Trzecią medytację podczas rekolekcji dla Papieża i jego współpracowników o. Giulio Michelini osnuł wokół Ostatniej Wieczerzy. Zwrócił uwagę, że z jednej strony charakteryzuje ją element bardzo ludzki, jakim jest wspólny posiłek. To radość bycia razem i wdzięczność za dar przygotowany przez kogoś z miłości.

Z drugiej jednak strony, jak podkreślił rekolekcjonista, nie wolno zapominać, że również pierwsze nieposłuszeństwo człowieka wobec Boga związane było z jedzeniem. Ewa zerwała owoc z drzewa i razem z Adamem zjadła go. Jedzenie bowiem to także znak ludzkiej słabości, uświadamiamy sobie, że życie otrzymujemy od kogoś i nie jesteśmy samowystarczalni; dostrzegamy własne ograniczenia. 

„Możemy sobie wyobrazić, co wydarzyło się w czasie tej wieczerzy. To było święto (...). Jest rzeczą oczywistą, że czuli się oni dobrze, bo byli razem. Ale bycie razem podkreśla także wymiar ludzki. I te elementy są obecne w wieczerzy Jezusa: po pierwsze miłość, z którą była ona przygotowana, i miłość, którą Jezus daje nam wraz z posiłkiem. Ale w czasie tej wieczerzy jest także nienawiść, kruchość, podział. Jeśli się nad tym dobrze zastanowimy, widzimy, że spożywanie pokarmu wiąże się także z wymiarem ludzkim”.

Tego wymiaru ludzkiej słabości nie była pozbawiona również Ostatnia Wieczerza, którą Jezus spożył z uczniami. To podczas niej Judasz decyduje się zdradzić swojego Mistrza, jak już od pewnego czasu zamierzał. Ale Jezus – zauważył o. Michelini – nie cofnął swojego daru i ofiarował wszystko, co Mu jeszcze pozostało: swoje Ciało i Krew, które zostaną przelane na odpuszczenie naszych grzechów.

pp/ rv 

Historia Kościoła nigdy nie urywa się i nie rozpoczyna na nowo, ale jest w niej ciągłość, i to samo dotyczy dyplomacji Stolicy Apostolskiej. Zwrócił na to uwagę stały watykański obserwator przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku w wykładzie o dyplomacji Papieża Franciszka. Abp Bernardito Auza mówił o niej 1 marca w Szkole Dyplomacji i Relacji Międzynarodowych katolickiego Uniwersytetu Seton Hall w South Orange w amerykańskim stanie New Jersey.

Watykański przedstawiciel wskazał na ciągłość zachodzącą między dyplomacją obecnego Papieża i jego poprzedników. Jest to zawsze posługa wobec świata, w który Kościół stara się wnosić zaczyn Ewangelii i swoje dwutysiącletnie doświadczenie. Realizuje to zwłaszcza, będąc obecny w ONZ i w innych organizacjach międzynarodowych.

Kiedy po drugiej wojny światowej powstała Organizacja Narodów Zjednoczonych, Watykan miał pewne zastrzeżenia – powiedział abp Auza. Chodziło np. o faktyczny brak równości między państwami członkowskimi w sytuacji, kiedy pięć mocarstw ma prawo weta w Radzie Bezpieczeństwa. Uznając jednak pilną potrzebę międzynarodowej organizacji na miejsce nieistniejącej już wówczas Ligi Narodów Stolica Apostolska, choć nie należała do ONZ, często uczestniczyła w formalnej czy nieformalnej współpracy z tą instytucją na jej zaproszenie, a od 1964 r. jest tam stałym obserwatorem.

W ciągu 53 lat istnienia w Nowym Jorku Misji Stałego Obserwatora Stolicy Apostolskiej miało miejsce pięć papieskich wizyt w tamtejszej siedzibie ONZ. W tym Jan Paweł II odwiedził ją dwukrotnie, w1979 i 1995 r. – przypomniał watykański dyplomata. Wszyscy przemawiający tam papieże, od Pawła VI do Franciszka, wyrażali uznanie dla tej organizacji. 

Mówiąc dalej o relacjach dwustronnych z poszczególnymi państwami abp Auza poinformował, że aktualnie Stolica Apostolska utrzymuje stosunki dyplomatyczne ze 182 krajami na 193 istniejące na świecie. Ma zatem jedną z największych sieci placówek przedstawicielskich.

Jako na dyplomatyczne priorytety obecnego Papieża watykański obserwator wskazał przede wszystkim na spotkanie i dialog. Pozostają one w ścisłej relacji do głównych zadań papieskiej misji w ONZ. Wśród nich na pierwszym miejscu wymienił on troskę o pokój, zwłaszcza na terenach dotkniętych wojną. Przypomniał, że podczas gdy przed 10 laty było na świecie 13 otwartych konfliktów, teraz jest ich 39, a ponadto 11 bardzo napiętych sytuacji. Inny problem to migranci. Obecnie poza granicami swych krajów znajduje się [ponad ćwierć miliarda] 255 mln ludzi, z czego 65,3 mln uznawanych jest za uchodźców.

Ważne miejsce w dyplomacji Stolicy Apostolskiej zajmuje też obrona godności każdej osoby ludzkiej i rodziny. Abp Auza przytoczył tu słowa Franciszka wygłoszone w 2015 r. przed Zgromadzeniem Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. Ojciec Święty wezwał tam do „poszanowania świętości każdego ludzkiego życia”, także nienarodzonych.

ak/ rv

Kard. Willem Eijk ponownie wskazuje na pilną potrzebę oficjalnego dokumentu Kościoła o ideologii gender. Jest to niezbędne, aby oprzeć się silnym naciskom na kraje ze strony organizacji międzynarodowych, by wprowadzić tę ideologię, zwłaszcza do szkół – podkreśla arcybiskup Utrechtu. Przyznaje on, że Kościół, w tym sam Papież Franciszek, wielokrotnie wypowiadał się przeciwko tej ideologii, nigdy jednak nie przedstawił swego stanowiska w sposób całościowy. A jest to bardzo ważne, bo o gender dużo się dzisiaj mówi w mediach, polityce czy oświacie.

Holenderski hierarcha przypomina, że katolicy nie mogą się zgodzić na tę ideologię, bo jest ona dualistyczna, rozdziela w człowieku umysł od ciała, które postrzega jako coś drugorzędnego i nieistotnego. To dlatego człowiek miałby móc wybierać swą płeć wbrew swemu ciału. W chrześcijaństwie człowiek to zarówno umysł jak i ciało, nierozdzielnie stanowią o człowieku i jego godności.

Kard. Eijk, który sam jest z wykształcenia lekarzem, zwraca uwagę, że antropologia dualistyczna bierze górę w dzisiejszym społeczeństwie i przenika do wszystkich sfer, w tym do etyki medycyny. Dlatego tak ważne jest przedstawić światu prawdziwą wizję człowieka, bo inaczej się pogubimy – podkreślił holenderski biskup w wywiadzie dla agenci ACI.

Przyznał on, że główne media nie interesują się opinią Kościoła na ten temat. Dla nich liczą się tylko skandale. Z tego względu bardzo ważne jest zachowanie i wspieranie mediów katolickich. W Holandii dzienniki katolickie zostały zamknięte w latach siedemdziesiątych. Teraz trzeba podjąć zdecydowane działania, by wesprzeć istniejące jeszcze media katolickie i rozwijać obecność Kościoła w internecie. Nie jest to łatwe, ale jest to możliwe – podkreśla arcybiskup Utrechtu. Przypomina, on, że każdy człowiek ma prawo usłyszeć i poznać Ewangelię. Dlatego musimy zrobić wszystko, co jest w naszej mocy, by głosić wiarę w Chrystusa.

kb/ rv, aci

Tak niskiej liczby noworodków nie przewidywano we Włoszech nawet w najbardziej pesymistycznych prognozach. Jeszcze w 2011 r. oficjalne prognozy przewidywały, że roczna liczba urodzeń spadnie poniżej 500 tys. dopiero w 2065 r. – wskazuje prof. Alessandro Rosina, demograf z katolickiego uniwersytetu w Mediolanie.

Włoscy demografowie obszernie komentują dziś najnowsze dane urzędu statystycznego. Wynika z nich, że liczba noworodków nadal spada. W ubiegłym roku o kolejne 12 tys. do poziomu 474 tys. W tym samym czasie zgonów było więcej niż narodzin o 134 tys. Ponadto ze względu na pogłębiający się kryzys gospodarczy 115 tys. osób zdecydowało się na emigrację. Oznacza to, że Włochy potrzebują stałego napływu siły roboczej z zewnątrz, ok. 300 tys. imigrantów rocznie.

Kryzys demograficzny we Włoszech trwa od lat 70-tych. W ostatnich dziesięcioleciach przybrał on wymiary katastrofalne. Zdaniem Francesca Bellettiego, prezesa Ośrodka Studiów nad Rodziną, wynika to z jednej strony z zaniechania wszelkiej polityki prorodzinnej oraz z czynników ideologicznych, które wpajają kolejnym pokoleniom wzorce życiowe wrogie rodzicielstwu i rodzinie. Potwierdzeniem tego jest fakt, że jedynym regionem Włoch, gdzie nie ma kryzysu demograficznego jest Południowy Tyrol, który korzystając z przysługującej mu autonomii, promuje prorodzinny styl życia. Politycy w pozostałych regionach Włoch mają inne priorytety. 

„Od kilkunastu już lat w polityce uwzględnia się jedynie ekonomię, a nie dostrzega się, że rodzina jest miejscem decydującym o przyszłości kraju. Nie docenia się rodziny, jej inwestycji w dzieci. System fiskalny jest pod tym względem niesprawiedliwy. A co dopiero mówić o jakimś wsparciu. Od lat widzimy tego konsekwencje. I to pokazuje też, że Włochy są krajem, który nie ma wizji na przyszłość. Bo jeśli nie rodzą się dzieci, to oznacza, że brak zaufania do tego kraju, do jego przyszłości. Trzeba inwestować w rodziny i dzieci, bo to wspiera rozwój gospodarczy. A nasi politycy robią dokładnie na odwrót. Chcą inwestować w gospodarkę, twierdząc, że to pociągnie jakieś zmiany w życiu rodzinnym. Nawet jeśli historia pokazuje, że takie podejście nie przynosi rezultatów. Ale politycy są tak zajęci sobą i własnymi sprawami, że myślą tylko o pieniądzach, a nie o rodzinie, która jest głównym bogactwem kraju” – powiedział Radiu Watykańskiemu Francesco Belletti.

kb/ rv

W albańskim mieście Szkodra odbyły się obchody 25-lecia ponownego otwarcia seminarium duchownego. Jego patronką jest Matka Boża Dobrej Rady. 

Seminarium istnieje już 158 lat, ale przez okres komunizmu było zamknięte przez władze państwowe. Ukończyło je wielu kapłanów, którzy cierpieli prześladowanie, byli torturowani i oddali życie za wiarę. Kilkunastu z nich poniosło śmierć męczeńską i jesienią ubiegłego roku zostało wyniesionych do chwały ołtarzy.

W tych dniach przypada również 71. rocznica rozpoczęcia przez władze komunistyczne terroru wobec albańskich katolików, a także rocznica śmierci bł. Marka Cuni. Ten kleryk jest dziś w Albanii patronem seminarzystów.

Obecnie w seminarium przygotowują się do kapłaństwa tak klerycy diecezjalni, jak i zakonni, pochodzący z Albanii, Kosowa, Włoch i Czarnogóry. Dzięki wspólnotom neokatechumenalnym są również klerycy z innych krajów świata. Obecnie do kapłaństwa przygotowuje się tutaj ponad 30 młodych ludzi.

A. Michoń CSsR, Albania / rv

„Uważam, że wszyscy potrzebujemy nawrócenia: nawrócenia, aby nastał pokój, abyśmy umieli sobie przebaczyć, porzucili odwet, odbudowali nasz kraj i myśleli o dobru wspólnym. Przed nami rysuje się przyszłość, ale przyszłość to nie coś magicznego; musimy tworzyć ją razem” – powiedział patriarcha Louis Raphael Sako w wywiadzie dla Radia Watykańskiego.

Rezydujący w stolicy Iraku zwierzchnik katolików obrządku chaldejskiego mówił także o dających się zauważyć oznakach pozytywnych. Na przykład 3 marca przyjechała do Badgadu młodzież szyicka z miasta Nadżaf, aby razem z chrześcijanami modlić się na nabożeństwie Drogi Krzyżowej.

Patirarcha Sako odniósł się także do ciężkiej sytuacji tych, którzy zostali zmuszeni do opuszczenia wyzwalanego przez irackie wojska rządowe zachodniego Mosulu. Co najmniej 45 tys. ludzi schroniło się w obozach przygotowanych dla nich wokół miasta. 

„Sytuacja jest tam tragiczna. W namiotach, na pustyni nie ma światła, elektryczności, brakuje też wody, jedzenia i wszystkiego, co potrzebne do godnego życia. Oczekują oni od innych pomocy, ale jej brakuje. Teraz jest tam jeszcze zima i na pustyni jest zimniej niż w mieście, szczególnie w nocy. Ci ludzie boją się, że nie powrócą do swoich domów, boją się odwetu... To naprawdę bardzo ciężka sytuacja. Ciągle czekają, nie wiedząc, kiedy i jak ta wojna się skończy” – powiedział patriarcha Louis Raphael Sako.

Tymczasem walki o zachodni Mosul nasilają się. Wojska irackie przejęły kontrolę nad już drugim mostem łączącym obie części miasta. Wszystkie pięć mostów na rzece Tygrys jest zniszczonych, ale ich opanowanie i naprawa mogą pomóc w ofensywie przeciw dżihadystom, którzy przed blisko trzema laty zajęli Mosul.

pp/ rv, asianews

Pod koniec lutego w Wietnamie zostało porwanych z lotniska dwóch pastorów protestanckich, Nguyễn Viết Tứ i znany aktywista na rzecz demokracji i wolności religijnej Nguyễn Trung Tôn, który za swoją działalność był już więziony i prześladowany. Wcześniej spotkali się oni z innymi osobami, które w ostatnim czasie padły ofiarą przemocy ze strony tamtejszej policji. Wywieziono ich do lasu, a tam rozebrano, obrabowano i dotkliwie pobito. Znaleźli ich okoliczni mieszkańcy, którzy udzielili im pomocy i umożliwili powrót do domu. Jak uważa jeden z porwanych, napastnikami byli agenci policji ubrani po cywilnemu.

Wydarzenie to wpisuje się w narastający w Wietnamie klimat przemocy i braku wolności słowa. W ostatnim czasie setki katolików z prowincji Nghe An zostało zaatakowanych przez agentów policji, gdy protestowali przeciw degradacji środowiska naturalnego przez jedną z fabryk.

Chociaż Wietnam podpisał konwencję Narodów Zjednoczonych przeciw stosowaniu tortur, to jednak dopuszczają się ich władze i angażowane przez nią męty społeczne – uważa Vo Van Ai, przewodniczący tamtejszej Rady Praw Człowieka. Podkreśla on, że państwo powinno zaprzestać takich praktyk i ukarać tych, którzy się ich dopuścili.

pp/ rv, asianews

W stolicy Salwadoru zakończył się proces diecezjalny w sprawie cudu do kanonizacji błogosławionego arcybiskupa Oscara Arnulfo Romero, zastrzelonego tam 37 lat temu, 24 marca 1980 r., przy ołtarzu, gdy sprawował Eucharystię. Został on beatyfikowany przed dwoma laty, 23 maja 2015 r., jako męczennik.

Dokumentację dotyczącą cudu uzdrowienia przypisywanego jego wstawiennictwu trybunał diecezjalny przekazał [we wtorek] 28 lutego b. r. nuncjaturze apostolskiej, by przesłała ją do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. W Watykanie muszą ją zatwierdzić trzy kolejne komisje: lekarzy, teologów i kardynałów. Wymaga to przynajmniej kilku miesięcy, na pewno więc nie zakończy się przed wizytą salwadorskich biskupów „ad limina Apostolorum”. Spotkają się oni z Papieżem 24 marca b. r., dokładnie w rocznicę męczeńskiej śmierci bł. Oscara Romero.

ak/ rv

W nocy z 6 na 7 marca zmarł pierwszy ordynariusz diecezji legnickiej, biskup-senior Tadeusz Rybak. Urodzony 28 października 1929 r. w Milanówku koło Warszawy, święcenia kapłańskie przyjął 2 sierpnia 1953 r. we Wrocławiu, gdzie później, 24 czerwca 1977 r., został biskupem pomocniczym. W 1992 r. Jan Paweł II mianował go ordynariuszem świeżo utworzonej diecezji w Legnicy. Tak w dekadę po swym wyborze na to stanowisko bp Rybak wspominał tamte czasy na antenie Radia Watykańskiego: 

„Sprzyjającą okolicznością na początku życia diecezji było to, że w tym samym czasie, kiedy została ona utworzona, odeszły z Legnicy formacje Armii Czerwonej, które w tym mieście posiadały wiele obiektów. Legnicę nazywano «małą Moskwą», stanowiła siedzibę Północnej Grupy wojsk radzieckich. Niektóre obiekty po wojsku otrzymaliśmy od władz polskich jako rekompensatę za mienie zabrane Kościołowi po wojnie. Budynki te wymagały oczywiście dużych remontów, adaptacji, ale łatwiej było remontować, niż stawiać nowe. Częściowo owe struktury wykorzystaliśmy na tworzenie ośrodków duszpasterskich, np. z dużego garażu po wojsku, przeznaczonego dla samochodów ciężarowych, czy z kina, które służyło armii radzieckiej, a nawet z łaźni uczyniliśmy kaplice. Inne budynki stały się siedzibą Caritas, domem księży emerytów i ośrodkami formacyjnymi” – mówił bp Rybak.

W ramach Konferencji Episkopatu Polski zmarły dzisiejszej nocy hierarcha kierował w latach 1983-1994 Komisją ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego. Organ ten przygotował wówczas większość ksiąg nadal używanych w naszym kraju przy sprawowaniu świętych obrzędów.

Bp Tadeusz Rybak złożył rezygnację z posługi ordynariusza legnickiego w 2005 r. W ostatnich latach życia zmagał się z poważną chorobą. Zmarł w wieku 88 lat.

tm/ rv

Diecezja legnicka modli się za zmarłego dziś pierwszego biskupa tej diecezji Tadeusza Rybaka. O godz. 15.00 we wszystkich kościołach diecezji legnickiej zabiły dzwony.

Obecny ordynariusz, który niedawno odwiedził biskupa-seniora, miał nadzieję, że doczeka on przypadającego 25 marca b.r. jubileuszu 25-lecia powstania diecezji: „I jest to pewnym znakiem. Gdy ostatnio, przed kilku dniami, widziałem się z nim, to życzyłem mu, by tego jubileuszu doczekał, ale widocznie Opatrzność Boża ma inne plany i zabrała go wcześniej, żeby na te uroczystości patrzył z perspektywy już rzeczy dokonanych i widzianych nie tylko po ludzku, ale widzianych jako dzieło Boże” – powiedział bp Zbigniew Kiernikowski. 

Pogrzeb biskupa-seniora Tadeusza Rybaka odbędzie się w najbliższą sobotę, 11 marca w legnickiej katedrze.

R. Łączny, KAI/ rv

W Warszawie odbyła się doroczna sesja szkoleniowo-formacyjna dla diecezjalnych duszpasterzy służby zdrowia, niepełnosprawnych, katolickich stowarzyszeń lekarzy, pielęgniarek i położnych. Z kapelanami spotkał się abp Henryk Hoser, który zwrócił uwagę na terapeutyczny wymiar posługi kapelanów.

„Otwierając ludzi na Boga też ich uzdrawiamy, otwierając ich na szersze horyzonty, lepszą perspektywę życia, nawet nie wahamy się ukazać życia wiecznego. W sytuacjach ekstremalnych, w tych skrajnych przypadkach, gdzie już możliwości medycyny są wyczerpane, możemy rzeczywiście ukazać, że to życie przeżyte miało wartość, bo wielu ludzi na starość wątpi w wartość swojego życia” – powiedział abp Hoser. 

Hierarcha zaapelował również do kapelanów, by poza posługą sakramentalną zatroszczyli się także o zaplecze modlitewne dla swoich działań duszpasterskich.

R. Łączny, KAI/ rv

Słuchaj:      

W Magazynie: „Ewangelizacja w Sandomierzu”, wywiad z bp. Krzysztofem Nitkiewiczem. Radio Nowohuckie.pl

Słuchaj: