„Zemsta nigdy nie prowadzi do rozwiązania konfliktów” – mówił Papież Franciszek w rozważaniu na Anioł Pański, prezentując jedną z najbardziej rewolucyjnych, jak zaznaczył, zasad chrześcijaństwa. Odniósł się tu do prawa miłości, które przewyższa starożytną zasadę odwetu: „oko za oko i  ząb za ząb”. Ojciec Święty podkreślił, że wyrzeczenie się zemsty nie zaprzecza wymaganiom sprawiedliwości. 

„Jezus nie każe swoim uczniom znosić zła, ale wręcz reagować, tyle, że nie innym złem, lecz dobrem. Tylko w ten sposób przerywa się łańcuch zła, i sytuacja rzeczywiście się zmienia. Zło jest bowiem w istocie «brakiem» dobra i nie można wypełnić pustki inną próżnią, ale tylko «pełnią», czyli dobrem. Zemsta nigdy nie prowadzi do rozwiązania konfliktów – mówił Papież. – Dla Jezusa, odrzucenie przemocy może również obejmować rezygnację z tego do czego mamy prawo. Daje On kilka przykładów: nastawienie drugiego policzka, odstąpienie swego płaszcza czy pieniędzy, zgodzenie się na inne wyrzeczenia. Ale ta rezygnacja nie oznacza pominięcia czy też zaprzeczenia wymaganiom sprawiedliwości. Wręcz przeciwnie, miłość chrześcijańska, która przejawia się szczególnie w miłosierdziu stanowi doskonalszą realizację tej cnoty. Jezus chce nas nauczyć dokonywania wyraźnego rozróżnienia między sprawiedliwością a zemstą. Wolno nam szukać sprawiedliwości; naszym obowiązkiem jest czynienie sprawiedliwości. Nie wolno nam natomiast mścić się, ani w żaden sposób podsycać zemsty, jako wyrazu nienawiści i przemocy”.

Papież zaznaczył, że Jezus nie proponuje nowego porządku cywilnego, lecz przykazanie miłości bliźniego, które obejmuje również miłość do nieprzyjaciół. 

„Także wróg jest osobą ludzką, stworzoną jako taka na obraz Boga, chociaż w danej chwili ten obraz pozostaje przyćmiony niegodnym postępowaniem. Kiedy mówimy o nieprzyjaciołach, nie powinniśmy myśleć o ludziach dalekich od nas – podkreślił Ojciec Święty. – Mówimy także o nas samych, możemy bowiem wejść w konflikt z naszym bliźnim, czasem z naszymi krewnymi. Nieprzyjaciółmi są ci, którzy mówią o nas źle, którzy nas oczerniają i nas krzywdzą. Jesteśmy wezwani, aby odpowiedzieć im dobrem, które również ma swoje własne strategie, inspirowane przez miłość”.  

bz/ rv

Papież Franciszek wezwał wspólnotę międzynarodową, by pospieszyła z pomocą ludności Demokratycznej Republiki Konga, dotkniętej kolejnym krwawym konfliktem. Przypomniał, że jego ofiarami padają również dzieci, które zamiast chodzić do szkoły wykorzystywane są jako żołnierze. Ojciec Święty modlił się też za ofiary okrutnych ataków terrorystycznych, jakich dokonano w ostatnich dniach w Pakistanie i Iraku. Papieski apel o pokój wybrzmiał na zakończenie południowego spotkania na Anioł Pański. 

„Niestety nieustannie docierają do nas wiadomości o przemocy i brutalnych starciach w prowincji Kasai-Central w Demokratycznej Republice Konga. Bardzo cierpię z powodu ofiar, zwłaszcza tak wielu dzieci wyrwanych z rodzin i szkół, by zostać  wykorzystanymi jako żołnierze. To ogromna tragedia – mówił Ojciec Święty. - O mej bliskości i modlitwie zapewniam także osoby duchowne i personel humanitarny pracujący w tym trudnym regionie. Ponawiam zdecydowany apel do sumień i odpowiedzialności władz krajowych i wspólnoty międzynarodowej o podjęcie stosownych i szybkich decyzji, by pośpieszyć z pomocą tym naszym braciom i siostrom. Módlmy się za nich oraz za wszystkie inne narody, które także w innych częściach kontynentu afrykańskiego i świata cierpią z powodu przemocy i wojen”.

Franciszek zachęcił też do żarliwej modlitwy o to, by każde serce zatwardziałe nienawiścią nawróciło się na pokój, zgodnie z wolą Bożą.

Kryzys polityczny wywołany odwołaniem listopadowych wyborów prezydenckich i przedłużeniem rządów prezydenta Josepha Kabili, a także śmiercią przywódcy kongijskiej opozycji w lutym sprawia, że w Demokratycznej Republice Konga coraz liczniej wybuchają zbrojne rebelie. W tym tygodniu przedstawiciele ONZ podali, że w pierwszych dwóch tygodniach lutego kongijscy żołnierze zastrzelili ponad sto osób, w tym kobiety i dzieci, w prowincji Kasai-Central w środkowej części kraju, przy granicy z Angolą i Katangą. Ta najbogatsza z 26 kongijskich prowincji od lat próbuje oderwać się od reszty kraju i wybić na niepodległość. Ruchy separatystyczne działają też w bogatym w diamenty Kasai, i to od początku niepodległości Konga, dawnej kolonii belgijskiej. I właśnie starcia ze zwolennikami jednego z ruchów separatystycznych stały się powodem niedawnych pogromów, urządzonych tam przez kongijskie wojsko.

bz/ rv

bz/ rv

Papież spędził niedzielne popołudnie w kolejnej rzymskiej parafii. Wizytę rozpoczął od spotkania z dziećmi i młodzieżą, a także z chorymi i rodzinami, którymi opiekuje się Caritas. Przed Mszą dla wspólnoty parafialnej wyspowiadał kilka osób. Parafia św. Marii Józefy od Serca Jezusowego leży na peryferiach Wiecznego Miasta i jest drugą odwiedzoną przez Franciszka w tym roku, a trzynastą w czasie jego pontyfikatu.

„Wizyta Ojca Świętego to jak wizyta Jezusa i całego Kościoła, znak jego jedności. Mam nadzieję, że i my tego doświadczymy. Obok błogosławieństwa, radości, łaski, które przyniesie ona ze sobą, mam nadzieję, że będzie także dodatkowym umocnieniem dla parafii. Ufam, że stanie się też światłem dla całej  dzielnicy” - podkreśla tamtejszy proboszcz, ks. Francesco Rondinelii. Parafia liczy ok. 20 tys. mieszkańców, przede wszystkim młodych rodzin. Wiele osób jest bezrobotnych.

W spontanicznym dialogu dzieci pytały Franciszka m.in. o to, dlaczego został Papieżem i czy przechodził w życiu przez trudne chwile. „Ten kto zostaje wybrany Papieżem wcale nie musi być najbardziej inteligentny czy pracowity. Jest jednak tym, którego w danym momencie Bóg chce dla Kościoła” – odpowiedział Franciszek. Podkreślił, że w trakcie konklawe trzeba wiele modlitwy do Ducha Świętego, a nie mocarnych przyjaciół, którzy przepychają danego kandydata. Wyznał zarazem, że trudne chwile w jego życiu związane były m.in. z chorobą, gdy wycięto mu kawałek płuca. „Trudności zawsze będą, ale trzeba je pokonywać z wiarą i odwagą” – mówił do dzieci. Na zakończenie poprosił, by zawsze pamiętały o nim w modlitwie ponieważ bycie Papieżem, to bardzo odpowiedzialne zadanie.

W improwizowanej homilii Ojciec Święty komentował czytania mszalne, w których wybrzmiewa dziś wołanie: świętymi bądźcie oraz bądźcie doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski. Podkreślił, że jest to program życia chrześcijańskiego. Co mam zrobić, by osiągnąć świętość – pytał Papież i odpowiadał: „Żadnej zemsty, żadnych odwetów za to, czego być może doświadczyłem. Zemsta nie jest chrześcijańska”. Franciszek wskazał, że musimy modlić się za tych, którzy nas obmawiają, czy wręcz wyrządzają nam krzywdę, ponieważ zło dobrem się zwycięża. „Wielkie wojny, których jesteśmy świadkami zaczynają się od tego samego pragnienia zemsty, które rodzi się w sercu. Przebaczenie to droga do świętości i postawa, która oddala wojny, te wielkie i te małe rodzinne, domowe, jak chociażby walka o spadek” - mówił Papież w homilii. Na zakończenie podkreślił, że modlitwa jest antidotum na nienawiść i wojny.

bz/ rv

„Już sama jego obecność wśród nas będzie wielką łaską, nawet gdyby nie powiedział żadnego słowa. Dla nas ta wizyta to wielki prezent: móc być tak blisko niego” – w ten sposób ks. Francesco Rondinelii opisuje klimat towarzyszący dzisiejszej popołudniowej wizycie Papieża w parafii św. Marii Józefy od Serca Jezusowego. Leży ona na wschodnich peryferiach Rzymu, ok. 20 km od centrum miasta.

Parafię, liczącą ok. 20 tys. mieszkańców, zamieszkują przede wszystkim młode rodziny. W większości są to robotnicy i urzędnicy, niektórzy z niełatwą przeszłością. Wielu ludzi jest bez pracy. Wśród pozytywnych elementów parafii proboszcz wymienił jej młodość oraz wielką hojność w dzieleniu się tym, co możliwe. Podkreślił ogromne zaangażowanie mieszkańców w przygotowanie papieskiej wizyty. 

„Wizyta Ojca Świętego to jak wizyta Jezusa i całego Kościoła, znak jego jedności. Mam nadzieję, że i my tego doświadczymy. Obok błogosławieństwa, radości, łaski, które przyniesie ona ze sobą, mam nadzieję, że będzie także dodatkowym umocnieniem dla parafii. Ufam, że stanie się też światłem dla całej  dzielnicy” – powiedział ks. Rondinelli.

Tamtejszy proboszcz poruszył także problemy młodzieżowe. Z jednej strony nie brak trudności, tak jak wszędzie, ale z drugiej wiele jest dzieci i młodzieży przygotowujących się do I Komunii czy bierzmowania. „Chciałbym – powiedział – aby ta wizyta Ojca Świętego pomogła im wejść lepiej w życie parafii, bo dzisiejsza młodzież to przyszły Kościół”.

pp/ rv

Drugi Światowy Kongres Wielkich Miast poświęcony encyklice „Laudato si’” odbędzie się od 13 do 15 lipca w Rio de Janeiro. Zaprezentował go Papieżowi na prywatnej audiencji kard. Lluís Martínez Sistach, arcybiskup senior Barcelony, która przed trzema laty gościła pierwsze takie spotkanie. Udział wezmą przybyli z całego świata burmistrzowie takich miast, eksperci od ekologii, zwierzchnicy religijni i rektorzy znanych uniwersytetów. Mówić się będzie zwłaszcza o problemach związanych z dostępem do wody, zanieczyszczeniem i odpadkami.

Jak przypomniał hiszpański kardynał, Ojciec Święty troszczy się o problemy wielkich miast od czasu, kiedy sam stykał się z nimi z bliska jako arcybiskup Buenos Aires. Wśród odnośnych wyzwań Franciszek podkreśla potrzebę odważnego duszpasterstwa ewangelizacyjnego, dialogu z wielokulturowością, uwzględniania znaczenia religijności ludowej oraz zwracania uwagi na ubogich, wykluczonych i odrzuconych.

ak/ rv

„Kościół katolicki zawsze dążył do zapewnienia żołnierzom opieki duchowej. Wojna pozostawia w ludziach trwałe ślady; nie tylko zakłóca więzi między braćmi i między narodami, ale także niszczy samych żołnierzy, świadków okrucieństw powodowanych przez konflikty zbrojne”. Przypomniał o tym w Wiedniu stały przedstawiciel Stolicy Apostolskiej przy Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Ks. Janusz Urbańczyk zabrał głos podczas 845. spotkania OBWE na temat: „Rola kapelanów wojskowych w siłach zbrojnych a wolność religijna w czasie pokoju i wojny”.

„Kościół wysyła kapelanów wojskowych, by w każdej sytuacji i miejscu wspierali żołnierzy w ich codziennej pracy i stale im służyli we wszelkich potrzebach duchowych, pomagając im rozumieć centralne miejsce osoby ludzkiej oraz dobro wspólne kraju, któremu służą” – powiedział watykański przedstawiciel przy OBWE. Wskazał ponadto, że „wolność religijna to podstawowe prawo człowieka, które należy się każdemu, zawsze i w każdej sytuacji, przysługuje zatem również tym, którzy pełnią służbę w siłach zbrojnych, tak w czasie pokoju, jak i wojny”. Ks. Urbańczyk przypomniał, że obecnie na całym świecie Kościół katolicki ma 36 ordynariatów polowych, z tego 17 w państwach członkowskich Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Jest w nich ponad 2,5 tys. kapelanów, którzy są „wiernymi głosicielami prawdy o pokoju” – podkreślił przedstawiciel Stolicy Apostolskiej.

mh / rv

W Hiszpanii odbyło się sympozjum poświęcone kard. Cisnerosowi i jego znaczeniu dla zachowania liturgii mozarabskiej. Wzięło w nim udział ok. 150 osób z całego świata, w tym m. in. prymas Hiszpanii abp Braulio Rodríguez. W tym roku przypada 500-lecie śmierci sługi Bożego kard. Cisnerosa, wielkiego reformatora życia religijnego w Hiszpanii na przełomie XV i XVI wieku. 

Kard. Francisco Jiménez de Cisneros (1436-1517) był franciszkaninem, doradcą i spowiednikiem królowej Izabeli Katolickiej, politykiem i wielkim humanistą renesansowym, reformatorem życia religijnego w Hiszpanii i założycielem słynnego Uniwersytetu Complutum w Alcalá de Henares. „Przede wszystkim był jednak Bożym człowiekiem, bez którego ryt mozarabski najprawdopodobniej zaginąłby bezpowrotnie” – mówi ks. prof. Manuel López-Corps, organizator sympozjum i wybitny znawca liturgii mozarabskiej.

„Ryt hispano-mozarabski to forma własna i partykularna celebrowania liturgii chrześcijańskiej, sakramentów, głównie Eucharystii i liturgii godzin, na Półwyspie Iberyjskim od początków Kościoła w Hiszpanii aż do XII w. Potem, po przyjęciu począwszy od XII w. rytu rzymskiego, najpierw w Aragonii i Kastylii, ryt mozarabski zachował się w konkretnych miejscach, jak Toledo, Salamanka, Madryt i w innych diecezjach – mówi ks. prof. Manuel López-Corps. – Ten ryt własny i partykularny został ponownie zaproponowany za pontyfikatu Jana Pawła II w oparciu o nr 4 Konstytucji o liturgii Sacrosanctum Concilium. Bez osoby kard. Cisnerosa prawdopodobnie zaginęłoby wiele manuskryptów. On wydaje Mszał mozarabski w 1500 r. i Liturgię godzin w 1502. Sobór Watykański II mógł dzięki temu dokonać odnowy i restauracji rytu hiszpańskiego”.

Ks. Manuel López-Corps uważa, że odnowa rytu mozarabskiego nie jest żadną „archeologią liturgiczną”, ale jest wciąż czymś żywym i stanowi ważny element w życiu Kościoła w Hiszpanii.

Podczas sympozjum podkreślono znaczenie druku dla zachowania tekstów mozarabskich. Warto podkreślić, że jednym z pierwszych drukarzy w Hiszpanii, w Sewilli i w Alcalá de Henares, był Estanislao Polonus, czyli Stanisław Polak.

M. Raczkiewicz CSsR, Madryt/ rv

„W Sri Lance rokrocznie zachodzi w ciążę 400 tys. kobiet, z czego ok. 15 tys. przeprowadza nielegalną aborcję, a dziesięć z nich co roku umiera. W ubiegłym roku przeprowadzano tam każdego dnia średnio 658 aborcji” – poinformował dyrektor Departamentu Zdrowia Psychicznego w Ministerstwie Zdrowia tego południowoazjatyckiego kraju, Chithramali de Silva. W związku z doniesieniami mediów o planowanej przez rząd częściowej legalizacji przerywania ciąży tamtejszy episkopat wydał oświadczenie, w którym apeluje do wszystkich katolików, szczególnie do katolickich polityków, o przeciwstawienie się tej decyzji.

Episkopat Sri Lanki wzywa wiernych, aby „modlili się o odrzucenie planu zezwolenia – choćby tylko w przypadku gwałtu czy kazirodztwa – na kładzenie kresu życiu kogoś, kto jest niewinny i nie może się bronić, będąc w łonie matki. Tylko Bóg jest Dawcą życia i jedynie On może decydować o jego zakończeniu” – czytamy w dokumencie cejlońskich biskupów.

mh / rv, AsiaNews

W Libiążu odbyły się uroczystości pogrzebowe Heleny Kmieć, polskiej wolontariuszki zamordowanej w Boliwii. Misjonarkę żegnały tłumy wiernych, ale także wielu kapłanów oraz członków wolontariatu, do którego należała.

Uroczystości pogrzebowe pełne były wyjątkowej symboliki: celebransi ubrali się w białe szaty, symbolizujące czystość i niewinność; podobnie ozdobiono kościół. Zgodnie z wolą rodziny zamiast wieńców i kwiatów na pogrzebie można było złożyć ofiarę na dzieci z Boliwii, którymi miała się opiekować Helena.

By pożegnać wolontariuszkę do Libiąża przyjechało wielu jej przyjaciół i znajomych, wśród nich Magda Kaczor z Wolontariatu Misyjnego Salvator. 

„Tam, gdzie Helena miała pomagać, coś poprowadzić, nie była widoczna ona, ale to, co miała zrobić. Gdy zajmowała się dzieciakami, było widać uśmiechnięte dzieciaki. Kiedy miała poprowadzić modlitwę, to widać było Pana Jezusa. Helenka w tym momencie znikała. Była taka transparentna w tym takim dobrym sensie. Miałam wrażenie, że to wynikało z jej głębokiej relacji z Bogiem” - wspominała Magda Kaczor.

25-letnia Helena Kmieć została pochowana na cmentarzu parafialnym w Libiążu.

R. Łączny, KAI

Słuchaj:   

„Rok świętego brata Alberta”, Radio Warszawa.

Słuchaj:  

Słuchaj: