodnich. W skład misji papieskiej towarzyszącej kard. Leonardowi Sandriemu weszli dwaj arabscy franciszkanie. Są to: o. Feras Hejazin, przełożony klasztoru na wspomnianej górze, i o. Rami Asakrieh, jego poprzednik na tym stanowisku, a obecnie proboszcz w Betlejem i asystent Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Ziemi Świętej.

W liście do swojego specjalnego wysłannika Papież przypomniał, że „z Góry Nebo Pan pokazał Mojżeszowi «całą ziemię Gilead aż po Dan, całą krainę Judy aż po Morze Zachodnie, Negeb i okręg doliny koło Jerycha» (Pwt 34, 1-3). Nacieszywszy się krótko widokiem tej ziemi płynącej mlekiem i miodem sławny prorok umarł «w krainie Moabu, według postanowienia Pana»” i tam został pochowany. Franciszek zwrócił uwagę, że Mojżesz był poprzednikiem przyjścia Chrystusa i stąd znaczenie sanktuarium wzniesionego w miejscu jego spoczynku.

Dodajmy, że miejsce śmierci i pochówku Mojżesza, gdzie istniało już sanktuarium bizantyjskie, odkryte w zeszłym stuleciu przez franciszkańskich archeologów, odwiedzili podczas swych wizyt w Ziemi Świętej Jan Paweł II i Benedykt XVI. Widać stamtąd sporą część Ziemi Obiecanej.

W ramach swej wizyty w Jordanii kard. Sandri odwiedził wczoraj Ogród Miłosierdzia przy Our Lady of Peace Center w Ammanie, na który z woli Ojca Świętego przeznaczono środki zebrane w pawilonie Stolicy Apostolskiej na wystawie Expo 2015 w Mediolanie. Był też w młodzieżowym centrum kulturalnym im. Papieża Franciszka w Jabal al Webdeh, ufundowanym przez franciszkanów konwentualnych z Asyżu. Następnie przewodniczył uroczystościom ponownego otwarcia sanktuarium Mojżesza na Górze Nebo.

Dziś papieski wysłannik odwiedził wspomagane przez Caritas rodziny jordańskie i uchodźców syryjskich. Udał się też do Madaby, położonej niedaleko Góry Nebo. Znajduje się tam inny Ogród Miłosierdzia, w którym jest m.in. szkoła mozaiki dająca pracę grupie imigrantów. Wizyta w Jordanii była też dla prefekta Kongregacji dla Kościołów Wschodnich okazją do spotkania z patriarchą chaldejskim Louisem Raphaelem Sako, przebywającym w tym bliskowschodnim kraju, by odwiedzić szkoły dla irackich uchodźców.

ak/ rv

Kapelan (ojciec duchowny) patriarchy moskiewskiego Cyryla schiarchimandryta Ilij Nozdrin w wywiadzie udzielonym moskiewskiej gazecie „Argumenty i Fakty” ostrej krytyce poddał osobę Józefa Stalina nazywając go bandytą i mordercą.

Ilij Nozdrin wskazał na przeszłość Stalina, który jako towarzysz Koba grabił pieniądze u inkasentów. Będąc już generalissimusem w czasie wojny ojczyźnianej nie dbał o życie żołnierzy tylko posyłał ich na rzeź całymi pułkami bez stosowania właściwej taktyki bojowej. Kapelan Cyryla I wypomniał Stalinowi  bataliony wysyłane do boju, za którymi szły oddziały NKWD strzelające w plecy swoich w razie próby odwrotu. Dodał, że razem z Ulianowem, czyli Leninem wymordowali miliony obywateli w łagrach Kołymy, Wysp Sołowieckich, na północy i południu kraju. Jego zdaniem nie można żadnej zasługi w zwycięstwie przypisywać Stalinowi , zwycięstwie które było splotem wielu cudów Boga, bez których kraj uległby najeźdźcy. Przyczyny wojny Ilij Nozdrin upatruje w bestialskich przestępstwach przeciwko wierze i w zburzeniu wielu świątyń. Kończąc wywiad kapelan Cyryla I przestrzegł przed „porzucaniem wiary i dojściem do głosu bezbożnictwa”, które doprowadzi do unicestwienia narodu, również w wymiarze globalnym. Jego zdaniem widoczne są już oznaki, że „ bez wiary i prawdziwej czci Boga życie zaniknie”.

Słowa kapelana patriarchy moskiewskiego jednoznacznie potępiają działania Stalina w czasach kiedy wiele osób , również z najwyższych sfer władzy próbuje odbudować mit jego wielkości i wzorzec władcy zapewniającego istnienie państwa mocarstwa. 

W. Raiter, Moskwa/ rv

Słuchaj:     

W Magazynie: „Wspomnienie o Karolu Wojtyle” – archiwalne rozmowy z Danutą i Stanisławem Rybickimi ze „Środowiska” duszpasterstwa akademickiego Karola Wojtyły − Radio Głos, Pelplin

Słuchaj:         

Słuchaj: