Potrzebujemy rozmowy z Duchema Świętym, musimy się uczyć słuchać Go, zanim podejmiemy decyzję. Jeżeli nie rozeznajemy tego, co się dzieje, ryzykujemy popadnięciem w wiarę zideologizowaną - mówił Papież na porannej Mszy. W centrum papieskiego rozważania znalazł się Duch Święty, który porusza serca, inspiruje, wzbudza emocje.

Franciszek nawiązał do pierwszego czytania dzisiejszej liturgii (Dz 19,1-8), przedstawiającego wspólnotę w Efezie, której członkowie, pomimo, iż otrzymali chrzest, nie wiedzieli, że istnieje Duch Święty. Dopiero kiedy Paweł włożył na nich ręce, Duch zstąpił na nich. Zaczęli mówić językami i prorokowali. Papież podkreślił, że w tygodniu poprzedzającym uroczystość niedzieli Pięćdziesiątnicy, Kościół zachęca nas do modlitwy o dar Ducha Świętego w naszych sercach, w parafii, we wspólnocie. Franciszek pytał też, jakie miejsce zajmuje On w naszym życiu. 

„Czy jestem zdolny do tego, aby Go słuchać? Czy potrafię prosić o natchnienie, zanim podejmę decyzję, powiem coś lub robię? A może moje serce jest spokojne, bez emocji, wyciszone? Tak, niektóre serca, gdybyśmy zrobili im elekrokardiogram duchowy, miałyby wynik liniowy, bez emocji. Także w Ewangeliach są tacy ludzie, pomyślmy o uczonych w Prawie: wierzyli w Boga, znali wszystkie przykazania, ale ich serce było zamknięte, wyciszone, nie dały się poruszyć” – mówił Ojciec Święty.

Papież podkreślił, że trzeba pozwolić Duchowi Świętemu, aby poruszył nasze serca, pozwolić Mu się inspirować, aby rozeznawać i nie mieć wiary zideologizowanej. 

„Pozwolić Duchowi Świętemu, aby nas poruszył: «Tak, słyszałym o tym... Ale ojcze, czy to nie jest sentymentalizm?» - «Nie, może być, ale nie jest. Jeżeli idziesz słuszną drogą, to to nie jest sentymentalizm». «Czułem potrzebę zrobienia czegoś, pojścia z wizytą do chorego albo zmienić życie czy coś zostawić...» Słuchać i rozeznawać: rozeznawać to, co czuje serce, ponieważ Duch Święty jest mistrzem rozeznawania. Osoba, która w sercu nie czuje tych poruszeń, która nie rozeznaje tego, co się dzieje, jest osobą, która ma chłodną wiarę, wiarę zideologizowaną. Jej wiara jest ideologią i to wszystko” – stwierdził Papież.

Franciszek zauważył, że to był dramat uczonych w Prawie. Musimy się więc pytać o nasz stosunek do Ducha Świętego. 

„Czy proszę Go, aby mnie poprowadził drogą, którą powinienem wybrać w życiu na wszystkie dni? Czy proszę Go, aby obdarzył mnie łaską rozróżniania dobra od mniejszego dobra? Ponieważ dobro od zła szybko się odróżni. Ale jest także to zło ukryte, które jest mniejszym dobrem, za którym kryje się zło. Proszę o tę łąskę? To pytanie chcę dziś zasiać w wasze serca” – kontynuował Ojciec Święty.

Trzeba się pytać – mówił Franciszek – czy mamy serce niespokojne, ponieważ poruszane przez Ducha Świętego. Jego także trzeba prosić o pomoc w podejmowaniu decyzji, a nie robić tylko kalkulacji w swojej głowie. „Prośmy także my o łaskę słuchania tego, co Duch Święty mówi naszemu Kościołowi, naszej wspólnocie, naszej parafii, naszej rodzinie” i „każdemu z nas”, „łaskę uczenia się tego języka słuchania Ducha Świętego”.

pp/ rv

Ojciec Święty uczestniczył dziś przed południem w spotkaniu z prefektami dykasterii Kurii Rzymskiej. Posiedzenia takie mają charakter regularny i odbywają się zazwyczaj dwa razy w roku.

Ponadto Franciszek przyjął na audiencji premiera Kanady Justina Trudeau. Spotkał się on również z watykańskim sekretarzem stanu i szefem papieskiej dyplomacji.

Jak czytamy w komunikacie prasowym, w trakcie serdecznych rozmów podkreślono dobre relacje dwustronne i wkład Kościoła w życie społeczne Kanady. Podjęto też zagadnienia integracji, pojednania, wolności religijnej oraz problemy o charakterze etycznym. W świetle niedawnego szczytu G7, w którym uczestniczył premier Trudeau, omówiono też niektóre kwestie międzynarodowe, ze szczególnym uwzględnieniem Bliskiego Wschodu i terenów objętych walkami.

kb/ rv

Napisanie wprowadzenia do książki pt. „Siła ciszy” było inicjatywą samego Benedykta XVI – ujawnił autor, kard. Robert Sarah na marginesie prezentacji niemieckiego tłumaczenia tego dzieła. Papież Senior rozmawiał z gwinejskim kardynałem po przeczytaniu tej książki i stwierdził, że opisuje ona to, co również dla niego jest źródłem życia duchowego. Przy tej okazji zaproponował autorowi, że sam napisze wprowadzenie do niemieckiego wydania.

Kard. Sarah wyznał, że ta książka o ciszy w życiu chrześcijańskim oparta jest zarówno na jego osobistym doświadczeniu duchowym, jak i na tym, co poznał jako prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego. Odniósł się on w szczególności do zubożenia liturgii w ostatnich dziesięcioleciach, którą dostosowuje się do oczekiwań człowieka tak iż traci ona swoje bogactwo. Coraz częściej staje się ona swoistym happeningiem, a niezrozumiałe ponoć gesty zastępuje się zalewem słów. Zdaniem kard. Saraha liturgia w dzisiejszym kształcie nie spełnia zadań, które stawiał przed nią Sobór. Nie jest źródłem i szczytem, nie prowadzi do uświęcenia. Podkreśla on, że zmiany są konieczne. Dostrzega to wielu młodych księży, co dobrze zapowiada na przyszłość – uważa kard. Sarah.

Zapytany o aktualny kryzys w Kościele, zamęt i dezorientację, kard. Sarah odpowiedział: „Musimy się modlić, dbać o rodzinę i dochować wierności doktrynie. Bóg wskaże nam właściwą drogę, bo zamęt nie jest dobrym sposobem na życie” – dodał prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego.

kb/ rv

Choć od rzezi egipskich chrześcijan minęły już cztery dni, religijni zwierzchnicy islamu powstrzymują się od zdecydowanego potępienia tej zbrodni. Można wręcz mówić o swoistym przyzwoleniu na takie czyny. Wskazuje na to pracujący w Kairze polski jezuita ks. Wiesław Gontarz.

Męczeństwo 29 Koptów wstrząsnęło światem. W pierwszych doniesieniach była mowa o ostrzelaniu autobusu chrześcijańskich pielgrzymów. Z relacji świadków zbrodni, którym udało się ją przeżyć, wyłania się obraz o wiele bardziej dramatyczny. Pielgrzymi zostali wyprowadzeni z autobusu. Od każdego z nich zażądano wyznania wiary w Mahometa. Kto odmówił, został zastrzelony. Ten los spotkał również małe dzieci.

„Żyjemy w kraju męczenników i okazuje się, że Kościół jest przygotowany do tego typu męczeństwa” – zauważa pracujący od 30 lat w Kairze polski jezuita. Jednakże w tej tragedii najbardziej wstrząsająca jest śmierć dzieci. To ich śmierć szokuje chrześcijan i wszystkich ludzi, którzy mają sumienie. Co znamienne, egipskie media przemilczają ten aspekt zbrodni – mówi ks. Gontarz. 

„Nie wiem, czy to się przedostało do wiadomości w szerokim świecie, ale tutaj bardzo mało mówiło się o tym, że w tej grupie były dzieci. W tym zamachu zostały zabite nawet dwuletnie dzieci. Ci, którzy o tym wiedzą, którzy dotarli do tych wiadomości, są również zszokowani: jak to możliwe, że w imię Boga, w imię religii zabija się niewinne dzieci, chociaż dorośli też bardzo często są niewinni, bo giną przez przypadek.  Miałem możliwość spotkania się z muzułmanami w tym czasie. I padły słowa: dlaczego wy nie reagujecie, dlaczego nie bierzecie za to odwetu? Dziwi ich w tym wypadku, że coś takiego jak odwet w Ewangelii nie istnieje. Dziwne dla nich jest to, że na zło chrześcijanie nie odpowiadają złem. I to jest, jak mi się wydaje, siła Kościoła, siła chrześcijan, którzy są gotowi oddać życie za Chrystusa” – powiedział Radiu Watykańskiemu polski jezuita.

Ks. Gontarz zauważa, że egipskie media unikają też akcentowania religijnego kontekstu tej zbrodni. Postrzegają ją wyłącznie w kategoriach politycznych jako odwet przeciwników prezydenta Al-Sisi. Usiłuje się wmówić Egipcjanom, że chrześcijanie poparli prezydenta, więc Państwo Islamskie mści się właśnie na nich. Taka jest też linia oficjalnych mediów – zauważa polski jezuita. Podkreśla zarazem, że w tę zbrodnię jest zaangażowana również religia, sposób jej interpretowania. Terroryści mordują w imię islamu i jego Boga. Tymczasem reakcja zwierzchników religijnych na tę tragedię jest niewystarczająca. Twierdzą to również sami muzułmanie – mówi ks. Gontarz.

„Szczególna jest tutaj rola Uniwersytetu Al-azhar, który nie opowiada się jasno, nie występuje przeciwko, nie potępia, być może potępia, ale są to potępienia dość nikłe i one giną. Nie przebija się to w mediach. Gdyby coś takiego zaistniało, to na pewno byłoby na pierwszych stronach gazet, czy w telewizji. I dziwne jest to, że oficjalne środowiska islamskie, te które reprezentują islam, nie występują z takim radykalnym potępieniem tego typu czynów, że jednak jest jakieś, nie chce powiedzieć zaakceptowanie, ale przyzwolenie na to, że w imię religii dochodzi do tego typu aktów. Nie ma odcięcia się od tego, nie ma potępienia tych ludzi, np. wykluczenia ich ze wspólnoty islamu. Tego nie ma. A tego oczekuje nawet wielu muzułmanów. Tego nam tutaj brakuje. Stanowiska bardziej radykalnego, jasnego, że na tego typu czyny nie ma przyzwolenia w islamie. Bo jednak coś takiego jest” – powiedział pracujący w Kairze ks. Wiesław Gontarz.

kb/ rv

Powołanie kapłańskie w USA to owoc dobrego duszpasterstwa dzieci i młodzież. Jak wynika z badań Uniwersytetu Georgetown tegoroczni neoprezbiterzy byli ściśle związani z Kościołem w okresie dorastania, uczęszczali do szkół katolickich i brali czynny udział w życiu parafii. Niemal wszyscy (82 proc.) byli zachęcani do rozważenia swojego kapłaństwa przez kogoś z bliskiego otoczenia. Najczęściej był to proboszcz, przyjaciel, członek rodziny, nauczyciel lub parafianin.

75 proc. nowych kapłanów było ministrantami, 52 proc. lektorami, a 43 proc. nadzwyczajnymi szafarzami Najświętszego Sakramentu. Niemal czterech na pięciu regularnie modliło się na adoracji eucharystycznej, a siedmiu na dziesięciu odmawiało codziennie różaniec. Wielu z nich brało udział w modlitwie wspólnotowej. Prawie połowa przyszłych kapłanów uczestniczyła w spotkaniach grup modlitewnych lub brała udział w studium Pisma Świętego. Prawie połowa z nich należała do parafialnych grup młodzieżowych, a 34 proc. korzystało z duszpasterstwa akademickiego w czasie studiów.

Sekretariat ds. Duchowieństwa, Życia Konsekrowanego i Powołań podaje, że "średni wiek wyświęconych utrzymuje się na mniej więcej tym samym poziomie, bo w tym roku są to 34 lata w r. 1999 było to 36 lat.

W tegorocznym badaniu wzięło udział 444 neoprezbiterów, z czego 343 to kapłani diecezjalni ze 140 diecezji, a 101 ze zgromadzeń zakonnych. Badanie zostało przeprowadzone w marcu 2017 r.

mh / rv, catholicnewsagency.com

W Pradze odbyło się doroczne święto Polskiej Parafii zwane Karolkami. Patronem duszpasterstwa naszych rodaków nad Wełtawą jest bowiem św. Jan Paweł II. Mszę świętą celebrował kard. Dominik Duka OP, arcybiskup Pragi i prymas Czech. 

W czasie uroczystej liturgii do kościoła św. Idziego zostały wprowadzone relikwie św. Jana Pawła II. W kazaniu kardynał Duka przypomniał przesłanie pierwszej encykliki Jana Pawła II – Redemptor hominis. Wspomniał też kilka ważnych postaci w historii Polski, w tym niedawno zmarłego Zbigniewa Brzezińskiego. Przypomniał o czeskich korzeniach twórcy pojęcia „mesjanizm” Józefa Marii Hoene-Wrońskiego. Wyraził opinię, że poglądy polskiego mesjanizmu wpłynęły na treść encyklik Leona XIII i następnych papieży.

Po Mszy św. w krużgankach klasztoru dominikanów odbyła się uroczysta biesiada przygotowana przez parafian. Uczestniczyło w niej kilkaset osób, w tym m. in. ambasador RP w Republice Czeskiej Grażyna Bernatowicz.

Przed niedzielną uroczystością miały miejsce dwa wydarzenia kulturalne, które dopełniały święto parafialne. Było to przedstawienie teatralne „Ecce homo” (adaptacja sztuki „Brata naszego Boga” Karola Wojtyły) oraz koncert, w czasie którego wykonano Completorium Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego.

Tegoroczne święto „Karolki” miało nie tylko wymiar religijny. Stało się okazją do spotkania, współpracy i integrowania różnych środowisk Polaków mieszkających w Pradze. Czeskim uczestnikom święta umożliwiło poznanie cząstki polskiej kultury.

o. Hieronim Kaczmarek, dominikanin, Praga/ rv

Parafia Katedry Niepokalanego Poczęcia NMP w Moskwie zorganizowała wczoraj festyn rodzin katolickich. Miejscem gier i zabaw był przykatedralny skwer. Festyn odbywał się pod hasłem „Jesteśmy rodziną”. 

Po zakończeniu sumy rozdzwoniły się dzwony katedralne na znak rozpoczęcia festynu. Od rana, w ustawionych namiotach wiktuały i rękodzieła sprzedawali członkowie grup parafialnych zbierający w ten sposób pieniądze na letnie wakacje młodych. Młodzież ze wspólnot neokatechumenalnych z katedry i parafii św. Olgi i sprzedawała własnoręcznie upieczone grzanki i ciasta . Obok sceny w kiosku serwowano produkty polskie przygotowane przez kuchnię księży salezjanów i ojców franciszkanów. Na scenie występowały zespoły muzyczne grup parafialnych takich jak chór katedralny, neokatechumenat, oratorium salezjańskie, schola polska, członkowie grupy anglojęzycznej oraz chór wspólnoty ormiańskiej. Wykonywane pieśni religijne oraz przedstawiane intencje modlitewne nawiązywały do obecnej sytuacji chrześcijan w świecie. Modlono się między innymi  o pokój  między religiami i za prześladowanych chrześcijan. Po zakończeniu występów młode siostry z neokatechumenatu przeprowadziły kurs tańców, w którym uczestniczyły dzieci, młodzież ze swoimi mamami.

Organizatorzy festynu z oratorium salezjańskiego podziękowali licznym jego uczestnikom za aktywny udział w imprezie, dzięki której mogli doświadczyć powszechności Kościoła i radości, o której mówią słowa psalmu 133(132); „ O jak i dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają razem”.   

W. Raiter, Moskwa/ rv

Trwa kolejna edycja akcji „Kilometry Caritas”. To projekt, w który angażuje się kilka diecezjalnych Caritas. Zależy im na pobiciu rekordu Guinessa w długości ciągu ułożonego z jednozłotowych monet. Każda diecezjalna Caritas ma swój własny cel, na który przeznaczone będą fundusze zebrane w ramach „Kilometrów Caritas”. Archidiecezja poznańska zbiera na wakacje dla dzieci z rodzinnych domów dziecka i rodzin zastępczych - poinformował Paweł Pomin z Caritas Archidiecezji Poznańskiej. 

„Jesteśmy przed okresem wakacyjnym, mamy podpinane urlopy, albo dopiero je planujemy. Pomyślmy jednak, że inni mierzą się z takimi całkiem przyziemnymi problemami, nie myślą więc o wakacjach. Zebrane pieniądze umożliwią im wyjazd, a dzieciaki fajnie spędzą wakacyjny czas” - poinformował Paweł Pomin. 

Zbiórka potrwa jeszcze przez miesiąc. Więcej na: kilometry.caritas.pl.

R. Łączny, KAI/ rv

Słynne krakowskie rejsy ewangelizacyjne, podczas których głoszone jest Słowo Boże, powracają na Wisłę. Kapitanem spotkania na barce w najbliższy piątek będzie ks. Krzysztof Wernicki, pallotyn. 

Mówi ks. Łukasz Gołaś, współorganizator wydarzenia: „Będziemy głosić Pana Jezusa tak jak to miało miejsce na początku, w 2013 roku. Będzie katecheza, kerygmat - głoszony przez zaproszonych gości. Nie będą to tylko osoby związane z posługą księdza, siostry zakonnej, czy biskupa, ale będą również ludzie świeccy. Będzie również uwielbienia, zakończona tym, co było u początku ewangelizacji na barce, czyli oddanie życia Jezusowi” - powiedział ks. Gołaś. 

Formularz rejestracyjny oraz wszelkie potrzebne informacje dostępne są na stronie www.nowohuckie.pl. 

Organizatorem spotkań na barce jest Krakowska Żegluga Pasażerska oraz Fundacja i Radio nowohuckie.pl.

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:      

„Męczennicy z Pariacoto pierwszymi błogosławionymi orędownikami w obronie przed terroryzmem” – rozmowa z ojcem Marianem Gołębiem, prowincjałem franciszkanów konwentualnych w Krakowie.

Słuchaj: