Nie wolno nam zapominać, że nasza wiara jest konkretna i odrzuca wszelkie kompromisy czy idealizowanie – mówił Papież na porannej Mszy w Domu św. Marty. Na Eucharystii obecni byli także członkowie dziewięcioosobowej Rady Kardynałów, która dziś rozpoczyna swoje kolejne spotkanie.

Nawiązując do dzisiejszej Ewangelii Franciszek zauważył, że Jezus cierpliwie i z miłością tłumaczy Nikodemowi konieczność ponownych narodzin, czyli potrzeby przejścia od jednej mentalności do innej. Aby lepiej to ukazać, odwołał się do czytania z Dziejów Apostolskich o uzdrowieniu przez Piotra i Jana chromego. Uczeni w Prawie zastanawiali się, jak ukryć ten fakt, bo był publicznie znany. Apostołowie natomiast odpowiadają z prostotą, że nie mogą milczeć i nie mówić o tym, co widzieli i słyszeli. I to jest coś konkretnego – mówił Papież – to jest konkretna wiara w przeciwieństwie do kompromisu, do którego chcieli doprowadzić uczeni w Piśmie. Piotr i Jan mają odwagę, są szczerzy, a to oznacza mówienie otwarcie, bez kompromisów. I to jest konkret wiary. 

„Czasami zapominamy, że nasza wiara jest konkretna: Słowo stało się ciałem, nie ideą: stało się ciałem. A kiedy mówimy «Wierzę w Boga», mówimy rzeczy konkretne: «Wierzę w Boga Ojca, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, który narodził się, umarł...» – to są rzeczy konkretne. Nasze wyznanie wiary nie mówi: «Wierzę, że mam zrobić to, że mam zrobić tamto, że coś muszę...» – nie! Wyznanie wiary jest konkretne. Konkretność wiary, która prowadzi do szczerości, do dawania świadectwa aż po męczeństwo, które przeciwne jest kompromisom czy idealizowaniu wiary” – powiedział Ojciec Święty.

Papież zauważył, że czasami Kościół popadał w „teologię «można i nie można»”. Dla uczonych w Prawie Słowo nie stało się ciałem, ale prawem; trzeba postępować tak, a nie inaczej i dalej już nie można. 

„W ten sposób zamykali się w tej racjonalistycznej mentalności, która z nimi się nie skończyła, nieprawdaż? Chociaż Kościół potępił racjonalizm, iluminizm, to w swojej historii wiele razy wpadał w teologię «można, nie można», «można dotąd, do tego miejsca» i  zapomniał o mocy, wolności Ducha, o tym rodzeniu się z Ducha, który daje wolność, szczerość w przemawianiu, w głoszeniu, że Jezus Chrystus jest Panem” – stwierdził Papież.

Na zakończenie Franciszek zachęcił, aby prosić Pana o Ducha, który daje nam namaszczenie jasną, konkretną wiarą. 

„«Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha»: słyszy głos, idzie za wiatrem, idzie za głosem Ducha nie wiedząc, gdzie w końcu dojdzie. Ponieważ opowiedział się po stronie wiary konkretnej i narodzin z Ducha. Niech Pan da nam wszystkim tego paschalnego Ducha, łaskę pójścia drogami Ducha bez kompromisów, bez skostnienia, z wolnością głoszenia Jezusa Chrystusa takim, jakim przyszedł: w ciele” – zakończył Ojciec Święty.

pp/ rv

W Watykanie podano program kolejnej podróży Ojca Świętego na północ Włoch, do Bozzolo i Barbiany. Uda się on tam 20 czerwca b.r., aby modlić się na grobach dwóch kapłanów społeczników, księży Prima Mazzolariego i Lorenza Milaniego. Byli oni proboszczami we wspomnianych miejscowościach. Obaj zmarli w zeszłym stuleciu. Jak zaznaczono, papieska wizyta będzie miała formę prywatną, a nie oficjalną.

Franciszek poleci helikopterem najpierw do Bozzolo w diecezji Cremona. W tamtejszym kościele będzie się modlił przy grobie ks. Mazzolariego. Był on opiekunem ubogich, a równocześnie pisarzem. Związany podczas wojny z partyzanckim ruchem oporu, ukrywał Żydów i antyfaszystów. Zmarł w 1959 r. Obecnie toczy się jego proces beatyfikacyjny.

Papież przemówi do zebranych w świątyni wiernych, po czym odleci do Barbiany w archidiecezji florenckiej. Na tamtejszym cmentarzu odwiedzi grób ks. Milaniego. Okazją do tego jest przypadająca kilka dni później, 26 czerwca, 50. rocznica jego śmierci. Następnie Ojciec Święty spotka się w kościele z jego żyjącymi jeszcze uczniami, a w pobliskim ogrodzie z większą grupą osób, do których wygłosi przemówienie upamiętniające tego wychowawcę młodzieży, prekursora nowych metod pedagogicznych. Wczesnym popołudniem powróci helikopterem do Watykanu.

ak/ rv

O postaci ks. Lorenza Milaniego, u którego grobu będzie się modlił 20 czerwca, Papież mówił w wideoprzesłaniu odtworzonym wczoraj wieczorem na targach książki w Mediolanie. Było to podczas prezentacji pełnego wydania pism tego włoskiego kapłana, zmarłego w 1967 r. Franciszek przytoczył jego słowa „Nigdy nie będę się buntował przeciw Kościołowi, ponieważ nieraz w ciągu tygodnia potrzebuję odpuszczenia moich grzechów i nie wiedziałbym, gdzie go szukać, gdybym odszedł od Kościoła”.

Ojciec Święty przypomniał, że rodzice Lorenza  Milaniego byli niewierzący i antyklerykalni, a on nawrócił się mając dwadzieścia lat i również jako ksiądz zachował krytyczną postawę. Jego nowatorskie idee wychowawcze, umiłowanie ubogich i obrona wolności sumienia budziły niezrozumienie u władz kościelnych i świeckich. Zmarł mając zaledwie 44 lata. 

„Chciałby, żebyśmy go pamiętali przede wszystkim jako wierzącego zakochanego w Kościele mimo odniesionych ran oraz jako zapalonego wychowawcę, mającego wizję szkoły, która zdaje mi się odpowiedzią na potrzeby serc i umysłów naszych dzieci i młodzieży. Pan był światłem życia ks. Lorenza i chciałbym, żeby to samo światło zajaśniało nad naszymi wspomnieniami o nim. Cień krzyża często padał na jego życie, ale on czuł się zawsze uczestnikiem Paschalnej Tajemnicy Chrystusa i Kościoła, tak iż wyjawił swojemu kierownikowi duchowemu pragnienie, żeby jego bliscy «zobaczyli, jak umiera chrześcijański kapłan». Cierpienie, doznane rany, krzyż nigdy nie przesłoniły w nim paschalnego światła Chrystusa Zmartwychwstałego, bo troszczył się tylko o jedno: aby jego młodzież wzrastała z umysłem otwartym i sercem pełnym współczucia, gotowa pochylić się nad słabszymi i wspomagać potrzebujących, jak uczy Jezus, nie patrząc na kolor skóry, na język, na kulturę, na przynależność religijną” – mówił Papież o ks. Milanim.

ak/ rv

W Bazylice Watykańskiej specjalną Eucharystią uczczono liturgiczne wspomnienie św. Wojciecha. W wydarzeniu zorganizowanym przez ambasadę Polski przy Stolicy Apostolskiej uczestniczyli przedstawiciele dyplomatyczni wszystkich państw Grupy Wyszehradzkiej. Liturgii przewodniczył kard. Stanisław Ryłko. W homilii przypomniał zarówno pochodzącego z Czech biskupa męczennika, jak i św. Jana Pawła II, przy którego grobie odprawiał tę Mszę. 

„Dziedzictwo duchowe pozostawione nam przez św. Wojciecha angażuje każdego z nas. Prośmy dzisiaj tego wielkiego patrona, który tak dogłębnie zjednoczył trzy sąsiednie narody: Polaków, Czechów i Węgrów, o wstawiennictwo u Boga za nas wszystkich, za nasze kraje i za całą Europę. W naszych czasach mówi się wiele o Starym Kontynencie. Stawiane dziś przed jego mieszkańcami wyzwania i problemy są olbrzymie. Niemało Europejczyków odwraca się do Boga plecami, odrzucając wielkie dziedzictwo duchowe chrześcijaństwa, które przez tysiąclecia stanowiło życiowe soki naszego kontynentu. Ale św. Jan Paweł II uczy nas, że nie mamy się poddawać. Istnieją ciągle duże, nie odkryte albo przygaszone pokłady duchowości i należy je dziś rozbudzić. Trzeba wyrwać ze snu duszę naszego kontynentu. Papież nalegał: «Ty, Europo, możesz jeszcze być latarnią cywilizacji i bodźcem postępu». I tu otwiera się szerokie pole do działania, zwłaszcza dla naszej części Europy, tej środkowowschodniej. Św. Jan Paweł II nas zachęca, abyśmy nie czekali, ale ofiarowali Staremu Kontynentowi wkład naszych własnych kultur, tradycji. Choć są one inne od tych zachodnich, pozostają ważne i komplementarne, a Europa bardzo ich potrzebuje” – podkreślił kard. Ryłko.

tm/ rv

«Byłoby nieszczęściem i nikomu by nie służyło pielęgnowanie pamięci paraliżującej, która zawsze nakazuje robić to samo w ten sam sposób. Darem z nieba jest móc zobaczyć, że wielu z was przez swoje wątpliwości, marzenia i prośby sprzeciwia się tym, którzy mówią, że sprawy nie mogą toczyć się inaczej» - napisał Papież Franciszek w swoim Orędziu na XXXII Światowy Dzień Młodzieży, zachęcając chłopców i dziewczęta, by szanowali mądrość i wiedzę osób starszych, pamiętali o przeszłości i z twórczą wiernością angażowali się w budowanie nowych czasów. Papież korzysta z każdej okazji, by spotkać się  z młodzieżą, z którą chętnie nawiązuje dialog i odpowiada na jej pytania. Tak było ostatnio podczas wizyty w Mediolanie pod koniec marca na stadionie San Siro i w Rzymie w wigilię Niedzieli Palmowej. W tym samym okresie przyjął też pacjentów szpitala pediatrycznego i odwiedził ośrodek dla niewidomych. A w rzymskiej parafii powiedział: «Mówię te rzeczy do dzieci, ale po to, żeby usłyszeli także dorośli».

W tym numerze publikujemy również intencje Apostolstwa Modlitwy na 2018 r. i kilka artykułów z marcowego miesięcznika «kobiety kościół świat», który w związku z obchodzoną przez Kościoły protestanckie rocznicą Reformacji, zapoczątkowanej przez Martina Lutra, poświęcony był tematowi «Kobiety i Reformacja».

Streszczenia medytacji Papieża Franciszka, wygłaszanych w kaplicy Domu św. Marty, które zamieszcza portal Stolicy Apostolskiej http://w2.vatican.va/content/francesco/it/cotidie/2017.index.html

można znaleźć w języku polskim na naszej stronie internetowej http://www.osservatoreromano.va/pl/section/sw-marta

Dorota Swat

Jak podaje agencja Il Sismografo, powołując się na miejscowe źródła, dziś rano w Ambondronie na Madagaskarze został zamordowany 46-letni kapucyn o. Njiva Lucien. Jednocześnie ciężko raniono też młodszego, 26-letniego diakona. Do zbrodni doszło na tle rabunkowym. Grupa złożona z trzech osób weszła na posesję zakonników, aby ją splądrować i okraść.

Warto również przypomnieć, za agencją Fides, iż na początku kwietnia inni bandyci napadli na klasztor sióstr Notre Dame z la Salette w Antsirabe w środkowym Madagaskarze. 9 sprawców dokonało kradzieży znajdujących się na miejscu cennych przedmiotów oraz zgwałciło jedną zakonnicę i trzy inne goszczone w tym czasie w budynku kobiety. Parę dni później policja zatrzymała wszystkie osoby oskarżone o dokonanie napaści.

pp/ rv, fides, sismografo

„Papież to przyjaciel, a prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie” – tak widzą Franciszka Egipcjanie przed jego przyjazdem do ich ojczyzny, na co wskazuje patriarcha Kościoła koptyjskokatolickiego. Ibrahim Isaac Sidrak podkreślił przede wszystkim oczekiwanie niewielkiej, 300-tysięcznej przy 12 milionach chrześcijan w tym kraju, wspólnoty, którą się opiekuje. Na jej temat hierarcha powiedział, że „nadszedł czas, by mówić bardziej o obecności niż o mniejszości”; podał przykłady prowadzonych przez katolików szkół, szpitali, hospicjów, ośrodków pomocy dla migrantów, wsparcia duchowego więźniów.

Również nuncjusz apostolski w Egipcie abp Bruno Musarò wskazał, dlaczego Ojciec Święty jest tam niecierpliwie oczekiwany przez tych, którzy należą do Kościoła, i przez wszystkich innych. 

„Przyczyniła się do tego bez wątpienia sama osobowość Papieża Franciszka, jego podejście do ludzi, jego sposób mówienia zawsze o potrzebujących, czynienia gestów w stronę traktowanych niczym wyrzutki społeczeństwa… Na przykład znak z Wielkiego Czwartku: mycie nóg każdego roku albo więźniom, albo osobom niepełnosprawnym. Takie akty naprawdę docierają do serc ludzi jakiejkolwiek religii. Ponadto, gdy doszło do owych okropnych zamachów właśnie w Niedzielę Palmową, niektórzy zaczęli pytać, czy Papież mimo wszystko przyjedzie do Egiptu. Muszę powiedzieć, że wiadomość o kolejnym potwierdzeniu wizyty w kraju przez Franciszka ucieszyła także rząd. Same władze spojrzały na taką decyzję z wdzięcznością dla Ojca Świętego” – podkreślił abp Musarò.

tm/ rv, sir

W czasie Świąt Wielkanocnych około 300 katechumenów, głównie młodych dorosłych wywodzących się z buddyzmu, przyjęło chrzest w Kambodży. Dla tamtejszego niewielkiego Kościoła, liczącego około 23 tys. wiernych, co stanowi 0,2 proc. ludności, to naprawdę wielka radość. 

Kościół katolicki w tym azjatyckim kraju jest obecny już od XVI wieku i zdołał przetrwać pomimo okrutnego reżimu Czerwonych Khmerów, a następnie okupacji wietnamskiej. W 1970 r. było tam 65 tys. katolików, a po dwudziestu latach krwawych rządów pozostało ich niewiele ponad 5 tys. Po latach prześladowań pierwszą oficjalną Mszę odprawiono w Niedzielę Zmartwychwstania 1990 r. „Pozostała ona w pamięci wiernych jako «Msza zmartwychwstania»” – powiedział o. Vincent Sénéchal, wikariusz generalny Towarzystwa Misji Zagranicznych z Paryża, który przez 15 lat był misjonarzem w Kambodży.

pp/ rv

Słuchaj:      

W Magazynie: „Na misyjnym szlaku z ks. Tomaszem Nogajem SJ – Adopcja Serca”  – rozmawia Adrianna Sierocińska, Radio Rodzina, Wrocław, przy współpracy RV .

Słuchaj: