Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej poinformowało o kolejnym spotkaniu dwóch Papieży. Odbyło się ono wczoraj po południu. Franciszek złożył wizytę Benedyktowi XVI w jego watykańskiej rezydencji Mater Ecclesiae. Ojciec Święty złożył mu życzenia z okazji świąt wielkanocnych oraz przypadających w niedzielę 90. urodzin.

kb/ rv

Pierwszą Eucharystię Wielkiego Czwartku, czyli tzw. Mszę krzyżma, Papież odprawił wraz z kardynałami, biskupami i kapłanami w Bazylice Watykańskiej. Zgodnie ze zwyczajem poświęcił oleje, które zostaną przekazane do wszystkich parafii diecezji rzymskiej, a księża odnowili kapłańskie przyrzeczenia.

W homilii Franciszek nawiązał do dzisiejszej Ewangelii, mówiącej o Jezusie, na którego zstąpił Duch Pański, aby ubogim niósł dobrą nowinę. Podkreślił, że ta nowina jest radosna radością ewangeliczną, a każdy kapłan czyni ją taką całą swoją osobą. Dobra nowina, gdy jest głoszona, staje się radosną i miłosierną prawdą. 

„Niech nikt nie próbuje oddzielić tych trzech łask Ewangelii: jej prawdy – która nie podlega negocjacjom, jej miłosierdzia – bezwarunkowego dla wszystkich grzeszników oraz jej radości – wewnętrznej i integrującej. Prawda, miłosierdzie i radość: trzy razem. Nigdy prawda dobrej nowiny nie może być jedynie jakąś prawdą abstrakcyjną, z tych, które nie wcielają się całkowicie w życie ludzi, ponieważ czują się wygodniej wydrukowane w książkach. Nigdy miłosierdzie dobrej nowiny nie może być fałszywą litością, która ​​pozostawia grzesznika w jego niedoli, gdyż nie podaje mu ręki, aby powstał, i nie towarzyszy mu, by szedł naprzód w swym trudzie. Nigdy głoszenie jej nie może być smutne ani neutralne, ponieważ jest ono wyrazem osobistej radości, «radości Ojca, który nie chce, aby się zatracił któryś z Jego najmniejszych»: jest radością Jezusa, gdy widzi, że ubogim głoszona jest Ewangelia, a maluczcy idą głosić Ewangelię” – powiedział Papież.

Następnie Franciszek zauważył, że radości Ewangelii są wyjątkowe, dlatego trzeba je umieścić w nowych bukłakach. Jednym z nich jest Maryja, nowe naczynie zaraźliwej pełni, bez której nie da się żyć w kapłaństwie. 

„Jej zaraźliwa pełnia pozwala nam przezwyciężać pokusę lęku: tę pokusę braku odwagi, żeby dać się napełnić aż po brzegi, a nawet więcej, tej małoduszności, z powodu której nie idzie się zarażać innych radością. Nic z tego, bo «radość Ewangelii napełnia serce i całe życie tych, którzy spotykają się z Jezusem»” – mówił Ojciec Święty.

Drugim obrazem radosnej nowiny, na który wskazał Papież, jest dzban niesiony przez Samarytankę, a wyraża on konkretność. 

„Nowy bukłak z ową integrującą konkretnością podarował nam Pan w «samarytańskiej» duszy, jaką była Matka Teresa z Kalkuty. Powołał ją i powiedział: «Pragnę». «Moja mała, chodź, zabierz mnie tam, gdzie żyją w odrzuceniu ubodzy. Przyjdź, bądź moim światłem. Nie mogę iść sam. Nie znają Mnie i dlatego Mnie nie chcą. Zabierz Mnie do nich». A ona rozpoczęła od konkretu, ze swoim uśmiechem i swoim sposobem dotykania rękami ran zaniosła dobrą nowinę wszystkim. Sposób dotykania rękami ran to czułość kapłańska wobec chorych, zrozpaczonych. Kapłan to człowiek czuły, konkretny, czuły!” – zauważył Papież.

Trzecia ikona dobrej nowiny to bukłak przebitego Serca Pana: pełnego łagodności, pokory i ubóstwa, które przyciąga wszystkich do siebie. 

„Od Niego musimy się nauczyć, że wielkiej radości tym, którzy są bardzo biedni, nie można głosić inaczej, jak w sposób pełen szacunku i pokory, aż po upokorzenie. Konkretna, czuła i pokorna: wtedy ewangelizacja będzie radosna. Nie może być bowiem zarozumiała. Nie może być surową integralnością prawdy, bo prawda stała się ciałem, stała się czułością, dzieckiem, człowiekiem, stała się grzechem na krzyżu. Duch Święty głosi i naucza «całej prawdy» (J 16,13), a nie boi się dawać jej do picia małymi łykami. Duch mówi nam w każdej chwili, to co powinniśmy powiedzieć naszym przeciwnikom, i oświeca mały krok naprzód, jaki w tej chwili możemy uczynić. Ta łagodna integralność daje radość ubogim, ożywia grzeszników, pozwala odetchnąć uciśnionym przez szatana” – stwierdził Franciszek.

pp/ rv

Wielkoczwartkową Mszę Wieczerzy Pańskiej Franciszek sprawował w zakładzie karnym w Paliano pod Rzymem. Osadzeni tam więźniowie odsiadują zazwyczaj wieloletnie wyroki. Wśród dwunastu osób, którym Papież umył nogi dwie zostały skazane na dożywocie, innym kara kończy się między rokiem 2019 a 2073.

W homilii Franciszek wyjaśnił więźniom znaczenie liturgicznego gestu umycia nóg. Przyznał, że kiedy jechał do więzienia wszędzie po drodze pozdrawiali go ludzie jako głowę Kościoła. Ale głową Kościoła jest Pan Jezus, Papież jest jedynie Jego wizerunkiem, dlatego też robi to, co czynił Chrystus. A On w noc przed śmiercią, kiedy już wiedział, że Judasz Go zdradził, chciał okazać swym uczniom, że umiłował ich do końca. 

„Bóg kocha właśnie tak, do końca. Oddaje swoje życie i to za każdego z nas. I chlubi się tym, chce tego, bo On jest miłością. Do końca ich umiłował. A to nie jest łatwe, bo wszyscy jesteśmy grzesznikami, wszyscy mamy swoje ograniczenia, wady, tyle rzeczy, ale wszyscy potrafimy kochać, lecz nie tak jak Bóg, który kocha nie licząc się z konsekwencjami, aż do końca” – powiedział Franciszek.

Papież wyjaśnił, że aby ukazać tę pełnię miłości, Jezus umywa nogi swym uczniom. Była to zwyczajna czynność, którą wykonywano po przyjściu do domu, przed posiłkiem, ale zajmował się tym niewolnik. Jezus odwraca tu cały porządek. 

„Ten, kto wydaje się największy, ma wykonywać pracę niewolnika, aby zasiewać miłość, aby zasiewać miłość między wami. Ja nie każe wam umywać sobie nawzajem nóg. Byłoby to śmieszne, nieprawdaż. Ale to jest pewien symbol, obraz. Tak, powiem wam: jeśli możesz w czymś pomóc, w czymś usłużyć twemu koledze tu w więzieniu, twej koleżance, zrób to! Bo to jest miłość, to jest umycie nóg. Być sługą innych” – mówił Ojciec Święty.

Franciszek jeszcze raz przypomniał, że wzorem takiej postawy jest sam Bóg. On właśnie tak się zachowuje względem nas. 

„On nam służy, jest sługą. Wszyscy jesteśmy nędznikami, ale On jest wielki, On jest dobry. I kocha nas takich, jakimi jesteśmy. Dlatego podczas tej liturgii myślmy o Bogu, o Jezusie. Nie jest to ceremonia folklorystyczna. Jest to gest, który przypomina, co nam dał Jezus. Bo po umyciu nóg wziął chleb i dał nam swoje Ciało. Wziął wino i dał nam swą Krew. Taka jest miłość Boga. Dziś myślmy tylko o miłości Boga” – powiedział Papież w podrzymskim więzieniu.

kb/ rv

Wielkoczwartkowej Mszy Wieczerzy Pańskiej Ojciec Święty przewodniczy dziś po południu w zakładzie karnym w Paliano. Miejscowość ta leży na południowy wschód od Rzymu, w prowincji Frosinone, na terenie diecezji Palestrina. Podczas Eucharystii Papież myje nogi 12 więźniom – 10 Włochom, Argentyńczykowi i Albańczykowi, w tym dwóm skazanym na dożywocie. Wśród nich są trzy kobiety oraz konwertyta z islamu, który w czerwcu przyjmie chrzest.

O znaczeniu swej wielkoczwartkowej liturgii w więzieniach Franciszek mówił w wywiadzie, opublikowanym dziś na łamach lewicowego dziennika włoskiego La Repubblica. Nawiązał do słów, jakie wypowiedział w pierwszy Wielki Czwartek swego pontyfikatu, gdy dokonał obrzędu mycia nóg w zakładzie karnym dla nieletnich w Casal del Marmo na peryferiach Rzymu: „Jako kapłan i jako biskup muszę wam służyć. A jest to powinność, którą dyktuje mi serce”. Przypomniał, że to tam właśnie odwiedzał co sobotę młodocianych więźniów i spowiadał ich zmarły w 1998 r. [nieżyjący już] kardynał sekretarz stanu Casaroli. Nie wiedzieli oni, że to kościelny dostojnik tak wysokiej rangi, znali go po prostu jako [księdza] ks. Agostino.

W wywiadzie dla gazety La Repubblica Papież wskazał na konieczność wychodzenia do odrzucanych i nie pogardzania tymi, których uważa się za winnych i grzeszników – tak jak właśnie więźniów. Równocześnie wezwał świat do powstrzymania tych, którzy wykorzystują wojny dla własnych interesów. Zwrócił uwagę, że handlujący bronią zarabiają na ludzkiej krwi.

ak/ rv

Zgodnie ze swym zwyczajem Franciszek spożył dzisiejszy obiad w towarzystwie przedstawicieli rzymskiego duchowieństwa, zarówno diecezjalnego, jak i zakonnego. Tak jak w poprzednich latach miało to miejsce w apartamencie abp. Angelo Becciu, substytuta w Sekretariacie Stanu.

Tym razem z Papieżem zasiadło do stołu dziesięciu kapłanów. Przy posiłku dzielili się oni z Ojcem Świętym swymi kapłańskimi doświadczeniami i problemami.

kb/ rv

Ojciec Święty przyjął rezygnację z posługi pasterskiej, którą ze względu na wiek złożył 75-letni biskup pomocniczy płocki Roman Marcinkowski. Pełnił on tę funkcję przez 32 lata. Jako kapłan diecezji płockiej ukończył studia katechetyczne w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Święcenia biskupie przyjął 13 kwietnia 1985 r. W episkopacie Polski należał do Komisji Wychowania Katolickiego i był krajowym opiekunem Legionu Maryi.

ak/ rv

Papież, przyjmując zaproszenia miejscowych biskupów, odwiedzi dwa miasta na północy Włoch: Cesenę i Bolonię. Poleci tam z jednodniową wizytą helikopterem 1 października.

Ojciec Święty uda się najpierw do Ceseny, które obchodzi w tym roku 300-lecie urodzin w tym mieście Giannangelo Braschiego, przyszłego Piusa VI. Był on papieżem przez 24 lata, a zmarł w 1799 r. w rewolucyjnej Francji jako więzień Napoleona. Franciszek spotka się z ludnością Ceseny na placu, a następnie z duchowieństwem, młodzieżą i rodzinami w katedrze.

Z kolei Papież odwiedzi Bolonię z okazji tamtejszego Diecezjalnego Kongresu Eucharystycznego. Podczas niego właśnie 1 października obchodzi się „Niedzielę Słowa”, w którą rozdawać się będzie wszystkim po egzemplarzu Ewangelii.

Ojciec Święty spotka się najpierw z młodymi imigrantami, którzy przez morze dotarli do wybrzeży Włoch. Później na wielkim bolońskim rynku odmówi Anioł Pański ze światem pracy i spożyje obiad z ubogimi w bazylice św. Petroniusza. Dalej spotka się z duchowieństwem w katedrze, a ze światem akademickim w bazylice św. Dominika. Papieską wizytę w Bolonii zakończy Msza, po której nastąpi powrót do Watykanu.

ak/ rv

„Żyć dziś jako chrześcijanin na Bliskim Wchodzie, wcale nie jest, jak wiemy, łatwo”, zatem „ta niewielka obecność chrześcijan musi odczuwać wsparcie i bliskość Kościoła” – pisze kard. Leonardo Sandri. Prefekt Kongregacji dla Kościołów Wschodnich zachęca do udziału w kolekcie dla Ziemi Świętej. Tradycyjnie pieniądze na ten cel zbiera się w kościołach całego świata w Wielki Piątek. Zebrana suma pokrywa ok. 75 proc. potrzeb Kustodii Ziemi Świętej.

W latach 2015-2016 zebrano na ten cel 1.833.339,20 euro i 5.275.601,56 dolarów. Nie jest to w stanie pokryć licznych wydatków. Na samą działalność edukacyjną wydano tam 3 mln dolarów. Zwykłe dotacje na kościoły w Ziemi Świętej wyniosły prawie 2 mln dolarów i 19 tys euro. Do tego dochodzą także wydatki nadzwyczajne (ponad 800 tys. dolarów i 20 tys. euro) związane z barbarzyńską działalnością tzw. Państwa Islamskiego, która spowodowała migrację wielu chrześcijan, szczególnie z Syrii i Iraku. „Biorąc udział w kolekcie dla Ziemi Świętej – stwierdził prefekt Kongregacji dla Kościołów Wschodnich – osobiście uczestniczysz w przemianie tej wojennej rzeczywistości, biedy, terroryzmu, przemocy, podziałów. Nie robią tego inni, ale robisz to ty sam”.

pp/ rv

4,5 tys. dorosłych Francuzów przyjmie chrzest podczas liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Sobotę. Jest to o 5 proc. więcej niż w roku poprzednim.

Tak wysoka liczba chrztów dorosłych to nie tyle świadectwo ewangelizacyjnego zaangażowania Kościoła, co raczej jego kryzysu w poprzednich dziesięcioleciach. Jak podaje komunikat episkopatu Francji, zdecydowana większość przyjmujących chrzest wywodzi się bowiem z rodzin chrześcijańskich, które jednak nie zadbały o inicjację sakramentalną swych dzieci.

Tym niemniej wzrosła też liczba neofitów nie związanych z żadnych religią oraz byłych muzułmanów. Ci ostatni stanowią 5 proc. wszystkich nowoochrzczonych. 73 proc. francuskich katechumenów nie ukończyło 40. roku życia.

kb/ rv

W Hiszpanii trwają procesje pokutne. W Wielki Czwartek i Wielki Piątek na ulice wychodzą najważniejsze z nich. W tym roku pogoda sprzyja, więc można podziwiać całe piękno tzw. „pasos”, czyli scen Męki Pańskiej. 

Procesje na południu Hiszpanii, szczególnie w Andaluzji, łączą pobożność ludową z gorącym temperamentem iberyjskim. Cechuje je bogactwo i kolorystyka “pasos”, śpiewane z pasją “saety”, czyli spontaniczne pieśni ku czci Jezusa i Maryi czy też tysiące “costaleros”, którzy przez wiele godzin niosą na  barkach ważące niekiedy kilka ton sceny Męki Pańskiej. Nikt jednak nie narzeka, a każdemu udziela się zapał i wzruszenie, z jakim witane są poszczególne bractwa.

Na północy kraju, w Kastylii, panuje na ogół większe wyciszenie. Słynne są tzw. procesje milczenia. Wyjątkowy pod tym względem jest Wielki Tydzień w mieście León. Najstarsze bractwo pochodzi z poł. XVI w. Miasto szczyci się swoim własnym językiem religijnym, np. członek bractwa nazywa się “papón” (zamiast “cofrade”), a “costalero” - “bracero”.

W Wielki Czwartek na ulice wychodzi procesja Ostatniej Wieczerzy i Matki Bożej Esperanza. Natomiast o północy rozpoczyna się słynna “La Ronda”, która przy dźwięku tradycyjnych instrumentów muzycznych budzi mieszkańców miasta: “Wstańcie, bracia Jezusa, nadeszła godzina”. “La Ronda” zaprasza w ten sposób na główną procesję maista tzw. Procesję Pasos, która rozpocznie się jutro o świcie. Autorami scen Męki Pańskiej w León są najwybitniejsi rzeźbiarze hiszpańscy, m. in. Juan de Juni, Juan de Ancheta oraz Gregorio Fernández. To dzięki ich dziełom Wielki Tydzień w Hiszpanii posiada swój niezapomniany charakter.

M. Raczkiewicz CSsR, Madryt/ rv

Maroniccy biskupi w Libanie wskazali na konieczność wprowadzenia w tym kraju nowego prawa wyborczego, „gwarantującego odpowiednią reprezentację wszystkich obywateli”. Hierarchowie skierowali taki apel do miejscowych władz politycznych. Podkreślili równocześnie, że w obliczu problemów ekonomicznych ich ojczyzny powinno się przygotować długoterminowy plan celem osiągnięcia dobra wspólnego.

Obecny system wyborczy w Libanie istnieje na podstawie porozumienia zawartego po zakończeniu wojny domowej w 1989 r. Gwarantuje on połowę ze 128 miejsc w parlamencie chrześcijanom, w większości właśnie maronitom, a resztę muzułmanom i druzom. Taki podział nie oddaje jednak wiernie proporcji poszczególnych grup w ludności całego kraju, gdzie w ostatnich latach liczba wyznawców Chrystusa spadła, a przybyło szczególnie szyitów.

tm/ rv, fides

Konferencja Episkopatu Paragwaju potwierdziła, że weźmie udział w zaproponowanych przez tamtejszego prezydenta rozmowach między różnymi grupami politycznymi. Kraj ten jest w kryzysie, odkąd władze rozpoczęły proces mający na celu zmianę konstytucji, aby umożliwić Horacio Cartesowi ponowne wybranie na urząd głowy państwa. 31 marca śmierć protestującego 25-latka podczas demonstracji przeciw – określanemu tak przez opozycję –  „parlamentarnemu zamachowi stanu” pogłębiła tylko napięcie. Zawieszenie w obowiązkach ministra spraw wewnętrznych i naczelnego dowódcy policji nie pomogły w rozwiązaniu tej sytuacji.

Hierarchowie Kościoła katolickiego postanowili najpierw spotkać się wspólnie, aby mieć jednolitą linię podczas przygotowywanych przez prezydenta rozmów. Bp Claudio Giménez Medina wskazał, iż to klasa polityczna pozostaje winna kryzysowi, w jakim znalazło się państwo. Ordynariusz diecezji Caacupé mówił o tym w homilii na Mszy filmowanej przez telewizję dostępną w całym kraju, jednak na czas kazania transmisję przerwano.

tm/ rv, fides

Przed południem w kościołach katedralnych całej Polski biskupi ordynariusze przewodniczyli Mszom Krzyżma. Podczas nich poświęcono oleje chorych i krzyżma. 

W Warszawie kard. Kazimierz Nycz podkreślił, że kapłaństwo jest służebne – wobec wiernych, wobec Słowa Bożego, ale przede wszystkim wobec Eucharystii: „Bóg uczynił nas pośrednikami i tymi, których posłał nie po to, by im służono, ale nas posyła Pan Bóg po to, żeby służyć, służyć ludowi Bożemu, służyć Eucharystii, służyć Słowu Bożemu, służyć w każdym miejscu swojego życia, nie tylko wtedy, kiedy stajemy przy ołtarzu, na ambonie, w katechezie, ale całym swoim życiem” – mówił arcybiskup warszawski.

Natomiast Prymas Polski prosił kapłanów o duchowy wysiłek zasypywania ludzkich podziałów i nakłaniania ludzkich serc do współpracy i zgody: „Właśnie my, duchowni, musimy się okazywać taką szlachetnością serca, taką wiarą i nadzieją, taką otwartością i gotowością, które zdolne są budować, a nie niszczyć, jednoczyć, a nie czynić głębszych rozdarć i podziałów, leczyć i uzdrawiać, niosąc ludziom, tak bardzo zaślepionym nienawiścią i złością, uzdrawiającą moc Chrystusa” – powiedział abp Wojciech Polak. 

Z kolei abp Stanisław Gądecki mówił do kapłanów w Poznaniu, że wierność powołaniu jest możliwa tylko dzięki wierności Boga, bo Bóg jest wierny i wypełnia to, co obiecuje.

Podczas Mszy Krzyżma w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach abp Marek Jędraszewski zauważył, że aby zrozumieć misję kapłańską, trzeba wejść w to, kim jest Jezus Chrystus. „Kluczem do wszystkich posług Mesjasza jest wolność” – powiedział metropolita krakowski. 

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:      

W Magazynie: Wywiad ks. Mariusza Krawca z bp. Janem Sobiłą o sytuacji na Ukrainie.

Słuchaj: