Woda pitna, jakość powietrza i kwestia usuwania śmieci stanowią główne tematy trwającego od 13 do 15 lipca w Rio de Janeiro międzynarodowego kongresu „«Laudato si'» a wielkie miasta”. Cele tego spotkania to wprowadzanie w życie papieskiego nauczania ze wspomnianej w jego tytule encykliki oraz uwrażliwianie na wymogi etyczne związane z potrzebą znalezienia rozwiązania dla problemu zmian klimatycznych. Udział bierze m.in. prefekt watykańskiej Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka, kard. Peter Turkson. Do tematyki spotkania nawiązał Ojciec Święty, pisząc do jego uczestników. 

Woda jest niezbędna do życia – stwierdza Papież w przesłaniu na kongres w Rio de Janeiro. Wyraża ona opatrznościową miłość Boga do wszystkich Jego stworzeń. To podstawowe prawo, jakie społeczeństwo musi zapewnić wszystkim. Jej niedobór naraża na niebezpieczeństwo życie milionów ludzi. Franciszek zauważa dalej, że nie można stać z założonymi rękami, kiedy obniża się jakość powietrza i wzrasta zaśmiecenie. Bierność wobec tego „jest oznaką utraty owego poczucia odpowiedzialności za naszych bliźnich, na której opiera się każde społeczeństwo obywatelskie” („Laudato si'”, 25). Ojciec Święty zwraca też uwagę, że zarówno w wielkich miastach, jak na terenach wiejskich zauważa się coraz częściej brak relacji, a „wykorzenienie czy izolacja niektórych ludzi są formami ubóstwa, które mogą prowadzić do przemocy i niesprawiedliwości”. Sfery polityczne, edukacyjne i religijne społeczeństwa winny współpracować w wytwarzaniu lepszych relacji międzyludzkich, przełamując „mury, które izolują i spychają na margines. Można to osiągnąć przez działalność różnych grup, szkół czy parafii – wskazuje Papież.

ak/ rv

Również przed barbarzyńskimi działaniami tzw. Państwa Islamskiego chrześcijanie i inne mniejszości czuli się tam obywatelami drugiej kategorii – przypomniał sekretarz ds. relacji Stolicy Apostolskiej z państwami. Abp Paul Gallagher wystąpił na konferencji o ochronie wspólnot religijnych zorganizowanej m.in. przez włoskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych. „Musimy powiedzieć sobie jasno – stwierdził – że dyskryminacyjna ideologia nie zniknie wraz z samym tylko pokonaniem na Bliskim Wschodzie Państwa Islamskiego”. Broń bowiem „nie jest jeszcze gwarancją zwycięstwa”. Aby je osiągnąć, trzeba pokonać diabelską ideologię, stwarzając przeciwny jej sposób myślenia. 

Szef papieskiej dyplomacji podkreślił, iż w Iraku odbudowa budynków to sprawa najprostsza. Dużo trudniejsze będzie odbudowanie irackiego społeczeństwa. Trzeba bowiem stworzyć tam takie warunki społeczne, ekonomiczne i polityczne, aby ludzie mieli odwagę wracać i budować podstawy współistnienia. „Chrześcijaństwo jest istotne dla tożsamości Bliskiego Wschodu – zauważył abp Gallagher. – Różnorodność, która go od zawsze charakteryzowała, stanowi jego główny rys i gwarantuje pokojowe współistnienie między ludźmi należącymi do różnych wyznań i grup etnicznych”.

pp/ rv, sir

„Trzeba odbudować ten kraj od zera z prawowitą władzą” – takie wyzwanie stojące przed Republiką Środkowoafrykańską widzi Mauro Garofalo, odpowiedzialny w rzymskiej Wspólnocie św. Idziego za relacje międzynarodowe. Powrócił on właśnie z Bangi, stolicy państwa, które powoli wychodzi z wojny domowej na mocy porozumienia między rządem a 14 grupami rebelianckimi, podpisanego w Rzymie pod koniec czerwca tego roku. Katolicki działacz przedstawił Radiu Watykańskiemu sytuację w tym kraju oraz działania, jakie usiłuje się tam podejmować w ramach wchodzenia w życie zawieszenia broni. 

„Pracujemy nad wprowadzeniem konkretnych gwarancji, aby pokazać grupom zbrojnym wagę tego porozumienia. Organizujemy utworzenie Komitetu Monitorującego, w skład którego wejdą wszyscy sygnatariusze dokumentu i inni, w celu respektowania każdego z postanowień, jednego po drugim. Takie są nadzieje, by postępować naprzód szybko z powodu wciąż niepokojącej przemocy, bo potrwa ona jeszcze przez jakiś czas … Przez wspólne porozumienie pragnie się działać w konkretnych kwestiach: pomocy humanitarnej, wsparcia tych, którzy muszą zacząć życie na nowo, a także efektywnego rozbrojenia. Rzeczywistość jest taka, że w wielu regionach na północy i wschodzie kraju państwo nie ma żadnych wpływów, brak kontroli granic i następuje nadmierna eksploatacja zasobów mineralnych czy lasów dla zdobycia drewna. To, co powinno stanowić dobro wspólne wszystkich obywateli, obecnie służy jako źródło dochodu tylko dla niektórych. Tym niemniej pojawia się wiele nadziei, choć nie można ukrywać trudności. Mamy ciągle do czynienia z poważnymi kwestiami, jak sprawiedliwość, pojednanie czy efektywność administracji państwowej, ale widać też wiele nadziei” – wskazał Mauro Garofalo ze Wspólnoty św. Idziego.

tm/ rv

„Obecny kryzys humanitarny w Sudanie Południowym jest największy ze wszystkich, jakie przez sześć lat od uzyskania niepodległości przeżywaliśmy. Towarzyszy mu łamanie praw człowieka i nieustanna, brutalna wojna domowa” – napisał przewodniczący Konferencji Episkopatu tego kraju. Bp Edward Hiiboro Kussala podkreślił, że z dumą patrzył, jak jego ojczyzna się rozwija. Ale niepodległości nie zdobywa się raz na zawsze, tylko trzeba o nią zabiegać każdego dnia.   

Przewodniczący Konferencji  Episkopatu tego najmłodszego państwa świata zwrócił uwagę na kilka spraw ważnych, aby wyjść z trwającego tam kryzysu. Pierwszy tego warunek to całkowite zawieszenie broni, gdyż Sudan Południowy jest pełen przemocy. Walczą między sobą różne grupy i ludzie dysponujący bronią. Dlatego dialog narodowy, do którego wezwał tamtejszy prezydent, „należy podtrzymywać wszelkimi możliwymi środkami”. Trzeba również przyznać się do bankructwa narodowego. Jego przyczyną jest wojna domowa i złe zarządzanie finansami przez rząd. A wreszcie bp Edward Hiiboro Kussala wezwał wszystkich do nieustannej modlitwy w intencji pokoju. „Musimy wiele modlić się o pokój – napisał hierarcha – aby serca ludzi kierowały się miłością i wzajemnym zaufaniem, niezależnie od przynależności etnicznej czy grupowej, czyniąc tym samym życie w Sudanie Południowym radośniejszym i lepszym”.

pp/ rv, agenzia fides 

„Pragniemy, aby Unia Europejska traktowała nas nie jak numery, ale jak osoby” – tak o sprawach Grecji mówił rzymsko-katolicki arcybiskup Aten, Sebastianos Rossolatos. Przyznał, że kryzys ekonomiczny, przez jaki przechodzi ten kraj, bez wątpienia stanowi owoc nieodpowiednich decyzji miejscowych władz. Dodał jednak, iż Unia powinna być nie tylko związkiem ekonomicznym, ale także, a może nawet przede wszystkim, grupą zjednoczonych narodów, ludzi. Dlatego zdaniem hierarchy Grekom powinno się ofiarować pomoc. „Wielu zdesperowanych odebrało sobie życie (…). Musimy cały czas płacić, rosną podatki oraz bezrobocie. Z jaką nadzieją nasze młode pokolenia mogą patrzeć w przyszłość?” powiedział z bólem abp Rossolatos.

Miejscowy Kościół katolicki otrzymuje wsparcie od wspólnot z innych państw Starego Kontynentu. Nie jest ono jednak wystarczające, ponieważ zaszły zmiany w strukturze demograficznej – liczba wiernych wzrosła a duży ich procent stanowią obcokrajowcy, którzy potrzebują specyficznej opieki duszpasterskiej. Tym niemniej, katolicy w Grecji nie przestają udzielać pomocy migrantom przybywającym do tego kraju. Środki z pomocy zagranicznej wystarczą więc tamtejszemu Kościołowi tylko do listopada. Później prawdopodobnie ograniczy swoją działalność. „Zamkniemy nasze czasopismo, biuro prasowe, będziemy zmuszeni do zwolnienia pracowników” - wskazuje abp Rossolatos.

tm/ rv, sir

„To mroczna faza kryzysu; jesteśmy ubogim krajem, na który żaden z inwestorów nie zamierza zwracać uwagi” – uważa Maria Koutatzi, przedstawicielka Caritas Grecji. Odnosiła się ona do opublikowanego niedawno pierwszego raportu tej organizacji nt. biedy i wykluczenia społecznego w tym kraju. Kryzys trwa tam już od 7 lat i nawet nowy pakiet pomocowy w wysokości 8,5 mld euro, o którym zadecydowała 15 czerwca Eurogrupa, nie oznacza nic więcej, jak tylko ratunek przed całkowitą zapaścią.

W ostatnim czasie bezrobocie w Grecji wzrosło do prawie 25 proc. Zagrożona ubóstwem jest też jedna piąta zatrudnionych. Minimalna płaca spadła już bowiem o jedną czwartą dla dorosłych i o jedną trzecią dla młodych do 25. roku życia. Maria Koutatzi zaznacza, że większość ludzi pragnie pracować, „a nie być na cudzym utrzymaniu”. Jednakże sytuacja w kraju na to nie pozwala. „Mam nadzieję, że Europa wyciągnie lekcję z greckiego kryzysu, propagując nowe style życia, bardziej umiarkowane, solidarne, oparte na otwartości względem ubogich i uchodźców” – uważa przedstawicielka greckiej Caritas.

tm/ rv, sir

„Uważać obronę wartości rodzinnych za dyskryminację czy przejaw homofobii znaczy przeinaczać prawdę” – napisali biskupi Panamy na zakończenie swojej sesji plenarnej. Podkreślili, że ochrona małżeństwa i rodziny to jedna z podstawowych misji Kościoła. Pełni on ją zarówno wtedy, gdy tej podstawowej komórce społecznej zagrażają ideologie „sprzeciwiające się naturze ludzkiej”, jak i w sytuacjach utrudniających jej normalny, zdrowy rozwój.

Episkopat odniósł się również wprost do problemów dotykających biedniejszej części populacji, piętnując obojętność władz na warunki życia ubogich. Przypomniał, że w związku z tym młodzież staje się bardziej podatna na propozycje werbunku do zorganizowanych grup kryminalnych. Poważną kwestię, jaką zdaniem hierarchów należy się zająć, stanowi też ograniczony dla wielu dostęp do opieki medycznej. Wreszcie biskupi Panamy wezwali do wprowadzenia obostrzeń prawnych celem powstrzymania nadmiernej eksploatacji surowców naturalnych, która doprowadziła już do nieodwracalnych szkód w odniesieniu do ziemi i zasobów wodnych.

Panamski Kościół przygotowuje się również na Światowy Dzień Młodzieży 2019. W prace włączają się też sąsiednie kraje Nikaragua i Kostaryka, aby zwiększyć ducha komunii i braterstwa w tym regionie.

tm/ rv

W Mongolii obchodzono uroczystości związane z 25-leciem obecności Kościoła katolickiego w tym kraju oraz nawiązania stosunków dyplomatycznych ze Stolicą Apostolską. Mszy z tej okazji przewodniczył w katedrze świętych Piotra i Pawła w Ułan Bator prefekt apostolski, bp Wenceslao Padilla. Podkreślił on, iż tamtejsza wspólnota Kościoła jest obecna w różnych sektorach życia społecznego, rośnie, umacnia się i rozwija dzięki misjonarzom z różnych krajów oraz wierze i współpracy wielu mieszkańców Mongolii.

Kościół katolicki mógł rozpocząć swoją misję w tym kraju dzięki demokratycznym przemianom, jakie zaszły tam na początku lat 90. ubiegłego wieku. Stolica Apostolska nawiązała stosunki dyplomatyczne z Mongolią [w kwietniu] 4 kwietnia 1992 r., a pierwsi duchowni ze Zgromadzenia Misjonarzy Niepokalanego Serca Maryi (CICM) przybyli tam kilka miesięcy później, 10 lipca 1992 r. Obecny na Mszy przedstawiciel nuncjatury apostolskiej dla Korei Południowej i Mongolii ks. Marco Sprizzi podkreślił dobre relacje Watykanu z tym azjatyckim krajem.

pp/ rv, agenziafides

Turecki rząd postanowił na razie nie przejmować ponad 50 kościołów i klasztorów należących do Syryjskiego Kościoła Prawosławnego w okolicach miasta Mardin. O losie posesji, które w przyszłości znajdą się w granicach rosnącej metropolii, zadecydują sądy, a do tego czasu urząd Diyanet, zajmujący się kwestiami nauczania islamu, nie podporządkuje ich sobie. Na takie postanowienie władz wpłynęły niewątpliwie protesty wspólnot chrześcijańskich z kraju i z zagranicy przeciw planowanemu przejęciu posiadłości w ramach reformy administracyjnej.

tm/ rv, or

Legalizacja aborcji sprawiła, że serca Amerykanów stały się bardziej brutalne – stwierdza kard. Joseph Tobin. Zdaniem purpurata uboczne skutki procederu zabijania nienarodzonych są wprost niewiarygodne. Przejawia się to właśnie w brutalności, w tym jak ludzie odnoszą się do siebie nawzajem i jak podchodzą dziś do imigrantów. 

Arcybiskup Newarku zauważa, że sytuacja nielegalnie przybyłych do USA Latynosów jest bardzo trudna. Odczuwają realny strach przed wydaleniami. Kiedy dzieci rano wychodzą do szkoły i żegnają się ze swymi rodzicami, nie wiedzą, czy po powrocie zastaną ich w domu – mówi kard. Tobin.

Innym poważnym problemem w Stanach Zjednoczonych jest jego zdaniem stałe ograniczanie wolności religijnej. Istnieje silna presja, by sprowadzić ją wyłącznie do wolności kultu. Dla chrześcijan to nie do przyjęcia, bo choć przywiązują oni wielką wagę do liturgii, jednak wiedzą, iż musi się ona bezpośrednio wiązać z życiem. Kard. Tobin równocześnie zaznacza, że Amerykanie powinni też pamiętać o sytuacji wyznawców Chrystusa w innych krajach, która pozostaje o wiele trudniejsza. Tytułem przykładu wspomniał o Pakistanie, gdzie w imię walki z bluźnierstwem chrześcijanie są pozbawiani życia i własności.

kb/ rv, crux

W Trindade w brazylijskim stanie Goiás odbyły się uroczystości ku czci Boskiego Ojca Przedwiecznego (Divino Pai Eterno). Tradycja czczenia Boga Ojca w Trindade sięga roku 1840. To wielkie świętowanie zawsze odbywa się w pierwszą niedzielę lipca. Głównej Mszy przewodniczył i okolicznościowe kazanie wygłosił kard. Sergio Rocha, arcybiskup stołecznej Brasílii i zarazem przewodniczący episkopatu.

Program religijny oddawania czci Bogu Ojcu był bardzo bogaty i uczestnictwo wiernych, pielgrzymów przybywających nie tylko z macierzystego stanu Goiás, jak też z innych regionów Brazylii i sąsiednich krajów, przekroczył oczekiwania Ojców redemptorystów - kustoszów bazyliki sanktuarium. Według informacji podanych przez policję w tegorocznych uroczystościach wzięło udział ponad 2,9 mln osób. Święto ku czci Boga Ojca Przedwiecznego jest więc, jeśli chodzi o liczbę uczestniczących wiernych, drugim co do wielkości w Brazylii, po święcie ku czi Matki Bożej z Nazaretu w Belém, w stanie Pará.

Przez czas obchodów święta ku czci Boga Ojca Przedwiecznego sprawowanych było 110 Mszy św., 46 nowenn, 27 wspólnych modlitw różańcowych, nie licząc chrztów, spowiedzi, czy procesji. Najbardziej zwracającą uwagę i przyciągającą tłumy uczestników jest procesja niezliczonej liczby wozów drewnianych ciągniętych przez woły czy muły. Procesja ta włączona została do oficjalnego rejestru Patrymonium Historycznego Brazylii. W obsługę pielgrzymów zaangażowanych było dwa tysiące wolontariuszy. 

Tegoroczne uroczystości ku czci Boga Ojca Przedwiecznego odbywały się pod hasłem “Maryja: służebnica pokorna i wierna Ojcu Przedwiecznemu”. Tematyka tegorocznych  uroczystości nawiązywała do 300 lat spotkania Matki Bożej z narodem brazylijskim poprzez Jej figurkę wyłowioną w wodach rzeki Paraiba do Sul i nazywaną Aparecida. Ponadto świętowano także 100-lecie objawień fatimskich!

W trakcie uroczystości głoszący Słowo Boże starali się przekazać pielgrzymom podstawową prawdę, że Bóg Ojciec dokonuje wspaniałych dzieł w życiu swoich synów i córek tak, jak uczynił w życiu Maryi, Matki Jezusa - stwierdził redemptorysta Ojciec Ângelo Licatti z sanktuarium w Trindade.

W brazylijskiej tradycji religijnej pielgrzymowanie i procesje nadal cieszą się udziałem wielkich tłumów wiernych. Jak podkreślali pielgrzymi to, tam w sanktuarium, spotykają prawdziwy pokój, odnajdują właściwy sens życia, ukojenie dla bólu, jak też mogą wyrazić podziękowanie za otrzymane łaski.

Sanktuarium w Trindade, położonym w centralno-zachodniej Brazylii, jest jedyną świątynią w tym kraju dedykowaną Bogu Ojcu Przedwiecznemu.

ks. Z. Malczewski, Brazylia / rv

Na Jasną Górę niemal każdego dnia wakacji przybywają nie tylko pielgrzymki piesze, ale i rowerowe. Pielgrzymowanie na jednośladach to od kilku lat coraz popularniejsza forma rekolekcji w drodze. Przyjeżdżają zarówno małe grupy parafialne, jak i duże pielgrzymki diecezjalne. 

„W ogóle w Polsce rowery mają renesans – mówi Mirosław Klauza, uczestnik pielgrzymki z parafii Wojnowice i Włodzienin w diecezji opolskiej. – Ludzie naprawdę zaczęli dużo jeździć, może dlatego, że stworzono dużo ścieżek rowerowych, no i jest taki trend aktywnego spędzania życia. Ale to nie jest tylko sama jazda, to jest powiązanie jednego z drugim. Nacisk kładzie się tu na modlitwę, to jest najważniejsze” .

W pielgrzymkach rowerowych, tak jak i pieszych, udział biorą i młodsi, i starsi. Motywacje do wyruszenia w drogę są różne.

Dziś do Częstochowy dotarła m.in. pielgrzymka rowerowa z Włocławka.

W ubiegłym roku na Jasną Górę przyjechało aż 115 grup rowerowych, a w nich ok. 7 tys. osób.

I.Tyras, Radio Jasna Góra/ rv

Słuchaj:      

W Magazynie: „Czy w weekend można przygotować się do małżeństwa ?”  - Gościem Joanny Kuczborskiej, dziennikarki Katolickiego Radia Podlasie z Siedlec jest ks. Jacek Sereda – odpowiedzialny za Duszpasterstwo Rodzin w diecezji siedleckiej i doradca życia rodzinnego – Marta Głódź - 14'40".

Słuchaj: