Problemowi migracji poświęcił Papież przesłanie na przyszłoroczny Światowy Dzień Pokoju. Będzie on obchodzony 1 stycznia pod hasłem: „Migranci i uchodźcy: meżczyźni i kobiety w poszukiwaniu pokoju”. Odwołując się do słów św. Jana Pawła II, Franciszek napisał: „Jeśli wielu ludzi podziela «marzenie» o świecie, w którym panuje pokój, jeśli doceniany jest wkład migrantów i uchodźców, ludzkość może coraz bardziej stawać się rodziną wszystkich, a nasza ziemia prawdziwym «wspólnym domem»”.

Pisząc o ponad 250-milionowej rzeszy migrantów, wśród których ponad 22 miliony stanowią uchodźcy, Franciszek wskazał na przyczyny tego zjawiska. Wymienił wśród nich niekończące się wojny i konflikty zbrojne, pragnienie lepszego życia, połączenia się z własną rodziną oraz coraz większą liczbę tych, którzy uciekają od biedy spowodowanej degradacją środowiska. Zaznaczył, że w wielu krajach wyolbrzymia się zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego lub koszty przyjęcia nowych przybyszów. Zdaniem Papieża podsycanie strachu przed migrantami jest sianiem przemocy, dyskryminacji rasowej oraz ksenofobią. Dlatego zachęcił, aby na rosnące globalne migracje spojrzeć z ufnością, jako na szansę budowania pokojowej przyszłości.

Franciszek zwrócił także uwagę na fakt, że migranci i uchodźcy nie przybywają z pustymi rękami: są odważni, pełni energii i dążeń, przynoszą skarby swoich rodzimych kultur. Nie brak więc tych, którzy z poświeceniem i kreatywnością otwierają przed nimi drzwi i serca.

Aby zapewnić im szansę na znalezienie pokoju Papież zaproponował cztery działania: przyjmowanie, chronienie, promowanie i integrowanie. Podkreślił także  zainteresowanie i konkretne działania Kościoła katolickiego w celu przyjęcia przez wspólnotę międzynarodową dwóch globalnych porozumień, promowanych przez ONZ. Jedno dotyczy bezpiecznych, uporządkowanych i uregulowanych migracji, a drugie uchodźców. Będą one mogły stanowić ramy odniesienia dla programów politycznych i praktycznych działań. Stąd ważne jest, aby były inspirowane przez współczucie, dalekowzroczność i odwagę.

pp/rv

Rany chrześcijan, również niezagojone, jeśli przenika je żywa obecność Jezusa i Jego miłość, stają się ranami jaśniejącymi, znakami światła paschalnego w świecie spowitym tak wieloma ciemnościami – powiedział Franciszek do członków Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem katolickim a Asyryjskim Kościołem Wschodu.

Wspólnota ta, od początków chrześcijaństwa, jest obecna na Bliskim Wschodzie i w Azji Centralnej. W przeszłości była utożsamiana z nestorianizmem. W 1994 r. oba Kościoły podpisały deklarację o Wcieleniu wyjaśniając dotychczasowe rozbieżności dotyczące chrystologii. Dzisiaj podpisano drugą deklarację o sakramentach i postanowiono się zająć kolejnym tematem, a mianowicie Kościołem.

W swym przemówieniu Franciszek zwrócił uwagę na znaczenie, jakie Kościół asyryjski przywiązuje do znaku krzyża. Niektórzy teolodzy przypisują mu wręcz rangę świętego misterium, bo każdy sakrament włączony jest w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. 

„Jest to piękna intuicja, bo Chrystus ukrzyżowany i zmartwychwstały jest naszym zbawieniem i naszym życiem. Z Jego chwalebnego krzyża płynie nadzieja i pokój, jedność świętych misteriów, które sprawujemy, a także jedność między nami, którzy zostaliśmy ochrzczeni w tej samej śmierci i zmartwychwstaniu Pana. Kiedy patrzymy na krzyż, czy robimy znak krzyża, powinniśmy pamiętać o ofiarach poniesionych w jedności z ofiarą Jezusa i być blisko tych, którzy dziś niosą na swych barkach ciężki krzyż. Również Asyryjski Kościół Wschodu, wraz z innymi Kościołami oraz licznymi braćmi i siostrami w regionie, doświadcza prześladowań i jest świadkiem brutalnej przemocy popełnianej w imię fundamentalistycznych ekstremizmów” – powiedział Ojciec Święty.

Franciszek wspomniał też o licznej grupie wiernych, którzy musieli opuścić swą ojczyznę. Ich integracja nie jest łatwa, a w nowych społeczeństwach grozi im sekularyzacja, która utrudnia zachowanie nie tylko własnych tradycji, ale także samej wiary. Papież życzył, aby pośrodku wszystkich tych trudności, ponawiany wciąż na nowo znak krzyża, przypominał im, że miłosierny Bóg nigdy nie opuszcza swych wiernych, lecz ich rany zanurza w swoich.

kb/ rv

To praca powinna służyć człowiekowi, a nie człowiek pracy. Dlatego należy odrzucić struktury, które wyzyskują i szkodzą człowiekowi, rodzinom, społeczeństwu i naszej matce ziemi – napisał Franciszek w liście do uczestników międzynarodowej konferencji związków zawodowych i ruchów pracowniczych, która odbywa się w Watykanie.

Papież obszernie podjął temat godności ludzkiej pracy w odniesieniu do integralnego rozwoju człowieka. Przypomniał, że sam Jezus większość swego życia poświęcił pracy fizycznej, a my również i w tym mamy Go naśladować, nie przesadzając jednak z tak zwana „mistyką” pracy, bo człowiek ma też i inne potrzeby.

Odnosząc się do aktualnej sytuacji, Franciszek wspomniał między innymi o obowiązku ochrony miejsc pracy. Mówiąc na przykład konkretnie o niezbędnych przemianach w przemyśle energetycznym, o przejściu od szkodliwych dla środowiska paliw kopalnianych do źródeł odnawialnych, Ojciec Święty podkreślił, że nie może się to odbywać kosztem najbardziej potrzebujących i ich pracy.

Zwracając się bezpośrednio do samych związkowców, Papież przestrzegł ich przed trzema pokusami, które zagrażają ich działalności. Po pierwsze, winni się wystrzegać kolektywistycznego indywidualizmu, który przejawia się w dbaniu o interesy tylko tych, których sami reprezentują. Po drugie, Franciszek przypomniał o pladze korupcji, która dotyka, a przez to dyskredytuje również środowiska związkowe. W końcu, przestrzegł ich również przed zapominaniem o potrzebie uwrażliwiania sumień na solidarność. Aktualny kryzys wymaga bowiem nowego stylu życia i nowej polityki publicznej – napisał Ojciec Święty.

kb/ rv

Czuwanie, służba i darmowość, to trzy słowa, na których Franciszek oparł homilię wygłoszoną w Domu św. Marty. Inspiracją, jak zwykle, była Liturgia Słowa, która dziś skoncentrowała się na przywróceniu świątyni jej podstawowego znaczenia: Machabeusze rekonsekrowali sprofanowaną przez pogan świątynię, a Pan Jezus wyrzucił z niej tych, którzy uczynili z Domu Pana jaskinię zbójców.

Najważniejszą jednak świątynią – mówił Papież – jest nasze serce, bo w nim mieszka Duch Święty. Co się w nim dzieje? – pytał. 

„Czy nauczyłem się czuwać nad tym, co dzieje się w moim sercu, aby było świątynią tylko dla Ducha Świętego? Oczyszczać tę wewnętrzną świątynię i czuwać. Uważajcie: co się dzieje w twoim sercu? Kogo zapraszam, kto do niego wchodzi... Jakie są twoje uczucia, pragnienia? Rozmawiasz z Duchem Świętym? Słuchasz Go? Czuwać.  Uważać: co się dzieje w mojej świątyni, w moim wnętrzu?” – pytał Ojciec Święty.

Papież podkreślił, że Pan Jezus w sposób szczególny jest obecny w chorych, cierpiących, głodnych, w więźniach. 

„Pytam się więc:  czy dbam o tę światynię, (którą są te osoby?). Opiekuję się nią poprzez moje konkretne czyny? Zbliżam się, aby im pomóc, ubrać, pocieszyć tych, którzy są w potrzebie? Św. Jan Chryzostom napominał tych, którzy dawali wiekie ofiary, aby wystroić, upiększać świątynię z kamienia, a nie wspierali potrzebujących. Napominał ich! I mówił: «Nie, to nie jest tak. Najpierw służba, a potem upiększanie»” – kontynuował Papież.

Z kolei Franciszek odniósł się do darmowości w działaniu i tak ją tłumaczył. 

„Ile razy ze smutkiem wchodzimy do świątyni; pomyślmy o takich parafiach, biskupstwach..., w których nie wiemy, czy to Dom Boży, czy supermarket. Odbywa się w nich bowiem handel, jest nawet lista z cenami za udzielanie sakramentów. Brakuje darmowości. A Bóg darmowo nas zbawił, nie kazał nam płacić” – stwierdził Papież.

Franciszek dodał jednak, że pięniądze są ważne, aby dbać o to, co zewnętrzne, utrzymać kapłanów i dodał: „Dawaj za darmo, a Bóg zrobi resztę. Bóg uzupełni to, czego brakuje”. „Oby nasze kościoły były kościołami, gdzie służy się darmowo” – zakończył swą homilię Papież.

pp/rv

Papież Franciszek skierował wideoprzesłanie do uczestników siódmego Festiwalu Katolickiej Nauki Społecznej. Odbywa się on w Weronie pod hasłem „Wierność jest zmianą”. Na to czterodniowe spotkanie składają się prezentacje i dyskusje na temat świata pracy, sprawiedliwości, gospodarki i kultury.

Ojciec Święty podkreśla w nim, że choć brzmi to dziwnie, bycie wiernym oznacza zdolność do zmiany. Słowo Boże - dodaje - pomaga odróżnić dwa oblicza zmiany: pierwsze to „ufność, nadzieja, otwartość na nowe”. Drugie, to „trudność zrezygnowania z zabezpieczeń, aby wyjść na spotkanie z nieznanym”. „Pozostawanie we własnym obozie”, „powtarzanie wciąż tych samych słów i gestów” sprawia, że czujemy się pewniej i bezpieczniej. Mniej uspokajające jest ”wychodzenie i uruchamianie nowych procesów”.

Następnie Papież zachęcił uczestników festiwalu, aby zadali sobie pytanie: co się stanie się, jeśli pozostaniemy wierni Bogu i człowiekowi. 

„Kiedy odpowiada się Bogu to zawsze rozpoczyna się jakiś proces: dzieje się coś całkiem nowego, co prowadzi nas tam, gdzie się tego nigdy nie spodziewaliśmy. Ważne jest, że rozpoczyna się proces, postępuje się naprzód, nie zatrzymujemy się w miejscu, rozpoczynają się procesy. Wierność człowiekowi oznacza wychodzenie naprzeciw konkretnej osoby, jej oblicza, jej potrzeby czułości i miłosierdzia, aby pomóc jej wyjść z anonimowości, z peryferii istnienia. Wierność człowiekowi oznacza otwarcie oczu i serca na biednych, chorych, tych, którzy nie mają pracy, na wielu zranionych przez obojętność i gospodarkę, która odrzuca i zabija, na uchodźców uciekających przed przemocą i wojną. Wierność człowiekowi oznacza przezwyciężanie pokusy zabiegania o własne interesy, interesy egoistyczne i tworzenie miejsca na troskę o drugiego, odrzucenie pokusy rozpaczy i podtrzymawanie płomienia nadziei” – powiedział Franciszek. 

lgo/ rv

Musimy modlić się do Ojca, do Tego, który nas stworzył, który dał nam życie – przypomina Papież we wprowadzeniu do książkowego zapisu swych rozmów na temat modlitwy Ojcze nasz. Prowadzi je z włoskim księdzem Marco Pozzo i są one emitowane co środę w telewizji włoskiego episkopatu TV2000.

Franciszek podkreśla, że modlitwa „Ojcze nasz” jest szczególnie ważna dzisiaj, kiedy modna jest modlitwa do Boga kosmicznego, na sposób politeistyczny. My jednak mamy modlić się do Ojca, bo On towarzyszy nam w drodze, zna całe nasze życie. Jeśli nie rozpoczniemy modlitwy od słowa „Ojcze”, płynącego nie z ust, ale z serca, nie będziemy się mogli modlić jak chrześcijanie – podkreśla Papież.

lgo/ rv

Na Jasnej Górze trwa IV Ogólnopolski Kongres Nowej Ewangelizacji. Odbywa się on co dwa lata, a jego celem jest podjęcie ważnych kwestii dotyczących życia i posługi Kościoła w Polsce. W tym roku temat czterodniowego spotkania brzmi: „Matura czy inicjacja chrześcijańska? Bierzmowanie w kontekście nawrócenia pastoralnego”. Dziś gościem Kongresu jest abp Rino Fisichella, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. 

Przedstawiciel Watykanu zauważył, że istnieje dziś wielka potrzeba pogłębienia istoty sakramentu bierzmowania wśród młodych: „Trudność, jaka staje dziś przed Kościołem – mówił abp Fisichella - to spójne przedstawienie sakramentu bierzmowania. Refleksja nad nim przeprowadzona szczególnie przez ludzi młodych jest znakomitym pogłębieniem naszego rozumienia, jak ten sakrament powinien być celebrowany w naszych wspólnotach”. Jak podkreślają organizatorzy, czyli Zespół Episkopatu ds. Nowej Ewangelizacji, Kongres jest odpowiedzią na wezwanie Papieża Franciszka do wyjścia na peryferie, którymi są także młodzi nieznający Chrystusa. W spotkaniu biorą udział osoby duchowne, katecheci, wychowawcy i młodzież. Odbywają się konferencje, warsztaty, debaty. Towarzyszące im rekolekcje prowadzi abp Grzegorz Ryś. 

„Jak mówimy o tzw. dzisiejszej młodzieży z ubolewaniem – powiedział łódzki metropolita – to problem nie jest po stronie młodych, problem jest po stronie Kościoła, tego co Kościół im proponuje i tu mam nadzieję na przełom”.

Szansą jest odwrócenie powszechnych tendencji w parafiach - do koncentrowania się na zdobywaniu wiedzy, zaliczaniu egzaminów i podpisywaniu kart przed bierzmowaniem. Chodzi raczej o stworzenie przestrzeni spotkania młodych z Bogiem, by najpierw Go pokochali, a potem dopiero sprostali wymogom kościelnym.

Izabela Tyras, Radio Jasna Góra

Słuchaj: