Jezus musiał „potępić surowych, którzy nie byli uczciwi” – wskazał Franciszek podczas Mszy w kaplicy Domu św. Marty. W homilii odnosił się do postaci młodego Szawła – surowego wyznawcy Prawa, ale szczerego we własnych przekonaniach. Co innego uczeni w Piśmie i faryzeusze spotykani przez Chrystusa. 

„To surowi o podwójnym życiu: pokazują się jako piękni, autentyczni, ale kiedy nikt ich nie widzi, czynią okropne rzeczy. Z kolei ów młodzieniec [Szaweł] był szczery: tak właśnie wierzył. To mi przywodzi na myśl tak wielu młodych, którzy  dziś wpadli w pokusę surowości w Kościele. Niektórzy są autentyczni, dobrzy, powinniśmy się modlić, aby Pan wspomógł ich w postępowaniu na drodze łagodności” – powiedział Papież.

Ojciec Święty podkreślił, że Szawła zmieniła właśnie potęga dobroci Jezusa. Surowy młodzieniec, który przy całej swojej szczerości wyrósł na surowego mężczyznę, „ponownie stał się dzieckiem i pozwolił się prowadzić, dokąd go Pan wezwał”. 

„I tak ten człowiek na podstawie własnego doświadczenia naucza innych, przechodząc od jednego miejsca w drugie: prześladowany, boryka się z wieloma problemami, także w Kościele. Musiał również cierpieć, ponieważ chrześcijanie kłócili się między sobą. Ale on, który prześladował Jezusa z gorliwością Prawa, powie wyznawcom Chrystusa: «z tym samym, czym oddaliliście się od Pana, zgrzeszyliście: z umysłem, ciałem, wszystkim, z waszymi członkami, teraz bądźcie doskonali, dajcie chwałę Bogu»” – wskazał Ojciec Święty.

W historii Szawła, zauważył Franciszek, mamy „dialog pomiędzy człowiekiem szczerym i Jezusem, który mówi do niego z łagodnością”. Św. Paweł zostaje na koniec zdradzony również przez niektórych chrześcijan i dlatego jego życie, podobnie jak życie Chrystusa, może się wydawać porażką. 

„Taka jest droga chrześcijanina – kroczyć naprzód po śladach zostawionych przez Jezusa: śladach przepowiadania, cierpienia, krzyża, zmartwychwstania. Prośmy Szawła dzisiaj w sposób szczególny za ludzi surowych w Kościele. Za tych uczciwych surowych jak on, pełnych gorliwości, chociaż błądzących. A także za surowych hipokrytów, tych o podwójnym życiu, o których Jezus mówił: «Czyńcie, co wam mówią, ale nie to, co robią». Dziś więc módlmy się za surowych” – zakończył Papież.

tm/ rv

O potrzebie strzeżenia pamięci i pielęgnowania nadziei Ojciec Święty mówił do studentów i wychowawców Papieskiego Kolegium Rumuńskiego. Papież przyjął ich na specjalnej audiencji z okazji 80-lecia istnienia tej placówki, która formuje pasterzy rumuńskiego Kościoła greckokatolickiego. Przypomniał im, że czerpanie z chwalebnej pamięci nie oznacza zakotwiczenia w przeszłości, lecz przeżywanie doświadczeń swej epoki, wychodząc od żywej pamięci ewangelicznej. 

„Wzmacnianie kościelnej pamięci będzie wam pomagało przezwyciężyć niebezpieczną pokusę, która może się pojawić: dostosowywania się do przeciętności, zadowolenia zwyczajnym życiem, gdzie wszystko dzieje się bez entuzjazmu i zapału.  W którym prędzej czy później stajesz się jedynie zazdrosnym stróżem własnego czasu, bezpieczeństwa i dobrobytu – mówił Franciszek. – Zamiast tego, pobudzani przykładem waszych wielkich świadków wiary, dążcie do służby rozpalonej Ewangelią, noszącej silny i czysty smak daru. Pasterz, jako uczeń naśladujący Chrystusa, który oddał swe życie «aż do końca», nie może zgodzić się na przeciętne życie czy też dostosować do sytuacji nie podejmując żadnego ryzyka. Niech wasze kolegium coraz bardziej staje się «siłownią», na której możecie się trenować w ofiarnym dawaniu życia”.

Ojciec Święty podkreślił, że pasterze muszą być ludźmi prawdziwej nadziei, wypływającej z ufności w zmartwychwstałym Jezusie. „Tę nadzieję Kościół musi nieść światu nawet wówczas, gdy brakuje mu środków, bywa niezrozumiany i krytykowany. Musicie być kreatywni i nie poddawać w obliczu problemów czy braku wystarczających środków” – mówił Franciszek w czasie spotkania z mieszkańcami Papieskiego Kolegium Rumuńskiego.

bz/ rv

Papież przyjął na audiencji patriarchę Kościoła maronickiego, kard. Becharę Boutrosa Raïa. Przekazał on Franciszkowi oficjalne zaproszenie do odwiedzenia Libanu, wystosowane przez wszystkich tamtejszych biskupów.

O tej podróży apostolskiej mowa już była wielokrotnie. Do niedawna Franciszek nie mógł przyjąć zaproszenia, ponieważ w Libanie przez 2,5 roku nie było prezydenta. Po zaprzysiężeniu Michela Aouna nie ma już przeszkód protokolarnych i katolicy liczą na rychłą wizytę Franciszka.

kb/ rv

Na Łotwie otwarto sezon pieszych pielgrzymek. 4 maja, kiedy obchodzi się tam święto odzyskania niepodległości, pątnicy z Rygi i Jełgawy wyruszyli do sanktuarium maryjnego w Skaistkalne. 

Malownicze sanktuarium położone nad granicą z Litwą stanowi pozostałość XVIII-wiecznego ośrodka edukacyjnego prowadzonego przez jezuitów. W kościele, gdzie obecnie pracują paulini, czczony jest wizerunek Matki Bożej Opiekunki Rodzin. To drugie po Agłonie narodowe sanktuarium maryjne na Łotwie. Piesze pielgrzymowanie na odpust Królowej Rodzin organizowane jest tam po raz dziesiąty i wpisało się już w program tutejszego duszpasterstwa rodzin. Wśród pątników nie brakuje seminarzystów z Rygi, którzy modlą się m.in. o nowe powołania kapłańskie jako znak Bożego błogosławieństwa dla chrześcijańskich rodzin. Pielgrzymka zakończy się 7 maja, kiedy to uroczystościom odpustowym w sanktuarium w Skaistkalne przewodniczyć będzie bp Eduards Pavlovskis z Jełgawy.

T. Cieślak, Ryga/ rv

Dialog międzyreligijny między chrześcijaństwem i islamem uległ presji sekularyzacji – uważa brat Maxime z Taizé, organizator rozpoczynającego się tam dziś weekendu przyjaźni między młodymi chrześcijanami i muzułmanami. Zauważa on, że we wspólnym dialogu przyjęto laickie założenie, że o Bogu i wierze lepiej nie rozmawiać, bo ma to pozostać w sferze czysto prywatnej. Dyskutuje się więc wyłącznie o pokoju, tolerancji i zgodnym współistnieniu. Sama religia stała się swoistym tematem tabu – zauważa brat Maxime.

Podkreśla on zarazem, że ludzie młodzi często to tabu przełamują, stawiają pytania o relację z Bogiem i o wiarę. Świadczy o tym coraz liczniejszy napływ muzułmanów do Taizé. Tak też zrodził się pomysł na to trzydniowe spotkanie, pierwsze tego typu wydarzenie w Taizé. Mówi brat Maxime. 

Celem tego spotkania jest złożenie sobie wizyty, wizyty w wierze drugiego. I to nie po to, by rozmawiać o inicjatywach pokojowych, lecz by wejść w życie duchowe drugiego, zobaczyć, jak wygląda jego relacja z Bogiem, co ją ożywia. Zrobić to w sposób bardzo osobisty, a nie teoretyczny. We Francji na przykład młodzi chrześcijanie i muzułmanie często żyją razem, spędzają ze sobą na co dzień dużo czasu, poznają się nawzajem, ale nie wiedzą, jak sobie poradzić ze sferą czysto duchową. Tymczasem tutaj w Taizé w pewnym sensie próbują razem odprawić rekolekcje. Ale z tym założeniem, że przez te trzy dni nie modlimy się razem, lecz odwiedzamy się nawzajem na modlitwie.

kb/ rv

Zdecydowana większość chrześcijan wypędzonych przez islamistów z Mosulu i Równiny Niniwy, chce wrócić do swych domów – wynika z badań przeprowadzonych wśród uchodźców. Za powrotem opowiedziało się 68 proc. badanych. Stawiają oczywiście warunki, w pierwszym rzędzie kwestę bezpieczeństwa.

To właśnie z tego powodu do półmilionowego miasta Karakosz powróciło dotychczas zaledwie kilkanaście chrześcijańskich rodzin. Uchodźcy bowiem wiedzą, że zaledwie 20 km dalej w Mosulu nadal trwają walki z dżihadystami.

Wola powrotu nie równa się też z realnymi nadziejami na przyszłość. Niemal połowa (46 proc.) badanych chrześcijan obawia się, że wcześniej czy później i tak będą musieli opuścić swą ojczyznę.

kb/ rv, famille chretienne

Prezydent Donald Trump podpisał rozporządzenie wykonawcze chroniące i zwiększające wolność religijną w Stanach Zjednoczonych. Dokonał tego wczoraj podczas obchodów Narodowego Dnia Modlitwy. Uroczystość odbyła się w obecności przywódców religijnych i działaczy społecznych. Z ramienia Kościoła katolickiego uczestniczył w niej przewodniczący episkopatu kard. Daniel DiNardo oraz metropolita Waszyngtonu kard. Donald Wuerl. Przed podpisaniem dokumentu hierarchowie ci uczestniczyli w osobnym spotkaniu z prezydentem Trumpem, które pierwszy z nich określił później, jako „krótkie, ale produktywne”. 

Rozporządzenie wykonawcze podpisane przez Donalda Trumpa jest zdaniem większości przywódców religijnych pierwszym, dobrym krokiem we właściwym kierunku. W opinii przewodniczącego episkopatu kard. Daniela N. DiNardo „rozpoczyna ono łagodzenie poważnych, dotkliwych skutków ustawy zdrowotnej wprowadzonej przez administrację Baracka Obamy”. Ustawa ta obligowała wszystkie instytucje, w tym pracodawców katolickich, do finansowania ubezpieczeń pokrywających zabiegi sterylizacji, środki antykoncepcyjne i aborcyjne.

Innym ważnym punktem rozporządzenia jest ograniczenie tzw. poprawki Johnsona z 1954 roku. Przepis ten odbiera przywilej zwolnienia z podatku Kościołom angażującym się w działalność polityczną. 

Komentatorzy twierdzą, że rozporządzenie nie rozwiązuje wszystkich problemów związanych z respektowaniem wolności religijnej w Stanach Zjednoczonych. Ich zdaniem dokument podpisany przez prezydenta jest o wiele łagodniejszy od poprzedniej jego wersji, która w lutym tego roku przeciekła do mediów.

A. Pożywio, Chicago, USA/ rv

Unijne dyrektywy w sprawie wolności religijnej pozostały tylko na papierze. Świadczy to o wielkiej hipokryzji Unii Europejskiej w tej dziedzinie, tym bardziej, że jesteśmy świadkami coraz większych prześladowań i nasilonego łamania tego podstawowego prawa, jakim jest wolność religii. Wskazuje na to sekretarz Rady Konferencji Episkopatów Europy CCEE odnosząc się do przyjętych w 2013 r. przez Radę Ministrów Spraw Zagranicznych Unii Europejskiej nowych „Wytycznych UE dotyczących propagowania i ochrony wolności religii lub wyznania”. 

Ks. Duarte Nuno Queiroz de Barros da Cunha  zauważa, że unijni urzędnicy mówią o wolności religijnej w sposób abstrakcyjny i boją się w wyraźny sposób wypowiadać o cierpieniu prześladowanych wspólnot, choćby tych tak mocno doświadczanych na Bliskim Wschodzie. Zaznacza, że w ich obronie powinno się wykorzystać wszystkie możliwe naciski dyplomatyczne i ekonomiczne, tak się jednak niestety nie dzieje. Powodem tego jest m.in. to, że sama UE ma problem ze zrozumieniem publicznego wymiaru wspólnot religijnych, a wyznawanie wiary ma być jedynie prywatną sprawą obywateli. Sekretarz CCEE jednoznacznie stwierdził, że dokument, który dawał dobre narzędzia obrony wolności religijnej, ostatecznie ujawnił jedynie hipokryzję unijnych instytucji, które co innego głoszą publicznie, a co innego robią za kulisami.

bz/ rv

„Inicjacja do życia chrześcijańskiego” stanowi główny temat obrad Konferencji Episkopatu Brazylii. Tamtejsi biskupi odbywają swoje coroczne spotkanie od 26 kwietnia do 5 maja w Aparecidzie w cieniu bazyliki Matki Bożej, Patronki i Królowej ich kraju.

W celu dobrego wykorzystania czasu na dialog i przygotowanie odpowiedniego dokumentu powołano wcześniej specjalną komisję zajmującą się przygotowaniem wstępnego tekstu. Posłuży on do znalezienia odpowiedzi na pytanie, jak doprowadzić chrześcijanina do osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem. W pewien sposób nowy dokument o wprowadzeniu do życia chrześcijańskiego będzie uzupełnieniem ogólnych założeń duszpasterskich, jakie umieszczono w „Ogólnych wskazaniach akcji ewangelizacyjnej” (DGAE) Kościoła w Brazylii na lata 2015-2019.

W związku z 300-leciem szczególnej obecności Maryi w brazylijskiej historii poprzez Jej figurkę – nazywaną z serdecznym uczuciem przez wiernych Aparecidą, czyli „odnalezioną, wychodzącą naprzeciw” – pasterze tamtejszego Kościoła w trakcie spotkania celebrują uroczyste Msze w sanktuarium narodowym. Mieści się ono w bazylice konsekrowanej przez św. Jana Pawła II w 1980 r. podczas Jego pierwszej wizyty apostolskiej w tym kraju. 

W ostatnich latach biskupi brazylijscy dostrzegli naglącą potrzebę pogłębiania wiary wśród miejscowych wiernych. Tematyka spotkania episkopatu, jak też zapowiedziany dokument o wprowadzeniu do życia chrześcijańskiego, nie mają służyć przygotowaniu do przyjęcia sakramentów inicjacji. Ich cel stanowi zwiększenie starań, aby już ochrzczonych Brazylijczyków doprowadzić do osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem, fascynacji Jego Osobą. Tak każdy z nich może potem stawać się wiernym świadkiem Zbawiciela w zeświecczonym społeczeństwie.

Abp José Antônio Peruzzo, odpowiedziany za komisję duszpasterską do spraw formacji biblijno-katechetycznej wskazuje, że spotkanie episkopatu zaowocuje specjalnym dokumentem. Tekst ten nie będzie miał charakteru naukowego, ani nie będzie obszernym dziełem, ale posłuży jako materiał pomocniczy w duszpasterstwie. W dużej mierze w zapowiedzianej publikacji przygotowywanej w przystępnym i prostym języku pojawi się wiele odniesień do „Dokumentu z Aparecidy”, mającego już 10 lat. Biskupi pozostają zatroskani o to, aby doświadczenie wiary doprowadzało ludzi do spotkania z Chrystusem w Kościele i w Jego sakramentach.

Z. Malczewski TChr, Brazylia / rv

Słuchaj:      

W Magazynie: „Przyczyny rozpadu związków oraz gdzie małżonkowie mogą szukać pomocy?” –  Radio Via, Rzeszów – 14’40”

Słuchaj: