„Uważajmy, abyśmy nie weszli na drogę, która od grzechu prowadzi do deprawacji” – mówił Papież na Mszy w Domu św. Marty.

Nawiązując do dzisiejszej Ewangelii o bogaczu i Łazarzu, Ojciec Święty podkreślił, że ktoś, kto żyje zamknięty we własnym świecie, oddycha atmosferą swoich dóbr, próżnością, czuje się bezpiecznie i polega tylko na sobie, traci przy tym życiową orientację i nie zna ograniczeń. A to właśnie przydarzyło się bogaczowi z ewangelicznej przypowieści. 

„On wiedział, kim był ten biedak. Wiedział to, ponieważ potem, kiedy rozmawia z praojcem Abrahamem, mówi: «Ale przyślij mi Łazarza». A więc wiedział nawet, jak się nazywał. Jednak wcale się nim nie interesował. Był grzesznikiem? Tak. Ale od grzechu można się odwrócić: prosi się o przebaczenie i Pan przebacza. Natomiast jego – serce poprowadziło na drogę śmierci aż do punktu, z którego nie ma już odwrotu. Jest taki punkt, taki moment, granica, skąd bardzo trudno jest zawrócić: to wtedy, gdy grzech przeradza się w deprawację. On więc nie był tylko grzesznikiem, ale człowiekiem zdeprawowanym. Miał bowiem świadomość wielkiej biedy, ale był zadowolony z siebie i nic go nie obchodziło” – mówił Ojciec Święty.

Mówiąc o człowieku występnym, który polega tylko na sobie samym, Franciszek zwrócił się do wszystkich nas z konkretnymi pytaniami: 

„Co czujemy w sercu, gdy idąc ulicą widzimy bezdomnych, samotne dzieci, które proszą o jałmużnę... «Nie, oni są z tych, którzy kradną...» i idę dalej. Czy tak nie robię? Bezdomni, biedni, opuszczeni, także i ci bezdomni dobrze ubrani, ale nie mający pieniędzy, aby zapłacić czynsz, ponieważ są bez pracy... Co wtedy czuję? To należy do panoramy, pejzażu miasta. Czy tak jak jakaś statua, przystanek autobusowy, urząd pocztowy, także i bezdomni są częścią miasta? Czy to jest normalne? Uważajcie. Uważajmy. Kiedy nasze serce odczuwa to jako normalne – «ależ tak, życie takie jest... jem, piję, ale aby nie mieć poczucia winy, daję także jałmużnę i idę dalej», to wtedy nasze życie nie zmierza w dobrym kierunku” – powiedział Papież.

W tym kontekście Franciszek podkreślił konieczność dostrzeżenia tego, kiedy znajdujemy się na śliskiej drodze od grzechu ku deprawacji. Zapytał, czy nie zobojętnieliśmy na ludzkie dramaty, kiedy np. bomby zabijają ludzi bezbronnych, dzieci, i czy nie zachowujemy się podobnie jak bogacz z dzisiejszej przypowieści – nie przejmujemy się tym. 

„Dlatego prośmy Pana: «Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce, spójrz, czy moja droga jest błędna, czy jestem na tej śliskiej drodze od grzechu do deprawacji, z której zazwyczaj nie ma powrotu» – bo grzesznik, kiedy żałuje, powraca, natomiast ktoś zdeprawowany niełatwo, ponieważ jest zamknięty w sobie. Niech dzisiejszą modlitwą będzie prośba: «Poznaj moje serce i pozwól mi zrozumieć, na jakiej jestem drodze, w jakim kierunku zmierzam»” – zakończył swoją homilię Ojciec Święty.

pp/ rv

Wysiłki międzynarodowe mające na celu położenie kresu wojnie w Syrii oraz sytuacja chrześcijan na Bliskim Wschodzie znalazły się w centrum rozmowy Papieża Franciszka z prezydentem Libanu. Wizyta Michela Aouna w Watykanie jest jego pierwszą oficjalną podróżą zagraniczną. Polityk został wybrany na urząd głowy państwa po trwającym dwa i pół roku wakacie na tym stanowisku. Po audiencji u Papieża rozmawiał on także z watykańskimi odpowiednikami premiera i ministra spraw zagranicznych.

Wydany po spotkaniu komunikat podkreśla dobre dwustronne relacje między Stolicą Apostolską a Libanem, a także historyczne i instytucjonalne znaczenie Kościoła w życiu tej nacji. Wyraża także zadowolenie z wysiłków podjętych przez różne siły polityczne, aby położyć kres kryzysowi związanemu z wakatem na stanowisku prezydenta. Jak zaznaczono, może to stanowić zapowiedź przyszłej owocnej współpracy między członkami różnych wspólnot etnicznych i religijnych na rzecz dobra wspólnego i rozwoju kraju cedrów.

Ojciec Święty wyraził także wdzięczność Libańczykom za to, że tak gościnnie przyjmują w swej ojczyźnie licznych syryjskich uchodźców, co jak wskazał z kolei prezydent, staje się już nie lada problemem dla maleńkiego kraju. Polityk zapewnił też Franciszka, iż jego ojczyzna weszła na drogę dobrych zmian i że może być przykładem pokojowej koegzystencji dla całego Bliskiego Wschodu.

82-letni generał Michel Aoun – chrześcijanin, członek Kościoła maronickiego - został wybrany na urząd prezydenta 31 października 2016 r., po trwającym dwa i pół roku wakacie. Od chwili uzyskania niepodległości w 1943 r., na mocy tzw. Paktu Narodowego, system polityczny w Libanie przewiduje podział władzy między różne grupy wyznaniowe kraju. Prezydentem kraju cedrów zostaje zawsze chrześcijanin maronita, premierem – muzułmanin sunnita, a przewodniczącym parlamentu – szyita. W parlamencie wyznawcy Chrystusa i islamu mają po 64 miejsca. Kadencja prezydenta trwa sześć lat i nie istnieje możliwość reelekcji.

bz/ rv

W obecnej kryzysowej sytuacji Liban potrzebuje wsparcia. Po to przyjechałem do Watykanu – powiedział po audiencji u Papieża Michel Aoun. Libański prezydent zapewnił, że sytuacja w kraju jest w miarę stabilna. W sposób pośredni odczuwa się jednak skutki trwającej w Syrii wojny, zwłaszcza w postaci napływu ogromnej fali migrantów.

Rozmawiając z Radiem Watykańskim, prezydent Aoun ujawnił, że Papież Franciszek obiecał mu przyjechać do Libanu. Libańczycy wciąż mają w pamięci wizytę jego poprzednika Benedykta XVI, która okazała się bardzo owocna – powiedział Michel Aoun. 

„Libańczycy są bardzo gościnni. Wszystkie wspólnoty wyznaniowe, zarówno chrześcijanie, jak i muzułmanie, przyjęli wówczas Papieża z wielkim entuzjazmem i szacunkiem. Ja też mogłem osobiście porozmawiać z Benedyktem XVI podczas jego wizyty w naszym kraju. To naprawdę wielki człowiek. Każdy zresztą Papież jest u nas wielkim autorytetem duchowym i moralnym. Reprezentuje wobec świata prestiż całego chrześcijaństwa. Jest to bardzo ważne” – powiedział prezydent Aoun.

kb/ rv

Kościół nie utożsamia się ani z socjalizmem, ani z gospodarką wolnorynkową. Głosi natomiast ogólne zasady i stwierdza jedynie, czy są one realizowane – powiedział kard. George Pell w kontekście wizyty studentów z uniwersytetu harwardzkiego w Watykanie.

Odnosząc się do wyrażanej niekiedy przez Papieża krytycznej opinii na temat globalnego systemu rynkowego, australijski kardynał przypomniał, że Franciszek jest przywódcą religijnym, a nie ekonomistą. Tym niemniej bardzo uważnie powinno się słuchać tego, co mówi o ekonomii – zastrzegł kard. Pell – pamiętając, że słuchamy go jako następcy Piotra, nauczyciela w sprawach religijnych. Franciszek stara się zastosować zasady Ewangelii do sytuacji gospodarczej – powiedział prefekt Sekretariatu Ekonomicznego w Watykanie.

kb/ rv, cna

Integralna formacja ludzka, sprawiedliwość z poszanowaniem godności człowieka i faktyczna reintegracja społeczna mają istotne znaczenie dla przeciwdziałania narkomanii. To trzy filary zapobiegania i zwalczania tej plagi, które wskazał 14 marca szef delegacji Stolicy Apostolskiej na 60. sesję oenzetowskiej Komisji ds. Narkotyków. Ks. Janusz Urbańczyk, stały watykański obserwator przy biurach Organizacji Narodów Zjednoczonych w Wiedniu i zarazem przedstawiciel Stolicy Apostolskiej w Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), podkreślił kluczową na tym polu rolę rodziny.

Na pierwszym miejscu – zauważył papieski dyplomata – należy zbadać przyczyny podaży i popytu na narkotyki. Wiążą się one z nieobecnością rodziny, z naciskami społecznymi, działalnością handlarzy i szukaniem przez młodzież nowych doświadczeń. Trzeba to zwalczać na drodze edukacji, a ściślej przez integralną formację ludzką.

Ks. Urbańczyk podkreślił następnie konieczność autentycznej sprawiedliwości przy podejściu do przestępstw w tej dziedzinie. Przypomniawszy, iż Stolica Apostolska domaga się zniesienia kary śmierci, stwierdził, że system karny musi zawsze odpowiadać ludzkiej godności oraz planowi Bożemu co do człowieka i społeczeństwa.

Wreszcie watykański obserwator przy wiedeńskich agendach ONZ zwrócił uwagę na znaczenie faktycznej reintegracji społecznej celem skutecznej walki z tą plagą. Przytoczył słowa Papieża Franciszka, że „każdy narkoman ma swoją osobistą historię i trzeba go wysłuchać, zrozumieć, kochać, a na ile to możliwe, uzdrowić i oczyścić. Nie można go traktować jak zwykły przedmiot czy zepsuty mechanizm”.

ak/ rv

W Syrii trwa bezsensowna rzeź, za którą odpowiada wspólnota międzynarodowa. Wyzwaniem będzie nie tylko podniesienie z gruzów tego umęczonego kraju, ale i odbudowa potencjału ludzkiego, totalnie wyczerpanego sześcioletnim konfliktem. Wskazuje na to nuncjusz apostolski w Damaszku podkreślając, że świat zbyt mało robi dla przywrócenia pokoju w Syrii. Kard. Mario Zenari zauważa, że tak naprawdę mało kogo interesuje to, że Syryjczycy na co dzień „oddychają powietrzem nasyconym przemocą”. 

„Całe to cierpienie i to wszystko, co wydarzyło się w ciągu minionych sześciu lat, porównałbym do ogromnej fali, wręcz tsunami przemocy, okrucieństwa, cierpień, które uderzyło przede wszystkim w ludność cywilną – mówi Radiu Watykańskiemu kard. Zenari. – Jestem świadkiem przemocy i bólu wręcz nie do opisania, szczególnie gdy chodzi o najsłabszych; myślę tu o dzieciach i o kobietach. Zniszczenia nie dotyczą tylko budynków; mnie przerażają te straty wewnętrzne – ileż wyniszczonych dusz! Jakież ogromne rany psychiczne w dzieciach, ale i w dorosłych. Widzę także ogromne rozbicie rodzin. Mężczyźni zginęli albo gdzieś walczą, a cały ciężar troski o rodziny spadł na kobiety, a nawet na dzieci. Nie można jednak tracić nadziei. Wznowiono rozmowy w Genewie i w Astanie, ludzie żyją między ufnością a sceptycyzmem po tylu wcześniejszych bezowocnych spotkaniach. Nie tracimy nadziei. Modlimy się i wierzymy, że obecny rok przyniesie rozwiązanie i pozwoli nam zacząć wychodzić z tej otchłani, w którą wpadła Syria”.

Kard. Zenari wyraził jednocześnie nadzieję, że wspólnota międzynarodowa aktywniej włączy się w dialog i poprowadzi w końcu Syrię drogą pokoju, pojednania i odbudowy.

bz/ rv

„Ekumenizm nie może zrezygnować z pojęcia prawdy. Nie chodzi jednak o tę, którą myśmy sami odkryli, ale o prawdę objawioną, której wspólnie mamy dawać świadectwo posłuszeństwa” – powiedział na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim kard. Kurt Koch. Wziął on tam 15 marca udział w Dniu Akademickim pt. „Chrześcijanie zjednoczeni na rzecz świata rozbitego na kawałki”, zorganizowanym w nawiązaniu do obchodów 500-lecia reformacji. Przewodniczący Papieskiej Rady  ds. Popierania Jedności Chrześcijan wskazał, że „jedynie chrześcijaństwo zjednoczone może być przykładem współistnienia ludzi w pokoju i sprawiedliwości wobec dzisiejszej trzeciej wojny światowej w kawałkach”.

„W XX wieku, który przeszedł do historii jako jeden z najbardziej brutalnych i nieludzkich, ruch ekumeniczny pojawił się jako jaśniejące światło” – powiedział szef watykańskiej dykasterii ds. ekumenizmu. Zwrócił uwagę, że takie samo znaczenie ma on także „w dzisiejszym świecie, gnębionym niesprawiedliwością społeczną, tragedią humanitarną migrantów, konfliktami zbrojnymi i aktami terroryzmu; w świecie, w którym, jak zauważa Papież, ma miejsce trzecia wojna światowa w kawałkach”. Kard. Koch podkreślił, że jedynie „chrześcijaństwo ekumenicznie pojednane może podjąć misję wskazaną przez Sobór Watykański II”, aby żyć i działać jako „znak i narzędzie jedności ludzi”. Fundamentalną kwestią chrześcijaństwa i wszystkich społeczeństw jest bowiem to, jak pogodzić pluralizm i tolerancję z wymogiem jedności wszystkich dla dobra wspólnego, nie popadając przy tym ani w anarchię, ani w monolityczny uniformizm.

W Dniu Akademickim na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim wziął też udział niemiecki biskup luterański Karl Hinrich Manzke, który stoi na czele Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Krajowego Schaumburg-Lippe wchodzącego w skład EKG (Kościół Ewangelicki w Niemczech). Jest on odpowiedzialny za relacje luterańsko-katolickie w Niemczech. Ewangelicki zwierzchnik kościelny podkreślił, że obecny rozwój dialogu między tymi wyznaniami przed 60 laty byłby nie do pomyślenia. Zwrócił jednak uwagę, że jak na razie udało się wypracować tylko jeden dokument doktrynalny wiążący dla obu Kościołów, mianowicie wspólną deklarację o usprawiedliwieniu z 1999 r. Ale „przynajmniej w tym strategicznym punkcie nie ma już teorii, które byłyby w stanie podzielić nasze Kościoły” – dodał bp Manzke.

ak/ rv

Kluczem do zrozumienia aktualnego pontyfikatu jest zmiana stosunku Kościoła wobec świata, z pozycji obronnych do sympatii. I to właśnie ujmuje ludzi, również niewierzących – uważa Andrea Riccardi, założyciel rzymskiej Wspólnoty św. Idziego i były minister ds. współpracy międzynarodowej. Jego zdaniem na początku tej dekady Kościół przeżywał poważny kryzys. Kiedy Benedykt XVI ustępował z urzędu, wydawało się, że nie da się kierować Kościołem. A potem przyszła niespodzianka Franciszka – wspomina Riccardi.

Jego zdaniem nowy Papież odrzucił wizję Kościoła jako zwartej i walczącej mniejszości, a wskrzesił ideę „Kościoła ludu”. „Sugeruje, jak być katolikiem w obliczu globalizacji, migracji, odmiennej koncepcji rodziny, współistnienia między różnymi religiami. Jest to na tyle niewygodne, że budzi różne formy sprzeciwu, wzmocnionego dodatkowo typową dla Kościoła biernością” – uważa włoski polityk. Jego zdaniem żaden z papieży nie był tak otwarcie kontestowany jak Franciszek. Nie rozumie, jak można być tradycjonalistą, a przy tym sprzeciwiać się Papieżowi.

Zapytany, na osiągnięciu jakiego niezrealizowanego jeszcze dotąd celu najbardziej zależy Franciszkowi, Riccardi odpowiedział: „Aby ubodzy znaleźli się jeszcze bardziej w centrum Kościoła, co pomogłoby również poprawić atmosferę w Kurii Rzymskiej”.

kb/ rv, vatican insider

Biskupi amerykańscy, którzy od lat apelują o wprowadzenie w Stanach Zjednoczonych kompleksowego systemu ubezpieczeń zdrowotnych, z uwagą przyjrzą się projektowi ustawy systemu ubezpieczeń zdrowotnych przedstawionemu 6 marca przez partię republikańską Kongresowi. Poinformowali o tym w liście do Izby Reprezentantów. Ustawa ma zastąpić obowiązujący obecnie kontrowersyjny system ubezpieczeń Obamacare, wprowadzony przez administrację Baracka Obamy Ustawą o Dostępności Opieki Medycznej (Affordable Health Care Act), przyjętą samymi tylko głosami demokratów w marcu 2010 r. Episkopat popierał jego ogólne założenia, jednak zdecydowanie sprzeciwiał się temu, że pozwalał on na finansowanie aborcji z funduszy federalnych. Biskupi krytykowali go również za to, że nie pozwalał, by korzystali z niego imigranci. 

„Dyskusja na temat systemu ubezpieczeń zdrowotnych stała się napięta do tego stopnia, że niemożliwym wydaje się prowadzenie jej jako otwartego i owocnego dialogu” – napisali biskupi. Zaapelowali o nowego ducha współpracy na rzecz dobra wspólnego.

Wśród głównych postanowień projektu nowej ustawy jest możliwość skorzystania z ulg podatkowych dla osób, którym pracodawca nie zapewnia ubezpieczenia lub które pracują na podstawie umowy o dzieło czy kontraktów terminowych. Jest tam także krytykowana propozycja obcięcia środków federalnych na system ubezpieczeń medycznych Medicaid, z których korzystają osoby o najniższych dochodach. Zaproponowana ustawa zakazuje przekazywania funduszy federalnych na największą w Stanach Zjednoczonych sieć klinik aborcyjnych Planned Parenthood. W swoim projekcie republikanie  utrzymali m.in. zapis o tym, że firmy ubezpieczeniowe nie będą mogły odmawiać sprzedaży polis osobom chorym.

Amerykańscy biskupi wezwali ustawodawców, by podczas dyskusji kierowali się takimi wartościami moralnymi, jak szacunek dla życia, respektowanie prawa sumienia, a także, by nowy system ubezpieczeniowy był prawdziwie osiągalny dla wszystkich.

A. Pożywio, Chicago, USA/ rv

Od prawie 20 lat w Pakistanie nie przeprowadzano spisu ludności, a szacunki mówią, że liczba mieszkańców tego kraju w międzyczasie mogła wzrosnąć o ok. 70 mln. Wielkie zmiany, przez jakie przeszło tamtejsze społeczeństwo, wymagają rozeznania ze strony władz. Dlatego rząd ogłosił na najbliższe miesiące nowy spis ludności. O jego szczególnym znaczeniu dla mniejszości religijnych mówił Radiu Watykańskiemu były minister ds. harmonii narodowej Paul Bhatti, który jest bratem zamordowanego przez islamskiego ekstremistę katolickiego polityka Shahbaza Bhattiego. 

„Ten spis ma doniosłe znaczenie, ponieważ od wielu lat nie znamy dokładnej liczby naszej populacji. A dla mniejszości jest to jeszcze istotniejsze, gdyż nie wiadomo, ilu tu mieszka chrześcijan, hinduistów czy ludzi należących do innych grup. Ważność wydarzenia wzrasta dla nas dlatego, że liczba miejsc w parlamencie zależy od procentowego udziału mniejszości w społeczeństwie pakistańskim. Tym samym, jeśli spis zostanie przeprowadzony poprawnie, to myślimy, że należne mniejszościom mandaty powinny przekroczyć 5 proc., a na razie, na podstawie starych oficjalnych danych, to tylko 2,7 proc. Ważne zatem, by znać dokładnie liczbę naszej populacji w Pakistanie” – wskazał Paul Bhatti.

tm/ rv

Połowie mieszkańców Somalii głód zagląda w oczy. Szczególnie dramatyczna jest sytuacja dzieci. Śmierć głodowa grozi 200 tys. somalijskich maluchów. Do tego dochodzi jeszcze zagrożenie wywołane epidemią cholery, spowodowanej piciem brudnej wody, bo tylko taka jest w wielu miejscach dostępna. Pilną pomoc medyczną i żywnościową organizuje m.in. miejscowy Kościół wspierany przez Caritas Internationalis. 

„Sytuacja w Somali jest przerażająca z powodu niedostatecznych od dwóch lat opadów deszczu. Dla kraju, którego mieszkańcy utrzymują się z pasterstwa i uprawy roli, oznacza to prawdziwy dramat – mówi Radiu Watykańskiemu bp Giorgio Bertin, administrator apostolski somalijskiej stolicy Mogadiszu. – Do tego dochodzi jeszcze kwestia braku stabilizacji i bezpieczeństwa, szczególnie w centrum i na południu Somalii, oraz ciągnący się praktycznie od 26 lat problem nieudolnej władzy. Prawdą jest, że w ostatnim czasie dzięki mediacji wspólnoty międzynarodowej udało się powołać nowy rząd, ale jest on bardzo słaby. Dodatkowo znajduje się na celowniku islamskiej opozycji, wspieranej przez terrorystów z fundamentalistycznego ugrupowania al-Szabab. To wszystko sprawia, że sytuacja w Somali jest naprawdę dramatyczna. Stąd też ponad milion somalijskich uchodźców, którzy schronili się w sąsiednich krajach, nie ma na razie do czego wracać”.

Organizacje pozarządowe alarmują, że aby rzeczywiście stawić czoło potężnej katastrofie humanitarnej, jaka wyniszcza Somalię, pilnie potrzeba 800 mln dolarów.

bz/ rv

Bieżący rok w Kościele w Polsce upłynie pod znakiem uroczystości związanych z kultem maryjnym. Przypada bowiem m. in. 300. rocznica koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej i 140. rocznica objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie.

Abp Wacław Depo zwrócił uwagę, że jest to jakiś znak czasu, iż po obchodach 1050. rocznicy Chrztu Polski następuje „podkreślenie obecności Matki Bożej w historii naszego narodu. Ktoś powiedział, że historia nie jest tylko zbiorem faktów i zapisów tych czy innych uroczystości, wydarzeń, ale jest pewną siłą duchową i trzeba to tak widzieć, że obecność Matki Bożej, która jest w naszej Ojczyźnie czczona w wielu wizerunkach, to pewne specyfiki, które należy dzisiaj na nowo odkryć, dlatego że każde pokolenie ma swoje zadania i wyzwania” –  zauważył metropolita częstochowski. 

Podczas ostatniego zebrania plenarnego biskupi powołali Komisję Maryjną KEP, której przewodniczącym został abp Depo.

R. Łączny, KAI/ rv

W Legnicy trwa modlitewny szturm do nieba. Przez cały Wielki Post, codziennie o godz. 15.00, przed pomnikiem św. Jana Pawła II trwa modlitwa w intencji życia i pokoju na świecie. To inicjatywa Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Diecezji Legnickiej.

„Tak naprawdę chodzi o serca otwarte, gotowe do modlitwy, do tego, żeby się ofiarować, ofiarować ten czas – mówi i asystent kościelny tamtejszego KSM. – I przede wszystkim nie wstydzić się tego, bo to jest najistotniejsze, żeby w czasie Wielkiego Postu okazać się człowiekiem wierzącym nie tylko w zaciszu swojego domu, do czego zachęca nas Pan Bóg, ale żeby też dać świadectwo prawdzie” – powiedział ks. Janusz Wilk.

Ta codzienna, publiczna modlitwa potrwa do Niedzieli Palmowej. Tego dnia ulicami Legnicy przejdzie IX Marsz dla Życia i Rodziny.

R. Łączny, KAI/ rv

Kontrowersyjny temat „Ksiądz a dziecko” podjęli redaktorzy pisma „Pastores”, kwartalnika poświęconego formacji kapłańskiej.

„Zaproponowany tytuł kolejnego numeru kwartalnika nawiązuje do jednej ze sfer relacji duchownych najbardziej dziś opisywanych i ukazywanych w mediach. W znacznej mierze dotyczą one dramatycznie zaprzepaszczonych więzi z dziećmi, a wręcz przestępstw, jakich dopuścili się duchowni w ostatnich dziesięcioleciach” – piszą członkowie redakcji we wstępie do numeru.

Pismo zawiera między innymi wywiad z Józefem Augustynem SJ, dotyczący nadużyć seksualnych wobec osób niepełnoletnich w Kościele. Rozmówca wskazuje, że problemy te pojawiają się już od dawna, lecz dziś dopiero zaczęły być nagłaśniane. Należy realnie wspierać ofiary takich zachowań, a sprawców faktycznie karać – nie zaś jedynie przenosić na inną placówkę. Augustyn wskazuje także na błędy wizerunkowe, jakie popełniano w obliczu wybuchu skandali pedofilskich. Jednocześnie trzeba pamiętać, by nie wpadać w myślenie w kluczu odpowiedzialności zbiorowej. Kto ma czyste sumienie, nie powinien z powodu medialnego zastraszenia unikać teraz kontaktu z dziećmi.

„Pastores” nie ogranicza się jednak do tego kontrowersyjnego aspektu tematu „Ksiądz a dziecko”. Autorzy przyglądają się zagadnieniu dzieciństwa w perspektywie biblijnej, wychowawczej i pastoralnej. Biblista ks. Haręzga pokazuje ewangeliczny wzorzec dziecięctwa Bożego, pedagog R. Skrzyniarz przedstawia wzorce wielkich świętych wychowawców z historii Kościoła, zaś znany duszpasterz D. Chmielewski SDB odpowiada na pytanie o ewentualne duchowe zagrożenia związane z posyłaniem dziecka na naukę sztuk walki. Oprócz tego na łamach „Pastores” pojawiają się między innymi: Janusz Wardak – ojciec dziesięciorga dzieci, amerykański apologeta P. Kreeft, a także kardynał Robert Sarah.

M. Walczak/ rv

Słuchaj:      

W Magazynie: Wielkopostna pokuta – Radio Victoria, Łowicz

Słuchaj:         

Mszy przewodniczył i homilię wygłosił ks. Albert Warso z Watykanu.

Słuchaj: