Najdroższym lekarstwem, jakie możemy dać chorym dzieciom, jest czułość. By je zapewnić, trzeba zaangażować całego siebie, włożyć w to serce i miłość – wskazał Papież podczas wyjątkowego spotkania z małymi pacjentami i personelem watykańskiego szpitala Dzieciątka Jezus. Odbyło się ono wczoraj wieczorem w sali przy Auli Pawła VI.

Swe improwizowane przemówienie, po tym jak przez dłuższą chwilę robił sobie zdjęcia z dziećmi, Franciszek rozpoczął od odczytania laurki, jaką od nich otrzymał: „Drogi Franciszku, dziękujemy Ci, że się z nami spotkałeś. Cieszymy się, że tutaj jesteśmy, bo dajesz nam nadzieję i odwagę na przyszłość. Kochamy cię – dziękujemy! Chłopcy i dziewczęta z Dzieciątka Jezus”.  Ojciec Święty wskazał, że ta placówka jest czymś więcej niż szpitalem. „Pacjenci i personel tworzą tam jedną wielką rodzinę” – mówił Papież. 

„Pójście do szpitala zawsze napawa lękiem. Zauważam to, gdy podchodzę do dzieci, szczególnie tych najmniejszych. Gdy widzą mnie ubranego na biało, zaczynają płakać, myślą, że jestem lekarzem, który przyszedł zrobić im zastrzyk, dlatego płaczą, boją się. Jednak gdy je pogłaskam, uspokajają się. W szpitalu trzeba o tym pamiętać – mówił Franciszek. – Istnieje bowiem niebezpieczeństwo zapomnienia o najważniejszym lekarstwie, które tylko rodzina może dać: o czułości! Jest to lek nadzwyczaj drogi, ponieważ, aby go mieć i zaordynować, trzeba zaangażować całego siebie, włożyć w to serce i miłość. W waszym szpitalu nie brakuje czułości! Czułości lekarzy, pielęgniarek, pani dyrektor, wszystkich. [Szpital] Dzieciątka Jezus w ostatnim okresie znacznie się rozwinął, stał się rodziną. Chore dziecko znajduje tam rodzinę. Rodzina i wspólnota – te dwa słowa wielokrotnie powtarzaliście i dziękuję wam za nie, ponieważ Dzieciątko Jezus jest świadectwem humanizmu. To jest szpital katolicki, jednak żeby być katolikiem, musisz być przede wszystkim człowiekiem i wy dajecie dziś świadectwo człowieczeństwa”.

Franciszek przypomniał też, że szpital Dzieciątka Jezus korzysta od pewnego czasu z watykańskiego lądowiska dla helikopterów.

bz/ rv

Argentyńczykami – w tym również samym Papieżem– wstrząsnęło w tych dniach zamordowanie młodej działaczki, która poświęcała się zwalczaniu przemocy względem kobiet. 21-letnia Micaela García sama padła jej ofiarą, i to z rąk recydywisty zwolnionego warunkowo z więzienia, na które został skazany za dwukrotny gwałt. Dziewczyna zaginęła, a po tygodniu, w minioną sobotę 8 kwietnia, odnaleziono jej ciało. Dowiedziawszy się o tragedii, Franciszek w niedzielne popołudnie, po uroczystościach Niedzieli Palmowej, zadzwonił do rodziców zamordowanej. Rozmawiał z obojgiem przez kilka minut, o czym poinformował później jej ojciec na Facebooku.

ak/ rv, la stampa

Ojciec Święty docenia pracę Radia Renascença, które od 80 lat niesie Jezusową Ewangelię rozległemu światu krajów języka portugalskiego, rozsiewając w ludzkich sercach „braterską pomoc wzajemną i Boże miłosierdzie”. Czytamy o tym w papieskim przesłaniu z okazji upływającego 10 kwietnia 80-lecia tej katolickiej sieci radiowej, której nazwa znaczy „Odrodzenie”. Franciszek składa gratulacje wszystkim, którzy przez te lata służyli Kościołowi przez codzienną pracę w tym środku społecznego przekazu. Pochwala ich liczne inicjatywy ewangelizacyjne.

Papieski list odczytał nuncjusz apostolski w Portugalii abp Rino Passigato podczas transmisji emitowanej przez wszystkie cztery rozgłośnie należące do grupy Renascença Multimédia. Transmitowały one również specjalną Mszę z okazji 80. rocznicy tego radia pod przewodnictwem patriarchy Lizbony kard. Manuela Clemente.

ak/ rv

Najważniejszy wkład Benedykta XVI do życia Kościoła to tak zwana hermeneutyka ciągłości – uważa prof. Rémi Brague, francuski filozof i religioznawca, laureat Nagrody Ratzingera. Na kilka dni przed 90. urodzinami Papieża Seniora wskazuje on na jego wielkość. Przypomina, że propagowana przez niego hermeneutyka ciągłości pozwoliła Kościołowi przywrócić kontakt ze swą historią. Nie jest ona brzemieniem, które mielibyśmy nieść wbrew naszej woli i które mogłoby nas przygnieść. Tej przeszłości nie nosimy na naszych barkach, lecz w nas, ona nas kształtuje. Tu nie chodzi o kult przeszłości, lecz o to, by tradycja pomogła nam zrozumieć to, co przeżywamy dzisiaj, czego nie potrafimy dostrzec lub o czym być może zapomnieliśmy – mówi prof. Brague.

Podkreśla on zarazem wielką aktualność nauczania Benedykta XVI, które doskonale odpowiada na główne problemy naszych czasów, choćby takie jak kult subiektywizmu. Innym problemem naszego świata, z którym Papież Senior radzi sobie po mistrzowsku jest przesadna afektywność – mówi prof. Brague.      

„Jest to epidemia, która jak się wydaje, szerzy się na Zachodzie niczym afektywne tsunami. Przejawia się to w tym, że ludziom coraz trudniej jest przedstawić swoje argumenty. I zamiast tego uciekają się do swoistego ekshibicjonizmu, obnoszą się ze swymi uczuciami, a zwłaszcza ze smutkiem. Innymi słowy w wielu medialnych debatach wygrywa ten, komu się wydaje, że najbardziej cierpi, kto potrafi przekonać, że jest najbardziej nieszczęśliwy. Oczywiście te uczucia trzeba uszanować, a ten kto naprawdę cierpi zasługuje na nasze współczucie, ale to go nie uprawnia do mówienia czegokolwiek. I Papież Senior radził sobie z tym po mistrzowsku. Benedykt XVI potrafi wsłuchać się w różne wyrażane dziś odczucia, a następnie tak je sformułować,  aby można z tym dyskutować, aby można to opisać w sposób bardziej precyzyjny. Zrobił w ten sposób dużo dobrego. A nas nauczył pewnego umiarkowania i trzeźwości. Pokazał, że najpierw trzeba ochłonąć” – powiedział Radiu Watykańskiemu prof. Rémi Brague.

kb/ rv

W Kairze gościła dziś oficjalna watykańska delegacja, która miała zapewnić o bliskości Franciszka i Benedykta XVI z mieszkańcami Egiptu po niedzielnym zamachu na tamtejszych chrześcijan, w którym zginęło 47 osób. Przedstawiciele Stolicy Apostolskiej zostali przyjęci przez Patriarchę Tawadrosa, zwierzchnika Koptyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jeden z zamachowców wysadził się w powietrze przed kościołem św. Marka w Aleksandrii, w czasie kiedy patriarcha sprawował tam liturgię Niedzieli Palmowej.

W skład watykańskiej delegacji weszli kard. Kurt Koch, przewodniczący Papieskiej Rady Jedności Chrześcijan, abp Bruno Musaro, nuncjusz w Kairze, oraz prał. Yoannis Lahzi Gaid, osobisty sekretarz Papieża Franciszka.

         kb/ rv, sir

Papież Franciszek nie błogosławi ran. Patrzy im prosto w oczy, ale po to, by je uzdrowić – podkreśla abp Vincenzo Paglia, prezes Papieskiej Akademii Pro Vita, były przewodniczący Papieskiej Rady ds. Rodziny. W ten sposób odnosi się on do kontrowersji związanych z adhortacją Amoris laetitia, a konkretnie do przypisu 351, który w niektórych środowiskach kościelnych został mylnie zinterpretowany jako zgoda na zmianę nauczania Kościoła w sprawie komunii dla rozwodników, żyjących w nowych związkach.

Abp Paglia z całą stanowczością potwierdza, że ani Papież, ani Synod nie wydał żadnych rozporządzeń prawnych. Przypomniano jedynie o odpowiedzialności duszpasterzy, która powinna się urzeczywistniać w kontekście wspólnoty Kościoła. Nie ma więc zgody na żadną samowolę, lecz jest rozeznanie, towarzyszenie i integracja. Abp Paglia ubolewa, że przez cały rok po ogłoszeniu adhortacji uwaga skupiła się wyłącznie na komunii dla rozwodników. Przyznaje, jednak, że jest to zrozumiałe, bo przypis 351 mógł spowodować problemy duszpasterskie. Watykański hierarcha podkreśla, że przełom wprowadzony przez Amoris laetitia dotyczy samego stylu duszpasterstwa, które ma się upodobnić do rodziny.

kb/ rv, avvenire

W przyszłym tygodniu , w czwartek 20 kwietnia, Papież razem z kardynałami zebranymi na zwyczajnym konsystorzu publicznym podejmie decyzje w sprawie kolejnych kanonizacji. Zostaną zatwierdzone i podane do wiadomości daty wpisania w poczet świętych 37 błogosławionych.

Najmłodszymi z nich, jednak zarazem najbardziej znanymi, są Franciszek i Hiacynta Marto. Tych dwoje portugalskich dzieci, zmarłych w 11. i 10. roku życia w latach 1919 i 1920, przed stu laty miało w Fatimie objawienia Matki Bożej. Beatyfikował je w 2000 r. Jan Paweł II.

Zapowiedziany konsystorz zadecyduje także o kanonizacji trzech młodych, nastoletnich Indian meksykańskich, którzy oddali życie za Chrystusa na początku XVI wieku, i 30 brazylijskich męczenników z XVII wieku, wśród których są księża i wierni świeccy. Ponadto omówi się na nim zaliczenie do świętych dwóch kapłanów zakonnych: XVIII-wiecznego włoskiego kapucyna Anioła z Acri, obrońcy ubogich, i zmarłego na początku ubiegłego wieku Faustino Migueza, Hiszpana z zakonu pijarów, założyciela żeńskiego zgromadzenia zakonnego.

ak/ rv

Na Ukrainie kolejny już Wielki Tydzień przeżywany jest w cieniu konfliktu na wschodzie kraju. Stąd też zbliżające się święta, przeżywane w tym roku razem przez chrześcijan tradycji wschodniej i zachodniej, nabierają szczególnego znaczenia. W kraju dotkniętym przez dramat wojny paschalne orędzie jawi się jako światełko nadziei w ciemnym tunelu smutku i łez.

W atmosferę Wielkiego Tygodnia wprowadziła chrześcijan na Ukrainie Niedziela Palmowa, której widocznym znakiem były palmy niesione tak przez katolików, jak i prawosławnych. Podobnie będzie w poranek Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego, gdy w kościołach i cerkwiach na całej Ukrainie zabrzmi wspólne orędzie paschalne. Ale tegoroczne święta są dla wielu Ukraińców, także czasem cierpienia i bólu. 

Symbolem stało się miasto Awdijiwka, w którym codzienne obstrzały niszczą linie energetyczne, a ludność żyje dzięki pomocy organizacji humanitarnych. Dla przewodniczącego rzymskokatolickiego episkopatu Ukrainy, metropolity lwowskiego abp. Mieczysława Mokrzyckiego, liturgia Wielkiego Tygodnia odzwierciedla historię ukraińskiego narodu i Kościoła:  „Dwadzieścia pięć lat temu przeżywaliśmy odzyskanie niepodległości przez Ukrainę i wskrzeszenie struktur kościelnych w tym kraju, zmartwychwstanie tego Kościoła. Ale wiemy, że z czasem przychodzi także Wielki Tydzień i nasz Kościół przez te dwadzieścia pięć lat jest także doświadczany. Wierzymy, że te cierpienia i starania ludzi będą złożone razem z ofiarą Chrystusa na krzyżu w Wielki Piątek, a wkrótce doczekamy się także radości Chrystusa zmartwychwstałego”.

Ważną inicjatywą będzie ekumeniczny Marsz Wielkanocy, planowany w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego w Zaporożu, mieście położonym blisko terenów, na których toczą się działania zbrojne. Zgromadzi on chrześcijan różnych wyznań, którzy w ten sposób zamanifestują wspólne dążenie do pokoju.

M. Krawiec SSP, Lwów / rv

Przez swą podróż do Egiptu Papież Franciszek chce pokazać, że chrześcijanie i muzułmanie mogą żyć razem, a dialog jest możliwy. Wskazuje na to przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego po krwawych zamachach na dwa egipskie kościoły, w których w Niedzielę Palmową zginęło 47 osób, a 114 zostało rannych. „Im mocniej uderza zło, tym bardziej trzeba współpracować” – podkreśla  kard. Jean-Loui Tauran zauważając, że bez braterstwa, współpracy i pojednania między ludźmi różnych religii bardzo trudno będzie budować przyszłość ludzkości. 

„Kiedy przeczytałem pierwsze wieści o zamachach, słowem jakie przyszło mi na myśl była nikczemność. Znaleźliśmy się naprawdę na dnie przepaści, nie istnieje żadna filozofia ani religia, które mogłyby usprawiedliwić tak straszliwą podłość – mówi Radiu Watykańskiemu kard. Tauran. – Mimo to Papież pojedzie do Egiptu, ponieważ dialog islamsko-chrześcijański potrzebuje unormowania relacji między Stolicą Apostolską a uniwersytetem Al Azhar. Pojedzie także po to, by umocnić wspólnotę chrześcijańską, która przechodzi bardzo trudne chwile. Sądzę, że przesłaniem, jakie zawiezie, jest przekonanie o tym, iż dialog i wspólne życie są możliwe. Nie ma chrześcijan i muzułmanów, są tylko wierzący, którzy są takimi samymi obywatelami. Nie można mówić, że jest się albo chrześcijaninem, albo obywatelem. Właśnie wychodząc od tego przekonania trzeba zaszczepić w społeczeństwie wartości, które sprawią, że zacznie w nim obowiązywać równość”.

bz / rv

„Musimy nie tylko się modlić za prześladowanych chrześcijan, ale przede wszystkim stać się ich głosem” - stwierdził arcybiskup Waszyngtonu na wieść o kolejnych krwawych atakach na kościoły w Egipcie. Z kolei przewodniczący amerykańskiego episkopatu zapewnił o solidarności z tak mocno doświadczaną w tych dniach wspólnotą koptyjską, która w Wielki Tydzień weszła wraz z gronem nowych męczenników. 

„Byli w kościele. Modlili się. Tam, gdzie powinien być pokój, raz jeszcze wdarła się potworna przemoc” – napisał kard. Daniel DiNardo. „Proszę Boga za naród egipski, aby szukał sprawiedliwości, znalazł uzdrowienie i umocnienie koptyjskich chrześcijan i innych mniejszości religijnych, które pragną żyć w pokoju” – stwierdził hierarcha.

Do głosu przewodniczącego episkopatu amerykańskiego przyłączył się również arcybiskup Waszyngtonu kard. Donald Wuerl. Stwierdził on, że Ciało Chrystusa, jakie stanowi Kościół, jest ciągle przybijane do krzyża w różnych częściach świata. Hierarcha mówił o tym na Mszy, którą w Niedzielę Palmową odprawił w katedrze św. Mateusza w Waszyngtonie. Kardynał wezwał wiernych do modlitwy i zjednoczenia serc z wszystkimi prześladowanymi za wiarę w Jezusa. „Oni nie mają głosu, nie mają nikogo, kto by w ich imieniu przemawiał, nikogo, kto stanąłby w ich obronie” – powiedział. Arcybiskup Waszyngtonu wezwał wiernych, aby pamiętali o ofiarach ataku terrorystycznego, jako o ukrzyżowanej części Ciała Chrystusa w dzisiejszym świecie.

A. Pożywio, Chicago/ rv

Modlimy się, aby cierpienie chrześcijan na Bliskim Wschodzie zaowocowało jakąś formą zmartwychwstania. Ta ziemia potrzebuje zmartwychwstania, a przede wszystkim obecności chrześcijan – mówił kustosz Ziemi Świętej. O. Francesco Patton zaznaczył, że chrześcijanie – szczególnie w Syrii oraz Iraku – nadal przeżywają swoją Drogę Krzyżową i mają do przejścia jeszcze wiele stacji. Ale pomimo tego dają nadzwyczajne świadectwo wierności Chrystusowi. Pozostawili swoją ziemię, domy, a to prowadzi do zubożenia zarówno kulturowego, jak też religijnego i ludzkiego tamtych ziem. 

Kustosz Ziemi Świętej podkreślił również, że mimo zła dziejącego się na Bliskim Wschodzie warto mówić o zwycięstwie nad śmiercią i o nadziei. Jezus przecież nie zmartwychwstał w czasie pokoju, bo wtedy Izrael był pod okupacją rzymską, a niewiele lat później (rok 70) rozegrała się tam wielka tragedia – zburzono  Jerozolimę. Nadzieja chrześcijańska bowiem wznosi się ponad tragedię chwili, aby zobaczyć działanie Boga, które zwycięża i będzie zwyciężać.

O. Francesco Patton wyraził także wielką radość z faktu, że tegoroczne Święta Wielkanocne będą obchodzone przy odrestaurowanym Grobie Pańskim, a dzień Zmartwychwstania (16 kwietnia) wyjątkowo wypada wspólnie dla wszystkich chrześcijan, mimo używania różnych kalendarzy liturgicznych. „Bardzo się cieszymy odnowieniem Grobu Bożego – mówił franciszkanin. – Prace przebiegały w zgodzie i harmonii. Była to okazja do dialogu między różnymi wspólnotami chrześcijańskimi, które opiekują się bazyliką, oraz czas umacniania więzi przyjacielskich i braterskich”.

pp/ rv, sir

Kolejny kapłan katolicki został zamordowany w Ameryce Łacińskiej. Ciało dyrektora domu spokojnej starości, o. Diego Begolli, odnaleziono rano 10 kwietnia w jego biurze. Kolumbijski franciszkanin pracujący w Wenezueli w stanie Aragua zginął raniony nożem. Stało się to prawdopodobnie podczas napadu rabunkowego na placówkę, zniknęły z niej bowiem komputery, inne wartościowe przedmioty i żywność. Zakonnik mieszkał i działał w tym kraju od 16 lat.

Od początku roku to już 4. przypadek zamordowania pracownika katolickiego duszpasterstwa w Ameryce Łacińskiej, a 6. na świecie.

tm/ rv, sir

W niektórych diecezjach Australii już w pierwszych dniach Wielkiego Tygodnia odprawiane są Msze Krzyżma, podczas których święci się oleje. Decydują o tym względy duszpasterskie. Jedną z takich liturgii sprawowano w Wielki Wtorek w katedrze w Melbourne. 

Znaczenie sakramentu kapłaństwa, a zwłaszcza relacja księży do Boga i do powierzonych im wspólnot, były jednym z głównych tematów homilii ordynariusza Melbourne. Abp Denis Hart sprawował tę szczególną Eucharystię wraz z biskupami pomocniczymi oraz blisko trzystu kapłanami diecezjalnymi i zakonnymi, którzy pracują na terenie tej bardzo rozległej i jednej z najgęściej zaludnionych diecezji Australii. Po liturgii ordynariusz rozdał proboszczom poświęcone oleje i zaprosił wszystkich obecnych duchownych na kapłański obiad. Warto dodać, że ten znak braterskiej wspólnoty, mimo sporej różnorodności etnicznej i kulturowej posługujących kapłanów, był uwieńczeniem szerszego programu przygotowań do Wielkanocy. Kilka dni wcześniej w domu rekolekcyjnym pasjonistów w Templestowe ponad dwustu księży wzięło wraz ze swoim biskupem udział w diecezjalnym dniu skupienia, którego uwieńczeniem było specjalne nabożeństwo pokutne i okazja dla kapłanów do skorzystania z sakramentu spowiedzi.

L. Gęsiak SJ, Melbourne/ rv

4 mln zł na odbudowę domów w syryjskim Aleppo – to kolejna inicjatywa polskiego rządu na rzecz ofiar wojny na Bliskim Wschodzie. Jest to efekt dalszej współpracy z Papieskim Stowarzyszeniem „Pomoc Kościołowi w Potrzebie”. 

O rozpoczęciu kolejnego projektu pomocowego poinformowała dziś premier Beata Szydło. Przed miesiącem rząd wsparł odbudowę i wyposażenie szpitali w Syrii kwotą 1,5 mln złotych.

Tym razem pieniądze zostaną spożytkowane na odbudowę domów i mieszkań. W Aleppo istnieje już specjalna komisja, która wskazywać będzie konkretne domy, jakie należy wyremontować – poinformował dyrektor sekcji polskiej Stowarzyszenia „Pomoc Kościołowi w Potrzebie”. 

„Ci ludzie, zamiast mieszkać w garażach czy po kilka rodzin w wynajętych domach, a czynsze są bardzo wysokie, dzięki tej pomocy będą mogli wyremontować jeden pokój, wrócą do siebie i zamiast płacić czynsz, to kwoty te przeznaczą na remont kolejnego pomieszczenia; będą u siebie – podkreślił ks. Waldemar Cisło. – Mamy 680 takich wstępnie przebadanych mieszkań, które nadają się do remontu, które potrzebują tylko odmalowania, odświeżenia, niektóre wstawienia okien czy drzwi. W ten sposób zatrzymamy tam 680 rodzin, czyli ponad 3 tys. osób na miejscu, a jednocześnie damy im nadzieję”.

Ustalono, że maksymalna kwota przeznaczona na remont jednego mieszkania to 5 tys. dolarów.

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:      

W Magazynie: „Rodziny polskie rodzinom syryjskim” wywiad z ks. Suboczem, dyrektorem krajowej Caritas o akcji „Rodzina rodzinie” – ks. Paweł Pasierbek SJ

Słuchaj: