W Watykanie złożył wizytę prezydent Niemiec. Frank-Walter Steinmeier został przyjęty przez Ojca Świętego, a następnie spotkał się z watykańskim sekretarzem stanu i szefem papieskiej dyplomacji.

Jak informuje watykański komunikat, podczas serdecznych rozmów wyrażono zadowolenie z dobrych relacji oraz owocnej współpracy między Stolicą Apostolską i Niemcami, a także między Kościołem i instytucjami tego kraju. Z uznaniem odniesiono się do „pozytywnego dialogu międzyreligijnego i ekumenicznego, zwłaszcza między katolikami i protestantami z okazji 500-lecia reformacji luterańskiej”. Podjęto też kwestie leżące w sferze wspólnych zainteresowań, między innymi sytuację gospodarczą i religijną w Europie i na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska migracji i promowania 

Prezydent Steinmeier przebywa w Wiecznym Mieście od wczoraj. Jako luteranin uczestniczył w niedzielnej liturgii swego wyznania w Christuskirche w Rzymie. Przy tej okazji stwierdził, że relacje między luteranami i katolikami mogą być wzorem dla europejskiego pojednania. Mówiąc o integracji europejskiej, były szef niemieckiej dyplomacji przyznał, że w procesie tym zlekceważono odczucia obywateli. Podkreślił on, że jest sprawą oczywistą, że emocje narodu wpływają na polityków. Widać to „od Wielkiej Brytanii po Katalonię, Polskę i Grecję”. Europejska integracja „może funkcjonować tylko wtedy, gdy obejmuje serca i dusze” – dodał niemiecki polityk.

Dziś natomiast po wizycie w Watykanie prezydent Niemiec odwiedził również rzymską Wspólnotę św. Idziego. Spotkał się tam z jej założycielem i włoskim politykiem Andreą Riccardim. Rozmawiano o integracji europejskiej, migracji i ubóstwie.

 kb/ rv, dw

Ojciec Święty spotkał się ze zwierzchnikami katolickich Kościołów wschodnich. Spotkanie miało charakter zamknięty. W osobistej rozmowie Franciszek zapoznawał się z sytuacją tamtejszych wspólnot kościelnych oraz odpowiadał na pytania patriarchów i arcybiskupów.

Dzisiejsza audiencja wpisuje się w program rozpoczętej dziś sesji plenarnej Kongregacji dla Kościołów Wschodnich w stulecie tej dykasterii. Z tej okazji w przyszły czwartek Franciszek złoży wizytę w Papieskim Instytucie Wschodnim „Orientale”  oraz odprawi Eucharystię w pobliskiej Bazylice Matki Bożej Większej.

kb/ rv

Na audiencjach prywatnych Papież przyjął dziś między innymi nuncjusza apostolskiego w Polsce abp. Salvatora Pennacchio oraz kierownictwo Konferencji Katolikickich Biskupów Stanów Zjdnoczonych z kard. Danielem DiNardo na czele.

kb/ rv

Jak dobry Samarytanin zaopiekować się tym, którzy są zranieni – to myśl przewodnia papieskiej homilii wygłoszonej podczas porannej Mszy w Domu św. Marty. Franciszek zachęcał do pomagania potrzebującym, tak jak czynił to sam Chrystus. Odniósł się przy tym do dzisiejszej Ewangelii, w której Jezus opowiada przypowieść o dobrym Samarytaninie, który w przeciwieństwie do kapłana i lewity, zatrzymuje się i pomaga człowiekowi pobitemu przez zbójców.

Kapłan „który powinien być człowiekiem Bożym” i lewita, któremu Prawo było bliskie, przeszli obojętnie obok rannego, prawie umierającego człowieka – zauważył Papież. 

„Jest to bardzo powszechne u nas podejście: patrzeć na katastrofę, patrzeć na złe rzeczy i przejść obojętnie obok. A potem przeczytać w gazecie, gdzie pisze się o tym jak o skandalu lub sensacji. Zamiast tego ten poganin, grzesznik, który podróżował, ‹‹zobaczył i nie poszedł obojętnie dalej: ulitował się nad nim››. Łukasz dobrze to opisuje: ‹‹Zobaczył, ulitował się, przyszedł do niego i nie odszedł: zbliżył się do niego. Opatrzył rany - on! – zalewając je olejem i winem››. Ale nie zostawił go tam: zrobiłem swoje i odchodzę; nie”.

Przytaczając treść przypowieści, Franciszek przypomniał, że Samarytanin zawiózł pobitego człowieka do gospody i opiekował się nim, a następnego dnia, wyjeżdżając w swoich sprawach, zapłacił gospodarzowi i polecił, by dbał o niego, dodając, że jeśli wyda więcej niż otrzymane „dwa denary”, zapłaci za niego po powrocie. Jest to „tajemnica Chrystusa”, który „stał się sługą, uniżył się, ogołocił i umarł za nas”. Jezus „nie przeszedł obojętnie, poszedł z nami, śmiertelnie zranionymi, zadbał o nas, zapłacił za nas i nadal płaci” i „zapłaci, gdy przyjdzie po raz drugi” tak jak „wcześniej zapłacił”. Jezus jest dobrym Samarytaninem i zaprasza nas, byśmy czynili to samo. „To nie jest opowieść o dzieciach” - mówi Franciszek - ale „tajemnica Jezusa Chrystusa”: 

„Patrząc na tę przypowieść, zrozumiemy lepiej głębię, szerokość tajemnicy Jezusa Chrystusa. Uczony w prawie odszedł milcząc, zawstydzony, nie rozumiał. Nie rozumiał tajemnicy Chrystusa. Być może zrozumie zasadę ludzką, która pomaga pojąć tajemnicę Chrystusa: że każdy człowiek powinien patrzeć na innego człowieka z góry tylko wtedy, gdy musi pomóc mu wstać. A jeśli ktoś tak czyni, jest na właściwej drodze, jest na dobrej drodze do Jezusa."

Papież odniósł się także do postawy karczmarza, który „nic nie rozumie”, jest „zdziwiony”, „zdziwiony spotkaniem z kimś, kto czynił te rzeczy”, który nigdy nie słyszał, że można je robić”.  Zdziwienie karczmarza to owoc „spotkania z Jezusem”.

Zachęcając do refleksji nad tym fragmentem Ewangelii, Franciszek zaprosił  do postawienia sobie kilku pytań: 

„Co czynię? Czy jestem zbójcą, oszustem, skorumpowanym? Jestem zbójcą? Czy jestem kapłanem oglądającym, patrzącym i przyglądającym się z drugiej strony i później przechodzącym obojętnie? Albo przywódcą katolickim, który robi to samo? Czy jestem grzesznikiem? Kimś, kto musi być potępiony za swoje grzechy? Zbliżam się, zachowuję się jak bliźni, dbam o potrzebujących? W jaki sposób postępuję wobec tak wielu zranionych ludzi, z którymi spotykam się codziennie? Czy zachowuję się jak Jezus? Czy staję się sługą? Ta refleksja może być dla nas bardzo pożyteczna, czytajmy wciąż na nowo ten fragment. Tutaj objawia się tajemnica Jezusa Chrystusa, który przyszedł do nas jako grzeszników, aby nas uzdrowić i dać nam życie„.

lgo/ rv

Ekumenizm męczenników stanowi centrum działań ekumenicznych szczególnie dziś, kiedy 80 proc. ofiar prześladowań doświadcza ich właśnie z powodu swej wiary – powiedział przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześciajan. Kard. Kurt Koch w wywiadzie udzielonym jedemu z niemieckich portali katolickich (katholisch.de) dodał, iż temat ten był już bliski Janowi Pawłowi II, który w czasie nazistowskiej, a następnie komunistycznej dyktatury doświadczał, jak traktowano chrześcijan. Natomiast Papież Franciszek często przypomina o męczennikach z Lubeki, czyli ofiarach niemieckiego nazizmu i w tym kontekście stawia pytanie: jeżeli dyktatorzy zjednoczyli chrześcijan w śmierci, to jak my możemy dzielić się za życia? 

Odnosząc się do zakończonych obchodów 500-lecia reformacji watykański hierarcha zaznaczył, że był to czas uwypuklania tego, co łączy katolików i protestantów. Nie zmienia to jednak faktu, że wiele spraw pozostaje jeszcze otwartych.  Jego zdaniem należałoby wypracować nową deklarację na temat Kościoła, Eucharystii i posługi we wspólnocie. Do tego należałoby także dołączyć tematy o charakterze etycznym, aby i na tym polu wypracować wspólną wizję. Kard. Koch przyznał również, że katolicy i protestanci mają też różne opinie na temat samego celu ekumenizmu. W wielu kwestiach dotyczących wiary osiągnięto porozumienie, ale nie co do tego, jaki ma być cel tych działań. Z punktu widzenia ewangelików, jesteśmy już pojednani, choć pozostajemy różnorodni. Natomiast katolicy tę „pojednaną różnorodność” poczytują jako punkt wyjścia do dalszych prac, aby problemy nierozwiązane nie stały się powodem nowych podziałów – dodał kard. Koch.

pp/rv

W związku z kryzysem koreańskim i groźbą użycia broni atomowej coraz bardziej aktualne stają się starania Stolicy Apostolskiej o całkowite rozbrojenie nuklearne. Wskazuje na to abp Silvano Tomasi wieloletni przedstawiciel Watykanu przez Organizacji Narodów Zjednoczonych. Podkreśla on pozytywny wpływ apeli Papieża Franciszka, który swoim autorytetem przekonuje opinię publiczną, że sama równowaga sił nie daje bezpieczeństwa. Mówi abp Tomasi. 

„Myślę, że głos Papieża Franciszka miał i nadal ma skuteczny wpływ. We wspólnocie międzynarodowej rodzi się świadomość, że drogą, którą trzeba torować jest dialog i pokój. Ważnym elementem jest tu również kształtowanie opinii publicznej. Trzeba nad tym dalej pracować, aby ludzie zrozumieli, że prawdziwe bezpieczeństwo daje społeczeństwu nie tyle siła rażenia jego arsenału, co zabieganie o dobro wspólne całej ludzkiej rodziny. Chodzi o to by konflikty w obronie własnych interesów lub dla ustanowienia własnej hegemonii straciły rację bytu” – powiedział Radiu Watykańskiemu abp Tomasi.

kb/ rv

Wszyscy, którzy na Krymie chcą pozostać Ukraińcami, są w takiej czy innej mierze prześladowani. Dotyczy to również kapłanów i wiernych Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego – powiedział Radiu Watykańskiemu bp Borys Gudziak, ordynariusz eparchii św. Włodzimierza Wielkiego w Paryżu, a zarazem odpowiedzialny za relacje zewnętrzne tego Kościoła. Jego zdaniem skala prześladowań na Krymie jest bardzo szeroka. Dotykają one dzieci, które w szkole mówią po ukraińsku, krymskich Tatarów, prawosławnych, którzy nie należą do Patriarchatu Moskiewskiego, a także grekokatolików. „Osoby takie jak ja na Krym mają zakaz wstępu” – mówi bp Gudziak.      

„Jednym z poważniejszych problemów jest fakt, że księża żonaci wraz ze swymi rodzinami znaleźli się w wielkim niebezpieczeństwie po aneksji Krymu. Dlatego musieli stamtąd uciekać, pozostał tylko jeden kapłan z rodziną. Wszystkie pozostałe parafie greckokatolickie są obsługiwane przez mnichów, którzy przybywają z Ukrainy. Nie mają oni jednak prawa stałego pobytu. Dlatego po kilku miesiącach muszą powrócić na Ukrainę i tam czekać, aż znowu będą mogli pojechać na Krym. Osobiście jestem pod wielkim wrażeniem świadectwa, jakie daje ks. Bohdan Kostecki. Ma on czworo dzieci i wraz ze swą żoną stawia czoło wielkim trudnościom, ponieważ pozostał na Krymie. Nam wszystkim daje on wielkie świadectwo, jest apostołem, który pozostaje na swoim miejscu pomimo trudności i zagrożenia, aby głosić Dobrą Nowinę i budować wspólnotę” – powiedział Radiu Watykańskiemu bp Borys Gudziak.

kb/ rv

Archidiecezja Beunos Aires po raz pierwszy w swej niemal 400-letniej historii przeżywać będzie synod diecezjalny. Zwołał go jej arcybiskup kard. Mario Poli. Wcześniej, przez ponad 15 lat kierował nią kard. Jorge Bergolio, aktualny Papież.

Kard. Poli przyznaje, że do zwołania synodu zainspirował go sam Ojciec Święty, kiedy w 2015 r. wygłosił przemówienie na temat potrzeby powrotu do praktyki synodalnej również na szczeblu lokalnym. 

Metropolita Buenos Aires, który z wykształcenia jest historykiem, przypomina, że Kościół w Ameryce Łacińskiej ma piękną tradycję synodów po Soborze Trydenckim. Jest ona związana z postacią św. Turybiusza de Mogrovejo, arcybiskupa Limy, który zwoływał synody na rozległym terytorium misyjnym. Jeśli on mógł zorganizować w tamtej epoce aż 14 synodów, to sądzę, że i nam, po 400 latach należy się ten jeden – powiedział kard. Poli.

Synod w Buenos Aires potrwa trzy lata. Pierwszy rok jest poświęcony konsultacjom, zarówno wśród katolików praktykujących, jak i tych, którzy oddalili się od Kościoła. Zgromadzone w ten sposób materiały zostaną poddane pod dyskusję. I w końcu w roku 2019 Zespół Animacji Synodalnej wypracuje deklaracje i dekrety, które zostaną opublikowane po zatwierdzeniu przez arcybiskupa. Kard. Poli przyznaje, że synod w jego diecezji nie będzie wydarzeniem łatwym. Mieszkańcy Buenos Aires są bowiem znani ze swej skłonności do zażartych dyskusji i sporów. Wszystko to będzie trzeba przezwyciężyć dialogiem i chrześcijańską miłością – dodaje metropolita argentyńskiej stolicy.

kb/ rv

„Bądźcie współczesnymi prorokami, którzy na serio biorą głoszenie Ewangelii wszystkim młodym, szczególnie tym, którzy są daleko od Boga i kroczą złą drogą” – tymi słowami bp Samson Shukardin OFM zachęcał młodych Pakistańczyków do dawania świadectwa Chrystusowi. Katolicka młodzież tego kraju spotkała się w Karaczi, aby omówić sprawy związane z przygotowaniami do przyszłorocznego Synodu Biskupów o młodzieży.

Bp Shukardin, który w Episkopacie Pakistanu odpowiada za komisję do spraw laikatu, podkreślił, że tamtejszy Kościół bardzo pogtrzebuje ludzi świeckich, aby podtrzymywać i rozwijać apostolat. Wezwał również młodych, aby w codzinnym życiu byli świadkami Jezusa zmartwychwstałego, a także angażowali się w dzieła apostolskie oraz współpracowali ze swoimi proboszczami i katechetami.

pp/rv

Słuchaj:      

W magazynie: rozmowa z ks. Eugeniuszem Cymbalukiem, pallotynem pracującym na Ukrainie 

Słuchaj: