Już pierwsze znaki ludzkiej cywilizacji przeniknęte są tajemnicą śmierci. Możemy powiedzieć, że człowiek urodził się wraz ze śmiercią – powiedział Papież w czasie audiencji ogólnej, którą poświęcił problemowi chrześcijańskiej nadziei i rzeczywistości śmierci. Zaznaczył, że współczesna cywilizacja chce ją coraz bardziej eliminować. Stąd, gdy przychodzi jesteśmy nieprzygotowani, pozbawieni najprostszych nawet słów, aby ją określić. 

„Inne cywilizacje, wcześniejsze od naszej, miały odwagę spojrzeć jej w twarz. Było to wydarzenie opowiadane przez starszych nowym pokoleniom jako nieuchronna rzeczywistość, która zmusza człowieka do życia dla czegoś absolutnego. Psalm 90 mówi : «Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca» (w. 12). Tak, liczenie własnych dni sprawia, że stajemy się mądrzy! Słowa te przenoszą nas ku zdrowemu realizmowi, odrzucając urojenie wszechmocy. Jesteśmy «znikomi», mówi inny psalm (por. 89, 48); nasze dni szybko mijają: gdybyśmy nawet żyli sto lat, to w końcu wydadzą się nam jakby tchnieniem. Wiele razy słyszałem starszych, którzy mówili: «Moje życie przeminęło jak tchnienie». Zatem śmierć ukazuje nagą prawdę o naszym życiu. Pozwala nam odkryć, że nasze akty pychy, gniewu i nienawiści były marnością: tylko marnością. Widzimy, że nie dość kochaliśmy i nie szukaliśmy tego, co było istotne. I przeciwnie, widzimy to, co zasialiśmy naprawdę dobrego: uczucia dla, dla których się poświęciliśmy, a które teraz nas podtrzymują” – powiedział Ojciec Święty.

Szczególne światło na tajemnicę śmierci – zauważył Franciszek – rzucił Jezus. Z jednej strony pozwala nam się wzruszyć i zapłakać, gdy odchodzi droga nam osoba i w tym staje się nam bardzo bliski. Z drugiej zaś prosi Ojca o wskrzeszenie Łazarza i karze mu wyść z grobu. Śmierć bowiem, która obecna jest w stworzeniu, to blizna oszpecająca Boży plan miłości, stąd Jezus chce, aby się zagoiła.

Ojciec Święty przytoczył jeszcze inny ewangeliczny obraz – wskrzeszenie córki Jaira. Kiedy ojciec dziewczynki usłyszał od kogoś z domu, że ona nie żyje, mógł zareagować gniewem i rozpaczą, ale Jezus, który jest obok zaleca mu, aby strzegł małego płomyka nadziei: „Nie bój się, wierz tylko!” (Mk 5,36). I potem budzi dzewczykę ze śmierci. 

„Jezus stawia nas na tej «grani» wiary. Marcie płaczącej z powodu śmierci brata Łazarza przeciwstawia światło dogmatu: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?» (J 17, 25-26). Te słowa Jezus powtarza każdemu z nas, za każdym razem, gdy śmierć rozrywa tkaninę życia i uczuć. W grę wchodzi tutaj cała nasza egzystencja, między stokiem wiary a urwiskiem lęku. Jezus mówi: «Nie jestem śmiercią, Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem, czy wierzysz w to? Czy wierzysz w to?»” – stwierdził Papież.

Na zakończenie Papież zachęcił do życia postawą Jaira: w obliczu śmierci zachować w sercu płomyk wiary. 

„Wszyscy jesteśmy mali i bezradni w obliczu tajemnicy śmierci. Jednakże jak wielką łaską jest to, jeśli w owej chwili zachowujemy w sercu płomień wiary! Jezus weźmie nas za rękę, tak jak wziął za rękę córkę Jaira i powtórzy znowu: «Talitha kum», «Dziewczynko, mówię ci, wstań!» (Mk 5, 41). Powie to nam, każdemu z nas: «Wstań, powstań z martwych!». Proszę was, abyście teraz na moment zamknęli oczy i pomyśleli o tej chwili: o naszej śmierci. Każdy z nas niech pomyśli o swojej śmierci i wyobrazi sobie ten czas, który nadejdzie, kiedy Jezus weźmie nas za rękę i powie: «Chodź, chodź ze mną, wstań». Wtedy skończy się nadzieja i przyjdzie rzeczywistość, realizm życia. Pomyślcie dobrze: sam Jezus przyjdzie do każdego z nas i weźmie za rękę, z czułością, łagodnością, miłością. I niech każdy powtórzy w swoim sercu słowa Jezusa: «Wstań, chodź. Wstań, chodź. Wstań, powstań z martwych!» To jest nasza nadzieja w obliczu śmierci. Dla ludzi wierzących są to drzwi, które otwierają się całkowicie. Dla wątpiących jest to szczelina światła, które sączy się z otworu, który nie zamknął się całkowicie. Ale dla nas wszystkich będzie łaską, kiedy to światło nas oświeci” – zakończył katechezę Ojciec Święty.

pp/ rv

Jak w czasie każdej audiencji ogólnej, tak i dziś Papież pozdrowił pielgrzymów polskich obecnych na Placu św. Piotra. Zachęcił ich, w dniu wspomnienia św. Łukasza, do szczególnej modlitwy za służbę zdrowia. 

„Pozdrawiam pielgrzymów polskich. Dzisiaj, wspominając św. Łukasza Ewangelistę, obchodzicie w Polsce patronalne święto Służby Zdrowia. Pamiętajcie w modlitwie o wszystkich, którzy z oddaniem i poświęceniem służą chorym. Niech nigdy nie zabraknie im sił w pełnionej posłudze, sukcesów i radości. Niech Bóg ich wspiera i wynagrodzi wszelkie dobro oraz nadzieję wlewaną w serca chorych. Wam wszystkim tu obecnym i waszym bliskim z serca błogosławię” – powiedział do Polaków Papież.

pp/ rv

W czasie audiencji Franciszek zwrócił się także z gorącym apelem o pokój w Somalii, gdzie w  tych dniach, a stolicy tego kraju Mogadiszu, miał miejsce zamach terrorystyczny, który pociągnął za sobą wiele ofiar. 

„Pragnę wyrazić mój ból z powodu tragicznychwydarzeń, jakie w minionych dniach miały miejsce w Mogadiszu, w Somalii, które spowodowały śmierć ponad 300 osób, wśród nich także dzieci. Ten terrorystyczny zamach domaga się stanowczego potępienia, także dlatego, że uderza w naród już i tak bardzo doświadczony. Modlę się za zmarłych i rannych, za ich rodziny i za cały naród somalijski. Błagam o nawrócenie dla tych, którzy sieją przemoc oraz pragnę wesperzeć tych, którzy, pomimo ogromnych trudności, zabiegają o pokój na tej umęczonej ziemi” – apelował Ojciec Święty.

pp/rv

„Postawa religii względem pokoju nie może być neutralna, a tym bardziej dwuznaczna. Kto dopuszcza się przemocy w imię religii bądź religią ją uzasadnia poważnie obraża Boga, który jest pokojem i źródłem pokoju, a w człowieku pozostawił odblask swej mądrości, potęgi i piękna” – powiedział Franciszek podczas spotkania z delegatami Światowej Konferencji Religie dla Pokoju.

Papież wyraził uznanie dla działalności tej organizacji, zrzeszającej liderów różnych wierzeń i wyznań. Podkreślił, że religie ze swej natury są powołane do budowania pokoju poprzez sprawiedliwość, braterstwo, rozbrojenie i troskę o stworzenie.

„Pokój jest nie cierpiącym zwłoki zadaniem również we współczesnym świecie, w którym jest tak wiele społeczeństw zranionych przez wojny i akty przemocy. Jest on zarazem darem Boga, jak i osiągnięciem człowieka. Dlatego wyznawcy wszystkich religii mają się modlić i błagać o pokój. Wszyscy natomiast ludzie dobrej woli, a w szczególności ci, którzy pełnią odpowiedzialne funkcje, mają o pokój zabiegać całym swym sercem, umysłem i rękoma, tak rękoma, bo budowanie pokoju jest «rękodziełem». Jest to proces, w którym buduje się zarazem pokój, jak i sprawiedliwość” – powiedział Ojciec Święty.

Franciszek wspomniał też o zadaniach religii na polu integralnej ekologii.  Pomaga w tym Pismo Święte, które ukazuje nam Stwórcę, widzącego, że wszystko, co uczynił było bardzo dobre (por. Rdz 1, 31). Papież zauważył, że religie dysponują środkami, dzięki którym mogą umacniać moralne przymierze, promujące zarówno godność osoby ludzkiej, jak i ochronę stworzenia.

kb/ rv

Ojciec Święty modli się za zmarłego dziś na Filipinach w wieku 86 lat kard. Ricarda Vidala. Był on kolejno biskupem w Malolos, Lipa nel Batangas i na koniec aż do roku 2010 w Cebu. Kardynałem mianował go w 1985 r. Jan Paweł II. W czasie swej wieloletniej posługi biskupiej był przewodniczącym i wiceprzewodniczącym episkopatu Filipin oraz odpowiadał za duszpasterstwo powołań w tym kraju.

W telegramie kondolencyjnym po śmierci kard. Vidala Franciszek wspomina jego niestrudzoną i ofiarną posługę Kościołowi, a także jego stałe starania o dialog i pokój na Filipinach.

Po śmierci kard. Vidala Kolegium Kardynalskie liczy 219 członków, w tym 120 elektorów.

kb/ rv

Nie ma znaczenia czy za sobotnimi zamachami w Mogadiszu stoi Asz-Szabab czy ISIS, ważne, że celem islamskich zamachowców jest osłabienie obecnych rządów, rozbicie jedności kraju, a ostatecznie przejęcie władzy i wprowadzenie radykalnego islamskiego prawa – uważa bp Giorgio Bertin, administrator apostolski w Mogadiszu, który od 26 lat jest świadkiem kryzysu, w którym pogrąża się Somalia.

Włoski biskup jest przekonany, że cały konflikt ma jeszcze drugie dno. Oba islamskie ugrupowania mają bardzo dużo pieniędzy, stać ich na rekrutację bojowników, muszą być opłacani przez kogoś, kto jest bardzo zamożny. W obecnej sytuacji najważniejszą rzeczą dla samej Somalii, jak i dla wspólnoty międzynarodowej jest to, by nie dać się sprowokować i nie zejść z powolnej drogi stabilizacji. Mówi bp Bertin. 

 „Jest to problem długofalowy. 26 lat anarchii nie można przezwyciężyć w kilka miesięcy. Dziś najważniejsza jest integracja somalijskiego społeczeństwa, a także wspólna postawa wspólnoty międzynarodowej, bo jest to nasz wspólny wróg. Trzeba sobie zdać sprawę, że jeśli w tej sprawie nie będziemy współpracować, wszyscy poniosą porażkę, zarówno Somalijczycy, jak i wspólnota międzynarodowa. I choć ten sobotni zamach był oczywiście katastrofą, to jednak nie wolno tracić nadziei. Gdybyśmy się poddali i zniechęcili, islamiści odnieśli by podwójny sukces. Trzeba nadal zabiegać o jedność Somalii i wspólnoty międzynarodowej wobec tego problemu” – powiedział Radiu Watykańskiemu administrator apostolski Mogadiszu.

kb/ rv

Wczoraj wieczorem został uwolniony ks. Maurizio Pallù, 63-letni kapłan diecezji rzymskiej porwany w ostatni czwartek w Nigerii, gdzie pracuje jako misjonarz i posługuje jako katechista Drogi Neokatechumenalnej. Dzisiaj, skądinąd, są jego urodziny. Diecezja rzymska cieszy się z uwolenia i wyraża wdzięczność Panu. W tych dniach wielu modliło się za misjonarza, wśród nich także Papież Franciszek.

Ks. Maurizio czuje się dobrze, jest spokojny. W wywiadzie dla Radia Watykańskiego potwierdził, że został porwany jako zakładnik wraz z bratem zakonnym i studentką z Nigerii. 

 „Pan zmartwychwstał, towarzyszył mi, miałem chwile strachu, ale muszę powiedzieć, że mocno odczuwałem pomoc świętych, Matki Boskiej, Carmen Hernandez. Powierzyliśmy naszą misję w Nigerii Maryi Pannie, Najświętszemu Sercu Jezusa, Niepokalanemu Sercu Maryi, św. Daniele Comboni i św. Janowi Pawłowi II ... to żelazna grupa! Właściwie, to już drugi raz a nie pierwszy, kiedy porywają mnie w ciągu jednego roku; tym razem było trudniej niż poprzednio, ale widziałem cuda, które Pan uczynił, naprawdę wielkie cuda, które Pan zdziałał, aby utrzymać nas przy życiu. A to oznacza, że Bóg ma wielki plan wobec tego kraju, ponieważ diabeł atakuje z wielką siłą, aby zniszczyć dzieło Boga w tym narodzie. W ciągu roku zostałem porwany dwa razy, ale jestem przekonany, że Bóg zniszczy dzieło diabła. Inną ważną rzeczą, którą warto podkreślić jest fakt, że oba porwania miały miejsce w dniu 13 października w święto Matki Boskiej Fatimskiej. W ubiegłym roku porwano nas 13 października i za przyczyną Matki Boskiej cudownie zostaliśmy uwolnieni po półtorej godzinie. W tym roku porwano nas 12 października, w przeddzień święta cudu słońca w Fatimie. Udawałem się wtedy do Benin City, gdzie biskupi Nigerii mieli ponownie poświęcić Nigerię Maryi, a ja chciałem być tam obecny w dniu 13 października na tej wielkiej Eucharystii, a  zamiast tego 13 października spędziłem w lesie i otrzymałem od Maryi znak Jej matczynej troski, a następnie w niedzielę potwierdzenie, że Matka Boża i wszyscy święci wyciągną  nas z tej sytuacji. Nie poddawajmy się!”.

Zapytany, czy wróci do Rzymu, ks. Maurizio odparł, że polecono mu przyjechać do Włoch, ale gdy tylko pozwolą mu powrócić chętnie ofiaruje swoją skromną osobę dla ewangelizacji Nigerii.

lgo/ rv

W Parlamencie Europejskim odbyła się debata o prześladowaniu chrześcijan na Bliskim Wschodzie. Poprzedziła ją projekcja filmu dokumentalnego pt. „Posłuchajcie męczenników”, który przedstawia sytuację chrześcijan żyjących w ciągłym zagrożeniu życia w Iraku. „Chrześcijanie są najbardziej prześladowaną grupą religijną na świecie” – powiedział europoseł Ryszard Legutko, współorganizator projekcji,  oraz dodał, że Bliski Wschód jest kolebką chrześcijaństwa i naszym obowiązkiem jest pomagać tamtejszym wyznawcom Chrystusa zanim zostaną skutecznie wyrugowani ze swoich ziem. 

W debacie udział wzięli przedstawiciele Pomocy Kościołowi w Potrzebie (PKwP) oraz innych organizacji zaangażowanych w pomoc prześladowanym. Ks. Andrzej Halemba, pracujący dla tej pomocowej organizacji w rejonach najbardziej dotkniętych prześladowaniami, zaznaczył, że w wielu krajach chrześcijanom odmawia się dziś podstawowych praw przysługujących każdemu człowiekowi.  Powiedział, że dziś musimy być ich głosem, musimy upominać się o prawa człowieka dla chrześcijan zredukowanych do obywateli drugiej, albo nawet trzeciej kategorii. Dodał też, że chrześcijanie mają przede wszystkim prawo do powrotu na swoje ziemie. Aby to było możliwe Pomoc Kościołowi w Potrzebie, oprócz podstawowej pomocy materialnej, pomaga chrześcijanom odbudować ich zniszczone i splądrowane domy, szkoły, a także kościoły. Ks. Waldemar Cisło, polski przedstawiciel Pomocy Kościołowi w Potrzebie podkreślił wagę solidarności z prześladowanymi, którzy czują się zdradzeni i opuszczeni: „Chrześcijanie wołają o pomoc, ich Kościół przeżywa mękę Wielkiego Piątku, musimy im pomóc, żeby zajaśniała dla nich Niedziela Zmartwychwstania”.

I. Nockiewicz, Bruksela/ rv

Słuchaj:      

W magazynie: 60-ta rocznica rozpoczęcia wędrówki po Polsce kopii Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórksiej.
Program przygotowała Izabela Tyras z Radia Jasna Góra. 

Słuchaj: