O płodności i bezpłodności mówił Papież w czasie porannej Mszy w Domu św. Marty. Swoją homilię oparł na czytanej dziś historii Samsona i Jana Chrzciciela. Ich matki były bezpłodne, ale anioł zapowiedział im, że poczną i urodzą synów. Z jednej strony wstyd, gdyż w tamtych czasach bezpłodnośc była oznaką braku Bożego błogosławieństwa, z a drugiej łaska i Boży dar – narodziny dziecka. Franciszek wskazał, że w Biblii znajdujemy wiele historii bezpłodnych matek, albo tych, które opłakują straty swoich dzieci: Sara, Noemi, Anna, Elżbieta, itd.

Następnie Papież przypomniał pierwszy Boży nakaz skierowany do człowieka: „Bądź płodny i rozmnażaj się” (Rdz 1,28), bo gdzie jest Bóg, tam jest płodność. 

„Przychodzą mi na myśl, ale to ...., niektóre kraje, które wybrały drogę bezpłodności i cierpią na tę bardzo złą chorobę, którą jest demograficzna zima. Znamy je... Nie rodzą się tam dzieci. «Nie, dobrobyt, to, tamto... ». Kraje, które są puste bez dzieci i to nie jest błogosławieństwo. Ale to rzecz przejściowa. Płodność zawsze jest Bożym błogosławieństwem” – powiedział Ojciec Święty.

Papież dodał, że można nie wchodzić w związek małżeński, jak kapłani czy osoby konsekrowane, ale trzeba być płodnym, dając życie innym. Biada człowiekowi, jeżeli nie obfituje w dobre czyny. 

„To prawda, diabeł chce bezpłodności; chce, aby nikt z nas nie żył po to, by dawać życie innym – czy to fizyczne, czy duchowe – ale byśmy żyli tylko dla siebie samych. Egoizm, pycha, próżność sprawiają, że dusza staje się ociężała, brak w niej woli życia dla innych. To za sprawą diabła rośnie kąkol egoizmu, który nie czyni nas płodnymi” – kontynuował Papież.

To wielkie szczęście mieć dzieci, które zamkną nam oczy po śmierci – mówił Ojciec Święty. Podał przykład starszego misjonarza w Patagoni, w Argentynie, który mówił, że życie przeleciało mu jak jedno tchnienie, ale miał wiele duchowych dzieci, które towarzyszyły mu w czasie jego ostatniech dni. Następnie odniósł się do zbliżających się świąt Bożego Narodzenia. 

„I tu jest pusty żłóbek. Możemy go zobaczyć. Może być symbolem nadziei, ponieważ przyjdzie Dzieciątko; może też być eksponatem muzealnym: pustym przez całe życie. Nasze serce jest żłóbkiem. Jakie jest moje serce? Jest puste, ciągle puste,  ale jest otwarte, aby ciągle przyjmować i dawać życie? Aby otrzymywać i być płodnym, albo będzie sercem zakonserwowanym, jako muzealny eksponat, który nigdy nie był otwarty na życie i na przekazywanie życia?” – zaznaczył Franciszek.

pp/rv

„Podstawową regułą życia chrześcijanina jest adoracja Boga i służba drugiemu człwiekowi. Jeżeli jakiś chrześcijanin tego nie robi, to nie jest wyznawcą Jezusa Chrystusa, a tylko mówi, że jest chrześcijaninem” – powiedział Papież w wideokonferencji z młodzieżą tokijskiego uniwersytetu Sophia prowadzonego przez jezuitów. Młodzież przesłała wiele pytań, z których Franciszek wybrał osiem i na nie odpowiedział.

Jedno z nich dotyczyło największej radości, którą przeżył Papież od chwili wyboru. Odpowiadając, Ojciec Święty zaznaczył, że było ich wiele, a konkretnie jest nią bycie z ludźmi i rozmowa z nimi. „To sprawia, że czuję się młodszy, szczęśliwy i to daje mi wiele radości” – stwierdził Papież. 

Młodzi Japończycy pytali Papieżą także o to, co myśli o młodzieży. Podkreślił, iż najbardziej przejmuje go fakt, że młodzi gubią swoje korzenie: kulturowe,  historyczne, rodzinne, ludzkie. Bez nich bowiem traci się zdolność do wzrastania. Jako środek zaradczy Franciszek wskazał rozmowę z osobami starszymi, które mogą się dzielić swoim doświadczeniem. Będąc zakorzenionym w przeszłości, należy wejść w dialog z wyzwaniami dnia dzisiejszego i to przyniesie owoce, rozkwitnie.

Odpowiadając na pytanie dotyczące ochrony środowiska, przestrzegł, że jeżeli ludzkość nie weźmie na poważnie tych kwestii, to będzie kierowała się w stronę samozagłady. Jako przykład podał dramat niektórych mieszkańców wysp Oceanii, którym w nabliższym czasie, ze względu na wzrastając poziom wód, grozi zniknięcie z powierzchni ziemi. Przywołał także na pamięć masowe wycinanie lasów Amazonii i innych obszarów leśnych, które powodują ogromne zachwianie równowagi w przyrodzie.  Jako przyczynę takich działań Papież podał interesy ekonomiczne, gdzie liczy się tylko pieniądz i jemu jest wszystko podporządkowane. 

Wśród przysłanych pytań znalazło się i bardzo osobiste: jak Papież postrzega samego siebie?  Odpowiadając na nie, zaznaczył, iż przynajmnie raz albo i dwa razy w ciągu dnia konfrontuje się ze swoim sumieniem, rozlicza się przed nim z tego, jak postępował, z decyzji, które podjął, ze swojego zachowania. „Myślę, że jestem grzesznikiem, którego Bóg bardzo kocha i kocha niustannie. I to sprawia, że czuję się szczęśliwy” – powiedział Papież w rozmowie z japońską młodzieżą.

pp/rv

Ojciec Święty przyjął na audiencji króla Jordanii. Abd Allah II ibn Husajn przybył do Watykanu w związku z niedawną decyzją Stanów Zjednoczonych o przeniesieniu do Jerozolimy swej ambasady w Izraelu, czemu stanowczo sprzeciwiają się wszystkie kraje arabskie.

Komunikat prasowy po audiencji potwierdza, że był to w istocie główny temat rozmów króla Jordanii w Watykanie. Spotkał się on nie tylko z Papieżem, ale również z kardynałem sekretarzem stanu i szefem papieskiej dyplomacji. 

„W czasie serdecznych rozmów – czytamy w watykańskiej nocie - skupiono się przede wszystkim na temacie promowania pokoju i stabilizacji na Bliskim Wschodzie, ze szczególnym odniesieniem do kwestii Jerozolimy i roli króla haszymidzkiego jako kustosza miejsc świętych”. W tym kontekście podkreślono też potrzebę promowania negocjacji między zainteresowanymi stronami, a także dialogu międzyreligijnego. Podczas wizyty króla Jordanii w Watykanie przyznano, że chrześcijanie są integralnym elementem społeczeństw na Bliskim Wschodzie i wnoszą do nich pozytywny wkład. Podkreślono przy tym potrzebę zachowania ich obecności w tym regionie.

kb/ rv

Ojciec Święty uda się do Pietrelciny i San Giovanni Rotondo. Okazją do tej wizyty jest 50. rocznica śmierci św. Ojca Pio i 100. rocznica otrzymania przez niego stygmatów.

Pielgrzymka została zaplanowana na sobotę 17 marca przyszłego roku. Najpierw o godz. 8.00 rano Franciszek przyleci helikopterem do rodzinnego miasteczka świętego kapucyna. Tam spotka się z wiernymi archidiecezji Benevento.

O 9.30 Franciszek przyleci do San Giovanni Rotondo. Najpierw odwiedzi miejscowy szpital, a w nim oddział onkologii dziecięcej. O godz. 11.00 przed kościołem św. Ojca Pio odprawi Mszę dla ogółu wiernych. Powrót do Watykanu przewiedziany jest jeszcze tego samego dnia przed godz. 14.00.

kb/ rv

Papież podpisał dekret o heroiczności cnót kard. Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia, żyjącego w latach 1901-1981. Od 1948 r. był metropolitą gnieźnieńskim i warszawskim. W 1953 r. Pius XII mianował go kardynałem. Jako Prymas Polski przeprowadził nasz kraj przez najtrudniejsze lata komunistycznej niewoli. Sam przypłacił to trzyletnim odosobnieniem. Poprzez obchody tysiąclecia chrztu Polski przyczynił się do odnowy wiary w naszym kraju. Jego działalność przyczyniła się bez wątpienia do przygotowania Polaków na wielki pontyfikat św. Jana Pawła II.

Zatwierdzony przez Ojca Świętego dekret o heroiczności cnót to kluczowy moment w drodze do beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia. Mówi o. Gabriel Bartoszewski, postulator w sprawie kard. Wyszyńskiego. 

Decyzja w sprawie kard. Wyszyńskiego znalazła się wśród 12 dekretów Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Inny z nich dotyczy ks. Pawła Smolikowskiego, zmartwychwstańca (Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa). Żył on w latach 1849-1926. Był generałem zgromadzenia, a także wielokrotnie mistrzem nowicjatu. Pracował z młodzieżą w Bułgarii, we Lwowie i Krakowie. Był rektorem Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie. Posługiwał też w sanktuarium w Mentorelli.

O postaci Sługi Bożego Pawła Smolikowskiego mówi wicepostulator jego procesu beatyfikacyjnego ks. Artur Kardaś. 

Pozostałe dekrety dotyczą cudów za wstawiennictwem trojga Sług Bożych, męczeństwa 16 ofiar wojny domowej w Hiszpanii oraz heroiczności cnót sześciu kandydatów na ołtarze. W tej ostatniej grupie znajduje się między innymi ks. Alfonos Barzana, XVI-wieczny hiszpański jezuita i misjonarz w Ameryce Południowej. Nauczył się jedenastu języków indiańskich. Dla większości z nich opracował słowniki, gramatykę i katechizm.

kb/ rv

Amerykańscy zwierzchnicy religijni wspólnie wystąpili przeciw ideologii gender. Szerzenie fałszywej idei, że mężczyzna może być lub stać się kobietą i vice versa, jest głęboko niepokojące – czytamy w otwartym liście 20 przedstawicieli różnych religii w Stanach Zjednoczonych. Stwierdzają oni, że gender to ideologia krzywdząca jednostki i społeczeństwa poprzez sianie zamętu oraz zwątpienia w siebie. Stawia ona ludzi przed wyborem: albo będą postępować wbrew rozumowi, odrzucając prawdę, albo będą musieli stawić czoła kpinom, marginalizacji lub innym formom represji.  List został opublikowany m.in. na stronie Konferencji Episkopatu USA.

Jego sygnatariuszami są biskupi odpowiedzialni za cztery komisje w episkopacie, zajmujące się małżeństwem, rodziną, wolnością religijną, ekumenizmem i dialogiem międzyreligijnym (bp Joseph Bambera: Komisja ds. dialogu ekumenicznego i międzyreligijnego, abp Charles Chaput: Komisja ds. świeckich, małżeństwa i rodziny i młodzieży, bp James Conley: Podkomisja ds. obrony małżeństwa oraz abp Joshep Kurtz: Komisja ds. wolności religijnej). Swoje podpisy złożyli również przedstawiciele 16-tu amerykańskich wspólnot m.in. prawosławnej, anglikańskiej, luterańskiej czy nawet muzułmańskiej. Sygnatariusze mają nadzieję, że list ten dotrze do wiadomości publicznej, ukaże, że stworzenie człowieka jako mężczyzny i kobiety jest dobrem, a także przekona amerykańskie społeczeństwo o zaangażowaniu religii w służbę prawdzie, zarówno z klarownością, jak i współczuciem”.

mk/rv, catholic herald

Słuchaj: