Dziś, we wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych, Franciszek modli się w miejscach upamiętniających tragedię II wojny światowej. Tym razem Papież postanowił bowiem odprawić Mszę na amerykańskim cmentarzu wojskowym w Nettuno, 60 km na południe od Rzymu. Pochowani są tam przede wszystkim żołnierze, którzy polegli podczas lądowania aliantów pod Anzio w pierwszej połowie 1944 r., czyli w tym samym czasie, gdy 100 km dalej trwała bitwa o Monte Cassino. Na cmentarzu znajduje się niemal 8 tys. grobów oraz tablica upamiętniająca 3 tys. żołnierzy zaginionych.

Ponadto w drodze powrotnej do Rzymu Franciszek postanowił oddać hołd cywilnym ofiarom wojny. Stąd jego postój w Grotach Ardeatyńskich na przedmieściach Wiecznego Miasta. 24 marca 1944 r. odbyła się tam masowa egzekucja Włochów i Żydów w odwecie za zamach na kolumnę niemieckiej policji, przeprowadzony przez włoski ruch oporu.

W homilii na amerykańskim cmentarzu Papież mówił o tragedii tych żołnierzy, którzy polegli na wojnie. Przypomniał łzy ich matek i żon. Zauważył, że świat nie wyciągnął wniosków z tych doświadczeń, znowu szykuje się do wojny. Podkreślił jednak, że na cmentarz zawsze przychodzimy z nadzieją w Bogu, która nigdy nie zawodzi.

„Nadzieja tak często rodzi się jednak z tak wielu plag ludzkości, z tak wielu cierpień. Te chwile cierpienia kierują nasz wzrok ku niebu i wtedy mówimy: Wierzę, że mój Zbawiciel żyje. Ale wystarczy już tego, Panie. I taka modlitwa rodzi się chyba w każdym z nas, kiedy patrzymy na ten cmentarz. Jesteśmy pewni, Panie, że oni są u Ciebie, ale prosimy Cię, dość już tego, nigdy więcej wojny, nigdy więcej tej niepotrzebnej rzezi, jak mówił Benedykt XV” – powiedział Franciszek.

Dodajmy, że wieczorem Papież uda się na groby swych poprzedników. Jak co roku jego modlitwa w grotach Bazyliki Watykańskiej ma charakter ściśle prywatny.

         kb/ rv

Imię Boga ma się święcić w nas, a często tak nie jest – powiedział Papież w drugiej rozmowie o modlitwie Ojcze Nasz. Są one nadawane w każdą środę wieczorem w telewizji włoskiego episkopatu TV2000. Mówiąc o potrzebie uświęcania imienia Boga, Franciszek zauważył, że chrześcijanie często dają złe świadectwo. „Twierdzimy, że jesteśmy chrześcijanami, że mamy jednego Ojca, a żyjemy... może nie jak zwierzęta, ale jak niewierzący, czynimy zło” – dodał Papież.

Ks. Marco Pozza, który rozmawia z Franciszkiem o modlitwie, opowiedział historię pewnego więźnia, który przychodzi do więziennej kaplicy, by tam się wyspać. Zapytany, dlaczego to robi, powiedział, że kaplica to jedyne miejsce, gdzie ma spokój serca. Nawiązując do tego, Papież powiedział:

„Modlić się to pozwolić, by Bóg na ciebie patrzył. Ja także zasypiam niekiedy na modlitwie. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, której również się to przytrafiało, twierdziła, że Pan Bóg, nasz Ojciec, jest z tego zadowolony. Psalm 130 czy 131 w zależności od numeracji, ten krótki Psalm mówi, że człowiek jest przed Bogiem niczym dziecko w objęciach. I to jest jeden ze sposobów, by święcić imię Boga: czuć się jak dziecko w Jego rękach” – powiedział Papież.

kb/ rv

W Watykanie rozpoczęła dziś konferencja Papieskiej Akademii Nauk Społecznych pod tytułem „Zdrowie ludzi a zdrowie planety – nasza odpowiedzialność”. Tematem wystąpień i dyskusji będą zatem zmiany klimatyczne, zanieczyszczenie środowiska w odniesieniu do działalności człowieka i jego zdrowia. Mówi bp Marcelo Sánchez Sorondo, kanclerz akademii. 

„O problemie zmian klimatycznych Papieska Akademia mówi już od 20 lat. Chodzi tu o ocieplenie klimatu. To jeden z papieskich akademików Paul Crutzen zauważył, że żyjemy w epoce antropicznej, czyli że choć działalność człowieka zawsze miała wpływ na klimat, to teraz już go determinuje, w sensie negatywnym, czyli powoduje jego ocieplenie. Tym razem Akademia podjęła się badań nad pewną intuicją, która jest obecna w encyklice Papieża Franciszka Laudato si', kiedy jest w niej mowa, że zmiany klimatyczne mają wpływ na ludzkie zdrowie. Taki jest właśnie temat tej konferencji. Ale przy tej okazji mówić też będziemy o aktualnym stanie zmian klimatycznych i ocieplania klimatu. Sytuacja jest bardzo poważna i robi się bardzo mało, by to zmienić. Dlatego bardzo nas to niepokoi” – powiedział Radiu Watykańskiemu kanclerz Papieskiej Akademii Nauk Społecznych.

Zdaniem bp. Sorondo kluczową kwestią jest dziś postawa polityków, bo to od nich zależą konkretne decyzje. Ich opinie są natomiast podzielone. Tytułem przykładu kanclerz Papieskiej Akademii stwierdził, że „chiński prezydent rozumie ten problem, a inni prezydenci nie rozumieją”. Jego zdaniem dużo zależy tu od wykształcenia. W krajach takich jak Niemcy, gdzie poziom kultury ekologicznej jest wysoki, nawet zwykły taksówkarz przejmuje się zmianami klimatycznymi. W innych krajach, gdzie wykształcenie jest na niskim poziomie, twierdzi się, że jest to kwestia dyskusyjna – dodał argentyński hierarcha.

kb/ rv

Stolica Apostolska i luteranie zapowiedzieli temat kolejnego etapu oficjalnego dialogu teologicznego między obu wyznaniami. W jego ramach rozpocznie się głębsze odkrywanie tego, w co wierzymy razem, i tego, czym się różnimy, gdy chodzi o Kościół, Eucharystię i posługę duchowną. Temat ogłoszono we wspólnym oświadczeniu, wydanym przez Papieską Radę ds. Popierania Jedności Chrześcijan i Światową Federację Luterańską 31 października, na zakończenie obchodów 500-lecia reformacji. 

W oświadczeniu podano, że ​​następnym zadaniem Komisji Dialogu Katolicko-Luterańskiego będzie „rozeznawanie na modlitwie naszego rozumienia Kościoła, Eucharystii i posługiwania, szukając zasadniczego porozumienia, by pokonać pozostające między nami różnice”. „Po 500 latach podziału, a nawet gwałtownej opozycji, katolicy i luteranie oraz wiele innych wspólnot chrześcijańskich upamiętniali razem reformację, przyznając się do popełnionych w przeszłości grzechów i zobowiązując się do pracy na rzecz pełnej jedności” – stwierdzono we wspólnym dokumencie. Watykańska dykasteria ds. ekumenizmu i Federacja Luterańska opublikowały go w sam Dzień Reformacji, obchodzony przez protestantów w rocznicę jej zainicjowania ​​w 1517 r. przez Marcina Lutra ogłoszeniem 95 tez. „Po raz pierwszy luteranie i katolicy spojrzeli na reformację z perspektywy ekumenicznej –  czytamy w oświadczeniu. – To pozwoliło na nowo spojrzeć na wydarzenia z XVI wieku, które doprowadziły nas do podziału”.

lgo/ rv

Minęło 25 lat od pamiętnego przemówienia Jana Pawła II do Papieskiej Akademii Nauk, w którym przyznał on, że potępienie Galileusza było błędem. Papież-Polak stwierdził już na początku swego pontyfikatu, w 1979 r., że włoski uczony wiele musiał się wycierpieć od ludzi i instytucji Kościoła. W roku 1981 Ojciec Święty powołał do życia specjalną komisję do zbadania procesu prowadzonego przeciwko astronomowi trzy i pół wieku wcześniej. Na jej czele stał kard. Paul Poupard. To właśnie po zakończeniu jej prac Jan Paweł II wygłosił 31 października 1992 r. przemówienie do Papieskiej Akademii Nauk o Galileuszu. O znaczenie tego kroku i jego owoce dla dialogu między Kościołem a nauką zapytaliśmy jezuitę, który był wtedy wicedyrektorem Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego. O. Sabino Maffeo ma obecnie 95 lat.

„Powiedziałbym: «Nareszcie!». Nareszcie Kościół decyzją Jana Pawła II wyjaśnił tę sprawę, oświadczając uroczyście, że było wielkim błędem potępienie Galileusza, który mówił prawdę, tymczasem kazano mu powstrzymać się od obrony teorii, która była słuszna. Jest zasługą tego Papieża, że wyraźnie powiedział, iż popełniono błąd, kiedy potępiono Galileusza. Środowisko, w którym się znajduję, Watykańskie Obserwatorium Astronomiczne, jest czymś, co pokazuje, że papieże cenią sobie naukę! Ktoś mógłby pomyśleć: «Czy w końcu ci księża, którzy zajmują się gwiazdami, planetami i podobnymi rzeczami, nie mogliby być lepiej wykorzystani w prowadzeniu apostolstwa?». A więc odwaga, by jednak przeznaczyć do tego tych kapłanów oznacza, jak bardzo ważne jest świadectwo, które oni dają, i pokazuje to, że Kościół uznaje też błędy popełnione w dziedzinie astronomii” – powiedział o. Maffeo.

ak/ rv

Episkopat Stanów Zjednoczonych zapewnia o swej jedności i lojalności względem Ojca Świętego. Specjalne oświadczenie wydał w tej sprawie kard. Daniel DiNardo, przewodniczący episkopatu. Powodem tej wyjątkowej deklaracji jest dyskusja, jaka zrodziła się w amerykańskim Kościele po publikacji listu o. Thomasa Weinandy’ego OFM Cap. do Papieża. O. Weinandy to jeden z najwybitniejszych amerykańskich teologów, członek Międzynarodowej Komisji Teologicznej oraz konsultant komisji amerykańskiego episkopatu do spraw doktrynalnych. W przeszłości był również szefem pracowników tej komisji. W opublikowanym przedwczoraj liście do Franciszka o. Weinandy poddaje głębokiej krytyce niektóre aspekty jego pontyfikatu. Ze względu na niekwestionowany autorytet amerykańskiego kapucyna krytyka ta odbiła się szerokim echem. Reagując na ten list amerykańscy biskupi poprosili, by zrezygnował on z funkcji konsultanta episkopatu.

W wydanym wczoraj oświadczeniu kard. DiNardo przyznaje, że list ten stał się okazją do refleksji nad naturą dialogu w Kościele. Na przestrzeni wieków duchowni, teolodzy i świeccy wiedli dyskusje i mieli różne opinie w kwestiach duszpasterskich i teologicznych. W ostatnich czasach dyskusja ta jest obecna również w mediach i często jest to dobre. Natomiast wyrażanie jej na zasadzie politycznej opozycji, w kategoriach «liberalny-konserwatywny», «lewicowy-prawicowy», «przed- i posoborowy», nie zawsze jest korzystne – zauważa przewodniczący amerykańskiego episkopatu. Potwierdza on jednak, że wśród katolików istnieją uprawnione różnice poglądów, a Kościół potrzebuje uczciwej i pokornej dyskusji. Wszyscy powinni się w niej wykazywać miłością. W tym kontekście kard. DiNardo dodaje też, że do nauczania Ojca Świętego powinno się stosować zalecenie św. Ignacego Loyoli: „Każdy dobry chrześcijanin powinien chętniej ocalić zdanie bliźniego niż je potępić”.

kb/ rv

Słuchaj:      

Słuchaj: