„Uroczystość Wszystkich Świętych jest «naszym» świętem: nie dlatego, abyśmy byli tak wspaniali, ale dlatego, że świętość Boga dotknęła naszego życia. Święci nie są doskonałymi wzorami, ale osobami przenikniętymi Bogiem” – tymi słowami Papież rozpoczął dzisiejsze rozważanie przed modlitwą „Anioł Pański”. Świętych nazwał osobami, które światło Boga przekazali światu. Zmagali się, by usunąć ciemności grzechu i móc przepuścić światło Boga.

Nawiązując do dzisiejszej Ewangelii, gdzie Jezus mówi nam: „błogosławieni”, Franciszek zauważył, że tym słowem zaczyna się Ewangelia, dobra nowina, która jest drogą szczęścia. 

„Szczęście nie polega na tym, aby coś posiadać czy też kimś się stawać, przeciwnie prawdziwym szczęściem jest przebywanie z Panem i życie dla miłości. Czy w to wierzycie? Zatem składniki życia szczęśliwego nazywane są błogosławieństwami: błogosławieni są ludzie prości, pokorni, czyniący miejsce dla Boga, którzy potrafią płakać z powodu grzechów innych osób i swoich własnych, ludzie którzy pozostają łagodnymi, walczący o sprawiedliwość, miłosierni dla wszystkich, strzegący czystości serca, zawsze działający na rzecz pokoju i trwający w radości, nie żywiący nienawiści, i którzy nawet wtedy, gdy cierpią, na zło odpowiadają dobrem” – stwierdził Ojciec Święty.

Następnie Papież tłumaczył czym są błogosławieństwa. 

„Nie potrzebują nadzwyczajnych gestów, nie są przeznaczone dla nadludzi, ale dla tych, którzy przeżywają codzienne doświadczenia i trudy. Takimi ludźmi są święci: tak jak wszyscy oddychają zanieczyszczonym powietrzem zła istniejącego w świecie, ale w drodze nigdy nie tracą z oczu śladu Jezusa, wskazanego w błogosławieństwach, będących jakby mapą życia chrześcijańskiego. Dzisiaj obchodzimy święto tych, którzy osiągnęli cel wskazany przez tę mapę: nie tylko święci z kalendarza, ale wielu braci i sióstr «mieszkających obok nas», których być może spotkaliśmy i znaliśmy. Jest to święto rodziny, wielu osób prostych i ukrytych, które rzeczywiście pomagają Bogu, aby prowadzić świat. I nie brak ich także i dziś!” – zauważył Papież.

Franciszek szczególną uwagę zwrócił na pierwsze błogosławieństwo, które mówi o „ubogich w duchu”. Zaznaczył, że dla takich ludzi Jezus jest skarbem życia, a miłość bliźniego jedynym prawdziwym źródłem zysku. Żyć szczęśliwie można tylko wtedy, gdy się kocha.

Papież wspomniał także o błogosławieństwie, którego nie ma w czytanej dziś Ewangelii: „Błogosławieni, którzy w Panu umierają” i zachęcił do wdzięcznej pamięci o bliskich, którzy już od nas odeszli. Jutro bowiem dzień, w którym jesteśmy wezwani do szczególnego towarzyszenia im naszą modlitwą – powiedział Franciszek. 

Po odmówieniu modlitwy „Anioł Pański” Papież wyraził swój ból w obliczu niedawnych ataków terrorystycznych w Somalii, Afganistanie i Nowym Jorku. Zapewnił o modlitwie za zmarłych, rannych i ich rodziny. Prosił Boga, aby nawrócił serca terrorystów i uwolnił świat od nienawiści i szaleńśtwa samobójczych ataków podejmowanych w imię Boga.

Następnie pozdrowił szczególnie uczestników Orszaku Świętych, dziękując im za tę wspaniałą inicjatywę nadającą wymiar ludowego święta religijnym obchodom Wszystkich Świętych.

Franciszek zapowiedział także, że jutro uda się na amerykański cmentarz w Nettuno, a potem do Grot Ardeatyńskich, znajdujących się na przedmieściach Rzymu, gdzie w czasie II wojny światowej Niemcy zamordowali ponad 300 Włochów i Żydów. Prosił, aby towarzyszyć mu modlitwą na tych „dwóch etapach pamięci i modlitwy za ofiary wojny i przemocy”. „Wojny nie przynoszą niczego innego, jak tylko cmentarze i śmierć – dodał Ojciec Święty. Dlatego pragnę, aby był to wyraźny znak w czasie, gdy wydaje się, że ludzkość nie odrobiła tej lekcji i nie chce tego uczynić”

pp/rv

„Kanonizacja błogosławionego Alojzego Stepinaca jest wewnętrzną sprawą Kościoła i trzeba to wyraźnie zaznaczyć. Natomiast pragnieniem Ojca Świętego jest, aby ta kwestia nie tworzyła napięć między dwoma narodami, lecz aby pomagała w kroczeniu wspólną drogą”. W tych słowach kard. Pietro Parolin odniósł się do prac komisji złożonej z naukowców z Chorwacji i Serbii, która latem tego roku obradowała na ten temat w Watykanie. 

Watykańskie sekretarz stanu, który w tych dniach przebywał w Chorwacji w odpowiedzi na pytania dziennikarzy dodał, iż rany, które pozostały po dawnych wydarzeniach nie zabliźnią się z dnia na dzień. Ważne jest, aby pracować i kroczyć w stronę jedności i pokoju. Dialog międzyreligijny i ekumeniczyny  jest w tej kwestii sprawą podstawową.

Kard. Parolin odniósł  się także do sprawy autentyczności objawień w Medjugorie. Podkreślił, że obok kwestii dotyczącej ich nadprzyrodzoności jest także problem duszpasterski. „Wolą Stolicy Apostolskiej jest takie uregulowanie tej sprawy, aby wierni, którzy tam przybywają mogli słuchać Słowa Bożego, przyjmować sakramenty i żyć prawdziwym doświadczeniem wiary”.

pp/rv

„Nasze miasto i nasz kraj są zszokowane tym kolejnym aktem bezsensownej przemocy” - powiedział kard. Timothy Dolan odnosząc się do wczorajszego ataku terrorystycznego w centrum Manhattanu w Nowym Jorku. 29-letni mężczyzna, Sayfullo Saipov narodowości uzbeckiej, mieszkaniec New Jersey, wjechał wypożyczoną furgonetką na ścieżkę rowerową rozjeżdżając pieszych i rowerzystów, a następnie zderzył się z autobusem szkolnym. Napastnik, wymachując pistoletem paintballowym i karabinkiem na śrut, został postrzelony w brzuch przez policję, a następnie przewieziony do szpitala. Jego życiu nie zagraża niebezpieczeństwo. W ataku zginęło 8 osób, a 11 zostało rannych. 

W oświadczeniu dla katolickiej agencji prasowej metropolita Nowego Jorku  wezwał mieszkańców miasta, aby wspierali tych, którzy są ranni, by modlili się za zmarłych i ich rodziny oraz działali na rzecz większego szacunku i wzajemnego zrozumienia, w celu pokonania „tak okrutnych i złych działań”.

Natomiast przewodniczący Konferencji Episkopatu Stanów Zjednoczonych stwierdził, że „ten zamierzony atak na niewinnych ludzi jest okropnym czynem, który dotyka wszystkich naszych serc”, ponownie też wyraził głębokie ubolewanie z powodu tego, że raz jeszcze „musieliśmy doświadczyć aktów terroru”.

Kard. DiNardo zapewnił rodziny i przyjaciół ofiar o swojej bliskości i modlitwie, dodał, że wszyscy biskupi i cały Kościół łączy się z tymi, którzy zostali dotknięci tą tragedią i wezwał do bycia mocnymi w Panu w czasie, gdy siły ciemności starają się odebrać nadzieję.

lgo/ rv

Uroczystość Wszystkich Świętych w szczególny sposób przeżywana jest we Lwowie i na dawnych Kresach Rzeczpospolitej. Pamięć o przodkach jest tutaj żywa i kultywowana przez mieszkających na tych terenach Polaków. Tradycją ostatnich dziesięcioleci stała się uroczysta Msza św. odprawiana na Cmentarzu Orląt Lwowskich, która gromadzi duchowieństwo i wiernych nie tylko z Ukrainy ale także z zagranicy. 

Cmentarz Łyczakowski we Lwowie należy do najstarszych nekropolii europejskich. Założony w 1786 roku, był światkiem wielu wydarzeń historycznych. Spoczywają na nim wybitni Polacy, ale także Ukraińcy, Rosjanie i Austriacy. Tak o tym miejscu mówi metropolita lwowski, abp Mieczysław Mokrzycki: „W sposób szczególny, gdy gromadzimy się na Cmentarzu Łyczakowskim i na Cmentarzu Orląt Lwowskich, chcemy podziękować tym wszystkim, którzy bronili wiary i Ojczyzny. Ich zawołaniem były słowa: Bóg, Honor i Ojczyzna. Chcemy w ten sposób przekazywać także te wielkie wartości młodym pokoleniom, aby zawsze na Bogu budowali przyszłość swoją i swojego kraju”. Odprawiana w tym roku Msza św. zgromadziła licznych Polaków i Ukraińców. Podczas procesji przez cmentarz oddano cześć poległym Orlętom lwowskim, ale także bohaterom Ukrainy, zwłaszcza poległem w trakcie trwającej aktualnie na wschodzie kraju wojny.

ks. M. Krawiec SSP/Lwów/Ukraina/rv

Przebywający w Ziemi Świętej Polacy opiekują się grobami spoczywających tam rodaków. Nawiedzają cmentarze, składają kwiaty i zapalają znicze na polskich mogiłach. 

Polacy w Ziemi Świętej, księża, zakonnicy, siostry zakonne jak również przybywający tutaj pielgrzymi spotkali się na wspólnej modlitwie przy polskiej kwaterze na cmentarzu katolickim w Jerozolimie. Cmentarz ten znajduje się na stoku góry Syjon w pobliżu bazyliki Zaśnięcia NMP i miejsca Ostatniej Wieczerzy Jezusa ze swoimi uczniami.

Polska kwatera powstała dzięki staraniom ks. prał. Stefana Pietruszki-Jabłonowskiego, (1898–1973) wieloletniego rektora Polskiej Misji Katolickiej w Ziemi Świętej. Wśród pochowanych na tym cmentarzu znajdują się polscy żołnierze i ich rodziny, którzy wraz z armią gen. Andersa szlakiem nadziei zmierzali do kraju. Nie brak tu także mogił księży, sióstr zakonnych a także i pielgrzymów, których Pan powołał do życia wiecznego na pielgrzymim szlaku. Warto wspomnieć, że na jerozolimskim cmentarzu znajduje się grób niemieckiego przedsiębiorcy, sprawiedliwego wśród narodów świata Oskara Schindlera.

Od wielu lat polskimi grobami w Jerozolimie opiekują się siostry Elżbietanki. W uroczystość Wszystkich Świętych odmówiono różaniec za zmarłych, złożono kwiaty i zapalono znicze.

Oprócz kwatery na cmentarzu parafialnym w Jerozolimie polskie groby znajdują się także na cmentarzach w Hajfie, Jaffie, Ramli, Beer-Szewie oraz Gazie. Opiekują się nimi zarówno Polacy mieszkający w Izraelu i Palestynie jak i przedstawiciele Polskiej Ambasady w Tel Awiwie i członkowie Towarzystwa Przyjaźni Palestyńsko-Polskiej.

P. Blajer OFM/ Jerozolima/ rv

W anglikańskim Opactwie Westminster w Londynie odbyła się uroczystość  upamiętniająca 500. rocznicę Reformacji. Procesję do kościoła prowadził kard. Vincent Nichols oraz prymas anglikański abp Justin Welby. W czasie ceremonii rzecznik Episkopatu Anglii i Walii podziękował za pięćdziesiąt lat owocnego dialogu ekumenicznego.

Odnosząc się do jednoczącej siły Ewangelii, anglikański prymas przypomniał słowa o. Raniero Cantalamessa OFM Cap, który z tej samej ambony w 2015 roku na otwarcie Synodu Kościoła Anglii unikał mówienia o tym, co było dobre i złe w Reformacji. Zauważył, że choć od Reformacji minęło tak wiele lat, to pokusa podziału istnieje nadal ponieważ Kościół cały czas żyje swoim doświadczeniem Boga w konkretnym kontekście historycznym, poddawany presjom polityki i władzy. To co wtedy było prawdą, jest nią także i dziś. Najważniejsze jest jednak, aby powrócić do Ewangelii, która „silnie odnowiona w  Reformacji, jest wieczna” - powiedział abp Welby.

Stwierdził także, że Ewangelia odpowiada zawsze na potrzeby danej epoki, a dziś, w dwudziestym pierwszym wieku przypomina nam o nierównościach, uchodźcach i handlu ludźmi. Ewangelia nie jest ideą, ale życiem, miłością i przemianą. Jeśli nosiciele Dobrej Nowiny nie są zjednoczeni w miłości, jak  mogą przekonywać, że to co mówią jest prawdą?” - dodał anglikański prymas. Na zakończenie zaapelował o jedność chrześcijan i ostrzegł przed ryzykiem „zamknięcia się w kręgu swoich tradycji, które  patrzą na innych z gniewem i antagonizmem”.

lgo/ rv

„Hiszpania w Ziemi Świętej” – to tytuł wystawy otwartej w Madrycie. Zorganizowały ją madrycki Uniwersytet św. Damazego i Dzieło Pomocy Ziemi Świętej (Obra Pía de los Santos Lugares). W otwarciu wystawy udział wzięli m. in. arcybiskup Madrytu kard. Carlos Osoro, administrator apostolski łacińskiego patriarchatu Jerozolimy abp Pierbattista Pizzaballa, rektor Uniwersytu św. Damazego prof. Javier Prades oraz przedstawiciele hiszpańskiego rządu. 

„Istnieje szczególna relacja pomiędzy Hiszpanią i Ziemią Świętą. Jeśli dzisiaj wielu chrześcijan może tutaj żyć, to zawdzięczamy to w dużej mierze interwencji Hiszpanii na przestrzeni wieków” – powiedział abp Pierbattista Pizzaballa, administrator apostolski łacińskiego patriarchatu Jerozolimy. „W trudnym okresie drugiej intyfady Hiszpania była bardzo aktywna, wysyłając pomoc humanitarną, medyczną czy też podejmując inicjatywy mające na celu dialog i pojednanie. Z drugiej strony bardzo ważne były i są pielgrzymki oraz różnego rodzaju inicjatywy kulturalne. Nie ma takiego miesiąca, aby nie przybył w pielgrzymce hiszpański biskup z pielgrzymami. Te wszystkie inicjatywy sprawiają, że relacja pomiędzy Kościółem-matką w Jerozolimie a Hiszpanią jest żywa” – podkreślił abp Pizzaballa.

Wystawa prezentuje szereg prac prowadzonych przez hiszpańskich archeologów w Ziemi Świętej w przeszłości i obecnie, a także inicjatywy, które mają pomóc przede wszystkim chrześcijanom żyjącym w trudnych warunkach.

„Celem wystawy – mówi jej współorganizator, profesor archeologii Cayetana Johnson – jest ukazanie pracy historyczno-archeologicznej, a także pisemnej, ponieważ mamy oczywiście studia tekstów biblijnych w oparciu o pozostałości archeologiczne, nad którymi pracujemy od lat. Wystawa ukazuje głównie naszą pracę, ponieważ jako Hiszpanie prowadzimy badania archeologiczne i studiujemy Pismo św. tak Starego, jak i Nowego Testamentu. Skierowana jest także do tych, których interesuje nie tylko duchowość, ale także historia, literatura i kultura z drugiej strony Morza Śródziemnego” – dodaje prof. Johnson.

Rektor Uniwersytetu św. Damazego, prof. Javier Prades, podkreślił wielki wkład hiszpańskiego Kościoła nie tylko w utrzymaniu miejsc świętych, ale także w coraz lepszym poznawaniu ojczyzny Jezusa Chrystusa przez prowadzenie badań naukowych i prac archeologicznych.

Kontakty Hiszpanii z Ziemią Świętą sięgają pierwszych wieków Kościoła. Po edykcie tolerancyjnym cesarza Konstantyna (313 r.) nasiliły się pielgrzymki do miejsc świętych. Przybył tutaj m. in. bp Hozjusz z Kordoby, a także wielu biskupów z Galicji. Najsłynniejszym pielgrzymem z tego okresu była jednak Egeria, która odwiedziła Ziemię Świętą pod koniec IV wieku. Swoje przeżycia opisała w “Itinerarium ad Loca Sancta”. Dzieło to jest bezcennym źródłem, aby poznać Ziemię Świętą w tym okresie: miejsca kultu, liturgię czy zwyczaje pielgrzymów.

Wystawa będzie czynna do 8 listopada. W programie przewidziana jest m. in. modlitwa o pokój z udziałem Kościołów wschodnich, które są obecne w Ziemi Świętej.

M. Raczkiewicz CSsR/ Madryt/ rv

Słuchaj: