Pocieszenie to dar Boga i służba innym: nikt nie może pocieszyć się sam – stwierdził Papież na Mszy w Domu św. Marty. Odwołując się do dzisiejszego I czytania, poświecił homilię tematowi pocieszenia, o którym pisze św. Paweł. 

„Pocieszenie, które jest duchowym doświadczeniem, aby było pełne potrzebuje zawsze kogoś drugiego: nikt nie może pocieszyć się sam, nikt. A kto chce tak robić,  kończy patrząc w lustro, patrzy w lustro, aby wybielić siebie samego, aby się pokazać. Pociesza się tymi rzeczami zamkniętymi, które nie pozwalają wzrastać, a powietrze, którym oddycha jest narcystyczne, autoreferencyjne. To jest pocieszenie na niby, które nie daje wzrostu. To nie jest pocieszenie ponieważ jest zamknięte, brakuje drugiego” – powiedział Papież.

Przykładem takiej postawy – kontynuował Franciszek - są uczeni w Piśmie, bogacz z przypowieści o Łazarzu, czy faryzeusz modlący się: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik” (Łk 18,11). Jezus ukazuje, że życie, jakie prowadzili ci ludzie, jest możliwe, ale w ten sposób „nigdy nie osiągną oni pełni, chyba że próżności” – zaznaczył Ojciec Święty.

Papież wskazał, że prawdziwe pocieszenie potrzebuje drugiego człowieka. Otrzymujemy je przede wszystkim dlatego, że „to Bóg pociesza”, to On nim obdarza.  Ponadto prawdziwa pociecha dojrzewa w pocieszaniu innych. „Pocieszenie jest stanem przejścia od otrzymanego daru do służby drugiemu” – zaznaczył Franciszek. 

„Prawdziwe pocieszenie zawiera dwa elementy: jest darem i służbą. I tak jeżeli pozwolę, aby pocieszenie Pana mnie doktnęło, to dlatego, że go potrzebuję. Jestem w potrzebie: aby być pocieszonym, trzeba uznać się za człowieka potrzebującego. Tylko wtedy przyjdzie Pan, pocieszy i daje misję, aby pocieszać innych. Nie jest łatwo mieć otwarte serce na przyjęcie daru i służenie, na te dwa elementy, które umożliwiają pocieszenie” – kontynuował Ojciec Święty.

Potrzebne więc jest serce otwarte i aby takim było musi ono być szczęśliwe. Papież zauważył, iż właśnie Ewangelia z dzisiejszej liturgii mówi o tych, którzy są szczęśliwi, są błogosławieni. 

„Biedni, serce otwiera się w postawie ubóstwa, duchowego ubóstwa. To ci, którzy potrafią płakać; cisi, łagodnego serca; łaknący i pragnący sprawiedliwości; miłosierni, którzy są miłosierni w stosunku do innych; czystego serca; wprowadzający pokój i prześladowani dla sprawiedliwości, z miłości do niej. W ten sposób serce się otwiera i przychodzi Pan ze Swoim darem pocieszenia i misją, aby pocieszać innych” – zakończył Franciszek.

Ojciec Święty zaznaczył, że ludźmi zamkniętymi są osoby, które uważąją się za bogate duchowo, to znaczy samowystarczalne, nie potrzebujące płaczu, bo czują się sprawiedliwe; osoby gwałtowne, które nie wiedzą, co to łagodność; ci, którzy dopuszczają się niesprawiedliwości, ludzie bez litości i miłosierdzia, nigdy nie potrzebujący przebaczania innym, bo sami nie odczuwają potrzeby przebaczenia swoich win; ludzie nieczystych serc, podżegacze wojenni, ludzie, którzy nigdy nie są krytykowani czy prześladowani, bo obojętne jest im prześladowanie, jakiego doznają inni. Ci ludzie mają zamknięte serca, nie są szczęśliwi, bo nie mogą przyjąć daru pocieszenia, aby obdarzyć nim innych – wskazał Franciszek.

Kończąc, zachęcił, by zastanawiać się, jakie jest nasze serce, czy jest otwarte i zdolne do proszenia o dar pocieszenia, aby następnie przekazywać go innym jako dar Pana. Trzeba powracać w ciągu dnia do tych myśli i dziękować Panu, który „zawsze stara się nas pocieszyć”. Prosi nas tylko, by brama serca była choćby troszeczkę otwarta, bo wtedy może do niego wejść – powiedział na zakończenie homilii Papież.

pp/rv

W Watykanie rozpoczęło się 20. już posiedzenie Rady Kardynałów, która pomaga Papieżowi w reformie Kurii Rzymskiej i Kościoła. Obrady potrwają do środy. Franciszek cały czas uczestniczy w obradach, z wyjątkiem środy, kiedy spotyka się z wiernymi na audiencji ogólnej.

kb/ rv

W Rzymie odbyło się czwarte już światowe spotkanie nowych form życia konsekrowanego. Wzięło w nim udział 115 przedstawicieli 38 wspólnot z 22 krajów. Tym co wyróżnia te wspólnoty jest fakt, że zazwyczaj gromadzą one osoby konsekrowane obu płci oraz ludzi świeckich. Mówi s. Anna-Katharina Pollmeyer, przełożona Wspólnoty Błogosławieństw. 

„Te nowe formy życia konsekrowanego zrodziły się mniej więcej po Soborze Watykańskim II, który przypomniał, że wszyscy, niezależnie od tego, czym się zajmują, są powołani do świętości. To właśnie w tym kontekście Duch Święty wzbudził nowe wspólnoty, w których współpracują ze sobą ludzie reprezentujący różne stany życia. Widzimy to w kolejnych wspólnotach, na całym świecie. I jest to ogromne bogactwo, uzupełniamy się wzajemnie, idziemy razem jako jeden Lud Boży, jako jeden Kościół. Taka forma życia ma szczególne znaczenie w naszym społeczeństwie, w naszych czasach, bo dajemy świadectwo jedności, konsekrowanych kobiet i mężczyzn, a także świeckich. W tych burzliwych czasach, kiedy jest tak wiele problemów w rodzinach, życiu konsekrowanym i kapłaństwie, nowe wspólnoty chcą dać świadectwo i zachętę dla każdego stanu życia” – powiedziała Radiu Watykańskiemu przełożona Wspólnoty Błogosławieństw.

Międzynarodowe spotkania nowych form życia konsekrowanego odbywają się co dwa lata. Tematem tegorocznych obrad była formacja.

kb/ rv

„Szanować dzieci oznacza obdarzać szacunkiem całą ludzkość, bo to one są naszą przyszłością i nadzieją” - wskazał w Genewie na spotkaniu oenzetowskiej Rady Praw Człowieka przedstawiciel Stolicy Apostolskiej. Abp Ivan Jurkovič przemawiał na temat niepełnoletnich migrantów, podkreślając iż stanowią oni najbardziej narażoną na nadużycia grupę, zwłaszcza gdy pozostają bez opieki osób dorosłych.

Watykański dyplomata sprzeciwił się umieszczaniu dzieci, którym nie towarzyszy żaden dorosły, w obozach dla uchodźców. Takie doświadczenie jest bowiem traumatyczne dla młodego człowieka i negatywnie wpływa na jego rozwój. Poza tym wezwał też do skupienia się na ochronie praw niepełnoletnich w ich miejscach pochodzenia, często dotykanych przez biedę czy konflikty. „Niezbędne jest natychmiastowe przyjęcie długofalowych programów działania, aby poradzić sobie z tragicznymi sytuacjami, które spowodowały tak drastyczny wzrost liczby dzieci, opuszczających swą ojczyznę” - podkreślił abp Jurkovič.

tm/ rv

Peregrynacja relikwii św. Mikołaja do Rosji to wydarzenie ekumeniczne. Dzięki temu zmienił się wizerunek Kościoła katolickiego wśród prawosławnych. Jest to ekumenizm, który dociera do wszystkich wiernych – uważa o. Hyacinthe Destivelle OP, odpowiedzialny w Watykanie za relacje z Rosyjską Cerkwią Prawosławną.

Relikwie zostały udostępnione rosyjskiej Cerkwii na dwa miesiące. Cieszą się ogromną popularnością. Każdego dnia nawiedza je co najmniej 30 tys. wiernych – zauważa francuski dominikanin, który z ramienia Watykanu towarzyszył w przekazaniu relikwii Rosjanom. Zauważa on, że w ten sposób otwiera się kolejna droga dla ekumenizmu. Mówi o. Destivelle. 

„Ta peregrynacja to wydarzenie historyczne, które wpisuje się w ekumenizm świętych. Przypomnijmy, że kiedy Papież spotkał się w Hawanie z Patriarchą przekazał mu relikwie św. Cyryla, apostoła Słowian i osobistego patrona patriarchy. Z kolei patriarcha we wrześniu ub.r. podarował Franciszkowi relikwie Serafina z Sarowa, świętego z XIX w. A Papież odwzajemnił się przekazując Cyrylowi relikwie św. Franciszka z Asyżu, który pod wieloma względami jest bardzo podobny do św. Serafina, który przykładał wielką wagę do ubóstwa, do bliskości z naturą. Peregrynacja relikwii św. Mikołaja nie jest więc wydarzeniem odosobnionym. Mieliśmy już cała serię dzielenia się darami czy świętymi. Święci są bowiem naszymi  patronami i należą do naszego wspólnego dziedzictwa, o czym wspomina wspólna deklaracja Franciszka i Cyryla. Święci to również nasi najlepsi przewodnicy i orędownicy w drodze do jedności” – powiedział Radiu Watykańskiemu o. Destivelle.

kb/ rv

W rzymskim klasztorze dominikanów przy bazylice Matki Bożej nad Minerwą zorganizowano ekspozycję irackich rękopisów chrześcijańskich z Mosulu. Zostały one uratowane przez o. Najeeba Michaeela, z tamtejszej wspólnoty dominikanów, który na kilka tygodni przed zdobyciem miasta przez tak zwane Państwo Islamskie, zgromadził najcenniejsze zabytki piśmiennictwa w Mosulu i wywiózł je do Kurdystanu. W ten sposób ocalił przed zniszczeniem ponad 800 rękopisów i 5 tys. starodruków. Dżihadystom bardzo zależało na zniszczeniu tych materiałów źródłowych. Świadczą one bowiem o 2-tysiącletniej obecności chrześcijan w tym regionie. Mówi kard. Leonardo Sandrii, prefekt Kongregacji dla Kościołów Wschodnich. 

„Jest to bardzo ważne, ponieważ pozwala nam to sięgnąć do korzeni Kościoła katolickiego i w ogóle Kościołów wschodnich w Iraku. Ich dzieje wyrażają się również w tych rękopisach. Kościół to nie tylko kult, działalność charytatywna biskupów, księży i świeckich, ale także kultura, sztuka, nauka, wszystko, co czyniono dla szerzenia wiary chrześcijańskiej. To nam pokazuje, że nie ma Iraku prawdziwego, historycznego, bez chrześcijaństwa, bez wiary katolickiej” – powiedział Radiu Watykańskiemu kard. Sandri.

Kard. Sandri zadeklarował, że Stolica Apostolska pomoże w konserwacji irackich rękopisów. Zajmą się tym watykańskie archiwum i biblioteka.

kb/ rv

Jordańska Caritas ruszyła z programem dystrybucji paczek pomocowych dla ubogich rodzin muzułmańskich w zachodniej części Ammanu. Inicjatywa połączona jest z obchodami świętego dla wyznawców islamu miesiąca ramadanu. Do akcji przyłączyła się też miejscowa katolicka parafia obrządu łacińskiego.

W tym roku Caritas Jordanii obchodzi swoje 50-lecie. Podobną działalność, wspierającą najuboższych z wyznawców islamu z okazji ramadanu prowadzi ona także w innych miastach tego kraju.

tm/ rv, fides

„Wiara rodzi się ze słuchania Słowa Bożego” – taki temat przyświecał Ekumenicznemu Tygodniowi Biblijnemu w Dublinie. W organizację spotkań od 4 do 11 czerwca zaangażowane były wspólnoty katolików, anglikanów, metodystów, luteranów oraz zielonoświątkowców. Program corocznego wydarzenia, zapoczątkowanego w 2014 r., polega na momentach pogłębienia znajomości Pisma Świętego, a także refleksji.

Zakończoną właśnie edycję powiązano szczególnie z obchodzoną rocznicą 500-lecia Reformacji, dlatego m.in. pierwsze wydarzenie ekumenicznego tygodnia miało miejsce w luterańskim kościele w irlandzkiej stolicy.

tm/ rv, l’osservatoreromano

W Kielcach rozpoczęła się XVIII edycja Międzynarodowej Wystawy Budownictwa i Wyposażenia Kościołów, Sztuki Sakralnej i Dewocjonaliów SacroExpo. To największe tego typu wydarzenie w Europie Środkowej i Wschodniej.

Przez trzy dni na targach są szeroko prezentowane różne branże związane z życiem Kościoła - duchowością, nauką, kulturą oraz z codziennym funkcjonowaniem świątyń i miejsc kultu.

Nie brakuje propozycji związanych z wyposażeniem obiektów sakralnych, w tym projektowania wnętrz, oświetlenia, nagłośnienia, sprzętów i szat liturgicznych.

W tym roku na targi przyjechało 270 wystawców z 13 krajów, głównie europejskich.

Targi SacroExpo, które co roku odwiedza ok. 5 tys. osób, potrwają do 14 czerwca. 

R. Łączny, KAI/ rv

Srebrny jubileusz Związku Represjonowanych Politycznie Żołnierzy-Górników uczczono dziś w katedrze polowej w Warszawie Mszą św., której przewodniczył ks. płk Zbigniew Kępa, notariusz kurii Ordynariatu Polowego.

W homilii kapelan podkreślał, że represjonowani w latach 1949-1959 żołnierze-górnicy po latach upokorzeń i cierpienia okazali się zwycięzcami, a w czasach próby zachowali się „tak jak trzeba”.

„Jakże wiele musiało się zmienić w naszej Ojczyźnie, jakże wiele musiało się zmienić także przez te ostatnie 25 lat, kiedy istniejecie jako związek; jakże wiele musiało się zmienić, aby wasz głos został usłyszany, aby niesprawiedliwość, której przed laty doświadczaliście, została choćby w sposób symboliczny i moralny wynagrodzona. Po wielu latach doświadczanie owoców waszej wytrwałości i niezłomności waszego ducha” - powiedział ks. Kępa.

Szacuje się, że w ramach represji w Wojskowych Batalionach Pracy służbę odbywało nawet 200 tys. osób. 

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:      

W Magazynie: „Jubileusz 90-lecia powrotu po czasach carskich do jedności z Kościołem parafii unickiej w Kostomłotach” – rozmowa z ks. Zbigniewem Nikoniukiem, Joanna Kuczborska – Radio Podlasie, Siedlce

Słuchaj: