Prawdziwy post polega na śpieszeniu z pomocą bliźnim, a nie na robieniu z dobrego uczynku łapówki – to myśl przewodnia homilii, którą Papież wygłosił podczas Mszy w Domu św. Marty.

Odnosząc się do dzisiejszych czytań Franciszek zaznaczył, że Wielki Post wzywa nas, byśmy zbliżali się do Pana czyniąc pokutę. Jak mówi dzisiejszy psalm responsoryjny, Bogu podoba się „duch skruszony i pokorne serce”. A u proroka Izajasza czytamy, że Bóg upomina obłudników, którzy z jednej strony wypełniają praktyki pokutne, ale z drugiej dopuszczają się niesprawiedliwości. Bóg natomiast wzywa do prawdziwego postu, który zwraca uwagę na bliźniego. 

„Czym innym jest post «obłudny» – słowo tak często używane przez Jezusa. Jest to post po to, żeby być zauważonym albo żeby poczuć się lepszym, a w tym samym czasie popełnia się zło, nie jest się sprawiedliwym, wykorzystuje się ludzi. «Przecież ja jestem hojny, daję obfity datek na Kościół». – «Ale powiedz mi, czy sprawiedliwie wynagradzasz tych, którzy pełnią u ciebie służbę? A twoich pracowników zatrudniasz na czarno, czy zgodnie z prawem, żeby mogli utrzymać swoje dzieci?» – mówił Ojciec Święty.

Jako przykład Papież opowiedział historię, która wydarzyła się późniejszemu generałowi jezuitów o. Pedro Arrupe, gdy był misjonarzem w Japoni. Pewien bogaty biznesmen w obecności fotografa i dziennikarza złożył mu ofiarę na działalność ewangelizacyjną. W kopercie było tylko 10 dolarów. 

„To jest to samo zachowanie, kiedy nie płacimy ludziom sprawiedliwie. Z naszej pokuty, modlitwy, postu, jałmużny bierzemy sobie łapówkę, mianowicie łapówkę próżności, aby nas widziano. A to nie jest autentyczne, to obłuda. Dlatego Jezus mówi: «Kiedy się modlicie, róbcie to w ukryciu; kiedy dajecie jałmużnę, nie trąbcie przed sobą; kiedy pościcie, nie bądźcie posępni»; to tak, jakby powiedział: «Kiedy spełniasz dobry uczynek, to proszę, nie bierz z niego łapówki, on jest tylko dla Ojca» – kontynuował Franciszek.

Na zakończenie Papież powrócił do fragmentu Księgi Izajasza, gdzie Pan mówi do obłudników, jaki jest prawdziwy post. Słowa te wydają się być „na nasze czasy”. 

„«Czyż nie jest raczej ten post, który wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać; dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków». Zastanówmy się nad tymi słowami, zastanówmy się w naszych sercach, jak my pościmy, modlimy się, dajemy jałmużnę. Niech nam w tym pomoże pomyśleć, co czuje człowiek, który za kolację zapłacił na przykład 200 euro i wracając do domu widzi głodnego, ale nie patrzy na niego, tylko idzie dalej. Pomyśleć o tym dobrze nam zrobi” – zakończył Franciszek.

pp/ rv

„Obejmuję całym sercem umiłowany naród Ghany, ciesząc się jego pokojem i powodzeniem, a tak samo wszystkie inne ludy Afryki, o których często myślę, sprawując moją najwyższą posługę. Z radością dowiedziałem się, że w Ghanie obchodzić się będzie wkrótce 60-lecie niepodległości, a równocześnie 40-lecie nawiązania stosunków dyplomatycznych ze Stolicą Apostolską i odnowione zostanie zawierzenie tego kraju Najświętszemu Sercu Jezusowemu”.

Tak pisze Papież do swojego specjalnego wysłannika na uroczystości z tej okazji, które rozpoczynają się dzisiaj w stolicy Ghany, Akrze, a potrwają do 6 marca. Misję tę powierzył przewodniczącemu Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego i Gubernatoratu Państwa Watykańskiego kard. Giuseppe Bertello. W skierowanym do niego liście Franciszek przypomina, że reprezentował on tam kiedyś papieża i Stolicę Apostolską. Był mianowicie przez cztery lata, od roku 1987 do 1991, pronuncjuszem apostolskim w Ghanie.

Swojemu specjalnemu wysłannikowi na obchody w tym afrykańskim kraju Ojciec Święty poleca, by zawiózł jego pozdrowienia wszystkim mieszkańcom Ghany, tak chrześcijanom, jak też wyznawcom innych religii. Ma je przekazać władzom państwowym z nowo wybranym prezydentem Naną Akufo-Addo, biskupom i innym zwierzchnikom religijnym. Papież cytuje niemal prorocze, jak zauważa, słowa swojego poprzednika na Stolicy Piotrowej Piusa XII, który 60 lat temu w encyklice „Fidei donum” pisał: „Obecnie w Afryce Kościół stara się usilnie prowadzić wśród pogan swą świętą misję. A znaczna część tych regionów przeżywa poważne przemiany społeczne, gospodarcze i polityczne, od których w znacznej mierze zdaje się zależeć przyszłość”. „Kiedy wspominamy te fakty z przeszłości – zauważa Franciszek – trzeba prowadzić dalej dzieło pojednania między wszystkimi ludźmi i budowania z pomocą Bożą lepszej przyszłości”.

ak/ rv

Organizatorzy papieskiej pielgrzymki do Mediolanu ofiarują Franciszkowi w darze program dożywiania dzieci. Będzie on przeznaczony dla tych maluchów, które na terenie archidiecezji mediolańskiej muszą codziennie stawiać czoło biedzie i niedożywieniu. Program ma trwać trzy lata i kosztować 25 mln euro. Sfinansują go różne tamtejsze fundacje (m.in. Fundacja Cariplo ofiarowała 12 mln euro), stowarzyszenia i banki.

Pomysłodawcy mają nadzieję, że po trzech latach działania programu uda im się wykorzenić w Mediolanie problem niedożywienia dzieci czy przynajmniej znacząco go zmniejszyć. Miejscowa Caritas szacuje, że dotyczy on co najmniej 13 tys. dzieci, zarówno Włochów, jak i cudzoziemców.

bz/ rv

Franciszek przyjmie szefów państw i rządów Unii Europejskiej – potwierdził watykański rzecznik prasowy. Przyjadą oni do Rzymu na unijny szczyt z okazji 60. rocznicy Traktatów Rzymskich, które ustanawiały Europejską Wspólnotę Gospodarczą. Ojciec Święty przyjmie ich w przededniu tego wydarzenia, 24 marca wieczorem.

kb/ rv

Stolica Apostolska udzieli „znacznego wsparcia” celem dofinansowania prac prowadzonych w bazylikach Grobu Pańskiego w Jerozolimie i Narodzenia Chrystusa w Betlejem. Potwierdził to ambasador palestyński przy Watykanie ‘Isa Jamil Qasisiyya po otrzymaniu tej informacji 27 lutego b. r. od prefekta Kongregacji dla Kościołów Wschodnich kard. Leonardo Sandriego. Dyplomata podziękował w imieniu prezydenta Autonomii Mahmuda Abbasa i całego narodu za zaangażowanie Watykanu na rzecz sprawiedliwości i pokoju w Ziemi Świętej.

Renowację betlejemskiej bazyliki rozpoczęto w 2013 r. przy współpracy trzech wspólnot wyznaniowych: greckoprawosławnej, ormiańskiej i katolickiej reprezentowanej przez franciszkanów. Również z ich współudziałem odnawia się począwszy od maja zeszłego roku świątynię Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Pomoc finansową ofiarowali tam także król Jordanii Abdullah II i prezydent Palestyny.

tm/ rv, fides

W Stanach Zjednoczonych nie słabnie zainteresowanie Wielkim Postem i praktykami pokutnymi. Środa Popielcowa, na przykład, jest trzecim w roku dniem najwyższej frekwencji wiernych w kościele, zaraz po Bożym Narodzeniu i Wielkanocy. Rokrocznie ok. 45 procent dorosłych katolików udaje się tam do świątyń na posypanie głowy popiołem. Ta wysoka liczba, jak wynika z badań, jest wyrazem potrzeby nawrócenia i pamiętania o swojej przemijalności. 

Wielki Post jest postrzegany przez większość Amerykanów jako okres 40 dni większej niż normalnie dyscypliny wewnętrznej, wyrażanej głównie w robieniu postanowień wielkopostnych. Do najczęściej odmawianych sobie rzeczy, jak twierdzą użytkownicy twittera, należy powstrzymywanie się od chodzenia do restauracji typu fast food i korzystania z mediów społecznościowych.

Jednak, kiedy przyjrzeć się wielkopostnym programom duszpasterskim parafii, można zobaczyć, że koncentrują się one na przygotowaniu wiernych do lepszego przeżycia tajemnicy paschalnej. Służy temu wyższa liczba różnorodnych nabożeństw, w tym Drogi Krzyżowej, stwarzanie częstszych okazji do spowiedzi, organizowanie rekolekcji czy misji parafialnych. Wiele parafii prowadzi w tym czasie różnorodne akcje dobroczynne, takie jak zbiórki żywności czy odzieży dla bezdomnych. Popularną akcją jest tzw. fish fry, czyli przygotowywanie przez wolontariuszy parafialnych i sprzedawanie obiadów, w których głównym daniem jest smażona ryba. Dochody z tych akcji przeznacza się na cele dobroczynne.

Wielki Post jest dla Amerykanów, jak wynika z badań, czymś w rodzaju nowego roku, czyli czasem rozpoczęcia czegoś na nowo; czegoś, co zdecydowanie powinno być zrobione.

A. Pożywio, Chicago, USA/ rv

Egipski Kościół organizuje pomoc dla chrześcijan, którzy masowo uciekają z Synaju na drugi brzeg Kanału Sueskiego. Od kilku tygodni trwa bowiem obława islamistów na mieszkających tam wyznawców Chrystusa. Tym razem są oni szczególnie brutalni – zaznacza bp Antonios Aziz Mina z Koptyjskiego Kościoła Katolickiego.

„Nie mogę wam opowiedzieć o tym, co robią, bo jest to naprawdę bestialskie. Człowiek się tak nie zachowuje. Jest to okrucieństwo ludzi, którzy nie mają serca. A przy tym dokładnie wszystko dokumentują, robią sobie zdjęcia, by się tym chlubić. Naprawdę nie potrafię zrozumieć, co jest w sercu tych ludzi. Mamy nadzieję, że szybko się to skończy. Chrześcijanie to znoszą, ale wiedzą, że choć to ich się zabija, to akcja ta nie jest wymierzona tylko w nich, lecz w cały Egipt. Islamiści chcą zniszczyć cały kraj, chcą odstraszyć turystów, bo turystyka to jedna z głównych gałęzi gospodarki. Chrześcijanie to w tym wypadku środek, by zdestabilizować Egipt”.

Bp Mina przyznał, że islamiści działają w sposób systematyczny. Nie tylko mordują, ale też zastraszają chrześcijan, wypisując na ich domach pogróżki. Wyznawcy Chrystusa uciekają więc z Synaju, ale nie myślą o emigracji. Zdaniem katolickiego ordynariusza Gizy akcja ta świadczy w istocie o słabości islamistów, którzy chcą zyskać jak największy rozgłos w świecie. Chrześcijanie mają nadzieję, że rząd sobie poradzi z terrorystami i niebawem będą mogli wrócić do swych domów – dodał bp Mina.

kb/ rv

Na Filipinach nieznany sprawca zaatakował 70-letnią zakonnicę pochodzącą z Irlandii. Doszło do tego 1 marca wieczorem w miejscowości Midsalip na wyspie Mindanao. S. Kathleen Anne Melia zamykała właśnie okna swego klasztoru, gdy zamaskowany mężczyzna napadł ją i pobił do nieprzytomności, po czym zbiegł. Ofiara jest hospitalizowana.

tm/ rv, independent.ie, sunstar philippines

Sytuacja na terenach dotkniętych trzęsieniem ziemi w środkowych Włoszech wciąż jest bardzo trudna, ale powoli wraca do normalności. Wielką nadzieję obudziło w ludziach otrzymanie kluczy do pierwszych drewnianych domów – wskazuje abp Renato Boccardo. Na terenie jego diecezji leży m.in. zniszczona Nursja. Zauważa on jednocześnie, że mimo istniejących trudności, spotęgowanych m.in. przez zimę, wśród mieszkańców wciąż nie brakuje gestów konkretnej solidarności. 

„Otrzymanie domu, nawet jeśli jest on niewielki i nie taki sam, jak ten zniszczony, przywraca ludziom poczucie bezpieczeństwa i powiedziałbym normalności. Krok po kroku zaczyna powracać normalne życie – mówi Radiu Watykańskiemu abp Boccardo. – Przeprowadzka z prowizorycznych namiotów czy kempingów do stabilnego domu pokazuje, że wraca życie, a ludzie tego naprawdę bardzo potrzebują. Stąd te nowe domy to taki znak nowego początku. Budujące są w tej sytuacji gesty solidarności, którą ja określam jako miłosierdzie. Ktoś, kto teraz miał otrzymać klucze do drewnianego domu, odstąpił je starszej samotnej kobiecie, która była dużo dalej od niego na liście oczekujących. Teraz po domach przyszła kolej na budowanie miejsc, gdzie można zacieśniać i cementować relacje. Jedno z nich powstało w centrum Nursji i tam również sprawujemy sakramenty naszej wiary”.

Abp Boccardo wskazał zarazem, że także dla kościelnych działań pomocowych priorytetem pozostaje wsparcie rodzin, a dopiero potem akcent zostanie położony na odbudowę zniszczonych miejsc kultu. Co nie oznacza, że nie są one zabezpieczane, bo trzeba zadbać o to, by nie uległy jeszcze większemu zniszczeniu.

bz/ rv

Część odpowiedzialności za rosyjskie rewolucje 1917 r. spoczywa na Rosyjskim Kościele Prawosławnym. Przyznał to szef Wydziału Patriarchatu Moskiewskiego ds. Kontaktów Kościoła ze Społeczeństwem i Mediami Władimir Legojda. 

Częściowe "mea culpa" rosyjskiego prawosławia za wybuch rewolucji lutowej i październikowej 1917 roku wyrażone przez oficjalnego przedstawiciela patriarchatu moskiewskiego Władimira Legojdę potwierdza fakt, że zależność tego Kościoła od państwa była ogromna. Władimir Legojda wskazał na brak związków z Kościołem głównych aktorów tamtych wydarzeń-marynarzy i żołnierzy. Za ich jak się wyraził "odkościelnienie" obarczył winą ówczesne duchowieństwo. Przypomniał czasy historyczne, kiedy to już za panowania Piotra I planowo dokonano zbiurokratyzowania Kościoła  i odsunięcia Patriarchatu od pływu na sprawy Kościelne. Wprowadzono stanowisko "ober prokuratora-nadzorcy" Świętego Synodu. Nastąpiło zerwanie z tradycją ukoronowane zniesieniem obowiązkowej spowiedzi dla żołnierzy w 1916 roku. Do spowiedzi przystępowało wówczas 10 % armii. W podsumowaniu swojej wypowiedzi Władimir Legojda podkreślił wagę chrześcijaństwa jako dążenia do spotkania z Chrystusem i jeżeli kapłan sam nie żyje tym codziennym dążeniem i nie naucza tego innych, to następują wydarzenia takie jak w 1917 roku.

Można wyrazić nadzieję, że  przyznanie częściowej odpowiedzialności Kościoła Prawosławnego w Rosji za wybuch rewolucji oraz ich następstw uchroni obecne rosyjskie prawosławie od upaństwowienia Kościoła i całkowitego jego uzależnienia od władzy świeckiej, czyli współczesnego cezaropapizmu.

W. Raiter, Moskwa/ rv

W kościele św. Rafała Archanioła al Trullo w Rzymie odbył się dziś po południu pogrzeb Grzegorza, jednej z ofiar mrozów w Wiecznym Mieście. 58-letni bezdomny Polak zmarł z grudniu ub. r. Ze względu jednak na skomplikowaną procedurę pochówku osób bez stałego miejsca zamieszkania pogrzeb odbył się po prawie 3 miesiącach. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył jałmużnik papieski abp Konrad Krajewski.

pp / rv

Dziś, w pierwszy piątek Wielkiego Postu, Kościół w Polsce w łączności z Kościołem powszechnym przeżywa dzień modlitwy i pokuty za grzechy wykorzystywania seksualnego małoletnich przez osoby duchowne. „Jest to budzenie naszej świadomości i odpowiedzialności za grzech niektórych naszych braci, którzy się tego strasznego przestępstwa przed Bogiem i wobec człowieka dopuścili. Z drugiej strony to dowód naszego głębokiego współczucia i solidarności z tymi, którzy w tak potworny sposób zostali skrzywdzeni” – powiedział prymas Polski abp Wojciech Polak.

Koordynatorem ds. ochrony nieletnich przy episkopacie Polski jest ks. Adam Żak SJ. Przypomina on o szczególnej genezie dzisiejszego dnia modlitw. 

„Pomysłodawcami tej inicjatywy były przede wszystkim same ofiary, które zwróciły się do komisji papieskiej z prośbą o ustanowienie takiego dnia i po prostu w poszczególnych Kościołach lokalnych został on wprowadzony. Celem idei jest nauczenie się z modlitwy, z kontemplacji Męki Pana Jezusa współczucia dla osób niewinnych, które zostały skrzywdzone. Istotny pozostaje wybór jej formy, bo właśnie Droga Krzyżowa uczy w sposób bardzo głęboki wglądu w to, jak grzech krzywdzi człowieka. A tym bardziej grzech, który uderza w taką sferę”.

Ks. Żak zwraca też uwagę na powszechny charakter zjawiska wykorzystywania. Wymaga to szczególnego otwarcia na świadectwo ofiar. 

„Natura tych grzechów jest tego rodzaju, że są one popełniane w wielkim ukryciu. Jeśli ofiary nie ujawnią w miarę szybko swej krzywdy, to ten czas potem się wydłuża, proporcjonalnie do tego, jak wielkim zaufaniem ofiary obdarzały sprawcę. I na ogół, jeśli sprawcami byli duchowni, to były to osoby, które pozyskały czy miały a priori zaufanie tych, których później skrzywdziły. W związku z tym nie dziwi, że dopiero po latach bardzo wiele ofiar jest w stanie coś powiedzieć. Od czasu, kiedy ten kryzys zaczął narastać w Kościele, również  w społeczeństwie rozpoczęła się nowa faza badań nad zjawiskiem wykorzystywania seksualnego małoletnich i jego skutkami. Bo nie jest to zjawisko nowe, ale było we wszystkich społeczeństwach tematem tabu, skrzętnie ukrywanym, a to dlatego, że najwięcej ofiar było w środowisku rodzinnym” – powiedział Radiu Watykańskiemu ks. Żak.

kb/ rv

Słuchaj:      

„Koła Koronkowe - co to takiego? Pierwsze były w Tarnowie,  a teraz  powstają w Polsce i na świecie” -  Radio RDN Małopolska i Nowy Sącz.

Słuchaj: