Kiedy Bóg daje jakiś dar, jest on nieodwołalny. Bóg nie daje go dzisiaj po to, żeby jutro odebrać. Kiedy powołuje, to wezwanie pozostaje na całe życie. Taką refleksją rozpoczął Papież homilię podczas porannej Mszy w kaplicy Domu św. Marty. Nawiązał do tematu wybrania przez Boga z dzisiejszego czytania z Listu św. Pawła do Rzymian. Zwrócił uwagę, że w historii zbawienia są trzy wezwania Boga dla Jego ludu, wszystkie trzy nieodwołalne. Tak było z Abrahamem i tak jest z każdym z nas. 

„Każdy z nas jest wybranym, każda z nas jest wybraną przez Boga. Każdy z nas nosi w sobie obietnicę złożoną przez Pana: «Chodź w mojej obecności, bądź nienaganny, a Ja to uczynię dla ciebie». I wszyscy zawieramy przymierza z Bogiem. Każdy z nas może je zawierać albo nie – pozostaje wolny. To jednak jest faktem. I ma być także pytaniem: Jak ja odczuwam moje wybranie? Czy może czuję się chrześcijaninem z przypadku? Jak przeżywam obietnicę, obietnicę zbawienia na mojej drodze i jak jestem wierny przymierzu? A jak wierny jest On?”.

Bóg jest „samą wiernością” i wobec niej nie pozostaje nam nic innego, jak zapytać, czy odczuwamy, że otacza On nas opieką i „szuka” nas, kiedy się od Niego oddalamy – dodał Franciszek. Podkreślił, że Apostoł, mówiąc o Bożym wybraniu, aż czterokrotnie powraca do dwóch słów: „nieposłuszeństwo” i „miłosierdzie”. Gdzie było pierwsze, tam pojawiło się też i drugie – zauważył Ojciec Święty podkreślając, że to jest nasza droga zbawienia. 

„Znaczy to, że na drodze wybrania wiodącej ku obietnicy i przymierzu będą grzechy, będzie nieposłuszeństwo, ale wobec tego nieposłuszeństwa jest zawsze miłosierdzie. Jest to jak dynamika naszej drogi ku dojrzałości: zawsze jest miłosierdzie, ponieważ On jest wierny, On nigdy nie odwołuje swoich darów. To wszystko jest ze sobą powiązane, powiązane z tym, że dary są nieodwołalne. A dlaczego? Dlatego, że wobec naszych słabości, naszych grzechów jest zawsze miłosierdzie. I kiedy Paweł dochodzi do tej refleksji, robi jeszcze jeden krok dalej. Jednak nie w kierunku wyjaśnienia nam czegoś więcej, tylko adoracji”.

Papież nawiązał tu do tego, że w dzisiejszym czytaniu z Listu do Rzymian św. Paweł po wyjaśnieniu, że „Bóg poddał wszystkich nieposłuszeństwu, aby wszystkim okazać swe miłosierdzie” (Rz 11, 32), przechodzi do pochwalnej modlitwy zaczynającej się słowami: „O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi!” (11, 33). Franciszek zachęcił zatem do adoracji i wielbienia w milczeniu wobec „tej tajemnicy nieposłuszeństwa i miłosierdzia, które nas wyzwala” oraz wobec „tego piękna nieodwołalnych darów, jakimi są wybranie, obietnica i przymierze”. 

„Myślę, że wszystkim nam może dziś dobrze zrobić, kiedy pomyślimy o naszym wybraniu, o obietnicach, jakie Pan nam złożył, i o tym, jak każdy z nas przeżywa przymierze z Panem. I jak pozwalam, żeby Pan okazał mi miłosierdzie wobec moich grzechów, wobec mojego nieposłuszeństwa? A wreszcie, czy jestem zdolny – jak Paweł – chwalić Boga za to, co dał mnie, co dał każdemu z nas; chwalić i spełniać ten akt adoracji. Ale nigdy nie zapominać: dary i wezwanie Boże są nieodwołalne”.

ak/ rv

"Stolica Apostolska wobec Rosji i wschodniego chrześcijaństwa. Od Jana Pawła II do Franciszka”  – to tytuł międzynarodowej konferencji, która rozpoczyna się dziś na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Jej obrady koncentrują się na analizie dialogu z perspektywy doświadczeń Polski i krajów ościennych, jak też roli polskiej spuścizny kulturowej w tym zakresie, znaczeniu politycznym dialogu ekumenicznego, a także przypomnieniu poglądów Jana Pawła II na ten temat oraz ich recepcji w Rosji.

kb/ rv

Dokładnie przed rokiem Kościół przeżywał Jubileusz Więźniów. Aby uczcić tę rocznicę, w rzymskim więzieniu Rebibbia zorganizowano pokaz filmu polskiego dokumentalisty Janusza Mrozowskiego „Witaj w kryminale, Papieżu Franciszku”. Został on nakręcony w afrykańskim więzieniu w stolicy Burkina Faso Wagadougu. Więźniowie zwracają się w nim bezpośrednio do Ojca Świętego, przyjmując go jako swego gościa i nawiązując do tego, co powiedział on do nich z okazji Jubileuszu Miłosierdzia, a także przy odwiedzinach w różnych zakładach karnych. Wcześniej, 25 października, film został już zaprezentowany w Filmotece Watykańskiej w sali im. kard. Deskura. Mówi Janusz Mrozowski. 

Zdaniem Janusza Mrozowskiego każdy, kto obejrzy ten film, może się poczuć jak Papież Franciszek. Dla niego samego praca z afrykańskimi więźniami stała się drogą duchowej przemiany. „Powróciłem do Boga, od którego odwróciłem się z dumą 14-latka” – przyznał Janusz Mrozowski.

Polski dokumentalista ma nadzieję, że przeżywany przed rokiem Jubileusz Więźniów pozostawi trwały ślad. Dlatego proponuje on, by 6 listopada był przeżywany co roku jako Dzień Godności Więźniów.

kb/ rv

70-letni katolicki diakon Patrick Logsdon, który prowadził na wyspie Long Island koło Nowego Jorku ośrodek przejściowy Anthony House dla zwolnionych z więzienia przestępców oraz narkomanów, został przez jednego z podopiecznych śmiertelnie zraniony nożem. Poszukująca zabójcy policja ostrzegła, że jest on uzbrojony i niebezpieczny.

Diakon pracował tam jako administrator od ponad 30 lat. Dom mógł gościć równocześnie do dziewięciu mężczyzn, dając im miejsce do spania i posiłki oraz pomagając znaleźć zatrudnienie. Wielu z nich miało za sobą dziesiątki lat spędzonych w więzieniu. Ośrodek prowadzi Towarzystwo św. Wincentego a Paulo z diecezji w Rockville Centre, do której należy Long Island. Kuria diecezjalna w komunikacie wydanym po śmierci diakona Logsdona określiła ją jako wielką stratę, podkreślając, że „także w chwili śmierci niósł on ewangeliczne orędzie troski o ubogich, tak jak to czynił wiernie przez 33 lata”.

lgo/ rv

We Francji narasta kryzys powołaniowy. Od roku 2000 liczba seminarzystów zmniejszyła się o 30 proc. Aktualnie jest ich zaledwie 662. Dane te podano podczas jesiennej sesji Episkopatu. Formacja kapłańska jest jednym z głównych tematów obrad.

Referujący sytuację w seminariach ks. Jean-Luc Garin (sekretarz Krajowej Rady Wyższych Seminariów Duchownych) zwrócił uwagę na dwie tendencje. Wśród kleryków wzrasta liczba obcokrajowców; stanowią już oni 25 proc. przyszłych kapłanów we Francji. Ponadto, przy ogólnym spadku liczby powołań, wzrasta liczba członków Wspólnoty św. Marcina. Aktualnie już co szósty wchodzący na drogę powołania wybiera tę właśnie kapłańską wspólnotę, która we Francji uchodzi za bardzo konserwatywną. Ks. Garin podkreślił też potrzebę łączenia seminariów. Aktualnie jest ich 36, przy czym ponad połowa alumnów studiuje w pięciu seminariach.

kb/ rv, la croix

Duszpasterstwo katolików języka hebrajskiego w Izraelu ma nowego koordynatora. Został nim ks. Rafic Nahra. Jego poprzednikiem był żydowski konwertyta ks. David Neuhaus SJ. Natomiast ks. Nahra urodził się w libańskiej rodzinie w Egipcie. Za jedno ze swych najważniejszych zadań uważa nawiązanie dobrych relacji z arabskimi chrześcijanami z Izraela. Katolicka wspólnota hebrajskojęzyczna, w której pełni on już od lat posługę duszpasterską, bardzo tej współpracy potrzebuje. Również dlatego, że ma poważne braki lokalowe. Ostatnio zgromadziło się na Mszę trzy tysiące katolików pochodzących z Indii i musieliśmy dla nich wynająć audytorium – mówi ks. Nahra.

Przypomina on, że katolicy hebrajskojęzyczni to przede wszystkim migranci: z Filipin, Indii, a także z Polski. Najważniejsza w naszym duszpasterstwie jest praca z dziećmi i młodzieżą – dodaje ks. Rafic Nahra. 

„Izrael nie sprzyja temu, by migranci mieli dzieci. Ale te dzieci i tak się pojawiają, i stają się niemal stuprocentowymi Izraelczykami, silnie zakorzenionymi w izraelskim społeczeństwie. Doskonale mówią po hebrajsku, który zazwyczaj jest ich jedynym językiem. Język swych rodziców znają dość słabo. I to właśnie oni są główną racją bytu naszego duszpasterstwa. W szkole nie ma katechezy. Mało tego, jak wszystkie dzieci poznają one w szkole Pismo Święte i jego żydowską interpretację. I dlatego my staramy się im pokazać, że jako chrześcijanie odczytujemy Biblię inaczej, w świetle Jezusa. Nie jest to łatwe. Dzieciom trudno jest to zrozumieć. Ale jeśli my im tego nie wyjaśnimy w pewnym wieku, to potem przekazanie im wiary chrześcijańskiej jest jeszcze trudniejsze” – powiedział Radiu Watykańskiemu ks. Rafic Nahra, nowy wikariusz patriarchalny dla katolików hebrajskojęzycznych w Łacińskim Patriarchacie Jerozolimy.

kb/ rv

Nie można tolerować bezsensownej zbrojnej przemocy we żadnych jej przejawach i trzeba jej zapobiegać – oświadczył przewodniczący amerykańskiego episkopatu po kolejnej masowej zbrodni w USA. W miasteczku Sutherland Springs w stanie Teksas doszło wczoraj do masowego morderstwa w kościele baptystów. Uzbrojony mężczyzna wszedł tam podczas nabożeństwa, w którym brało udział ok. 50 osób, i zaczął strzelać. Jak poinformowała policja, jest 26 zabitych, w tym dzieci,  m.in. 14-letnia córka pastora, i ok. 20 rannych. Napastnik nie żyje.

Komentując napaść na baptystów, przewodniczący katolickiej Konferencji Episkopatu USA zauważył: „To niezrozumiałe tragiczne wydarzenie dołącza do wzrastającej liczby masowych zabójstw, z których niektóre były dokonane również w kościołach, gdy ludzie oddawali cześć Bogu i modlili się. Musimy stanowczo stwierdzić – powiedział kard. Daniel DiNardo – że istnieje podstawowy problem w naszym społeczeństwie. Kultura życia nie może tolerować bezsensownej zbrojnej przemocy we żadnych jej przejawach i trzeba jej zapobiegać. Niech Pan, który sam jest pokojem, pośle nam swojego Ducha miłosierdzia, byśmy sprzeciwiając się przemocy rozwijali Jego pokój wśród nas wszystkich” – dodał amerykański purpurat.

lgo/ rv

Dziś rozpoczynają się na Filipinach „Krajowe Dni Młodzieży”, który potrwają tam do piątku 10 listopada, gromadząc ponad 2300 osób z całego kraju. Hasło spotkania to słowa Matki Bożej z Magnificat: „Wszechmocny uczynił mi wielkie rzeczy i święte jest Jego imię” (Łk 1:49). Uczestnikami są młodzi ludzie w wieku od 13 do 39 lat, którzy zastanawiają się nad ważnymi kwestiami życia młodzieży, jak wyzwania społeczne, media społecznościowe, handel ludźmi, promocja edukacji społecznej czy sztuka i kultura.

Spotkanie zorganizowała archidiecezja Zamboanga wraz z Komisją Duszpasterstwa Młodzieży Konferencji Episkopatu Filipin. Półwysep Zamboanga to historyczny obszar misji dla Kościoła tego kraju. Misjonarze odegrali tam kluczową rolę w promowaniu wiary i sprawiedliwości.

„Na zakończenie tego pięciodniowego święta wiary naszym marzeniem jest, aby młodzi ludzie uważali się za «czynnik zmian» dla naszego Kościoła i naszego kraju – powiedział miejscowy ksiądz  ks. Wilfredo Samson. – Dlatego mamy nadzieję, że przyczyni się ono do kształcenia naszej młodzieży na przyszłych liderów i misjonarzy Ewangelii w świecie, do budowania Królestwa Bożego pośród nieprawości”.

lgo/ rv

Słuchaj: