Człowiek potrzebuje nadziei, ale należy ją pokładać w tym, co naprawdę może nam pomóc i nadać sens naszemu życiu – mówił Franciszek na audiencji ogólnej. W kolejnej katechezie o nadziei przestrzegał przed jej fałszywymi źródłami, takimi jak pieniądz, wróżbiarstwo, ideologie czy sława. Zauważył, że kiedy zajmują one w naszym życiu miejsce Boga, stają się prawdziwymi bożkami, domagającymi się poświęcenia i ofiar. Tytułem przykładu wspomniał o kobietach, które dla zachowania dobrej figury decydują się na aborcję.

Franciszek przypomniał, że starotestamentalni prorocy przykładali wielką wagę do walki z fałszywymi bożkami. Wiedzieli bowiem, że jest to newralgiczny punkt naszej wiary. Kto wierzy w Boga, w Nim ma pokładać nadzieję, również w najtrudniejszych chwilach życia, kiedy pojawia się pokusa, by szukać innych zabezpieczeń. 

„Ufam Bogu, jednak sytuacja nie jest łatwa, a ja potrzebuję czegoś pewnego i bardziej konkretnego. I na tym polega niebezpieczeństwo! Pojawia się pokusa, by szukać pociech choćby ulotnych, które zdają się wypełniać pustkę samotności i łagodzić trud wiary. I myślimy, że będziemy mogli je znaleźć w zabezpieczeniach, jakie może dać pieniądz, w układach z możnymi tego świata, w światowości, w fałszywych ideologiach. Czasami szukamy tego w jakimś bożku, który spełniałby nasze życzenia i magiczną interwencją zmieniałby rzeczywistość zgodnie z naszą wolą. Ale to właśnie bożek, który dlatego, że nim jest, nic nie może zrobić, jest bezsilny i kłamliwy”.

W tym kontekście Franciszek przestrzegł przed korzystaniem z usług wróżbitów. Odwołał się tu do własnego doświadczenia z Buenos Aires, kiedy to idąc kiedyś przez park spotkał ludzi, którzy twierdzili, że potrafią wróżyć z ręki. 

„W parku były porozstawiane małe stoliki. Było ich bardzo dużo. A przy tych stolikach siedzieli wróżbici. I było też mnóstwo ludzi, stali nawet do nich w kolejce. Ty pokazujesz im rękę, a oni mówią, zawsze to samo: jest jakaś kobieta w twoim życiu, nachodzi jakiś cień, ale wszystko skończy się dobrze... A potem płacisz. I to ma ci dać pewność? Jest to pewność, przepraszam za to słowo, pewność głupoty! Chodzenie do wróżbity, do tych, którzy czytają z kart, to wiara w bożka. To jest bożek, a kiedy jesteśmy do niego bardzo przywiązani, kupujemy fałszywe nadzieje. Natomiast tej nadziei, która jest darmowa, którą przyniósł nam Jezus Chrystus, bezinteresownie oddając za nas życie, tej nadziei tak często nie ufamy”.

Franciszek podkreślił, że bożki to nie tylko figurki z metalu czy innego tworzywa, lecz także wytwór naszego umysłu. Dzieje się tak, kiedy naszą ufność pokładamy w tym, co skończone, nadając temu wartość absolutną, albo gdy redukujemy Boga do naszych schematów i wyobrażeń. Bożki jednak nie mogą nam pomóc, sprowadzają nas na błędną drogę i nie dają nam szczęścia – zaznaczył Papież. 

Na zakończenie audiencji, w słowie do pielgrzymów włoskich, Franciszek przestrzegł przed oszustami, którzy sprzedają bilety na papieskie audiencje. 

„Za wejście na audiencję czy to w Auli, czy na placu nie trzeba płacić. Jest to darmowa wizyta u Papieża, aby z nim porozmawiać. Dowiedziałem się jednak, że są pewni cwaniacy, którzy sprzedają wejściówki... Jeśli ktoś wam powie, że za wejście na audiencję u Papieża trzeba płacić, to znaczy, że was oszukuje. Bądźcie ostrożni. Tu wchodzi się za darmo, bo jest to dom wszystkich”.

kb/ rv

Jak co środę, Franciszek pozdrowił też przybyłych na audiencję pielgrzymów. W słowie do Polaków przypomniał postać św. Brata Alberta. 

„Serdecznie pozdrawiam polskich pielgrzymów. Drodzy bracia i siostry, w Kościele w Polsce ten rok jest dedykowany bratu Albertowi Chmielowskiemu, w stulecie jego śmierci. Idąc za przykładem tego wielkiego Świętego miłosierdzia, brata i opiekuna bezdomnych, biednych i zmarginalizowanych, nieście miłość, dobroczynność i nadzieję wszystkim, którzy ich potrzebują. Niech Bóg wam błogosławi!”.

kb/ rv

Kiedy będzie możliwa wizyta Papieża w stolicy Rosji albo patriarchy moskiewskiego w Rzymie? Na to pytanie ordynariusz katolickiej archidiecezji Matki Bożej w Moskwie tak odpowiedział w wywiadzie dla włoskiej agencji katolickiej SIR: „Nie wiem, jak długo trzeba będzie czekać, ale myślę, że nie stanowi to już obecnie problemu”. Abp Paolo Pezzi uczestniczy w trwającym od 9 do 12 stycznia V Europejskim Forum Katolicko-Prawosławnym w Paryżu.

Katolicki metropolita moskiewski uważa, że po ubiegłorocznym spotkaniu Franciszka z Cyrylem na Kubie papieska podróż do Rosji nie jest już czymś nie do pomyślenia. Odnotowuje on po nim większe pragnienie wzajemnej znajomości, a co za tym idzie, częstsze okazje do spotkań i współpracy. Relacje ekumeniczne w tym kraju są obecnie jego zdaniem „dobre, konstruktywne i przyjazne”, mimo iż istnieją jeszcze w pewnych środowiskach opory i są miasta, których prawosławni biskupi nie sprzyjają współpracy. 

Jednak gdy chodzi o „szczebel bardziej centralny, to muszę powiedzieć, że moje osobiste relacje z patriarchą i z metropolitą Hilarionem są dobre i serdeczne” – zapewnił abp Pezzi i dodał: „Z punktu widzenia teologicznego są różne komisje prowadzące dialog. Ale myślę, że wymaga on czasu i do porozumienia teologicznego dojdzie się na samym końcu, bo różnic jest w rzeczywistości bardzo mało i zazwyczaj w takich wypadkach wyolbrzymia się je, by mieć o czym rozmawiać”. Natomiast z punktu widzenia duszpasterskiego katolicki ordynariusz rosyjskiej stolicy widzi już pewne dokonania, jak działalność wspieranego przez katolików i prawosławnych centrum kulturalnego w Moskwie czy wspólne inicjatywy charytatywne. Na przyszłość najpilniejsza jest według niego obrona życia i rodziny. Trzeba dążyć do prowadzenia razem duszpasterstwa rodzin, zwłaszcza że w Rosji jest wiele małżeństw mieszanych, oraz do zorganizowania tam wspólnego dnia młodzieży – uważa abp Pezzi.

ak/ rv

Prześladowania chrześcijan stale się nasilają. Ponad 215 mln z nich doświadcza na co dzień poważnych represji. W ubiegłym roku za swą wiarę zostało zabitych 1207 wyznawców Chrystusa, zaatakowano 1329 kościołów. Głównymi sprawcami prześladowań nadal pozostają islamiści.

Dane te możemy wyczytać w dorocznym raporcie międzynarodowej organizacji Open Doors, która monitoruje sytuację chrześcijan na całym świecie. Jak co roku sporządzono też listę najbardziej niebezpiecznych dla nich krajów. Na pierwszym miejscu po raz piętnasty znalazła się Korea Północna. Na skutek komunistycznych represji wszyscy chrześcijanie żyją tam w podziemiu i pozostają odcięci od świata.

Najdotkliwiej wyznawcy Chrystusa cierpią jednak z rąk islamistów i to nie tylko na Bliskim Wschodzie, ale również w takich krajach, jak Nigeria czy Pakistan. Raport Open Doors zwraca też uwagę na niebezpieczne tendencje w południowej i południowo-wschodniej Azji. Sytuacja tamtejszych chrześcijan stale się pogarsza, zwłaszcza w takich krajach, jak Indie, Bangladesz, Laos, Bhutan czy Wietnam.

kb/ rv

Chrześcijanie są nie tylko zabijani za swą wiarę. Prześladowania objawiają się też w zamykaniu im dostępu do edukacji, pracy czy opieki medycznej tylko i wyłącznie z powodu wyznawanej przez nich wiary. Wskazuje na to  Cristian Nani z organizacji Open Doors, która opublikowała doroczny raport o sytuacji wyznawców Chrystusa na świecie.   

„Tegoroczny raport wskazuje na znaczący wzrost nacjonalizmu religijnego w niektórych rejonach Azji. To jest fakt chyba najbardziej zaskakujący. Indie wskoczyły na 15. miejsce naszego rankingu z powodu hinduistycznego nacjonalizmu, który uciska życie społeczne chrześcijan w tym ogromnym państwie – mówi Radiu Watykańskiemu Cristian Nani. – Jednak także w takich krajach, jak Laos, Bhutan, Bangladesz i Wietnam, które mają kompletnie odmienne warunki społeczne, nacjonalizm religijny zajmuje coraz więcej miejsca. Kolejnym fundamentalnym elementem, będącym zarazem największym źródłem prześladowań wyznawców Chrystusa, jest to, co definiujemy jako «ucisk islamu», ekstremizm w wydaniu Boko Haram, Al Szabab, czy Państwa Islamskiego znany nam doskonale z pierwszych stron gazet”.

Nani wskazuje, że rośnie wrażliwość opinii publicznej w sprawie prześladowań. Jeszcze 7-8 lat temu było bardzo trudno o tym mówić. „Jednak wciąż jest to temat zbyt mało obecny i niejednokrotnie traktowany w sposób powierzchowny, a mowa przecież o ludziach, którzy są zabijani za swą wiarę” - podkreśla Nani.

bz/ rv

Chrześcijanie mają prawo do budowania kościołów w krajach islamskich, z należnym poszanowaniem obowiązującego w nich prawa. Takie stanowisko zajął „Dom fatwy” w Egipcie, czyli najwyższa tam rangą instytucja zajmująca się kontrowersjami związanymi z interpretacją Koranu i ogłaszaniem orzeczeń w tych sprawach. Na jej czele stoi Wielki Mufti tego kraju. W uzasadnieniu swej decyzji stwierdził on, że trzeba kłaść większy nacisk na wzajemność w kontaktach międzyreligijnych, co powinno przekładać się także na relacje między państwami o odmiennej tożsamości religijnej. Ta dobra dla chrześcijan decyzja zapadła krótko po tym, jak prezydent Egiptu zapowiedział, że wkrótce w stolicy wybudowany zostanie największy kościół w tym kraju.

Egipski urząd ds. fatwy odniósł się także do decyzji niektórych imamów, którzy, pod groźbą kary, zabronili swym wiernym składania chrześcijanom  świątecznych życzeń. Stwierdził, że składanie takich życzeń jest czymś naturalnym i muzułmanie nie powinni tego unikać.

Podkreśla się, że ostatnie decyzje „Domu fatwy” mają na celu powstrzymanie rozprzestrzeniania się w Egipcie ekstremistycznego nauczania islamskiego i instrumentalnego wykorzystywania Koranu w kluczu dżihadystycznym. 

bz/ rv

Konferencja Episkopatu Meksyku domaga się od władz wzmożenia wysiłków w celu wyjaśnienia sprawy zaginięcia jednego z kapłanów ze stanu Coahuila. Ks. Joaquín Hernández Sifuentes zaczynał swój tygodniowy urlop po Nowym Roku, ale od 3 stycznia nie da się nawiązać z nim kontaktu. W jego mieszkaniu znaleziono przedmioty osobiste w nieładzie, przy czym nie było tam żadnego urządzenia elektronicznego – komórki, komputera ani tabletu.

Choć są osoby, które twierdzą, że duchowny przebywa już w domu rodzinnym, Kościół nadal oczekuje na potwierdzenie tej informacji przez władze.

tm/ rv, ilsismografo

Episkopat Demokratycznej Republiki Konga pozostaje głównym mediatorem w konflikcie konstytucyjnym trawiącym ten afrykański kraj. Zarówno prezydent, jak i opozycja uzależniają dalsze rozmowy właśnie od aktywnego udziału w nich strony kościelnej. Chodzi o wprowadzenie w życie przyjętego w Sylwestra wstępnego porozumienia o przekazaniu władzy prezydenckiej. Joseph Kabila zobowiązał się nie ubiegać o to stanowisko po raz trzeci. Wybory nowej głowy państwa mają się odbyć do końca tego roku.

Poważny kryzys wybuchł w grudniu po tym, jak w dniu upływu mandatu prezydent Kabila nie ustąpił ze stanowiska i zapowiedział, że znów stanie w wyborach, co jest niezgodne z kongijską konstytucją. Wywołało to falę zamieszek; w stołecznej Kinszasie i wielu innych miastach tego ogromnego kraju doszło do walk ulicznych, w których śmierć poniosło wielu ludzi.

O porozumienie i szukanie dobra wspólnego apelował Papież Franciszek. W mediację aktywnie włączył się episkopat, co – jak podkreślają obserwatorzy – przyczyniło się do wypracowania kompromisowego porozumienia, dającego nadzieję na pokojowe przekazanie władzy.

Prezydent spotkał się z przewodniczącym episkopatu i dał słowo, że dotrzyma zawartego porozumienia. Zakłada ono, że do wyborów Kabila pozostanie przy władzy, z szeregów opozycji wybierze się przejściowego premiera oraz zostanie ustalony skład Krajowej Rady ds. przestrzegania porozumienia i procesu wyborczego. Na jej czele stanie historyczny rywal obecnego prezydenta Etienne Tshisekedi, który przegrał wybory w 2012 r. i oskarżył wówczas Kabilę o sfałszowanie ich wyników.

bz/ rv

„W naszej ojczyźnie rok 2016 skończył się źle, w wielkiej rozpaczy – to bilans ze wszystkich punktów widzenia” – tak określił sytuację w Wenezueli przewodniczący tamtejszego episkopatu. Abp Diego Padrón Sánchez rozpoczął w ten sposób sesję plenarną, do udziału w której zaproszono także przedstawicieli laikatu. W swoim przemówieniu gorzko ocenił politykę władz, mówiąc: „W historii naszego kraju nigdy żaden rząd nie sprawił tylu cierpień przez swoje działania czy wstrzymywanie się od nich”.

Ordynariusz archidiecezji Cumaná przytoczył konkretne dane z zeszłego roku. „Prawie 29 tys. zabitych po różnych stronach, głód (…), brak lekarstw (…), ponad 120 więźniów politycznych przetrzymywanych niesłusznie i nielegalnie, wzrost korupcji, systematyczne kampanie przeciw prywatnym przedsiębiorstwom czy niezależnym mediom, (…) ideologizacja systemu edukacji, próby ignorowania Zgromadzenia Narodowego (…), kryzys finansowy” – wyliczał abp Padrón. Do tego dodał takie ostatnie wydarzenia, jak masakra w Barlovento dokonana przez grupy paramilitarne, zamieszki w różnych miastach czy atak na klasztor trapistów w Meridzie.

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Wenezueli przypomniał też nawoływania Kościoła do dialogu i pokojowego rozwiązania problemów. W tym celu jednak politycy powinni zaprzestać przedkładania interesów osobistych czy partyjnych ponad potrzeby narodu i państwa. Sesję plenarną zgromadzenia biskupów zakończono 9 stycznia.

tm/ rv

Obawy związane z niewłaściwym wydatkowaniem publicznych pieniędzy oraz niezrozumiałym wsparciem jedynie metod sztucznie wspomaganego rozrodu wyrazili gdańscy lekarze. Pod listem do władz Gdańska podpisali się m.in. przedstawiciele kilku miejscowych uczelni wyższych. Wśród sygnatariuszy są ginekolodzy i położnicy z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, lekarze Pomorskiego Centrum Zdrowia Publicznego i Szpitala im. Mikołaja Kopernika, naukowcy z Politechniki Gdańskiej i Uniwersytetu Gdańskiego.

Stanowisko jest reakcją na zapowiedziane przez władze Gdańska wprowadzenie i finansowanie przez miasto procedury in vitro. Sygnatariusze podkreślają, że leczenie niepłodności powinno się prowadzić w sposób interdyscyplinarny, a niepłodność traktować nie jako chorobę, ale jako objaw często kilku współistniejących zaburzeń organizmu zarówno mężczyzny, jak i kobiety. 

W liście otwartym do władz miasta lekarze sugerują, by środki zaplanowane na dofinansowanie in vitro przeznaczyć na utworzenie ośrodka zdrowia prokreacyjnego, który czuwałby nad dostępem gdańszczanek do nowoczesnych metod leczenia niepłodności.

R. Łączny, KAI/ rv

Animatorzy Żywego Różańca z diecezji warszawsko-praskiej modlili się wczoraj w bazylice katedralnej o zdrowie dla abp. Henryka Hosera. Mszy przewodniczył biskup pomocniczy Marek Solarczyk, który za modlitwę w intencji ordynariusza diecezji dziękował animatorom zaangażowanym w dzieło Modlitwy Różańcowej Rodziców za Dzieci.

„Warto podziękować tym, którzy animowali tę modlitwę, którzy tę modlitwę realizowali, którzy kierowali ją nie tylko w stronę Księdza Arcybiskupa, ale ostatecznie rzecz biorąc również w stronę całej naszej diecezji – powiedział bp Solarczyk. – To niesamowita siła i moc Bożego błogosławieństwa, która płynie również od tej wspólnoty Kół Żywego Różańca, rodzin, rodziców modlących się za swoje dzieci”.

W ostatnim czasie stan zdrowia cierpiącego na malarię abp. Henryka Hosera poprawił się. Jak poinformowano, „wszystkie przyczyny chorobowe zostały usunięte”.

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:      

„Tworzenie islamskiej cywilizacji” – felieton ks. Marcina Dąbrowskiego z Papieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie.

Słuchaj: